No. 10223
Tussehen twee liefdes.
54*" Jaargang.
Dinsdag 24 April 1900.
BUITENLAND.
SCHIEDI II flSCHE COURS I
Ueze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan "iet bureau bezorgd zijn.
Bureau Bofersiraat 68.
Sil Cj
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeeiige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Isleinm advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, by vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
latere. Telefoon Aio. 123.
Algemeen owerslelit-
SCHIEDAM, 23 April 1900.
B£ 0ORB.OC.
De toestand.
Vrijdag eindelijk kobben de Boeren stand
gehouden tegenover do Engelsclicn bij De
wetsdorp. Omtrent dit gevecht, waarvan lord
Roberts melding maakt, geeft „Central
New»" eenige bijzonderheden.
Tijdens het artillerie-gevecht trok de be
reden infanterie om de linkerflank van den
vijand, waarop zij een flink doorgezorten aan
val deed, die met het vernietigend vuur der
Bntsche kanonnen de Boeren noopte terug
to trekken naar een heuvel rug, evenwijdig
aan hun vorige stiling en op twee mijlen ai-
stands van deze. De Eugelschen bezetten toen
de eerste stelling der Boeren, die op onge
veer veertien mijlen "oor Dewetsdorp gelo
gen moet zijn.
Omtrent het tweede gevecht, waarover
lord Roberts in zijn telegram spreekt, zijn
tot dusver geen nadere berichten ontvangen.
Dab Dewetsdorp zelf dooi- de Biigelsohen
is bezet, is nog met officieel beves ïgd. De
laatste berichten zeggen dat de beide divisies,
de 8ste en de 3de, die tot ontzet van Wepe-
ner aanrukken, tot Oorlogspoort-heuvel zijn
genaderd, tussehen Reddeasburg en Dewets
dorp, maar liet dichtst bij laatstgenoemde
plaats.
Dewetsdorp is vooral van belang omdat
daar de wogen van Bloemfontein naar Wepc-
ner en van Smitlifield! over Thabanehu naar
Winburg elkaar snijden.
Terwijl de divisies onder Pole-Carow en
Rundle aldus uit het Noordwesten ter ont
zetting van Wepener aanrukken, is Brabant
uit Rouxviüe aangerukt en te Boschmauskop
aangekomen. Er liggen in dit deel van den
Vrijstaat verscheiden euvels van dien naam.
Bedoeld zal vermoedelijk zijn de borg d!te op
den oostelijken oever der Caledon-rivier vrij
wel zuidelijk van Wepener ligt.
De Boeren hebben dus nu naar twee zij
den front te maken, maar houden niettemin
de omsluiting van Dalgetty en. zijn mannen
vastberaden vol.
In het Noordwesten van don Vrijstaat is
lord Methuen slaags geweest met de Boeren,
dio blijkbaar op het Engelsche konvooi loer
den. De Engelschen doen het weer voorko
men of zij den aanval der Boeren met zware
verliezen hebben afgeslagen. Intussdien
meldt, volgens een Laffan-bericht uit Preto
ria, een telegram uit Koopstad van 19 April
dat ten Noordien van Boshof een schap ge
vecht heeft plaats gehad tussehen generaal
De la. Rey's voorhoede n een Bntsche strijd
macht. De Boeren waren 150 man sterk. Zij
dreven de Engelschen terugdezen lieten 20
dooden op het slagveld ach ter.
De Boeren zijn in deze streek zeer bedrij
vig, ook in, het Westen. Zoo werd! aan de
„Manch. Guardian" uit Boshof gemeld, dat
Donderdag een Britsclie post vijf mijlen ten
Westen van het kamp werd afgesneden.
Slechts één man, die gewond was, keerde naar
heb kamp terug; de overigen -worden, ver
mist. Vrijdag maakten drie eskadrons cavale
rie een verkenningstocht. De Boeren wei-den
in groepjes van dertig tot veertig gezien tien
mijlen ten Westen van het kamp. Zij waren
DOOR
CHARLOTTE M. RRAEHME.
95)
Lady May gaf bevel dat zij voor het overi
ge van den dag niet thuis was voor alle be
zoekers, dat zij vermoeid %vas en niemand wil
de zien. Niemand zag daarin' iets vreemds,
omdat Lady May dikwijls den dag in een
zaamheid doorbracht.
Niemand was ook verbaasd, toen zij wei
gerde te dineeren en flleen vroeg dat men
een kop thee op haar kamer zou brengen. Zij
was zeer bemind' bijl haar ondergeschikten, en
toen zij wisten dat Lady May hoofdpijn had,
waren allen stil als muisjes, spraken slechts
fluisterend, en liepen zacht, totdat Miss
Lockwood 's avonds terug kwam. Deze keek
zeer verwonderd, toen zij bemerkte hoe don
ker en stil alles was.
„Waar is Lady Trovlyn?" vroeg zij. Men
vertelde haar dat Lady May op haar kamer
was, dat zij niet wel was en belet had gege
ven voor alle bezoekers.
Nog meer verbaasd vroeg zij„Sir Clinton
Adair zou den dag hier doorbrengen is hij
er niet geweest!"
„Ja," luidde het antwoord; „hij is er wel
geweest, maar hij is reeds van ochtend weer
weggegaan."
Miss Lockwood1 begreep toen dat er iets
was gebeurd. „Zeker weer zoo'n gekibbel van
verliefden," dacht zij. „Wanneer zal er nu
een eind komen aan dezen toestand? Wan
neer zullen zij trouwen, zooals verstandige
menschen zouden doen, en aldus een eind ma-
stoutmoediger dan gewoonlijk en trachtten
do terugkeerende koloune zooveel mogelijk
nadeel toe te brengen.
Wat het gevecht tussehen Glcn cn Ivarec
Siding, ten Noorden van Bloemfontein be
treft, was generaal De ia Rey's doel blijkbaar
te weten te komen welke stellingen de En
gelschen innamen. De ia Rej heeft ziju doel
bereikt. De Engelschen zijn niet zoo verstan
dig als de Boeren, die bij dergelijke pogingen
een hardnekkig stilzwijgen bewaren.
Een ernstig bericht doet de ronde in de
Engelscho bladen. Terwijl te- Warren ton aan
de Vaal en om Boshof de aandacht der Boe
reu wordt bezig gehouden, zou van Kimber-
ley een kolonne zijn vertrokken om met een
grooten om'vveg in westelijke richting Mafc-
king over Iuiruman, te bereiken. Het komt
ons echter onaannemelijk voor dat de Boeren
daarvan niets zouden hebben gemerkt.
In tussehen hebben de Boeren een machti
gen bondgenoot gekregeu ir den regen. Win
ston Churchill, de correspondent van de
„Momiug Post", seint uit Bloemfontein dat
de Modder- en de Rietrivior zóó gezwollen
zijn dat de driften ondoorwaadbaar zijn. De
verbinding met het Zuiden is tijdelijk ge
staakt, daar het water de spoorlijn heeft be
schadigd. De wegen om Bloemfontein zijn on
begaanbaar; de wagens der Boeren kunnen
de stad niet bei-eiken, maar blijven in de
modder steken. Ket wtdcr zag er bij het ver
zenden van liet telegram wel wat beter uit,
maar lord! Roberts kan onmogelijk voor
waarts gaan, zoolang de wogen niet beter zijn.
Naar uit Bloemfontein aan de «Times"
wordt geseiod, is generaal-majoor Prettyman
benoemd tot militair gouverneur van het
door de Engelschen «bezette" Vrijstaatsche ge
bied. Deze maatregel was noodig voor de
handhaving van de orde.
Prettyman beeft een nieuw plan uitgewerkt
voor de onderwerping van den Vrijstaat. Hij
gaat hiervan uit dat het niet rechtvaardig is
den eed van onderwerping te eischen, indien
men iieri die dien eed afleggen, niet kan
beschermen. Hij is overtuigd dat de meerder
heid der Vrijstateis den oorlog moede is;
maar het verschijnen der Bo-»ren in liet Zuiden
van den Vrijstaat liet hun geen keus. Aan
den anderen kant hebben vele Viijstateis hun
Mausers n;et ingeleverd.
Piettyman organise"! t nu epn bereden
poiitiekoips en verdeelt het bezet te" gebied
m secties met coram ssari-sen aan het Inoul,
vermoedelijk officie.-en. Men hoopt ook door
dat politie korps de ve-.lig.ng van koloniale
soldaten inden Vrijstaat te vergemakkelijken.
Het/elfde nenkbeeld heeft een kolonel dei-
genie aangegrepen voor de vonnir.g vaneen
spoorvveg-koi ps. FJ ij belooft de rij williger s
bij dat korps een va»te aanstel!ii g.
In Natal zijn de Boeren nu ooit de guerilla
begonnen. Kleine troepjes zwermen om het
Engelsche- leger heen, bet nadeel toebren
gend waar dit mogelijk is. Zij zijn reeds ver
naar het Zuiden doorgedrongen.
Een „Central-News"-telegram zegt daaren
boven dat een afdeeling van 70 Boeren in de
nabijheid van G-roblers Kloof is gezien en dat
uit deze beweging en andere aanwijzingen
duidelijk blijkt dat de vijand voornemens is
Ladysmith weder in te sluiten.
Van hun kant schijnen ook d'e Engelschen
iets in den zin te hebben. Men maakt dit
hieruit op dat generaal Buller aan allo non
combattanten tussehen Ladysmith cn het
ken aan dozen onaangenamen toestand? Ik
zal naar haar gaan zien, cn haar meteen ra
den om te trouwen,"
En vervuld van deze gedachte ging Miss
Lockwood naar Lady May's katder,
LIV.
„Mijn hart is gebroken."
Hot schemerde reeds, toen Miss Lockwood
aan Lady May's deur klopte. In het eerst
kreeg zij geen antwoord'; maar toen Miss
Lockwood vroeg: „May. mag ik een oogen
blikje binnenkomen reide een stem „Ja
wel, kom maar binnen. Ik wist niet dat u
hot waart."
De stem klonk zacht en vriendelijk als al
tijd, maai' de muzikale klank was er uit ver
dwenen. Miss Lockwood ging binnen. De ka
mer was bijna donker en een gewaarwording
van een ongeluk dat gebeurd was, van iets,
kouds en sombers drong zich aan de bejaarde
dame op.
„Je zit heelemaal in donker, lieve," zeide
rij. „Waarom heb je geen licht opgestoken V'
„Ik had er geen behoefte aan,was het
kwijnende antwoord.
Miss Lockwood keerde zich met een ruk
om.
„Nlu, dat bewijst," zeide zij, „dat je om de
een of andere reden neerslachtig bent. Ik
hoor iemand niet graag zeggen dat hij1 duis
ternis boven licht verkiestdat verraadt
mijns inziens een ongezonden geestestoe
stand."
Lady May antwoordde niets.
»ETet spijt mij dat ik uit ben gegaan,"
ging Miss Lockwood levendiger voort. „Ik
Drakengebergte bevel heeft gegeven naar
Estcourt te gaan.
Verspreid nieuws.
Schalk Burger is lot vice-president d"r
Zuid-Afnkasnsche Republiek benoemd, Lou.s
Botha tot waarnemend kommandant-gene-
i aal.
Prsident Krnger heeft den 20»teu te Pretoria
het nieuwe lersche legioen geïnspecteerd en
toegesproken.
Thans woi den bijzot dei heden gemeld over
generaal Settle's maisch door de oproerige
d:sti icten der Kaapkolonie.
Geneiaal Settle vertrok van Oranjerivier-
Station den 5den Maart en marcheerde naar
Keikeelkloof, na zich bij Doornberg te hebben
veieenigd met lord Kitchener's colonne. Ver
volgens tiok bij naar Prie^ka, waar lord
Kitchener hem vei liet, en vandaar naar
Upington waar hij den 30»ten Maart aan
kwam na 400 mijlen te hebben afgelegd in
25 dagen.
Daarbij had Lij de Boeren verslagen bij
Schaffuspan of Zoutspan en bij Witteboum,
Hij luid des vijands flank omgetrokken en
zijn achterhoede bedreigd, hem bij Koegras
veijaagd en uit Upington verdrevenboven
dien nam de generaal le Upington n*3g het
geheele ooilog.-comité gevangen op eer) man
na, die naar Pretoria was gevlucht. Het
comité, bestaande uit ds. Sein order, R. P.
Steyri, P. Jacobs, G. Koetzee en C. Schalk
wijk, zal voor den rechter vet schijnen.
Volgens een nader bei iclit over den nacht-
telijken aanval op Wepener op den 1 leu April
vuurden de Britsche Maxims op,200 yards
onder de stormende Boeren met het ge
volg dat vijf »wagenvrachten" dooden en
gewonden werden weggehaald.
Een vroeger bericht meldde dat de Boeren
bun dooden hadden laten liggen. Alweer eens
een krasse tegenspraak dus in de berichten
Terwijl zij op weg waren van Brabant's
hoofdkwartier naar Wepener zijn kapitein
Little, kwartiermeester van Brabant's ru.terij,
luitenant Kolbeck, van den trein, en een
correspondent vair Reuter door de Boeren
gevangen genomen en opgezonden naar
Pretoria.
Algemeen vvoidt de publicatie van lord
Roberts' afbrekende ciitiek op het beleid van
Buller, Warren en Thor neyciolt ten aanzien
van den slryd om Sptoenkop afgekeurd, wan
neer die officieren gehandhaafd blijven. Ook
te Ltdyvrmllr acht men die publicatie ver
heet d.
Nanr thans wordt beweerd is bet depar
tement van oorlog te Londen alleen tot de
openbaai making van Roberts' rapport overge
gaan, omdat verschdlende bladen er kennis
van hadden gekregen en men voor indiscreties
vree-de,
Dat Warren, Buller en Tborneycruft terug-
gei oepen zouden worden, ondervindt tegen
spraak. Maar Warren zal overgeplaatst worden.
Aan de sMoruing Leader" wordt uit Ber
lijn geseind dat Cronjó verraden zou zijn.
Lord Robais zou niet geweten hebben, waar
Cronjó zich bevond en zijn officieren Imdden
al geruimeri tijd het terrein tevergeefs ver
kend, totdat zij een paar burgers pakten die
omgekocht werden. De verraders zouden elk
een banknoot van 5 pond sterling hebben
ontvangen, die zij voor de oogen der officieren
verscheurden.
zou niet gegaan zijn als ik geweten had dat
je alleen zoudt zijn. Ik had verstaan dat Sir
Clinton het grootste deel van den dag bij je
zou doorbrengen."
Die naam viel in de stille kamer als een
vreemde, noodlottige klank. Maar Lady May
sprak geen woord.
„Is hij er niet geweest?" vroeg Miss Lock
wood weer.
„Ja," was het korte antwoord.
„En is hij dan niet gebleven?" vroeg Miss
Lockwood.
„Hiji is een poosje gebleven," antwoordde
Lady May. Eta weer werd' het zoo stil dat het
tikken van het sierlijke dameshorloge op de
tafel duidelijk te hooren was.
„May," zei Miss Lockwood na een kort
stilzwijgen. „Heb je getwist met Sir Clin
ton
„Neen, dat heb ik niet. Ik twist nooit met
iemandwaarom zou ik met hem twisten
„Er is iets niet in den haak," dacht Miss
Lockwood, „en dat ,iets" is erger dan wat
ons ooit overkomen is."
Zij kon do gedachte nie* verdragen dat
haar jonge vriendin, haar lieve pupil daar
zoo, zonder een woord te spreken, in liet don
ker zat. Zij nam een wasludferlje, streek het
vlug af en stale heb licht aan, voordat Lady
May den tijd had1 haar gelaat te verbergen of
af te wenden. In het volle gaslicht werd de
spookachtige bleekheid var Lady May's ge
laat duidelijk zichtbaar.
Met een kreet van schrik deinsde Miss
Lockwood terug.
„Groote hemel!" riep zij uit. „Ik dacht
o, wat heb je mij doen schrikken, May. Ik
dacht een spook te zien. En je ziet er ook uit
als een spook. "Wat is er met je gebeurd
De correspondent gelooft echter zelf niet
veel van het verhaal. Hij houdt het er voor
dat liet is uitgedacht door «Engeland vijandige
Duitsche chauvinisten."
Een telegram uit Lorenzo Marquez zegt
dat daar een aantal Boerenspionnen zijn
aangekomen.
Volgens de «Éclair" komt Lóónde
ingenieur der Creusot-fabrieken, die bij Kim-
berley werd gewond, heden te Marseille aan.
Naar de «Manch. Guardian" verneemt is
de Kimbei ieysche advocaat Mrehau, na drie
maanden gevangen te zijn gehouden, vrijge
sproken. Hij vond ziju woning in btzit ge
nomen door Engelsche officieren van de Yorks
hire lichte infanterie. Ofschoon majoor Milton
hem verzekerde dat zijn eigendom angstvallig
geëerbiedigd was, miste Michau kostbaarheden
en kleedingslukken. Zijn hor loge met ketting
weiden teruggegeven, maar dewijl Michau
met majoor Miltois sprak zag hij dat een
officier zijn Uleederen droeg. Later onthaalden
de officieren hem op zijn eigen kalkoenen en
duiven.
De Zuld-Afrlkaansche Ruil.
B e z o e k e-r s v a n den a in b u-
1 a.n ce t r e in.
In de „Gen. Ct." een kort briefje van dr.
Romeijn, waarbij is gevoegd liet volgende
schetsje van den heer Lub, die als administra
teur van een ambulancetrem verschillende
reizen tussehen Modderspruit en Pretoria
maakte en een gedeelte van zijn vrijen tijd
besteedde om de daarbij verkregen indrukken
op te teekenen.
Reeds van verre is de dichte massa op het
platform van de statie zichtbaar. Ooms met
grijze baarden, zeuns met jonghoenderïaar
op het gezicht en tantes wiei gelaat diep weg
duikt in de zwarte kap. Ook nooitjes is daar
met witte drossen en blauwe of rooie kapjes.
Hullie kom die gewondes zien.
De trein staat stil.
Op elk platform van een rijtuig is reeds
een man geplaatst om de wacht te houden,
anders „storm die burgers die trein".
Half tussehen den hospitaalwagen en het
andere rijtuig zich todringend, tracht een
oude oom zich een toegang tot den wagen to
verschaffen.
Pas op, oom, jij zal zeer krij
Dokter, is daar gewondes? is liet weder
woord. Natuurlijk weet de man, dat er ge
wonden zijn, doch hij wil een gelegenheid
hebben om een gesprek te beginnen.
Ja oom, daar is gewondes.
Is daar een klein De Beer?
Nee oom.
Is daar Labaslcanje?
Nee oom.
Is daar Stein?
Ja, er is iemand die Stein beet.
Walter Stein is bij?
Ik weet niet.
Is bij altcmels getrouwd met die dochter
van Grobler, van Utrecht, zijn district?
Ik we-i "ocli uiet, com.
f, h.j zwaar gevend?
Xe?, met zoo danig.
Wit mankeer?
Hij het die koêl in die been.
J a a a a Boen af
Nee, nie been af nie.
Oom is blijkbaar klaar, maar zoekt naar
een andere gelegenheid om meer te vragen.
„Met mij niets," antwoordde zij loom.
„Wat is er dan met iemand anders ge
beurd May, May, je hebt. Sir Clinton tooli
niet weer boos gemaakt?"
„Neen, dat heb ik niet," antwoordde bet
arme meisje, „Ik heb hem niet boos ge
maakt, wij hebben met getwist, maar
„Wat maar? Lieveling, kwel mij toch
niet door je zwijgen. Wiet jc waarom ik bo
ven ben gekomen
„Neen," antwoordde Lady May op denzelf
den doffen toon. „Dat wee*' ik niet."
„Ik kwam jo aansporen een eind te maken
aan dezen toestand en je huwelijksdag te be
palen. Iedereen vraagt mij wanneer het zal
zijniedcrdën drukt zijn verbaring uit dat
je zoo lang hebt gewacht, en verwondert er
zich over waarom jo wacht. Natuurlijk gaat
het niemand andters aan dan jou; maar jo
kunt do nicnschen niet beletten er hel Ir.nne
van te zeggen."
De woorden bestierven haar op de lippen,
toen zij het bleeke gelaat en de angstig-sta-
rende oogen zag.
„May, lieveling, zeg mij toch wat er is. Ik
ben immers zoo lange jaren je vriendin, je
vertrouwde geweest weiger mij ook nu
geen vertrouwen. Mijn hart breekt als ik je
aanzie. Ik begrijp dat het iets is m verband
met Sir Clinton Adair niemand anders in
de heelo wereld zou je zoo kunnen treffen."
Toen liep Lady May naar haar moederlij
ke vriendin toe. Zij leunde haar blond kopje
aan dat hart vol trouwe liefdezij sloeg haar
1 'blanke armen om het lichaam der oude dame,
en een kreet van bittere smart wrong zich
van haar lippen.
„Heb medelijden met mij," riep rij uit.
„Mijn hart is gebroken. Ik höb mijn liefste
Wie is die kleintje, wat hier op die dces-
kantste bed lè?
Oom, ik weet 't niet, kijk maar op die
lijst, die buiten hangt, ik hè nu geen tijd
meer nie.
Ondertussdien hebben een paar tantes
zich toegang weten le verschaffen tot het
platform van dón. hospitaalwagen en staan
met open monden te kijken. Dokter mag ons
nie 'n bietje binnen kom kijk, of daar ook
van onze gewonden is?
Neen, dat kan niet. Kijk maar even op de
lijst buiten, en als er dan iemand is die u
kent, zal ik u helpen.
Nea, ons wil zelf zien.
Nea. Tante, dat kan niet.
Och, lmlle is zoomar Hollanders, zegt con
nooitje buiten tegen haar man. Hulle denk
ons Afrikaners géé niet om onze mense.
Ja mij kind, 't lijk ver mij ons zal mar
altijd' onder die vreemde naties moet buig.
Wacht 'n bietje, als ons met die Engelsq
klaar het, zal ons die Hollanders rech maalt,
verklaart een oom.
Er i= echter geen tijd daarop te letten,
want reeds hebben dne tantes en een oom
zich toegang tot den wagen weten te ver
schaffen door van achter binnen te komen.
Mensen, wees toch zoo goed en ga uit het
hospitaal, wij kunnen hier niets doen. 't Is
veci te nauw hier.
Ja, dokter, ja, ons gaan.
Zij gaan echter met vóór de bel luidt, en
met schrik nemen ze de vlucht.
In een gewoon rijtuig ritten eenige licht
gewonden. Bij het doorgaan van den trein
weiden m een coupé zeven licht gewonden,
gevonden, terwijl er met meer dan vier mo
gen zijn.
Hoe is julle hier zeven?
Nea, daar is mense in die andere compaart
ment.
Ja, werkelijk, bij een zeun, uie licht ge
wond is, een vleeschwond in den arm, zitten
een oom, een tante en een klein dochtertje.
Mid'dag, dokter!
Middag, wat maak julle hier?
Nea, dokter, ons kom die zeun oppas, ons
is net nou opgeklim.
Julle kan hier nie blij me
Die kommandant-goneraal het gezè, ons
kan met die Uein rij.
Nee, dat het hij niet gezegd nie, julle moet
hier uitgaan op 't volgende station.
Deze wagen is voor zieke mcnschen en niet
voor gzonden, wij zullen uw zeun wel oppas
sen, daar zijn wij hier voor.
Dokter, ons ga hier nie af nie, ons wil
hier blij.
Dat kan niet oom, jij moet hier uit.
Oom wordt kwaad.
Kijk hierzoo, jou verd... Hollander, ons is
bier baas en jij zal ons nie van die trein krij
nie.
Ja oom, als jij dan niet wil afgtan, zal ik
die rijtuig laat los maak en jij kan hier blij.
Nou ja, Hollander, ons zal gaan, maar lie
zal ver die President zè, hoe julle ons mensa
hier op die ammelanstrein behandel.
Ja oom, da's rccüi.
Op het naaste slation klimt oom af met
vrouw en kind1, mopperend over die Hollan
ders, wat zelf koffie drink en nie voor die
boere zéé, avat voor die land gebloed en gelij
hè ea die ouders van huüe binders wil schei.
voor eeuwig verloren. Wij zullen elkaar hier
op aarde nooit weer ontmoeten."
„Dus hebben jullie toch getwist?" zei Miss
Lockwood hevig ontsteld.
„Neen; het is erger dan dat het is het
ergste dat kon gebeuren. Kunt u bet niet ra
den
„Heeft hij een andere vrouw lief, May?"'
vroeg zij verbaasd.
„Neen, liet is nog erger zelfs en alles is
mijn eigen scliuld. Drie mcnschen zijn onge
lukkig voor heel liun leven. En alles mijn
schuld
„Lieve," zei Miss Lockwood kalm, „ik ben
nooit sterk geweest in raden. Ik bid je, zeg
mij wat er is gebeurd. Wat beef je, May, en
wat bonst je hart hevig jo handen zijn
zoo koud als ijs! Wat heeft lïij je gedaan,
mij'n kind, mijn lieve kind?"
„Weet n nog," zei het meisje zacht, „hoe
wij in de dagbladen lazen dat hij iu Engeland
terug was Ik zei u toen dat ik geen tijd wil
de verliezen om hem vergiffenis te vragen.
Wij zijn toen samen naar Londen gegaan, en
ik ging hem opzoeken."
„Dat alles herinner ik mij. Wat wil je
daarmee vroeg Miss Lockwood ongeduldig.
„Toen al ,toen al de hemel helpe mij
was hij getrouwd."
„Getrouwdriep Miss Lockwood uit.
„Eu dat heeft hij je nooit gezegdGetrouwd
En hij liet toe dat je weer goed met hem
werd en hij hield dal voor jou geheim
In kan het niet gelooven, May."
Wordi vervolgd