T
Md voor ie
54*** Jaargang.
Zondag 20 en Maandag 21 Mei 1900.
No. 10246.
Eerste Blad.
GOUD EN EER.
:4
BUITENLAND.
ja
P*.
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prjjs per kwartaalVoor S c h i e d a m en V1 a a r d i n g e n fl. 1.25, Franco
per post 11. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan 'iet bureau bezorgd zijn.
Bureau s Boterstraat 68.
Pi'ijs der Adverten tien: Van 16 regels 11. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Meinm advertentiën opgenomen tot den prjjs van 40 cents
per advertentie, bg vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon Mo. 133.
Op verzoek van het Amsterdamsche comité
plaatsen wjj de volgende opwekking tot het
verleenen van steun -aan de noodlijdende
diamantbewerkers in de hoofdstad.
Honderd vijf en dertig duizend gulden zijn
ten. bate dier werklooze diamantbewerkers ra
onze kas gevloeid. Wij hebben daaruit twin
tig weten achtereen uitkeermg kunnen ver
strekken.
Doch het tijdstip nadert, waarop onze
middelen zullen zijn uitgeput, en de werk
loosheid is niet verminderd.
Nooit heeft een crisis dc- diamantbewerkers
zóó scherp getroffen.
Ieder herinnert zich, dat aan den ramp
zaligen oorlog van Engeland tegen de Zuid-
Afrikaansche Republieken vooraf ging een
tijdperk van spanning en van onrust. Voor
de diamantindustrie, die door elke bedreiging
der algemeen© welvaart het eerst wordt ge
troffen, was het onvermijdelijk gevolg een
stille, slappe tijd.
(Maar het voorjaar en dc zomer van 1899
waren voor de diamantbewerkers niet ongun
stig geweest. Zij' kondon zich aanvankelijk
redden en hebben zich gered, ook nadat de
oorlog dn October was losgebarsten en de aan
voer van diamant uit Kimberley geheel was
gestaakt.
Toen. echter December aanbrak, moest hulp
worden versohaft.
Al de diamantbewerkers sloegen de handen
ineen1: de Diamantslijpers-Verecniging, de
afdeelingen van den Algemeenen Nederland-
schen Diamantbewerkersbond, van Patrimo
nium, den R.-K. Volksbond en Betsalel' vorm
den een centraal comité, waarin gedelegeer
den van iedere vakvereemgmg zitting namen.
Dezen kozen een commissie van uitvoering,
bij welke zich aansloten de afgevaardigden
dér werkgevers-organisatie d'e Amsterdam-
sclio Juweliersvereeniging en die gesteund
werd door een commissie van financieel be
heer.
Toen werd eon beroep gedaan op het Ne-
derlandsche volk.
Die roep vond weerklank bij velen.
Met groote dankbaarheid vermelden wij
giften van Hare Majesteit ue Koningin en
Hare Majesteit de Koningin-Moedergiften
van vele aanzienlijken, vele giften ook van
burgers en werklieden.
Onza commissie kon haar eerste uitkeering
doen op den 4den Januari.
Van meet af moesten wij zuinig zijn.
De eerste uitkeer) ngea werden slechts ver
strekt aan hen, die aantoonden dat zij vier
achtereenvolgende weken of in de laatste ne
gen weken vijf weken zonder werk waren ge
weest. Dit kon worden gecontroleerd door de
contributieboekjes der georganiseerde werk
lieden voor iiiet-gcorganiseer den (de kleine
minderheid) werden gotuigen-vorklaringen
gevraagd.
De uitkeering voor gehuwden bedroeg in
Roman uit Transvaal
VAN
AÏÏGÜST NIEMANN.
17)
Maar Ottilie nam een zoo koele em trotsohe
houding tegen hern aan, zij was wel zeer be
leefd, maar 'toch zoo afwerend tegenover de
hulds die hij haar bracht, dab dé jonge Arn-
stem ach niet erg op zijn gemak voelde en
alleen in d'e nabijheid der kou dé schöone
bleef om zich op Viotoriaftc wreken. Terwijl
hij sprak, gluurde hij van tijd tot tijd naar
Victoria, als wilde hij vragen: „Ben je nu
nog niet jaloersch?"
Victoria vertrok geen spier van haar go-
laat. Zij wachtte slechts op het oogenbhl
"waarop Joachim zou binnenkomen.
Het gezelschap was bij na voltallig toen
Joachim werkelijk: binnentrad en met een
beleefde buiging naar zijn gastvrouw ging.
De heer en mevrouw Pudge stonden tot
ontvangst der gasten gereed. Victoria stond
naast haar vader, die een verwonderd en
weinig vriendelijk gezicht 'trok toen hij Joa
chim zag.
„Ja, maar mijnheer Joaquin begon hij,
toen Victoria hem het woord afsneed.
„Ik heb mr. Joaquin dn uw naam ui-jge-
moodigdl," zeidé zij op vasten toon, ha»: va
der flink aanziende.
Hij wilde eerst boos worden, maar hij had
een zwak voor Victoria en mompeldb iets van
driestheid. Toen reikte hij Jorchim de hand.
Deze had wel bemerkt wat er gebeurde en
^Victoria, niet zeer dankbaar aan', doch
dacht or ver-dér niet over, diaar hij over me
vrouw Pudge's schouder Ottilie zag en dam
kwam. het overige hem al® bijzaak voor.
Hij liet zich aan verschillende dames en
geld één gulden; verder bons voor zeetien
broaden per week, en bons voor andere
levensmiddelen tot een waarde van f 1.50.
Laatstbedoelde bons werden vóór eenige we
ken vervangen door zes gold bons, ieder van
f 0 25, die door tal van winkeliers worden in
betaling genomen. Onze ondeivindmg tot
dusver leert, dat van deze geldboms, anders
bij gewone bedeeling een gevaarlijk middel,
goed gebruik wordt gemaakt.
Voor ongehuwden bedroeg de uitkeering
twee gulden.
Op 4 Januari werd uitkeering verstrekt
aan 470 personen (225 gehuwden en 245 on
gehuwden). Dit cijfer steeg op 8 Februari tot
2017 personen, waarvan 1137 gehuwd en 880
ongehuwd.
Sedert vijftien weken wisselt het getal
werkloozen, aan wie uitkeering moest wor
den verstrekt-, t-usschen 2100 en 2250.
Daar zijn in, Amsterdam ongeveer 8500
personen, die hun. bestaan zoeken in d-e dia
mantnijverheid en het daarvan afhankelijke
hulpbedrijf der schijvenseliuurders.
Men denke niet dat zij, die tot dusver de
hulp onzer commissie niet inriepen, normale
verdiensten hebben.
Ware da,t het geval, men zou met recht
mogen en moeten verwachten, dat uit eigen
kring krachtige steun aa-a de vakgenooten
zou worden verstrekt.
Met volkomen zekerheid' kunnen wij getui
gen, dat dit het geval niet is.
Wij geven slechts uitkeering aan hen die
de gansche week werkloos waren. Wie
kans ziet in zijn vak nog iets te verdienen,
komt voor geen uitkeering in aanmerking en
acht zich gelukkig meer to ontvangen, dan
wij hem kunnen geven. Maar ook bij dezen
■daalt iedere week het peil van vroegere wel
vaart.
Zóó diep droevig is de toestand.
En niemand weet wanneer het einde zal
zijn. Kimberley is ontzet, maar de handel
blijft verlamd.
Wanneer zal heb getij keeren
Nog eens, niemand weet het en niemand
in ons land kan beslissen den invloed oefenen
ten goede.
Wij zijn verplicht een. hernieuwd beroep
te doen op allen, die deernis gevoelen voor
deze slachtoffers van den strijd der Emgel-
schen tegen de Boeren
Voorkomen moet worden, dat een groote
klasse van werklieden door algeheels uitput
ting tot armlastigheid geraakt.
Wij richten ons tot de Amsterdammeis
het eerst, maar tevens tot alle Nederlanders.
TJib de opbrengst der collecten, die de heer
D. Baorends voor ons organiseerde, is geble
ken dat stad en land tot 'hulpo bereid zijn.
De commissie \an uitvoering:
J. Douwes Jr., Nieuwe Heorengracht 47
S. de Miranda, idemS. J. Pothuis, idem
mr L. W. van Gigch, Heerengracht 390;
D. S. Granaat, Heerengracht 621S. W. Kb
nigsberger, Sarphatistraat 83allen te Am
sterdam.
De commissie voor financieel beheer
J. W. Bottenheim, Heerengracht 505J.
Harte, Stadhouderskade 70; dr. C. W. Jans
sen, 'Singel 364; S. J. Pothuis, Nieuwe Hee
rengracht 47mr. J. G. Sohölvink, Keizers
gracht 569, allen te Amsterdam.
lieeren die in dc nabijheid waren, voorstel-
lon en kwam langzamerhand dichter bij de
plaats waar Ottilie stond. Ottilie had hem
gezien en allee draaide en zweefde voor haar
oogen, rij was bang flauw te vallen.
Victoria ihad! rich van Joachim! .mieester ge
maakt, leidde hem en stelde hem voor. Over
zijn gedrag was rij evenwel zeer verwonderd,
want hij was spaarzaam met zijtn woorden en
terughoudend.
Nu kwam liet verlangde en gevreesde
oogemblik, waarop hij tegenover Ottilie kwam
te staan em opeens sohoten hem de redenen
te binnen waarom hij haar moest ontwijken.
Had zij hem niet afgewezen Wilde hij haar
nu nog eens in verlegenheid brengen, zooals
toen hij een steentje te-gen haar venster had
geworpen, terwijl haar vader er bij was
Maar hij stond nu eenmaal voor haai* en
toen Victoria zei: „Onze gouvernante, miss
Rieneck de heer Joaquin'', boog hij diep
en zag naar den vloer. Toen hij weer opzag
was Obtilie's gericht bleek om ernstig, haar
houding koud. Hij zei geen woord, zij uist
ook 'niets te zeggen em Victoria leidde hem
vorder.
„Dab is dé Duitsche -dame waarover ik u
gesproken hob," merkte Victoria op. „Vindt
u ze niet mooi?"
Joachim antwoordde niet
„Is u zoo onontvankelijk voor vrouwe
lijk schoon, -mr. Joaquin
„Och zei hij en zveeg.
„Hot ontmoeten van die Duitsche schijnt
u geheel in dé war gebracht te hébben, mr.
Joaquin; ik heb al dadelijk gezegd dab u
vatbaar was voor het sen timent-gele."
Joachim was zoo weinig in de stemming
die Victoria bij hom hoopte' te brengen, dat
rij hem! spoedig alleen liet. Zij was -geërgerd'.
Hoe koud ook de begroeting tussdhen hem en
Ottilie geweest was, 'had de scherpziende Vic
toria toch dingen gezien die haar achterdoch-
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 19 Mei 1900.
BB OORLOG.
De toestand.
Wij mogen er nu, heiaas! niet meer aan
twijfelen. In stede van door de Boeren te
zijn genomen, is Mafeking verlost uit den
ring, die het zeven maanden omkneld hield.
De laatste poging der Boeren heelt niets ge
baat; blijkbaar heeft het aanrukkende out-
zettingsleger hen gedwongen de stad prijs
te geven.
Welk een teleurstelling opnieu w voor het
handjevol dat reeds meer dan een half jaar
denheldenstryd voert tegen den overmaehtigen
belager. Na Kimberley en Ladysmith ont
glipt ook Mafeking hun ter elfder ure. In
liet gezicht der haven is dit scheepje vergaan.
Eenige dagen geleden schreven wg, afgaande
op de zoo stellige berichten die de ïDaiiy
Mail" ontving, dat Mafeking's va! de Boeren
met nieuwen moed zou bezielen. Nu staat
het te vreezeu, dat het échec velen zal
terneerslaan.
Maar de ontzetting van Mafeking is ook
uit ander oogpunt hoogst nadeelig voor de
zaak der Boeren. De Engelschen winnen
daardoor een nieuw en zeer gewichtig punt,
vanwaar zij tegen Transvaal kunnen opereeren.
Men herinnere zich slechts dat van Mafeking
uit de bende van Jameson haar inval in de
Republiek uitvoerde.
Ai zijn wy dan ook aan de Boeren ver
schuldigd hun zaak niet hopeloos te achten,
zoolang hun zeiven de moed niet begeeft;
al kan van een behendige guerilla nog veel
worden verwacht, toch komt ons de toestand
zeer hachelijk voor. Van vijf zijden dringen
nu de Engelsche legers naar Transvaal op:
Bulier in Natal, Roberts van Kroonstad,
Hunter van Christiania, de 3000 man sterke
kolonue van Mafeking uit. Misschien zal zich
daarbij spoedig nog voegen Carrington uit
het Noorden.
Inderdaad, er Is reden om de toekomst
donker in te zien.
Het tweede groote tij hak in dezen oorlog
is nu aangebroken. De Boeien zijn thans
geheel veidrongprr van Bntsch gebiedde
strijd wordt nu alleen op liet gebied der
Republieken gevoerd, en zal weldra zelfs
geheel zijn overgebracht naar Transvaal.
Iu Engeland juicht men de geestdrift was
gisteren te Londen overweldigendde opge
wondenheid kende geen grenzen.
De vrienden der Boeien fronsen somber
de wenkbrauwen en schudden mismoedig het
hoofd.
Verspreid1 nieuws.
Dertig mijlen ten Noorden van Kroonstad
heeft Button's bereden infanterie een Boe-
reripatrouille vei rast en gevangen genomen.
Onder de gevangenen is kommandant Botha.
Toch niet Louis Botha, de kranige komman-
dant-generaal 1 Waarschijnlijk niet. Roberts
zou dat zeker uitdrukkelijk hebben gemeld.
In het Boerenleger zijn verscheiden Botha's;
tig maakten. Het had er bij'na naar uitge
zien alsof die twee elkaar niet vreemd waren,
maar het was toch geheel onwaarschijnlijk
dat rij elkander reeds vroeger ontmoet zou
den hebben. Wellicht hadden zij slechte een
diepen indruk op elkander gemaakt. Victoria
herinnerde rich de versregels
„Verwandte Seelen kniipft der Augenblick
des ersten Sehn's mit diamantenen Banden."
In die eerste uren zag iuj slechts weinig
meer va® Ottilie. Hij zat aan tafel ver van
haar af en werd door "Victoria in beslag ge
nomen, die aan rijn linker hand zat. Hij had
een oud'e Engelsche tot tafeldame, terwijl
Victoria in overeenstemming met den val
haars vaders met den jongen mr. Bamato
aan 'tafel zat. Toch had Victoria het zoo we
ten in te richten dat Joachim ten minste
aan haar rechter rijde zat en zij verwaarloos
de mr. Bamato, die zijn 'troost zocht in een
flinke quantiteib extra-dry.
Joachïm was zoozeer in verwarring geraakt
en bevond1 zich in zulk een scheeve positie dat
hij alleen om toch iets te zeggen opmerkin
gen maakte over de ■extra-dry. Blij beweerde
de Engelschen. moesten een zeer geharde tong
hebben om die scherpe drank lekker te vin
den.
Victoria zag hem verwonderd aan.
„U bent geen Bngelschman.," zei rij snel,
„u bent ook geen Portugees zooals u zegt, het
spijt mij dat ik geen Duitach versta, anders
zou ik u wel ontdekken. In Duitschland
drinkt men gaarne zoete Champagne, Pom-
mcry en Greno, Ven v-e Cliqout en zoo voorts."
„Heb ik er dan een geheim van gemaakt,
miss Pudge, dat ilc geeu -Engel sch man ben
vroeg hij.
Zij veranderde van klem-. Het was toch
niet onmogelijk dat die twee elkander ken
den. Maar het op dén man af vragen wilde
rij niet. Na het diner werd muziek gemaakt.
Victoria plaatste zich bij den vleugel en dten
wij weten dat er een Philip en een komman
dant C. Botha is. Er was een Botha bij De
Wet toen deze Cronjé trachtte te ontzetten
eeu Botha voerde ook te Thabanchu het bevel.
De kolonne-Iiunter die Christiania heeft
bezet, maakte daar een hoeveelheid wapens
en ammunitie buit. Volgens Reuter's cor
respondent zou de landdrost zich onderworpen
en den eed van trouw aan de Koningin hebben
afgelegd.
Het stadje is nu door de zesde brigade en
de artillerie bezet, terwyl de overige brigades
die generaal Hunter bij zich had, naar Veer-
tienstroomen terugkeerde.
Volgens den Engelschen resident in Basuto-
land hebben een aantal inwoner der Vrij-
staatscbe districten Ficlcsburg en Bethlehem
by hem geïnformeerd naar de voorwaarden
waarop zij zich konden onderwerpen.
De Duitsche Bond voor de bevordering van
den vrede iu Zuid-Afrika, met dr. Max Roosen,
Bronsart van Schellendorf, prof. Defregger,
prof. Gruber en prof. Günther aan het hoofd
heeft den heer Fischer, het hoofd der Boe-
rendeputalie bij de aankomst in Amerika het
volgende telegram doen aanbieden
^Tweehonderdduizend Duitschers hebben
zich vereenigd in een manifest dat den oorlog
in Zuid-Afrika afkeurt en aan elk streven
tot herstel van den vrede steun toezegt. In
den naam van al dezen betuigen wij u bij
de landing op den klassieken bodera der
onafhankelijkheid warme sympathie en spre
ken wij de hoop uit dat ooze vurige wenschen
voor het slagen van uw zending vervuld
mogen worden.
sOp den jaaidag der Haagsche Vredes
conferentie."
Van dit telegram zijn afschriften gezonden
aan den gewezen onder-staatssecietaiis Web
ster Davis en den consul der Zuid-Afukaan-
sche Republiek Montagu White.
Naar uit Kaapstad wordt bericht, hebben
Afrikaanders in de Kaapkolonie tegen 31 Mei
te Giaaf Reinet een congres bijeengeroepen
om te piotesleeien tegen de annexatie der
Boerenrepublieken.
President Steijn heeft de Boeren aan de
Renostemvier toegesproken en aangespoord
vol te houden.
Koningm Victoria heeft besloten Baden-
Powell den rang van g-ene-aal en den titel
van baronet te verleenen.
Ja-meson, Rhode®' trouwe schilddrager,
heeft loon naar werk gekregen: hij is opge
nomen onder de directeuren der De Beers.
Re lex-llclnzc.
In den Duitschen Rijksdag hc-erscbt nu ook
een geregelde obstructie. Door amendemen
ten en voortdurende hoofdelijke stemmingen
trachten de linksclie groepen, do afdoening
der lex-H-e-inze, dat akelig wanproduct van
wetgeving, te beletten. Dat bet daarbij niet
altijd gemoedelijk toegaat, al onderscheidt de
obstructie zich m het Duitsche parlement
ook door een zakelijken, kalmen toon, spreekt
van zelf.
Zoo kreeg Singer het gisteren mot den
voorzitter Von Baüestrem aam den stok die,
een tot het geheele centrum gericht verwijt
als tot hem. gericht opvattend, den ©ociaiis-
heer Berger ging bij haai- ritten om haar te
aceompagneeren. Victoria had Joachim niet
va.n haar rijde Laten gaan en hem mee geno
men naar hot instrument. Daar hij had laten
blijken dat hij ook wat kon. pianospelen,
moest hiji de bladen omslaan. Zij zou hem
eens scherp opnemen.
Toen de heer Berger Engelsch met Joa
chim sprak, viel riji plotseling int en zei:
„Dat is een buitenkansje voor u, mijnheer
Berger, dn mijnbeer Joaquin vindt u een
landsman."
De heer Berger schudde hem verheugd de
hand en vroeg hem een en ander, wat Joa
chim ongewensebt was en waarop hij ontwij
kend antwoordde.
Victoria was overspannen en onderbrak
het onderhoud spoedig. „Wat zal ik zingen?"
vroegrij.
„Wij hebben die liederen immers ingestu
deerd," antwoordde de heer Berger.
„Ik geloof niet dat ik ze ringen kan, mijn
stem js gedempt."
„Uw stem is heel helder, vooruit maar,
miss Pudge."
„Neen, ik kan niet; ik merk dat ik min
of meer heesch ben."
Toen kwam de heer William Pudge er bij.
Hij was zeer vroolijk, in een champagne-stem
ming. „Komt het nu haast, Victoria
vroeg hij, „iedereen verlustigt zich reeds in je
nachtegaaltrillers."
„Trillers?" vroeg Victoria minaditenr.
„Nu ja, mijn beste, 'k ken die technische
uitdrukkingen zoo goed niet; zing maar een
stukje wat jo het liefste wilt."
„Ik zing in 't geheel niet, ik ben heeseh."
„Daar hoor ik niets van. Je stemmetje is
heel beider."
„Nu, ook goed, maar ik heb geen lust."
De heer Pudge wendde rich af en terwijl
Victoria met den heer Berger verder sprak,
kwam hij weer terug met Ottilie aan zijn
lischen afgevaardigde a faire nam, waarop
deze toegaf dat dé Rijksdag wel onder de
discipline van den voorzitter staat maar geen
school is; Von Balie-strem vond dit weer zeer
onbehoorlijk.
Eindeloos werd er gekibbeld over dei vraag
of een amendement van Sfcadthagen, volgens
het reglement van orde, nog bij de derde le
ring in behandeling mocht komen. D-e rech
terzijde en do voorzitter ontkenden dit en
dreven hun zm door. Later beweerde Von
Kardorff dat de meerderheid meester is van
het reglement van. orde. „Altijd binnen de
grenzen van het reglement", verbeterde de
voorzitter onder hilariteit.
Maar de socialisten protesteerden heftig te
gen dien onbezonnen u.ival, en ook Bassei-
mann, de leider der nationaal-liberalen, nam
dit incident zeer principieel op. Hij verklaar
de dat zijn partij rich nog niet lïad aange
sloten bij de obstructie, maar dat haar deel
nemen aan de verdere beraadslagingen on
voorwaardelijk afhing van liet vasthouden
der meerderheid aan het reglement.
Zijn verklaring maakte mdruk.
Door zich aan de hoofdelijke stemming
over een voorstel tot verdaging der ritting,
uitgaande van do nationaal-kberalen, te ont
trekken, bewerkten nationaal-liberalen, vrij
zinnigen en sociaal-democraten ten slotte d'e
onvoltalligheid van 't Huis voor het nemen
van besluiten.
Gemengde Hededeellngen.
De Russische bladeni gaan heftig te keer
tegen de staten van den Driebond eenerrijds -
en tegen Engeland anderzijds. Zij trachten
Oostenrijk en Italië op te hitsen tegen
Duitscldand, dat alleen profijt heet te trek
ken uit het Drievoudig Verbond, en. prijzen
den Twsebond' aan als den eenigen bewaarder
van den vrede, terwijl zij aanvoeren dat Oos
tenrijk beter steun bij Rusland, Italië bij
Frankrijk vindt.
Wat Engeland betreft, xneenen de bladen
dat deze staat Rusland's machtige hand moet
voelen. Daarom moet Herat worden bezet.
De organen der regeering alleen bewaren
het stilzwijgen.
Volgens de „Daily Express", het nieuwe
Londensclie blad dat allerlei senealtie-berieh-
ten de wereld instuurt, heeft de prins van
Wales nu definitief besloten de Tentoonstel
ling te Parijs niet te bezoeken, daar de Fran-
scho regeering de onbepaalde verantwoorde
lijkheid voor rijn veiligheid weigert, en de
prins zich niet aan een hem onverdragëlijk
schijnende politic-bewaking wil onderwerpen.
De hertog van Orleans heeft nu uit Ve-
netië op de aanmaning der Bachelor's dub
te Londen om rij ontslag te nemen (wegen®
de sympathiebetuiging van. den President
aan den caricaturist der „Rire") geantwoord
dat zijn eerbied' voor de Koningin onver-,
zwakt is, dat hij' dankbaar blijft voor de gast
vrijheid die hij' en de zijnen gedurende de
smartelijke dagen der verbannig in Enge
land hebban genoten; maar dat de club ver
geet dat zij zich wendt tot dam erfgenaam
der Koningen die „Frankrijk gemaakt heb
ben", van wien rij niet kan verlangen, dat
arm. „Juffrouw Rieneck zal ringen als jij
niet kunt," zei hij.
„Wie zegt dat ik niet kan," antwoordde
Victoria ©enigszins bits.
Mijnheer Pudge barstte in lachen uit.
„Dat wist ik wel, mijn engel," zei hij', „zoo
zijn allo zangeressenmen behoeft alleen
maar een concurrent© mee to brengen, dan
hebben ze dadelijk lust."
„Ik ben toch geen concurrente," zei Ot
tilie bescheiden, „als u mij gevraagd had te
komen zingen, was ik '.«iet mot u mee gegaan,
mijnheer Pudge."
De heer Pudge verheugde zich hartelijk
over het gelukken van zijn list.
„Nu, dan zal ik u mijnheer Joaquin voor
stellen, juffrouw Rieneck,' zei hij; „dan is
u ton minste niet voor niets gekomen."
„Wij kennen elkaar retds," zei Joachim.
„Kont u elkaar reeds? Vanwaar dan? Hier
of reeds vroeger? Wat zet u con vreemd ge
zicht, juffrouw Rieneck? Kent u mijnheer?"
„Ik ken mijnheer Joaquin eerst sinds van
avond," zei Ottilie. Haar gericht stond strak.
■De lieer Pudge keek beurtelings haar en!
Joacliim aan en begon toen luid to lachen.
Daarop zei hij in het Duitseh„Maar ik zou
toch durven wedden, juffrouw Rieneck, dat
u graaf von Poyritz-Helfen berg al vroeger
hebt gezien."
„Mijnheer Pudge!" zei Joachim wrevelig.
„Wat hebben wij afgesproken
Ottilie draaide rich om en ging naar me
vrouw Pudge toe, die achter in zaal zat. Joa
chim leundé met een somber gelaat tegen
den vleugel. Victoria had met vlammende
oogen bij dit tooneeltje toegekeken em zei nu
met gemaakte vroolijkheid„Mijnheer Ber
ger, mijn stem is opeens weer vrij geworden.
Vooruit maar."
r
U
Wordt vervolgd
«au