leo LEERAAR In recMlijuia teekenen.
54*e
Jaargango
Zondag 24 en Maandag 25 Juni 1900.
No. 10274.
Eerste Blad.
GOUD EN EER.
BUITENLAND,
BINNENLAND.
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer*moeten des middags vóór een uur
aan 'iet bureau bezorgd zijn.
Bureau t Boterstraat 68.
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92; iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote lettere naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde fcleine advewtentiSn opgenomen tot den prjjs van 40 cents
per advertentie, by vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon Ulo. 133.
Kostelooze toelating van leerlingen op liet
Gymnasium, do Iloogere Burgerschool en
de Herhalingsschool, verbonden aan
de school voor jongens met
uitgebreid leerplan.
Burgemeester pn Wethouders van Schiedam
brengen ter kennis van belanghebbenden
dat de aanvragen om kosteloos to wor
den» toegelaten tot den a.s. cursus
lo. van het Gymnasium,
2o. van de Hoogere Burgerschool,
3o. van de Herhalingsschool vei bonden aan
de school voor jongens met uitgebicid
leerplan,
uiterlyk den lsten Juli a.s. bij hun College
moeten zijn ingedienden
dat de regelen voor de toelating vastge
steld, op de secretarie der gemeente ter lezing
liggen.
Schiedam, den 23slen Juni 1900.
Aan de BURGERAVONDSCHOOL le
Schiedam wordt gevraagd om met den
a.s. cursus in functie te tieden
Aantal wekelijksche lesuren 5.
Jaarwedde SO per wekelijksch lesuur.
Sollicitatiestukken vóór 13 Juli a.s. te
zenden aan den Burgemeester.
Aigemeen «ttrrlcht.
SCHIEDAM, 23 Juni 1900.
»E UOItLOr,.
Nog altijd bitter weinig nieuws uit Zuid-
Afrika. Zou er inderdaad mets te melden
zijn of worden de berichten weder achter
gehouden?
Gisteren seinde Roberts uit Pietoria:
»Geneiaal Hamilton's kolonne is gisteren te
Springs aangekomen op weg naar Henielbeig,
waar zij zich vereenigen zal met Bullei's
troepen. Deze kwamen gisteien le Paatdckop
en zullen morgen te Standerton z'yn, zoodat
de gemèenschap tusi-chen Pietoria en Natal
hersteld zal zijn en een gezamenlijk optreden
der Transvalers met de troepen in de Oianje-
rivier-kolonie wordt belet.
sGeneraal Baden-Poweil meldt uit Rusten
burg dat hij de leidende Boeren zeer vrede
lievend vond bg zijn teiugkeer van de reis
naar Pretoria. Kommandant Steyn en twee
vijandelijke veldkornets z'yn gevangengenomen.
Tijdens zijn afwezigheid heeft de administratie
van het district Rustenburg bijna 3000 ge
weren buitgemaakt.
Ir.tusfchen is Buller's cavalerie reeds te
Standerton aangekomenzijn infanterie was
gisteren nog te Kaaiboscb.
Roberts schijnt groote haast te maken
Roman uit Transvaal
VAN
AUGUST NIEMANN.
45)
Dr. Jameson was een der eersten. Hij' was
een klein man met doordringende oogen, en
Joachim vond de vergelijking met dien hond
van een Sehotschen rattenvanger zeer juist.
Dr. Jameson droeg eet! lange bruine overjas
met fluweel-en kraag en had een groote bino
cle om den hails hangen. Joachim vernam
van Pieter Maritz, in wiens nabijheid hij
zich. bevond, dat do doctor gedurende den ge-
h-eelen tocht volstrekt geen wapens had ge
dragen. Het komm-vndo had Sir John Wil-
loughby -gevoetd, een knap officier, die naast
den doctor reed. Nog een half dozijn officie
ren bevonden zich in die voorhoede.
Joadhim herkende ook den reusachtigen
Boer die hem dé struisveeren eens ten ge
schenke had gegeven. De gevangenen droe
gen den uniform. Het ean-e gedeelte, de poli-
tie-troepen uit Bechuanadand, waren in kha
ki geldbed, het andere gedeelte, die cavalerie
van Rhodesië, droeg een grauwen uniform.
Allen droegen den bekenden, breedgerande®
hoed.
Terwijl die stoet zich' naar de ebad voortbe
woog, verspreidden die toeschouwers zich.
Plotseling kwam Pieter M'aritz aanrijden,
hield bij| kapitein Bulloch, halt en zeide:
„Wie is dat? Is het een doode?'' Hij steeg af.
„Hé, dlat is 'kapitein. Bullock 1" riep hij1 uit.
„Dien kunnen wij toch hier niet laten lig-
gen."
Hij Het hem door twafe Boeren op een
met deze verbinding, blijkbaar om aldus de
spoorlijn door Natal tot zijn beschikking te
krijgen. Want in den Vrijstaat maken de
Boeren het de Engelschpn voortdurend lastig
en bedreigen zij steeds de spoor- en tele
graaflijnen.
Evenwel, ook Natal schijnt niet geheel
veilig te zijn. Er moeten nog vtle Boeien
op de Drakensbeigen zitten.
In den Vrijstaat moet een tamelijk sterk
Boerenkommando, dat in den nacht van 18
op 19 dezer een afgezonderden heuvel bij
IIammonia bezet had, om vandaar uit pa
trouilles der Yeomanry op te vangen, dooi
Rundle's artillerie tot den aftocht gedwongen.
Intu«sclien heeft Roberts in den Vrijstaat
een schrikbewind ingevoerd. Oveial waarde
telegiaat- en spoorlijnen vernield worleo,
vernielen de Engelschen de eigendommen
der Boeren te vuur en te zwaard. De Wet's
hoeve is reeds verwoest.
Te recht merkt de »Petit Bleu" hieibij
op dat de Engelschen hetzelfde doen ais de...
Boksers in China.
De militaire Engehche autoriteiten hebben
te Pretoria en te Joharioesburg de bestuuis-
vooi schriften overgenomen die onder het
Transvaalsch bewind golden met name de
bepalingen op de mijnpohtie. De aibeid in
de mijnen is volkomen gestaaktalben
worden de pompen bediend. Het transito
verkeer van gemunt goud en goud in baren
is verboden.
China.
Do toestand in China, wordt, zoo mogelijk,
nog zorgwekkender. En Peking èn Tien-tsin.
boezemen levendige ongemsthcid in en, komt
er ij iet spoedig krachtige hulp, dan is voor
de Europeanen in beid» stede® het ergste to
vreezen.
Van Peking weet men eigenlijk niets; alle
berichten van daar zijn onbetrouwbaar, en
ze spreken eticander voortdurend tegen. De
tijding, gisteren door ons vermeld, dait de ge
zantschappen veilig waren, en dat admiraal
Seymour te Peking was aangekomen, stamde
uit officieel» Chineesche bron en was via
Kiaehta naar Shanghai geseind. Een Chi-
ne-esch bericht kan evenwel in deze dagen
niet vertrouwd worden.
Meer weten wij van Tien-tsinmaar wat
wij van deze stad weten, is niet geruststel
lend. Het uitvoerigst is een telegram van
Donderdag aan de „Daily Express" over het
gevecht van den 15en, dus nu acht dagen ge
leden.
De correspondent meldt dat de Boksers
van twee zijden de stad aanvielen. Eerst sta
ken zij do Chineezengtad in brand; daarna
rukten zij op tegen de Buropeesche wijk.
Het spoorwegstation was -echter door 2000
Russen met [10 kano-nnon Ibezet, en toen de
opstandelingen daar aankwamen, werd'en vijf
tig salvo's afgegeven. Het vuur richtte ondo
de massai vijanden een groote slachting aan
driehonderd Boksers werden gedood en twee
honderd gewond.
Den volgenden' dag vertrokken de Bngel-
sche dames uit Tien-tsin en kwamen onge
deerd te Tarku aan, dank zij de hulp der
Chineesche troepen. De Bcksere deden her-
paard tillen. Het paard van den kapitein
was niet te bewegen op to staan, het arme
dier scheen te sterven. Kapitein Bullock
moest zich in do rij der gevangenen aanslui
ten.
XX.
Het teilegram van den Keizer.
Johannesburg was in rep en roer. De Uit
landera vreesden, dat de Boeren zich zouden
wreken. Joachim reed snel naar het markt
plein en deelde de Duibschers mede, wat er
was geschied, bracht zijn paard op sta.l en
snelde naar het huis van den heer Berger.
Hij vroeg naar Ottiüe, maar hoorde tob zijn
schrik van de vrouw dés huizes dat de Duit-
sche jonge dame vertrokken was. Een dame
was haar komen halen. Tegelijkertijld reikte
zij hem een briefje over, waarop slechts ge
schreven stond: „Ik ben bij mevrouw Pud-
ge."
Dadelijk begaf Joaehim zich naar het gou
den huis. Wat kon Ottilie bewogen hebben,
daar weer 'terug te koeren? De ziek1© van
Stonia kon do eenige oorzaak zij®, hoewel
Ot'tilie zelf gezegd had, dao zijl niet weder
naar de familie Pudge wiidle gaan.
Hij wilde naar het kantoor van den lieer
Pudge gaan, maar toen hij door den corridor
ging, werd er oen deur geopend en stond dé
heer Pudge voor hem.
Wat was de man veranderd!Hij bleef
staan, zoodra 'hij' Joacliim bemerkte en staar
de hem als wezenloos aan. De open, verstan
dige oogopslag, de vastberaden, kalme hou
ding waren verdwenen, een afgeleefd grijs
aard' met gebogen hoofd stond daar. „Is u
het vroeg liijl „Ach1 ja, u wil mis® Rieneck
opzoeken. Zij is binnen bij heb ikmdl."
haaldelijk aanvallen op den trein, docli wor
den gedurig afgeslagen.
"Yolgens eon te Berlijn en vangen bericht
uit officieelo Japansclie bron, zijn de buiten-
landscbe nederzettingen te Tien-tsin twee da
gen latei-, dus Zondag LI., in de asch gelegd.
Sinds -dien, schijnen de Boksers en, wat
erger is, ook de geregelde troepen den aanval
op Tien-tsin te hebben voortgezet, en wel
door de stad eenige dagen achter elkaar te
bombarde eren. Een bericht uit Japansclie
bron noemt den toestand daar zeer kritiek.
Volgens de schatting van den Britschen
sehout-bij-nacht Bruce bestond den 21 sten
het gemengde Europcesche korps te Tien-tsin
uit 3000 man, een vrij sterke macht dus.
Men vreest te Ta-ku echter dat er gebrek
aan ammunitie zal komen. Er is nu weder
een korps op weg naar Tien-tsin om de stad
te ontzetten.
In het Zuiden hoopt men nu dab liet rus
tig zal blijven, dank zij de onderkoningen
der verschillende groote provinciën; ook
voor Shanghai vreest men met. Do zendelin
gen worden zooveel mogelijk in veiligheid
gebracht; hier en daar zijn nog missies be
dreigd.
Beweerd wordt dat d'e kommandant van
het Dnitsclie eskader die vóór Ta-ku go
wond word', overleden is. Zijn familie heeft
echter bericht ontvangen dat hiji het wel
maakt.
De Petersburgsche pers blijft in meer of
minder openlijke bewoordingen wantrouwen
uitspreken in D'uitschland's bedoelingen in!
het Oosten, waartegenover in do Duitsche
bladen steeds weer wordt betoogd dait
Duits rilland Rusland niet zal hinderen in
het Verre Oosten.
Intusschen verneemt de „Sclilesische Ztg."
uit regeeringskringen te Berlijn dat daar de
meening heerseht, dat in China niet alleen
het ontzet der Europeanen aan do orde is,
maar dat heb noodig zal zijn om veel verder
te gaan, aangezien d'e Chineesche regeering
niet in staat is de orde te herstellen en d'e
bestaande crisis voor haar een vraagstuk va®
leven of dood is.
Dit zou dus neerkomen op een vernieti
ging der Chineesche onafhankelijkheid'.
Een correspondent der Daily Express" te
Singapore h-eeft daar den bekenden Chineo-
sehen hervormer Kang-Yu-Wei geïnterviewd'.
Deze wierp dé schuld voor den toestand' op
Rusland dat, ter bevordering van zuiver Rus
sische oogmerken, de uitbarsting dier onlus
ten verhaast, zoo al niet geheel uitgelokt
heeft.
Nu is heb zeker dat Rusland en' Japan de
cenige mogendheden zijn die iets kunnen
uitrichten. Van Japan gaan dan ook nog
steeds geruchten dat het een groot leger uit
rust on zijn vloot mobiliseert.
De and'ere mogendheden komen in de
tweed-o plaats, ook Engeland. In tusschen zen
den zoowel Duitscliland als Engeland sche
pen en troepen naar het Verre Oosten.
Do houding der Vereenigde Staten is zeer
vreemd. Aan admiraal Kempff, die om in
structies seinde, werd' geantwoord' dab hij in
overeenstemming met de and-ere mogendhe-
En toen leidde hij Joacliim zijin kantoor
binnen.
„Ga zitten," zeide hij. „Mag ik u een si
gaar presen toeren?"
Joaehim bedankte. Hiji zag den heer Pud
ge medelijdend aan, want het was duidelijk
te zien, dat deze man ouder zwaar leed gebo
gen ging en slechte werktuigelijk sprak en
handelde.
Ja,"-zeidie de heer Pudge, te-wijl hij in
zij-n leunstoel voor de schrijftafel plaatsnam,
.ja, mijnheer, het is zoo. het is zoo!" Hij liet
het hoofd op zij'n hand rusten.
Joacliim zweeg. Berst na een ilango pauze
vroeg hij„Hoe gaat het mot Stonia?"
De li-ecr Pudge schrikte op. „Zij gaat
heen!" zeide hij zacht. „Het kind ligt op
sterven."
Plotseling sprong hij op, liep in de kamer
op en neer, terwijl hij met beide handen
over zijn haar streek.
„Altijd weer treft mij liet noodlot, altijd
en onophoudelijkriep hij uit. „Sedert ik
in Duitachland ben geweest, vervolgt het mij
onbarmhartig. Sedert ik u gezien heb, mijn
heer, treft mij de -eene slag nai de andere.
Mijn Stonia sterft en mijn vrouw zal dat
niet overleven, en ook mijn andere dochter
zal i'k verliezen! Sed'ert u met mij mede ge
gaan is, vervolgt het ongeluk mij! En nu
nog die politieks verwikkelingen! Al mijn
plannen zijn verijdeld'1 Ik ben geruïneerd.
O, Stonia, Stonia
De heer Pudge verborg het gelaat in de
handen, hij kon slechts met moeite ademha
len en barstte eindelijk in snikken uit, waar
aan hij wanhopig toegaf. Hij' zette zich we
der in zijn leunstoel, weende cn snikte, de
tranon, rolden tusschen zijn vingers door.
Joaehim werd bewogen. Hiji kon geen
den moest handelen, voor zoover da bescher
ming van Amerikaansehe belangen dut eisch-
to. 'De admiraal kreeg deze dubbelzinnige op
dracht -eerst na do Inname der Ta-kn-forten,
waaraan hij geen deel had genomen. Nn ziet
men in de Vereenigde Staten in dat lieL zaak
is krachtiger in tc grijpen. Tegen een verdee
ling van China, zouden de Vereenigde Staten
zich verzetten.
Crispi noemt in de „Tribuna" de Chinee
sche crisis een ernstig gevaar voor den Buro-
peesehen vrede.
Over de Chineesche regeering loopen voort
durend de dolste geruchten. Do Keizer en
de Keizerin-Weduwe zouden vermoord zijn
het paleis zou verbrand zijn dé Keizer
in-Weduwe zou vermist worden zij zou
zelfmoord hebben gepleegd de leiders der
verschillende partijen zouden druk aan het
strijden zijn om de groote rijkdommen der
Keizerin. de Keizerin zou een duren eed
hebben gezworen, dat zij alle Europeanen zal
vermoorden als zij Peking moet verlaten,
enz. enz.
Gewengdc tlededecllngen.
Murawief's dood wordt natuurlijk ini de
Europeesche pers besproken.
De Dondensche bladen herinneren er aan
dat Murawief zich als een vijand' van Enge
land heeft ontpopt. Overigens noemen zij
hem een weinig krachtig staatsman, wiens
dood geen verandering zal te weeg brengen
in de Russische politiek.
De Czaar zal, meent men, zijn vredespoli
tiek voortzetten.
Do Fransche bladen brengen hulde aan
Murawief als ©en vriend van Frankrijk. Del-
cassé heeft reeds Donderdagavond namens
de regeering der Republiek dé 'Russische re
geering deelneming betuigd.
Desgelijks deed! Frans Jozef.
Murawief's dood is waarschijnlijk veroor
zaakt door een bloeduitstorting in de herse
nen.
Naar uit Petereburg aan d'e „Temps" wordt
gemeld, is d'e attaché aan het departement
van buitenlandsche zaken, graaf Lansdorf,
belast mot het voorloopig bestuur van het
departement.
Di'. Semon heeft eon bulletin over den ge
zondheidstoestand van den Khedive uitgege
ven, waarin lvij zegt, dat deze aan do gemaak
te afspraken geen gevolg kan geven, daar hij
lijdende is aan een' besmettelijke keelziekte.
Keizer Wilhelm heeft te Kiel liet vertrek
der kanonneerboot Lucks naar China bij
gewoond, en daarbij de bemanning toegespro
ken, hen wijzend op den heldenm-oed dooi- de
mannen der litis betoond.
De Keizer is voornemens ook tegenwoor
dig te zijn bij het vertrek van de marine-
bataljons uit Willem shaven den 3on Juli.
Op aandringen van Waldeck-Rousseau zal
Rabier's voorstel om het geven van onderwijs
te verbieden aan niet-erkende orden, inge
voegd woiden in liet regeeringsontwerp op
de geestelijke orden.
De commissie voor de amnestie uit de
woorden vinden. Gaarne had hij den heer
Pudge eenige troostwoorden toegesproken,
ofschoon het hem zonderling voorkwam, dat
hij de schuld1 zou zijn van hot ongeluk van
dezen man. Hij vergaf deze beschuldiging,
omdat hij zag, dat de man zoo ongelukkig
was. Maar woorden konden hier toch niets
uitrichten. Hij greep een der handen van
den hear Pudge, trok ze hem van. het gelaat,
drukte ze en zag hem deelnemend! aan.
Dit spoordb den heer Pudgo opnieuw aan,
hij scheen d'oor Joachim's medelijden bewo
gen te worden.
„Ja, mijnheer, ik zal niet alleen Stonia,
maar ook Victoria verliezen. Het is een on
gelukkige geschiedenis. Het meisje is wan
hopig op u verliefd. U is dé oorzaak van dit
nieuwe ongeluk. U zal denken, dat ik waan
zinnig ben, omdat ik het u zeg en werkelijk
komt mijn toestand! den waanzin zeer nabij.
Alles wordt mij ontnomen. Wanneer n
slechts mijn Victoria wilde redden! Maak
mijn ikind gelukkig. Ik geef haar millioeuen
als huwelijksgiftRéd Victoria het leven
Eén mijner kinderen moét ik toch behou
den
Joacliim werd smartelijk aangedaan. Dat
een vader hem smeekte, de dochter te 'trou
wen, stond zoo lijnrecht tegenover zijn na
tuur, dat alles in hem er tegen ia opstand
■kwam. Hij werd eerst bleek, toen donkerrood.
„Ach, mijnheer," zeide de lieer Pudge, „ik
begrijp u, maar er is hier geen sprake meer
van trots cin eer. Ik wil alleen Victoria's le
ven redden." Hij steunde zwaar. „Zoo moet
het nu eindigen," zeide hij. „Ach God. had
ik u maar nooit gezienWas ik maar nooit
over dien rampzaligen wijnberg gegaan
Harde bonsen weerklonken op de deur, die
tegelijkertijd geopend werd ea omringd door
Fransche Kamer heeft een motie aangeno
men, de regeering verzoekende een volledig
amnestie-ontwerp (d. w. z. ook Déroulède
c.s. omrattend) in te dienen.
De regeering zal natuurlyk weigeren.
De »Polit. Corr." verneemt uit liet Vati-
caan dat kardinaal Ledochowski ondanks
zijn ongesteldheid He prefectuur der propa
ganda behoudt.
Ongevallenwet.
Thans is bij de Tweede Kamer ingekomen
het door de Regeering aangekondigde nieuwe
ontwerp houdende wettelijke verzekering
tegen geldelijke gevolgen van ongevallen in
bepaalde bedrijven.
In de memorie van toelichting zegt de
Minister:
Nadat het vroegere ontwerp van wet tot
wettelijke verzekering van werklieden tegen
geldelijke gevolgen van ongevallen in be
paalde bedrijien door de Eerste Kamer der
Staten-Geneiaa! was verworpen, is de Regee
ring tot de overtuiging gekomen, dat alsnog
opnieuw een ontwerp tot wettelijke voor
ziening tegen de geldelijke gevolgen van
ongevallen in bepaalde bedrijven behoort te
worden ingediend.
Zij is van oordeel, dat dit ontwerp moet
worden gebouwd op dezelfde grondslagen als
waarop het vorige met groote meerderheid
door de Tweede Kamer der Staten-Generaal
aangenomen ontwerp berustte, doch dat
daaibij in bet belang van het spoedig tot
stand Komen eener wet, waarbij de belangen
van duizenden burgeis zoozeer betrokken z'yn,
voor zooveel der Regeering mogelyk is, reke
ning moet wot den gehouden met de bij de
behandeling van net vorige ontwerp duidelyk
gebleken meeningen der Staten-Generaal.
Voor zoover die meeningen hebben geleid
tot aanneming van amendementen door de
Tweede Kamer, heeft de Regeering door zich
daarbij neer te leggen reeds getoond, daar
tegen geene overwegende bezwaren te hebben.
Intusscben is uit de gehouden stemmingen
gebleken, dat eene meerderheid iri de Tweede
Kamer aan d-m weikgeier gaarne eeriige
vrijheid had zien toegekend in de wijze,
waarop li ij aan zjjn geldelijke verplichtingen
jegens de Ryksverzekei mgsbank zou moeten
voldoen, terwijl ook in de Eerste Kamer
stemmen zijn opgegaan om instemming met
dat denkbeeld te betuigen.
Dat de amendementen van de heeren De
Beaufort c. s. en De Savorr.in Lohman c. s.,
welke beoogden zekere vrijheid te geven, niet
werden aangenomen, moet worden geweten
aan technische bezwaren, welke tegen het
laatstgenoemd amendement waren geopperd,
en aan een verschil van opvatting ten aan
zien van het gebruik eener polis onder eene
regeling als bij liet eerstgenoemde amen
dement was voorgesteld.
Bij de behandeling dier amendementen is
gebleken, dat de Regeering, hoewel zij in
het verkenen der bedoelde vrijheid aan den
werkgever geen voordeel voor dezen zou zien,
daartegen wat het beginsel betreft, geen
overwegend bezwaar had.
verschrikte, angstige bedienden, traden twee
mannen in stedelijke poli tie-uniform het ver
trok binnen.
De heer Pudge richtte zich, in zijn voilé
lengte op.
„V ij zoeken den heer Willem Pudge," zei
de een. der mannen.
„Die ben ik," antwoordde de heer Pudge
met vaste stem.
„Zoo neem ik u in naam der weten in op
dracht van den kommandant gevangen we
gens landverraad en verzoek u dadelijk met
ons mede te gaan."
„Waarheen
Do heer Pudge scheen zijn oude kalmte en
den trots van betere dagen herwonnen to
hebben.
„Wij hebben de opdracht, u in die gevange
nis te Pretoria te brengen."
„Zeer goed, mijne heeren, ik zal met u
gaan, maar u zult mij wei zooveel tijd gun
nen, d'at ik afscheid van mijja familie neem
en cenige schikkingen voor mijn zaken, tref."
„Hoeveel tijd heeft u noodig?"
„Een. uur."
„Wij staan u tien minuten toe."
Een kreet weerklonk voor de deur. Victo
ria kwam met bleek gelaat -en koortsachtige
oogou binnen.
Zij bleef een oogonbliik staan en sloeg het
tooneel gade. „U wordt gevangen genomen,
vader?" riep zij uit.
„Dat was te verwachten," antwoordde de
heer Pudge.
Victoria snelde op hem toe, sloeg haar ar
men om zijn hals en bedekte zijn gelaat met
kussen. Toen ging zij naar Joaehim, zag hean
lang aam en wierp zich plotseling voor zijn
voeten. „Red. ons!" smeekte rij. „Red ons!"
t Wordt vervolgd.)
