Tusschen twee liefdes.
54"e Jaargang
Dinsdag 3 April 1900.
No. 10207.
UIT JïE PERS.
79) a
■r*
BUITENLAND.
nm ook i-oc.
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam eri Vlaardingen fl. 4.25. Franco
per post fl. 4.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 40 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan 'iet bureau bezorgd zijn.
Bureau t Boterstraat ©8.
Prijs der Advertentiën: Ven 16 regels fl. 0.92; iedere regel
meer 45 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement up voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Ztleüsse esdtvertentiëi* opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Inicrc. Telefoon Blo. 123.
De stemming over Lei rplicüt.
Neg even. wij hel oordeel van enkele bla-
den
„Standaard"
Eigenlijk is de beslissing dan ook reeds op
Vrijdag 23 Maart gevallen, toen de heer De
Savornm Lobman, aan dr. Schaapman, het
advies gaf, om zijn amendement op art. 38
in te trekken, en toen, dr. Sehaepman hier
aan willig gehoor gaf.
Had de heer De Savorain Lobman dat ad
vies niet gegeven, en hierdoor dr. Schaapman
niet tot intrekking van zijn amendement
verleid, d'\n zou dit amendement verworpen
zijn, en Ut.a had dr. Sehaepman moeten te
gen stemmen, vermoedelijk door den heer
Kolkman, gevolgd. fp
Aan wiea nu de nrinisterieelo dank offi
cie^ toekomt: aan. het te wilde paard, aan
dr. Sahaepman, die zich verleiden liet, of aan
den. hoer Lobman, die don doctor verleid
heeft, zij in het midden gelaten; maar schit
terend is de ministerieele triomf in geen go-
val.
Slechts dit gaven, we toe, dat dr. Schaep-
anan gemaakt heeft, djit do socialisten nu,
zonder consequentie, konden tegenstemmen,
en dat het principe van Leerplicht oen meer
derheid van vijf stemmen in de volle Kamer
had.
Doch zelfs al had do Minister de kunst ver
staan, om de vier socialisten en den heer
Van Karnebeok, die alle vijf in beginsel vóór
waren, ook te winnen voor zijn wet, zelfs
met 55 tegen 45 stemmen ware het nog
nooit oen nationale wet geworden.
Nu liet 50 tegenover 49 staat, zou plakken
van hot merknationaal, op deze wet, onder
«art. 337 van het Wetboek van Strafrecht
vallen, of, zoo het als rijkswerk gordeend
werd, onder art. 217.
„De Nederlander":
Hot doet ons veel genoegen da,t. alle man
nen „der rechterzijde", voor zoover zij het
einddoel doorzagen, zich hebben veiklaard te
gen staatsdiwang en tegen verdringing van de
rechten der ouders. Wij rekenen daartoe ook
hen die, toon do dwang voor het henhalings-
ondeinvijls wegviel, het aandurfden vóór te
«temmen, omdat zij zich voor den tweeden
stap minder bezorgd, maakten dan hun, par-'
tijgen ooten.
Hun tegenstand heeft niet alleen de uit
breiding van den dwang tot na het 13e le
venejaar belet, maar is ook een waarborg, dat
op den duur anen zich van die zijde tegen het
indringen der overheid in onze gezinnen zal
blijven verzetten.
„Centrum"
Er is reden tot voldoening over het resul
taat der eindstemming, dat d'oor de Eerste
Kamer ongetwijfeld zal worden bekrachtigd.
Principieele bezwaren tegen staatsinmenging
tot beteugeling van liet schoolverzuim, be
staan bij ons niet. Integendeel. Die inmen
ging achten wij gewenscht en, tot zekere
hoogte zelfs noodzakelijk. En waar nu de be
langen van het bijzonder onderwijs niet wor
den bedreigd', zou de verwerping der wet ons
een nadeel hebben toegeschenen.
Ook om de verwarring, die daarvan in po-
'litiekem zin bet gevolg ware geweest. Dcfini-
DOOR
CHARLOTTE M. BRAEHME.
Met eigen hand bracht zij hom een klein
vaasje met helder, koud water; hij zette do
witte roos or in. Zij zag dat hij haar tegen
woordigheid' geheel hoi vergaten; hij boog
zijn hoofd! over do witte rozdknop, en zij zag
hoe zijnlippem die aanraakten. Zij vroeg zich
af van wie- hij de bloem kon gekregen heb
ben die hij, zooals zij opmerkte, angstvallig
bewaakte; niemand mocht er aan raken. Hij
hield de bloem zoo lang mogelijk in leven en
toen zij verwelkte, verdween zij van. zelf.
Daisy 'begreep dat liij ze weggelegd had."
t Als hij een vrouw Hof heeft," dacht zij bij
zich zelf, „dan is zij bet die hem de bloem
heeft gegeven." Maar' hoe zon zij te weten
'komen, wié die vrouw was?
Zij verlangde er ook naar, te weten h'oe hij
haar brieven uit Frankrijk ontving of zij
hem genoegen of smart bezorgdenen zij
richtte het zóó in dat zij zich s morgens bij
hem aanmeldde op zijn studeerkamer, juist
op het oogeniMik dat do jfcst gewoonlijk
«wam, E'n toen zij dei deur opende was een
der bedienden er juist met éenige brieven op
«en zilveren blad. Terstond ontdekte zij! er
één van rich zelf bij, uit Frankrijk.
„Ik zal de brieven'wel aan Sir Clinton ge-
ven," zeide riji, en de man gaf haar het Wadi
met de brieven.
Zooals gewoonlijk zat Sir Clinton te lezen.
lief had men den leerplicht, naar onze vaste
overtuiging, niet kunnen weren. Daarvoor
was de meerderheid ten gunste van het be
ginsel dier hervorming leeds te sterk in ons
Parlement. En d'e vraag mocht worden ge
steld, of een later in te dienen ontweip het
zelfde gematigde en waarlijk vrijzinniige ka
rakter zou hebben vertoond, als het hans
aanhangige.
Daarenboven mocht met reden worden be
twijfeld, of eeu Kamer-ontbinding onder do
gegeven omstandigheden der rechterzijde tot
voordeel zou zijn geweest en het land ten
bate. c"
„Volksdagblad"
Zoo do sociaal-democratische Kamerleden
■geen betere argumenten hebben kunnen aan
voeren, om bun houding te verdedigen, had
den zij wijzer gehandeld, tegen te stemmen,
zonder meer. Thans zullen de arbeiders-zich
verbaasd afvragen, hoe overigens verstandi
ge niensdhen op zulke gronden kunnen stem
men tegen een leerplichtwet, welke, indien
op dezen grondslag slechts wordt voortge
bouwd, m de toekomst goede vruchten kan
afwerpen voor „het kind der armen".
„Het Volk" (mr. Troelstra)
Wat ons betreft, wij zijn verheugd, te kun
nen constateeren, dat onze mannen geen
schuïd aan dit „schijnwetje" bobben.
Zeer terecht hebben zij in hun verklaring
zidh beroepen op de eischen van het Lande
lijk Onderwijkromilé, waarvan deze wet mets
ie dan een bespotting.
Ook hebben zij de overtuiging uitgespro
ken, dat door verwerping dezer wet moer
kans zou bestaan op een krachtige beweging
voor een sociale leerplichtwet, do «enigrecht
vaardige en onuitvoerbare, dan wanneer door
aanneming de schijn gered, doch in wezen
niets van belang verkregen ware.
En wanneer deze wet arme ouders, die'
door den nood verleid, ter wille der verdien
ste hunner kinderen dezen thuis hebben ge
houden, in do gevangenis doet terecht ko
men, da.n dragon de mannen der arbeiders
partij voor deee nieuwe straf op de armoede
niot de verantwoordelijkheid.
ilgcinern overzlchr.
SCHIEDAM, 2 April 1900.
Eindelijk weer eens goed nieuws voor de
vrienden der Boeren. Hun geduld was lang
op dei proef gestald. Maar nu zijn er weer be
richten dia het nooit gefnuikte vertrouwen
verlevendigen en onze hoop verjongen.
Hot is uit strategisch oogpunt geen zeer
belangrijk succes dat ae Boeren bij Bcscli-
manskop hebben behaald, en op het verder
verloop van den krijg zal het geen ernstige»
invloed oefenen; maar het bewijst opnieuw
ho, de Boeren, vertrouwd met heb terrein,
geduchte tegenstanders zijn, ook voor een
veel sterker vijand.
Wat de Boeren van plan zijn, is onbekend.
De Engelseben zouden ons willen doen geloo-
veu dat het in do bedoeling van president
Kruger ligt Bloemfontein te heroveren.
Volgens de „Morning Post" zou Kruger
zelfs gezegd hebben, dat hij binnen een week
Bloemfontein zal hebben hernomen. De Boe
ren trekken, na versterkt te rijn door de
•toen zij binnentrad. Zij zette het blaadje bij
hem neer.
„Uw brieven, Sir Clinton," „eide rij zacht.
Hij nam ze terstond op, en zij za.g dab d'e
eerste die zijn aandacht, trok, haar eigen brief
was. Maar het was geen. blijde glans die rijn
gelaat verhelderde; orro van daar het
scheen dat een donkerder schaduw over zijn
oogon viel; zijn. hand trilde evon; hij nam
den brief op en stak dien in zijtn zak, terwijl
hij de andere onverschillig op tafel legde.
Er lag óp rijn gelaat en in zijn stem geen
geluk, geen blijdschap, geen liefdo maar
diepe, bittere smart. En het katete vleugje
hoop, hoe Zwak ook, verdween uit haar hart,
toen rij die smart op zijn gelaat zag. Hij
schoon, niet te hooren wat rij zeide; zij:n
hand wees naar de dteur,
„Wilt u zoo goed zijn over een half uur
beruv te komen?" zei hij. „Ik ben. nu bezig;
dan kan ik u beter te woord staan."
Blijkbaar was haar brief de oorzaak dat
hij haar wegzond daar was rij zeker van
haar brief had hem terstond onaangenaam
aangedaan.
Het dbed haar vreeselijk pijn tot die over
tuiging te moeten komenzij had maar wei
nig hoop gehad; de zekerheid scheen meer
dan zij kon dragen.
Zij keerde een half uur later terug en
moest tweemaal kloppen, voordat hij hot
hoorde. Toon zij binnen trad, zag zij haar
eigen, brief open op tafel voor jhcan liggen.
Zijn hoofd rustte op zijn handen. Blijkbaar
had' hij den brief gelezen en was nu in go-
peins verzonken. Vergiste zij zich of waren
zijn oogen, teen hij haar aanzag, omfloerst!
door tranen? Om rijn lippen lag een diepe
troipen van Olivier en Grobler, in greoten
getale zuidwaarts.
Ook volgens andere Engelsche berichten,
geven de Boeren blijk van groote bedrijvig
heid ton Noorden voii Glen, ongeveer vijftien
mijlen van Bloemfontein. In zijn jongst© pro
clamatie zou president Kruger aan vrouwen
en kinderen den raad li ebben gegeven Bloem
fontein binnen vijf' dagen te verlaten, daar
hij voornemens is de plaats te beschieten en
to vernielen en de burgers die zich hebben
overgegeven te doen fusileeren.
Wij zullen dezo praatjes want moer zijn
het natuurlijk niet laten voor wat ze zijn.
President Kruger cn zijn militaire raadslie
den zullen wel wijzer zijn. Maar in één op
zicht hebben de Engelsche bcrichtgevxi-s ge
lijk: do Boeren zijn inderdaad in do laatste
dagen zeer bedrijvig. Hot gebeurde bij Bosch
fontein is er een aangenaam bewijs van.
Ook het gevecbu bij Karec-Skling, waar
generaal Smuts, blijkens het telegram van
Boerenrijde, zijn doel, de Engölschen zoo
la,ng mogelijk tegen to houden en hun zoo
groot mogelijke verliezen toe te brengen, vol
komen bereikte. Volgens den correspondent
van „Central News" waren het 2000 a 3000
Boeren dio daar tegenover do Bngelsrihen
stonden en, ten laatste op Brandfort terug
trokken, waar thans 5000 Boeren moeten
zijn.
Een pover aantel; gelukkig is het echter
maar do voorhoede dar Boeren wier hoofd
macht bij Kroonstad staat. Toch is hun aan
tal o zoo gering, vergeleken bij de legermacht
van 70,000 man, waai rver lord Roberts vol
gens Engelsche berekeningen spoedig zal kun
nen beschikken.
De opperbevelhebber erkent evenwel zelf
dat zijn opmarseh zeer moeüijk zal zijn. Niet
zoozeer door den tegenstand der Boeren,
schrijft hij aan een vriend, zal de opmarsch
worden vertraagd, maar door de bezwaren
dio ecu zoo dor land aanbiedt voor het op
rukken dér infanterie.
Ons dunkt da.t Karce Siding en Bosch-
mans Kop lord Roberts moeten 1 veren hoe
gevaarlijk hij doet met den tegenstand dei-
Boer on gering te schatten, In werkelijkheid
zal hij da.t ook wel niet doen.
Eu al zullen de Boeren geen aanval doen
op Bloemfontein, misschien zullen zij den
Engelschen wel het verblijf aldaar onmoge
lijk maketh Zij zouden het bijv. wel eens in
hun hoofd kunnen krijgen bij Ba-dimanskop
do waterwerken der stad te vernielen.
Wie de Boeren zal aanvoeren in hun onb-
zetten.de> worsteling togen den overmachtigen
vijand, staat nog niet vast. Volgens Engel
sche berichten uit Bloemfontein heeft presi
dent Kruger bij Joubert'e begrafenis Louis
Botha, den 36-jarigen held van Colenso, aan
gewezen als den nieuwen kommandant-gene-
raal. En aan do New-York Herald", wordt
uit Lorenjo- M.arquez eveneens geseind dat
Louis Botha, „de grootste krijgskundige der
Boeren'", Joubert zal opvolgen. Daarentegen
vorneamt de „Magdeburgiscbe Zeitung" bij
■wijze van gerucht uit Brussel dat Kruger do
verdere leiding van den oorlog heeft opgedra
gen aan een oppersten raad van oorlog met
Louis Bntlia als voorzitter en Schalk Bur
ger, Erasmus en De Villebois-Mareuil als le
den.
Het denkbeeld, lijkt ons nog zoo kwaad
niot.
Terwijl lord Mcthueu mot zijn bereden
troepen uit Baxkley West is teruggeroepen,
trek van smart. Voordat hij tegen haar
sprak, nam hij den, brief op van zijn schrijf
tafel en scheurde dien in .kleine snippers, en
zelfs die snippers verbrandde hij zorgvuldig.
Toen wijdd'e hij zijn aandacht aan haar, maar
zij zag dat hot slechts werktuigelijk ging. Hij
Luisterde; hij zeide? ja of neeu, maar zij voel
de het, zij wist dat hij er geen woord van
verstaan had.
„Noemt u mij niet kwalijk, Sir Clinton,"
zeide zij eerbiedig, steeds met verand'erdo
stem. „I'khoop dat u geen slecht .nieuws.hebt
ontvangen."
„Neen," antwoordde hij lusteloos. „Dat-
heb ik niet."
„U ziet er vanmorgen niet best uit, mijn
beer. Is er ook iets dat ik voor u doen kan V'
Haar hartelijke belangstelling scheen hem
aangenaam to rijn."
„Niets," antwoordde hij. .„Niets, dank u,
juffrouw Jord'an."
Zij had zoo gaarne meer willen zeggen,
maar rij durfde niet. Zij' ging maar gauw weg
en sloot de deur achter zich,
„Ik begrijp de zaak wel," dacht zij veront
waardigd, „jo licht oen brief gekregen van do
vrouw aan wie ja het land hebt, en d'e ge
dachte aan. haar is ju onaangenaam geweest."
Zij bemerkte dat Sir Clinton dien geheelen
morgen op zijn kamer bleef. Zij ontmoette
Adolf, die met een, driekantig briefje in zijn
hand uitging.
„Blijft Sir Clinton thuis ontbijten 1" vroeg
Zl3-
„Ja. Hiji liad naar Cliffe House willen
gaan, maar ik g& er juist een, briefje heen
brengen om hot af te zeggen."
-Hot was de tweede maal dat rij den naam
zonder dat de opstand daar onderdrukt kan
heden, beweert lord Kitchener, die met 3000
man Nervals Pont heet gepasseerd te zijn op
den terugtocht naar Bloemfontein, dit de
opstand in de Kaapkolonie volkomen, is on
derdrukt:.
Hoe het in Natal is gesteld, weten wij niet.
Evenmin ho© het te Mafeking gaat. Do ont
zet! ingskolonne staat nog altijd machteloos
aan de Vaal en kan blijkbaar niet verder.
Misschien is Methuen met zijr bereden troe
pen uit liei Westen teruggeroepen om te hel
pen bij Veertien Strcomen den doortocht
naar het Noorden te farceeren.
De Boeren zijn Dinsdag 1.1. weder begon
nen Mafeking te bombardeeren.
Intuescnen schijnt Engeland het oog te
hebben laten vallen op de Portugcesche lia-
ven-Beira om vandaar troepen en voorraden
naar Khodesië te brengen.
Volgens db „Daily Graphic" zullen 5000
man die onder bevel van generaal Carring-
ton bestemd zijn om Rhodesië te verdedigen
wanneer de Boeren een inval mochten doen,
over Beira worden vervoerd. Volgens een
overeenkomst met Portugal heeft Engeland,
naar het schijnt, het iccht troepen en oor
logsmateriaal voor de verdediging van zijn
'koloniën in hot achterland der Portugoescihe
bezittingan over Portugcesch gebied te ver
voeren.
Een bericht uit Lissabon schijnt dit te be
vestigen. Vandaar wordt nl. gemeld dat over
den Beira-Umtali-spoorweg niet volle to -
stemming van de Portugetsch-e regeei'nj
voorraden voor de Biitsche troepen in Rho
desië zijn vervoerd, waaronder een groote
hoeveelheid oorlogscontraba.nde. Ook zouden
er troepen langs dezen weg worden overge
bracht.
Deze spoorlijn eindigt te Fort Sa li-bury.
Vandaar naar Boeloewayo ontbreekt ten
spoorwegverbindingmaar daar begint we
der de lijn' die naar Mafeking loopt.
Een nadere bevestiging dezer berichten
blijft nochtans af te wachten. Ongeloofwaar
dig schijnt ons toe wat de „National Zei
tung" meldt, nt. dat ©en bezetting van Beira
door Engeland mogelijk is; het blad meent
dat de stilstand in de operaties daarmede in
verband staat.
Maar wol schijnt Duitechland Engcland's
plannen te kennen en goed te keuren. Men
lette er op dat Engcland's recht alleen geld
de verdediging van Rhodesië; een inval van
daar met over Beira vervoerd© troepen in
Transvaal zal dus een schending der trncta-
ten zijn.
Joubert's begrafenis was volgens Laffnn's
agentschap een indrukwekkende nationale
plechtigheid, die door tienduizenden werden
bijgewoond. De stoet was schitterender
waren honderden kransen, waaronder prach
tige van Kruger, Steyn, de krijgsgevangen
Engelsche officieren, de Engelsche en Ameri-
kaansche ooilogscorrespondenten enz.
Na een plechtigea lyisdieust in de kerk,
werd bet lijk overgebracht naar het station
om per rouwtrein naar Joubert's hoeve Rust-
fontein te worden vervoerd. In het station
hield president Kruger eeu lijk rede, waarin
hij ook den oorlog niet vergat.
Hy legde sterken nadruk op het vast be
sluit der Boeren om den stiijd voor de
vryheid van hun Republieken voort te zetten
tot het einde. Hij herinnerde aan de hulp
die God steeds had verleend m de ure der
duisternis en verklaaide zeker te zijn dat
het ongeluk der Republieken spoedig een
einde zou nemen.
Gemengde Mededeel Ingea.
Gelukkig voor Engeland blijkt het nogal
goed te zija gesteld met de financiën.
De inkomsten over het afgeloopen kwar
taal bedragen 7,462,801 pond sterling meer
dan dio van hetzelfde kwartaal van 1899, en
dio vau het afgeloopen jaar zijn 11,899,377
pond sterling hooger da.n het vorige boekjaar.
Heden is het honderd jaar geleden dat m
liet lersohe Parlement de Fmal-Union-web
word ingediend, die beoogde het onafhanke
lijke Ici-adhe parlement op te heffen. Door
omkooping op groote schaal van de meerder
heid der lensche afgevaardigden, werd dit
doel bereiktIerland zou worden gere-
gecid door het Britsche Parlement, waar
het voortaan door 28 gekozen peers en 4 bis
schoppen in hst Hoogerhuis en 100 afgevaar
digden der graafschappen, steden en vlekken
in het Lagerhuis zou vertegenwoordigd wor
den.
Do Iersahe partij zal heden te Dublin ver
gaderen om moties aan te nemen waarin ver
klaard wordt dat die Final-Union-artikelen
.nugenomen zijn dank zij omkooping, en dat
zij 'aren togen den wil der mlerderheid der
natie; dat liet Ierscli© volk dan ook niet te
vreden zal zijn, voordat het zijn nationaal
paikmiejit heeft herkregen.
De b Volksslem" bevestigt, na onderzoek,
dat de firma Kynoch, waarvan Arthur Cham
berlain directeur is, en ongeveer alle leden
der familie aandeelhouders zijn, wel degelijk
wapens geleverd heelt aan Transvaal, welk
(eit Jozei Chamberlain niet onbekend kan
zijn geweest.
Er gingen in de laatste dagen weer onrust
barende geruchten door de Belgische bladen
over koning Leopolds ooglijden. Beweerd
werd dat 's Konings blindheid steeds toenam.
Daarentegen verzekert, men in hofkringen
dat er juist een voortdurende beterschap te
constateeren valt.
De ai cl-mi) lister van koloniën L« bon heeft
dezer dagen in de „Revue des Deux Mondes"
oen artikel geschreven over de onder zij.n mi
nisterschap georganiseerde expeditie-Mar-
eliand die oun zoo jammerlijk eind© nam. to
Fadioda. Lobom noemde daarin de expeditie
de spil waarom oen groot er plan zou draaien.
De correspondent der „Ind. Beige" te Lon
den zegt nn dat dit plan was de samentref-
fing van oen internationale krijgsmacht aan
den Boven-Nijl om Engeland te dwingen tot
regeling der Nijlquaestie in overleg met d©
mogendheden en in internationalen zin.
"Daartoe zouden Meneiikfs soldaten door So
lvitde Italiannscho troepen door Somali-land
en de Duitseho door Dar-es-Salaam aan lille
ken.
Zaterdagavond lieeft het veelbesproken di
plomatieke diner plaats gevonden, bij Del-
enssé, Frankrijk's minister van buitenland1-
sclie zaken. Dg apostolische nuntius was we
gens aiekte verhinderd. Dr. Leyds woonde
heb diner bij.
De Fransche Kamer heeft eindelyk defini-
van Cliffo House hoorde, en onder al liaor
smart voelde zij een onbewuste nieuwsgierig
heid om te weten wie daar woonde, en waar
om hij er zoo dikwijls heen ging. Moer dan
eens dien dag licord'o zij de dienstboden met
elkaar van gedachten wisselen, dat Sir Clin
ton zoo neerslachtig was, dat hij er zoo som
her, zoo verdrietig en zoo slecht uitzag.
„Waarom trouwt hij ook niet!" riep de
goedhartige Margerie uit. „Als hij een vrouw
had, zou hij niet zoo den gansohen dag alleen
ritten."
Maar een ander schudde ernstig heb hoofd.
„Ik 'houd het er voor," zeide zij, „dat er
wel een reden voor zal wezen, waarom hij niet
trouwt, en die zelfde reden maakt hem ook
telkens zoo treurig."
Daisy luisterde er naar en hoorde dat alles
en de woorden brandden in haar hart.
XLY.
Daisy doet een ontdekking.
Daisy was nn drie weken in Lifdale House
en rij was nog niet dichter bij het geheim
van haar echtgenoot gekomen d,.n zij a.an-
va.nlkelijk was. Zij had niets gehoord, niets
■geaieii, niets ontdekt. Haar echtgenoot was,
zoo.als hij haar ook gezegd had', niet veel
thuis; en wanneer hij er wa«, dan had hij ge
woonlijk een of tweo vrienden bij zich. Zij
mcricte niets ongewoons op in zijn wijze van
doem, behalve rijn voortdurende treurigheid
en neerslachtigheid.
„Heeft jo meester een groot verdriet ge
had?" vroeg rij op zekeren morgen aan Adolf.
De bediende keek haar met rijn strakke
oogen aan.
„Dat heb ik nooit gevraagd, juffrouw Jor
dan," antwoordde hij.
Zij meende uit dit antwoord een verwijt
te hooren. Het bloed joeg haar naar heb
hoofd en trotsch zeide zij
„Jo moet niet denken dat ik nieuwsgierig
hen. Maar hij is zoo vriendelijk: tegen eon
ieder, en het komt mij zoo vreemd voor dat
Jiij zoo treurig en somber is."
„Engelschen rijn eigenaardige niensdhen,"
merkte Adolf philosotiseh op. „Ik houd het
er stellig voor, dat zij van verdriet houden."
„Maar wat zou Sir Clinton dan zoo ver
drietig maken?" vroeg zij, en weer antwoord
de d'e knecht alleen door een blik vol diepe
beteckcflis.
.Adolf," vroeg zij plotseling, „waar is Clif
fe House?"
Geen spier van zijn gelaat vertrok.
„Ik kan het u niet precies zeggen," ant
woordde hij. „Heb is dicht hij Hyde Park."
„En wie woont daar?" was haar vólgende
vraag.
Blijkbaar was hij daarop reeds bedacht.
„Hot is een groot huis," zei hij, „blijkbaar
alleen bewoond gedurende do Lonsdensche
„season.". Als ik er loom, zie ik alleen een be
jaarde dame, een heel' aardige dame, maar
bepaald' passé, weet u."
Daisy slaakte een zucht van verlichting.
Het was duidelijk d'at Sir Clinton er niet
heen ging mot een bijzondere bedoeling.
Wordi vervolgd,)
