No. 10229.
54"e Jaargang.
Tusschen twee liefdes.
Dinsdag 1 Mei 1900.
Lvni.
Vijf jaar later.
BUITENLAND.
JSÏINNENLAND.
DOOK
CHARLOTTE M. BRAEHME.
(Slot.)
101)
„Ik heb je innig liefgehad," zeide zij„maar
liet ivas een verschriklrelijike vergissing. Zij
is jo eerste liefde je c-enige liefde, Caro
en ik geef je aan liaar terug, liefste. Je bent
■voor mij' boel goed geweest; je hebt mij geen
wensch ontzegd; je hebt je best gedaan om
mij gelukkig te maken; maar ja, ik wil
toch liever bij God in den hemel zijn tl'an
•hier, Caro."
Hij' boog zich over haar en drukte een kus
op haar bleeke wang.
„Ik weet dat je liever zoudt willen dat ik
bleef leven," zeide zij, „en May evenzeer.
Maar ik verlang niet beter te worden. Het
was toch de eenige wijze waarop dit alles goed
kon eindigen. Ik zeg dit niet in bitterheid,
hoor, Caro."
„O Daisy," riep Lady May uit, „ik wilde
dat ik met je kon ruilen. Deuk je dan dat
ik nog ooit gelukkig zou kunnen zijn?"
„Ja zeker, antwoordde zij met een hemel-
sche glimlach, „Ik geloof van wel. Et sterf
je zult zeer bedroefd zijn om mijje zult
beiden over mij rouwen. Maar dan, als het
verdriet vergeten is, zal het geluk voor jullie
komen. Het was mijn. bedoeling niet; maar,
zio je, ik ben tussahen jullie gedrongen; ik
ben de scheidsmuur geweestik ben de don
kere schaduw geweest die over jullie beider
leven lag. Nu is dat alles voorbij, en ik ga
naar huis, naar God. O Caro, Caro, ik ben
zoo gelukkig dat ik wegga."
Zij dlrukto hun handen vaster in de hare.
„Caro," zeide zij, „ik geef je weer aan de
•schoon© jonge geliefde van je jeugd. May, wil
j® mij beloven dat je goed voor hem zult zijn,
en dat je mettertijd met hem zult trouwen
...als hij het je vraagt?"
„Je breekt mijn hart, Daisy," zei Lady
•May. „Ik kan. niet beloven
„Je moetanders kan ik niet sterven. Ar
me Care», hij heeft nog geen werkelijk geluk
gekend; schenk jij' tiet hem. Ik zal niet in
vrede sterven tenzij je het mij belooft. En
als ik d'ood ben cn je ziet omhoog naar een
hemel als deze, bedekt met pui peren wolken,
denk dan dat ik van achter die wolken op
jullie neerzie, O Caro, zeg haar toch dat zij
liet belooft."
,,0 Daisy, wilde je haar daarom bij je
zien
„Ja. Ik zal zoo gelukkig sterven indien ik
west dat zij je vrouw zal worden. Beloof hst
mij," ging zij voort, de bevende band kus
send1 die zij in de liare hield. „Je wilt mij
toch niet ongelukkig zien sterven, wel May?
Fluister maar dat éénc woordje „ja"; het zal
mij vrede geven."
Zij moest het gefluisterd hebbenwant
plotseling verspreidde zich een tevreden glans
over Daisy's gelaat en een zachte glimlach,
speelde om haar lippen.
„Zoo komt alles in orde," zeide- zij, „en,
May, zoo zal er ook rechtvaardigheid zijn. Je
zult Caro hebben, maar mijn zoon zal zijn
erfgenaam zijn. Mijn zoon zal altijd1 bij hem
zijn om hem aan mij te herinnerenmijn
zoon zal wonen in 't mooie huis dat ik nooit
heb gezien. Daar ligt rechtvaardigheid."
Plotseling zag Daisy naar Sir Clinton op.
„Caro," zeide zij, „wil je Clifton bier laten
komen? Ik wil zien of hij van May zal hou
den."
„Het zal je opwind-eu, Daisy," wierp hij
tegen.
„Neenlaat hem komen. Ga hem zelf ha
len, Caro."
Sir Clinton verliet de kamer, en Daisy tiofc
May's gelaat dicht hij het hare. Toen sprak
zij in korte, haastig-uitgestooten woord »n, aie
begaf haer adem haar reeds
„Ik Jieb je mijn man gegeven," zeidte zij,
„en ik ga je ook mijn kind geven mijn
oenig kind. Je bent een nobele vrouw. O be
loof mij, en God hoort je woorden, dat je har
telijk voor mijn jongen zult zijn on hem als
je eigen kind zult liefhebben."
„Ik beloof je al wat jo wilt," antwoordde
Lady May.
„Moeder, moeder!" riep een. lief kindter-
stemmetje, en Daisy trachtte haar hoofd op
te lichten. Een zachte blos kleurde haar wan
gen.
„Dat is mijn jongen," zeide zij.
Een ocgenblik later kwam hij de kamer
binnen; zijn gelaat straalde van blijdschap
bij de gedachte dat hij zijn moeder zou ziefl.
„Moeder!" riep hij, naar haar toespringen
de, terwijl Sir Clinton hem met een paar kal
me woorden trachtte te beteugelen.
„Mijn heveling," zei de arme Daisy.
Zij trok hem naar zich toe; zij kuste zijn
lief, blozend gezichtje o, met welk een on
uitsprekelijke liefde! Haar handen dwaaldten
door de zijden krullenhaar lippen trilden.
Wat moeten stervende moeders lijden, wan
neer zij een jong lund achterlaten
Clifton," zoidb zij, „wil je van deze dame
houden
De jongen wierp een blik op het bleeke,
schoone gelaat van Lady May en zeide toen
„Ik houd van u, moeder, meur dan van
iemand anders."
„Dat weet ik; maar wil je ook van deze
dame houden, lieveling?"
„Als u het mij zegt, wel," antwoordde hij.
„Nu, ik zeg het je, lieveling. Heb haar lief
en wees haar heel gehoorzaamje moet alles
doen wat zij je zegt."
Met ec-n vreosaohtigen blik zag het kind
haar aan.
„Waar gaat u dan heen, moeder riep hij
uit.
„Lieveling," zei Daisy, „Ik ga naar hethe-
melsche vaderhind."
„Neem mij dan mee, moeder. Ik houd van
u. en van niemand anders," snikte het kind'.
Toen nam Lady May hem in haar armen,
kuste liet lieve gezichtje en bracht hem met
zachte woorden tot bedaren. En Daisy rees
half op met een laatste schittering in haar
oogen; heel haar hart leefde in de kracht,
waarmede zij haar armen opende en het kind
aan haar hart drukte. Al d'e lang-onderdrukte
liefde, al do kwelling die jaloezie haar had
verschaft, al het verdriet vau vele jaren
kwam tot uiting in den hartstochteliiken
kreet
„O mijn jonge.mijn jongen, jo moet al
tijd van mij het meest houden. Ik ben je
eigen moeder je moet mij het meest lief
hebben."
En zoo, hem nog in haar armen houdend1
i als kon geen aardsdlie macht hem. haar ontne
men, stierf Daisy. Dezelfde zonnestraal die op
heur haar een. gouden glans wierp, speelde in
do krullen van haar kind dezelfde licht
straal die over het door de bleekheid des
doods overtogen gelaat der moeder gleed,
scheen den frisschen mond van haar kind te
kussen.
„Caro," had zij een uur vóór haar dood1 ge
fluisterd, „wil je mij begraven op dat kleine
kerkhof bij Lcville, naast den man die van
liefde stierf herinner je het je nog?"
„Ja., ik herinner het mij," zei Sir Clinton.
En, getrouw aan zijn belofte, legde hij daar
Daisy ter ruste.
Vijf jaren zijn voorbij gegaan sinds Daisy
werd begraven. Op een mooien Juli-avond1
was oen aardig tooneeltje te zien op een der
grooto grasperken van Eastwold. Sir Clinton
Adair gaf zijn dochtertje de eerste les in loe
pen. Miss Lonkwood die zeer bezorgd toekeek,
hield niet op liem alle mogelijke waarschu
wingen! te gewen, terwijl Êady Adair stra
lend van geluk, hot tooneel gadesloeg.
Daar viel het Mudje op het zachte groene
gras. Lady May lachte; miss Lockwood gaf
een gilletje; Sir Clinton haastte zich zijn
dochtertje op tc helpen.
„Niemand kan goed loeren loopen, zei La
dy May, „zonder menigen val."
Die woorden schenen Sir Clinton te tref
fen, Hij gaf het lachende kindje aan Miss
Lockwood en kwam naast zijn vrouw zitten.
„Waar is Clifton?" vroeg hij.
„Ik hoor hem wel," antwoordde zij „Hij
is bezig met pij! cn boog; hij houdt veel van
schieten. Daar is hij."
Een mooi knaapje kwam naar haar tooloo-
pen.
„Moedertje," riep hij, „kijk eens hoe goed
ik kan mikken,"
Lady May legde haar boek neer en toonde
de levendigste belangstelling in zijn schieten.
Zij was zoo vriendelijk, zoc zacht, zoo gedul
dig dat hij zijn armen om haar hals doeg cn
haar warme kussen gaf.
„U is zoo goed voor me," zei hij.
En zij, opziende naar den blauwen, zomer
hemel, fluisterde
„Ik hoop dat Daisy weet hoe innig ik haar
kind liefheb,"
Het knaapje zelf bad zijn moeder niet ver
geten. Hij herinnerde zich een zacht, rein ge
laat cn sterveikte armen die hem omklemden
een hartstochtelijke kreet gevolgd door
een vreeselijke stiltehij had een vage herin
nering aan een. liefde die dieper was dan eeni
ge andere die hij had gekend. Hij herinnerde
zich flauw hoo iemand hom placht te kussen!
en hartstochtelijk te weenen. Hij was ook op
het kerkhof van Leville geweest en men had
hom gezegd dat zijn moeder daar lag. Hij had
toen aarzelend1 opgezien naar Lady May's
schoon gelaat en gestameld: „Nu is u mijn
moeder."
En zij had geantwoord dat do hemel haar
moeht straffen, indien zij geen goede moeder
voor hem wae.
Drie jaren lagen tusschen Daisy's dood! en
Sir Clinton's tweede huwelijk, dat in alle stil
te voltrokken was. Het jonge paar was toen
terstond naar Eastwola gegaan, waar zij een
nuttig, gelukkig leven leidden. Sir Clinton
werd een man van aanzien en naam. Zij had
den maar één kind1, oen dochtertje. Zooals
Daisy had gezegd, lag daar zekere rechtvaar
digheid in Lady May had Sir Clinton,
maar haar zoon was de erfgenaam.
Zij sproken over haar met zachte stem en
herinneren zich barer met liefde. Eons had!
do jongen een eenvoudige witte daisy (mar
griet) geplukt cn bracht die aan zijn vader.
Hij wiet niet waarom, Sir Clinton hem met
tranen in de oogen kuste en hem zeide dat
hij nooit weer een daisy moest plukken, om-
d'at die verwelkt cn sterft, wanneer zij wordt
geplukt.
Hij is een gelukkig man. Maar in de stille
avondschemering en do geheimzinnige uren
van den nacht lioort hij nog dikwijls de
woorden
„Je liieldt een daisy in je liand, en je hebt
düe achteloos van jei geworpen."
COURANT.
Prijs der AdvertenliSn: Van iG regels 11. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
A d v e r t e n t i n bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummersdie Dinsdag- eu Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde 'klein# advttetemtiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
latere. Telefoon Mo. 123.
Algemeen «vcrifcJit.
SCHIEDAM, 30 April 1900.
0Ë Oftltl.««.
De toestand.
De vervolging der naar liet Noordon van
den Vrijstaat terugkeerende Boercnkomman-
do's is mislukt. De cavalerie van French, de
bereden infanterie van Jan Hamilton cn de
divisie-Rundle staan nu te ThahanchuPole
Carew's divisie :s naar Bloemfontein terug-
gekeerdCbermside is nog te Dewotsdoip.
Van Brabant's kolonne en do 1700 man on
der Dalgetty die bij Jammerbergsdnft inge
sloten zijn geweest, hooren wij niets.
En de Boeren Laf fan's bureau meldt uit
Pretoria dat do hoofdtros der kommando's die
in het Zuiden van den Vrijstaat hebben ge
opereerd, te zamen 750 wagens, veilig ic
Kroonstad ie aangekomen.
Maar daarom zijn dc kommand»'zelf
daar nog niet, en het heet dat de bereden
Engelscho troepen nog een poging zouden wa
gen hen m de richting van Ladybrand na te
zetten. Daartoe moeten evenwel eerst do Boe
ren verdreven worden die aan den oostelijkcn
uitgang van Thabanclm de Engelsohen den
doortocht betwisten. French en Hamilton
zouden dat karweitje Vrijdag opknappen,
maar ook hiervan is tob nu toe niets bekend.
Het is, dunkt ons, twijfelachtig of de be
reden wapens wel zoo spoedig opnieuw op
marsch zullen kunnen gaan. Den 26stcn
's avonds vertrok French van Dewelsdorp en
kwam den volgenden morgen te Thabanchu
aan; de afstand tusschen beide plaatsen be
draagt 40 K.M.ruiters en paarden zullen
dus zeer afgemat zijn geweest. Eenige rast
zal dus voor de cavalerie noodzakelijk zijn
geweest. Niettemin is er Zaterdag 16 K.M.
ten Oosten van Thabanchu geschermutseld
tusschen bereden Engclsche troepen en de
Boeren met onbekenden uitslag. Of dit het
zelfde gevocht is geweest, waarop do Londen-
sdie correspondent der „Petit Bleu" doelt,
weten wij niet. Deze zegt dat, volgons een
Zondag te Londen loopend gerucht, een af-
deeling dragonders, behoorende, tot de divisie
French, te Rapuiskop, 25 K.M. ten Oosten
van Thabanchu door de Boeren gevangen go-
maakt of vernietigd sou zijn. Het departe
ment van oorlog heeft verklaard daarvan
niets te hebben gehoord.
Tntusscben schijnen de Boeren niet voor
nemens lord Roberts met rust te laten. Laf-
fan's correspondent te Bloemfontein spreekt
van een kommando van 2000 vrijwilligers
mot bijzonder goede paarden, waarvan iedere
man acht dagen levensmiddelen bij zich
heeft, welke uiterst bewegelijke troep tus
schen de hoofdmacht der Boeren en de En
gelscho liniën opereert. De Engelsohen kun
nen daar pleizier van beleven.
Behalve deze 2000 staan in het Oosten
var. den Vrijstaat, volgens den zelfden corres
pondent 6000 Boeren, samengesteld uit het
kommando van Grobler en do kommando's
uit het Zuiden.
Onaangenaam kunnen ook nog voor de
Engelsehen. zijn do 1000 Boeren die in het
Zuiden verspreid zijn ie Boschmanskop, te
Smithfield, te Grijskop (oostelijk van Troinps-
burg) cn aan de Caledcm-rivier bij Klettcr-
drift. Duizend Boeren zijn mans genoeg het
hun vijanden geducht lastig te maken.
Ten opzichte van Matching schijnt van En
gclsche zijde nog een laatste poging te wor
den beproefd De „Daily Mail" wil weten dat
de bngade-Huntcr die te Kimberley is aan
gekomen, bestemd is «c benarde veste ter
hulp te rokken. Hunter zou te Bloemfontein
met lord Roberts hebben geconfereerd.
In Natal is de toestand stationair. Naar
do „Daily Telegraph" tul Lady-mith ver
noemt, richten de Boeren zicli cv op in den
winter in Natal door 'e brengen. Hel vee
wordt uit de hoogvlakten naar de winterwei-
don in Natal gobiaclit, teiwij! do huttonbe-
laslmg van do inboorlingen wordt geïnd.
Verspreid1 nieuws.
De correspondent der ïPall Mall Gazette"
te Pretoria verzekert dat het den Engelschen
veel moeite zal kosten de stad te nemen, daar
alle toegangen goed verdedigd zijn. De forten
zijn volgens de meest wetenschappelijke
methode gebouwd; op de juiste plaat-en zijn
mijnen aangelegdhet zware geschut be
strijkt de geheele vallei der renbaan, en met
electrische zoeklichten kan de geheele streek
om de stad verkend worden. Aan mondkost,
drinkwater en ammunitie zal niet spoedig
gebrek komen.
Volgens te Kaapstad aangekomen Engelschen
die uit Johannesburg zijn gezet, zijn op aan
dringen van Louis Botha en den ingenieur
der staatsmijnen Ktimke de gaten In de
mijnen weer met vaste specie aangevuld.
Volgens die Engelschen krijgen de Boeren
gebrek aan ammunitie. Het lood wordt zeer
schaarscb.
Daarentegen gelooft de correspondent der
ïAllgemeine Zeiiung" te Pretoria blijkbaar
dat de Boeren zoo noodig tot vernieling der
mijnen zullen overgaan. Hij wyst er op dat
alle pogingen der Boeren, om een eervollen
vrede te verkrijgen, zijn mislukt. Ondanks
de herhaalde verzekeringen van Engeland dat
het geen veroveriogsooilog wilde voeren,
laten de EngeLehe staatslieden geen twijfel
meer, of zij begeeren Transvaal en haar goud.
Voor God en de mens.hen, zijn de Boeren
dan ook gerechtvaaidigd, meent de schrijver,
als zij alle middelen te baat nemen om hun
heiligste gtrf.j, hun onafhankelijkheid, te be
houden.
De correspondent spreekt er zijn verwon
dering over uit dat de mogendheden nog
SCHIEDAMSCHE
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen 11. 1.25. Franco
per post fl. 1.G5.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan 'iet bureau bezorgd zijn.
BureauBoterstraat 08.
niets hebben gedaan om de groote nadeelen
te beletten, die de vernietiging der mijnen
zal opleveren voor de Duitscbe en Fransche
aandeelhouders.
Te Johannesburg hebben de vertegen
woordigers der mijnmaatschappijen terstond
een inschrijving geopend voor de slachtoffers
der ontploffing die in weinige uren 2000 p. st.
opbracht.
De Transvaalsche regeering zal volgens het
»Mémorial diplomatique", na den oorlog
25 millioen gulden schadevergoeding eischen
van Portugal.
De telegrafische gemeenschap tusschen
Weppner en Aliwal Noord is hersteld.
Te Kimberley maken typhus en dysenterie
vele slachtoffers. In de vorige week waren
er 20 sterfgevallen.
Keaieasde Mcdcdccllngen.
In België loopen geruchten van een mi-
ni-terieelo crisis. Beernaert, dc Kamerpresi
dent, zou voornemens zijn ecu groote cen-
tiunipartij te vormen met hol oog op de aan
staande verkiezingen. De Trooz zul hem daar
bij helpen en. Woeste, uit rancune tegon liet
rninsteric-Do Smet, zou in zijn kaart spelen.
Hel Kabinet wordt zwakheid mot het oog op
do verkiezingen vei weten.
In het Rliönc-deparlemenl werd do natio
nalist RepiqueL tegenover den republikein
Thcvenct in den Senaat gekozen. Alrevhl
daarentegen koos den republikein Leroy.
Van morgen af begint de reeks „openin
gen" der verschillende buitcnlandsche afdec-
lingen der Parijsche Tentoonstelling. Naai
de' correspondent der „Petii Bleu" verneemt,
zal president Loubct ze alle bijwonen, schoon
dit met is overeenkonibtig hot „protocol".
Maar Loubel is nu eenmaal een verstokt de
mocraat.
Victor Meunier vraagt in dc „Rappel" dat
de voorgenomen overbrenging van. Gnmbet-
ta's stoffelijk overschot naar Parijs zal ge
schieden op 14 Juli, den BastiJle-dag, als de
Tentoonstelling op haar schitterendst zal zijn.
„liet zon een grootsche tragiek zijn,"
meent hij, „onder die omstandigheden het
stoffelijk overschot te zien voorbijtrekken
van lient die do ziel van Frankrijk was."
Mot het oog op de voor dc deur staande
gemeenteraadsverkiezingen besloot het alge
meen comité der Fran=eho socialisten geen
1 Mei-feesten op touw te zetten.
Eduard Drumont, G-eorgcs Thiébaud en
Jeun Drault, alle drie anti-semietische bel
hamels, zijn naar Algiers vertrokken.
Don 27sten April liebben niet minder dan
elf Pruisische generaals hun 50-jarigcn offi-
cierslcopbaan gevierd. Do meest bekende zijn.
Von Wa Ider.see en Verdy du Vemois.
De Paus heeft gisteren weder duizenden
pelgrims, waaronder de Belgische, in de St.
Pielt r ontvangen. Veertig duizend personen
juichten den Paus geestdriftig toe.
Naar de Pol it. Corr." uit Parijs verneemt,
weet men daar nu zeker dat Turkije in de
Fransch-Engelsche overeenkomst over het
achterland van Tripolis aanleiding heeft ge
vonden, de Turksche garnizoenen aan de
grenzen van Tripolis te verstei ken.
Naar uit Freetown (Sierra Leona) wordt
beiiclit is een ernstige opstand der Yonnie's
uitgebroken in Rometta, 100 K.M. van de
kust. Er zijn troepen heen gezonden.
Omtrent do nieuwe beweging op Cuba
wordt nader gemeld dat Maximo Gomez naar
Santo Domingo scheep zou gaan.
De Spuansehe consul te Havanna bevestigt
dat er een anti-Amerikaansehe beweging be
staat.
De Spaansehe regeering vmklaart echter
geen officieel bericht te hebben van een op
stand in do provincie Santiago de Cuba tegen
de Vcreenigdc Staten.
De Amerikaausche jegeering heeft uit v<-r-
frouwbnre bron bevestiging ontvangen van
do inname van Caitagena door de Venezo
laan sol ie revolutionairen.
Dc Koninginnen in «lc ISootihtail.
Zaterdagavond Imti het traditioneels bezoek
aan den Stadsschouwburg plaats, dat zich in
niets onderscheidde van dergelijke bezoeken
ui vorige jaren. Ge-peeld weid »De wereld
waarin men zich verveelt". De Koninginnen
woonden tot het einde de loosstelling bij.
Gisteren werd eerst de godsdienstoefening
in de Nieuwe Kerk bijgewoond, onder gehoor
tan den predikant II. A. J. Liitgen, waarna
het gewone bezoek aan Ai lis weid gebracht,
waar natuurlijk alle leden op post waien.
Heden meldt men ons
Te 8,23 zijn de Koninginnen heden naar
Arolsen vertrekken, aan het station uitgeleid
door den burgemeester, wien de Vorstinnen
bat lelijk de hand (hukten, daarbij verzoekend
aan de burgerij haren donk te beluigen voor
de ondubbelzinnige blijken van gehechtheid
aan het koninklijk huis.
Aan de armen werd de traditioneele gift
van f 2000 geschonken.
Aan het station waren nog aanwezig baron
Roéli en de hoeren Nierslrasz en Van Hasselt
namens de IlollandscheSpoorwegmaatsehappij.
Do It. K. Volksbond en de werkstakingen.
Heb centraal-beïtuiir vau den NedL R.-K.
Volksbond, in. zijn vergadering van 22 April
1900 de verschillende werkstakingen, van den
tegenwoordigen tijd besprekende, en in over
weging nemende de QndcrschöidÈno moeilijk
heden, die bij do algemeen» agitatie voor de
leden van den Boud zich voordoen,
verklaart
1. dat de werkstaking een recht is der ar
beiders," mits zij, na mislukt overleg met de
patroons, om rechtvaardige reden, met eer
lijke middelen, mot gegronde hoop op succes
en met volkomen vrijheid tot arbeid1 voor an
deren wordt aangewend;
2. betreurt het feit dat sommige patroons
de gelegenheid ongebruikt laten om mot. do
arbeiders in overleg te treden, en keurt ten
strengste af do handelwijze van hen, die wei
geren to voldoen aan al dc rechtvaardig er-
kcinlte eischen hunner loontrekkende werklie
den
3. veroordeelt do '-obc-zonncn handelwijze
van socialistische leiders, met namo do han
delwijze van het zoogenaamd Nationaal Ar
beidssecretariaat, dat, zonder middelen on
zonder kas, dus zonder kans op welslagen,
werkstakingen opzet, -lie den werklieden, lot
groot nadeel zijii en 't verconigmgsleven on
dermijnen
4. veroord'eelt iedere staking, die iels an
ders bedoelt dan verbetering van vakboestan-
den
5. eiseht dat, waar sprake is van gemeen
schappelijk. of algemeen optreden voor ar
beidersbelangen of bespreking van arbeiders-
toestanden dc Ned, R.-K. Volksbond1, als zijn-
do een dor grootste aibeider»organisatiën,
steeds wordo gehoord en ter comrn issievor-
m i ng uitgeuoodigd, en
G. besluit d'at geen vakverceniging van den
Ned. R.-K. Volksbond in staking kan gaan,
wanneer deze niet is erkend cn goedgekeurd
door hot afdelingsbestuur, waartoe die va>k-
afd'oeling bohoorb.
Volgens de sDresdener Neuesten Nftch-
ricbteti" zou minister De Beaufort het Boeren-
geznntschap hebben ti achten te overtuigen
dat liet niet mocht hopen iets van eenige
mogpndheid te verkrijgen ten gunste van
Transvaal. De minister zou op het verzoek
der drie afgezanten van gedachten hebben
gewisseld mpt Berlijn, Weenen, St. Peters-
burg en Parijs; alle antwoorden luidden
echter dat interventie onmogelijk was. Zelfs
zou den Boeren aangeraden zijn nieuwe
vredesonderhandelingen te openen zelfs ten
Koste hunner onafhankelijkheid, om onnut
bloedvergieten te voorkomen.
De Brusselsche Petit Bleu" verneemt uit
Den Haag dat deze metledeeling waar is, uit
genomen den raad om rede te sluiten, die
althans van Parijs en St.-Petersburg niet is
uitgegaan. Waar is dat het driemanschap
niets te hopen heeft van Europa; daarom wendt
het zich tot de Vereenigde Staten.
Nadat het Zuid-Afrikaansche gezantschap,
na den zegetocht door Rotterdam, Zaterdag-
