Tusschen twee liefdes.'
53*,e Jaargang.
Donderdag 15 Februari 1900.
No. 10167.
I
LëÉSl
i
"a
I-
UITSLAG VERKIEZING.
Ken nisgev i n g.
BUITENLAND.
al
.1
n
m
4
J'*1's*
SCH W IS CHI: COURANT,
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau s Boterstraat 6§.
Prijs der Advertentiën: Van 17 regels fl. 0.90iedere regel
meer 12 V» cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordecüge voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Meine aAcertentiSn opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon No. 123.
KAMER VAN AKREI» voor de Alco
hol-Industrie te Schiedam.
Burgemeester en Wethouders der Ge
meente Schiedam maken bekend, dat op heden
een afsch~ft van het proces-verbaal, vermeldende
den uitsli der op 13 Februari j.I. gehouden her-
steminir., ter vei kiezing van een lid-patroon
van de bovengenoemde Kamer van arbeid, is
aangeplakt, terwijl zoodanig afschrift voor een
ieder ter Gemeente-Secretarie ter inzage is
nedergelegd.
Schiedam, den 14den Februari 1900.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester
VERSTEEG.
De Secretaris
v. LUIK L. S.
Opruiming van sneeair enz.
Burgemeester en wethouders van
Schiedam,
In aanmerking nemende, dat op heden bij
omroeping is bekend gemaakt, dat binnen
24 uren de straten en stoepen, oveieenkomstig
art. 10 der verordening ter handhaving van de
openbare orde en veiligheid en op de straat-
politie, van slijk, sneeuw en ijs gereinigd
moeten z ij n.
Brengen hierbij ter algemeene kennis, dat
voor heden en mnigen ontheffing verleend is
van het verbod om do stiaat te schrobben.
Schiedam, 14 Febr. 19D0,
Burgemeester en wethouders voornoemd,
VERSTEEG.
De secretaris,
v. LUIK, L.-S.
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 14 Febr. 1900.
BE UOKI.OG.
De toestand.
Het belangrijkste nieuws komt lieden uit
het Westen. Generaal Roberts heeft daar,
naar het schijnt, het volgende plan op liet
oog. Terwijl! lord Metkuen de Boerenmiadht
bij Spijbfonitein vasthoudt, terwijl' Clemens,
Kelly-Kenny en Gataore desgelijks .doen
met de republikeinsclic troepen ten Zuiden
der Oranje-rivier, terwijl Bulter de hoofd
macht der Boeren, in Natal blijft occupee-
ren, zal de opperbevelhebber van Mo^lder-
srivier uit naar de richting van Jacobsdal
"oen inval doen in den Vrijstaat.
Er zullen dus spoedig belangwekkende
gebeurtenissen voorvallen. 'i zulten ze
echter niét dadelijk vernem want de
censor aan de ModderriVier - t medege
deeld d'at hij gedurende v .-enste dagen
geen berichten zal doorlaten.
Het is een stout plan, dat lord Roberts
gaat uitvoeren, en ongetwijfeld zou het veel
kans van slagen kunnen Ihebben, wanneer
groote medewerking kon venvacht worden
DOOR
CHARLOTTE M. BRAEHME.
39)
XXIII.
Daisy's proef.
Drie jaren waren voorbij gegaan, sinds
Sir Clinton Adair zijn jonge vrouw naar
het land van dien olijf en den wijnstok haJd
gebracht. Daisy was een elegante vrouw gé
wordén haar schoon gelaat behield de kin
derlijke onschuld, maar daaraan had) ridh d'e
bekoorlijkheid der volwassen vrouw ge
hecht. Het was een rein en lieflijk galaat
met wonderzachte oogen en wonderzoete
lippen.
Daisy kende nu de waarheid. Zij wast nu
dat liefde voor haar niet het teven van haar
man vervulde; zij stond als het ware bui
ten zijn leven; zij had. geen deel aan zijn
innerlijk lerven. Tot zijn gedachten, zijn
droom en, zijn herinneringen had zij geen
toegang. Allengs had Daisy de droevige,
smar.teLiike waarheid moeten gaan begrij
pen. Het was langzamerhand gegaanhaar
eigen diepe liefde had haar intuïtie ver
scherpt. Zij "beoordeelde hem naar zichzelf.
En hoeveel ontbrak er bij hem dlan niet
aanNeenhij had. haar niet lief. Zijl nam
allerlei kleine gegevens waar. Zijn gelaat
hel'dorde nooit op, wanneer hij haar zag.
Als zij een kamer binnenkwam, waar hij
van de andere Engelsohe legers. Maar het
komt ons voor dat, wil Roberts met een vol
doende macht zijn inval in den Vrijstaat be
werkstelligen, lord Metliuen's troepen zoo
danig verzwakt zullen worden, dat van hen
weinig kraclht kan uitgaan.
Bovendien ziet het er m de Kaapkolonie
niet zoo heel gunstig uit voor de Engcl-
schen. Van Kelly-Kenny hooren wij mets
meer. Ook van Sterkstroom komen geen be
richten meer. De Boeren bestookten hier
Gabacre's kolonne en, al hebben zij geen
groot succes misschien behaald, échecs zijn
door hen zeker ook niet geleden. De Engol-
schen zouden zich anders wel gehaast heb
ben die met de noodige fanfaronnades naar
Engeland te seinen. Blijkbaar dwingen de
Boeren hier dus, minst genomen, de Engel-
schen tot werkeloosheid.
Eu in de buurt van Cotesberg, waar de
Engelschen zulke prachtige stellingen heet
ten in tc nemen, ziet het er nog heel wat
loelijker uit. Een aanvankelijk succes der
Engelschen bij Bastaard nek en Hobkirks-
hoeve is veranderd in een gedwongen terug
tocht naar het Westen, die ernstige gevol
gen schijnt te zullen hebben. Betwijfeld
wordt zelfs of de Engelschen Rensburg zul
ten kunnen houden. Hieruit volgt dab do
Boeren aanvallend optreden cn wel met
groot succes. Hun doel zal wel zijn-de spoor
lijn NauwpoortCotesberg weder in hun
macht te krijgenmisschien hebben zij het
wel voorzien op Nauwpoort, waarvan de
spoorlijn naar De Aar gaat.
Uit Natal wordt geen verandering in den
toestand gemeld. Volgens Winston Curchili
heeft Buller besloten nog een vierde paging
tot ontzet van Ladysmith te wagen; maar
dat zal zeker nog wel een poosje aanhouden
Ook van de omtrekkende bewegingen
der Boeren naar den kant van Ckieveley en
oneter oostelijk over Weenen en Grey town
geen nieuws. Bevestigd, wordt evenwel dat
een Boerenleger in Zoeloe-land opereert.
Wat zeker zeer de aandacht verdient is
de nog onbekende bijzonderheid die de cor
respondent der Brusselse lie „Petit Bleu"
aan zijn bl'ad schrijft.
Twee duizend Engelscfhem, die men te La
dysmith dacht, zijn de correspondent
vernam hot uit offioieete bron na den
slag bij Dundee Zoeloe-l'and ingetrokken en
na een l'angen zwerftocht op Portugeessb
gebied ontwapend.
Wij moeten eerlijk bekennen dat, hoe
aangenaam die buiten-gevecht-stclling van
2000 man oppervlakkig ook mogei schijnen,
het ons voor de Boeren wenschelijker Heek,
wanneer zij wel te Ladysmith waren. Twee
duikend monden meer of minder te vullen,
scheelt nog al iets. 't Is waar, White heeft
ook van hen geen profijt gehad in d'e ge
vechten die op Dundee zijn gevolgd.
Van Kimberley en Mafekmg niet veel
nieuws. Laatstgenoemde plaats schijnt dooi
de Boeren uitgehongerd te worden; lord
Roberts moeit beloofd hebben het binnen
een paiar weken te ontzetten, 't Zal er wel
mee gaan als mot Buller's beloften ten aan
zien van Ladysmith.
Het bel'eg van Kimberley wondt id'oor de
Boeren krachtig voortgezet.
V erspreide bericb ten.
De „Times" verneemt uit Kaapstad dat,
volgens de meening van bevoegde personen,
de onmiddellijke uitzending van nog 50,000
a 75,000 man noodzakelijk is, daar do be
wegingen der Engelsche troepen m do
Kaapkolonie een kalmeerende uitwerking
hebben op do grensbevolking.
Volgens de „Daily Cliromcle" bobben de
Engelschen reeds verloren: 1334 doodtn,
5415 gewoden, 2817 vermasten, 486 aan
ziekte overleden; totaal 10,052 man. Na
tuurlijk zijn vele gewonden weer naar het
front teruggekeerddaartegenover staat
dat de verliezen van de laa-tste gevechten
niet medegerekend zijn, terwijl do verlies
lijden der Engelschen ook te laag zijn. Het
getal 10,000 lijkt ons dus niet te hoog.
Do Framsche luitenant Galopaud die bij
Joubert's staf is, geeft in do „Matin" een
beschrijving van den slag bij Colenso. Hij
zegt dat de Engelschen 3100 maai verloren.
Aan de „Daily Mail" wordt gemeld dat
de Boeren tusschen Ladysmith en de Tuge-
la 100 kanounen hebben opgesteld. Alile
ooggetuigen staan verbaasd over de opstel
ling en de bediening van liet Boeremgesdhut.
Te Kimberley moet het sterftecijfer ver
bazend boog zijn.
Cronjó heeft 1200 vluchtelingen naar
Barkley West, liet kamp der Engelschen
aan de Moddcrriviier, gezonden, omdat hij
hun niet meer de kost kon geven. Zij bewe
ren dat er groot gebrek heensclit in het dis
trict. Cronjé zal zijn mondkost liever- voor-
zijn dappere burgers willen sparen.
Joubert heeft majoor Doneton, die ern
stig ziek te Ladysmith is, vergund do stad
te verlaten, om voor zijn gezondheid te zor
gen.
De Xuld-Afrlkaansche Mali-
Het schrijven dat hier volgt, gedagtee-
kend uit Pretoria, do. 15 December, werd
ons w'ellwiltend afgestaan door een onzer
stadgenooten. Al is sinds de afzending van
den brief in menig opzicht de toestand ge
wijzigd, in hoofdzaak zijn ook nu nog de be
schouwingen van den schrijver wel de aan
dacht waard.
De brief luidt Én hoofdzaak
Op het oogenblik dat ik dit schrijf is do
3e divisie van het Engdsche tager ondier-
O
generaal Buller bij CoLenso slaags met de
onzen. Mocht dit een herhaling worden van
Stormberg en Moddemvier, dan is de oor
log voor meer dan de helft voorbij. Men
zegt hier dat het Engelsche ministerie zou
gevallen zijn, is dat zoo, dan is d'e oorlog
gauw uit; hoezeer ik ook het ver-lies aan
mcnschenlevens betreur, zoo good aan de
Engelsche zijde als aan de onze, toch zou
dat jammer wezen. De zaak moet nu een
maal voor goed uitgevochten worden; En
geland moet niet meer als na 1881 kunnen
zeggen dlat heb heeft toegegeven om wie
weet wat voor bij-rodenem Ze moeten zoo
ongenadig op hun kop krijgen, dat ze met
allo condities die hun gestold worden, tevre
den moeten zijn.
Zoolang Engeland in Zuid-Afrika blijft,
zal er wrijving blijven; Zuid-Afrika moet
lieélemaal vrij on onafhankelijk van ©onigo
mogendheid worden, eerst dan gaan we hier
een zekere, rustige toekomst tegemoet, die
Zuild-Afrika in staat zal stellen al haar eco
nomische krachten te ontwikkelen.
Slagen als er- nu hier geleverd worden,
zijn voor Zuild-Afrika zonder voorbeeld, la
ten ze dan ook zoovee! gevolg ten goede
was, keek hij altijd hartelijk en had steeds
een vriendelijken glimlach voor haar;maar
nooit 9braal(de zijn gelaat van een liefde,
die zijn hart vervulde. En wanneer hij lief
lijke muziek hoorde of een mooi gedicht lav,
dacht hij daarbij geen oogenblik aan haar.
De geur dier bloemen, de schittering dér
sterren, het gemurmel der golven dieden
hem niet aan haar denken. Niets scheen
hen ooit nader tot elkaar te brengen.
Geen zachte aandoening bracht hem ooit
tot haar. Er was geen overeenstemming tus
schen hen. De liefde was geheel aan haar
zijde, niet aan do zijne.
Daisy veilde geen overhaast oordeel; zij
dacht lang na voordat zij tot deze conclusie
kwam. Toen begon een andere vraag haar
te kwellenals hij haar niet liefhad, waar
om was hij dan met haar getrouwd'? Dab
kon Daisy niet begrijpen. Het zwakke
straaltje hoop en troost dlat haar nog be
scheen, vond' juist zijn oorsprong in haar
onvermogen om eenige andiere drijfveer van
zijn huwelijk met haar te vinden dan lief
de. Het kon niet zijn om haar schoonheid
hij, die zulke groote reizen had gemaakt,
moest wél heel wat mooier vrouwen dan zij
hebben ontmoet; het kon evenmin zijn om
«enig materieel belang, want hij wist dat
zij een arm, eenvoudig en onbekend meisje
was.
En dan kwam er eenige hoop op in haar
hart en zeide zij bij zichzelf„Hij moet mij
toch wel ihebben liefgehad'." Want dlat hij
haar gesprek met haar moeder had afge
luisterd, en met haar getrouwd was omdat
hij medelijden met haar had', kon zij niet
drnxuren. Zij -was nog niet jaloers ckzij
wist niet dat er een andore was die hij lief
had nooit noemde hij den naam eener
andere vrouw. En Daisy zuchtte even, wan
neer zij dacht welk een raadsel het leven
toch was welk een groot raadsel die lief
de dlie al haar gedachten vervulde.
Het volgende tafereel in het treurspel
was, dat Sir Clinton Adair genoeg begon te
krijgen van zijn eentonig leven. Tot nu toe
scheen de slag die hem getroffen had, zoo
krachtig te zijn geweest dat hij zich niet
weder kon oprichten. Hij had geloofd dat
hem mets overbleef dan eenige jaren in den
vreemde als balling te leven en dan te ster
ven.
Nu was hij sterker, en zijn mannelijke
kracht, zijn gecsbessterkte, zijn groote ziel
en ven-stand begonnen in opstand te komen
tegen zijn onnut bestaan. Een zeker verlan
gen naar strijd, een begeerte om nog eens
te staan op heb slagveld des tevens, maakte
zich van hem meeseer. Zou hij sterven zon
der één bijzonder goede of groote daad te
hebben volbracht? Zou de hand eenar
vrouw hem zóó geheel vernietigen dat zelfs
de talenten, de sckoone gaven die de Hemel
hem geschonken had, onnut zouden zijn?
Hij had zijn lijden geleden, maar nu ver
langde hij terug te keeren in hot strijdperk
En er was nog iets dat hem de overtuiging
gaf dat hij wijs deed door terug te gaan in
de wereld1 en te werken. Hij had zich uit d'e
wereld teruggetrokken opdat hij in de een
zaamheid zijn noodlottige liefde zou leeren
vergeten, maar de eenzaamheid! deed die
nog toenemen in kracht. Hij had niets d'an
ledigen tijd, en ledigheid was niet goed! voor
hem. Als hij d'room-end opzag naar de glan-
bobben als van zulk een ramp als een oorlog
is te verwachten.
Heb bloed dat nu vloeit is een vloek voor
de li eel e meuscihlieid, maar een vloek die
ben zegen gekeend kan worden als Engelland
voor goed Zuid-Afrika wordt uitgegooid;
maar cbe een vloek blijft als men nu hal
verwege blijft staan, al wordt overigens de
vrede gesloten met zoo gunstig mogelijke
voorwaarden voor de Afnkaanders.
Oef. Na deze hoogdravende ontboeze
mingen keer ik weer in raijn bescheiden
kringetje in de maatschappij teirug.
Hot enthousiasme dat Holland bezielt,
vinden wo hier heel aardig en pleïzierig,
maar zooals ik uit brieven opmaak, denken
jelui dat we liier net zoo zijn. Daarvoor zit
ten we nu wol een beetje t e dichtbij. Op
een afstand entliousiastisch te zijn, is mak
kelijk genoog; loopt liet slecht af voor do
Boeren^ dan zoggen jeluie is jammer, org
jammer, en nog erger jammer, maar daar
mee is 'b uit, en alles gaat weer zijn gewo
ne gang. Voor ons die er zélf bij betrokken
zijn is ons heeie bestaan, onze heele toe
komst er rr.ee gemoeid, en, dat vooral niet
te vergeten, zij di© op 't oogenblik mee naar
't front zijn, wiea- teven ©Ik oogenblik in ge
vaar is, zijn mf-nschen uit onze naaste om
geving. Mijn oudsite zwager bijv. is ook in
het leger bij Ladysmith, en de tweede moet
er ook heen, die is pas 16 jaar.
Je begrijpt dus wel dat voor or a die toe
stand te ernstig is, do zorgen be drukkend
zijn, dan dat wo enthousiast kunnen wezen.
We zijn allen vol' moed en vertrouwen dat
ditmaal eens bij uitzondering het recht zal
zegevierenwe zien eiken dag met reikhal
zend verlangen uit naar nieuws van liet oor
logsveld, en blijft diab wat lang weg, dan
voelen we ons bektemd en angstig, want in
oorlogstijd geldt bet niet „geen tijding, goe
de tijding"; en komt een tijding als die
van de slachting van. Moddemvier bij Kim
berley {want dat was het eer dlan een sl'ag)
dan ademen we voel ruimer omdat we de
oplossing zooveel nader zijn gekomen, maar
het slagveld' is te nabij, we voelen de aan
wezigheid van den Engel des Doods te zeer,
om te kunnen „juichen" zooals jullie in
Holland. Een slachting van 2000 menschen
is een te Verschrikkelijk ding om zulk een
resultaat met onverdeelde vreugde te ont
vangen. En toch hoop ik d'at de strijd die
nu te Oolenso wordt gestreden, een zelfden
uitslag moge liehben; want zulke slagen
zijn noo-diig om den oorlog tot een spoedig
en goed einde te brengen. Zulke slagen zijn
noodig om in Engeland liet schitterend en
verblindend schijnbeeld van oorlogsroem te
verdoovcn en het nuchtere menschcnver-
stand en het geweien wakker te schudden
ze zijn noodig om liet Engelsche volk dat
in do groote meerderheid tegen dezen oor
log is, in staat te stéllen met goed gevolg
op te treden tegen de schreeuwers die de
aanteggers van dezen oorlog geholpen heb
ben hun zin door te drijven.
Daar de spoorwegdienst op 't oogenblik
veel werk geeft door de vete extra treinen
en door do uitbreiding van liet net in Natal
tot Colenso, kan de directie niet veel men
schen missen; ik ben en blijf, voorloopig al
thans, hier.
Nu enkele antwoorden op vragen en op
merkingen. Dat de regeering lang gewacihb
heeft met liet zenden van haar ultimatum,
heeft m. i. een heel andere reden dan de
vrees de sympathie van 't Vasteland van
Europa t© verliezen. In de hoote wereld be
slist het Parlement over oorlog en vrede,
maar vechten moeten do soldaten, niet de
Parlementsledenhier maken leden der re-
gearing, generaal Joubert, wijlen generaal
Koek, generaal Cronjé en liaast alle Volks-
raadslodcn deel uit van de krijgsmacht, en
al weegt oolc do verantwoordelijkheid voor
menschenlevens bij de Europoesche regee-
ringspersonen zwaar, veel zwaarder wondt
die gevoeld door de regeeringspersonen van
dit land cn den Oranje Vrijstaat, en nog
zwaarder omdat het hier geen soldaten
zijn die veöhten, maar burgers, ambte
naren, huisvaders die noode gemist kunnen
worden, voor wie oorlog geen b croep is...
Dank zij do uitstekend© maatregelen der
regeering is het land rustiger cn veiliger
dan ooit. Do voornaamste mijnen in Johan
nesburg wonden door de regeering bewerkt,
en zorgen voor het in een oorlog vooral zoo
hoog noodige geld. De dynamietfabriek be
wijst uitstekende diensten door den aanmaak
van ammunitie en geeft weer ©en sprekend
voorbeeld van do hooge staatsmanswijdheild
van onzen hooggeachte® President, 't Is een
waar geluk, dat wij nu al zoo lang een zoo
in alle opzichten uitstekend man aan het
hoofd van dezen Staat hebbenmoge het
hem gegeven zijn de geboete vrijmaking Van
Zuid-Afnika van vreemde overheersdhing te
aanschouwen.
15 December ook bij Colenso groote over
winning, meer dan een herhaling van
Moddenrivier. Do vrede kan nu niet meer
veraf zijn. Ik zal mij maar niet verder in
mogelijkheden verdiepen, want eerst over
een maand (twee maanden in werkelij'kihead)
komt deze brief ter plaatse aan, en dan is
wellicht alles anders uitgekomen, dan ik
mij voorstel. In allen gevalle, dat de eind
uitslag ons gunstig moet zijn, kan zelfs de
grootste pessimist niet moer betwijfelen.
Gemengde Mededecllngcn.
De regeeringsvoorslellen tot reorganisatie
van het Engelsche leger vinden noch in de
pers noch in liet Parlement genade. Zoowel
van conservatieve als van liberale zijde wordt
scherpe criliek geoefend. E én punt evenwel
draagt de goedkpuring weg dat de regee
ring niet haartoevluchtneemt tot dienstplicht.
liet ontwerp dat de sTimes" beginselloos
en fantastisch noemt, en dat algemeen be
schouwd woidt als een lapmiddeltje, en nog
niet eens een goed, zal niettemin wel aan-
nomen worden. Een beter plan is er voors
hands toch niet te vinden.
Men zegt dat bijna alle ministers vóór
dienstplicht waren maar dat lord Salisbury
daarvao niet wilde weten.
In hel Lagerhuis deelde Wyndham giste
ren op een desbetreffende vraag mede dat
de militaire autoriteiten niet voornemens
zijn meer vrijwilligers in Ierland te werven,
Gibson Bowles vroeg gisteren in het Lager
huis of de regeering ook iets afwist van
tusschen de Duitsche en de Nederlandsche
regeeringen gepleegd overleg of gevoerde
onderhandelingen over samenwerking tus
schen Nederland en Duitsehland in zake'de
aanzienlijke uitbreiding der Duitsche vloot.
De ondersecretaris van buitenlandsche
zaken Brodriek antwoordde ontkennend.
zonde wolken, zag hij daar het gelaat van
Lady Maydo weelderige geur der bloemen
de zang der vogels, de zoet-fluisterende
wind, dat alles deed hem aan haar denken.
Zij was overal in zijn eenzaamheid mis
schien zou er in de drukte en het gewoel
der wereld minder plaats voor haar zijn.
Hij meende goed te handelen voor God
en de menschen: geen gedachte aan zond©
of verkeerdheid, kwam in hem op. Een
kwellend verdriet en een knagende herinne
ring lagen als ©en vloek op hem; maar .hij-,
wilde geen kwaad' Hij wenschte een harte
lijke, trouw© echtgenoot voor Daisy te zijn
cn met haar in vrede en harmonie te leven
aan zonde jegens haar dacht hij niet.
Maar hij moest weghij moest werk zoe
ken dat zijn hand! kon doenhij moest zich
in den levensstrijd begeven, zijn plaats in
nemen in d'e gelederenZijn ,plan was naar
Engeland teirug te gaan niet naar East-
wold, de woning die hij tot een paleis bad'
gemaakt voor Lady May. Daarheen nog
niet; maar hij wilde naar Londen .gaan;
hij w d'e zien wat er in de wereld omging;
hij wilde zijn long-verwaarloosde plichten
nakomen. Hij nam zich voor altijd nauw
lettend op te passen nooit zou hij vrij
willig een blik slaan op het gelaat van Lady
May, „nu hertogin van Rosecarn", dacht
hij.
„Neen, vrijwillig zal ik haar niiet ontmoe
ten. Ik zal mij niet op den weg der verzoe
king begeven. Ik mag Daisy niet liefheb
ben, toch wil ik haar trouw blijven."
Hij besloot te gaan, en het eenige d'at
hem nog te doen bleef, was het Daisy te zeg
gen. Hij had. rijn waren naam, rijn tiM; rijn
vermogen voor haar verborgen gehouden,
deels omdat het prettig was te kunnen den
ken, dat zij hem om zijn persoon liefhad,
deels ook omdat hij niet wilde dat één
woord hem aan het verledene zou herinne
ren. Hij stelde rich Daisy's verwondering,
Daisy's groote verrassing voor.
„Het zal zijn als met lord. Burleigh," zei-
de hij bij zichzelf. „Ik zal haar mettertijd!
meenemen naar Eastwold en haar zeggen
dat zij is Lady Adair."
Zij zou haar positie en haar titel eter aan
doen. Hij had haar een veldbloempje ge
noemd, maai- nu was zij geen veldbloem
meerin heel het land was geen waardiger
ede.lvrouw dan Daisy Adair.
„Daisy," zei Sir Clinton, toen zij op een
avond langs het strand wandelden, „Daisy,
begint dit 'leven je niet te verveten?"
„Te vervelen?" antwoordde zij. „Noen.
Welk leven zou mooier kunnen rijn
„Maar wij zien niemand; wij hoonen
niets; wij weten niets van wat er omgaat
in d'e wereld wij zijn als lovend' begra
ven."
Ik dacht dat het juist naar je zin was,
dat je niets liever verlangde," zedde Daisy.
„Je hebt er immers nooit in willen toestem
men iemand' te zien of kennis te maken met
wier. ook, Caro."
,,lk voel mij nu beter," zeiido hij, „ster
ker, en de ziekelijke afkeer die ik Van mijn
gelijken had, sterft weg. Hier is niets voor
mij te doen, niets d'at eenige waarde geeft
aan mijn l'even."
Vf
ïMf
/'m
Lt'lïtor,*. W-V
MV-V
Wordt vervolgd)