Dinsdag 20 Februari Ï900 Tusschen twee liefdes, BUITENLAND Prijs der Advertenliêii: Van 17 regels fl. 0.90; iedere regel meer 421/2 ceots. Reclames 30 cents pör regel. Groote letters naar de plaats die zij innemen. Adve rtentiën bii ahnorement cp voordeelige voorwaarden. Taneven hier van zijn gratis aan het Bureau 'e bekom m. Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per kwartaal: Voor SchiedamenVlaardingen fl. 1.25, Franco post fl. 4.65. Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur het bureau bezorgd zijn. In de nummers, die Li»-s dag- er 7./ terdagavond verschijnen, worden zoogenaamde kk*ine ,-^cae'ne.n tot den prijs van 40 cents per advertentie, bij ve-ru* -netahrv' aar 1» vaau t, voldoen. oostelijke richting naar Ramdam, twaalf mijlen ten Oosten van Graspan, waar 's Maan dags de geheele divisie bijeenkwam. Hij rukte daarop snel voorwaarts naar de Rietvier waar een afdeeling Boeren hem den overtocht be twistte bij De Kiel-drilt en Waterval-drift, French beschoot de Boeren een paar uren lang met zijn kanonnen en dreef hen terug, waarop hij Woensdag de rivier overtrok en zijn tocht in noordoostelijke richting naar Klipdrift en Rondeval-drift in de Modderrivier voortzette. Daar werd weder een kort gevecht gele verd. De Boeren werden opnieuw krachtig be schoten en gedwongen tot een overhaasten terugtocht, vijf laagers in handen der Engel- schen achteilatende met een grooten voor raad vee en 2000 schapen. De snelheid, waarmede French oprukte eu zijn overweldigende strijdmacht maakten het hem, ondanks de moeilijkheid om water te krijgen en zijn trein te beschermen, moge!jjk den vijand te verrassen en te overvallen. Het telegram uit Pretoria in ons vorig nummer over French' operatie zegt dat de F.ngelschen bij Rondevaldrift werden terug geslagen. Bij Klipdrift zijn zij blijkbaar ge lukkiger geweest. Over lord Roberts' opmarsch naarJacobs- dal ontbreken nog de bijzonderhedenmaar wel vernenfeo wij iets naders over de ver overing van een Engelsch konvooi door de Boeren by Rietrivier. Reuter's berichtgever te Jacobsdal meldt dienaangaande sDonderdagmorgen werd een Britsch kon vooi van 200 wagens aan de Rietrivier aan gevallen door een sterk Boerenleger van Coiesberg met tien kanonnen. De aanval was goed overlegd. Er was tegenbevel ge zonden aan het konvooi, doch deze order was niet ontvangen, zoodat de tocht werd voortgezet. De Boeren openden het gevecht met een welgericht vuur uit eenige vijftien ponders en Vickers-Maxims, die wat schade aanrichtten. Het konvooi had een zwaar uur tje, maar kolonel Ridley kon met een bri gade bereden infanterie den vijand beletten bij de wagens te komen. Het doel van de Boeren was blijkbaar de voertuigen te ver nielen, doch zij richtten gelukkig weinig schade aan." Dan komt er een gaping, en opeens wordt gezegd dat het konvooi door de Boeren ge nomen is. De verliezen der Erigelschen wor den, de hevige beschieting in aanmerking nemende, gering genoemdéén doode en nog geen dertig gewonden. In de Kaapkolonie. In het Westen der Kaapkolonie verdienen de gebeurtenissen met niet minder aandacht te worden gevolgd dan die in het Noorden van den Vrijstaat, waarmede zij nauw ver band houden. De Boeren toch blijken daar de Engelschen verre d» baas te zijn. Het heet dat hun over macht generaal Clemens gedwongen heeft met geduchte verliezen terug te trekken naar Nauwpoort, en onwillekeurig vraagt men zich al hoe de Boeren hier eensklaps zoo sterk zijjn geworden. Zou Cronjé misschien een deel zijner troepeu van de Modderrivier naar Coiesberg hebben gezonden met de be doeling de Engelschen terug te drijven en zich meester te maken van de ljjn De Aar- Kimberley, om aldus Roberts den terugtocht af te snijden? Dit lijkt een stout misschien overmoedig planvan de Boeren zou het ons evenwel niet verwonderen. Het gevecht dat de Engelschen heelt ge dwongen Rensburg te ontruimen en naar het Zuiden terug te trekken, zal de verliezen der Engelschen met een belangrijk cijfer verhoogen. Twee geheel» regimenten zijn afgesneden. Men weet waar ze zijn, wordt er bijgevoegd, en men zal ze gaan ontzetten. Tot nu toe is daarover echter niets gehoord, en wij vreezen dat de Wiltshire-regimenten wel van de lijst kunnen worden geschrapt. Maar er zijn meer verliezen geleden. Een Australische compagnie bv. werd bijna ge heel vernietigd, en andere troependeelen zyn eveneens geducht geteisterd. Intusschen wordt ook op andere punten in de Kaapkolonie gestreden. Van Sterkstroom zijn de Boeren opgerukt tegen Gatacre's kolonne die bij Molteno staat, terwijl van zijn kant generaal Brabant, naar het heet met succes, in het district Dordrecht tegen de Boeren opereert. Voor de Boeren is Molteno van groot be lang, omdat dit punt de spoorlijn naarRos- mead beheerscht. Ligt het dus in hun voor nemen, de verbindingslijnen der Engelschen af te snijden, dan dienen -y de voorname spoor wegkruispunten te bezetten. In natal. Aan de berichten over de gevechten aan de Tugela hebben wij niets toe te voegen. Bijzonderheden ontbreken ten eenenmale. Wat Buller wil, is niet duidelijk. Toch niet zijn verloren sleutel van Ladysmith terug halen liet zal wel spoedig blijken wat Buller in den zin heeft en welk karakter moet worden toegekend aan den strijd die andermaal aan de veel-omstreden Tugela woedt. »Een geloofwaardig zegsman" heeft Reuter's correspondent te Chieveley verleid dat in da gevechten in de vorige week een zwaar kanon der Boeren op Doornkloof onbiuik gemaakt, een ander op Spionkop zwaar beschadigd, een Nordenfeld voor een dag onbruikbaar gemaakt en vermoedelijk een vierde vernield werd. Verspreide berichten. Het bericht van het ontzet van Kimberley is ook te Kaapstad met groote geestdrift ont vangen. De vlaggen werden uitgestoken en men trok juichend naar het regeermgsgebouw, het skasteel", waar de militaire bureelen zijn en cu de kantoien van de Argus", terwijl braaf gefloten en gesist werd voor de kantoren der Afrikaanderbladen en de wonin gen der onpopulaire ministers. French is bevorderd tot generaal-majoor en Kekewieh tot kolonel rwegens diensten, bewezen in velband met de verdediging en het ontzet van Kimberley." Naar uit Kaapstad 'aan een Engelsch blad woidt geschreven mag het geen wonder heeten, wanneer de Kaapsche Hollanders naar de Boeren overloopen. De Engelsche soldaten treden nl. zelfs in dorpen en steden, waar do staat van beleg nog niet eens is afge kondigd, zoo eigendunkelijk en hard op dat dit de inwoners in de hoogste mate verbitterd. Leon, een Fransch ingenieur, die zich nis agent der Creusotfabrieken bij het Boeren leger bevindt, is Maandag hij Kimbeiley gevaarlijk aan het hoofd gewond, terwijl hij naar het bombardement stond te kijken. >Pearson's Weekly" looft f 3000 uit voor hem die den juisten dag noemt, waarop de Algemeen overzicht, SCHIEDAM, 19 Februari 1900. DB OORLOG. Zijn de kansen gekeerd? Wil men de berichten van lord Roberts over de krijgsverrichtingen in het Westen naar den letter geiooven, dan ziet liet er voor de Boeren bedenkelijk uit. Kimberley ont zet. Cronjé in vollen aftocht, voortdurend bestookt door Kelly-Kenny die hem najaagt als wijlen Farao de Joden French die Kelly-Kenny nog een handje komt helpen de Vrjjstaters ontmoedigd... Waarlijk, er is reden voor de Engelsche bladen om victorie te kraaien eindeljjk dan toch heeft de oorlog den keer genomen die van de ministerstafel in Hooger- en Lagerhuis zoo dikwijls is ge profeteerd. Bobs kwam, zag en overwon. Zou het waar zijn De Engelsche pers durft deze stelling nog niet aan; de toon der meest-beteekeneude bladen is nog eem'gszins gereserveerdmen weet blykbaar niet goed hoe men 't heeft. Zooveel voorspoed opeens is ook wel wat verbijsterend. En ook wij, al trachten we ons van alle optimisme te ontdoen, kunnen moeilijk aan nemen dat de wind plotseling geheel zou gedraaid zijn. Nog daargelaten dat er in de telegrammen wel iets tegenstrijdigs is, dat eenerzijds gesproken wordt van een door de Boeren genomen konvooi, anderzijds van het buitmaken van wagens door de Engelschen (zou Kelly-Kenny misschien bezig zijn een Engehoh konvooi te hernemen dit alles daargelaten, lijkt het toch zonderling dat de Boeren opeens het hazenpad zouden kiezen zonder één krachtige poging om zich den vyand van het lijf te houden. Zeker, Roberts beschikt over een overmachtig leger, maar de Boeren strijden niet voor het eerst met één tegen vier, vijf of meer. Er ligt o. i. iets angstwekkends in dien terugtocht der Boeren, en onwillekeurig den ken wjj aan het steeds vluchtende Russische leger in 1812 en het vreeselijk lot dat de egrande armee" wachtte. uToch optimisme I" zal de lezer denken. Neen, dat niet. Wij nemen de mogelijkheid aan dat de Engelschen inderdaad succes hebben. Maar wij ontveinzen ons niet deze andere mogelijkheiddat de onverwachte en ongedachte terugtocht der helden van Modder rivier en Magerfontein dient om het een of andere weldoordachte plan mogelijk te maken. Wjj kunnen ons daarin natuurlijk niet verdiepen; de daarvoor noodige feitenkennis ontbreekt ons. Maar, als voor eenige dagen, zjjn wij van oordeel dat het verkeerd zou zyn plots de zaken donker te gaan inzien. De Boeren verdienen dat wij vertrouwen in hen stellen. En danéén zwaluw maakt nog geen zomer, één overwinning nog geen definitieven overwinnaar. Aan de Westergrens. Intusschen schijnt men toch wel van het ontzet van Kimberley te mogen spreken, en indien de bijzonderheden die Reuter over deze tocht meldt, de feiten niet overdreven voor stellen, dan dient men generaal French voor zijn kranig uitgevoerde operatie de eer te geven die hem toekomt. Zondagmorgen den llden vertrok French uit het kamp aan de Modderrivier in zuid- groote wereld door in de verschillende bla den; o var Lady May wend niet gesproken. Ilij verlangde naar haar te vragen. Hij be sloot den morgen te gaan doorbrengen ;u zijn club; idiaar zou hij waarschijnlijk wel iets van baar lioorcn zij bekoorde tot die vrouwen over wie mannen nooit moede wor den te spreken. Onderweg ontmoette hij twee oude vrien den. Hij zou de geheele werolxl hebben wil len geven om de kracht te bezitten een van hen. Do vragen naar Lady May om zijn gelaat met een onverschillige, zorgeloozc uit drukking te 'kunnen opheffen en te vragen „A propos, hoe maakt Lady May Trevlyn hot? Is zij al getrouwd?" Hij had thuis op zijn eenzame kamer de proef genomen hoe die woorden zouden klin ken met een feilen blos van schaamte over zijn dwaasheid', had hij ze hardop ui tgespro ken. Maiar zelfs daar, waar geen oog hein zien, geen oor hem hooren kon zelfs daar had. hij die woorden slechte kunnen stame len. Neen, het was onmogelijk. Hij liet die gedachte va-en lnj zou geen man of vrouw over zijn verloren geliefde op koelen, onverschilligen toon kunnen spreken; hij moest maar op zijn geluk vertrouwenin rijn club, waar over allés en allen wend ge sproken, zou zeker ook wel over Lady May gesproken wonden. Hij was verward in zijn begroeting van oude kennissen en vrienden. Voortdurend' hoopte hij dat de een of onder hem over La dy May hou spreken. Maar het leek wél of leen omdat do lichtzinnigheid eencr vrouw mij tot waanzin had gedreven." Hij ontbeet met kolonel Dempster, en toen zij aan tafel zaten, deed hij al het mo gelijke 0111 Lady May's naam door hem te doen noemen. De galante kolonel sprak ook over alle Londenschc belles, maar h a a r naam sprak hij niet uit. „Zij is bepaald getrouwd en het land uit gegaan," dacht Sir Clinton. ,.Ik kan het mij niet anders voorstellen." Na den lunclx ging hij bezoeken maken en nam een uitnoodiging aan om bij Lord Mcrlock te dineeren. „Het is een heerendmertje," zeide zijn Lordschap. „Ik houd zelf erg van een hce- rendincr. Daar kan je zeggen wat je voor den mond komt, en je bent niet gedwongen jc besten tijd zoele te maken met dames te onderhouden." Een heerendiner gaf hem een grooten kans; gewoonlijk werd bij zulke gelegenhe den zeer vrij over dames gesproken. En dan zou ook wel Lady May ter sprake komen. Het was een vroolijk diner; menig pi- quant feit uit de „cbronique scandaleuse" werd smakelijk opgediseht; met ieder glas wijn werd een reputatie gemoord; de be langwekkendste echtscheidingen die aan hangig waren, werdén luchtig besproken en echtsoheidingsprocessen die men verwacht te, evenzeer. In één woord, het discours was uitermate opgewekt, en natuurlijk gingen allen hoogclijk gesticht van tafel. Maar toch hoorde hij Lady May's naam niet noemen. Toen het diner afgeloopen en het gelach dat de laatste kwinkslag had ge wekt, was weggestorven, toen d'e gasten al len vertrokken waren, kwam het bii Sir Clinton op, eens naar Cliffe House te wan delen en te zien of hij iets van Lady May kon ontdekken. Hij stak een sigaar op en ging er lieen. Cliffe House was geheel donker. Zijn hare bonsde toen hij naar do welbekende ven sters, de deur, de klcme balkons keek. "Was zij daar, zijn sclioone, verloren geliefde? Een wijle stond hij tegenover het huis; toen wandelde hij op en neer. Maar opeens slingerde hij met een onderdrukten uitroep zijn sigaar weg. „Genadige hemelzcide hij. „Wat ben. ik een dwaas! Hoe kan ik vergeten dat ik getrouwd ben getrouwd en dat de lief ste vrouw tor wereld op mij wacht in het land van den olijf en den wijnstok Ben ik dan zoo zwak of zo0 gek dat zelfs de lucht op deze plaats mij weer tot waanzin drijft? Ik zal naar huis gaan en aan Daisy schrij ven." Ilij wandelde de breede, mooie straat te rug. Rijtuigen, met prachtig geklcede en van juweel en schitterende vrouwen, snorden hem voorbij. De avond was zacht en sappig van dauw, verzoet door den geur van bloe men, zat van de uitwaseming van joug-groen gebladerte. Duizenden sterren tintelde aan den hemel lieflijke, reine oogen die op hem neerzagen met hun heiligen blik en de waanzinskoorts die zijn aderen deed trillen, tot bedaren brachten. (Wprdi vervolgd.I men samengezworen had om ha..* naam niet te noemenniemand maakte ook maai de geringste toespeling op liaar. AI de on derwerpen van den dag werden besproken en uitgepluisdhet bal bij den hertog van Itosecarn, de partij van Lady Lceson, de soiree-dansante bij Lord Rushton maar over het eenige onderwerp waarover heel zijn ziel dorstte iets te hooren, geen enkel woord. Hij luisterde ingespannen en verloor geen woord van wat, ara hem heen gesproken werd. Hij zou zijn vrienden zoo graag heb ben toegeroepen „Vertelt mij toch iets van Lady May 1" Hij deed vragen die, naar hij dacht, hot gesprek op haar zouden brengen, maar ook dit baatte niet. Voor zooverre het zijn ver langen gold om iets te hooren over zijn sehoone verloren geliefde, was zijn geheele morgen verspild. Niettemin voelde hij rich aangenaam getroffen door de wanne ont vangst die iedereen hem bereidde hij werd letterlijk overstelpt met vragen en uit- noodiigingen. Waar was hij geweest? Wat had hij uit gevoerd? Waar iiad hij toch gescholen? Zijn hand werd wel honderd malen in vriendschap gedrukt. De een drong bij hean aan te komen dineeren, een ander vroeg hem voor 's avonds. Kortom, Sir Clinton Adair was ©enigszins verbijsterd over de wanne vriendschap die hean ton deel viel. „En di,t is de wereld die ik ontvlood," dacht hij bij zich zélf„dlit rijn de vrienden waarvan ik mij met verachting afwendde, al- DOOR CHARLOTTE M. BRAEBME. .Zijn terugkeer zou vandaag het algemee ns onderwerp van gesprek en morgen reeds weer vergeten zijn. Maar één ding hinderde hem: hij moest zijn huwelijk bekend ma ken; niemand! in Engeland' wist er iets van, en iedere minuut langer zwijgen zou <le mededeeling onaangenamer maken. Waar om, kon hij zelf niet zeggen. Daisy was een bekoorlijke vrouw, die Lean innig liefhad tri zijn liefde ten volle verdiende; zij was een gr adieuse, volmaakt© vrouw, over w»e hij zich waarlijk niet behoefde te schamen niemand wist iets van haar afkomss of fa milie, en niemand behoefd© daarvan ook iets te weten. Telkens weer vroeg hij zich zelf dan ook af, hoe het kwam dan het denkbeeld', zijn huwelijk bekend' te maken, hem zoo onaangenaam was. Misschien vrees de hij dat men hem zon plagen, omdat hij zijn vrouw in den vreemde had achtergela ten misschien was hem ook de gedachte onaangenaam dat er druk over hem gespro ken zou worden. Hoe dit ook rij, Sn* Clin ton zag er verschrikkelijk tegen op. „Be zal het morgen doen," nam hij zich voor. Een paar uurtjes rust is waarlijk niet te voel gevergd." Hij kéék de berichten uit ds Londensche OnWN 1

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1900 | | pagina 1