Jaargang.
u
54"'
Vrijdag 27 April 1900.
No. 10226
Tusschen twee liefdes.
9&Ï?
buitenland.
UIT DE PERS.
SCHIEDAMSCH
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fï. 1.25. Franco
per post 11. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan 'iet bureau bezorgd zijn.
BureauBoterstraat 68.
COURANT.
Prijs der Advertentiën: Van 1—6 regels 11. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zqn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Kleine advertentiën opgenomen tot den prgs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon Ho. 133.
Het gezantschap.
De „Standaard" schrijft
Het besluit van het gezantschap, om voors
hands niet in onze groot-ere volksverzame
lingen. op te treden, behoort geëerbiedigd' te
worden.
Hun. missie richt zich in de eerste plaats
tot de Regeering.
Heb zijn niet interessante vreemdelingen
die ons land bezoeken, maar diplomaten, die
in het karakter van Buitengewone Gezanten
tot onze en andere Regeeringen zijn afgevaar
digd. Hun zending is geïieel officieel. Ze heb
ben hun geloofsbrieven bij onze Regeering in
gediend. En zo zijn in hun quahteit d'oor de
Koningin ontvangen.
Onder die omstandigheden is het niet het
volk, dat hun ovatiën moet brengen, maar de
Regeering, die hen met al het ceremonieel,
door hun rang geëischt, op eervolle wijze, to
ontvangen lieeft.
De oorlogstoestand kan hierop geen in
vloed oefenen.
Nederland1 leeft met de heide Republieken
in vrede, en beide zijn voor onze Regeering
„bevriende mogendheden". Bij hot beoordee-
len van het doel van hun missie moet na
tuurlijk door onze Regeering in de eerste
plaats op de Nederlandselit» belangen gelet
worden, maar in de wijze van ontvangst mag
onze Regeering in geen ge-val te kort schie
ten.
Op haar, niet op liet volk, rust voorshands
de plicht der gastvrijheid.
Of er daarom niet een oogenblik za,l ko
men, d'a.t de Gesanten, na hun taak, hier en
elders, volbracht te hebben, zich persoon
lij k ook met volk in contact zullen kunnen
stellen, is een vraag die nu nog niet voor be
slissing vatbaar is.
In elk geval is het zaak, hen nu rustig aan
de volvoering van hun moeilijke taaie te la-
ten, en hen daarin niet te storen.
Wel is bet natuurlijk, dat het hart andere
behoeften gevoelt, maar aan dien drang moet
vooralsnog liet- zwijgen worden opgelegd.
Heb denkbeeld, dab ze hier slechts hun
voet aan wal zetten, om ijlings naar Amerika
te trekken, is dan ook onjuist.
Wis hun dien raad gaf, kon zelfs op deze
nuchtere, ernstige mannen geen anderen in
druk maken, dan da,t men liefst zoo spoedig
mogelijk van hun tegenwoordigheid' wensehte
verlost te zijn en dat ware w reed.
Dat ze óók naar Amerika zullen gaan,
spreekt vanzelf, maar dit zullen ze doen op
hun tijd.
Ook zij weten zeer wel, dat in Amerika, dfe
toestanden nog pas rijpende zijn, en ook, dat
hun komst in Amerika moet worden voor
bereid.
Algeoieeo overzicht.
SCHIEDAM, 26 April 1900.
BK OORLOG.
De toestand.
Dank zij hun verpletterende overmacht
hebben de Bsgelschen hun operaties ten Zui
den en Oosten van Bloemfontein met succes
bekroond gezien. De Boeien hebben, blijk
baar bevreesd dat zij van het Noorden zouden
DOOR
CHARLOTTE M. BRAEHME.
98)
Haar eerste gedachte was een bi*tere
haar moeder zou wel voor liet kind zorgen. De
meeste vaders zouden, als zij in doodsgevaar
verkeerden, verlangen bun eenigen zoon te
zien zouden het kleine gezichtje nog eens
■willen kussen. Maar niet aldus liiji niet
aldus Sir Clinton Adair.
Haar tweede gedachte was innige smart e,n
bezorgdheidhij verkeerde iD doodsgevaar, en
zij vergat de fout die bij had begaan ver
gat dat bij haar nooit nad liefgehad, dat zij
zeer ongelukkig met hem was geweest zij'
vergat alles, behalve dat bij haar echtgenoot
was, en dat hij in doodsgevaar zweefde.
Zonder tijd te verliezen, maakte ze de noo-
dige schikkingen met haar moeder.
„Het schijnt wel dat je telkens weer weg
moet," zei de goede vrouw klagend. „Ik ben
er zeker van dat Bedina weer den baas zal
spelen in huis; dat heeft rij den vorigen keer
ook gedaan. Als je man zoo ziek is, hoe kon
hij dan schrijven
Maar Daisy luisterde naar geen tegen
spraak, en rustte niet voordat zij op weg was
naar Boulogne. Daar aangekomen, had zij
spoedig het Hotel dfu Nord bereikt, waar zij
Sir Clinton doodziek vond. Zij haastte zich
te informeeren wat hem scheelde en hoorde
dat hij koude gevat en rich niet in acht geno
men had, met het gevolg dat een hevige
worden afgesneden, Dewetsdorp ontruimd dat
door Chermside is bezet. Zij hebben zich,
ook van Wepener, teruggetrokken en trek
ken dan nu terug iangs de grens van Basuto-
Jand.
Dit alles is u.t Engelsehe bron afkomstig.
Waar het echter officieele telegrammen van
lord Roberts zgn, kunnen wij niet anders
dan ze als waar accepteeren.
Dank rij hun verpletterende overmacht,
hebben de Engelschen dit succes verkregen.
Want niet minder daD 40.000 man met
150 kanonnen namen van Engelsehe zijde
deel aan de operaties tot ontzet van Wepener,
waartegenover de Boeren zeker niet meer
dan 8 a 9000 man met 25 of 30 kanonnen
kouden stellen. In en bij Bloemfontein zijn
slechts gebleven de zesde en een brigade van
de zevende divisie.
Afgewacht dient nu of de Boeren er in
zullen slagen veilig naar het Noorden te
retireeren. Dat is van meer belang dan het
opgeven van de omsluiting van Dalgetty bij
Jammersbergdrift. Wat er waar is van de
gisteren uit Maseru gemelde geruchten dat
Olivier voornemens zou zijn Brabant en Hart
in den rug te vallen, zal eveneens moeten
bljjken.
Van belang zijn ook de jongste berichten
uil Mafeking. Een derde van het garnizoen
blijkt gedurende het beleg omgekomen te zijn.
De toestand wordt er met den dag kritieker
half Mei zal er geen eten meer zijn. De stad
zal het dus wel niet lang meer kunnen hou
den.
De sDaily Mail" verneemt do. 9 April uit
Mafeking dat het totaal verlies gedurende
het beleg 368 man bedraagt. Op dien datum
at het garnizoen nog slechts brood van haver
meel. De ziekte nam toe. De teleurstelling
over de nederlagen van Plumer's kolonne
was groot.
Naar uit Lorenpo Marquez wordt bericht,
meldt een telegram zonder datum uit Mafe
king dat de Boeren vooitgaan de stad bij
lusschenpoozen te bombaideeren, en dat de
belegerden nog voedsel hebben tot 45 Mei.
Verspreid' nieuws.
Zondagmorgen verraste een patrouille ver
kenners van het Swazi-land-kommando een
troep Engelschen, 300 man sierk, uit Lady-
smith. Zij namen twee man gevangen en
maakten drie paarden buitde Engelschen
vluchtten.
Te Londen beweert men dat Lukas Meijer
in Natal gevallen is.
Particuliere berichten, te Londen ontvan
gen, zeggen dat de partij die de Iiandmjjnen
wil vernielen, aan invloed wint.
In de met de laatste mail medegekomen
»Rand Post" wordt de noodzakelijkheid be
toogd van vernieling der mijnen willen de
Boeren niet gevaar loopen dat de Engehchen
zich meester maken van den Rand en den
oorlog verder voeren met Tiansvaalsch goud.
De Transvaalsehe mijnen hebben in Maart
opgebracht 85 834 onsen goud ter waarde
vau 813.993 p. st. (f3,767,916).
De Volksstem" ontleent aan de »Cape
Times" een totaal van 64.900 man Bntsche
verliezen vóór het incident-Cronje en vóór
de ontzetting van Ladysmith, en schat hel
totaal daarna op ver over de 70 000,
Deze cijfers zijn bepaald sterk overdreven.
Volgens dr. Molengraaf!, hoofd en oprichter
koorts hem gesloopt had. Daisy werd! dadelijk
bij hem toegelaten, zooals hij geivvenscht had,
en zij stond versteld van de verwoesting die
verdriet en riekte in Sir Clinton's gelaat had
den aangericht. Hij was zoo zwak als een
kind; zijn handen waren vermagerd; rijn
gelaat bleek en teer, bijna doorschijnend van
tint. Hij zag haar aan toen zij met trillende
lippen naar hem toe kwam.
„Het is heel lief van je dat ie komt.Daisy,"
fluisterde hij. „Je stapelt vurige kolen op
mijn hoofd."
„Je zult toch niet gedacli - hebben dat ik
geweigerd zon hebben te komen, Carodaar
voor ken je mij te goed. Ik zou van het -eene
eind van de wereld naar het andere bij je
zijn gekomen. Je bent heel ziek geweest. Bon
je nu wat beter V'
„Ja-," antwoordde hij ernstig. „Ik zal dit
maal niet sterven, Daisy. Toen ik de dokters
het hoofd zag schud-den, dacht ik dat liet mis
was. Ik beu erg ziek geweest, en ik was bang
dat de riekte een ernstigen keer zou nemen;
daarom oordeelde ik het beter je te vragen
hier te komen."
Daisy had zich van mantel en hoed ont
daan. Zij ging naar Sir Clinton toe en kniel
de neer voor het bed.
„Bet is zooafc vroeger," zeide zij. „Je ligt
daar riek en ik verpleeg je'
„Daisy," zei Sir Clinton, „ziekte is het bes
te middel om een man tot nadenken te bren
gen. Sinds ik hier zoo lig, heb ik nagedacht
ernstig nagedacht en ik zie nu mijn
fouten in het ware licht, in al hun verschrik
kelijkheid. Ik ben heel slecht geweestik
heb slecht gehandeld' jegens Lady May, maar
boven alles heb ik gezondigd jegens jou. Haar
van het informatie-bureau der Republieken,
bedroegen tot aau het ontzet van Kimberley
en het ontzet van Ladysmith (de laatste ge
vechten dus niet medegerekend) de verliezen
der Boeren in totaal 4351 man.
De »Novosti" verneemt dat te Libau dui
zend paarden worden verscheept, bestemd
voor de Engelsehe kolenmijnen. Het blad
vraagt of de eigenlijke bestemming niet zal
z(jn Zuid-Afrika.
Dr. Holub, de bekende Afrika-reiziger,
schrijft in de nReichswehr" lord Roberts'
aanvankelijk succes toe aan strategische fouten
van Cronjé. Roberts' proclamatie aan de
Vrijstaters daarentegen was een onverstan
dige daad.
Het ïVaterland", Roberts' critiek over
Spionkop besprekend, betoogt dat de opper
bevelhebber behalve Gionjé's capitnlatie zelf
nog geen enkel succes kan aanwijzen.
Webster Davis, de afgetreden Amerikaansche
onderstaatssecretaris van binnenlandsche zaken
die de bestorming van Spionkop bijwoonde,
vertelt
»Een Boer van reusachtige gestalte snelt
zijn makkers vooruit met de Boerenvlag. Een
kogel werpt hein ter aarde, Een andere
Boer met grijzen baard grijpt de vlag,
maar valt eveneens doodeljjk getroffen. Toen
grijpt een jongen van 13 jaar, blootsvoets
en in zijn hemdsmouwen, kleinzoon van den
grijsaard, op zjjn beurt de vlag en snelt naar
de Engelsehe schansen, gevolgd door het ge-
heele kommando."
De Zuid-Afrlkaanscbe Kal!.
Pogingen tot Ci onjó's ontzet.
Een Heidelbergsch burger, d© heer J. C.
Kriegler, schrijft aan de „Volksstem." o. m.
het volgende over de pogingc-n om Cronjé te
ontzetten door de vereenigde kommando's
van Sprayt en De Wet en een patrouille van
vechtgeneraal Botha, samen slechts 500 man
sterk
Op Zond'ag 18 Febr. kregen wij Paardebei'g
in 't gericht en namen positie ongeveer 4000
schreden van generaal Cronjé met zijn men-
schen. Onze menschen werden in. tweeën ver
deeld, een gedeelte onder vechtgeneraal Bo
tha bestormde de plaats genaamd Stinkfon-
tein, waar een aantal Engelschen zich ver
scholen hadden
Het andere gedteelte onder hoofdkomman-
dant De Wet bestormd© de positie recht te
genover generaal Cronjé
Wij beschoten den vijand met klein ge
weer op zulk een wijze, dat zij dienzelfden
nacht de vlucht namen, zoodat het Maandag
morgen. 19 Februari, schoon was tussdien. ge
neraal Cronjc en ons. Wij namen ook al do
assen door den vijand van generaal Cronjé
buitgemaakt, weder terug. Generaal Frone-
man met 60 man en een kommandant met
50 man, die in het laager bij generaal Cronjé
waren, kwamen tot ons uit zonder ©enig ver
lies. Ook kwamen groote klompen Kaffers uit
bot laager van generaal Cronjé tot ons over
zonder dat zelfs op hun geschoten werd.
Ik zelf met den heer Piet Uys reed af tot
dicht bij het laager va-n generaal Cronjé. Het
is mij ton eenenmale onverklaarbaar, waarom
generaal Cronjé toen niet ©enige poging
maakte om tob ons te komen. Dien middag
bestormde do vijand onze posities herhaalde
malen, doch werd met groot verlies terugge
slagen. Toen het donker was, werden de posi
ties van V. C. Meyer en V. C. R. Sprayt zoo
kan ik het niet vergoeden; er is niets dat
haar vergoeding kan geven voor de jaren ge
durende welke rij mij heeft liefgehad. Ma-ar
het grootste kwaad dat ik heb gedaan, kan
ik vergoeden; en ik zal mijn best doen je
vergoeding te geven voor mijn gebrek aan
liefde en mijn ko-ellieid. Je bent een trouw,
liefderijk, teeder vrouwtje voor mij geweest,
Daisy, en als God mij het leven spaart, wil
ik een geheel nieuw leven beginnen."
Daisy boog haar zacht, lehe-blank gelaat,
dat glansde van geluk, over de magere, witte
handen van haar echtgenoot
„Je vervult mijn hart met blijdschap, Ca
ro," zeide zij.
„Kan j© mij nog liefhebben, Daisy, alsof ik
de beste echtgenoot ter wereld was geweest?"
vroeg hij. „O, mijn lieve vrouw, ziekte toont
ons alles in het ware 'icht. Nu ik terugzie op
mijn leven met oogen die reeds door de scha
duwen des doods verduisterd waren, nu zie ik
zooveel dat afkeuring verdient nu rio ik
mijn zonde in al haar verschrikking, en ik
verbaas er mij alleen over dat ik dwaas of
blind genoeg ben geweest om niet beter in
to zien wat ik deed. Daisy, ik voel mij als een
man wiens verstand door waanzin of koorts is
verduisterd'ik kan niet in het bezit zijn ge
weest van mijn volle, gezonde denkvermogen.
Vrouwtje, als ik dat alles van een ander liad
gehoord als ik gehoord had dat een ander
gehandeld had zooals ik, dan zou ik voor zijn
gedrag een slechte qualificatie hebben gehad.
Do ziekte schijnt mijn veratand en mijn be
grip verhelderd te hebben. Ik kan mij niet
voorstellen wat mij eigenlijk bezielde of waar
om ik mijn huwelijk voor Lady May geheim
hield."
hevig bestormd, d'oor zulk een groote over
macht, dat zij verplicht waren te retiree
ren
Den volgenden morgen waren die posities
weer door den vijand verlaten met achterla
ting van verschillende hunner dooden in on
ze schansen, en werden de posities d'adelijk
weer door ons bezet. Daar het kanon dien dag
uit orde raakte en de ammunitie van de
Maxim zeer beperkt was, waren wij feitelijk
zonder grof geschut, en nu kan men best be
grijpen, dat onze toestand met slechts 500
man, tegen ongeveer 70,000 van den vijand1
met 120 kanonnen, niet een begeerlijke posi
tie was. Wij waren echter vast besloten die
positie, die de eenigste sleutel was tot ontzet
van de belegerd-en, niet op te geven. Op
Woensdagmorgen bij het- aanbreken van den
dag, hoorden wij een vroeselijk geweervuur
bij het laager van generaal Cronjé, waar hij
waarschijnlijk door den vijand werd be
stormd. Toen het licht werd, konden wij de
troepen zien, retireeren naar onze posites in
zeer groote menigte, geschat op tussdien
15000 en 20,000. Zij kwamen direct op onze
posites af, en bevel werd gegeven om niet te
vuren voordat zij op ongeveer 400 schreden
waren. Toen zij op 1200 schreden waren ge
naderd', konden onze menschen zich niet m-eer
in loom houden, en brandden wij los. De vij
and draaide toen links dwarsweg en. moest
gevolgelijk al onzo posities voorbijtrekken.
Wij openden een vreaselijk geweervuur op
hen, hetwelk voor bijna een uur aanhield.
kunt begrijpen welk een slachting wij onder
hen aanrichtten, daar de menigte zoo dicht
op elkaar gedrongen was, dat -bijna geen schot
miste. Toen zij voorbij waren, kon men de
dooden en gewonden wet de verrekijkers bij
hoopeu zien liggen. Gedurende den nacht
echter had dte vijand ook ons omsingeld met
zijn kanonnen, en ongeveer negen uur werden
wij van drie kanten op een vreeselijke wijze
gebombardeerd. Er bestond voor ons toen
geen andere kans dan om den aftocht te bla
zen en do zoo belangrijke posite to'verlaten.
Dat was eerst een, aftocht'
Wij moesten met nog geen 500 man een
weg doorslaan door die overmacht des vij-
ancls. Het ligt buiten mij om daarvan een
beschrijving te geven. Ik kan in 't kort zeggen
dat wij voor zoowat 11 uur te paard ver aan
liet hevigst© kanon-, Maxim- on Lee-Metford-
vuur waren blootgesteld, doch gedankt zij de
Naam des Heeron, wij werden wonderlijk be
schermd. Ons verlies aan dooden, gewonden
en gevangenen was nog onder 40. Wij namon
toen positie te Poplar Grove, een plaats onge
veer 2| uur te paard van Paard-eberg
Te Poplar Grove werd besloten het ontzet
van Cronjé niet op te geven. Op Vrijdag 23
Febr. trokken wij weer uit tot op ongeveer i
uur te paard van generaal Cronjé, doch daar
al de posities van belang door den vijand be
zet waren en vreeselijk waren verschanst, was
het onmogelijk om met onze kleine madlit
een w-eg door te slaan raar generaal Cronjé.
Hier werd een, afdeeling van het Winburg-
sche contingent door den vijand teruggesla
gen. Zij waren omtrent 100 in getal en na
men toen een an dé re positie in, waar zij door
den vijand werden omsingeld on gedood, go-
wond of gevangen werden genomen. Onder de
gesneuvelden, was ook de dappere komman
dant Then nissen met twee zijner veldkornet-
ten. Dien avond moesten wij onverrichter za
ke terugkeeren. Daar de lucht bewolkt was
en wij geen heliografische communicatie met
„Hot was de eerste s.ap op den verkeerden
weg," zei Daisy, „en het was moeilijk terug
to gaan. 33c kan mij de verzoeking voorstellen
toen zij, die je zoo innig liefhadt, tot je kwam
en je vroeg weer goede vrienden te zijn. Er
ligt voor mij een troost in, te d'enken, dat
wat je gedaan hebt, aanvankelijk niet jouw
fout is geweest. Maar, Caro, denk je dat je
mij ooit zult leeren liefhebben?"
Hij richtte zich op cn zag neer op het lieve
gelaat.
„Daisy," zei hij. „Ik wil een goed man
worden zoo waar de hemel mij genadig
mo-ge zijn. Ik wil je gelukkig makenik zal
mijn loven aan jou en mijn kind wijdenik
zal alleen aan liet verleden denken om er boe
te voor te doen. Wil je mij helpen, lieve
vrouw, door vriendelijk en geduldig jegens
mij te zijn
Een zonnestraal die door het venster sloop,
verlichtte haar gelaat, 'liefelijk als een bloem,
terwijl Daisy met heel haar hart antwoord
de:
„Ja., dat wil ik."
LVI.
„Hij zal haar altijd liefhebben."
Aan het besluit, in rijn ziekte genomen,
werd uitvoering gegeven. Sir Clinton stond
van zijn ziekbed op als een wijzer manhet
verleden scheen hem een koortsfantasie toe
hij kon zich nauwelijks voorstellen dat
het werkelijk gebeurd was. Hoe dicht was hij
genaderd tot den afgrond van de misdaadNu
hij kalmer was geworden en weer rustig kon
denken, was hij vol verbazing, dat hij ooit de
generaal Cronjé konden krijgen, werd dus be
sloten een mondelingseh rapport naar hem
te zenden, en bood zich daarvoor aan de dap
pere heer D. Theron, kapitein van 'het rap-
portgaugersk«rps. Hij verliet ons lager Zater
dagavond en het gelukte hem dien nacht hot
lager van generaal Cronjé te bereiken en den
daarop volgend cn nacht weer tot ons terug
te keeren.
Ik kan niet anders dan deze dappere en
stoute daad van den heer Theron bewonde
ren, zooals zeker elkeen met mij doet. "Wij
deelden d'oor hem gen. Cronjé mede, dat wij
posities hadden te Poplar Grove en dat wij
al het onze doen zouden om hem te verlossen,
doch d'at hij van rijn kant ook moest trach
ten uit te breken. Wij stelden hem voor om
langs een zekeren weg te komen des nachts,
dan zouden wdj in twee kommando's uittrek
ken en den weg tusschen ons schoonhouden,
om hem alzoo te ontmoeten en uit te helpen.
Hij liet ons weten dat ons voorstel goed was
en dat hij ons op een. zekere plaats op Maan
dagnacht zoude ontmoeten. Wij trokken
dien nacht uit, doch vernamen van hem
niets. Hetzelfde werd de twee volgende nach
ten gedaan, met hetzelfde gevolg.
Den daaropvolgenden dag kregen wij dé
teleuratellende tijding dat generaal Cronjé
zich onvoorwaardelijk had overgegeven. "O"
kunt begrijpen wat een droevige tijding dit
voor ons kommando was.
De Deputatie.
De i> Volksstern" schrijft
De uitzending naar Europa van een depu
tatie, vertegenwoordigende den Oranje-Vrij-
staat en de Z. A. Republiek, is een bewijs
dat de Regeeringen te Kroonstad en Pre
toria het oogenblik gekomen achten om niet
enkel de wapenen te laten beslissen over de
toekomst van Zuid-Afrika.
Waarschijnlijk zullen de buitengewone ge
zanten der gefedereerde Republieken zich
beijveren om bij de groote mogendheden licht
te doen vallen op de ware motieven, welke
tot den schandelijken rooversoorlog in dit
ons werelddeel hebben geleid. En het zou
ons ten zeerste verwonderen indien niet de
ondubbelzinnige veroordeeling door de recht
bank der beschaafde menschheid van Enge-
land's zeldzaam harteioore politiek een voor
onze Staten tastbaren vorm aannam.
Het kan io Europa niet met totale oncer-
schilligheid worden gadegeslagen dst de beide
Boeren-Staten zullen vernietigd worden. De
verzekering van Lord Salisbury, dat het
Groot-Britannië enkel te doen is om de Z.
A. Republiek en den Oranje-Vrijstaat bg het
Britsche jtjjk in te lijven, zal niet enkel het
openbaar geweten schokken, doch moet bij
verschillende mogendheden zeer ernstigen
aanstoot geven wegens zuiver staatkundige
gronden.
We stellen ons geenszins overdreven resul
taten voor van den arbeid der deputatie. De
eenige weg voor onze burgers is om met
leeuwenmoed voor hun land te blijven vech
ten. Doen zij dit, dan kan wellicht de depu
tatie rekeDen op een grooter officieele belang
stelling der mogendheden dan het geval zal
wezen wanneer de Boeren, wier faam thans
zoo hoog uitblinkt, in een uur van onrecht
vaardige ontmoediging zouden pad geven
voor den erfelijken vyand. In elk geval moe
ten wij ons taai houden gedurende de weken
gewone regels van goed en kwaad zóó kon,
vergeten hij wilde leven om er boete voor
te doen. Toen hij geheel hersteld was, schreef
hij een langen brief aan Lady May, een brief
die, naar hij eerlijk overtuigd was, rijn laat
ste aan haar zou zijn; Hij smeekte haar hem
te vergeven; hij zeid'e haar dat zijn liefde
voor haar zóó diep was geweest, dat rij hem
letterlijk tot waanzin had gedreven, en dat
aan dien waanzin het kwaad moest worden,
geweten, dat hij haar had berokkend.
„Ik ben geen oogenblik mij zelf geweest,"
zei hij, „van den avond af, toen ik geloofde
dat ik je voor altijd bad verloren, totdat ik
óp den rand van het graf lag. Toen en toen.
eerst, heb ik mijn verstand herkregen, em
heb ik ingezien wat ik had gedaan; toen, en,
toen eerst, heb ik begrepen, dat ik op hot
punt héb gestaan een vreeselijke misdaad te
begaan Maai*, ik heb je grooter kwaad! aan
gedaan dan ooit een mouw heeft ondervon
den ik zal mijn best doen er voor te boeten.
Maar May May, dit is de laatste kreet van
een gebroken hart. Ik kan mijn leven beter
in het aangericht zien, indien je mij één
woord wilt schrijven om mij te zeggen dat je
mij vergeven hebt, en dat je gelukkig bent.
Als ik die verzekering had, zou ik een geheel
ander man zijn ik zou dan mijn leven met
een nieuw hairt kunnen beginnen. Wil je mij
dat ééne woord schrijvea, May?"
Hij gaf den brief aan Daisy te leaen, maar
zij weigerde.
„Ik vertrouw je," zeide zij, „en ik vertrouw
Lady May. Ik wil hem niet lezen."
Wordt vervolgd
