Vrijdag 2 Februari 1900.
No. 10156.
Tusschen twee liefdes.
53"" Jaargang.
Kennisgeving.
Kennisgeving.
BUITENLAND.
*1
I'
<5
M\
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dageljjks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau Boterstraat 68.
Prijs der Advertentiën: Van 17 regels fl. 0.90iedere regel
meer 12i/s cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Itlei—e advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cent®
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon Ko. 133.
•Tgrir*
De Burgemeester van Schiedam
gezien art 15 der wet van den SGsten Mei 1S70
(staatsblad no. S2) beuekkelijk de grondbelasting,
biengt ter kennis \an de daarbij belanghebbenden,
dat de staat, aanwijzende de uitkomsten van de
metingen en de krachtens art. 14 der aangehaalde
wet vastgestelde schattingen van gebouwde en on
gebouwde eigendommen, binnen deze gemeente
gelegen, gedurende dertig dagen tei inzage op de
secietane is nedergelegd.
Ln is hiervan afkondiging geschied, waar het
behoort, den 1sten Febiuiri 1900.
De burgemeester van Schiedam,
VERSTEEG.
Burgemeester en wethouders van
Schiedam,
Gezien art. 18bis dei vnoidemng ter hand-
ha ving van de openbaie orde en veiligheid en
op do htraatpolitie,
Yeileenen tot wederopzegging dispcnlalic tan
het verbad om de straat te schrobben vooi
Vrijdag en Zateidag van iedere week. des mor
gens van 810 uur en des namiddags van
0— 8 uur.
Schieluro, 1 Februari 1900.
Burgemeester en wethouders van Schiedam,
VERSTEEG
De secretaris
v, LUIK, L.-S
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 1 Februari 1900.
O IS OORLOG.
De toestand.
Generaal Buller zou zijn troepen beloofd
hebben, dat hij hen binnen een week te
Ladysmith zou brengen.
Het klinkt zóó ongelooflijk, deze pocheig
van den opperbevelhebber in Natal, dat zelfs
de Engelsche bladen weigeren aau te nemen
dat Buller indeiduad zoo heeft gesptoken.
Maar dan is het toch vreemd dal de censuur
dit telegram heeft doorgelaten.
Buller's troepen hebben in den week van
strijd ten Noorden der Tugela geducht ge
leden. De eerste Ijst over den slag van
Spionkop gaf aan22 officieren gedood, 26
gewond en 6 gevangendaarop werd gepu
bliceerd een Ijjsl van aan de Boven-Tugela
geleden verliezen, waaronder die van Spion
kop blijkbaar niet begrepen waren nu weer
de lijst van de verliezen lu het gevecht om
Spionkop in achterstaand telegram. Zoodat
wij reeds gekomen zijn tot 65 officieren en
1659 man, die bij de mislukte poging om
Ladysmith te ontzetten, gesneuveld, gewond
of vermist zijn.
Het is nu ook bekend wie het bevel heeft
gegeven tot den teiugtoclit. Kapitein Tnor-
neycioft, die het naar hem genoemde en
herhaaldelijk in de berichten vermelde vrij
willigerskorps kommandeert, nam na gene-
DOOR
CHARLOTTE M. BRAEHME.
28)
„Wij zaïülen ons onderhoud later voortzet
ten), Daisy; je moot er nog miaar eons over
denken, en uiümiaiken wat je het liefst wilt.
Stel je maar voor dat een fee je is komen
vragen wat je graag wiltwait jekever data
iets ter wereld zoudt willen en vertel liet
mij dam, alsof ik een fee was."
Zii was zoo goed; zoo vriendelijk voor hem
geweest, dat hij zich voorgenomen hiaidl haar,
niet een groot vermogen té geven), maar toah
een dat voldoend© was om haar tot een) "be-
geeronswaardigo partij te maken voor dfe
pachterazoons uit den omtrek. Maar Lij
stond' er veufbaasd van weer keek Daiiisy
naar ham op en zeide
„Ik weet heel wel wat ik liever wil dan
alles ter wereld dat zou zijn, voor u tie
zorgen."
Dit keer glimlachte Sir Clinton, niet weer.
Er lag voor hom bijna iets pijnlijks in dfo
toewijding en veaknoehblioid aam rijm per
soon. Hijl dacht er niet aam dat heb iets
meer was dam een kinderlijk© genegenheid,
zooals zij natuurlijk moest voeten voor
iemand dlien zij verpleegd, verzorgd em opge
past had, zooals zij liem had gedaan, Todh,
deed het hem ook lbed dat zij' zoo veel vam
hom Shield. In dia voorstelling van rijm. loven
dia voor zajm. geest stond, was geen plaats
voor eon vrouwhiji wilJdo geen vrouw heb
ben). Hij had zich voorgenomen dat hij een
bitter© les had' gehad; dat hij die lies tor
raai Woodgate's verwonding het bevel op
zich. Men zou daaruit kunnen afleiden dat
er heel wat hoofdofficieren buiten gevecht
moeten gesteld zjjn.
Hoe het zij, Thorneyeroft treft volgen»
Buller geeu blaam. Hoewel hij 40 pet. van
zijn mannen veiloor, hield hg moedig den
-trijd vo! zoolang het ging; maar moest
toen het bevel geven tot den terugtocht.
Winston Churchill, de correspondent der
»Morning Post", zegt dat 's middags reeds
bleek dat de Engelschen liet niet konden
uithoud m, o'I dat het onmogelgk was zonder
ernstige voorbereiding kanonnen op Spionkop
te brengen of voor dekking tegen het moor
dend vuur der Boeren te zorgen.
Hij voegt er bij dat de Engelschen den
24sten Januari op Spionkop geen ongewoode
mannen verloren. Hü bedoelt zeker geen
gevangenen, behalve die gewond achterbleven.
De coriespondent der uTuoes" meldt nog
dat het berggeschut en de kleine marine-
kanonnen eerst tegen den avond arriveerden,
maar niet naar boven werden gebracht. De
ruimte op den top was te klem voor het
groote aantal Engelschen om zich te ontwik
kelen en dekking te zoeken.
Te Ladysmith it de mislukking van Bullei's
poging, volgens een tetegiam van den 28slen
aan de >Times", met gelatenheid en moed
opgenomen. De stad kan het uithouden. De
gezondheidstoestand van het garnizoen is
beter.
Uit de Kaapkolonie geeu nader nieuws.
Het schijnt dat ioid Roberts hier kalmpjes
zijn maatregelen treft. Lord Kitchener gaat
vermoedelijk naar Natal.
In liet district Barkley West bij Kunbei-
!ey worden volgens een Reuter-bencht, de
Engelsche inwoners door de Boeren opge
roepen voor den krijgsdienst. Wie niet ge
hoorzaamt wordt gestraft mei 37 pond
10 shilling (f450) boete of 3 maanden
dwangarbeid. Er zijn daar ongeveer 300
Engelschen.
Een telegram uit Pretoria van den 25sten
aan de ^Standard and Digger News" meldt
dat een Boeren-voorpost bij Krokodilpoel in
botsing is gekomen met Brilsche tioepen die
sterk in de meerderheid waren. Lie Boeren
moesten terug, maar kregen versterking en
verdreven toen de Engelschen uit hun stelling.
Reuter die dit overseint, voegt er bjj dat
waarschijnlijk sprake is van troepen van
kolonel Plumer die uit het Noorden naar
Mafeking rukt. Daaidoor wordt ook afge
rekend met het gerucht van de ontzetting
van Maleking.
In het Engelsche Parlement,
Wij d','tonen; nog even teinug te kamen ap
den eerstol» dag dea* beraadslagingen im het
Engelsche Parlement over het adres van ant
woord op de troonlrede. Uit enkele redevoe
ringen. willen wij, hier en daar nog iets aan
stippen.
In het Hoogerhuds
bracht lord Kimberiey, de leider dier opposi
tie, hulde aan de Engekdhe troepen. Hij wil
de noch de ragesrmg noch een der miinoisteri
noch do generaals aanvullen, maar keurdto
Clmmberiaian's heftige rediewoerimgem af, die
de pogingen van den nuiniisteir-presi-
harte zon nemen en nooit weder zoo zon lij
den. Natuurlijk was het maar een mooi, ro
mantisch, idyllisch denkbeeld van Daisy om
altijd voor Item te zorgen, maar toch hinder
de 'het Ihean een. weinig hij wilde dat het
niet zoo was; en toen Daisy een uur later
betm als gewoonlijk haar ckemsten kwam1 aan
bieden met boek en pen, zag hij er ernstig
en afgetrokken uit. Hij verlangde naar vrad©
en hij zeide heel' cynisch bij zichzelf dat er
geen vnedto was, waar de liefde of de genegen
heid van een vrouw in. het spd was.
De volgende scène in heb drama was dat
hij riidh 'begon te vervelen in de doffe, stille
eentonigheid vam. het landhuisje. lm üiet eerst
wais het als een paradijs geweest, een vreed
zame toevlucht tegen zorg, oen haiven van
rudt an wede. Hij was er tevreden) medfe ge
weest maar de lucht te ziennaar da vogels
te luisteren, den groei dar bloemen gade te
daan, in 6én> woord! de natuur te beschou
wen ais een, boek en dat met alandacht te
lczcau Dat was toen hij rijm kradhten miste
en hij rich riek, zwak van lichaam) en geest
voelde. Nu was hij in staat te loopen. de
reine buitenlucht maakte hem stak; hij
kon loopen, zonder pijn; rijn mainnelijiko
'kracht keerde terug em hij kon nu niet lan
ger rusten.
Hij knetterde geen verlangen, terug te
fceeren in db wereld die groote, wreed©,
kooge wereld, maar hij verlangde naar
veranderinghij wilde buitenslands gaan en
het daar zoeken,. Hij zou gaarne gcreisdl heb
bem door woestijnen, waar geen mcnistlhelijk
gelaat.; geeru mcatsdhelijik» stem hem ooit kom
vervolgen. Hij had! geen verlangen) naar rijn
grikjtfcèni, geen begeerte naar gB2eI%. leven
maar toch. begonnen do behoefte om te le
dent om met het buitenland, op goeden voet
te blijven, krachteloos maakten. Den toe
stand noemde lord Kamberley zorgwekkend!,
en al waren de betrekkingen mot vreemde
mogendheden goed, toch achtte hij hot goed
voorbereid, to rijn op alle gebeurlijkheden.
Daarom was hot gewenscht do geheel© mili
tie op te roepen en. do Vloot slagvaardig te
maken.
Wat dlo vóóigesckiedanis van den oorlog
betreft, keurde spr. Ohaaniberlain's norsche po
litiek tegenover Transvaal af en kon hij mot
aannemen dat de regearing onkundig was
gebleven vam wat er m Transvaal voorviel.
Lord Kiimberfey verzekerde echter dlait- hij
voor zijn. partij geen voordeel wilde trekken
uit heb gebeurde, miaar de regeering steunen
om den oorlog tot oen goed edudo te brengen.
Lord Salisbury voerde im rijn antwoord
aan dat de regeering geen toezicht had) kun
nen houden op den, invoer vam krijgsvoor
raad voor Transvaal over Laremjo Marques,
ook omdat dte> regeering over eetn! zeer klein
geheim fonds beschikte. In Juni 11. kende de
regeering dan ook niet de kracht van dan,
vijand. Z. L lag de fout in de verdragen van
1881 en 1884, die Transvaal de gelegenheid
hadden gelaten voor vrijen wiapemdnvaar.
Daarop sprak lord Roseberry. Hij befareur-
dte het dat de regeering liet de oppositie zoo
moeilijk maakte haar te steunen. Eens zal ie
tij'd komen voor kritiek en onderzoek, maar
spr. hoopt© dam dat „de regeering en allen
die de Koningin dienen, zulk een aureool
van. triomf zulten dragem, dat het aritases-
rende oog er ©enigermate door wordt verduis
terd". Lord' Roseberry gaf te verstaan dait
lüj, zooals de zaiken staan; de houding der
tegaeri ng wel wat boud vond, en hij vatte
zijn criitiek aldus samen
„Het ie ons recht te weten of de regeerimg
voldoende inlichtingen had gekregen1, voor
dat de crisis in Transvaal begon, zelfs af er
voldoende inlichtingen waren om de regee-
•rimg t© leiden in haar onderhamdalmgon. In
dien niet, ontsla dan uw diplomatieke agen
ten; imdliem wiel, dam rust op u een zware
vemamt woordeldjkdiedid.
Het excuus der regeering aanvaardde lord
Roseberry niethij waarschuwde er voor Em-
gelamd's zwakheid op sommige punten aan
de geheel© wereld' te openbaren.
Lord Lansdowme, de minister van oorlog,
beloofde spoedig uitvoerige inlichtingen, zon
der evenwel (op eem vraag van lord Roseber
ry) het juiste tijdstip te willen bepalen. Hij
ontkende dat da rageerimg onvoorbereid: was,
getuige liet feit dat in eenige weken 120,000
man waren uitgezonden. Maar massdh&m was
men in Zuid-Afrika niet voorbereid. Men
had de strijdmacht der Boeren vrij juist ge
schat, maar er niiet op gerekend dat zij' zoo
veel ma,nsdilappen mor het front kometen
zend km; ook de houding vam den Vrijstaat
was aanvankelijk onbekend. Vergist had men
zich ook im de eigenschappen der Boeren als
soldaten. [Alsof er geen TranstvaaJechei vrij
heidsoorlog met Majuba, en Lang Nek ia ge
weest! Red.] De minister erkende ook.
aldus geheel in tegenspraak koaneude met
laid Salisbury dat men, liet geschut dor
Boeren bij benadering Inpldi gekend, u-oewol
de regeering er rekening medé had gehouden
dat die oorlog onvermijdelijk kon worden,
liad mem niet gedacht dat hij onvermijdelijk
was; mem had. gehoopt zkfii tot eem verde
digende houding te kunnen bepalen.
vein, vage wensolien, droomen, hoop in hemt
opnieuw te ontwaken. De tijd was gekomen,
dat hij rich niet langer miet Woodlbum kon
tevreden stellern!.
■Hij maakte hij zichzelf allerlei, prettige
voonstellingem van. de wijse waarop hij me
vrouw Erne voor haar leven zou gelukkig
makenhij zou eem jaargeld voor haar vast-
steloii, dat haar in staat stelde naar begea-
rai te leven. En wat Daisy, de lieve, bekoor
lijk© Daisy bd treft haar wilde hij oen ver
inogen govern. Eta dan zou hij, als hij ooit in'
latere jaren vam rijm reizen terugkwaimi, baar
komen bezoeken. Eon aangenaam beeld,
maar dat nooit in vervulling zou gaan,
XVII.
Droevig nieuws voor Daisy.
Daisy Em© had tot -diem tijd nooit gewe
ten wat het leven beteekende. De vredige
loop van eem beekje, verscholen in een be
schaduwd hoekjo, kou niet kalmer of rusti
ger zijn geweest diam haar bestaan. Zooals rij
Sir Clinton had verteld, had rij geen geschie
denis. Zij was geboren in het eenvoudig
landhuisje Bosehkamt; haar gelukkige;, m-
sti'nti!'dige kindsheid had zij in de bossdien
doorgebrachthaar vriemdimincu. en speel
makkertjes waren de bloeunem on d© vo
gels; zij had getxn andere gekend. Haar va
der was ©en vriendelijk toegewend mam ge
weest. Tijdbns rijm leven had Dtuisy kleine
uitstapjes gemaakt naar verschuilende bos-
seliern in dem omtrek. Hij leerdb liaan al wat-
hij zelf wist do namen der hoornen, db
VErSdiillende gowoomten vam vemschiiBieinde
vogels, dia naaneai cm' de soorten der bloemen.
In het Lagerhuis
was sir Henry Campbeh-Buimermam's rede
de hoofdschotel. Wij deelden reeds een en
ander mede uit deze rede; d© liberale leader
zeid© o. m. nog het volgende
AJgeuneem verwachtte mem, dat wij
spoedig genoeg troepen m Zmd-Afrifca zou
den hebbem, om snel voort te rukken naar
het binnen! amd en het grondgebied der Ko
ningin te bevrijden vam don indringer
Weak op week hebben wij échecs geleden.
Thans hebben, wij geen enkel toeken, dat
wij ook maar één stap nader zijn gekomen
tot de bereiking van ons doel. Het Bmtseke
volk is zwaar beproefd en de beproeving ;s
niet lidbfcer gemaakt door do onvolledige ~n
•somtijds onwillige wijize, waarop het nieuws
aan hot volk is medegedeeld, maar het volk
is niet bemedem rijn hooge tradities geble
ven."
Bammarmam veroordeelde dton. oorlog en de
wijze waarop de regeering d© zaken heeft be
stuurd, em verwierp de opvatting, dat critiek
zou mJoeton worden uitgesteld tot na den oor
log. Thans is het tijd voor afdoende critiek
Krachtig keurde spr. de houding der re
geering af ten aanzien dor loyale Hollamdsdhe
bevolking en hot Kaapsche ministerie. On
der protest vam da ministerieele bamiken! on
toejuichingen der opposi'tie zeide hij
„Mij is gebleken, dat de organen der
openbare meening in d© Kaapkolonie, die
vam dem aanvang af de staatkunde der re-
gearing hebbein gesteund en aangevuurd,
thans den wenk geven de grondwet daar w
schorsen., omdat de Hollanders do meerder
heid hebben. Zij eischen openlijk, dat er na
afloop van dem oorlog een grensregeling zal
wonden, gemaakt, die hen zal vrijwaren voor
zulk eem ramp als een Hoüamdsche meordor-
hedlcL De regeerimg heeft, zich ui haar staat
kunde door dezen, geest laten, drijven;
Do spreker verklaarde dat niets den oor
log of de toébareïclaeilem daartoe had' gerecht
vaardigd. Daaruit mag mem opmaken, dat
het geheel© optreden dér regeeuïng tijdens de
onderhandelingen moest diemen om den Boe
ren vrees aam te jagen, in de hoop, dat zij
zich zouden, onderwerpen. Een dwazer ge
ringschatting vams dem tegenstander of oen
voffibomenier misrekening is nooit voorgebo
men in de geadtiedenis. De regeering heeft
zich vergist, zoowel tern opzichte vam helt uit
breken, vam den, oorlog als ten opzichte van
ouzo tegenstanders en ten opzichte van de
voroischtem vam dem oorlog.
Banner man die begonmem was d© regoeiing
zijn. en rijniar partijgenoöten steun toe te
zeggen in het voeren, vam den oorlog, eindig
de met d© publicatie te eischen dfer stukken
dio generaal Butler, de om rijn goeide gerind-
hoiid jegens do Boeren teruggeroepen opp«--
bove&eibber in Zuid-Afrikai, vóór dien oorlog
aam do regeering bald gezonden. Hij protes
teerde tegen Balfour's beweren, dalt liet La
gerhuis grootere credieten zou hebben gewei
gerd. De regeering bad. ze moeten, vragen en.
waren, ze geweigerd, afta-odem. Nog vroeg hij
of generaal White zich buiten do regeering
om door dem gouverneur vam Natal van, zijn
oorspronikwlijk pliain had laten, afbrengen', en
waarom. Buller zijn, oorspronkelijk plian (in
val in dan "Vrijstaat) opgegeven had en naar
Transvaal wais gegaan.
•Do minister Balfour was vrij gelukkig in
zijn verdediging. Do oppositie had dam in de
vorige ritting een motie vam afkeuring moe-
Hij ieera© haar op rijm wijze te lezen im het
wisselend aanzien, der •wolken.rij wist waar
de vogels linn nest bouwden; rij wist welke
Ijloenaan in. d© versckiiliemde jaargetijden
bloeiden.
Toea was hij. gestorven, en zalfe die kleine
genoegens bidden opDaisy groeide rein als
©en engel, op aam de zijde harer moedor.
Niets 'bom eenvoudiger rijm dam dat loven.
Mevrouw Erno 3iad het pensioen, diat dir
Henry Woodley haar had toegekend. Zij ver-
meanderde haar inkomen door hst wasscten
vam kamt, waanin Daisy ook uitmuntte; rij
had eem moestuin en een boomgaard', welker
opbrengst rij te Woodburn lieten vedkoopeu.
Zij werkten hard em gavem ieder het zijne;
dat vond mevrouw Erno het voornaamste
in het loven. In dien zoaner stonden rij mat
do zon op em werkten totdat die onderging
Toen Daisy tien jaar wa®, zond zij haar naar
wait zij met zekeren trots noemde een „joage-
juffrauwensdhooTDaisy bezocht diie vier
jaar. Daar leende zij al wat er te leeren. was
maar vriendinnen maakte zij er niet. Zij
kwam volmaakt tevredm thuis, en was ge
neigd met haar moeder te geloovem, dat zij
nu alles wist wat rij noodig hadt
•Een aangenaam rustig huiselijk leven be
gon toen. Daisy sdliiep zich tliuis een eigen
wereld; zij groeide o.p sdioon, redn em goed,
onschuldig als een kind, volkomen onbekend
möt de. wereld en haai' gewoel, géloovig,
vroom em eenvoudig.
In dht gelijikmaitcg©, stall© levem wais de
komst van. Sir Clinton geaveest als eon schit
tering vam stralend' zonnelicht hoewel©
vvereliden liad hot haar niet geopend? Hij!
loerde haar poërie en «choonheidiliij> had
het gchoale aamrion dier wereld voor baar ver
ten indienen. Hij was niet al» BjiiuiDemaaa
tevreden met een verdrijving van den vijand
van Engdach gi*andgebacdEngölamd moest
m Ziud-Afrika vo-lstrekt oppermachtig wor
den. De oorlog was onvermijdelijk, schoon
■de regeering dat toen niet kon danken;
maar Transvaal was niet vam plam concessies
te doen. Men liad niet gedacht dat de "Vrij
staat, die niet bedreigd werd, zou meedOen
en zijn gehoole omafhankelijkhaid in. gevaar
brengen, en de militaire autoritei ten moes-
ton denken dat do uitgezonden troepen meer
dam voldoend© waren.
Overigens verklaarde Balfour d© door Bam-
narmam geeischte strikken. te> zatllcm overleg-
gvn.
De tweede dag.
Gisteren word de behandeling vam, lord
Fitzmaurioe's afkeurend amendomemt op het
adres van antwoord in. het Lageahuis voort
gezet.
Stevenson, liberaal, steunde hot amende
ment, docli verzckeidb do regeerimg, dat men
niet zou aarzelen om haar allen noodigem
»teun te verloenon, ton. einde den veldtocht
tot eem bevredigend einde to brengen.
Scherp werd liet gedrag dier regeering in
de Zuid-Afiiikaamscbe aangeliegenlied.en gocri-
ti-ecrd dloor Sidn-ey Buxton; deze ifonwost
Ckuimberl'ain door rijn Ixamdelwijz© na dan.
mval van Jameson wantrouwen gewekt en
Tr.uibvaal verbitterd te btbbem'. Hot zou
moeilijk rijn om aan te toonen dat eem sa.-
monizworing omdtor de Afrikaandors bastomd.
Hij hoopte, ditit wanmoer een reigehng tot
stand kwam, do regeering zorg zou dragen,
diat daarbij lliet verlangen voorzat, niet naar
ovoiheerscliing aam den eemon of aan dem an
deren. 'kant, doch dht twee rassen te samen
zouden kunnen levem.
„Wij vroegen vrijheid en gelijkheid," ein
digde spr., „maar ook broederschap is noo-
tüg."
Do radicale afgevaardigde sir Robert Reid
tfpaaido do regeering niet, die door haar om-
versdiiikghciiid, haar gebrok aam oordeel an>
rechtschapemhetid, vea-amtwoondelijk was %uor
oen der moeilijkste toestamdan waarin het
land ooit verkeerd had. In elk opzicht was do
regeering verantwoordelijk voor den oorlog.
Do ware oorzaak vam dan oorlog was ©en mis
verstand' tiussclicm de twee na,taën, dat verer
gerd weed door de riecDutheid en db dwaasheid
van enkele marnnn, gesteund door d© heftig
heid en de leugens der pers.
Het, denkbeeld, dat het Tronsvaalsche volk
can stouten stap zou ondermennen tegen' het
rijk, is belachelijk. Immers de Blauwboeken
staan, vol mot hurtstocktelijk© aanvragen, om
arbitrage vam de rijde van Transvaal. Heb is
belachelijk, zonder een sohijn vam bewijs "e
leveren dalt deze mamman beririd rijn door
de lust om de Engelschen in ze© te jagen De
verondensteldo politiek, om de Engalschem il3b
zee te jagen, is can mythe, gefabriceerd met
hdt doel om. een verontschuldiging te hebben
voor de noodlbtitige politiek, welke de regee
ring gedurende vier of vijf jaar heeft gevolgd.
Do politiek der regeering prikkelde ©n ver
ontrustte de Boeren, d!ie fanatisdh aan hun
onafhaimkriijkheid gehecht rijn.
Deze spreker verklaarde in het minst geen
geloof te hechten aan hef, bestaan vam een
Afrikaander samenzwering vóór dan. oorlog,
en haalde verschillend© voorbeelden aan van
Kaap soli e Hollanders in 1895 an. bij andere
andereL Zij begreep nu de beteekenis vam
duizend dingen die rij vroeger nooit gezien
had, rij zag nu overal schoonheid, en rij
dacht er ir'efa aam dat zij heom lief had met
een Kefdfe die haar ongeluk zou zijn. Zij wist
•alleen dat er geen leven buiten hemt was,
dat al het licht, al de heerlijikheid der we
reld van hem uitstraalde. Hij was zoo mooi,
zoo ongelijk aan allen die zij ooit had geriem.
Wat woudtor dat Daisy hem lieilhnd. Zij had
dit ocm zoo te zeggen reedis gedaan, zoodra
zij hem zag. Zij noemde hem aardig em sprak
over hem op haar kinderlijke wijze. En heb
eind was een liefde, die door haar innige
kracht treurig aandeed.
As hij het overige vam rijm levem daar
had doorgebracht, zou alles goed zijn gegaan.
Daaisy zou volmaakt tevreden zijoi geweest,
WkUinjeer rij voor hem mocht zorgenzij be-
geelde niets meer. Het was de mediedoeling
dat hij ging vertrekken, die de Mndtsrlijik»
mwring en zoig veranderde in de vurige
liefde eener vrouw. Want Sir Chnton was
het tem laatste met rich zelf eenis geworden.
Hij was nu gezond en sterk om te gaoni, em
gaan moert hij. Zijn plan stond vast Hij
zou naar Frankrijk gaan naar d© zuid
kust om daar te loven ia het land der
olijven en vam diern wijn. Hj wild© eerst naar
Parijs gaan, omdat liij veel geld noodig had,
en rijn bamfcier dat gemakkelijk dhariieen
icon zenden. Dam wild» hij rijn toekomstige
woonplaats uitzoeken in eem bijna ombefeemid'
plaatsje.
f Wordt vervolgd).
l
i
MaaaHtÉÉiÉ
■ÉÉÉdÉlfl
