No. 10276
54"<e Jaargang.
Woensdag 27 Juni 1900.
GOUD EN EER.
latere. Telefoon Mo. 193.
Be richt.
BUITENLAND.
SCIII1EDAWHE COUIMNT
Deze courant verschijnt dagelgks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor S c h i e d a m en V1 a a r d i nge n fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prgs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelgks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
BureauBotcrstrnat 68.
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Gioote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bjj abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zgn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
m
Zij. die met I Juli op de „8cl»lc>
dantsche Courant" Inteekenen, ont
vangen de tot dien datum ver-
6cii|)ncude nummers gratis.
Algemeen overslcht.
SCHIEDAM, 26 Juni 1900.
OE OORLOG.
Het laatste telegram van lord ltobei ts
bewijst weer duidelijk dat de Engelsehen
nog de handen vol hebben aan de Boeren.
Vooral in den Vrijstaat. Wij weten hoe De
Wet het daar de indringers lastig heeft
gemaakt ten Noorden van Kroonstad om
telkens te ontsnappen en elders weder den
vijand op 't lijf te vallen.
Wat wij nu vernemen is ernstiger. Bij
Winburg zelfs, betrekkelijk niet ver van
Bloemfontein, heeft zich een afdeeling Boe
ren vertoond. Generaal Clements is met hen
slaags geweest en heeft hen verjaagd.
Altijd veijagen, nooit overwinnen. Daarin
ligt juist voor de Engehchen het gevaar, dat
zij de Boeren niet te pakken kunnen krggen
en hun eens eeD Hinken slag toebrengen.
Steeds weer ontsnappen de Boeren om later
opnieuw te beginnen.
Zoodoende is ook nog niets terechtgekomen
van de omsingeling van De Wet's macht dooi
Kitchener, Methuen en Rundie. Integendeel,
de Boerenmacht die aan de Zandrivier ope
reert, heeft de vei binding tussehen Rundie
en het Noorden vei broken.
Te Kaapstad is nog bericht ontvangen, dat
de Boeren onlangs bij Zandrivier een tiein
hebben genomen, die 2000 maiitasschen ver-
voeide met correspondentie voor loid Roberts'
tioepen. Twee mannen van het post-korps
weiden doodgeschoten en twee gewond, ter
wijl de trein zooveel mogelijk beschadigd
werd. Een waarde aan postzegels van 4000
p. st. viel daarbij den Boeien in handen.
Uit Maseru eindelyk wordt gemeld dat
Zaterdag in de richting van Hammonia een
hevige kanonnade is gehooid. Rundle's troe
pen schijnen dus toen ook in gevecht te
zijn geweest.
Dit beiicht zegt nog dat men zich onge
rust maakt over het district Lady bi and waai
de Vnjstaters in grooten getale de wapens
weder opvatten.
Lord Roberts meldt verder in zijn reeds
genoemd telegram dat de beredfen infanterie,
weinige mijlen ten Zuidoosten van Pretoria,
slaags is geweest met de vooi posten der
Boeren. Het komt ons meer aannemelijk vooi-
dat deze Boeren niet tot Botha's leger be
hoorden, dat nu meer oostelijk moet staan.
Een te Kaapstad ontvangen lelegiam meldt
dat de opstand ten Noorden der Oranje
rivier nu gedempt is. De Villiers' kommando,
sterk 220 man met 280 paaiden, 18 wagens,
260 geweien en 100.000 kogels, moet te
Bhkfontein zijn aangekomen en heeft zich
daar aan generaal Watren oveigegeven. Bij
het kommando waren 6 aanvoerdeis dei-
opstandelingen. Vieemd is evenwel dat
De Villiers zelf met een kleine afdeeling
oostwaarts zou zijn getiokken.
Uit Pretoria wordt gemeld dat Andries
Cronjé zich heeft overgegeven.
Volgens de s Westrn. Gaz." eiicht te Bloem-
ontein de diphteritis vreeselijk veel slacht-
Roman, uit Transvaal
VON
AUGUST NIEMANN.
47)
Ottilie liet do naald even.' rusten en zag
hem teeder aan. „Wat een groot offer moot
je mij tboch brengen!"
„Een offer? Hoe zoo? Wanneer ik alleen
was, moest ik toch ook werken, slechts met
d'at verschil, dat ik er -dan met zooveel genoe
gen in zou vinden."
„Je bent zoo goed, AchimJij als klerk
aan heit consulaat!"
„Wacht even! De eerste schrede tot de
hoogste eer!" zedde Joachim lachend. „De
ondersta sport van een Loogen ladder. Wie
weeit of ik nog niet eens gezant word'. Dan
koanen wij aan keizerlijke en koninklijke ho
ven, ent behoef je geen kleed-eren meer voor
je zelf -te maken, maar draagt toiletten, die
in' de couranten worden beschreven."
Ottil-ie glimlachte. „Je naam is er mooi ge
noeg voor," zeid© zij, „-alleen heb je nog de
war© protectie noodig. In ieder geval ben ik
bliji, dat je het denkbeeld opgegeven hebt,
om met dte hulptroepen naar de kust te gaan.
Het zou vreeselijk zijn te moeten denken,
dat de Bierero's naiar je konden schieten of
met speren werpenJe neef is t-och ook ge
wond' geworden
„Bah', men is zijn leven nergens zieker!
offers; alleen in die stad zgn 5000 zieken.
Weer een staaltje van de zonderlinge be
richten van Engehche zijde eu van de vaak
onhandige vechtkunst der Britsehe troepen
geeft Reuter's correspondent, waar hij meldt
dal na de gevechten oostelijk van Pretoiiu
in het begin der vorige week, generaal Ridley
aan het hoofd van bereden Australische infan
terie den vijand veivolgde. Zij naderden on-
gemeikt het laager, en op 800 yards begonnen
zij te vuren. Ieder man schoot ongeveer 150
patronen, met het gevolg dat twee
Boeren gedood werden. De Boeren trokken
toen fin wanorde (zeker om die twee dooden)
teiug onder bedekking van een gioole macht,
waai voor de bereden infanterie moest terug
trekken Dit geschiedde met buitengewone
koelbloedigheid zy leed geen vei liezen.
Zondering toch dat de aanvallers moeteu
terugtrekken omdat de vijand in wanorde
lijken aftocht is. Ra ia, hoe zit dat 7
Be Zufd-Afrlhaanschc Mali.
B-oycofc va-n Engelschen,
Een onzer oud-sladgenooten ontving uit
Kaap-had eon van 6 Juni gedagteokend
schrijven, waaraan wij een on and-cr ontloe
nen. Do correspondent- schrijft over d-e stem
ming onder -de Afrikaanders o. m.
„Wij Afrikaanders hebben allen erg te
doen met onze arme landgenoot en, maar wij
kunnen voor het oogenblik niets -doen maar
ik beloof u dat wij die versveiwchtc* sbhurken
hun bekomst zullen geven als de oorlog voor
bij -is, niet vochtende, maar op politiek en
handelsgebied. Niemand va.n ons zal eenig
artikel koopen dat uit Engeland komt- noch
zullen) wij iets koop on bij een Bngelsch win
kelier.
„Gij kunt de Nederlanders zeggen dat zij
hier handelsrelaties moeten -openen. Er zijn
hier 100,000 Afrik aander families die hen
zullen helpeni'k heb mijn familie reeds ge
zegd niets te koopen in een Engelschen win
kel zij. mogen alleen zaken doen met Neder
landers of Duitsehers.
„De Afrikaanders zijn Nederland zeer
dankbaar voor de sympathie en hulp die ons
is geschonken. Ik heb zitting in de commissie
van het Fonds voor de Transvaal salie wedu
wen en weezen. De commissie lieeft
reeds veel voor onze arme laadgenooten
gedaan die krijgsgevangenen zijn. Wij zijn
de Nederlanders ook zeer dankbaar voor het
groote aantal goederen die voor die gevange
nen zijtr uitgezonden. Wij deölen gemiddeld
65 pd. ist per dag uit, en ontvangen ongeveer
180 pd. st. per* dag van het publiek."
De schrijver, liet Neder!andsch. niet vol
doende machtig, drukt an oen postscriptum
zijn spijt uit dat liij „in dat vervloekte Bn
gelsch." moet schrijven.
Vrouwenkommand o's.
De „Volksstem" heeft van Anna du Bles-
sis liet volgende schrijven ontvangen:
Ik ben nog maar jong, en heb ook nog
nooit te vo-ren in couranten gesdireven, maar
terwijl ons dierbaar Vaderland in zulk een
kritieken tij-d verkeert, kan niemand, die
©enigszins een hart in zich omdraagt, het na
laten om zijn stem to laten hooren, al is de
stem maar van een vrouw.
Lieve zusters en burgeressen, laten wij
haast maken en de wapenen opnemen tegen
den vijand, indien) er nog zooveel mannen
Heeft men ook niet in tijd van vrede op mij-
geschoten? Je bent toch een moedig meisje.
Je zoudt een flinke soldatenvrouw zijn."
Ottalie boog zich diep over liaair werk. Zij
gaf geen antwoord. Hij sloeg haar met be
zorgdheid gade. Hij had in den laatsten tijd
dikwijls bemerkt, dat zij -treurig was en dat
zijn pogingen om haar op te vroolijken, niet
goed wilden gr lukken. En nu bemerkte hij
dat zij weende.
„Waarom ween je? Obtïlie, waarom ween
je vroeg hij, terwijl hij zachtjes beproefde
haar hoofd op te richten. „Wat scheelt ar
aan, lieveling? Waarom ween je toch zoo?"
Werkelijk weende zij bitter, en toen zij
opzag en haar zakdoek van d© oogen nam,
vielen er tranen op de witte japon.
Zij zag dit en zedde: „O, tranen op een
bruidskleed'Dat betee-kent ongeluk
„V-olstrekt niet!" z-eid© Joachim.
„Ach ja, Achim, ik vree© -dat wij gezon
digd hebben."
„Gezondigd
„Wij kunnen nu niet gelukkig zijn, Achim.
Ik weet het niet, ma-ar ik heb zulk een treu
rig voorgevoel!. Vannacht droomde ik van
Stoma. Zij heeft mij', toen' zij' riek was, ge
zegd: „Wanneer u trouwt, kooi -ik op nw
bruiloft." Het arme, lieve kindNu rust het
onder de graszoden en ik heb sedert haar be
grafenis nog niet eens het graf van mijn
lieve, Memo vriendin kunnen bezoeken."
'Joa-chim was bewogen, doch kon rioh! in
het gelukkig gevoel zijner liefde niet geheel
in Otialiefs stemming verplaatsen. „Ach, Ot-
rijn die rich te goed of te slecht achten om
naar voren te gaan.
Het is waarlijk een schande als men tegen
5 uur in de Marktstraat (en zelfs ook in an
dere straten) riet hoevele „gezonds, fnssche
eu storke" jonge mannen er tut do kantoren
komen. Kan er van hen geen een gemist
worden? Ik denk, ik mag zeggen ja.
Er rijn liier van d'ie hoogo mijnheertjes die
zich te hoog achten naar het front te gaan.
Dan rijm er weer diegenen die rich to slecht
achten. Die dragen weer dokterscertificaat-
jes. Schamen -die heertjes zich niet, indien, rij
zien dat reeds de vrouwen zich gereed willen
maken om op t© trekken en, wanneer er zoo
veel grijsaards zijn van over de 60 en 70 ja
ren die de wapenen opnemen en strijden,
niet voor hen zelvon? Voor wie dan? Voor al
die jorngo kinderen en jongeiioertjes die nu
thuis ritten en lekker eten en op een zacht
bed slapen, voor hen strijden zij1, want voor
hoelang (indien wij den vijland overwinnen)
zullen zijl het genot van hun handenarbeid
hebben? Neen, het is voor het nageslacht dat
do ouden strijdenen ie het dan geen schan
de dat menigeen der jongeren te lui rijn om
ook wat bij to dragen en ook hun lijf te roe
ren Heb is waarlijk om zelfs liet bloed van
een meisje te laten stilstaan.
Ik 'kam er niet, ja zelfs niet een, minuut
over denken, dat de vijand de overhand over
ons krijgen mag, want walt zal er van ons
gaaseho geslacht worden? Geen vleo3ch zal
daii kunnen bestaan. Wij rallen bijl -de En
gelschen moeten werken gelijk db Kaffers nu
bij ons, en voor het overige rallen wij nau
welijks als blanken behandeld worden. Eni
indien er niet nog vdlen dergenen die nu nog
achter zijn, rich aangorden en gaan en wak
ker strijden, is het nauwelijks te hopen, dat
wij overwinnen kunnen, want een elk en een
ieder weet toch dat de overmacht van den
vijand verbazend) groot is; dat, indien wij
niet elkeen die geraapt en geschraapt kan
worden, gebruiken, het bijna voor ons onmo
gelijk is do overwinning te behalen.
Broeders, denkt er toch. aan dat elkeen
van u die nog thuis zit cm niets dbet, een
medo-moordenaar is van ©en dierbaar duur-
gelcocht land' en varu een ganseh groot volk.
Kunt giji dat gel-ooven Kunt gij dat begrij
pen Denkt er maar over en gij zult met mij
moeten instemmen. Ge-looft mij', het zal ook
voor de vrouwen geen pleiriertochtje wezen
om naar voren te gaan, maar tooh er zijn die
genen, die alles willen opofferen indien wij
slechts on© land kunnen behouden. Ik wil
hopen en vertrouwen, dat wij 'ten laatste nog
de overwinning rallen behalen, maar ik ben
bevreesd er'voor, ais er nk-fc meer ernst van
gemaakt wordt.
P. S. Laten alle vrouwen, die gereed rijm
do wapenen) op te nemen, hetzij om te vech
ten of om de dorpen, te beschermen of om in
de verschillende commissariaten, de kost uit
te dleolen, hun adressen insturen aam dit
blad met bovenaan Vrouwenkommando, dam
zaïl ik adressen opnemen, -en wanneer wij' ge
noog hebben, kunnen wij er verder over be
palen.
Clifna.
Met den dng worden de 'berichten uit Chi
na ernstiger. Nog rijn er geen berichten van
Tien-tsin, laat staan van Peking die ook
maar de geringste reden geven om te hopen
op redding der Europeanen in beide steden.
tilie," zeide hij, „dab is wel heel treurig, maar
jo hebt toch altijd je plicht gedaan en meer
dan je phdhb. Denk nu niet aan cypressen,
nu de mirten voor ons moeten bloeien. Ik
geloof, dat wij beiden wel oen weinig geluk
hebben verdiend, het is ons gedurende lan
gen tijd niet voorspoedig gegaan, en' wie
weet, tegen welke moeilijkheden wij nog te
kampen rallen hebben."
„En zooe-vens sprak je nog zoo vol trots
over je benoeming tot gezant!"
„Nu ja, men mag toch wel eens lucht-kas-
teelem bouwen. Neen, wees nu niet bedroefd,
lieve Ottilie! Wanneer Stoma., de kleine en
gel, ons kon zien, zou zij het je niet kwalijk
nemen, wanneer je nu verheugd waart en
ook een beetje aan mij dacht."
„Je hebt gelijk, Achim, je hebt gelijk,"
zeide rij1, rijn hand drukkend „Het is ook
niet alleen om Stonia, dat ik zoo bedroefd'
ben. Wanneer ik denk, dat wij beiden hier
in den vreemde, verlaten, al© 't ware ver
stoeten, in het huwelijk rallen treden, dat
d)c onzen ons misschien verwensdien dan
kam ik niet vroolijk zijn."
Joachim zuchtte. „Zeg dab niet," antwoord
de hij. „Zie je, dab is mu wel heel treurig,
maar je moogt toch niet aan zulke gedachten
toegeven. De onzen zullen ons huwelijk zege
nen, waarvoor wij- met onbesmette wapenen
hebben gestreden. Geloof me: heb heeft mij
zwaar genoeg gevallen, mij van mijn tante
los te! maken, die een moeder voor mij is ge
weest maar kon ik andera handelen?
Maar laat ons niet op het verleden terug-
De Chineescho gezant te St. Petersburg ont
ving wel is waar Zondag een telegram van
den o ader koning van Nanking dat de gezan
ten te Peking ongedeerd zijn; maar de on
derkoning weet er waarschijnlijk even weinig
van al© de Eraropeesche regeeringen.
Zondag seinde sdiout-bij-nadht Bruce dab
sinds de insluiting te Tien-tsin wanhopig
wordt gevochten.
Rruoo bericht dat admiraal Seymour onge
veer 2000 man1 onder rijn 'bevelen heeft, sa
mengesteld uit de bemanning der verschil
lende -schepen. Met die 2000 man. is Seymour
verdwenen, Is deze macht te Peking aange
komen of, zooals andere berichten luiden, nia
wanhopigen tegenstand tot den laatsten mans
gedood? Men weet er niets van; maar het
laatste is, helaas! waarschijinlijlker dan! het
eerste. De omsingeling van Tien-tsin, aldus
meldt Bruce, maakte het onmogelijk Sey
mour ter hulp te snellen, want toen werd
het meer noodig Tien-tsin te helpen.
Allereerst was het toen noodig do Chinee-
sche vloot en de Taku-forten onschadelijk te
maken. Mot belangrijke verliezen voor de
Europeesche troepen is dit geschied. Daarna
is alle aandacht gewijd aan Tien-tsin, maai
de .eerste, zwakke ontzettingskolonno is door
de Chi neezen teruggeslagen.
D'at d© Taku-forten het vuur openden op
de Europeesche schepen is door Li-Hung-
Tschang geweten aan hot ultimatumeen
daad van oorlog be toekende het niet. China-
is niet in oorlog met de mogendheden, be-
toogt Li.
Toen evenwel gisteren in het Engelsebe
Lagerhuis de vraag werd gesteld welke
eisolien dit ultimatum had ingehouden, ver
klaard© de onderstaatssecretaris Brodrickdat
Bruce niets over oen ultimatum liad geseind.
Do Etirop-eesch© regeeringen zien nu toch
het gevaar duidelijk in. Engeland versterkt
zijn. troepenmachtRusland mobiliseert een
deel van rijn leger; de andere staten zen
den meer schepen en manschappen.
Dat over Klacht» 40,000 mm Russische
troepen Cliina waren binnengerukt, is de
Engelsehe regeering, blijkens Brodrkk'e ver
klaring in het Lagerhuis, onbekend.
Do Fransdie kruiser "V a u b a n en een
transportschip zijin! met 500 mariniers van
Saigon naaar Ta-ku vertrekken. Ook de avi
so Bengali heeft zeo gekozen naar Ben
gali.
Naar de „Polit. Corr." uit Parijs ver
neemt, onderscheidt moni daar tussehen
Frankrijk's bijzondere positie in Zuid-China
en zijn verhouding, gelijlk aan die der andere
mogendheden, tot de regeering to Peking.
Het schijnt dat de beweging nog aan om
vang toeneemt.
Aan do „Daily Express" wordt uit Shang
hai bericht da(t men daar de houding der
Chineesche vloot niet vertrouwt. De Cliinee-
sc'ne schepen rijn veel sterker in) aantal dan
do Europeesche. Het Engelsehe oorlogsschip
Undaunted is omringd door vijf goed
bewapende Gliineesche kruisers.
Ander-o berichten aan hetzelfde blad, even
eens uit Shang-liai', luiden nk>g dreigender.
De Ohineesche regeering zou do laatste
drie jaren elke maand 20,000 snelvuurgewo-
ren hebben ingevoerd. Er staan nu 80,000
goed geoefende Gliineesche soldaten in het
veld en bovendien nog een leger van 270,000
man, de Boksers daaronder begrepen.
Ook de Russische overheid te Port Arthur
zien; wij moeten voor de 'toekomst leven
Je gelooft tocli aan onze 'toekomst of geloof
je er niet aan
Ottilie zag hem vol vertrouwen aan en
door de 'tranen heen schitterden haar oogen
liefdevol en teeder.
Op do trap hoorde men een) zwaren stap
en vervolgens, dat er een gesprek gevoerd
werd.
„Komt de heer Berger daar?" vroeg Joa-
ehiin.
„Neen, diens stap is niet zoo zwaar," ant
woordde Ottilie.
Do schreden, kwamen steeds nader. Men
kon nu de stemmen van juffrouw Wiarda
en ©en vreemde onderscheiden. Er werd ge
klopt. Joachim deed de deur open; een)man
in denzelfden uniform gekleed, als de bode,
■die voor den heer Pudge op dien bewustcn
dag zoo noodlottig was geworden, stond op
den drempel naast juffrouw Wiard'a- en vroeg
naar deni heer Joapuin, ook genaamd graaf
von den naam werd door den man der
wet zoo zonderling lutgepro-ken, dat Joa-
chim gelachen zou hebben, wanneer hij niet
zoo pijnlijk aangedaan- was geworden.
„Die ben ik," zeidb liij.
Be beambte trad) de kamer binnen. Otti
lie" was verschrikt opgesprangen.
„Ik heb die opdracht ontvangen u naar
Pretoria voor het gerecht te brengen."
„O God!" riep Ottilie uit, „mijnt voorge
voel!"
„Maak je niet ongerust," zeide Joachim,
haar troostend', „ik ben er mij niet van be-
zendt alarmeerende berichten. Daar rijn
40,000 Chin-eezen en slechts 4000 man Rus-
60U achtergebleven. Men hoeft daar geen
nader beriobt vernomen van de 4000 man,
die tien dagen geleden, naar Tien-tsin! mar
cheerden.
Nog gewaagt' de „Daily Express" van hot
gerucht, dat de verbonden -troepen de Ta-ku-
forten in do lucht zouden hebben laten sprin
gen en alle beschikbare mannen tot ontzet
van Tien-tsin zouden hebben) uitgezonden.
Er moet verwoed gestreden rijn bij de in
neming der Ta-ku-forten2000 Chnreezeni
zouden gesneuveld zijn.
Volgens de „Daily News" moeten de Chi
neesche troepen voornemens rijn de forten te
hernemen.
Te Peking schijnen ongeveer 400 man
Europeesche troepen te rijn'.
Heb Gliineesche leger wordt, naar het
schijnt, nog steeds versterkt. Zoo verneemt
de „Daily Mail" uit Tschi-fu dat de gouver
neur van Sdhang-tung op weg is naar Peking
met een troepenmacht die voorzien is vat»
modem geschut, o. a. maxims en Norden-
feldta.
Ook Tschi-fu wordt bedreigd. De Qosten-
rijkselie 'kanonneerboob Zent-a hoeft er 15
man -achtergelaten! ter beveiliging der consu
laten, maar is toen met de berichten der
consuls doorgestoomd naar Ta-ku.
In het gevecht van Vrijdag biji THen-tsin is
de -eerste officier van den Engelschen' kruiser
Barfleur gesneuveld. De verhezen der
Europeanen moeten 300 dooden en gewonden
zijn.
Te Kiel verzekert men in marine-kringen
dat de Hans a eon C-hineescb schip op de
-kust heeft laten loopen, waarbij) de Chinee-
zem 50 dooden en 70 gewonden hadden.
Ook Li-Hung-Tseh ang wijt den opstand
aan het fanatisme der missionarissen, vooral
der Katholieken.
Gemengde üfededecllngen.
Het Lagerhuis heeft het ontwerp betref
fende den Australischen Statenbond bij derde
lezing aangenomen.
Toen president Loubet Zondag met ©enige
ministers, onder wie Waldeck-Rousseau, het
feest der Vereeniging van weerbaarhei ds-
korpsen bezocht, verliet Grébauval, -de voor
zitter van den Parijscben gemeenteraad, de
officieel© tribune. Men zag daarin -een balee-
disdn'g van. Loubet, maar Grébauval heeft
verklaard dat hij niet wild© samenzijn, met
Waldeck-Rousseau na diens weigering dn za
ke de receptie van Marchaadi
Gisteren is te FAs heb internationaal
mijnwerkersoongr pendt
Bij prachtig weder is gistel en te Holtenau
het standbeeld van Keizer Wilhelm »den
Groote" onthuld. Tegenwoordig waren met
den Keizer prins en prinses Heinricb, de
vorst van Monaco, de Japansche prins Kanin,
de ministers Von Bülow, Posadowsky en
Tirpitz. Onder de officieren waren ook de
kommandanten van de te Kiel liggende
Turksche, Nederlandsche en Japansche oor
logsschepen.
De Keizer ging naar het keizerlijk pavil
joen, waar de minister Posadowsky de toe
spraak hield. Na de onthulling legde kapt.-
ter-zee Van Woerden, kommandant van het
wust iets kwaads gedaan te hebben. Weet u
misschien," vroeg hij! gan den beambte, „wat
men van mij verlangt?"
„Dat weet ik niet. Ik heb slechts -de op
dracht gekregen, u naar Pretoria to voeren
en ik hoop dat u goedschiks inedb zult gaan
en ik niet genoodzaakt zal wordbn, dwang
maatregelen te nemen."
„Ik ga met je mede," zedde Ottilie, haar
witte japon ter rijde leggend.
Juffrouw Wiarda was verdwenen en kwam
met den heer Berger terug.
„Wat wil u?" vroeg hij den beambte. „Ik
sta voor dien heer in. Hij is geen verrader,
maar een Duitseher en oen vriend van de re
geering. Hij was ook op het marktplein om
voor de regeering te strijdten."
„Dat kan zoo rijn," zedde -de beambte.
„Dat gaat mij' evenwel -niet aan. Ik moet
dien heer naar Pretoria brengen."
„Dau ga ik mede 1" zeide de heer Berger
©p drukte Joachim stevig de hond.
Joachim deed z-ju best r.cb goed to hou
den, cpdlat Ottilie den moed niet zou laten
zakken, doch hij stond als verdoofd. Juist in
dezen tijd van vreedzaam -geluk, nu rijn. ge
dachten in 't allerminst van strijd en tegen
spoed vervuld' waren, nu hij rich zelf had
voorgespiegeld, dat alle leed nu eindelijk
voorbij was, nu trof hem gevangenneming
als ©en bliksemstraal. Maar niet aan rich zelf
dacht hij. Hij ondervond nu, dat degene, die
waarachtig liefheeft, het leed niet met eigen,
maai- met de ziel van de geliefde voelt.
Wordt vervolgd.)