No. 10223 Tussehen twee liefdes. 54*" Jaargang. Dinsdag 24 April 1900. BUITENLAND. SCHIEDI II flSCHE COURS I Ueze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco per post fl. 1.65. Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur aan "iet bureau bezorgd zijn. Bureau Bofersiraat 68. Sil Cj Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeeiige voorwaarden. Tarieven hier van zijn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde Isleinm advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, by vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. latere. Telefoon Aio. 123. Algemeen owerslelit- SCHIEDAM, 23 April 1900. B£ 0ORB.OC. De toestand. Vrijdag eindelijk kobben de Boeren stand gehouden tegenover do Engelsclicn bij De wetsdorp. Omtrent dit gevecht, waarvan lord Roberts melding maakt, geeft „Central New»" eenige bijzonderheden. Tijdens het artillerie-gevecht trok de be reden infanterie om de linkerflank van den vijand, waarop zij een flink doorgezorten aan val deed, die met het vernietigend vuur der Bntsche kanonnen de Boeren noopte terug to trekken naar een heuvel rug, evenwijdig aan hun vorige stiling en op twee mijlen ai- stands van deze. De Eugelschen bezetten toen de eerste stelling der Boeren, die op onge veer veertien mijlen "oor Dewetsdorp gelo gen moet zijn. Omtrent het tweede gevecht, waarover lord Roberts in zijn telegram spreekt, zijn tot dusver geen nadere berichten ontvangen. Dab Dewetsdorp zelf dooi- de Biigelsohen is bezet, is nog met officieel beves ïgd. De laatste berichten zeggen dat de beide divisies, de 8ste en de 3de, die tot ontzet van Wepe- ner aanrukken, tot Oorlogspoort-heuvel zijn genaderd, tussehen Reddeasburg en Dewets dorp, maar liet dichtst bij laatstgenoemde plaats. Dewetsdorp is vooral van belang omdat daar de wogen van Bloemfontein naar Wepc- ner en van Smitlifield! over Thabanehu naar Winburg elkaar snijden. Terwijl de divisies onder Pole-Carow en Rundle aldus uit het Noordwesten ter ont zetting van Wepener aanrukken, is Brabant uit Rouxviüe aangerukt en te Boschmauskop aangekomen. Er liggen in dit deel van den Vrijstaat verscheiden euvels van dien naam. Bedoeld zal vermoedelijk zijn de borg d!te op den oostelijken oever der Caledon-rivier vrij wel zuidelijk van Wepener ligt. De Boeren hebben dus nu naar twee zij den front te maken, maar houden niettemin de omsluiting van Dalgetty en. zijn mannen vastberaden vol. In het Noordwesten van don Vrijstaat is lord Methuen slaags geweest met de Boeren, dio blijkbaar op het Engelsche konvooi loer den. De Engelschen doen het weer voorko men of zij den aanval der Boeren met zware verliezen hebben afgeslagen. Intussdien meldt, volgens een Laffan-bericht uit Preto ria, een telegram uit Koopstad van 19 April dat ten Noordien van Boshof een schap ge vecht heeft plaats gehad tussehen generaal De la. Rey's voorhoede n een Bntsche strijd macht. De Boeren waren 150 man sterk. Zij dreven de Engelschen terugdezen lieten 20 dooden op het slagveld ach ter. De Boeren zijn in deze streek zeer bedrij vig, ook in, het Westen. Zoo werd! aan de „Manch. Guardian" uit Boshof gemeld, dat Donderdag een Britsclie post vijf mijlen ten Westen van het kamp werd afgesneden. Slechts één man, die gewond was, keerde naar heb kamp terug; de overigen -worden, ver mist. Vrijdag maakten drie eskadrons cavale rie een verkenningstocht. De Boeren wei-den in groepjes van dertig tot veertig gezien tien mijlen ten Westen van het kamp. Zij waren DOOR CHARLOTTE M. RRAEHME. 95) Lady May gaf bevel dat zij voor het overi ge van den dag niet thuis was voor alle be zoekers, dat zij vermoeid %vas en niemand wil de zien. Niemand zag daarin' iets vreemds, omdat Lady May dikwijls den dag in een zaamheid doorbracht. Niemand was ook verbaasd, toen zij wei gerde te dineeren en flleen vroeg dat men een kop thee op haar kamer zou brengen. Zij was zeer bemind' bijl haar ondergeschikten, en toen zij wisten dat Lady May hoofdpijn had, waren allen stil als muisjes, spraken slechts fluisterend, en liepen zacht, totdat Miss Lockwood 's avonds terug kwam. Deze keek zeer verwonderd, toen zij bemerkte hoe don ker en stil alles was. „Waar is Lady Trovlyn?" vroeg zij. Men vertelde haar dat Lady May op haar kamer was, dat zij niet wel was en belet had gege ven voor alle bezoekers. Nog meer verbaasd vroeg zij„Sir Clinton Adair zou den dag hier doorbrengen is hij er niet geweest!" „Ja," luidde het antwoord; „hij is er wel geweest, maar hij is reeds van ochtend weer weggegaan." Miss Lockwood1 begreep toen dat er iets was gebeurd. „Zeker weer zoo'n gekibbel van verliefden," dacht zij. „Wanneer zal er nu een eind komen aan dezen toestand? Wan neer zullen zij trouwen, zooals verstandige menschen zouden doen, en aldus een eind ma- stoutmoediger dan gewoonlijk en trachtten do terugkeerende koloune zooveel mogelijk nadeel toe te brengen. Wat het gevecht tussehen Glcn cn Ivarec Siding, ten Noorden van Bloemfontein be treft, was generaal De ia Rey's doel blijkbaar te weten te komen welke stellingen de En gelschen innamen. De ia Rej heeft ziju doel bereikt. De Engelschen zijn niet zoo verstan dig als de Boeren, die bij dergelijke pogingen een hardnekkig stilzwijgen bewaren. Een ernstig bericht doet de ronde in de Engelscho bladen. Terwijl te- Warren ton aan de Vaal en om Boshof de aandacht der Boe reu wordt bezig gehouden, zou van Kimber- ley een kolonne zijn vertrokken om met een grooten om'vveg in westelijke richting Mafc- king over Iuiruman, te bereiken. Het komt ons echter onaannemelijk voor dat de Boeren daarvan niets zouden hebben gemerkt. In tussehen hebben de Boeren een machti gen bondgenoot gekregeu ir den regen. Win ston Churchill, de correspondent van de „Momiug Post", seint uit Bloemfontein dat de Modder- en de Rietrivior zóó gezwollen zijn dat de driften ondoorwaadbaar zijn. De verbinding met het Zuiden is tijdelijk ge staakt, daar het water de spoorlijn heeft be schadigd. De wegen om Bloemfontein zijn on begaanbaar; de wagens der Boeren kunnen de stad niet bei-eiken, maar blijven in de modder steken. Ket wtdcr zag er bij het ver zenden van liet telegram wel wat beter uit, maar lord! Roberts kan onmogelijk voor waarts gaan, zoolang de wogen niet beter zijn. Naar uit Bloemfontein aan de «Times" wordt geseiod, is generaal-majoor Prettyman benoemd tot militair gouverneur van het door de Engelschen «bezette" Vrijstaatsche ge bied. Deze maatregel was noodig voor de handhaving van de orde. Prettyman beeft een nieuw plan uitgewerkt voor de onderwerping van den Vrijstaat. Hij gaat hiervan uit dat het niet rechtvaardig is den eed van onderwerping te eischen, indien men iieri die dien eed afleggen, niet kan beschermen. Hij is overtuigd dat de meerder heid der Vrijstateis den oorlog moede is; maar het verschijnen der Bo-»ren in liet Zuiden van den Vrijstaat liet hun geen keus. Aan den anderen kant hebben vele Viijstateis hun Mausers n;et ingeleverd. Piettyman organise"! t nu epn bereden poiitiekoips en verdeelt het bezet te" gebied m secties met coram ssari-sen aan het Inoul, vermoedelijk officie.-en. Men hoopt ook door dat politie korps de ve-.lig.ng van koloniale soldaten inden Vrijstaat te vergemakkelijken. Het/elfde nenkbeeld heeft een kolonel dei- genie aangegrepen voor de vonnir.g vaneen spoorvveg-koi ps. FJ ij belooft de rij williger s bij dat korps een va»te aanstel!ii g. In Natal zijn de Boeren nu ooit de guerilla begonnen. Kleine troepjes zwermen om het Engelsche- leger heen, bet nadeel toebren gend waar dit mogelijk is. Zij zijn reeds ver naar het Zuiden doorgedrongen. Een „Central-News"-telegram zegt daaren boven dat een afdeeling van 70 Boeren in de nabijheid van G-roblers Kloof is gezien en dat uit deze beweging en andere aanwijzingen duidelijk blijkt dat de vijand voornemens is Ladysmith weder in te sluiten. Van hun kant schijnen ook d'e Engelschen iets in den zin te hebben. Men maakt dit hieruit op dat generaal Buller aan allo non combattanten tussehen Ladysmith cn het ken aan dozen onaangenamen toestand? Ik zal naar haar gaan zien, cn haar meteen ra den om te trouwen," En vervuld van deze gedachte ging Miss Lockwood naar Lady May's katder, LIV. „Mijn hart is gebroken." Hot schemerde reeds, toen Miss Lockwood aan Lady May's deur klopte. In het eerst kreeg zij geen antwoord'; maar toen Miss Lockwood vroeg: „May. mag ik een oogen blikje binnenkomen reide een stem „Ja wel, kom maar binnen. Ik wist niet dat u hot waart." De stem klonk zacht en vriendelijk als al tijd, maai' de muzikale klank was er uit ver dwenen. Miss Lockwood ging binnen. De ka mer was bijna donker en een gewaarwording van een ongeluk dat gebeurd was, van iets, kouds en sombers drong zich aan de bejaarde dame op. „Je zit heelemaal in donker, lieve," zeide rij. „Waarom heb je geen licht opgestoken V' „Ik had er geen behoefte aan,was het kwijnende antwoord. Miss Lockwood keerde zich met een ruk om. „Nlu, dat bewijst," zeide zij, „dat je om de een of andere reden neerslachtig bent. Ik hoor iemand niet graag zeggen dat hij1 duis ternis boven licht verkiestdat verraadt mijns inziens een ongezonden geestestoe stand." Lady May antwoordde niets. »ETet spijt mij dat ik uit ben gegaan," ging Miss Lockwood levendiger voort. „Ik Drakengebergte bevel heeft gegeven naar Estcourt te gaan. Verspreid nieuws. Schalk Burger is lot vice-president d"r Zuid-Afnkasnsche Republiek benoemd, Lou.s Botha tot waarnemend kommandant-gene- i aal. Prsident Krnger heeft den 20»teu te Pretoria het nieuwe lersche legioen geïnspecteerd en toegesproken. Thans woi den bijzot dei heden gemeld over generaal Settle's maisch door de oproerige d:sti icten der Kaapkolonie. Geneiaal Settle vertrok van Oranjerivier- Station den 5den Maart en marcheerde naar Keikeelkloof, na zich bij Doornberg te hebben veieenigd met lord Kitchener's colonne. Ver volgens tiok bij naar Prie^ka, waar lord Kitchener hem vei liet, en vandaar naar Upington waar hij den 30»ten Maart aan kwam na 400 mijlen te hebben afgelegd in 25 dagen. Daarbij had Lij de Boeren verslagen bij Schaffuspan of Zoutspan en bij Witteboum, Hij luid des vijands flank omgetrokken en zijn achterhoede bedreigd, hem bij Koegras veijaagd en uit Upington verdrevenboven dien nam de generaal le Upington n*3g het geheele ooilog.-comité gevangen op eer) man na, die naar Pretoria was gevlucht. Het comité, bestaande uit ds. Sein order, R. P. Steyri, P. Jacobs, G. Koetzee en C. Schalk wijk, zal voor den rechter vet schijnen. Volgens een nader bei iclit over den nacht- telijken aanval op Wepener op den 1 leu April vuurden de Britsche Maxims op,200 yards onder de stormende Boeren met het ge volg dat vijf »wagenvrachten" dooden en gewonden werden weggehaald. Een vroeger bericht meldde dat de Boeren bun dooden hadden laten liggen. Alweer eens een krasse tegenspraak dus in de berichten Terwijl zij op weg waren van Brabant's hoofdkwartier naar Wepener zijn kapitein Little, kwartiermeester van Brabant's ru.terij, luitenant Kolbeck, van den trein, en een correspondent vair Reuter door de Boeren gevangen genomen en opgezonden naar Pretoria. Algemeen vvoidt de publicatie van lord Roberts' afbrekende ciitiek op het beleid van Buller, Warren en Thor neyciolt ten aanzien van den slryd om Sptoenkop afgekeurd, wan neer die officieren gehandhaafd blijven. Ook te Ltdyvrmllr acht men die publicatie ver heet d. Nanr thans wordt beweerd is bet depar tement van oorlog te Londen alleen tot de openbaai making van Roberts' rapport overge gaan, omdat verschdlende bladen er kennis van hadden gekregen en men voor indiscreties vree-de, Dat Warren, Buller en Tborneycruft terug- gei oepen zouden worden, ondervindt tegen spraak. Maar Warren zal overgeplaatst worden. Aan de sMoruing Leader" wordt uit Ber lijn geseind dat Cronjó verraden zou zijn. Lord Robais zou niet geweten hebben, waar Cronjó zich bevond en zijn officieren Imdden al geruimeri tijd het terrein tevergeefs ver kend, totdat zij een paar burgers pakten die omgekocht werden. De verraders zouden elk een banknoot van 5 pond sterling hebben ontvangen, die zij voor de oogen der officieren verscheurden. zou niet gegaan zijn als ik geweten had dat je alleen zoudt zijn. Ik had verstaan dat Sir Clinton het grootste deel van den dag bij je zou doorbrengen." Die naam viel in de stille kamer als een vreemde, noodlottige klank. Maar Lady May sprak geen woord. „Is hij er niet geweest?" vroeg Miss Lock wood weer. „Ja," was het korte antwoord. „En is hij dan niet gebleven?" vroeg Miss Lockwood. „Hiji is een poosje gebleven," antwoordde Lady May. Eta weer werd' het zoo stil dat het tikken van het sierlijke dameshorloge op de tafel duidelijk te hooren was. „May," zei Miss Lockwood na een kort stilzwijgen. „Heb je getwist met Sir Clin ton „Neen, dat heb ik niet. Ik twist nooit met iemandwaarom zou ik met hem twisten „Er is iets niet in den haak," dacht Miss Lockwood, „en dat ,iets" is erger dan wat ons ooit overkomen is." Zij kon do gedachte nie* verdragen dat haar jonge vriendin, haar lieve pupil daar zoo, zonder een woord te spreken, in liet don ker zat. Zij nam een wasludferlje, streek het vlug af en stale heb licht aan, voordat Lady May den tijd had1 haar gelaat te verbergen of af te wenden. In het volle gaslicht werd de spookachtige bleekheid var Lady May's ge laat duidelijk zichtbaar. Met een kreet van schrik deinsde Miss Lockwood terug. „Groote hemel!" riep zij uit. „Ik dacht o, wat heb je mij doen schrikken, May. Ik dacht een spook te zien. En je ziet er ook uit als een spook. "Wat is er met je gebeurd De correspondent gelooft echter zelf niet veel van het verhaal. Hij houdt het er voor dat liet is uitgedacht door «Engeland vijandige Duitsche chauvinisten." Een telegram uit Lorenzo Marquez zegt dat daar een aantal Boerenspionnen zijn aangekomen. Volgens de «Éclair" komt Lóónde ingenieur der Creusot-fabrieken, die bij Kim- berley werd gewond, heden te Marseille aan. Naar de «Manch. Guardian" verneemt is de Kimbei ieysche advocaat Mrehau, na drie maanden gevangen te zijn gehouden, vrijge sproken. Hij vond ziju woning in btzit ge nomen door Engelsche officieren van de Yorks hire lichte infanterie. Ofschoon majoor Milton hem verzekerde dat zijn eigendom angstvallig geëerbiedigd was, miste Michau kostbaarheden en kleedingslukken. Zijn hor loge met ketting weiden teruggegeven, maar dewijl Michau met majoor Miltois sprak zag hij dat een officier zijn Uleederen droeg. Later onthaalden de officieren hem op zijn eigen kalkoenen en duiven. De Zuld-Afrlkaansche Ruil. B e z o e k e-r s v a n den a in b u- 1 a.n ce t r e in. In de „Gen. Ct." een kort briefje van dr. Romeijn, waarbij is gevoegd liet volgende schetsje van den heer Lub, die als administra teur van een ambulancetrem verschillende reizen tussehen Modderspruit en Pretoria maakte en een gedeelte van zijn vrijen tijd besteedde om de daarbij verkregen indrukken op te teekenen. Reeds van verre is de dichte massa op het platform van de statie zichtbaar. Ooms met grijze baarden, zeuns met jonghoenderïaar op het gezicht en tantes wiei gelaat diep weg duikt in de zwarte kap. Ook nooitjes is daar met witte drossen en blauwe of rooie kapjes. Hullie kom die gewondes zien. De trein staat stil. Op elk platform van een rijtuig is reeds een man geplaatst om de wacht te houden, anders „storm die burgers die trein". Half tussehen den hospitaalwagen en het andere rijtuig zich todringend, tracht een oude oom zich een toegang tot den wagen to verschaffen. Pas op, oom, jij zal zeer krij Dokter, is daar gewondes? is liet weder woord. Natuurlijk weet de man, dat er ge wonden zijn, doch hij wil een gelegenheid hebben om een gesprek te beginnen. Ja oom, daar is gewondes. Is daar een klein De Beer? Nee oom. Is daar Labaslcanje? Nee oom. Is daar Stein? Ja, er is iemand die Stein beet. Walter Stein is bij? Ik weet niet. Is bij altcmels getrouwd met die dochter van Grobler, van Utrecht, zijn district? Ik we-i "ocli uiet, com. f, h.j zwaar gevend? Xe?, met zoo danig. Wit mankeer? Hij het die koêl in die been. J a a a a Boen af Nee, nie been af nie. Oom is blijkbaar klaar, maar zoekt naar een andere gelegenheid om meer te vragen. „Met mij niets," antwoordde zij loom. „Wat is er dan met iemand anders ge beurd May, May, je hebt. Sir Clinton tooli niet weer boos gemaakt?" „Neen, dat heb ik niet," antwoordde bet arme meisje, „Ik heb hem niet boos ge maakt, wij hebben met getwist, maar „Wat maar? Lieveling, kwel mij toch niet door je zwijgen. Wiet jc waarom ik bo ven ben gekomen „Neen," antwoordde Lady May op denzelf den doffen toon. „Dat wee*' ik niet." „Ik kwam jo aansporen een eind te maken aan dezen toestand en je huwelijksdag te be palen. Iedereen vraagt mij wanneer het zal zijniedcrdën drukt zijn verbaring uit dat je zoo lang hebt gewacht, en verwondert er zich over waarom jo wacht. Natuurlijk gaat het niemand andters aan dan jou; maar jo kunt do nicnschen niet beletten er hel Ir.nne van te zeggen." De woorden bestierven haar op de lippen, toen zij het bleeke gelaat en de angstig-sta- rende oogen zag. „May, lieveling, zeg mij toch wat er is. Ik ben immers zoo lange jaren je vriendin, je vertrouwde geweest weiger mij ook nu geen vertrouwen. Mijn hart breekt als ik je aanzie. Ik begrijp dat het iets is m verband met Sir Clinton Adair niemand anders in de heelo wereld zou je zoo kunnen treffen." Toen liep Lady May naar haar moederlij ke vriendin toe. Zij leunde haar blond kopje aan dat hart vol trouwe liefdezij sloeg haar 1 'blanke armen om het lichaam der oude dame, en een kreet van bittere smart wrong zich van haar lippen. „Heb medelijden met mij," riep rij uit. „Mijn hart is gebroken. Ik höb mijn liefste Wie is die kleintje, wat hier op die dces- kantste bed lè? Oom, ik weet 't niet, kijk maar op die lijst, die buiten hangt, ik hè nu geen tijd meer nie. Ondertussdien hebben een paar tantes zich toegang weten le verschaffen tot het platform van dón. hospitaalwagen en staan met open monden te kijken. Dokter mag ons nie 'n bietje binnen kom kijk, of daar ook van onze gewonden is? Neen, dat kan niet. Kijk maar even op de lijst buiten, en als er dan iemand is die u kent, zal ik u helpen. Nea, ons wil zelf zien. Nea. Tante, dat kan niet. Och, lmlle is zoomar Hollanders, zegt con nooitje buiten tegen haar man. Hulle denk ons Afrikaners géé niet om onze mense. Ja mij kind, 't lijk ver mij ons zal mar altijd' onder die vreemde naties moet buig. Wacht 'n bietje, als ons met die Engelsq klaar het, zal ons die Hollanders rech maalt, verklaart een oom. Er i= echter geen tijd daarop te letten, want reeds hebben dne tantes en een oom zich toegang tot den wagen weten te ver schaffen door van achter binnen te komen. Mensen, wees toch zoo goed en ga uit het hospitaal, wij kunnen hier niets doen. 't Is veci te nauw hier. Ja, dokter, ja, ons gaan. Zij gaan echter met vóór de bel luidt, en met schrik nemen ze de vlucht. In een gewoon rijtuig ritten eenige licht gewonden. Bij het doorgaan van den trein weiden m een coupé zeven licht gewonden, gevonden, terwijl er met meer dan vier mo gen zijn. Hoe is julle hier zeven? Nea, daar is mense in die andere compaart ment. Ja, werkelijk, bij een zeun, uie licht ge wond is, een vleeschwond in den arm, zitten een oom, een tante en een klein dochtertje. Mid'dag, dokter! Middag, wat maak julle hier? Nea, dokter, ons kom die zeun oppas, ons is net nou opgeklim. Julle kan hier nie blij me Die kommandant-goneraal het gezè, ons kan met die Uein rij. Nee, dat het hij niet gezegd nie, julle moet hier uitgaan op 't volgende station. Deze wagen is voor zieke mcnschen en niet voor gzonden, wij zullen uw zeun wel oppas sen, daar zijn wij hier voor. Dokter, ons ga hier nie af nie, ons wil hier blij. Dat kan niet oom, jij moet hier uit. Oom wordt kwaad. Kijk hierzoo, jou verd... Hollander, ons is bier baas en jij zal ons nie van die trein krij nie. Ja oom, als jij dan niet wil afgtan, zal ik die rijtuig laat los maak en jij kan hier blij. Nou ja, Hollander, ons zal gaan, maar lie zal ver die President zè, hoe julle ons mensa hier op die ammelanstrein behandel. Ja oom, da's rccüi. Op het naaste slation klimt oom af met vrouw en kind1, mopperend over die Hollan ders, wat zelf koffie drink en nie voor die boere zéé, avat voor die land gebloed en gelij hè ea die ouders van huüe binders wil schei. voor eeuwig verloren. Wij zullen elkaar hier op aarde nooit weer ontmoeten." „Dus hebben jullie toch getwist?" zei Miss Lockwood hevig ontsteld. „Neen; het is erger dan dat het is het ergste dat kon gebeuren. Kunt u bet niet ra den „Heeft hij een andere vrouw lief, May?"' vroeg zij verbaasd. „Neen, liet is nog erger zelfs en alles is mijn eigen scliuld. Drie mcnschen zijn onge lukkig voor heel liun leven. En alles mijn schuld „Lieve," zei Miss Lockwood kalm, „ik ben nooit sterk geweest in raden. Ik bid je, zeg mij wat er is gebeurd. Wat beef je, May, en wat bonst je hart hevig jo handen zijn zoo koud als ijs! Wat heeft lïij je gedaan, mij'n kind, mijn lieve kind?" „Weet n nog," zei het meisje zacht, „hoe wij in de dagbladen lazen dat hij iu Engeland terug was Ik zei u toen dat ik geen tijd wil de verliezen om hem vergiffenis te vragen. Wij zijn toen samen naar Londen gegaan, en ik ging hem opzoeken." „Dat alles herinner ik mij. Wat wil je daarmee vroeg Miss Lockwood ongeduldig. „Toen al ,toen al de hemel helpe mij was hij getrouwd." „Getrouwdriep Miss Lockwood uit. „Eu dat heeft hij je nooit gezegdGetrouwd En hij liet toe dat je weer goed met hem werd en hij hield dal voor jou geheim In kan het niet gelooven, May." Wordi vervolgd

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1900 | | pagina 1