Tusschen twee liefdes.
53"e Jaargang.
Dinsdag 13 Februari 1900.
No. 10165.
BUITENLAND.
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Fianco
per post fl. '1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau Ho terstraat 68.
Prijs der Adverten tiën: Van 17 regels fl. 0.90iedere regel
meer l'2i/s cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier-
\an ziin gratis aan liet Bui eau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Hleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon No. 133.
Algemeen overilchi.
SCHIEDAM, 12 Fe'br. 1900.
UB OOKI/OG.
Uit Natal komt zeer belangrijk nieuws.
Dat Buller's échec van ernstigen aard is ge
west, kon reed's worden opgemaakt uit zijn
hardnekkig stilzwijgen. Ook hot feit d'at
zijn hoofdkwartier naar Springfield is ver
legd, wijst daarop.
Ernstiger evenwel is dat de Boeien nu
zeiven de Tugela zijn overgetrokken. Nog
zijn de berichten daarover zeer vaag. ITet
schijnt d'at zij bij Colenso de rivier overgaan
met de kennelijke bedoc-lfng Buller's rech
tervleugel om te trekken en hem ald'us in
den rug aan te vallen.
Dat men te Londen zeer ongerust is,
schijnt niet meer d!an natuurlijk.
Dat La'dysmith nog ontzet zal worden,
verwacht niemand meer. De uitval van
Donderdagavond! toont aan dat men daar
wanhoopt aan redding van buiten af. Want
die uitval is te laat geschied, dan dat het
kan geweest zijn, Buller de hand te reiken.
Iets naders is intusschen over dlien uitval
niet bekend'.
Over het gevecht bij Vaalkrans seinen
de „dagbladcorrespondenten nog allerlei bij
zonderheden. Buller zelf lieet licht, generaal
Clery ernstig gewond te zijn. Een der ver
kenningsballons der Engelschen werd aan
flarden geschoten.
Uit do laatste telegrammen lijkt ons dit
feit het meest vermeldenswaard!dat de op
perbevelhebber, lord Roberts, bij hot leger
aan de Moddierrivier is aangekomen.
Dit wettigt de vraag of een nieuw aan
vallend optroden der Engelschen aan deze
zijde te wachten is. De mogelijkheid bestaat
natuurlijk dat Roberts alleen een inspectie
reis maakt. Maar het feit d'at lord Metliuen
in do laatste weken versterkingen heeft ont
vangen, bovendien do laatste operatie on
der Macdonald wekken den scliijn d'at de
Engelschen lang genoeg meenen gerust te
hebben.
Daarenboven wordt in liet telegram,
waaruit lord Roberts' aanwezigheid bij do
troepen van Methuen blijkt, ook uitdruk
kelijk melding gemaakt van oen beschieting
der Boerenstellingen door het Engelsclie
marine-geschut, schoon dit niet oen zoo bij
zondere gebeurtenis kan genoemd worden.
De kanonnen der Boeren bewaarden een
„vreemd"' stilzwijgen, zoodat men gelooft
dat de kanonnen zijn weggehaald'! Zouden
de Engelschen werkelijk zoo dom zijn W e-
ten zij nu nog niet, dat de Boeren steeds
opzettelijk zwijgen om de positie van hun
geschut niet te verraden
Het lijkt wel of geen enkel Engelscli ge
neraal ook maar iets leert. De tactiek der
Boeren behoorden zij nu toch waarlijk wel
te kennen.
Over Macdonal'd's mislukten tocht naar
Koedoesberg moet de waarheid nog blijken.
De Engelsclie berichten draaien nog altijd'
om d'e waarheid heen.
Te Ki'miberley schijnt- men zicli nu toch
niet op zijn gemak te voelen. De spottende
toon is reeds lang uit de berichten verdwe
nen en heeft plaats gemaakt voor uitdruk
kingen dlie tot nadenken stemmn. Gewezen
wordt klinkt het niet als een voorberei
ding op ernstiger tijding 1 op d'cn langen
DOOB
CHARLOTTE M. BRAEHME.
37)
XXII.
Gestorven van liefde.
Van dat oogenblik af werd de begeerte
onweerstaanbaar in Daisy om de waarheid
te weten had haar man haar werkelijk
lief of niet? Zeker, zooals mevrouw De Grey
ook had gezegd, er waren vele soorten van
liefde en verschillende manieren om die te
toonen. De een was demonstratief, de ander
niet; maar elke liefde moest toch een die
per leven hebben. Was dat ook in de groo
te, hartelijke genegenheid die haar man
haar toonde?
Zoo zat zij op zekeren dag in het vrien
delijke, met wingerd omrankte villaatje
daar weer over te peinzen zij trachtte bij
zich zelf uit te maken of hij haar al dan niet
liefhad. Zij herinnerde zich lioe, wanneer
zij hem plotseling aansprak, hij haar dik
wijls met verbijsterde, dwalende blibkcn
aankeek als bad' liij liaar bestaan vergeten
en werd hij er nu aan herinnerd; hoe dik
wijls de klank van haar stem hem terugge
roepen had uit het Droomenland'. Hij
bracht bijna de helft van zijn leven door
met peinzen en droomen en herinneringen
doorleven, waaraan zij geen deel had.
Op zekeren dag las zij hem voor uit een
bundel Iersdie balladen di© gewoonte
duur van het beleg; gesproken wordt van
„ontberingen" d'i'e vrouwen en kinderen
moedig dragen. Men begint er dus aardig
gebrek te lijden. En dat, terwijl, volgens
een door de regeering gepubliceerd tele
gram, do Boeren voortgaan de stad steeds
meer in het nauw te brengen.
In de Kaapkolonie schieten de Engel
sdien nog met hard op. Van Gat-acre on
Kelly-Kenny hooren wij niets; alleen uit
den omtrek van Colesberg komen berichten
over kleine geveonten. Een pogmg der Boe
ren, die naar hot schijnt ook hier hun stel
lingen trachten uit te breiden, om Clemens'
rechtervleugel om te trekken, lieet mislukt
te zijn.
Een telegram uit Pretoria evenwel leert
ons, dat ook hier do artillerie der Boeren
de Engelschen de baas schijnt te zijn. Het
geschutvuur der Engelschen van Coleskop
werd lastig, waarop de Boerenkanonnen er
een eind aan hebben gemaakt.
Het schijnt d'at generaal French nog al
tijd niet terug is Clemens voert nu bet be
vél bij Colesberg. Zou French soms met l'ord
Roberts mede zijn naar de Moddiemvier?
Een doel van Babington's cavalerie behoort
tot d'e brigade d.ie vroeger ondér French'
bevelen bij Colesberg is geweest.
Sic BuMsclic vloot.
In den Duitschen Rijksdag deed zicli Za
terdag bij de voortgezette behandeling van
het ontwerp der regeeriug tot uitbreiding
dei- vloot een eigenaardig incident A-oor.
Eenige d.ag°n geleden deel'de de
„Gennauia", het orgaan van het Centrum,
mede dat van conservatieve zijde pogingen
waren gedaan om leden van het centrum
tc bewegen tegen de vlootwet te stemmen.
Hot spreekt van zelf dat dteze medcdeeling
groot opzien baarde, en de politieke trouw
dér conservatieven, die altijd met hun pa
triotisme to koop loopen en de keizerlijke
politiek heetcn te steunen, in een alleron
aangenaamst licht stelde. De reden van deze
intrige zou dan zijn de door de conservatie
ven gehate Kanaalplannon.
Men wist niet wie de schuldigen waren.
Maar al spoedig werden er namen genoemd,
o. a. dr. Halm van den „Bund dei" Lalld-
wirte".
Togen die beschuldiging meende de voor
zitter van dien bond, de Duitsch-conscrva-
ticf Frlir. von Wangeulicim, tc moeten op
komen. Hij zeide in strrat te zijn tc verkla
ren dat do modedeeling der ,,Germama"
van a tot z een verzins, 1 en een leugen is,
en hij liet het aan den Rijksdag over to be
slissen wat men meer moest bewondcien.de
laagheid om fatsoenlijke menschen door 't
slijk te sleuren, of de domme wijze waarop
dit geschiedde.
Maar Wangcnhcim bleek in liet gelieel
niet op dc hoogte, te zijn. Tegenover zijn
verklaring kwam het Centrumslid Szmula
eenvoudig dit feit stellen:
„lil de vorige weck heb ik in den foyer
van den Rijksdag met den afgevaardigde dr.
Halm gesproken over do arbcidsquaestie
En torn heeft hij mij uitdrukkelijk gezegd
Waren we d!at afschuwelijk vlootontworp
maar kwijt. U moet zien dat u zooveel mo
gelijk loden van uw partij tegen de vloot
werft."
Szmula zeide verder dat hij zich verplicht
had geacht zijn partij in vertrouwen van dit
gesprek in kennis tc stellen, opdat zij zou
van voorlezen waren zij getrouw gebleven,
en Daisy kende niets beters dan die avon
den, wanneer zij, terwijl de zon achter de
purperen heuvels en do blauwe zee ter rus
te daalde, hem zat voor te lezen. Hoorde
hij wol ieder woord van haar liefhebbende
lippen? Wij vreezen van niet; maar op de
zen avond scheen hij nog meer in gedachten
verzonken dan anders. Zij had de liefelijke
ballade „Waiting for the May" uitgekozen.
Hij schoen er niet veel aandacht aan tc wij
den, totdat liij het refrein hoorde: „I am
weary, I am weary, waiting for the May."
Het laatste woord deed hem opschrikken
„Wat zeg je daar, Daisy? Wat is er
met May?" Die woorden trilden driftig van
zijn lippen. „Wat is er met May?" herhaal
de hij.
En zij las nog eens kalm
„I am weary, I am weary, waiting for
the May."
Hij stond op.
„Lees niet verder, Daisy," zei hij. „Ik
kan het nu niet meer hooren."
En het volgend oogenblik liep bij tot
haar verbazing met haastige stappen d'cn
weg af, die naar de zee leidde. O God, wat
was datiwaar lioo verlangde, boe smacht
te bij hoe vurig verbeidde hij May. De
klank van d'ien naam, bom eens zoo dier
baar, doortrilde liem met vlijmende smart,
met brandenden liefdegloed.
„May! May!" riep hij lui'd, en dc golven
solienen het geluid terug te werpen.
Wanhopig wierp hij zich op het strand
neer. O God', kon hij er maar een eind aan
maken kon hij zijn hartstochtelijke lief
de maar uitroeien of sterven! Te denken
weten hoe het met de stemming ten opzich
te der vloot m gesteld. Zijn schuld was het
nut dat die vertrouwelijke mededcehng pu
bliek was geworden. Szmula sprak zijn ver
bazing en verontwaardiging uit over het
feit- dat Wangenhcif zoo had duiven spre
ken zonder hij liet gesprek tegenwoordig te
zijn geweest.
Do aangevallen dr. Ilahn beweerde dat
Szmula zijn woorden verkeerd liad weeige-
geven. Hij had or niet aan gedacht tegen
liet vlootontwerp te ageeren. Szmula had er
tegen hem over geklaagd dat de „Buud der
Landwirto" redevoeringen liet houden vóór
liet vlootontwerp, en toen liad hij, Halm,
gezegd: „Al's dc vloot u zoo onaangenaam
is, stemt er dan zelf tegen." Overigens he
riep liij zich op den iioogen leeftijd van
Szmula, ecu zeventiger, om aan te toonen
dat zijn geheugen wel beter zou zijn.
De Rijksdag bleek echter meer vertrou
wen te stellen in het grijze Centrumslid, en
vooral toen deze zijn verklaring op zijn eere
woord bevestigde.
Dr. Ilahn vond toen geen ander antwoord
dan een protest tegen het pub-liceeren van
dergelijke gesprekken, waarin Wangenheim
hem bijviel. Trouwens Szmula zelf had dit
afgekeurd.
Eén verdediger vond Halm in den Rijks
dag, maar tc 7-" 1 opzichte liad Ilahn de
woorden van I tot dc zijne kunnen
maken: „God bv -e mij A-oor mijn A*rien-
denniet mijn vij„ -'en zal ik 't zelf wel
klaarspelen."
Die A-erdcdiger was de Welf Von Roden
borg. Deze noemde dr. Hahn's uitlating te
genover Szmula over het „afschuwelijke"
vlootontwerp volkomen juistHalm had
toen evenwel niet gesproken als Boerenbon-
der, maar als Ilannoveraanscli afgea-aandig-
cla. En de geliede landbouw, van welke par
tij ook, dénkt als dr. Halm, en spr.'s vrien
den, dc Weifen, ook.
De man werd uitgelachen, cu Halm toon
de zich A-oor dergelijke hulp A-olstrekt met
dankbaar.
Het spreekt van zelf dat dit incident ko
ren op den molen A'an dc talrijke vijanden
der agrariërs is. De „Ivölm. Ztg." noemt
Ilalm hopeloos gecompromitteerd, hij zal
A-an liet politieke tooneol moeten A-erdnvij-
nen. Het blad gelooft echter dat Wangen
heim te goeder trouw was.
Een aantal sprekers namen deel aan het
debat over het A'lootontwerp.
Graaf Seiiwcrin-Lowitz (Duitsch-couserva-
ticf) steunde het ontweip, maar AToeg daar
entegen meer tegemoetkom mg voor den
landbouw. Een sterke A-loot achtte hij meer
noodig om Duitsehland's positie als wereld
macht tc handhaven, dan tea- bescherming
van Duitsehland's handel, waarbij toch ook
andere landen belang hebben. Engeland
kan Diutschlaud grooter nadeel toebrengen
door een tarieA-enoorlog dan door een zee
oorlog.
Bebel bestreed de plannen der rogeering
omdat zij een niaatsckappeLj.*. stelsel ver
sterken dat dc sociaal-democraten afkeu
ren omdat zij uitgaan A-an een regeermg
die zij met A-ertrouwon; omdat zij kosten
eisclien die A-oor beter en Arerstand'iger doel
einden tc gebruiken zijneindelijk omdat
die kosten opgcbra-clii zullen worden op een
Avijze die zij ten zeerste moeten wraken. Bc-
dat een man zoo zwak kon zijn! Hij schaam
de zicli over zichzelfhij noemde zichzelf
week en zAvak; hij deed zichzelf heftige
verwijten 111 bittere bcAvoordingenmaar
altijd bleef die brandende liefde in liem,
die hartstochtelijke, wanhopige liefde die
nooit scheen te A-crmmdercn. Hij haatte
zichzelf 0111 die zwakheid, en toch verlangde
hij, terwijl hij daar lag, dat de golven OA-er
liem zouden slaan en hem weg voeren. Hij
zou gelukkig zijn geweest in den dood, niet
111 het levenhij Icon geen Awede, geen rust
vinden. En toen stond hij daar onder het
licht der sterren en hij hief zijn gelaat oji
naar den hoogen hemel en bad dat hij de
liefde, die hem verteerde, mocht overwin
nen.
„Ik wenscli een goed en eerlijk niensch
tc zijn," zeide hij bij zichzelf. „Ik heb geen
begeerte om slecht tc handelen. Ik heb een
trouwe, liefhebbende, onschuldige vrouw
ik bid deu hemel dgt ik liaai- trouw mag
blijven. Ik -.vensch niet dat ook maar één
gedachte van mij haar ontrouw zal zijn."
Toen werd hij weer kalmer, 011 toen de
storm van hartstocht 111 hem was gaan lig
gen, keerde hij naar huis terug. Maar ter
wijl hij hop schenen de goh-en te murmelen
en de wind te fluisteren:
,,I am weary, I am weary, waiting for
the May."
Daisy stond buiten onder de oranjeboo-
men en wachtte op hem met een bezorgd
gelaat. Zij noemde, zooals liefhebbende, ge
voelige A-rouwen dikwijls doen, baar man
met een Adeinaampje. Toon zij Italiaanscli
leerde, had de vloeiendheid en zangerigheid
■dier taal haar getroffen. En eens, toen zij
bel kwam op tegen de houding A-an het
Centrum, dat blijkbaar weer met de regee
rmg wil marchandeeiren, en dat terwijl dr.
Lieber het A-orig jaar zoo verontwaardigd
verdere vlootuitbrcidmg bad afgewezen.
Bebel meende dat het Centrum het ook op
ontbinding van den Rijksdag bij verwer
ping moest laten aankomen, dan kon het
A-olk zich uitspreken.
Bebel voorzag later nieuwe eiscben A-oor
de A-loot. Hij meende dat avoI degelijk de be
doeling was zicli te wapenen op een oorlog
met Engeland. Maar Duilschland behoort,
al kiest men terecht in den Zuid-Afrikaan-
schen oorlog, partij voor de Boeren, op
vriendscliappolijken voet te staan met En
geland, dat Duitsehland's natuurlijke bond
genoot is. Duitschland kan toch met tegen
Engeland opdit zal zijn vloot ook steeds
sterker maken; 't bezit ook de overzeerschc
kabels. Een zeeoorlog met Engeland zou
Frankrijk en Rusland in het gevlei ko
men A-oor Avio Duitscliland, wanneer 't een
maal zijn krachten 111 een oorlog met En
geland had uitgeput, een gemakkelijke
prooi zou zijn.
Wat de volkeren van een oorlog terug
houdt. moet zijn de vrees voor Me lieillooze
uitwerking der moderne bewapening en
A-oor de sociale revolutie, die de ellende 11a
een grooten oorlog zal veroorzaken. Bebel
profeteerde dat een groote oorlog cie laatste
gebeurtenis zal zijn die de bourgeois maat
schappij zal beleven.
Hij ontkende voorts dat de Duitsclie han
del, de koloniën en de bescherming der Duit
sclie onderdanen in den vreemde een uit
breiding der A-loot noodig maakten Ilij \-roeg
of dit ontAverp liet antivoord was op de A-re-
desconferentic, en betoogde da.t er voor den
Duitschen werkman anderen, productieA-en
arbeid is dan liet Avcrk dat uitbreiding dei-
vloot meebrengt. De honderden millioenen
kunnen gébruikt worden voor scholen, zie
kenhuizen, verbetering A-an den bodem, op-
boffing A-an landbouAV, industrie en hand
werk, 111 al welke plannen nog geen greintje
socialisme schuilt.
Bebel oerde tegcnoA-er Bassermanu's be
wering, dat er ook sociaal-democraten zijn
die vóór bet A-lootontwerp zijn, citaten aan
die het tegendeel bewijzen, en kwam ten
slotte op togen den slaafscben byzantijn-
sehen geest die zich in alles richt naar de
wenscnen des Keizers.
Voor zijn partij cisehte hij A'erwcrping
der u-et zonder meer.
De staatssecretaris V011 Tirpitz bestreed
Bobel's uiteenzettingenook zijn collega
Von Posadowsky, graaf zu Stolberg en graaf
Von Oriola (nat.-bb) kwamen tegen Bebel
in liet krijt.
Het A-lootontwcrp Averd nog A*eirdedigd
door den Duitsch-conservatief Riessler, op
grond dat één ongelukkige oorlog Duitscli
land duurder te staan zou komen dan d'e
nu gevraagde sommen A-oor de A-loot, en be
streden d'oor Ilaussmann van de Zuid-Duit-
séhe Volkspartij, die in bet wetsontwerp
zag een uitA-loeisel \-an de door Chamber
lain ingCA-oerde politiek van hot „Wercld-
parvenuschnp".
Gemengde Jlededcellngcn.
De Londensche correspondent van de »Ind.
Beige" noemt het zeker dat het Lagerhuis
een geheele zitting zal aan wijden het door
haar les loeide, keek zij naar hem op en
zeide
„Caro dat boteekent: lieA'o.
„Ik geloof dat het nog Avel een ietsje
meer beteokent dan lieve," zei Sir Clinton.
„Lieveling zou misschien een betere verta
ling zijn."
Zij ging beschroomd naar hem toe.
„Ik zou je zoo graag Caro noemen," zeide
zij teeder. „Mag ik?"
„Ja, Daisy. Ik zal het heerlijk vinden,
dat lieve woordje uit je mond te hooren.
Noem mij maar Caro, als je dat prettig
vindt."
„Ben je iverkelijk Caro? Ik weet dat ik
je lief heb; maar heb jo mij ook lief?"
„Wat is dat een gekke vraag, Daisy, acht
tien maanden na jo huwelijk. Wel, wat voor
medeminnares heb je hier dan? Wie heb ik
anders om lief te bobben dan het zoete
vrouwtje dat mij liefheeft
Maar zij herinnerde het zich later
ook nu zeide hij niet dat hij haar lief had.
Zij vergat dat nooit.
Nu ging Daisy naar hom toe.
„Caro.' zcidc zij, „ik ben zoo ongerust.
Waarom liep je opeens zoo vreemd weg?
Was er iets dat je hinderde in AA-at ik je
\oorlas? Ik vond die ballade juist zoo lief,
Caro. Zeg me, stierf de A-riend die je lief
hadt, in Mei?"
De eenvoudige Daisy liad blijkbaar nooit
gehoord dat May de naam eener vtouav Avas.
„Neen," antAvoordde hij haastig. „Ik ben
wat zenuwachtig, Daisy; maar mijn grillen
behoeven je niet ongerust te maken. Ik ben
sedert mijn ernstige ziekte nooit weer de
oude geworden."
de »Ind. Beige" gepubliceerde dossier-Haav-
kesley. Vrijdag over acht dagen zal de quaestie
ter sprake komen door David Alfred Thomas'
motie om de enquête over den Jameson-inval
te heropenen. Chamberlain heeft het debat
daarover reeds aanvaard.
Sir Edward Clarke, die afgetreden is als
lid van bet Lagerhuis, is de moedige conser
vatief die èn in meetings èn in het Lagerhuis
durfde opkomen tegen het imperialisme. Een
motie van afkeuring van 400 zijner kiezers
heeft hem ontslag doen nemen. Ilij zal zich
niet herkiesbaar stellen, maar treedt niet
voorgoed uit het politieke leven.
Clarke was een der beste, misschien wel
de beste redenaar in het Lagerguis. Zeker
was hij de eenige die ten volle opgewassen
was tegen Chamberlain.
Te Sheffield moet een voor Zuid-Afrika
bestemd regiment Ieren niet hebben kunnen
vertrekken, omdat 166 man weigerden scheep
te gaan.
De Staten van Yersey hebben besloten het
Fianscn, tot nu toe de officieele taal, facul
tatief te verklaren voor de beraadslagingen,
zoodat i-uortaan ook in het Engelsch mag ge
discussieerd worden.
Yersey is een der Engelsche ICanaal-eilan-
deo.
De »Rossya" beweert dat dr. Leijds zich
toch eeistdaags naar St. Petersburg zal be
geven.
De sPetit Bleu" zegt op grond van inge
wonnen inlichtingen dat «eerstdaags" ver
vangen moet worden door misschien".
Andeizijds wordt gezegd dat de gezant het
overige van den winter te Kaap Martin (Zuid-
Fiankiijk) zal doorbrengen.
Do Kamercommissie, benoemd om te be
slissen over Déroulède's mandaat als afge
vaardigde, concludeert tot varvaUen-verkla-
rinsr. 1
De bisschoppen A-an Aix en Tulle hdbben
bij den minister-president in krachtige,
hier on daar zelfs beleedigendo termen ge
protesteerd togen bun bestraffing.
ffouannet zal in de Fransehe Kamer voor
stellen wettelijke maatregelen te treffen om
vei zet der liooge geestelijkheid tegen de
regeering strenger te kunnen straften.
Curoely zegt in de «Figaro" daarvan niets
te verwachten. Hij ziet alleen heil in schei
ding van Kerk en Staat.
De dCioix" heeft reeds voor de mettrae-
tement«onthouding gestrafte bisschoppen
37,132.75 frs. bijeen.
De republikeinen, democraten en socialisten
van Besanfon, ten getale van 1800, hebben
gisteren een nationalistische meeting met
geweld verhinderd, waar generaal Jacquet,
Lazies, Millevoye en Thiebaud zouden spreken.
Zij zonden daarna telegrafisch aan Loubet,
den minister-president en het ministerie van
republikeinsche verdediging" de verzekering
van hun toewijding.
De begrafenis van den Russischen revolu-
tionnair Lavroff heeft gisteren te Parijs aan
leiding gegeven tot eenige onbeteekenende
standjes. Alle socialistische groepen namen
aan de begrafenis deel. Onder de kransen
trok de aandacht een doornenkrans met de
opdracht: sDe bannelingen en de politieke
dwangarbeiders van Siberië."
Zij nam zijn band in de haro en kuste dne
teeder.
„Ja, die ziekte was heel erg voor je," zei
de zij, „maar voor mij is ze heel gelukkig
geweest zo heeft xnc jou geschonken. Ik
zou je zoo graag hebben willen kennen A-óór
dien tijd, toen je nog gelukkig Avas."
„Ben ik nu dan niet gelukkig, Daisy?"
vroeg hij, geroerd door baar zachten, lief-
dcA-ollen toou.
„Soms verbeeld ik me A-an niet," ant-
AA-oordde zij.
„Ik zal jo eens Avat zeggen, Daisy," zeide
bij, op bet jong-reinc gezichtje neemends,
dat zoo sclioon Avas in bet zih-eren licht der
maan. ..Als ik met jou niet gelukkig ben,
dan belioor ik mij gcd'ucbt te schamen.
Nooit hoeft een man een liever vrouw ge
had."
Hij AA'ist het. En toch, eiken nacht, als de
Avind zuchtte in do boomen en de golveu
braken op de kust, schenen zij te murme
len
„I am weary, I am Aveary, waiting for
the May."
Daisy dacht lang na over deze kleine ge
beurtenis, die zij niet kon begrijpen. Waar
om Av-as Mei iets bijzonders voor hem, iets
andex"s dan Juni of Juli? Toch scheen Mei
iets op te Avekken bij haar man. Daarom
gebruikte zij het Avoord opzettelijk eenige
malen tegen hem; zij sprak ovor bloemen
in Mei, OA-cr Engeland in Mei, en telkens
zag zij dat hot Avoord hem deed schrikken.
Wordt vervolgd), -
