I
Fusschen twee liefdes.
53Me Jaargang.
Woensdag 21 Februari 1900.
No. 10172.
;i isr
BUITENLAND.
BINNENLAND.
SCHIEDAMSCHE COURANT.
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65,
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau Boterstraat 08.
Prijs der Advertentiën: Van 17 regels fl. 0.90iedere regel
meer 12it cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Taneven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Jtleine advertentiSn opgenomen" tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
latere. Telefoon Mo. 123.
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 20 Februari 1900.
DB OORLOG.
De Londensche bladen hebben nu voor het
meerendeel nadere berichten over de ge
beurtenissen aan de Modderrivier en den
westelijken hoek van den Vrijstaat. Maar
veel duidelijker maken zij voor ons den toe
stand niet. Daarom zullen wij hier slechts
enkele feiten uit de berichten der corres
pondenten aanstippen.
Gezegd wordt dat Cronjé in allerijl met
zyn troepen naar het Oosten is weggetrok
ken, zóó gehaast, dat men zich zelfs afvraagt
of hij zijn zwaar geschut wel heeft kunnen
meevoeren. Dit laatste moet men echter te
Londen wel aannemen, omdat Roberts zeker
het verlies van geschut door de Boeren niet
•onvermeld zou hebben gelaten.
Cronjé moest Magerfontein verlaten, omdat
hij dreigde omsingeld te worden, r Eén dag
vertraging in het ontzet van Kimberley",
zegt de correspondent der ïTimes", szou
ons succes meer volkomen hebben gemaakt."
De man bedoelt daar blijkbaar mede dat
French haastige 'opmarsch naar Kimberley
de Boeren gelegenheid heeft gegeven tusschen
zijn kolonne en die van Roberts weg te
trekken in de richting van Bloemfontein.
Hoe dit zy, uit de Engelsche berichten blijkt
dat Cronjé door de operaties der Engelschen
verrast is. sOns plotseling verschijnen", zegt
de berichtgever der j> Daily News"', «schijnt
den vijand te hebben verbijsterd en een paniek
onder hem teweeggebracht te hebben. Al
hun stellingen zijn inderhaast ontruimd en
het zware geschut bij Magerfontein en Kim
berley achtergelaten."
Volgens Reuter vermoedt men dat een
zwaar kanon, dat negenentwintig ton heet
te wegen, nog in de buurt van Kimberley is,
ten?jj de Boeren het op hun terugtocht heb
ben weten mee te voeren.
Een telegram aan de sDaily Mail" zegt dat
de garde-brigade onder Pole Carew Zaterdag
bezette de verlaten stellingen by Mager
fontein. Zjj bezette de kopjes en bevond
dat de positie geducht versterkt was. De
kopjes waren in de grootste wanorde ver
laten. Blykbaar waren de Boeren in gioote
haast weggetrokkenmen vond er het mid
dagmaal onaangeroerd. De Engelschen vonden
er ingemaakte levensmiddelen, nieuwe khaki-
uniformen, schoenen, eenige ammunitie en
een paar geweren.
Uit dit alles volgt dat Cronjé vertast zou
zijn. Maar dat maakt voor ons de gebeurte
nissen der vorige week juist zoo onbegrijpelijk.
Wij kunnen ons niet goed voorstellen dat
Cronjé zich werkelijk door de bewegingen
der Engelschen heeft laten overrompelen.
Evenwel, hij is met zijn troepen wegge
trokken. Waarheen? liet blijkt niet duidelijk,
waar de Boeren zich nu bevinden. Volgens
de Engelsche berichten zit de 6de divisie hem
op zijn hielen en maakt wagens van de Boe
ren buit; tot nu toe zouden het er 150 zijn
op een dier wagens werd ammunitie gevon
den in beschuitblikken, die aldus over Dola-
goa-baai naar Transvaal zou gezonden zijn.
Van hun kant evenwel hebben de Boeren
ongeveer tweehonderd wagens buitgemaakt
aan de Rietrivier; naar het heet maar
zeer waarschijnlijk komt ons dit niet voor
DOOB
CHARLOTTE M. BRAEHME.
44)
Hij wilde naar huis gaan en aan Daisy
schrijven de lieve, hartelijke Daisy, die
hem zoo innig lï'efhad. Waarom verspilde
hij ook maar één gedachte aan de trouwe-
loozo Lady May Een geheel© werelld lag nu
tusschen hem. Zelfs al stond hij eensklaps
van aangezicht tot aangezicht tegenover
haar, dan zou het nog niet de moeite waard
zijn, zijn haastigen stap te vertragen en haar
aan te spreken; zij was itnunea-s niets meer
voor hem. Toch en dat deed zijn hlart
kloppen van biijdischap en voldoening
toch was zij niet met den hertog van Itose-
carn .getrouwd.
,,Ik ben Mij dab ik naai- Engeland ben
gegaan," zeide hij bij zichzelf, „al was het
alleen omdat ik dit weet; niet dat hot mij
natuurlijk iets aangaat, niet hot minste,
maar het is toch aangenaam dat te weten.
Ik verloor, maar hij won niet."
Nu wilds hij naar huis gaan en aan Dai
sy schrijven. Hij vroeg zich toch even af of
zij naar d'e opera was gegaan Lady May
bedoelde hij. Het kon geen kwaad, wanneer
hij eens ging kijken. Hij ging naar binnen
hij liet zijn blikken over alle Itagee gaan,
waar hij eeni%e d'er schoonste vrouwen van
Engeland zag, maar geen Lady May.
„Ik zou haar nog wel ééns willen zien,
was het een Boerenmacht van 1400 man,
die ijlings van Colesberg was aangeiukt.
Zatercïag is er, volgens een telegram uit
Pretoria, hevig ge\ocliten bij Kirnbeiley.
Zonderling dat dam aan in één adem wordt
toegevoegd: Volgens de laatste berichten
handhaven de verbondenen onder Cronjé
zich in hun stellingen." In hun stellingen
te Kimbetleyof waar elders?
Intusschen is men in Engeland vol hoop.
Men leest bij den eenen oorlogscorrespondent
dat, zoo de vervolging maar wordt voort
gezet, de Boeren zich wet zullen overgeven
van een ander verneemt men dat French de
Boeren geducht teistert, en dat hij tweemaal
door den vijand bij Kimberley heeft gechar
geerd.
Nu is French bezig ten Noorden van Kim
berley een Boerenlaager, dat hij heet om
singeld te hebben, te beschieten.
Merkwaardig is vvèl, dat men het aan het
departement te Londen, waar men natuurlijk
de feiten beter kent en den toestand juister
kan overzien, noodig acht de geestdrift een
weinig te temperen. Reuter's bureau brengt
deze blykbaar van hoogerhand geïnspireerde
mededeeling
3>In militaire kringen is men het er over
eens dat, schoon de opmarsch van generaal
Roberts, voor zooveel het Kimberby's ontzet
gold, met succes is bekroond en de toestand
beslist ten gunste der EngelscheD verbeterd
is, de veldtocht klaarblijkelijk nu eerst ernstig
is begonnen en nog vele hinderpalen teovei-
winnen zijn, met name de moeilijkheden
van een gevaarlijken opmarsch door vijandelijk
land, waarbij de zeer ver uitgestrekte ver
bindingslijn bloot gesteld is aan de aanvallen
des vijands".
"Wij hebben er reeds vroeger op gewezen
dat dit gevaar geenszins denkbeeldig is. Afge
zien van de mogelijkheid dat Cianjé een deel
zijner mannen in zuidwestelijke richting
daaitoe afzendt, hetgeen ons, de bewegelijk
heid der Boeren in aanmerking nemende,
volstrekt niet onwaarschijnlijk lijkt, blijft
de Boerenmacht te Arundel voor Nauwpooit
en De Aar een ernstige bedreiging. Misschien
zijn daarom de Engelschen in Dordrecht zoo
ijverig in de weer; zij hopen wellicht de
Boeren in de Kaapkolonie vast te kunnen
houden.
Dat zelfde doet generaal Bulier in Natal.
Aan de Tugela is, nu ten Oosten van Cu*
lenso, de strijd opnieuw ontbrand. Nog eens,
voor de vierde maal nu, spant Bulier zyn
krachten in om de Boeren terug te werpen
en Ladysmith ter hulp te komen. Voorloopig
hebben zijn pogingen succes,
IJ ij heeft de Boeren gedwongen na eenige
dagen van hardnekkigen strijd hun stellingen
«aan den anderen oever der Tugela" op te
geven. Wat beteekent dit? Op den noorde
lijken oever Dan zou het een vrij belang
rijk succes zijn. Wij weten niet of de Boe
ren stellingen hebben die het dal van de
Kliprivier beheerschen of Builer's opmarsch
verhinderen. Want daardoor is Ladysmith
vermoedelijk het best bereikbaar.
Zeer duidelijk zjjn ook deze berichten niet
Zoowel over de krijgsverrichtingen in den
Vrijstaat ais aan de Tugela zijn berichten
van de zijde der Boeren dringend noodig.
Gemengde Mededeel Inge».
Het Britsche gezantschap te Washington
dacht liijiedere teleurstelling braelit ver
andering in zijn stemming. „De begeerte
haar te zien, heeft mij gekwek! als branden
de dorst, dien één blik op haar gelaat wel
licht zou Icsschen. Ik zou haar nog wel ééns
willen zien.
Ais hij haar soms ontmoette dat nam
hij zich voor dan zou hij haar koel in het
galaat zien en zonder woord of gebaar voor
bijgaan of, beter nog, hij zou stilstaan, zijn
hand uitsteken om haai- tc groeten, koel en
kalm met haar spreken en na een paar mi
nuten den naam van zijn vrouw uitspreken.
Dat zou haar het meest hinderen; vrouwen
kunnen het niet verdragen, to bemerken
dat zij haar macht verloren hebben ;zij kun
nen het niet velen, te hooren, dat een offer
haar is ontsnapt. En met een zachter, bit-
tcr-spotteiïden lach zeide hij bij zich zelf
„Zij zal zien hoe volkomen ik haar ontsnapt
ben."
Eindelijk ging hij naar huis om Daisy te
schrijven. Sir Clinton Adair's woning tc
Lond'eu was een zeer fraai liuis, het heette
Lifda'.o House; het was eens de woning ge
weest van een graaf van dien naam. Zoodra
zijn verloving met Lady May een voldongen
feit was geworden, had hij Lifdale House
gekocht en hot met groote weelde inge
richt; 3iij had daaraan een klein vermogen
besteed, en zelfs toen scheen het hem nog
niet goed genoeg voor zijn schoone, jonge
vrouw. Nu ging hij zijn prachtig huis bin
nen met een gevoel van verlatenheid, dart.
niet in woorden kan werden uitgedrukt.
•Het spreekt vanzelf dat er elke denkbare
weelde en gemak was Sir Clinton gaf er
noemt de mededeeling van Parij<-che bladen
als zou Mc Kinley in zake Zuid-Afrika stap
pen hebben gedaan bij het gezantschap,
ongegiond.
Een aantal dames uit de eerste Engelsche
kringen, o. a. de hertogin Adolf van Teek,
gaan naar Zuid-Afrika.
Te Gent zijn Zondag en Maandag hevige
standjes voorgekomen tusschen liberale en
clencale studenten.
De Fransche Kamer verwierp gisteren, na
bestrijding door De Gallifet en Waldeck-
Rousseau, een amendement van Sembal op
de ooriogsbegrooting tut afschaffing der mili
taire attachés.
Volgens de «Figaro" doet de Fransche
regeering diplomatieke stappen bij den Heili
gen Stoel om te verkrijgen dat de weer
barstige aartsbisschoppen van Aix en de
bisschop van Valence hun ontslag riemen.
Gisteren is te Parijs voor den Senaat als
Hooggerechtshof het proces tegen Marcel
Habeit, Déroulède's medestrijder, begonnen.
Er was weinig belangstelling en ook weinig
belangwekkends.
Zaterdag is op Père-Lachaise op het graf
van Felix Faure namens de Russische pers
een krans van goud en zilver neergelegd
met het opschrift: «Aan den onvergelelijken
Felix Faure".
De ïlntransigeant" heeft weer eens een
spionage-zaak aan 't licht gebracht. Een amb
tenaar van Marine zou voor 25.000 francs
aangebeden hebben den Eogelschen gezant
de namen der scheden te leveren die oor
logscontrabande voor Transvaal in hebben.
Volgens het blad is de schuldige, zekere
Philippe, een jood. De man is echter katholiek.
Volgens de sLibre Parole" had hij mede-
deelingeu aangeboden over onderhandelingen
van Transvaal in Europavolgens anderen
geheimen over de Fransche marine.
Fiiippe heeft verschillende ondernemin
gen op touw gezet, die geen van alle ge
lukten. Blijkbaar is de man een gewoon
zwendelaar. Zoowel het Diitsche gezantschap
als dr. Leyds ontkennen dan ook ooit iets
met hem uitstaande te hebben gehad.
Bovendien heeft de minister medegedeeld
dat Philippe reeds sedert maanden gepensio
neerd is; zijn verblijfplaats is op het oogen-
bhk onbekend.
Men verwijt den miuister echter dat hij
zoo lang gewacht heeft met een onderzoek
in te stellen.
De zaak zal, volgens de sMatin", ook in
de Kamer worden ter sprake gebracht.
Een 18-jarige jongen die, toen Loubet
Vrijdag de Madeleine verliet, «Weg met
Loubet 1 Panamislschreeuwde, heeft 6
maanden gekregen.
Voor de tentoonstelling te Parijs hebben
zich aangemeld meer dan 76.000 exposanten,
waarvan 40.000 uïlFiankrijken zijn koloniën.
Rekent men er de tijdelijke tentoonstellingen
bij, dan zullen er in liet geheel ongeveer
100.000 zijn, d, w. z. 37.000 meer dan in
1889.
Keizer Wilhelm gaat morgen te Kiel weer
mni ine-recruten den eed afnemen.
Een toepasselijke speech over Duitschland's
macht ter zee zal wel niet ontbreken.
niet om. Er stond ecu flescli wijn voor hem
gereed in ijs; liij schoof die wrevelig van
zich; zij kon hem niet schelen. Als hij al
leen maar haar naam had hooren noemen,
dan zou hij tevreden zijn geweest.
Hij ging naar zijn studeerkamer, de ka
mer die hij van plan was geweest, zcüfs m
zijn huwelijk, alleen voor eigen gebruik te
bestemmen. Hier zou liet hem gemakkelijk
vallen zijn brief aan Daisy te schrijven
er was niets dat zijn gedachten kon aflei
den.
„Ik heb niets meer noodig, Adolf," zeide
hij tot zijn bediende „Het is nog niet laat,
nog geen tien uur; wat duurt die avond
lang. Ik zal wel bellen als ik je noodig heb;
ik moet een paar brieven schrijven.
Daar zat hij eindelijk aan zijn schrijfta
fel met het wi'bte, fraaie papier, pennen en
inkt voor zich. Hij moest Daisy schrijven
dat hij in welstand was aangekomen en er
natuurlijk een paar woorden bijvoegen om
haar to zeggen, hoezeer lnj haar miste
dat zou niets meer dan hartelijk zijn Hij
wilde zijn sigaar oproeken voordat hij be
gon te schrijven. Hoe lang was het wel ge
leden dat het schrijven van een brief hem
zoo onaangenaam was? Ilij lag achterover
in zijn stoel te denken. Wat war. het vreemd
dat niemand over haar sprak, dait er over
zooveel partijen en bals was gesproken,
maar dat niemand van haar had gewaagd.
Ilij had ook niets gehoord van belangwek
kende huwelijken niemand scheen aan zijn
vroegere omgeving te ontbrekenwas zij
misschien gedurende den geheclen „season"
niet te Londen geweest, en was de gedachte
Dr. Lieber, de leider van liet Duitsche
Centrum, is zooveel beter dat hij reeds weer
op is geweest.
Het schijnt dat het gevaar geweken is
ten minste wanneer zich geen complicaties
voordoen.
In Hessen mogen Joden nog altijd geen
rechtspraktijk uitoefenen of rechter zijn.
Er is nu een petitie ingediend bij den Land
dag, onderteekend door vele christenen en
liberalen, om dit verouderde veibod op te
hellen.
Het aantal der treinen die in Saksen
wegens den kolennnood niet loopen, bedraagt
driehonderd zeventig per dag.
In antwoord op een interpellatie over den
steeds toenemenden arbeid van hetclericalisme,
verklaarde de minister van justitie in de
Italiaansche Kamer dat de regeering steeds
waakzaam is. De procureurs-generaal moeten
driemaal per jaar rapporten inzenden over
de clericale vereenigingen. Bijzondere wetten,
die slechts den strijd zouden verscherpen,
heeft de regeering niet noodig.
De oflficieuse Russische bladen vragen een
vergroeiing der vloot, wanneer de vloot-
plannen der Duitsche regeering worden
goedgekeurd.
Te Moscou en te St. Petersburg is men
zoo gebeten op Milan van Servië, dat alle
consulaire vertegen wooidigers van Servië
lettei lijk geboycott worden. Andere steden
volgen dit voorbeeld. Men beschouwt het al-
niet-eervol, in dienst van de Servische tegec-
ring te zijn.
Eenige Servische radicalen hebben ex-
koning Milan beschuldigd van de verduistering
van een milhoen francs. Zij zijn natuuilijk
op aandringen van Milan gevangpn gezet.
Volgens de «Polit Cojt." zal de regeering
der Vereenigde Staten waarschijnlijk eerst
daags als vooiznrgsmaatregel nog eenige
oorlogschepen naar China zenden.
Zaterdagnacht zijn op Martinique nog drie
plantages in brand gestoken.
Invoer rechten.
Wij deelden leeds mede, dat de ontworpen
herziening van het tarief van invoerrechten
en van de daarmede verbind houdende wette
lijke bepalingen, een volgers larnirg meer
dere opbrengst van ongeveer f3,000,000 ten
gevolge zal hebben. Volgens de ïN. R. C."
zullen o.a. worden verhoogd het recht van
petroleum van 55 tot 70 cent per 100 KG.
(verwachte meerdere bate f242,000), manu
facturen en sloffen van 5 tot 6!/a pCt. (meer
dere bate f 534,425). Van sucade zal het
recht worden verhoogd van f3 tot f 18 per
100 KG., (meerdere bate f 350,095,) van
tabak en sigaren wordt een vermeerdering
van p.m. f 430,000 verwacht, van viuchten
(van 5 op 10 pCt. recht gebracht) f 95,585.
Hout en onversmolten rundervet, thans vrij,
zullen ondeischeidelijk worden belast: hout
met 3 pCt. van do waarde, vet met f 3 per
100 KG., vermoedelijke opbrengst van het
iiout f75,000, van het vet f60,000,
Mr. Troelslra.
Vrijdag ontving de heer Troelstra een aan-
aan haar daarom reeds weggevaagd uit den
wispelturiger! geest deur wispelturige we
reld
Hij doopte zijn pen in den inkt, zuchtte
bij zich zelf en trachtte zijn versu-ooide ge
dachten te verzamelen, zich zelf voorhou
dend dat hij aan Daisy moest schrijven.
Maar een geest van onrust was in hem ge
varen. Hij had nu „Lieve Daisy" geschre
ven, en weer dwaalden zijn gedachten weg.
Sa* Clinton rees op van zijn stoel.
„Dat gaat zoo niet," zeide hij. „Zulke
dwaasheid kan ik niet toelaten. De hamel
weet dat ik mij schaam over mij zelf. Ik
ben ja hoeveel uren te Londen en
gedurende al dien tijd heb ik aan niets an
dere gedacht dan aan Lady May. Dat gaat
zoo niet. Ik deed beter mot terstond weer
naar Frankrijk terug te gaan.
Maar het baatte niet of hij al beproefde
tc schrijven. Sir Clinton Adair liep plotse
ling zijn kamer uit. Dan moest hij morgen
maar schrijven. Ilij ging naar beneden, naar
een der salons.
Hij haatte zich zelf om zijn zwakheid en
dwaasheiden todli (kon hij chic niet over
winnen.
XXVI.
De vernedering eener fcrolsche vrouw.
Niet alle lichten waren opgestoken in
deze waaldijk mooie kamer. Het was een
vertrek dat het oog van een kunstemaar
aangenaam zou hebben aangedaan: geen
weelderige kleurenpracht, geen vulgair ver
schrijving van den officier van justitie, mr.
Maclaine Point, te 's-Gravenhage, waarin hem
wordt gelast, zich op Woensdag 21 Febr.,
's morgens 10 uur, aan het parket van dien
officier te vervoegen, ten einde zijn maand
gevangenisstraf te ondergaan.
Tioelstra heeft daarop den minister van
justitie verzocht, met het oog op de belang
rijke werkzaamheden die in den loop dezer
zitting in de Tweede Kamer worden behan
deld, hem te vergunnen na afloop der werk
zaamheden, dus in Juli zijn straf te doen in
gaan.
Heden vernemen wij dat het verzoek van
mr. Troelstra, om het ondergaan van de hem
opgelegde gevangenisstraf, wegens beleediging
van den officier van justitie, te verschuiven
tot na afloop van het gewone zittingtijdvak
der Tweede Kamer ïu Juli, door den Minister
van Justitie is toegestaan.
Het gebeurde te Selerika.
Een zekere heer P. schrijft nog in de „N,
R. Ct.":
In uw blad van 12 dezer komt een ingc-
zondfen stuk voor van. den heer "Van der
Biesen, waarin genoemde heer de beman
ning van deSerdang vrijwel onbekwaam
noemt om in de branding to ianden, door
zijn gezegde ill. van „de lui van boord sche
nen het niet te kennen." Genoemde heer
is zeker niet persoonlijk bekend met de zwa
re branding, welke aldaar op de kust gedu
rende dien tijd kan staan, en welke het lan
den vrijwel onmogelijk mankt. Slecht weder
kan in onzen Archipel net zoo goed voorko
men als hier te lande, getuige de zware
branding ter Westkust van Atjeh in den.
Westmoesson, alsook die op de kusten van
Timor, welke natuurlijk meer bekend zijn
dan die op de Zuidkust van Nieuw-Guinea,
omdat laatstgenoemde kust veel minder
wordt bezocht. Het ingezonden stuk van
den hoer W. A. Mouton, kapitein-luitenant
ter zee, geeft oen zeer duidelijke* aanschou
wing van de toestanden 'daar ter plaatse.
Toch vond' ik het ook zeer vreemd uit de
courant te vernemen, dat het deSerdang
niet gelukt was gemeenschap met den wal
te krijgen en direct daarop naar Socrabaja
was gestoomd. Vooral is liet niet verstandig
om door te gaan op berichten, welke de Pa
poea's ons mededeclen, aangezien dezen
niet voor een leugen vervaard zijn.
Ware het niet beter geweest, indien de
Serdangde reis had gedaan via Amboi-
na en daar kennis had gegeven van het on-
dervondene aan het hoofd van het geweste
lijk bestuur? Te Batavia wist men toen
reeds dat het schip naar Nieuw-Guinea Was
en behoefde men dus daarover niet ongerust
te zijn.
Toen de S e r rl a n g den 6en Januari
Banda verliet met bc-stemming naar Seleri
ka, heeft de P el natuurlijk haar reis ver
volgd via Amboina naar Makassar en zal do
kapitein van geno-emd stoomschip van het
gebeurde wel direct mededeeling hebben
gedaan aan den resident te Amboina. Deze
zal ongetwijfeld daarvan bericht hebben ge
zonden aan zijn ambtgenoot van Temat»* eu
onderlioori0heden, in wiens gewest Selerüca
gelegen is.
Zij, die den resident van Teraate dir. D.
W. Horst van nabij kennen, begrijpen wel
hoe spoedig hij maatregelen zal genomen
hebben om hulp naar genoemde plaats te
zenden. Te Temate is het stoomschip Z ee-
guldwerk, geen onartistieke kleurgroepee-
rmg. Voor zoover men een vertrek kan ver
gelijken met een gedicht, kon met het hier
doen. Bijna niets dan wit witte zijde,
witte kant, alleen afgewisseld dooi- een blee-
kc amber-tmt. Er waren slechts enkele
schilderijen, maar die behoorden tot do
beste. En wat de groote bekoring van dit
vertrek uitmaakte, was de rijkdom van
bloemen overal waren die groote vazen
met witte hyacintken, kelken vol gladiolus,
heliotroop, verbena. Het was een paradijs
van kleuren en geuren.
Een der lampen brandde en vervulde het
vertrek mot een zacht, mat licht, dat over
de bloemen een bleekc glans wierp. Twee
vensters stonden opendoor het eene zag
men de hooge, groene boomen hun takken
uitspreiden en opheffen naar den blauwen
hemel vol gouden sterren.
Sir Clinton schoof een leunstoel naar het
open raam en verzonk in gepeins. Wat spra
ken die mat-gouden sterren al niet tot zijn
ziel. Hoe lang hij daar reeds zat, wist hij
zelf niet, toen zijn bediende Adolf de
kamer binnentrad!
„Sir Clinton," zei bij, „er is een dame dio
u wensebt te spreken."
„Een dame!" zei bij verbaasd. „Een da
me op dit uur?"
„Het is nog maar eten tien nar, Sir," zei
Adolf, „en de dame verzocht mij te zeg
gen, dat zij van verre komt en baar bood
schap is dringend."
dl
Wordt vervolgd)i
7 JiW l \S" vHf t vfir"*
«CA Xl
