53"° Jaargang.
Zaterdag 10 Maart 1900.
No. 10187
Tusschen twee liefdes.
OPENBARE YERKOOPING.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaar.dingen tl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10'cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
BureauBoterstruat 68.
Prijs der Advertentiën: Van 17 regels 11. 0.90iedere ïegel
meer 12% cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Taneven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prigs van 40 cents
per advertentie, by vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon No. 123.
Burgemeester en Wethouders
van Schiedam zijn van voornemen op Vry-
dag den 10n Haart I960, door den
deurwaarder A. BOSMAN aldaar, publiek
te doen verkoopen des voormiddags 11
ure, aan den Noordmolen
twee buiten gebruik gestelde eiken
houten Sluisdeuren;
des namiddags 2 ure aan de Begraafplaats
eene partij end ijzer, eene dubbele
brandspuit, alsmede rijs- en tak
bout
in de Plantape, bij het Kantongerechte-
gelouw en aan den Havendijk
rijs- en tukhout.
Algemeen overricht.
SCHIEDAM, 9 Maart 1900.
DB OOBbOfi.
De toestand.
Uit de telegrammen van Transvaalsche
zijde die de lezer hierachter zal vinden, zijn
enkele punten nader aan te stippen.
Allereerst blijkt er uit dat de Boeren zich
in het Noorden van Nata! handhaven. Voor-
loopig schynen zy voornemens de Biggars-
bergeo te verdedigen. Joubert heeft blijkbaar
het leger verlaten en is vermoedelijk naar
den Vrijstaat gegaan om daar de krijgsver
richtingen te leiden. De Wet voert daar nu
het opperbevel; in Natal neemt Louis Botha
de plaats van Joubert in. De slag bij Colenso
heeft bewezen wat van Botha verwacht mag
worden.
Wij zien voorts dat de Van Reenenspas
verdedigd zal worden wat ook wel te denken
was.
In de Kaapkolonie blijken de Boeren Zon
dag 1.1. niet de nederlaag te hebben geleden,
zooals generaal Brabant verkoos te melden,
Het tegendeel is waar; de Engelschen wer
den met belangrijke verliezen afgeslagen. De
Boeren zyn dus overwinnend teruggetrokken
naar het Noorden.
Met Mafeking staat het blykbaar slecht.
Reeds gisteren bleek hoe treurig het met de
voeding en de gezondheid is gesteldnu
vernemen wij daarenboven dat de Boeren
alle forten op één na hebben genomen. Het
wordt tjjd dat deze plaats den Engelschen
ontwrongen wordt.
Het schijnt dat Bloemfontein niet zal wor
den prijsgegeven. In de telegrammen wordt
tweemaal gesproken van kommando's ten
Zuiden van Bloemfontein en ook van die ten
Westen der stad. Dit wettigt het vermoeden
dat de Vrgstaatsehe hoofdstad niet zonder
strijd zal worden opgeofferd.
Ten slotte blijkt uit de Traansvaaische
berichten dat de Boeren in het veld geens
zins ontmoedigd zijn. Wy hebben dat ook
geen oogenblik geloofdde Boeren, ook de
Vry staters, weten te goed dat bet gaat om
«te zjjn of niet te zijn".
DOOE
CHARLOTTE M. BRAEHME.
59)
„Zóó heib ik de zaak nog nooit beschouwd,''
zeide zij. „Ik zal over uw woorden nadenken,
kolonel Grantley, en ik dank u er wel voor."
De volgende dag was een treurige dag, toen
de flinke kolonel Trevlyns Nest verliet.
Da bedienden vermaakten zich met aller
lei glossen op zijn vertrek.
„Als ik te kiezen had," zei do huishoud
ster, „dan weet ik wel wien van beide hoeren
ik koos; ik zou den officier nemein. Ik vind
dat hij twintig maar zooveel waard is als Sir
Clinton. Maar ik houd het er voor dat my-
lady hem den bons heeft gegeven."
Het personeel stond niet alleen in zijn
voorkeur aan den knappen, eerlijken officier
boven den meer aristocratisch en Sir Clinton.
Op den da»g na zijn vertrek werd aan tafel
de opmerking gemaakt, hoezeer men hem
miste; hij scheen de halve gezelligheid van
het huis met zich mede te hebben genomen.
Toen Lady Lewis later voor de piano zat
zij zong altijd1, als het maar even, kon
ging Sir Clinton bij Lady May zitten.
„Ik zou denken dat de reden van het ver
trek van den kolonel geen geheim is," zeide
hij. „Iedereen schijnt er over te praten."
„Dan is iedereen eig onbeschaamd'," ant
woordde zij. „Niemand heeft met de zaken
van den kolonel te maken."
„Zelfs ik niet?" vroeg hij.
„O jij, ja jij natuurlijk wel; jij bent
Fouten of verraad?
Cronjé's capitulatie schijnt intusschen niet
de eenige factor geweest te zijn die er toe
geleid heeft het heleg van Ladysmith op te
heffen. Het telegram uit het Boereolaager
bij Gleocoe sprak reeds van een fout van een
der kommandanten die mede aanleiding had
gegeven tot den terugtocht der Boeren naai
de Biggarsbergen. En nu wordt in het offi-
cieele Transvaalsche oorlogsbulletin gespioken
van den inval eener groote vijandelijke oor
logsmacht «met andere omstandigheden."
Hier wordt gesproken van seen fout";
aan verraad schijnt dus niet gedacht te moe
ten worden. Wel spreekt men nog altijd van
verraad als oorzaak van Robert's succes tegeu-
over Cronjé. Kommandnnt Ferreira zou de
verrader zyu geweest; hg zou niet dooreen
ongeluk om het leven zyn gekomeo, zouais
van Boerenzijde weid gemeld, maar met den
kogel zijn gestraft.
De «Petit Bleu" heeft dr. Leyds' meening
daarover gevraagd, Leyds zeide dat er ver
scheiden Ferreira's zijn in den Vrijstaat.
Indien evenwel de Ferreira die bij Alexanders-
fontein en Olifantsfontein het bevel voerde, de
oude houwdegen is die èn in Boeren- èn ia
Engelschen dienst zgn gebeeleu leven tegen
de inboorlingen heeft gestreden, dan kon de
gezant niet aan verraad denken. Deze Ferreira
was zeer populair zgn verraad zou de Boeren
met smartelgke «erbazing treffen. Leyds ge
looide echter dat, zoo er al van verraad sprake
is, dit door een anderen Ferreira moest ge
pleegd zijn.
Dit over de Boerenberichten.
Uit Engelscbe bron.
Wat het laatste gevecht aan de Modder-
rivier betreft, is men in Engeland wel eeniger-
mate teleurgesteld, sin ieder geval zullen wij
de Boeren een gevoelige nedei laag toebrengen
en een groot aantal gevangenen maken", had
de «Standard" voorspeld. Maar die profetie
is niet in vervulling gegaan.
Waarheen de Boeren intusschen zgn terug
geweken, is onbekend. Lord Roberts heeft
op den noordoever der Modderrivier zy'Q
troepen tien mgien doen oprukken in ooste
lijke richting. Zoodoende is zoowel de divisie-
French als lord Roberts' hoofdmacht reeds
dicht genaderd tot Abrahamskaal, aan de
samenvloeiing van de Kaalspruit met de
Modderrivier. Daar heette Joubert zyo hoofd
kwartier te hebbendaarheen zal nu ook de
Boerenmacht onder De Wet en De la Rey
zijn teruggetrokken. Het terrein wordt daar
heuvelachtiger.
Iets zonderlings schijnt er gebeurd te zjjn
den 13den Februari bij Paardeberg. Drie
eskadrons van Kitchener's ruiterij werden
vermisttwee daarvan wisten te ontkomen
het derde echter is gevangen genomen eu
bevindt zich uu te Pretoria.
Reuter berichtte dit uit Kaapstadhet
departement van oorlog ontkent het niet en
bevestigt het ook niet.
De i Daily News" verneemt uit Lorengo
Marquez dat 5000 Kaffers bezig zijn schansen
om Pretoria te graven.
De «Times" ontving gisteren een telegram
van 0 Maart, mede uit Lorengo Marquez,
meldende dat president Ki uger aan den voor
avond van zijn vertrek van Pretoria naar
Bloemfontein verklaarde, dat het doel van
zijn reis was een overeenkomst tot stand te
brengen.
een ander niet. Ik bedoelde de and-ere mea-
sehenzij hebben liet recht niet om over
hem te baibbelen."
„Hij liet zijn liefde te duidelijk blijken
dan dat dit de aandacht- kon ontgaan," zei
Sir Clinton.
„Zij mogen over zijn liefde praten zooveel
zij willen, maar
Sir Clinton viel haar in, de rede.
„Maar zij mogen niet over zijn afwijzing
spreken."
„Neenzij hebben liet recht niet daarover
te spreken," antwoordde zij met eerdg vuur.
„Ik mocht kolonel Grantley graag; hij was
zoo eerlijk en oprecht; men moest wel van
hem houden."
„Ik hen het met je eens. En je hebt hem
toch afgewezen, May?"
Zij keek hem mot zoo groote verbazing aan,
dat hij het nooit vergat.
„Kon ik hem dan nemen?" antwoordde zij.
„Wat een vreemde vraag, en dat van jou!"
Zij zag zijn groote verwarring en verlegen
heid en vroeg zich weer af wat dat toch kon
be reekenen. Hij kreeg een sterke aandrift om
haar de waarheid te zeggen zij verwoestte
haar leven; zij verknoeide het. Als hij het
maar had durven zeggen; maar de weten
schap dat zij hem zoo innig liefhad, en de in
tense smart die het haar zou aandoen, waren
de voorname hedenen waarom hij aarzolte.
Lady May keek hem aanhaar Hare wel
sprekend© oogen schenen in zijn ziel te wil
len lezen.
„Hoe kon ik hem of iemand anders ne
men, Clinton," zeide rij, „terwijl ik mij ge
durende de laatste drie jaren als j© verloofde
heb beschouwd?"
Hij voorzag, dat de zaken geregeld zouden
worden tot voldoening van de geheele wereld.
Dus de Boeren-republieken onafhankelijk
want dat is het wat «de geheele wereld"
verlangt.
De "pstand in de Kaapkolonie.
Intusscheu wordt de aigeheele aandacht
in de Kaapkolonie opgëeischt door den opstand
der Kaapsche Hollanders die zich steeds uit
breid en steeds meer Roberts' verbindings
lijn met De Aar en daarmede met Kaapstad
bedreigt.
Enkele staaltjes van den ernst van den toe
stand. Te Graaf Reinett hebben de Britsch-
gezinde inwoners reeds om bescherming ge
vraagd. Te Stellenbosch, dat byna een voor
stad van Kaapstad kan genoemd worden,
wordt de loyale bevolking door deAfrikaan-
ders bedreigd en lastig gevallen.
Verschillende Londensche bladen spreken
nogal luchtig over deze «op-zich-zelf-staande
sporadische uitbarstingen". Ons dunkt ten
onrechte, Wg zgn het eens met het «Jour
nal" dat juist de tegenspoed hunner noorde
lijke stamverwanten de gemoederen der
Kaapsche Hollanders aan het gisten heeft
gebracht.
Het blad meent dat de Engelsche na hun
laatste succes een algemeenen opstand had
den kunnen voorkomen door te verkondigen
dat nu de ure der gerechtigheid was geslagen.
Het tegendeel is geschied. Het blad zegt
«Men heeft in Engeland in den eersten roes
het voornemen meenen te moeten te kennen
geven om voor goed af te rekenen met de
republieken, om de Hollandsche nationaliteit
te verpletteren. Hoe kan men onder deze
omstandigheden verwachten dat mannen die
bedreigd worden in hun nationale onafhanke
lijkheid en ook, het moet gezegd worden, in
hun particulier fortuin want de Britsche
overheersching is in deze streken vóór alles
een exploitatie de partij r.nllen opgeven
voordat ze hun pogingen hebben vereenigd
en den tegenstand tot het uiterste hebben
volgehouden."
Wie onzer twyfelt er dan ook aan dat de
tegenstand tot het uiterste zal voortduren
CSemengde Hededecllngcn.
Gistermiddag om één uur is koningin Vic
toria, te Londen, aangekomen aan hefc Pad-
ÓLUgton-staiion. Door een ontzettende, geest
driftige volksmenigte reed Hare Majesteit
naar hot Buckingham-pal eis.
De winkels waren, gesloten, de vensters en
de daken der huizen zaten vol menschen,
waarvan velen met den „Union Jack" wuif
den. Ook op vele rijtuigen werden vlaggen
ontplooid, terwijl troepen studenten en
schooljongens langs den weg het „Rule Bri
tannia" en de volksliederen zongen en met
vlaggen zwaaiden toen de Koningin voorbij
reed.
Bij de aankomst van de Koningin op Buc
kingham Palace waren all© leden van het
Hooger- en Lagerhuis aanwezig op het voor
plein en zongen met ontblootc hoofden het
„God save the Queen".
's Middags reed de Koningin met een klein
©ioorte van bereden politie en enkele Horse
Guards, vergezeld door de prinsessen Henry
van Battenberg en Christiaan, van Bucking
ham Palace door de voornaamst© straten.
Overal werd zij met groote'geestdrift ontvaar-
Hij zou de gansche wereld hebben willen
geven om den moed te bezitten haai- te kun
nen zeggen, dat hij een vrouw had, een vrouw
die hij niet lief had, en dat hij nooit met
haar kon trouwen. Maar zijn lippen weiger
den, die woorden uit to spreken. Het kwam
hem gemakkelijker voor nu terstond te ster
ven dan het haar te zeggen. Hij boog voor
over en kuste haar blanke handen, bijna voor
het eerst sinds hij in Engeland terug was.
„Je bent te goed voor mij," zei hij. „Ik
ben je niet waardig."
Maar dat wilde zij niet toegeven; hij was
haar ridder, haar held, al haar liefde, alle
eer waardig. Die dag scheen heil tot elkaax
to brengen. Hij leefde in zielestrijd en zelf
verwijt; want zonder hem zou zij misschien
dien flinken, knappen officier gehuwd heb
ben en toch nog gelukkig zijn geworden. Het
bewustzijn van liet kwaad dat hij had gedaan
en nog deed jegens haar, maakte hem teeder-
der tegen haar. Er was weer iets van zijn
vroegere wijze van doen de liefdevolle tee-
dërheid van den sterkere, een soort prettige
heerschappij over haar en dat bracht ge
luk in Lady May's hart.
„Hij heeft mij op de proef gesteld," dacht
zij, ,,en hij heeft mij niet zwak bevonden.
Hij heeft kalm afgewacht; hij lieeft kolonel
Grantley verliefd op mij zien worden. En hij
weet dat ik hem trouw ben, dat ik hem al
tijd trouw zal blijven. Nu zal hij niet lang
meer wachten met mij te vragen zijn vrouw
te worden."
Dien geheelen zonnigen dag na het ver
trek van den kolonel, verwachtte zij die
woorden te zullen hoorenmaar zij' werden
niet uitgesproken. Den volgenden morgen
gen. Een eigenaardige hulde van d© menigte
was het zwaaien met ontelbare klein© vlag
getjes.
Dat de Koningin een bezoek aan Ieviand
zal brengen, heeft groote sensatie gewekt.
Driemaal, in 1849, 1853 en 1861 is de Ko
ningin in Ierland geweest.
De liberale bladen zien in het bezoek geen
daad van goede politiek. De Iersclie bladen
laten zicli even omzichtig uit als Redmond
deed in het Lagerhuis.
Redmond's verklaring in het Lagerhuis
was het antwoord op Balfour's mededeeling
dat men er over denkt een der Iersche regi
menten den naam Koninklijke Iersclie Garde
te geven.
Fransche bladen beweren dat Chamberlain
op een oorlog met Frankryk aanstuurt na
den oorlog in Zuid-Afrika.
De correspondent der «Ind. Beige" te
Londen heeft leden van het Lagerhuis dien-
aangaand gepolst. Allen waren het er over
eens dat daaraan geen denken is.
Dezelfde correspondent zegt dat lord Salis
bury tegen annexatie der Boeren-republie
ken is.
Volgens de «Daily Chronicle" heeft de
oud-president der Veieenigde Stalen Harrison
zich uitgesproken ten gunste der Boeren
wier zaak hg even rechtvaardig noemde als
die der Amerikanen in de vorige eeuw. Hij
voegde er bij dat de Vereenigde Staten met
de minste dankbaarheid verschuldigd zgn aan
Engeland wegens de houding van dat land
in den Spaanseh-Amerikaanschen oorlog.
Woensdagavond trokken, te Bordeaux eeni
ge betoogers, na afloop van een meeting over
den oorlog in Zuid-Afrika, naar het Engel
sche consulaat, bonsden horig op de deur en
sloegen enkele ruiten stuk.
Eenige .arrestaties hadden plaats.
De aanvrage om baron Béthune, afge
vaardigde en schepen van Aalst, te mogen
vervolgen wegens knoeierij met de kiezerslijr-t,
is gisteren in alle secties der Belgische Kamer
verworpen. De vervolging zal dus wei niet
worden toegestaan, hetgeen tiouwens ver
wacht werd. Bélhuoe is clericaal en behoort
tot de volgelingen van Woete.
De Duitsche kunstenaais en geleerden gaan
voort krachtig te protesteeren in meetings
en adressen, tegen de bepalingen der lex-
Heinze die de politie het recht zou geveo
als censor op te treden over kunstproducten.
De linkerzijde der Italiaansche Kamer is
nu een kalme obstructie begonnen door uren
lange redevoeringen en het indienen van
tallooze amendementen op het politieke wets
ontwerp.
Volgens de «Polit. Corr." verklaart het
Turksche gezantschap te Weenen zich ge
machtigd de berichten over voortdurende
arrestaties tegen te spreken.
Hetzelfde blad ontving ook een offïcieuse
mededeeling uit Sofia, waarin ontkend wordt
dat Bulgarije zich spoedig onafhankelijk zal
veiklaren. Hoezeer ook door de Bulgaren
geweoscht is, de tijd voor een dergelijke ver
klaring nog niet rijp.
Te St.-Petersburg zgn door een brand in
het gebouw van den generalen staf vele be
was hot weer zoo schoon, de hemel was zoo
volkenloos blauw, de lucht was zoo vol van.
zomergeuren, dat het onmogelijk vv bin
nenshuis te blijven. Zij gingen naar o en,
op het groote op het Westen gelegen terras,
de dames met een of ander handwerkje. Sir
John Lewis slenterde naar de stallenSir
Clinton nam een. hoek om voor te lezen. Zij
vormden een schilderachtig groepje, en Sir
Clinton was bezig te lezen schijnbaar voor
allen, maar in werkelijkheid alleen voor La
dy May toen een bediende kwam zeggen
dat er een heer was, die Sir Clinton Adair
wensoht© te spreken.
Sir Clinton hief zijn gelaat op.
„Ben je er wel zeker van vroeg hij. „Kan
het geen vergissing zijn? Ik verwacht hier
niemand. O je hebt zijn. kaartje, zie ik."
Hij nam het kaartje.
„Fildes, van de heeren Cooper," zei hij.
„Dat zijn mijn zaakwaarnemers. Ik zal naar
hem toegaan."
„Ik hoop dat er niets aan de hand is," zei
Lady May nieuwsgierig.
„Neen," antwoordde hij luchtig. „Er kan
niets belangrijks zijn. Ik hoop dat d© een of
ander een steenkoolmijn op mijn goederen
heeft gevonden."
Toon dacht hij met een zucht hoe weinig
geluk hem dat kou aanbrengen.
Hij volgde den bediende en vond den heer
Fildos op hem wachtenbi] had. een pakje
bij zich. Hij boog voor Sir Clin ton.
„Mijnheer Cooper ontving dit vanmorgen
vroeg uit Frankrijk, Sir Clinton, en daar er
op is aangetee&end „Dringend", meende hij
goed te doen het u terstond te zenden."
Sir Clinton nam het pakje; zijn hand I
langrijke boeken en manuscripten verloren
gegaan.
In San Domingo is de staat van beleg af
gekondigd. Talrijke arrestaties vonden plaats.
Arbllrage-verdrag.
Vele leden der Tweede Kamer verklaarden
in de afdeelingen met het ter goedkeuring
ingediende ter vredesconferentie gesloten ver
drag voor de vreedzame beslechting van inter
nationale geschillen weinig ingenomen te zijn,
betoogende, dat de voorgestelde bepalingen
geen bindend karakter hebben en met name
daarin geenerlei verplichting tot het onder
werpen van internationale geschillen aan
arbitrage voorgeschreven wordt.
Het tractaat brengt in den bestaanden
toestand geen wezenlijke verandering. Of
voortaan meer dan tot dusverre in arbitrage
het middel tot vreedzame beslechting van
internationale geschillen gezocht zal worden,
blijft geheel afhankelyk van de gezindheid
der cor.tiacteerende Staten. En dat de ge
neigdheid om geschillen op vreedzame wijze
te beslechten nog niet algemeen is, blykt wel
uit den spoedig na de vredesconferentie uit
gebroken oorlog.
Sommigen hadden bovendien bezwaar tegen
de vestiging van het Internationaal Bureau
te 's Gravenhage. Zij vreesden belemmering
van de vigheid van spreken en andere moei
lijkheden.
Vele andere leden waren van meening dat,
al heeft de vredesconferentie niet in alle op
zichten hel program, waarop zij werd bijeen
geroepen, kunnen verwezenlijken, aan dat
iraciaat toch groote waarde te hechten is.
Latere gebeurtenissen mogen een persiflage
schynen, in het oog dient gehouden dat de
ontwikkeling der vredelievende denkbeelden
niet anders dan langzaam kan zgn.
Verdiensten van deze conventie werden
o. a. genoemd, dat zij uitnemende regelen
van procedure bevat, gemaakt door de bes
te vakmannen; dat zij waarschijnlijk van
groot nut zal zijn voor de geleidelijke oplos
sing, van geschillen, welke zonder beslissing
door arbitrage wel niet onmiddelijk tot vrede
breuk zouden kunnen leiden, maar waarvan
de vereffening toch van belang is voor liet
voorkomen van internationale wrijvingen.
Deze leden meenden dat het land, gekozen
voor de vestiging van het internationaal
Bureau, hierin tot op zekere hoogte een
waarborg vindt voor de eerbiediging van zijn
volkenrechtelijke onafhankelijkheid.
Van verschillende zijden werd gevraagd,
of de Regeeriog eenige inlichtingen kon ver
strekken ten aanzien van het vermoedelijk
aandeel, hetwelk Nederland krachtens art.
22 van het tractaat bij bekrachtiging ver
plicht zal zijn naar den daar aangegeven
maatstaf bij te dragen in de kosten van het
Internationaal Bureau.
T. M. Iiooman-fonds.
Hefc bestuur der Ned. Zondagsschoolveree-
niging heeft een rondschrij ven, gericht tot de
leden dier vereeniging ©u de oud-leerliiigc-n.
en vrienden van. wijlen den heer T. M. Loo-
man ,om een fonds bijeen te brengen ter
stichting van een blijvend gedenkteeken voor
den man, die een groot deel van zijn lang le
ven geiwijd heeft aan den arbeid op het ge
bied der Zondagsscholen.
beefde toen hij het opende. Het bevatte een,
brief uit Frankrijk, uit Leville, maar geschre
ven in het Fransch met een band die hem
vreemd was. Hij vloog den brief door. Hij
was van zekeren dr. Lecroix, geschreven aan
het ziekbed van zijn vrouw, en deelde hem
mede dat mevrouw Clinton in doodsgevaar
verkeerde ©n hem wenschte te zien. Er was
bij gevoegd, dat de schrijver die haar bijna
alleen vond, voor een verpleegster had ge
zorgd en haar zelf behandelde. De brief ein
digde met her verzoek aan Sir Clinton on
middellijk over te komen, daar hij de vader
was v-.n een termen jongen, die den vierden,
van die maand was geboren. Sinds dien was
mevrouw Clinton voortdurend zeer ziek ge
weest.
XXXIV.
Een geheimzinnig man.
Sir Clinton las dien brief met het gelaat
van een man die een stem uit de andere
wereld hoort hij was als door den donder
getroffen. Daisy lag daar doodziek, en hij
was de vader van een kleinen jongen.
De heel Fildes sloeg hem nauwlettend ga
de en zag op zijn gelaat de uitdrukking van.
luchtige onverschilligheid plaats maken voor
eene van verhoring en schrik. Hij zag rijn
lippen verbleeken en zijn krachtig lichaam
traliën.
„Ik hoop dat u geen slecht nieuws ont
vangt, Sir Clinton,' zeide hij. „Mijnheer
Cooper dacht dat het iets van zeer dnngen-
den aard moest rijn."
Wordt vervolgd.)
