53ste Jaargang.
No. 10169.
Tusschen twee liefdes.
Zaterdag 17 Februari 1900.
BUITENLAND.
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt dagelijks met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen 11. 1.25. Franco
per post fl. '1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor liet eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau Boterstraat 68.
Prijs der Advertentiën: Van 17 regels fl. 0.90; iedere resrel
meer 12'2 cents. Reclames 30 cents per regel. Groom lette!'- naar de plaat: die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voord eelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
I11 de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, .vonten
zoogenaamde klrinr nrtrrrtmtiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan liet Bureau 'e vol loen.
Intcrc. Telefoon So. 123.
Algemeen o ver ui c Ju.
SCHIEDAM, 16 Febr. 1900.
UB OOKLOfi.
Generaal French is te Kimberiey.
Welke beteekenis aan dit feit moet wor
den toegekend, weten wij nog niet. De 111e-
dedeeling, die natuurlijk te Londen grootu
voldoening heeft gewekt, geeft geen bijzon
derheden. Wij weten dus met of French een
groote troepenmacht met zich voert, of dat
het doel alleen is samenwerking te bereiken
van lidt garnizoen der stad met lord Ito-
berts operaties.
Lord Roberts' plan begon juist wat dui
delijker te worden. Hij scheen de stellingen
der Boeren tusschen Mod derrivier en Kim
beriey te willen omtrekken, de Boeren dwin
gend om of zich naar Kimberiey terug te
trekken en aldus den invalsweg in den Vrij
staat over Jaeobsdal vrij te laten öf Roberts
te beletten dan Vrijstaat binnen te nikken
en daarom Kilmberley op te geven of zich
aan een vernietiging door de ovennacht der
Engelsdhen bloot te stellen.
Een good plan, niet waar? IIoc men hel
keert of draait, altijd is er voor de Engol-
scliem groot voordeel te behalen. Zij vernie
tigen Croujé's Boerenman]i;t öf zij ontzetten
Kimberiey öf zij openen zich den weg naar
het hart van den Vrijstaat.
Heit plan zou inderdaad succes moeten
opleveren, als de Boeren zich niet voortdu
rend zoo wèi-ingelieht cn zoo wèl-voorbereid
hadden getoond. Maar wanneer wij ons her
inneren da.t ook Bulier de stellingen der
Boeren heeft trachten om to trekken en
töoli itot oen frontaanval op onneembare
verschansingen werd gedwongen, wanneer
wij voorts denken 0111 den slag bij Mager-
fontcm d'10 getoond heeft dat Cronjé even
zeer de kunst verstaat zijn troepen zóó e
verschansen dat de aanvaller strijden moet
tegen een vijand die hem met een moordend
vuur overstelpt, maar zelf onzichtbaar
blijft, dan gelooven wij dat, hoe groot do
macht dor Engc&ehen aan de Moddernivior
ook is, en welke veldheerstalenten lord
Roberts ook mag bezitten, ook ditmaal de
uitslag ons goed vertrouwen in de Boeren
niet zal beschamen.
De Boeren hebben lang stil gezeten, het
is waar; cn gewoonlijk verhoogt een zoo
lange rust» liet moieel van een leger niet.
Maar de Boereu strijden voor een zaak die
hun heilig is. Eu daarenboven weten wij.
dat zij lang bezig zijn geweest hun stellin
gen uit te breiden en te versterken. Dat de
Engclschen inderdaad de vleugels der Boe
ren zullen kunnen omtrokken, gelooven wij
voorshands niet, althans niet met een groo
te macht.
Dat French daarover beschikt, komt ons.
in aanmerking genomen zijn snelle op-
marscli, weinig waarschijnlijk voor.
Waarschijnlijk alle'en met cavalerie, is
generaal French ten Oosten van Modderri-
vier door de Kioldrift de Riotrivïer overge
gaan en vervolgens in Noordoostelijke rich
ting, Ja-oo'bsdal rechts latende liggen, naai
de Modderrivier getrokken, die hij volgens
Roberts' laatste bericht, door de Klipdrtft
over ia getrokken. Aan den noordelijken
oever heeft hij toen een paar heuvel» en
laagers bezet. Waarschijnlijk zijn dit onbe
zette laagers of voorposten geweest; al-
DOOR
CHARLOTTE M. BRAEHME.
41)
XXIV.
Sir Clinton staat verbaasd'.
Daisy sprak er geen woord meer over. Zij
hielp haar man inpakken, en zij maakte
zijn boeken en papieren in orde.
„Ik heb dien rommel niet noodig," zei Sir
Clinton. „Ik ben met dien herfat weer te
rug, cn dan kan ik ze meenemen."
Zij viel 'hem niet met klachten of verwij
ten lastig, maar zij werd met den dag ma
gerder en blocker; haar oogen stonden treu
rig, en zij lachte voel minder dan vroeger.
Hij was hartelijk voor haar, maar lotto niet
op die verandering, e>n al had. hij dat wal
gedaan, d'an zou hij die toch niet hebben
toegeschreven aan «enige oorzaak die tot
hem in verband stond. Hot was haar eigen
wensoh, hier te blijven hij wist niet dat
die wensdh ontstaan was uit zijn onverschil
ligheid te haren opzichte. Zij zag diat hij,
van het oogenblik waar-op zijn besluit geno
men was om naar Engeland terug te koe
ren steeds opgeruimder werd; zij hoorde
hem zelfs eens zingen, een vroolijk, grappig
liedje dat had' bij niet gedaan zoolang zij
getrouwld! waren; gewoonlijk liep ihij rond
met het gelaat van een man die overladen
than» French ontmoette geringen tegen
stand.
Vervolgen» blijkt French voort/gerukt te
zijn naar Kimberiey, en wel ongehinderd
Het komt ons voor dat de Boeren wel ge
gronde reden zullen gehad hebben om
French niet tegen te houden. Zou er voor
hem misschien nog plaats zijn in de mui
zenval
Lord Roberts zelf is met de 7de divide
over Kieldnft gevolgd, terwijl de 6de divi
sie bij Waterval drift, eenigc mijlen zuide
lijker de Rietnvier zo-u overgaan 0111 lang»
den noordelijken oever de operaties „dor ca
valerie" te steunen. Wijst dit er niet op dat
French alleen over cavalerie beschikt?
Ook ten Westen van Modderrivier heb
ben operaties plaats gevonden.
Belangrijke gebeurtenissen zijn du» spoe
dig te wachten. E11, as liet lord Roberts'
doel een poging tot ontzet van Kimberiey
te wagen, dan schijnt inderdaad haast ge
boden.
Uit dc laatste berichten blijkt dat het
zoowel met den gezondheidstoestand als de
levensmiddelen slecht is gesteld. En een
Nederlander te Londen beweert van een zij
ner bekenden aan het departement van oor
log gehoord te hebben, dat or geheime be
richten uit Kimberiey zijn ontvangen, waar
in dringend om hulp wordt gevraagd daal
de stad, indien binnen twee a drie welken
geen ontzet komt, zal moeten capitulecren.
Dezelfde Nederlander zegt ook dat te
Kimberiey voor millioenen ruwe diamanten
aanwezig zijn.
In de Kaapkolonie blijken de Boeren er
goed voor te staan. Bij Colesberg staan ie
Boeren nu op kanonsehotsafstand van het
Engelschc kampook hier zullen dus ver
moedelijk wel spoedig ernstige gevechten
voorkomen.
Uit Natal geen nieuws van cenig belang.
Dc Zuld-Afriknnnsclic BaU.
C o 1 e n s o.
Dc correspondent van het „Vad." schrijft
nog naar aanleiding van den slag bij Co-
lenso
Het weghalen der op den vijand verover
de kanonnen was een groot waagstuk, maar
zooals altijd ook voor dit ontegenzeggelijk
levensgevaarlijk karweitje boden zich ver
scheidene liefhebbers aan. Van de politie
(Johaime»burg»che) dolen volgens „Dc
Rainlpost" hici,'tan mede. D. 1. Smit,
korporaal De la llcy (hela.es zwaar gewond).
J. J. en N. J. Potgieter, <T. 1'. Put»cr, kor
poraal Miaritz, Jan Erasmus, A. J. van Zijl,
Piet Keizer, David van den Ilcevcr, J.
Scholtz, J. en W. N. Smit, J. Sehctper»,
G. J. J. Deijsel, D. J. Hollenbach, J. J. Els,
■sergeant Botes. P. J. van R-eitsburg, ser
geant Vroed'c, M. J. van Vuren, M. A. Graf
en R G. Nel. Onder het pohtic-kommando
dat aan den slag deelnam, behoorde ook
het just'itie-kommando van de lieercn P.
Bergsma (belastinggaarders'kantoor), Doijns,
Melletl. Marais (N. Z. A. S. M.) cn Neu-
holtz van Fordsburg. Bij de Krugcn. dorpers
waren o. a,. de heeren Van Pesch, Mulder,
Arte van den Broek, Dc Diepcrineks cn
Kt-lje-n.
Nu ik toch aan het opnoemen van lui
men ben, ook van Hollanders, die zich bui
tengewoon kranig hebben gedragen, mag ik
niet vergeten den naam van oen landge
noot, een Hollander van den echten stom-
is met smart. Hij zong cn lachte; hij sprak
vroolijk over vrienden die hij hoopte weer
te zienhij scheen gezonder cn opgewekter
dan hij sinds jaren was geweest.
„liet is voor hem een verlichting, hier
vandaan te gaan," dacht Daisy. „De ge
dachte eraan alleen maakt hem jonger.
Waarom is hij t-och met mij getrouwd?'
Voortdurend sprak hij onbezorgd over
den tijd dat hij weg zou zijn, niet vermoe
dende dat elk woord als een zwaard was
dat door haar ziel ging. En toen kwam de
dag dat al'es gereed was, en dat hot tijd
werd om te vertrokken.
Hij was opgeruimd en blij gestemd', toen
hij haar vaarwel kwam zeggen.
„Weet je zeker, Daisy, dat je er geen
spijt van zult hebben," zei hij. „Het is nog
niet te laat, als je mee wilt gaan. Dan wacht
ik tot morgen."
„Ik licb cr geen spijt van," antwoordde
zij. „Het zal je genoegen doen alleen te
zijn."
Hij weersprak haar niet, ofschoon zij alles
tor wereld' zou gegeven hebben 0111 te mogen
hooren daifc het niet zoo was.
Hij hield haar in zijn armen en kuste
haar goeden dag.
„Vaarwel, Daisy," zei hij. „Neem je goed
in acht, wees opgeruimd en neem al wat je
wenscht. En als je je eenzaam voelt, schrijf
het mij dan dadelijk. Dan kom ik je ter
stond halen."
net volgend oogenblik was hij heenge
gaan. Alk hij nog eens had omgekeken, zou
hij gezien hebben, dat Daisy, zijn vrouw,
als dood op den grond lag. Maar zonder een
pol. die met eenigc flinke Afrikaners een
zeldzame daad van moed eri koelbloedige
doodsverachting verrichtte zooals cr weini
ge geboekt staan in de annalen der toch zoo
roemrijke Afrikaansche geschiedenis. Acht
tien burgers en met-burgers, behoorendo tot
de brandwacht van Jageifonteinen, (O. V.
S gingen er op uit om erg lastige vliegen,
ik meen Engelschc spionnen, te vangen.
Plotseling werden zij overvallen en geatta
queerd door ongeveer 50 man Engel-
schcn. De brandwachten moe-sten een an
dere positie opzoeken, want het vuur von
den zij een weinig te warm en te na aan
de schenen gelegd. Onder een regen van ko
gels moesten dc verraste wachters een ge
heel open en onbeschutte plek van ongeveer
400 yards patóceren. Negen van het troepje
vlogen er letterlijk door, namelijk komman-
dant Fourie, Dirk en Kees Hartog, Arie de
Villier», Japie Rossouw, C. J. M. Wilcocks
cn vier anderen. Wij stelden ons zoo goed
mogelijk op op een kopje, ongeveer 500
yards van den vijand, schrijft de berichtge
ver, die deelnam aan de schermutseling.
Van dat oogenblik af richtte de vijand zijn
vuur slechts uitsluitend op ons. Anderhalf
tnu- duurde deze onafgebroken beschieting
door den vijand cn het is bepaald een won
der dat nog iemand van liet kleine troepje
er liet leven afbracht. Maar niemand onzer
werd getroffen of gewond, behalve helaas
kommandant Fourie, die een dtoodelijk
schot door het hoofd kreeg en ineen zeeg.
De anno kommandant kon geen woord meer
sprekenhij was stervende. Intussehen ver
flauwde langzamerhand het vuur van den
vijand, die door de goed gerichte kogels on
zer Mauser» zware verliezen leed. Vier der
kranige brandwachten namen daarop doxi
stervenden kommandant op en brachten
hem naar een niet veraf zijnde hut, terwijl
dc overigen door bleven vuren. Later werd
besloten langzaam te rctirccreti, uit vrees
anders door den vijand „vastgekeerd" te
worden. Dit werd gedaan en wel voortdu
rend opder 's vijand» vuur. Onze paarden
waren echter verdwenen en liet klompje
dapperen was verplicht 12 mijl te loopen,
alvorens het laager te bereiken. Onder die
kranige brandwachten bevond zich majoor
Lcsturgeon, een Hollander, die alles moe-
maakte en zeer geroemd wordt om zijn on
verschrokkenheid.
In het Brltsclie Parlement.
Boeren en Kaffers.
De zitting inn het Erigehche Lagerhuis
van gi-H'ren heeft het beu ij» geleverd dat
zelfs de niee-t or p,11 tijdige en lied-ingelichte
staatslieden van Engeland zich met voldoende
rekenschap geven va» England's tegenpartij
111 Zuid-Afnka en het verloop van den oorlog,
althan» waar het sommige bijzonderheden
betreft, d.e kenmei kend zijn voor de moreele
waarde der strijdende partijen.
Er is gisteren in het Lugeihuri gesproken
over de zwarte bevolking in Zuid-Afnka en
wat van haar verwacht kon worden. En het
is tieurig te moeten constateei'en dat zelf.»
een man als Courtney niet beslagen ten ijs
kwam, dat mannen als Moitey en liarcourt
den mond niet eens open deden.
En toch werden er van de ministeiieele
tafel dingen verkondigd, 111 flagranten stiijd
niet de waai heid. Wij die gelezen hebben de
b, ëedigde verklaringen over de met behulp
van Kaffer» gepleegde gewelddadigheden, ook
blik achter zich te werpen, ging hij zijn
noodlot tegemoet.
Het was liem vreemd weer naar Engel an 1
te gaan en de welbekende taal 0111 zich
heen tc hooren, de vertrouwde witte krijt
rotsen in het Kanaal te zien, zich weer thuis
te voelen. Nog eenigc uren en hij was te
Londen Londen, het tooneel van zijn lief
de en zijn verdriet. Als oen man van de we
reld was zijn eerste gang naar zijn club. llij
wist dat hij daar al bet nieuws van den dag
zou hooren; daar zou hij, zonder zelf ook
maar één vraag behoeven te doen, alles hoo
ren wat hij wilde weten.
Hij wend warm verwelkomd. Sir Clinton
was altijd zeer bemind geweest ouder zijn
bekenden, en iedereen begrootte hem en
was blijde hem in de club terug te zien.
Waar bad bij gezeten? Wat luid hij toch
uitgevoerd? Hij werd overstelpt met vra
gen. Wat liad hem bewogen Engeland zoo
plotseling to verlaten? Waarom was hij zoo
lang weggebleven? llij ontweek al die vra
gen of antwoordde er op met een scherts.
Toen ging llij de courant zitten lezen.
Daar kwam een zijner oudste vrienden,
Sir Gregory Ilartwell binnen, al evenzeer
verbaasd hem te zien.
„Ik begon al te gelooven dat wij je nooit
terug zouden zien, Adair. Waar ter wereld
heb je toch gezeten? Waarom ben je zoo
lang van huis gebleven? Er hebben allerlei
vreemde geruchten over je geloopcu."
„Waarvan geen enkel waar is," zeide Sii
Clinton. „De waarheid is dat ik een ernstig
ongeluk hab gehad' en toen lang ziek ben
geweest. Ik ben naar Frankrijk gegaan om
tegen uouueti, te DeuJepoort, - wij welen
dat Cliiunb"! hun en Balfour we Ier niet ge-
aai/.eld hebben de vertegenwoordiger» dei
natie met onware in-dedeelingen om den
tuin te lelden.
liet was Cliainb- ilain die mededeel ie
belicht te hebben ontvangen dat de B0-1 en
bij (Ine gelegerdieden. wam »an twee nog zeei
onlang», een inval gedaan lo-bliert in Zoeloe-
land, waarbij zy iri een di-tiiet den niagi-
»traat met zijn .staf en de politie henben
gevangen genomen, en m een ander district
alle magazijnen hebben geplurideid. Even
eens woidt bericht, dat een kommando met
kanonnen vooi uitrukt in Zoeloe-land Deze
handelingen hebben groote ongerustheid ge
wekt onder de Zoeloe's, een ongerustheid die
zich moet mededeelen aan de inboorlingen
in Natal.
De minister voorzag dat de gevolgen van
zulke invallen in inboorlingen-dist! ïcten voor
Zvud-Alrika met anders dan zeer ernstig
kunnen zijn. De NataFche ministers hebben
reeds geroeid, dat zy zich niet langer ver
antwoordelijk stellen voor de vreedzame
houding der Zoeloe's en sir Alfred Milner.
die deze invallen in Zoeloe-land diep betreurt,
veiklaait, dat zij in strijd zijn met een
stilzwijgende overeenkomst om de inboorlin
gen niet in dezen oorl >g te betrekken
Cliambeilain zeide daaraan te kunnen toe
voegen, dat men besloten heeft, voor geval
de Boeren opzettelijk een inval in de inboor
lingen-districten van de Kaapkolonie doen,
de inboorlingen aan te moedigen op alle
manieren te helpen om zich tegen die inval
len te verdedigen.
Deze mededeelingen, die zeer zeker heel
wat te denken geven, bi achten den alge-
vaardigde Yerburgh er toe aan Balfour te
vragen of, nu het gebleken is dat de Boeren
Zoeloe-land binnen zijn gevallen en ook dat
inbooiliugen door de Boeren zijn gewapend
om aan hun zijde te stryden, de regeering
nog blijft bij haar verklariug, dat inlandsche
troepen niet door de Engelsche regeering in
dezen oorlog zullen worden gebruikt en of
dezeltde verklaring ook geldt voor de inland-
»che troepen uit Indië.
Balfour, die het zeer verstandig noemde
dat Yerburgh zijn vraag in twee geheel ver
schillende gedeelten had ge.-plitst, antvvooidde
daarop als volgt:
sik behoef wel niet te z- ggen, dat er geen
vergelijking te maken is tu»»elien inhiruhehe
stammen in Zuid-Afiika en inlandsche troepeu
uit Indië. Wij zouden er trotsch op zijn ge
bruik te kunnen maken van de riiensien, die
de laatste hebben bewezen in eiken oorlog,
die onder gewone omstandigheden gevoci
werd,
»De verklaring betreflende de staatkuude,
waarop de heer Yerburgh zinspeelde was ge
grond op bet denkbeeld, dat de 001 log in Zuid-
Afrika niet zou gevoerd vvoiden onder ge
wone omstandigheden en vvy meenden, bij
orideriinge overeenstemming, dat liet vvvn-
-chelijk wezen zou den oorlog te beperken
tot de beide Europeerehe rassen, die er
hoofdz ikelijk bij betrokken zijn.
slridien de Boeien een stelregel volgen
dm met dit begrip in stiijd is, zullen wij
onsrelven vrij achten, onze beslissing op dit
punt te heizien."
Cham bei lain kondigde dus aan dat men de
Kuilers zou aai moedigen en helpen om in
hun districten de Boeien tegen te houden,
geheel te herstellen, eu vond het daar zoo
aangenaam dat ik niet verheugde naar En
geland terug te koeren. Je ziet dat er niet
liet minste geheim achter mijn afwezigheid
steekt."
„Maar waarom heb je nooit iets van je
laten hooren V'
„Ik sou denken dat dc voornaamste re
den wel was, dat ik niets te schrijven had,"
antwoordde Sir Clinton lachend. „Ik denk
wel dat alles juist zooals vroeger zal gegaan
zijn, ondanks mijn afwezigheid.
„Dat denk ik ook. Geen van ons allen,
zelfs de beste cn bekwaamste niet, wordt
lang gemist. Je bent juist op tijd gekomen
0111 de „Season"' te besluiten. Gisteravond
ben ik op oen groote partij gweest."
„Bij wie? vroeg Sir Clinton.
„Een bal bij d,o hertogin van Rosocarn.
Hot was verreweg liet beste bal van do
„season".
llij lia,d or op gerekend dien naam te hoo
ren zelfs bestond dc mogelijkheid dat hij
gedwongen zou worden haar te zien en met
haar to spreken liet was niet doenlijk voor
af te zeggen wat er kon gebeuren. Eu hij
meende werkelijk dat bij zichzelf gepant
serd had tegen alle emoties.
„De hertogin van RosocarnV' zei hij. „Ik
heb zoowol den hertog als do hertogin ge
kend, vóór mijn vertrek uit Engeland.'
„Zij zijn verleden jaar pas getrouwd," zei
Si'r Gregory.
„Zij waren althans nog niet getrouwd,
toen ik hem kende, schoon er wel reeds spra
ke van was. Wat is d'e hertog voor ecu
man V'
in.a.w. dat (tien de Kafte,» zou mak-n tot
-tr iji Iers teocn eon gemeeuselmppelijken
vijand, tot lioudg- nooteii. E11 Balfour opende
de inogelljkhei i dat de reoeeiing zou terug
komen op ecu vroeger getto ueo be»!i»smg
om 111 de/ert oorlog met gebiuik le maken
nn tnlund-che tl o» pen, al woidi dezeootlog
niet ondei Dgevvone (mi»tandiglii»(len" gevoerd.
Blijkbaar bestaan de naewone" oni»tandig-
Iteilen, wanneer dat de »Lt yd gaat legen volken
wier huid-kleur donkerder en wier zeden
wat sonlje-chuatder" zijn, en onder wie men
du» vrijelijk slachtirnren kan aanrichten, zoo-
als nog 111 den voorlaatsten veldtocht tegen
de Malldisleri.
Als nu de Boeren zoo onbeschaafd zijn
Kaffer» te gebruiken, dan
Cuuriney, de warme bestrijder van de
Chamberlain-Riiodes-Milner-politiek, meende
nu toch een schuchtere tegenwerping te moe
ten ntaken. Heel voorzichtig vroeg h'y Balfour
er toch vooral voor te zorgen, dat de grootste
zekerheid vet kregen wordt betreffende de
juistheid en de geloolvvaatdiglteid van het
beticht, dat de Boeren de inboorlingen aan
vallen, Ook of de minister wist, dat in dit,
zoowel als in vele andere gevallen van be-
vveetde schending van de oorlogsgebruiken,
van beide zijden beschuldigingen werden
geuit.
Balfour antvvooidde even voorzichtig, dat
er geen beweringen uitgesproken zjjn over
schending der ootlogsgebruikeri, en verzekerde
aan Courtney, dat een zorgvuldig onderzoek
zal worden ingesteld.
Zou Balfour in dat onderzoek ook de tegen-
party hooren Of is het oude adagium
zaudire et alteram partem" in Engeland
geheel onbekend 7
D e 1 a go a-b a a i.
De ondei staatssecretaris van buitenlnndsche
Zaken Brodtick deed eertige mededeelingen
over de Delagoa-baai.
Hij verzekerde dat de bevelen, door de
P01 tugee.»clie regeering gegeven, van zoo-
danigen aard zijn, dat zij geen twijfel over
laten aan de bedoeling dier regeering om
volkomen haar plichten van neutraliteit, wat
betreft Delagoa-baai, te vervullen.
De Engelsche regeering heeft voortdurend
de meest zorgvuldige aandacht geschonken
aan den toestand in Delagoa-baai. Zij is in
voortdurende geineen-ehap met den admi
raal, bevelhebber der vloot in die wateren,
en met den Engel»chen consul te Lurenfo
Maiquez.
Gelden voorden oorlog.
De »uppletoire 001 logsbegrootmg, noodig
geworden dooi de hoogere kosten van den
ooi log, werd door het Lagerhuis met 239
tegen 34 stemmen goedgekeurd.
De tegenstand ging uit van de Ieren, die de
regeering eiken steun weigeren.
Zeer be»h»t vet klaarde Redmond in de
cu 111 m i»Me-vei gade ring van hel Lagerhuis dat
•Ie leieu zich vei zetten tegen de venneerde-
1 mg van het Engebche leger, ook maar met
één man. sliet Engelsche leger woidt thans
gebruikt in een 001 log, die een beleediging
van God is," zeide Redmond tot groote ver-
ontvvaai digiug van liet Huis, die den spreker
evenwel met belette zijn stelling te verde
digen, door er op te wijzen, dat deze ocrlog
gevoerd woidt door liet Christelijke Engeland
tegen een aoor en door Christelijk volk, dat
mets anders vveiisclit dan zijn onalhankelyk-
Hij bedoelde te zeggen„Wat is de her
togin voor een vrouw Maar do moed ont
brak hem. Ziju hart bonsde; zijn polsen
joegen, bij den klank vau haar naam. Hij
hoorde Sir Gregory's antwoord niet eens.
„Welk een dwaasheid!" zei hij bij zich
zelf. „Ik die sterk behoorde d'ie zwoer het
tc ziju. Ik wil ik wil mijzelf de baas blij
ven. Noch haar naam noch haar gelaat noch
baar stem zal mij mogen eu kunnen ontroe
ren."
„En de hertogin?" vroeg hij. Zijn vriend,
die zich «enigszins verwonderde over zijn
toon, antwoordde
„Die is wat zij altijd beloofde te zijnde
mooiste vrouw van Londen, cn ik zou zeg
gen, een van de moest beminde daarenbo
ven."
„Dat was zij altijd," zeide Sir Clinton.
„Nu, dat zou i'k nog niet zoo grif be
amen," antwoordde Sir Gregory. „Zij is na
haar huwelijk zeer veranderd."
Toon begon hij over anderen te spreken
die Sir Clinton had gekend.
..Veranderd sedert liaar huwelijk 1 Wat
beleckendc d!at? In welk opzichtV'
dacht Sir Clinton bij zich zelf. Was zij
schooner of minder schoon, beminnelijker
of minder beminnelijk, tro-tscher of minder
trotsch geworden 'I In hoeverre was zij ver
anderd?"
Hij zou er iets liefs voor gegeven hebben
om liet te weton. Niet dat het hem persoon
lijk raakte, maar liet is toch. altijd' interes
sant te hooren dat iemand dsion men goed
heeft gekend, veranderd is.
(Wordt rtrvolgd-l
"rJit-.x
■fc'WoUTtYVM -VU»
Êkilvlf fcAfkJoKr V