T Md voor ie 54*** Jaargang. Zondag 20 en Maandag 21 Mei 1900. No. 10246. Eerste Blad. GOUD EN EER. :4 BUITENLAND. ja P*. SCHIEDAMSCHE COURANT Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prjjs per kwartaalVoor S c h i e d a m en V1 a a r d i n g e n fl. 1.25, Franco per post 11. 1.65. Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur aan 'iet bureau bezorgd zijn. Bureau s Boterstraat 68. Pi'ijs der Adverten tien: Van 16 regels 11. 0.92iedere regel meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier van zijn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde Meinm advertentiën opgenomen tot den prjjs van 40 cents per advertentie, bg vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Interc. Telefoon Mo. 133. Op verzoek van het Amsterdamsche comité plaatsen wjj de volgende opwekking tot het verleenen van steun -aan de noodlijdende diamantbewerkers in de hoofdstad. Honderd vijf en dertig duizend gulden zijn ten. bate dier werklooze diamantbewerkers ra onze kas gevloeid. Wij hebben daaruit twin tig weten achtereen uitkeermg kunnen ver strekken. Doch het tijdstip nadert, waarop onze middelen zullen zijn uitgeput, en de werk loosheid is niet verminderd. Nooit heeft een crisis dc- diamantbewerkers zóó scherp getroffen. Ieder herinnert zich, dat aan den ramp zaligen oorlog van Engeland tegen de Zuid- Afrikaansche Republieken vooraf ging een tijdperk van spanning en van onrust. Voor de diamantindustrie, die door elke bedreiging der algemeen© welvaart het eerst wordt ge troffen, was het onvermijdelijk gevolg een stille, slappe tijd. (Maar het voorjaar en dc zomer van 1899 waren voor de diamantbewerkers niet ongun stig geweest. Zij' kondon zich aanvankelijk redden en hebben zich gered, ook nadat de oorlog dn October was losgebarsten en de aan voer van diamant uit Kimberley geheel was gestaakt. Toen. echter December aanbrak, moest hulp worden versohaft. Al de diamantbewerkers sloegen de handen ineen1: de Diamantslijpers-Verecniging, de afdeelingen van den Algemeenen Nederland- schen Diamantbewerkersbond, van Patrimo nium, den R.-K. Volksbond en Betsalel' vorm den een centraal comité, waarin gedelegeer den van iedere vakvereemgmg zitting namen. Dezen kozen een commissie van uitvoering, bij welke zich aansloten de afgevaardigden dér werkgevers-organisatie d'e Amsterdam- sclio Juweliersvereeniging en die gesteund werd door een commissie van financieel be heer. Toen werd eon beroep gedaan op het Ne- derlandsche volk. Die roep vond weerklank bij velen. Met groote dankbaarheid vermelden wij giften van Hare Majesteit ue Koningin en Hare Majesteit de Koningin-Moedergiften van vele aanzienlijken, vele giften ook van burgers en werklieden. Onza commissie kon haar eerste uitkeering doen op den 4den Januari. Van meet af moesten wij zuinig zijn. De eerste uitkeer) ngea werden slechts ver strekt aan hen, die aantoonden dat zij vier achtereenvolgende weken of in de laatste ne gen weken vijf weken zonder werk waren ge weest. Dit kon worden gecontroleerd door de contributieboekjes der georganiseerde werk lieden voor iiiet-gcorganiseer den (de kleine minderheid) werden gotuigen-vorklaringen gevraagd. De uitkeering voor gehuwden bedroeg in Roman uit Transvaal VAN AÏÏGÜST NIEMANN. 17) Maar Ottilie nam een zoo koele em trotsohe houding tegen hern aan, zij was wel zeer be leefd, maar 'toch zoo afwerend tegenover de hulds die hij haar bracht, dab dé jonge Arn- stem ach niet erg op zijn gemak voelde en alleen in d'e nabijheid der kou dé schöone bleef om zich op Viotoriaftc wreken. Terwijl hij sprak, gluurde hij van tijd tot tijd naar Victoria, als wilde hij vragen: „Ben je nu nog niet jaloersch?" Victoria vertrok geen spier van haar go- laat. Zij wachtte slechts op het oogenbhl "waarop Joachim zou binnenkomen. Het gezelschap was bij na voltallig toen Joachim werkelijk: binnentrad en met een beleefde buiging naar zijn gastvrouw ging. De heer en mevrouw Pudge stonden tot ontvangst der gasten gereed. Victoria stond naast haar vader, die een verwonderd en weinig vriendelijk gezicht 'trok toen hij Joa chim zag. „Ja, maar mijnheer Joaquin begon hij, toen Victoria hem het woord afsneed. „Ik heb mr. Joaquin dn uw naam ui-jge- moodigdl," zeidé zij op vasten toon, ha»: va der flink aanziende. Hij wilde eerst boos worden, maar hij had een zwak voor Victoria en mompeldb iets van driestheid. Toen reikte hij Jorchim de hand. Deze had wel bemerkt wat er gebeurde en ^Victoria, niet zeer dankbaar aan', doch dacht or ver-dér niet over, diaar hij over me vrouw Pudge's schouder Ottilie zag en dam kwam. het overige hem al® bijzaak voor. Hij liet zich aan verschillende dames en geld één gulden; verder bons voor zeetien broaden per week, en bons voor andere levensmiddelen tot een waarde van f 1.50. Laatstbedoelde bons werden vóór eenige we ken vervangen door zes gold bons, ieder van f 0 25, die door tal van winkeliers worden in betaling genomen. Onze ondeivindmg tot dusver leert, dat van deze geldboms, anders bij gewone bedeeling een gevaarlijk middel, goed gebruik wordt gemaakt. Voor ongehuwden bedroeg de uitkeering twee gulden. Op 4 Januari werd uitkeering verstrekt aan 470 personen (225 gehuwden en 245 on gehuwden). Dit cijfer steeg op 8 Februari tot 2017 personen, waarvan 1137 gehuwd en 880 ongehuwd. Sedert vijftien weken wisselt het getal werkloozen, aan wie uitkeering moest wor den verstrekt-, t-usschen 2100 en 2250. Daar zijn in, Amsterdam ongeveer 8500 personen, die hun. bestaan zoeken in d-e dia mantnijverheid en het daarvan afhankelijke hulpbedrijf der schijvenseliuurders. Men denke niet dat zij, die tot dusver de hulp onzer commissie niet inriepen, normale verdiensten hebben. Ware da,t het geval, men zou met recht mogen en moeten verwachten, dat uit eigen kring krachtige steun aa-a de vakgenooten zou worden verstrekt. Met volkomen zekerheid' kunnen wij getui gen, dat dit het geval niet is. Wij geven slechts uitkeering aan hen die de gansche week werkloos waren. Wie kans ziet in zijn vak nog iets te verdienen, komt voor geen uitkeering in aanmerking en acht zich gelukkig meer to ontvangen, dan wij hem kunnen geven. Maar ook bij dezen ■daalt iedere week het peil van vroegere wel vaart. Zóó diep droevig is de toestand. En niemand weet wanneer het einde zal zijn. Kimberley is ontzet, maar de handel blijft verlamd. Wanneer zal heb getij keeren Nog eens, niemand weet het en niemand in ons land kan beslissen den invloed oefenen ten goede. Wij zijn verplicht een. hernieuwd beroep te doen op allen, die deernis gevoelen voor deze slachtoffers van den strijd der Emgel- schen tegen de Boeren Voorkomen moet worden, dat een groote klasse van werklieden door algeheels uitput ting tot armlastigheid geraakt. Wij richten ons tot de Amsterdammeis het eerst, maar tevens tot alle Nederlanders. TJib de opbrengst der collecten, die de heer D. Baorends voor ons organiseerde, is geble ken dat stad en land tot 'hulpo bereid zijn. De commissie \an uitvoering: J. Douwes Jr., Nieuwe Heorengracht 47 S. de Miranda, idemS. J. Pothuis, idem mr L. W. van Gigch, Heerengracht 390; D. S. Granaat, Heerengracht 621S. W. Kb nigsberger, Sarphatistraat 83allen te Am sterdam. De commissie voor financieel beheer J. W. Bottenheim, Heerengracht 505J. Harte, Stadhouderskade 70; dr. C. W. Jans sen, 'Singel 364; S. J. Pothuis, Nieuwe Hee rengracht 47mr. J. G. Sohölvink, Keizers gracht 569, allen te Amsterdam. lieeren die in dc nabijheid waren, voorstel- lon en kwam langzamerhand dichter bij de plaats waar Ottilie stond. Ottilie had hem gezien en allee draaide en zweefde voor haar oogen, rij was bang flauw te vallen. Victoria ihad! rich van Joachim! .mieester ge maakt, leidde hem en stelde hem voor. Over zijn gedrag was rij evenwel zeer verwonderd, want hij was spaarzaam met zijtn woorden en terughoudend. Nu kwam liet verlangde en gevreesde oogemblik, waarop hij tegenover Ottilie kwam te staan em opeens sohoten hem de redenen te binnen waarom hij haar moest ontwijken. Had zij hem niet afgewezen Wilde hij haar nu nog eens in verlegenheid brengen, zooals toen hij een steentje te-gen haar venster had geworpen, terwijl haar vader er bij was Maar hij stond nu eenmaal voor haai* en toen Victoria zei: „Onze gouvernante, miss Rieneck de heer Joaquin'', boog hij diep en zag naar den vloer. Toen hij weer opzag was Obtilie's gericht bleek om ernstig, haar houding koud. Hij zei geen woord, zij uist ook 'niets te zeggen em Victoria leidde hem vorder. „Dab is dé Duitsche -dame waarover ik u gesproken hob," merkte Victoria op. „Vindt u ze niet mooi?" Joachim antwoordde niet „Is u zoo onontvankelijk voor vrouwe lijk schoon, -mr. Joaquin „Och zei hij en zveeg. „Hot ontmoeten van die Duitsche schijnt u geheel in dé war gebracht te hébben, mr. Joaquin; ik heb al dadelijk gezegd dab u vatbaar was voor het sen timent-gele." Joachim was zoo weinig in de stemming die Victoria bij hom hoopte' te brengen, dat rij hem! spoedig alleen liet. Zij was -geërgerd'. Hoe koud ook de begroeting tussdhen hem en Ottilie geweest was, 'had de scherpziende Vic toria toch dingen gezien die haar achterdoch- Algemeen overzicht. SCHIEDAM, 19 Mei 1900. BB OORLOG. De toestand. Wij mogen er nu, heiaas! niet meer aan twijfelen. In stede van door de Boeren te zijn genomen, is Mafeking verlost uit den ring, die het zeven maanden omkneld hield. De laatste poging der Boeren heelt niets ge baat; blijkbaar heeft het aanrukkende out- zettingsleger hen gedwongen de stad prijs te geven. Welk een teleurstelling opnieu w voor het handjevol dat reeds meer dan een half jaar denheldenstryd voert tegen den overmaehtigen belager. Na Kimberley en Ladysmith ont glipt ook Mafeking hun ter elfder ure. In liet gezicht der haven is dit scheepje vergaan. Eenige dagen geleden schreven wg, afgaande op de zoo stellige berichten die de ïDaiiy Mail" ontving, dat Mafeking's va! de Boeren met nieuwen moed zou bezielen. Nu staat het te vreezeu, dat het échec velen zal terneerslaan. Maar de ontzetting van Mafeking is ook uit ander oogpunt hoogst nadeelig voor de zaak der Boeren. De Engelschen winnen daardoor een nieuw en zeer gewichtig punt, vanwaar zij tegen Transvaal kunnen opereeren. Men herinnere zich slechts dat van Mafeking uit de bende van Jameson haar inval in de Republiek uitvoerde. Ai zijn wy dan ook aan de Boeren ver schuldigd hun zaak niet hopeloos te achten, zoolang hun zeiven de moed niet begeeft; al kan van een behendige guerilla nog veel worden verwacht, toch komt ons de toestand zeer hachelijk voor. Van vijf zijden dringen nu de Engelsche legers naar Transvaal op: Bulier in Natal, Roberts van Kroonstad, Hunter van Christiania, de 3000 man sterke kolonue van Mafeking uit. Misschien zal zich daarbij spoedig nog voegen Carrington uit het Noorden. Inderdaad, er Is reden om de toekomst donker in te zien. Het tweede groote tij hak in dezen oorlog is nu aangebroken. De Boeien zijn thans geheel veidrongprr van Bntsch gebiedde strijd wordt nu alleen op liet gebied der Republieken gevoerd, en zal weldra zelfs geheel zijn overgebracht naar Transvaal. Iu Engeland juicht men de geestdrift was gisteren te Londen overweldigendde opge wondenheid kende geen grenzen. De vrienden der Boeien fronsen somber de wenkbrauwen en schudden mismoedig het hoofd. Verspreid1 nieuws. Dertig mijlen ten Noorden van Kroonstad heeft Button's bereden infanterie een Boe- reripatrouille vei rast en gevangen genomen. Onder de gevangenen is kommandant Botha. Toch niet Louis Botha, de kranige komman- dant-generaal 1 Waarschijnlijk niet. Roberts zou dat zeker uitdrukkelijk hebben gemeld. In het Boerenleger zijn verscheiden Botha's; tig maakten. Het had er bij'na naar uitge zien alsof die twee elkaar niet vreemd waren, maar het was toch geheel onwaarschijnlijk dat rij elkander reeds vroeger ontmoet zou den hebben. Wellicht hadden zij slechte een diepen indruk op elkander gemaakt. Victoria herinnerde rich de versregels „Verwandte Seelen kniipft der Augenblick des ersten Sehn's mit diamantenen Banden." In die eerste uren zag iuj slechts weinig meer va® Ottilie. Hij zat aan tafel ver van haar af en werd door "Victoria in beslag ge nomen, die aan rijn linker hand zat. Hij had een oud'e Engelsche tot tafeldame, terwijl Victoria in overeenstemming met den val haars vaders met den jongen mr. Bamato aan 'tafel zat. Toch had Victoria het zoo we ten in te richten dat Joachim ten minste aan haar rechter rijde zat en zij verwaarloos de mr. Bamato, die zijn 'troost zocht in een flinke quantiteib extra-dry. Joachïm was zoozeer in verwarring geraakt en bevond1 zich in zulk een scheeve positie dat hij alleen om toch iets te zeggen opmerkin gen maakte over de ■extra-dry. Blij beweerde de Engelschen. moesten een zeer geharde tong hebben om die scherpe drank lekker te vin den. Victoria zag hem verwonderd aan. „U bent geen Bngelschman.," zei rij snel, „u bent ook geen Portugees zooals u zegt, het spijt mij dat ik geen Duitach versta, anders zou ik u wel ontdekken. In Duitschland drinkt men gaarne zoete Champagne, Pom- mcry en Greno, Ven v-e Cliqout en zoo voorts." „Heb ik er dan een geheim van gemaakt, miss Pudge, dat ilc geeu -Engel sch man ben vroeg hij. Zij veranderde van klem-. Het was toch niet onmogelijk dat die twee elkander ken den. Maar het op dén man af vragen wilde rij niet. Na het diner werd muziek gemaakt. Victoria plaatste zich bij den vleugel en dten wij weten dat er een Philip en een komman dant C. Botha is. Er was een Botha bij De Wet toen deze Cronjé trachtte te ontzetten eeu Botha voerde ook te Thabanchu het bevel. De kolonne-Iiunter die Christiania heeft bezet, maakte daar een hoeveelheid wapens en ammunitie buit. Volgens Reuter's cor respondent zou de landdrost zich onderworpen en den eed van trouw aan de Koningin hebben afgelegd. Het stadje is nu door de zesde brigade en de artillerie bezet, terwyl de overige brigades die generaal Hunter bij zich had, naar Veer- tienstroomen terugkeerde. Volgens den Engelschen resident in Basuto- land hebben een aantal inwoner der Vrij- staatscbe districten Ficlcsburg en Bethlehem by hem geïnformeerd naar de voorwaarden waarop zij zich konden onderwerpen. De Duitsche Bond voor de bevordering van den vrede iu Zuid-Afrika, met dr. Max Roosen, Bronsart van Schellendorf, prof. Defregger, prof. Gruber en prof. Günther aan het hoofd heeft den heer Fischer, het hoofd der Boe- rendeputalie bij de aankomst in Amerika het volgende telegram doen aanbieden ^Tweehonderdduizend Duitschers hebben zich vereenigd in een manifest dat den oorlog in Zuid-Afrika afkeurt en aan elk streven tot herstel van den vrede steun toezegt. In den naam van al dezen betuigen wij u bij de landing op den klassieken bodera der onafhankelijkheid warme sympathie en spre ken wij de hoop uit dat ooze vurige wenschen voor het slagen van uw zending vervuld mogen worden. sOp den jaaidag der Haagsche Vredes conferentie." Van dit telegram zijn afschriften gezonden aan den gewezen onder-staatssecietaiis Web ster Davis en den consul der Zuid-Afukaan- sche Republiek Montagu White. Naar uit Kaapstad wordt bericht, hebben Afrikaanders in de Kaapkolonie tegen 31 Mei te Giaaf Reinet een congres bijeengeroepen om te piotesleeien tegen de annexatie der Boerenrepublieken. President Steijn heeft de Boeren aan de Renostemvier toegesproken en aangespoord vol te houden. Koningm Victoria heeft besloten Baden- Powell den rang van g-ene-aal en den titel van baronet te verleenen. Ja-meson, Rhode®' trouwe schilddrager, heeft loon naar werk gekregen: hij is opge nomen onder de directeuren der De Beers. Re lex-llclnzc. In den Duitschen Rijksdag hc-erscbt nu ook een geregelde obstructie. Door amendemen ten en voortdurende hoofdelijke stemmingen trachten de linksclie groepen, do afdoening der lex-H-e-inze, dat akelig wanproduct van wetgeving, te beletten. Dat bet daarbij niet altijd gemoedelijk toegaat, al onderscheidt de obstructie zich m het Duitsche parlement ook door een zakelijken, kalmen toon, spreekt van zelf. Zoo kreeg Singer het gisteren mot den voorzitter Von Baüestrem aam den stok die, een tot het geheele centrum gericht verwijt als tot hem. gericht opvattend, den ©ociaiis- heer Berger ging bij haai- ritten om haar te aceompagneeren. Victoria had Joachim niet va.n haar rijde Laten gaan en hem mee geno men naar hot instrument. Daar hij had laten blijken dat hij ook wat kon. pianospelen, moest hiji de bladen omslaan. Zij zou hem eens scherp opnemen. Toen de heer Berger Engelsch met Joa chim sprak, viel riji plotseling int en zei: „Dat is een buitenkansje voor u, mijnheer Berger, dn mijnbeer Joaquin vindt u een landsman." De heer Berger schudde hem verheugd de hand en vroeg hem een en ander, wat Joa chim ongewensebt was en waarop hij ontwij kend antwoordde. Victoria was overspannen en onderbrak het onderhoud spoedig. „Wat zal ik zingen?" vroegrij. „Wij hebben die liederen immers ingestu deerd," antwoordde de heer Berger. „Ik geloof niet dat ik ze ringen kan, mijn stem js gedempt." „Uw stem is heel helder, vooruit maar, miss Pudge." „Neen, ik kan niet; ik merk dat ik min of meer heesch ben." Toen kwam de heer William Pudge er bij. Hij was zeer vroolijk, in een champagne-stem ming. „Komt het nu haast, Victoria vroeg hij, „iedereen verlustigt zich reeds in je nachtegaaltrillers." „Trillers?" vroeg Victoria minaditenr. „Nu ja, mijn beste, 'k ken die technische uitdrukkingen zoo goed niet; zing maar een stukje wat jo het liefste wilt." „Ik zing in 't geheel niet, ik ben heeseh." „Daar hoor ik niets van. Je stemmetje is heel beider." „Nu, ook goed, maar ik heb geen lust." De heer Pudge wendde rich af en terwijl Victoria met den heer Berger verder sprak, kwam hij weer terug met Ottilie aan zijn lischen afgevaardigde a faire nam, waarop deze toegaf dat dé Rijksdag wel onder de discipline van den voorzitter staat maar geen school is; Von Balie-strem vond dit weer zeer onbehoorlijk. Eindeloos werd er gekibbeld over dei vraag of een amendement van Sfcadthagen, volgens het reglement van orde, nog bij de derde le ring in behandeling mocht komen. D-e rech terzijde en do voorzitter ontkenden dit en dreven hun zm door. Later beweerde Von Kardorff dat de meerderheid meester is van het reglement van. orde. „Altijd binnen de grenzen van het reglement", verbeterde de voorzitter onder hilariteit. Maar de socialisten protesteerden heftig te gen dien onbezonnen u.ival, en ook Bassei- mann, de leider der nationaal-liberalen, nam dit incident zeer principieel op. Hij verklaar de dat zijn partij rich nog niet lïad aange sloten bij de obstructie, maar dat haar deel nemen aan de verdere beraadslagingen on voorwaardelijk afhing van liet vasthouden der meerderheid aan het reglement. Zijn verklaring maakte mdruk. Door zich aan de hoofdelijke stemming over een voorstel tot verdaging der ritting, uitgaande van do nationaal-kberalen, te ont trekken, bewerkten nationaal-liberalen, vrij zinnigen en sociaal-democraten ten slotte d'e onvoltalligheid van 't Huis voor het nemen van besluiten. Gemengde Hededeellngen. De Russische bladeni gaan heftig te keer tegen de staten van den Driebond eenerrijds - en tegen Engeland anderzijds. Zij trachten Oostenrijk en Italië op te hitsen tegen Duitscldand, dat alleen profijt heet te trek ken uit het Drievoudig Verbond, en. prijzen den Twsebond' aan als den eenigen bewaarder van den vrede, terwijl zij aanvoeren dat Oos tenrijk beter steun bij Rusland, Italië bij Frankrijk vindt. Wat Engeland betreft, xneenen de bladen dat deze staat Rusland's machtige hand moet voelen. Daarom moet Herat worden bezet. De organen der regeering alleen bewaren het stilzwijgen. Volgens de „Daily Express", het nieuwe Londensclie blad dat allerlei senealtie-berieh- ten de wereld instuurt, heeft de prins van Wales nu definitief besloten de Tentoonstel ling te Parijs niet te bezoeken, daar de Fran- scho regeering de onbepaalde verantwoorde lijkheid voor rijn veiligheid weigert, en de prins zich niet aan een hem onverdragëlijk schijnende politic-bewaking wil onderwerpen. De hertog van Orleans heeft nu uit Ve- netië op de aanmaning der Bachelor's dub te Londen om rij ontslag te nemen (wegen® de sympathiebetuiging van. den President aan den caricaturist der „Rire") geantwoord dat zijn eerbied' voor de Koningin onver-, zwakt is, dat hij' dankbaar blijft voor de gast vrijheid die hij' en de zijnen gedurende de smartelijke dagen der verbannig in Enge land hebban genoten; maar dat de club ver geet dat zij zich wendt tot dam erfgenaam der Koningen die „Frankrijk gemaakt heb ben", van wien rij niet kan verlangen, dat arm. „Juffrouw Rieneck zal ringen als jij niet kunt," zei hij. „Wie zegt dat ik niet kan," antwoordde Victoria ©enigszins bits. Mijnheer Pudge barstte in lachen uit. „Dat wist ik wel, mijn engel," zei hij', „zoo zijn allo zangeressenmen behoeft alleen maar een concurrent© mee to brengen, dan hebben ze dadelijk lust." „Ik ben toch geen concurrente," zei Ot tilie bescheiden, „als u mij gevraagd had te komen zingen, was ik '.«iet mot u mee gegaan, mijnheer Pudge." De heer Pudge verheugde zich hartelijk over het gelukken van zijn list. „Nu, dan zal ik u mijnheer Joaquin voor stellen, juffrouw Rieneck,' zei hij; „dan is u ton minste niet voor niets gekomen." „Wij kennen elkaar retds," zei Joachim. „Kont u elkaar reeds? Vanwaar dan? Hier of reeds vroeger? Wat zet u con vreemd ge zicht, juffrouw Rieneck? Kent u mijnheer?" „Ik ken mijnheer Joaquin eerst sinds van avond," zei Ottilie. Haar gericht stond strak. ■De lieer Pudge keek beurtelings haar en! Joacliim aan en begon toen luid to lachen. Daarop zei hij in het Duitseh„Maar ik zou toch durven wedden, juffrouw Rieneck, dat u graaf von Poyritz-Helfen berg al vroeger hebt gezien." „Mijnheer Pudge!" zei Joachim wrevelig. „Wat hebben wij afgesproken Ottilie draaide rich om en ging naar me vrouw Pudge toe, die achter in zaal zat. Joa chim leundé met een somber gelaat tegen den vleugel. Victoria had met vlammende oogen bij dit tooneeltje toegekeken em zei nu met gemaakte vroolijkheid„Mijnheer Ber ger, mijn stem is opeens weer vrij geworden. Vooruit maar." r U Wordt vervolgd «au

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1900 | | pagina 1