Tusschen twee liefdes. 53"" Jaargang. Woensdag 21 Maart 1900. No. 10196. Kennisgeving. BUITENLAND, Bureau Bolcrstraat 68. latere. Telefoon So, 123. Burgemeester en Wethouders van Schiedam, Gezien de 2de alinea van art. 22S der wet van den 29sten Juni 1851 staatsblad no 85), regelende de samenstelling, inrichting en bevoegdheid der ge meente-besturen Gelet op de bepalingen der wet van den 8sten November 1815 staatsblad no 51); Doen te weten Dat alle schuldvorderingen ten laste dezer gemeente, het dienstjaar 1899 betreffende, vóór den eersten Juli aanstaande moeten zijn ingediend, daar zij, die vóór dien dag niet zijn ingekomen, zullen gehouden worden voor verjaard. Wordende verder, vvien zulks mocht aangaan, bij deze dringend uitgenoodiqdter bevordering eener geregelde administratie, alle voideringen zoo spoedig mogelijk, en dus niet op liet einde van den voren- staanden termijn, in te leveren, ldn is hiervan afkondiging geschied, waar het behoort, den 20sten Maart 1900. Burgemeester en Wethouders voornoemd, VERSTEEG. Be Secretaris, v. LUIK, 1 -S. Algemeen ovcrslcht. SCHIEDAM 20 Maart 1900. DB OOBL96. De toestand. Lord Wolseley, de opperbevelhebber van het Engelsche leger, moet de verwachting hebben uitgesproken, dat lord Roberts den 15den Mei te Pretoria zal zijn. Maar voordat hjj zoo ver is, zal toch nog menig schot gelost en menig bange strijd gestreden moeten worden. Een tijdperk van twee maanden moge over het geheel lang worden geacht, voor de Engelsche legers is het slechts een kort oogenblik. Wat heeft Buller, wat Gatacre, wat lord Methuen in eenzelfde tijdvak bereikt En lord Roberts zelf... Nsgen-en-twintig dagen heeft hij noodig gehad om Bloemfon tein te bereiken, terwijl hij toen reeds lang bezig was met de vooi bereiding der opera- raties, die tot dit resultaat hebben geleid. Zelf zegt de opperbevelhebber dit in zijn legerorder, waarin wij o. m, lezen. aDrie dagen nadat het leger de Vrijstaat- sche grens was overgegaan, was Kimberley ontzet; vijftien dagen later was het gros van het Boerenleger onder bevel van een zijner vermaardste aanvoerders gevangenge- msakt. Na zeventien dagen vernam men het ontzet van Ladysmith, en den I3den Maart, negen-en-tw:ntig dagen na het begin der ope raties, was de hoofdstad van den Vrijstaat bezet. Het klinkt wel wat zonderling den opper bevelhebber aldus te hooren opsnijden. Vooral dat Cronjé's 3500 man met drie paar kleine kanonnen ïgros van het Boerenleger" wordt genoemd, is nogal vermakelijk. Maar wij zijn aan dergelijke ophakkerij al lang gewend. Een maand voor deze resultaten dus, die daarvan zijn wij overtuigd, ver- DOOR CHARLOTTE M. BQMEKME. 68) „O ja, natuurlijk," antwoordde hij mot volmaakte onverschilligheid, „maar dat komt er immers niet op aan." „Natuurlijk niet," antwoordde Daisy op een toon van. bittere smart. Maar lüj1 be merkte noch! haar smart noch haar bitter heid. „Ik zal spoedig vertrekken," zeide lüj. Nu het ijs eenmaal gebroken was, was hij oen en al ongeduld om te gaan. „Ik zal een koerier meenemen, Daisy, am je moeder hierheen te brengen." „Dank je," aaxtwoordde-zij. „En. je hdbb er natuurlijk geen idee van, wanneer je terug komt." „Neen, heelemaal niet. Maar als je moeder hier is, zal je zien dat de tijd zeer aangenaam omgaat. Je moet mij in ieder geval alles la ten weten wat je noodig hebt." „Ik zal niets noodig hebben," antwoordde Daisy stug. ,Mn je stuurt je brieven maar aan. hetzelf de adres: „Den heer Clifton, per adres do heoren Cooper, Thavies Inn." Daisy keek hem recht in het gelaat. j „Ik dacht dat zelfs de armste man in Bti- -g®'®nd een eigen, tehuis had," zeide zij. „Dat heeft hij ook," 'antwoordde hij achte- loos. „Waar is het jouwe dan? Waarom móet ik geleken hij wat den Engelschen nog te wach ten staat, kinderspel mag heeten. Want de Boeren hebben al den tijd om bij Kroonslad den Engelschen een nieuw Magerforitein of Colenso of Spionkop te bereiden. Sinds eenige dagen zijn Joubert en Botha, de held van Colenso, daar bezig hot veld tochtsplan vast te stollen in overleg met de beide presidenten, terwijl tegelijk de samen trekking der kommandos om Kroonstad, de nieuwe Vrijstaatsche hoofdstad, wordt voort gezet. Men verwacht geen ernstig gevecht vóór over een dag of veertien. Intussehen gaan, volgens de Engelsche oor logscorrespondenten, de Vrijstaten; in hot door de Engelschen bezette deel van het land voort zich te onderwerpen on hun wapens in te laveren. De correspondent der „Daily Mail", Julian Ralph, zegt dat de Boeren queue maken voor het politie-bureau to Bloemfontein om hun wapens in te leveren. Op 16 Maart werden alleeu 2500 schietwa penen ingeleverd. Ieder die de wapens neer- logt, zweert gedurende dezen oorlog niet meer de wapens te zullen voeren tegen do Butsehe regeering, geen steun te verleenen of inlichtingen over de Britsche troepen te zullen geven aan de republikeinen en, rustig in zijn huis te zullen blijven, alles onder be dreiging met de straffen door de krijgswet bepaald. Een aantal Boeren die Fraser, het lid van den Wetgwenden Raad, vroegen wat hun te doen stond, kregen ten antwoord, dat zij rus tig op hun hoeven moesten blijven. "Volgens den correspondent der „Daily Mail" worden groote voox-raden graan en meel door Vrijstaatsche molenaars naar Bloemfontein gebracht voor de Britsche troe pen. Men hechte echter niet te groote waarde aan deze berichten. Want gelijktijdig vinden wij weer op verschillende andere printen de grootste tegenstrijdigheid. Zoo zou lord Me thuen nog bijtijds bij zijn, opmarsch naar Ma- feking de vernieling der brug over de Vaal hebben weten te beletten, terwijl de Boeran- kommando's op zijn nadering terugtrokken. Maai- kolonel Peakxnan wordt na een hevig gevecht bij Veertien Stroomen door do Boe ren tot den fceiugtocht gedwongen. Althans dit lezen wij, naar analogie van soortgelijke vroegere voorvallen, uit het Kimberleysche telegram, waarin heel gemoedelijk wordt ge zegd dat „Peakman, na zijn doel bereikt te hebben, terugkeerde*". Even zonderling hebben voortdurend de berichten, geluid over de Boerenkommando's die uit de Kaapkolonie terugtrokken. Nu verneemt de „Tunes" uit AJiival Noord da,t konunandamt Olivier in de richun- van Kroonstad is teruggetrokken. Hatelijk wordt er bijgevoegd dat hij te Rouxville alle be schikbare levensmiddelen opgeèisoht em. de bevolking in ellende heeft achtergelaten. Wij weten dat de Boeren alles plegen to betalen wat zij requireeren. Volgens de officieele Transvaal sche opgave hebben de Boeren tot het ontzet van Kim berley on Ladysmith in 't geheel 4351 man verloren. De Engelsche bladen berekenen dat na dien tijd 1500 a 2000 man gedood en ge wond' zijn, dat meer dan 5000 man werden gevangen genomen, teorwijl ongeveer 10,000 man uit den Vrijstaat naar huis zijn gegaan of zich overgegeven hebben. Het spreekt van zelf dat bijna al die cij fers eon nul te veel hebben; alleen het cdj- daar schrijven? Waarom moet ik mijn brieven aan een vreemd adres zenden?" „Zog, Daisy," riep hij' uit, met haar drift spottend, „je wordt heel nieuwsgierig." „Noem je het nieuwsgierigheid als een vrouw vraagt waar het huis van haar' man is?" Hij keek ongeduldig op. „Ik weet niet wat er met jou gebeurd is," zei hij, en nooit had hij haar op een zoo scherpen toon toegesproken. „Ik ken je niet meer, Daisy; je bent dezelfde niet meer. Je plaagt me, je doet allerlei vragenje sclüjnt ontevreden Zij zag hem aan met oen van schrik bleek gelaat. „Ben. je wei-kelijk boos op me, Caro?" vroeg zij. „Ik houd niet van dat plagen," zei hij. „Ik ben niet erg geduldig." „En ik ben to geduldig geweest," ant woordde zij. Sir Clinton fronste boos de wenkbrauwen en verliet do kamer. Toen barstte Daisy in tranen uit. „Ik wil liet niet verdragen," zeide zij. „Ik ben geen Jcind, en ik wil zoo niet behandeld worden. Ik wil meer van zijn zaken weten dan ik tob nu toe heb gedaan. Ik wil weten waarom hij naar Engeland gaat en mij hier achterlaat." Plotseling kwam. er een plan in haar op, dat allengs dieper wortel schoot in haar geest. Zij, zijn vrouw, had volkomen hot recht meer van, hem te weten; hel was geen bioote nieuwsgierigheid, zeido zij bij zich zelf het was niet vrouwelijke begeerte om te we ten alleen het was waro, diepe, oprechte fer dor gevangenen is het minst geflatteerd. Te Bloemfontein en to Springfontein heb ben do Engelschen zich moester gemaakt van 19 locomotieven, waaronder 17 sneltreinma- chmes, 43 perscmonwaggons en 130 goederen- waggons. Een hoogst belangrijke buit dus. De correspondent der „Standard" meldt de volgende officieele opgave over het beleg van Ladysmith: Het beleg duurde van 2 November tot 1 Maart. In November bestond het garnizoen uit 572 officieren en 12,924 man; in Maart was het verminderd tot 403 officieren an 9761 man. In het hospitaal werden behandeld 10,668 personen. Het aantal sterfgevallen bedroeg 600, o. a. 393 aan typhus en 117 aan dysen terie. Op 1 Maart waren nog 1996 zieken in de hospitalen in behandeling. Aan bekomen wonden stierven 59 man, in gevechten werden gedood 33 officieren on 353 man, door hot bombardement 2 officieren en 33 man. In November waren in de stad 5309 paar den en 4539 muildieren. Bij het eind van het beleg waren er nog 2900 paarden, waaronder 500 valide, en 3713 muildieren. De ammunitie bedroeg vóór en na het be leg: voor het 4.7 cM. scheepsgeschut 566 en 42 rounds, voor de marine te-ponders 1036 en 252, voor de liouwitzers S87 en 102, cn voor hot veldgeschut 11,437 en 7200. Op bevel van lord Roberts wordt een sol datenkrant uitgegeven. Rudyard Kipling zond voor het eerste nummer een gedichtje ter eere der Ieren. De „Daily News" verneemt uit Bloemfon tein van 16 Maart, dat daar een korps van 2000 vrouwen wordt gevoi-md. De Zuld-Afrikaansclie Mali, Een tweede Amajuba. Een Nederlander, de heer J. Duveen uit 's-Gravenhage, die het gevecht om Spionkop medemaakte, beschrijft dit gevecht als een tweede Atmajnba. Hij zegt: Het bevel tot stormen werd gegeven en moedig klommen ongeveer 50 man den berg o- daar deze zoer steil was, rustte ik nu en dan, zoodoende waren een paar mij vooruit gesneld. Daaronder bevonden, zich twee mijner maats, J. du Toit en Hainan, eerstgenoemds werd dadelijk door een dum-dum-kogel den arm verbrijzeld en J. Swarts en ik droegen hem van het slagveld af. Toen wij woei- bo ven kwamen, was Hanian, die de beste schut ter van ons kommando is, gewond. Hij al leen had' onophoudelijk een geweervuur op de Engelschen onderhouden en daar hij 4 ge weren onophoudelijk laadde en vuurde en eik schot zijn doel trof, deed hij menig Bngelseh- man in het stof bijten. Nu werd het gevecht algemeen. De Bngel- sohen hadden goede posities achter klippen, doch telkens wanneer zij hun hoofd mista ken, trof de Mauser zijn, doel. Overal zag men dooden en gewonden, vree sdij k was het gefluit dor Lee-Meiiords en de salvo's onzer Mausers, wijl het tuck-tuck van den Maxim en. het gebulder van het Fran- sche en liet Krupp-kanou, alleen gedoofd werd door het gekerm dor gewonden. Daar stormden mijn maat P. Badenhorst en ik naar de Engelsche vex-schansingen too en not toen ik hem waarschuwde dat de En gelschen van een andere schans op ons vuur- 'belangstdling in hem, waarachtige liefde voor hem die haar aandreef. Zij wilde hem naar Engeland laten gaanzij wilde er niets meer van zeggen. Maar dan, als haar moeder gekomen was, zoodat zij met een gerust hart haar kind kon achterlaten, wilde zij- hem ach terna gaan. Er was maar één bezwaar tegen haai- plan. Waar zou zij hem in Engeland vinden? Hij had, naar het scheen, geen vaste woonplaats, maar zij kon op het kantoor der heer en Coo per zijn verblijfplaats te weten komen. Zij wist niet veel van het leven; zij had maar weinig van do wereld gezien, cn haar plan scheen haar niet moeilijk, maar zeer gemak kelijk toe. Zij zou naar Londen gaande reis schrikte haar niet af; die was niet bezwaar lijk. Dan zou zij naar het adres van de hee- ren Cooper, Tavies Inn, gaan en daar behoef de zij slechts naar den heer Clifton te infor- nieerem. Als er een geheim, iets verborgens in zijn leven was, dan zou hij het haar zeker zeggen, wanneer hij bemerkte dat zij hem naar Engeland was gevolgd om het te weten. Zoo maakte Daisy vastberaden haar plan nen op, niet om zich zelfs wille, maar om haar kind. Haar kon hij vervaar loozen, maar het liefste kind dat ooit het licht had gezien, mocht hij' niet verwnarloozen. Zoo bouwde zij haai' plannen, waarin niets verandering zou kunnen brengen. Misschien was Sir Clinton wel eenigszins verbaasd, dat Daisy zicli niet meer tegen zijn vertrek verzette. Zijn zachte, maar tempera mentvolle vrouw boezemde hem wel belang stelling indoch het was meer uit een oog punt van karakterstudie. Hij' had haar be schouwd als een vrouw met uitnemende ka den, kreeg hij den kogel. Onder het uitroe pen van: ,,xk lxeb hem", zeeg hij ter aarde. Ik tx-achte hem moed in te spreken doch hij zeido: „voel die dikke kluit bloed op mijn hart, geef mij watex-." Ik sneed de waterbot tel van een dooden Engelse-liman los en laaf de zijn dx-oge lippen, hij zakto achteruit en gaf den geest. Alweer was oen slachtoffer van Engelands heersehzucht op het altaar van Transvaals vrijheid gestort. Intusschen hadden de Lancaster fuseliers do witte vlag opgeliosclxen, jlat, ofschoon door de onzen gezien, niet dooi- de andere bxu-gers werd opgemeikt. Toen zij voor de vierde maal de witte vlag opstaken gmg een onzer burgers hen tegemoet met verschelde- ne anderen die hom ongewapend vergezel den. Intusschen stonden de andere Engel sche troepen gereed met gevelde bajonet. Een ti-oep dor Engelschen vluchtte den berg af en 200 van hen vluchtten met onze mensahen naar onze posities en werden aldus gevangen genomen. Daar ik alleen was achtergebleven, riepen do Engelschen mij toe: „Lay down your arms". Verschrikt zag ik om, overal waren geweren op mij gewicht. Ik nam een der Lee- Metfords dien ik buitgemaakt had tusschen do Engelschen en liep zoo snel ik kon. naar onze schans. Een kogelregen daalde op mij neder en menschen die naast mij liepen, stortten ter aarde. Daar zag ik een Engelsch officier aan het worsteion met een burger cn eon soldaat stormde ter hulpe van don luite nant met gewelde bajonet. Ik legde op hem aan (maar mijn geweer was ongeladen). Ver schrikt stak de soldaat mis en vluchtte den berg af, waar hij zekerlijk door de onzen werd neergeschoten. Daar zag ik een Engelschman staan; ik trad op hem toe, daar hij naar zijn vei-schau- sing terugwilde cn zeide tot hem-, „Sir you are going the wrong way,this is the right one. You may beglad that you are out of the bul lets". (Mijnheel-, u gaat den verkeerden kant opdit is de goede weg. U nioogt blij zijn dat u buiten bereik der kogels zijt)hij ant woordde: „I don 'fc care for the bullets, as I am an officer, but what are you going to do with the wounded (Voor de kogels ben ill niet bang; ik ben officier; maar wat zult u doen mot de gewonden Ik zeide tot hem, dat wij geen barbaren waren en daarop stapte hij naar onze men schen. Het gevecht hield nog steeds aan tot laat in den avond, toen vluchtten de Engel schen van hun posities en de berg was m ons bezit, doch tot welk een prijs, dc dappersten der dapperen waren hier gevallen. Den volgenden dag ging V. C. Kelly met een troep onzer manschappen naar hot slag veld. Een vreeselijk gezicht vertoonde zich aan onze oogen, daar lagen Engelscben^cp elkan der, gewonden bewogen zich onder een hoop van dooden, overal klonken kreten om water, het gekerm der gewonden was iets verschrik kelijks om te hooren; over de 1000 dooden en gewonden lagen daargeneraal Woodgate en twee kolonels waren gesneuveld. Intusschem hebben do Engelschen hun. ka nonnen naar onze positie verplaatst en denk ik dat wij het b' men een paar d'agen zeer warm zullen krijgen. D r. Coster. Naar aanleiding van het verschil in de be richten over do wijze, waarop Coster te raktertrekken een mooi, blank stuk! pa pier waarop hij de kleuren kon. vastleggen die hij wilde. Maar hij bevond dat het papier niet geheel zoo blank wa9 als hij had ver wacht. Zij had zich wonderbaarlijk ontwik keld. Zij had nu oorspronkelijke) gedachten en verlangens; zij vermoedde zelf echter niet dat zij oorspronkelijke en niet te varsmaden oigenschappen bezat. Hij kon Daisy niet lan ger ignoreeren; zij had een eigen individua liteit, die begon zich te doen gelden. Hij vroeg zich met verbazing af. waarom zij over zijn reis in het geheel niet sprak; waarom zij niet vroeg hoe lang hij afwezig wilde blijven. Daisy maakte er zelfs geen toe speling op. Zij was ijverig bezig met zijn ba gage te pakkenzij hielp hem, maar de glim lach die hij vroeger op haar lippen placht te zien, was er niet. Daisy was ernstig en stil. „Zal jo aan den kleine denken als je weg bent vroeg zij hem op zekeren dag met een treurige uitdrukking op hatu- gelaat. „Natuurlijk zal ik aan hem donken, Dai sy-" „Ik dacht als je het prettig vondt, als ja er op gesteld waart dan zou ik hem mee nemen naar d-e stad en zijn portret voor je laten maken." Sir Clinton lachte. „Och, Daisy, alle babies lijken op elkaar op een portret. Ik geloof dat als ik een half dozijn portretten van babies zag, ik er mijn etoen zoon niet uit zou kennen." „Misschien, niet," zei Daisy, haar bevallig kopje schuddend, „maar ik zou hom wel ken nen, omdat ik hem liefheb." „Dat doe ilc ook; dat zal je zien als hij wat ouder is, Daisy. Mannen kunnen niet Elandsiaagte gesneuveld was, hebben wij on zen tijdel ij ken correspondent te Pretoria om inlichting gevraagd. Hij antwoordt nu Omtrent dr. Coster kan ilc u mededoelen dat in 't begin van het gevocht bij Elands- laagto het Hollander korps van positie ver and ei de -en zich stolde achter oen hooger ge legen rag. Tijdens deze positie-verandering sneuvelde liij door een schot in het hoofd. Of dit een geweerschot is geweest dan wel een stuk van een bom of granaat, is onbekend, doch zeker is het dat hij een hoofdwond had en geen andere wond. Hij was onmiddellijk dood. Een er onzen, Jorissen, zag hem zeer nabij vallen on deze- is een geloofwaardige ge tuige. Buitendien hebben twee anderen ge constateerd dat hij een hoofdwond had en geen ander letsel. („N. R. Ct.") Gemengde Mededecllngen. In de Witte Zaal van het Koninklijk Slot te Berlijn werd gistermiddag het tweehon- deidjarig jubilee van de Academie van Weten schappen feestelijk gevierd. Aanwezig waren het Keizei lijk paar, de Kroonprins, Je prinsen, de buitenlandsche leden der academie, gezanten, afgevaardigden, ministers en de rijkskanselier. De feestrede werd uitgesproken door den secretaris' Anwers, waarop de minister van eerediensthel keizerlijk besluit voorlas, waarbjj het aantal zetels voor gewone leden van elke klas van 27 op 30 verhoogd wordt. Daarop hield de Keizer een toespraak, waarin hij wees op de betrekkingen tusschen de Academie en het Koninklijk Huis. De Academie had ten alle tijde in haar be- iangelooze ondersteuning der wetenschap pen, haar hoogsten plicht gezien, zij had steeds het godewelgevallig doel van alle weten, de menschheid dieper tot erkenning der godde lijke waarheid in te leiden, gevolgd. 4 Keizer Wilhelm heeft, met het oog op de tentoonstelling te Parijs, een legerorder uit gegeven, waarin bepaald wordt dat officieren op de gewone wijze verlof kunnen krijgen om naar Frankrijk te gaan, onder inacht neming van eenige bepalingen gedurende hurt verblijf aldaar in overeenstemming met de Fransche spionage-wet van 1886. Zondag is op de Beurs te Berlijn een in drukwekkende vergadering gehouden tegen de ooder den invloed der agrariërs aanvan kelijk goedgekeurde vleeschkeuringswet. De vergadering was uitgeschreven door den Ber- üjnschen handel; 45 kamers van koophandel waren persoonlek vertegenwoordigd86 andere hadden schriftelijk of telegrafisch instemming betuigd met het protest tegen de wet. Overleden is de Duitsche generaal der infanterie Von Zychiinski, die zich bij Mün- chengrütz, Königgratz en Beaumont zeer heeft onderscheiden, na reeds in 1849 in den Paltz en Baden zich een verdienstelijk officier te hebben getoond. Het ïKleine Journal" beweert uit goede bron te weten dat vredesvoorstellen van Duitsclüand en de Yereenigde Staten door Engeland gunstig zijn opgenomen. De onder handelingen zouden gevoerd worden op de basis van autonomie der republieken in bïn- nenlandsche aangelegenheden. zooveel houden van kinderen als zij zoo heel klein zijnals Mj kan loepen en praten, zal het tijd. voor mij zijn om hem lief to hebben." „Als je dikwijls naar Engeland gaat," ant woordde Daisy, „en je bezoeken duren even lang als de vorige maal, is hij een jonge man, voordat je hom weerziet." „Wel, Daisy, je wordt sarcastisch," zei Sir Clinton. „Dat is duizendmaal heter dan sentimen teel," heraam Daisy. „Hoelang zal het duren voordat moodier hier is, Caro?' „Ik zal eerst naar Fern dale gaan," ant woordde hij, „voordat ik naar Londen of er gens anders heen ga, en ik zal zorgen dat zij' vertrekt, zoodra ik haar heb overgehaald om to gaan." „Je zult toch goed voor haar zorgen?" zei Daisy. „Zij heeft nooit gereisdzij zal bang - en zenuwachtig zijn." „Natuurlijk zal ik goed voor baar zijn, Daisy. Waarvoor houdt je mij wol?" zei hij eenigszins gekrenkt. Daarna werd over de zaak niet wir tus schen hen gesproken. Hij zag eerst goed het verschil m haar hou ding toen hij vertrok. Het vorig maal stond zij aan de deur en zag hem nut blikken vol liefde en verlangen aan en, toen hij was heengegaan, was zij bewusteloos ineengezakt. Maar nu was haar gelaat rood' van veront waardiging een deels toornig deels ja- vuur brandde in haar oogen. IVordl vervolgd SCHIEDAMSCHE COURANT. Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prjjs per kwartaal: Voor Schiedam en Ylaardingen fl. 1.25. Franco per post fl. 1.65. Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur aan 'iet bureau bezorgd zijn. Prijs der Advertentiën: Van 17 regels fl. 0.90; iedere ïeget meer i21/2 cents. Reclames 30 cente per regel. Groote letters naar de plaats die zij innemen. Advertentiën bij abonnem -nt op voonleelige voorwaarden. Tarieven hier- \an zijn gratis aan het Bureau te bekomen. Irt de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde Hlein* advertentiën, opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bjj vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1900 | | pagina 1