53ste Jaargang. No. 10169. Tusschen twee liefdes. Zaterdag 17 Februari 1900. BUITENLAND. SCHIEDAMSCHE COURANT Deze courant verschijnt dagelijks met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen 11. 1.25. Franco per post fl. '1.65. Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor liet eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur aan het bureau bezorgd zijn. Bureau Boterstraat 68. Prijs der Advertentiën: Van 17 regels fl. 0.90; iedere resrel meer 12'2 cents. Reclames 30 cents per regel. Groom lette!'- naar de plaat: die zij innemen. Advertentiën bij abonnement op voord eelige voorwaarden. Tarieven hier van zijn gratis aan het Bureau te bekomen. I11 de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, .vonten zoogenaamde klrinr nrtrrrtmtiën opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan liet Bureau 'e vol loen. Intcrc. Telefoon So. 123. Algemeen o ver ui c Ju. SCHIEDAM, 16 Febr. 1900. UB OOKLOfi. Generaal French is te Kimberiey. Welke beteekenis aan dit feit moet wor den toegekend, weten wij nog niet. De 111e- dedeeling, die natuurlijk te Londen grootu voldoening heeft gewekt, geeft geen bijzon derheden. Wij weten dus met of French een groote troepenmacht met zich voert, of dat het doel alleen is samenwerking te bereiken van lidt garnizoen der stad met lord Ito- berts operaties. Lord Roberts' plan begon juist wat dui delijker te worden. Hij scheen de stellingen der Boeren tusschen Mod derrivier en Kim beriey te willen omtrekken, de Boeren dwin gend om of zich naar Kimberiey terug te trekken en aldus den invalsweg in den Vrij staat over Jaeobsdal vrij te laten öf Roberts te beletten dan Vrijstaat binnen te nikken en daarom Kilmberley op te geven of zich aan een vernietiging door de ovennacht der Engelsdhen bloot te stellen. Een good plan, niet waar? IIoc men hel keert of draait, altijd is er voor de Engol- scliem groot voordeel te behalen. Zij vernie tigen Croujé's Boerenman]i;t öf zij ontzetten Kimberiey öf zij openen zich den weg naar het hart van den Vrijstaat. Heit plan zou inderdaad succes moeten opleveren, als de Boeren zich niet voortdu rend zoo wèi-ingelieht cn zoo wèl-voorbereid hadden getoond. Maar wanneer wij ons her inneren da.t ook Bulier de stellingen der Boeren heeft trachten om to trekken en töoli itot oen frontaanval op onneembare verschansingen werd gedwongen, wanneer wij voorts denken 0111 den slag bij Mager- fontcm d'10 getoond heeft dat Cronjé even zeer de kunst verstaat zijn troepen zóó e verschansen dat de aanvaller strijden moet tegen een vijand die hem met een moordend vuur overstelpt, maar zelf onzichtbaar blijft, dan gelooven wij dat, hoe groot do macht dor Engc&ehen aan de Moddernivior ook is, en welke veldheerstalenten lord Roberts ook mag bezitten, ook ditmaal de uitslag ons goed vertrouwen in de Boeren niet zal beschamen. De Boeren hebben lang stil gezeten, het is waar; cn gewoonlijk verhoogt een zoo lange rust» liet moieel van een leger niet. Maar de Boereu strijden voor een zaak die hun heilig is. Eu daarenboven weten wij. dat zij lang bezig zijn geweest hun stellin gen uit te breiden en te versterken. Dat de Engclschen inderdaad de vleugels der Boe ren zullen kunnen omtrokken, gelooven wij voorshands niet, althans niet met een groo te macht. Dat French daarover beschikt, komt ons. in aanmerking genomen zijn snelle op- marscli, weinig waarschijnlijk voor. Waarschijnlijk alle'en met cavalerie, is generaal French ten Oosten van Modderri- vier door de Kioldrift de Riotrivïer overge gaan en vervolgens in Noordoostelijke rich ting, Ja-oo'bsdal rechts latende liggen, naai de Modderrivier getrokken, die hij volgens Roberts' laatste bericht, door de Klipdrtft over ia getrokken. Aan den noordelijken oever heeft hij toen een paar heuvel» en laagers bezet. Waarschijnlijk zijn dit onbe zette laagers of voorposten geweest; al- DOOR CHARLOTTE M. BRAEHME. 41) XXIV. Sir Clinton staat verbaasd'. Daisy sprak er geen woord meer over. Zij hielp haar man inpakken, en zij maakte zijn boeken en papieren in orde. „Ik heb dien rommel niet noodig," zei Sir Clinton. „Ik ben met dien herfat weer te rug, cn dan kan ik ze meenemen." Zij viel 'hem niet met klachten of verwij ten lastig, maar zij werd met den dag ma gerder en blocker; haar oogen stonden treu rig, en zij lachte voel minder dan vroeger. Hij was hartelijk voor haar, maar lotto niet op die verandering, e>n al had. hij dat wal gedaan, d'an zou hij die toch niet hebben toegeschreven aan «enige oorzaak die tot hem in verband stond. Hot was haar eigen wensoh, hier te blijven hij wist niet dat die wensdh ontstaan was uit zijn onverschil ligheid te haren opzichte. Zij zag diat hij, van het oogenblik waar-op zijn besluit geno men was om naar Engeland terug te koe ren steeds opgeruimder werd; zij hoorde hem zelfs eens zingen, een vroolijk, grappig liedje dat had' bij niet gedaan zoolang zij getrouwld! waren; gewoonlijk liep ihij rond met het gelaat van een man die overladen than» French ontmoette geringen tegen stand. Vervolgen» blijkt French voort/gerukt te zijn naar Kimberiey, en wel ongehinderd Het komt ons voor dat de Boeren wel ge gronde reden zullen gehad hebben om French niet tegen te houden. Zou er voor hem misschien nog plaats zijn in de mui zenval Lord Roberts zelf is met de 7de divide over Kieldnft gevolgd, terwijl de 6de divi sie bij Waterval drift, eenigc mijlen zuide lijker de Rietnvier zo-u overgaan 0111 lang» den noordelijken oever de operaties „dor ca valerie" te steunen. Wijst dit er niet op dat French alleen over cavalerie beschikt? Ook ten Westen van Modderrivier heb ben operaties plaats gevonden. Belangrijke gebeurtenissen zijn du» spoe dig te wachten. E11, as liet lord Roberts' doel een poging tot ontzet van Kimberiey te wagen, dan schijnt inderdaad haast ge boden. Uit dc laatste berichten blijkt dat het zoowel met den gezondheidstoestand als de levensmiddelen slecht is gesteld. En een Nederlander te Londen beweert van een zij ner bekenden aan het departement van oor log gehoord te hebben, dat or geheime be richten uit Kimberiey zijn ontvangen, waar in dringend om hulp wordt gevraagd daal de stad, indien binnen twee a drie welken geen ontzet komt, zal moeten capitulecren. Dezelfde Nederlander zegt ook dat te Kimberiey voor millioenen ruwe diamanten aanwezig zijn. In de Kaapkolonie blijken de Boeren er goed voor te staan. Bij Colesberg staan ie Boeren nu op kanonsehotsafstand van het Engelschc kampook hier zullen dus ver moedelijk wel spoedig ernstige gevechten voorkomen. Uit Natal geen nieuws van cenig belang. Dc Zuld-Afriknnnsclic BaU. C o 1 e n s o. Dc correspondent van het „Vad." schrijft nog naar aanleiding van den slag bij Co- lenso Het weghalen der op den vijand verover de kanonnen was een groot waagstuk, maar zooals altijd ook voor dit ontegenzeggelijk levensgevaarlijk karweitje boden zich ver scheidene liefhebbers aan. Van de politie (Johaime»burg»che) dolen volgens „Dc Rainlpost" hici,'tan mede. D. 1. Smit, korporaal De la llcy (hela.es zwaar gewond). J. J. en N. J. Potgieter, <T. 1'. Put»cr, kor poraal Miaritz, Jan Erasmus, A. J. van Zijl, Piet Keizer, David van den Ilcevcr, J. Scholtz, J. en W. N. Smit, J. Sehctper», G. J. J. Deijsel, D. J. Hollenbach, J. J. Els, ■sergeant Botes. P. J. van R-eitsburg, ser geant Vroed'c, M. J. van Vuren, M. A. Graf en R G. Nel. Onder het pohtic-kommando dat aan den slag deelnam, behoorde ook het just'itie-kommando van de lieercn P. Bergsma (belastinggaarders'kantoor), Doijns, Melletl. Marais (N. Z. A. S. M.) cn Neu- holtz van Fordsburg. Bij de Krugcn. dorpers waren o. a,. de heeren Van Pesch, Mulder, Arte van den Broek, Dc Diepcrineks cn Kt-lje-n. Nu ik toch aan het opnoemen van lui men ben, ook van Hollanders, die zich bui tengewoon kranig hebben gedragen, mag ik niet vergeten den naam van oen landge noot, een Hollander van den echten stom- is met smart. Hij zong cn lachte; hij sprak vroolijk over vrienden die hij hoopte weer te zienhij scheen gezonder cn opgewekter dan hij sinds jaren was geweest. „liet is voor hem een verlichting, hier vandaan te gaan," dacht Daisy. „De ge dachte eraan alleen maakt hem jonger. Waarom is hij t-och met mij getrouwd?' Voortdurend sprak hij onbezorgd over den tijd dat hij weg zou zijn, niet vermoe dende dat elk woord als een zwaard was dat door haar ziel ging. En toen kwam de dag dat al'es gereed was, en dat hot tijd werd om te vertrokken. Hij was opgeruimd en blij gestemd', toen hij haar vaarwel kwam zeggen. „Weet je zeker, Daisy, dat je er geen spijt van zult hebben," zei hij. „Het is nog niet te laat, als je mee wilt gaan. Dan wacht ik tot morgen." „Ik licb cr geen spijt van," antwoordde zij. „Het zal je genoegen doen alleen te zijn." Hij weersprak haar niet, ofschoon zij alles tor wereld' zou gegeven hebben 0111 te mogen hooren daifc het niet zoo was. Hij hield haar in zijn armen en kuste haar goeden dag. „Vaarwel, Daisy," zei hij. „Neem je goed in acht, wees opgeruimd en neem al wat je wenscht. En als je je eenzaam voelt, schrijf het mij dan dadelijk. Dan kom ik je ter stond halen." net volgend oogenblik was hij heenge gaan. Alk hij nog eens had omgekeken, zou hij gezien hebben, dat Daisy, zijn vrouw, als dood op den grond lag. Maar zonder een pol. die met eenigc flinke Afrikaners een zeldzame daad van moed eri koelbloedige doodsverachting verrichtte zooals cr weini ge geboekt staan in de annalen der toch zoo roemrijke Afrikaansche geschiedenis. Acht tien burgers en met-burgers, behoorendo tot de brandwacht van Jageifonteinen, (O. V. S gingen er op uit om erg lastige vliegen, ik meen Engelschc spionnen, te vangen. Plotseling werden zij overvallen en geatta queerd door ongeveer 50 man Engel- schcn. De brandwachten moe-sten een an dere positie opzoeken, want het vuur von den zij een weinig te warm en te na aan de schenen gelegd. Onder een regen van ko gels moesten dc verraste wachters een ge heel open en onbeschutte plek van ongeveer 400 yards patóceren. Negen van het troepje vlogen er letterlijk door, namelijk komman- dant Fourie, Dirk en Kees Hartog, Arie de Villier», Japie Rossouw, C. J. M. Wilcocks cn vier anderen. Wij stelden ons zoo goed mogelijk op op een kopje, ongeveer 500 yards van den vijand, schrijft de berichtge ver, die deelnam aan de schermutseling. Van dat oogenblik af richtte de vijand zijn vuur slechts uitsluitend op ons. Anderhalf tnu- duurde deze onafgebroken beschieting door den vijand cn het is bepaald een won der dat nog iemand van liet kleine troepje er liet leven afbracht. Maar niemand onzer werd getroffen of gewond, behalve helaas kommandant Fourie, die een dtoodelijk schot door het hoofd kreeg en ineen zeeg. De anno kommandant kon geen woord meer sprekenhij was stervende. Intussehen ver flauwde langzamerhand het vuur van den vijand, die door de goed gerichte kogels on zer Mauser» zware verliezen leed. Vier der kranige brandwachten namen daarop doxi stervenden kommandant op en brachten hem naar een niet veraf zijnde hut, terwijl dc overigen door bleven vuren. Later werd besloten langzaam te rctirccreti, uit vrees anders door den vijand „vastgekeerd" te worden. Dit werd gedaan en wel voortdu rend opder 's vijand» vuur. Onze paarden waren echter verdwenen en liet klompje dapperen was verplicht 12 mijl te loopen, alvorens het laager te bereiken. Onder die kranige brandwachten bevond zich majoor Lcsturgeon, een Hollander, die alles moe- maakte en zeer geroemd wordt om zijn on verschrokkenheid. In het Brltsclie Parlement. Boeren en Kaffers. De zitting inn het Erigehche Lagerhuis van gi-H'ren heeft het beu ij» geleverd dat zelfs de niee-t or p,11 tijdige en lied-ingelichte staatslieden van Engeland zich met voldoende rekenschap geven va» England's tegenpartij 111 Zuid-Afnka en het verloop van den oorlog, althan» waar het sommige bijzonderheden betreft, d.e kenmei kend zijn voor de moreele waarde der strijdende partijen. Er is gisteren in het Lugeihuri gesproken over de zwarte bevolking in Zuid-Afnka en wat van haar verwacht kon worden. En het is tieurig te moeten constateei'en dat zelf.» een man als Courtney niet beslagen ten ijs kwam, dat mannen als Moitey en liarcourt den mond niet eens open deden. En toch werden er van de ministeiieele tafel dingen verkondigd, 111 flagranten stiijd niet de waai heid. Wij die gelezen hebben de b, ëedigde verklaringen over de met behulp van Kaffer» gepleegde gewelddadigheden, ook blik achter zich te werpen, ging hij zijn noodlot tegemoet. Het was liem vreemd weer naar Engel an 1 te gaan en de welbekende taal 0111 zich heen tc hooren, de vertrouwde witte krijt rotsen in het Kanaal te zien, zich weer thuis te voelen. Nog eenigc uren en hij was te Londen Londen, het tooneel van zijn lief de en zijn verdriet. Als oen man van de we reld was zijn eerste gang naar zijn club. llij wist dat hij daar al bet nieuws van den dag zou hooren; daar zou hij, zonder zelf ook maar één vraag behoeven te doen, alles hoo ren wat hij wilde weten. Hij wend warm verwelkomd. Sir Clinton was altijd zeer bemind geweest ouder zijn bekenden, en iedereen begrootte hem en was blijde hem in de club terug te zien. Waar bad bij gezeten? Wat luid hij toch uitgevoerd? Hij werd overstelpt met vra gen. Wat liad hem bewogen Engeland zoo plotseling to verlaten? Waarom was hij zoo lang weggebleven? llij ontweek al die vra gen of antwoordde er op met een scherts. Toen ging llij de courant zitten lezen. Daar kwam een zijner oudste vrienden, Sir Gregory Ilartwell binnen, al evenzeer verbaasd hem te zien. „Ik begon al te gelooven dat wij je nooit terug zouden zien, Adair. Waar ter wereld heb je toch gezeten? Waarom ben je zoo lang van huis gebleven? Er hebben allerlei vreemde geruchten over je geloopcu." „Waarvan geen enkel waar is," zeide Sii Clinton. „De waarheid is dat ik een ernstig ongeluk hab gehad' en toen lang ziek ben geweest. Ik ben naar Frankrijk gegaan om tegen uouueti, te DeuJepoort, - wij welen dat Cliiunb"! hun en Balfour we Ier niet ge- aai/.eld hebben de vertegenwoordiger» dei natie met onware in-dedeelingen om den tuin te lelden. liet was Cliainb- ilain die mededeel ie belicht te hebben ontvangen dat de B0-1 en bij (Ine gelegerdieden. wam »an twee nog zeei onlang», een inval gedaan lo-bliert in Zoeloe- land, waarbij zy iri een di-tiiet den niagi- »traat met zijn .staf en de politie henben gevangen genomen, en m een ander district alle magazijnen hebben geplurideid. Even eens woidt bericht, dat een kommando met kanonnen vooi uitrukt in Zoeloe-land Deze handelingen hebben groote ongerustheid ge wekt onder de Zoeloe's, een ongerustheid die zich moet mededeelen aan de inboorlingen in Natal. De minister voorzag dat de gevolgen van zulke invallen in inboorlingen-dist! ïcten voor Zvud-Alrika met anders dan zeer ernstig kunnen zijn. De NataFche ministers hebben reeds geroeid, dat zy zich niet langer ver antwoordelijk stellen voor de vreedzame houding der Zoeloe's en sir Alfred Milner. die deze invallen in Zoeloe-land diep betreurt, veiklaait, dat zij in strijd zijn met een stilzwijgende overeenkomst om de inboorlin gen niet in dezen oorl >g te betrekken Cliambeilain zeide daaraan te kunnen toe voegen, dat men besloten heeft, voor geval de Boeren opzettelijk een inval in de inboor lingen-districten van de Kaapkolonie doen, de inboorlingen aan te moedigen op alle manieren te helpen om zich tegen die inval len te verdedigen. Deze mededeelingen, die zeer zeker heel wat te denken geven, bi achten den alge- vaardigde Yerburgh er toe aan Balfour te vragen of, nu het gebleken is dat de Boeren Zoeloe-land binnen zijn gevallen en ook dat inbooiliugen door de Boeren zijn gewapend om aan hun zijde te stryden, de regeering nog blijft bij haar verklariug, dat inlandsche troepen niet door de Engelsche regeering in dezen oorlog zullen worden gebruikt en of dezeltde verklaring ook geldt voor de inland- »che troepen uit Indië. Balfour, die het zeer verstandig noemde dat Yerburgh zijn vraag in twee geheel ver schillende gedeelten had ge.-plitst, antvvooidde daarop als volgt: sik behoef wel niet te z- ggen, dat er geen vergelijking te maken is tu»»elien inhiruhehe stammen in Zuid-Afiika en inlandsche troepeu uit Indië. Wij zouden er trotsch op zijn ge bruik te kunnen maken van de riiensien, die de laatste hebben bewezen in eiken oorlog, die onder gewone omstandigheden gevoci werd, »De verklaring betreflende de staatkuude, waarop de heer Yerburgh zinspeelde was ge grond op bet denkbeeld, dat de 001 log in Zuid- Afrika niet zou gevoerd vvoiden onder ge wone omstandigheden en vvy meenden, bij orideriinge overeenstemming, dat liet vvvn- -chelijk wezen zou den oorlog te beperken tot de beide Europeerehe rassen, die er hoofdz ikelijk bij betrokken zijn. slridien de Boeien een stelregel volgen dm met dit begrip in stiijd is, zullen wij onsrelven vrij achten, onze beslissing op dit punt te heizien." Cham bei lain kondigde dus aan dat men de Kuilers zou aai moedigen en helpen om in hun districten de Boeien tegen te houden, geheel te herstellen, eu vond het daar zoo aangenaam dat ik niet verheugde naar En geland terug te koeren. Je ziet dat er niet liet minste geheim achter mijn afwezigheid steekt." „Maar waarom heb je nooit iets van je laten hooren V' „Ik sou denken dat dc voornaamste re den wel was, dat ik niets te schrijven had," antwoordde Sir Clinton lachend. „Ik denk wel dat alles juist zooals vroeger zal gegaan zijn, ondanks mijn afwezigheid. „Dat denk ik ook. Geen van ons allen, zelfs de beste cn bekwaamste niet, wordt lang gemist. Je bent juist op tijd gekomen 0111 de „Season"' te besluiten. Gisteravond ben ik op oen groote partij gweest." „Bij wie? vroeg Sir Clinton. „Een bal bij d,o hertogin van Rosocarn. Hot was verreweg liet beste bal van do „season". llij lia,d or op gerekend dien naam te hoo ren zelfs bestond dc mogelijkheid dat hij gedwongen zou worden haar te zien en met haar to spreken liet was niet doenlijk voor af te zeggen wat er kon gebeuren. Eu hij meende werkelijk dat bij zichzelf gepant serd had tegen alle emoties. „De hertogin van RosocarnV' zei hij. „Ik heb zoowol den hertog als do hertogin ge kend, vóór mijn vertrek uit Engeland.' „Zij zijn verleden jaar pas getrouwd," zei Si'r Gregory. „Zij waren althans nog niet getrouwd, toen ik hem kende, schoon er wel reeds spra ke van was. Wat is d'e hertog voor ecu man V' in.a.w. dat (tien de Kafte,» zou mak-n tot -tr iji Iers teocn eon gemeeuselmppelijken vijand, tot lioudg- nooteii. E11 Balfour opende de inogelljkhei i dat de reoeeiing zou terug komen op ecu vroeger getto ueo be»!i»smg om 111 de/ert oorlog met gebiuik le maken nn tnlund-che tl o» pen, al woidi dezeootlog niet ondei Dgevvone (mi»tandiglii»(len" gevoerd. Blijkbaar bestaan de naewone" oni»tandig- Iteilen, wanneer dat de »Lt yd gaat legen volken wier huid-kleur donkerder en wier zeden wat sonlje-chuatder" zijn, en onder wie men du» vrijelijk slachtirnren kan aanrichten, zoo- als nog 111 den voorlaatsten veldtocht tegen de Malldisleri. Als nu de Boeren zoo onbeschaafd zijn Kaffer» te gebruiken, dan Cuuriney, de warme bestrijder van de Chamberlain-Riiodes-Milner-politiek, meende nu toch een schuchtere tegenwerping te moe ten ntaken. Heel voorzichtig vroeg h'y Balfour er toch vooral voor te zorgen, dat de grootste zekerheid vet kregen wordt betreffende de juistheid en de geloolvvaatdiglteid van het beticht, dat de Boeren de inboorlingen aan vallen, Ook of de minister wist, dat in dit, zoowel als in vele andere gevallen van be- vveetde schending van de oorlogsgebruiken, van beide zijden beschuldigingen werden geuit. Balfour antvvooidde even voorzichtig, dat er geen beweringen uitgesproken zjjn over schending der ootlogsgebruikeri, en verzekerde aan Courtney, dat een zorgvuldig onderzoek zal worden ingesteld. Zou Balfour in dat onderzoek ook de tegen- party hooren Of is het oude adagium zaudire et alteram partem" in Engeland geheel onbekend 7 D e 1 a go a-b a a i. De ondei staatssecretaris van buitenlnndsche Zaken Brodtick deed eertige mededeelingen over de Delagoa-baai. Hij verzekerde dat de bevelen, door de P01 tugee.»clie regeering gegeven, van zoo- danigen aard zijn, dat zij geen twijfel over laten aan de bedoeling dier regeering om volkomen haar plichten van neutraliteit, wat betreft Delagoa-baai, te vervullen. De Engelsche regeering heeft voortdurend de meest zorgvuldige aandacht geschonken aan den toestand in Delagoa-baai. Zij is in voortdurende geineen-ehap met den admi raal, bevelhebber der vloot in die wateren, en met den Engel»chen consul te Lurenfo Maiquez. Gelden voorden oorlog. De »uppletoire 001 logsbegrootmg, noodig geworden dooi de hoogere kosten van den ooi log, werd door het Lagerhuis met 239 tegen 34 stemmen goedgekeurd. De tegenstand ging uit van de Ieren, die de regeering eiken steun weigeren. Zeer be»h»t vet klaarde Redmond in de cu 111 m i»Me-vei gade ring van hel Lagerhuis dat •Ie leieu zich vei zetten tegen de venneerde- 1 mg van het Engebche leger, ook maar met één man. sliet Engelsche leger woidt thans gebruikt in een 001 log, die een beleediging van God is," zeide Redmond tot groote ver- ontvvaai digiug van liet Huis, die den spreker evenwel met belette zijn stelling te verde digen, door er op te wijzen, dat deze ocrlog gevoerd woidt door liet Christelijke Engeland tegen een aoor en door Christelijk volk, dat mets anders vveiisclit dan zijn onalhankelyk- Hij bedoelde te zeggen„Wat is de her togin voor een vrouw Maar do moed ont brak hem. Ziju hart bonsde; zijn polsen joegen, bij den klank vau haar naam. Hij hoorde Sir Gregory's antwoord niet eens. „Welk een dwaasheid!" zei hij bij zich zelf. „Ik die sterk behoorde d'ie zwoer het tc ziju. Ik wil ik wil mijzelf de baas blij ven. Noch haar naam noch haar gelaat noch baar stem zal mij mogen eu kunnen ontroe ren." „En de hertogin?" vroeg hij. Zijn vriend, die zich «enigszins verwonderde over zijn toon, antwoordde „Die is wat zij altijd beloofde te zijnde mooiste vrouw van Londen, cn ik zou zeg gen, een van de moest beminde daarenbo ven." „Dat was zij altijd," zeide Sir Clinton. „Nu, dat zou i'k nog niet zoo grif be amen," antwoordde Sir Gregory. „Zij is na haar huwelijk zeer veranderd." Toon begon hij over anderen te spreken die Sir Clinton had gekend. ..Veranderd sedert liaar huwelijk 1 Wat beleckendc d!at? In welk opzichtV' dacht Sir Clinton bij zich zelf. Was zij schooner of minder schoon, beminnelijker of minder beminnelijk, tro-tscher of minder trotsch geworden 'I In hoeverre was zij ver anderd?" Hij zou er iets liefs voor gegeven hebben om liet te weton. Niet dat het hem persoon lijk raakte, maar liet is toch. altijd' interes sant te hooren dat iemand dsion men goed heeft gekend, veranderd is. (Wordt rtrvolgd-l "rJit-.x ■fc'WoUTtYVM -VU» Êkilvlf fcAfkJoKr V

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1900 | | pagina 1