No. 10276 54"<e Jaargang. Woensdag 27 Juni 1900. GOUD EN EER. latere. Telefoon Mo. 193. Be richt. BUITENLAND. SCIII1EDAWHE COUIMNT Deze courant verschijnt dagelgks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per kwartaal: Voor S c h i e d a m en V1 a a r d i nge n fl. 1.25. Franco per post fl. 1.65. Prgs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelgks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur aan het bureau bezorgd zijn. BureauBotcrstrnat 68. Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Gioote letters naar de plaats die zij innemen. Advertentiën bjj abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier van zgn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. m Zij. die met I Juli op de „8cl»lc> dantsche Courant" Inteekenen, ont vangen de tot dien datum ver- 6cii|)ncude nummers gratis. Algemeen overslcht. SCHIEDAM, 26 Juni 1900. OE OORLOG. Het laatste telegram van lord ltobei ts bewijst weer duidelijk dat de Engelsehen nog de handen vol hebben aan de Boeren. Vooral in den Vrijstaat. Wij weten hoe De Wet het daar de indringers lastig heeft gemaakt ten Noorden van Kroonstad om telkens te ontsnappen en elders weder den vijand op 't lijf te vallen. Wat wij nu vernemen is ernstiger. Bij Winburg zelfs, betrekkelijk niet ver van Bloemfontein, heeft zich een afdeeling Boe ren vertoond. Generaal Clements is met hen slaags geweest en heeft hen verjaagd. Altijd veijagen, nooit overwinnen. Daarin ligt juist voor de Engehchen het gevaar, dat zij de Boeren niet te pakken kunnen krggen en hun eens eeD Hinken slag toebrengen. Steeds weer ontsnappen de Boeren om later opnieuw te beginnen. Zoodoende is ook nog niets terechtgekomen van de omsingeling van De Wet's macht dooi Kitchener, Methuen en Rundie. Integendeel, de Boerenmacht die aan de Zandrivier ope reert, heeft de vei binding tussehen Rundie en het Noorden vei broken. Te Kaapstad is nog bericht ontvangen, dat de Boeren onlangs bij Zandrivier een tiein hebben genomen, die 2000 maiitasschen ver- voeide met correspondentie voor loid Roberts' tioepen. Twee mannen van het post-korps weiden doodgeschoten en twee gewond, ter wijl de trein zooveel mogelijk beschadigd werd. Een waarde aan postzegels van 4000 p. st. viel daarbij den Boeien in handen. Uit Maseru eindelyk wordt gemeld dat Zaterdag in de richting van Hammonia een hevige kanonnade is gehooid. Rundle's troe pen schijnen dus toen ook in gevecht te zijn geweest. Dit beiicht zegt nog dat men zich onge rust maakt over het district Lady bi and waai de Vnjstaters in grooten getale de wapens weder opvatten. Lord Roberts meldt verder in zijn reeds genoemd telegram dat de beredfen infanterie, weinige mijlen ten Zuidoosten van Pretoria, slaags is geweest met de vooi posten der Boeren. Het komt ons meer aannemelijk vooi- dat deze Boeren niet tot Botha's leger be hoorden, dat nu meer oostelijk moet staan. Een te Kaapstad ontvangen lelegiam meldt dat de opstand ten Noorden der Oranje rivier nu gedempt is. De Villiers' kommando, sterk 220 man met 280 paaiden, 18 wagens, 260 geweien en 100.000 kogels, moet te Bhkfontein zijn aangekomen en heeft zich daar aan generaal Watren oveigegeven. Bij het kommando waren 6 aanvoerdeis dei- opstandelingen. Vieemd is evenwel dat De Villiers zelf met een kleine afdeeling oostwaarts zou zijn getiokken. Uit Pretoria wordt gemeld dat Andries Cronjé zich heeft overgegeven. Volgens de s Westrn. Gaz." eiicht te Bloem- ontein de diphteritis vreeselijk veel slacht- Roman, uit Transvaal VON AUGUST NIEMANN. 47) Ottilie liet do naald even.' rusten en zag hem teeder aan. „Wat een groot offer moot je mij tboch brengen!" „Een offer? Hoe zoo? Wanneer ik alleen was, moest ik toch ook werken, slechts met d'at verschil, dat ik er -dan met zooveel genoe gen in zou vinden." „Je bent zoo goed, AchimJij als klerk aan heit consulaat!" „Wacht even! De eerste schrede tot de hoogste eer!" zedde Joachim lachend. „De ondersta sport van een Loogen ladder. Wie weeit of ik nog niet eens gezant word'. Dan koanen wij aan keizerlijke en koninklijke ho ven, ent behoef je geen kleed-eren meer voor je zelf -te maken, maar draagt toiletten, die in' de couranten worden beschreven." Ottil-ie glimlachte. „Je naam is er mooi ge noeg voor," zeid© zij, „-alleen heb je nog de war© protectie noodig. In ieder geval ben ik bliji, dat je het denkbeeld opgegeven hebt, om met dte hulptroepen naar de kust te gaan. Het zou vreeselijk zijn te moeten denken, dat de Bierero's naiar je konden schieten of met speren werpenJe neef is t-och ook ge wond' geworden „Bah', men is zijn leven nergens zieker! offers; alleen in die stad zgn 5000 zieken. Weer een staaltje van de zonderlinge be richten van Engehche zijde eu van de vaak onhandige vechtkunst der Britsehe troepen geeft Reuter's correspondent, waar hij meldt dal na de gevechten oostelijk van Pretoiiu in het begin der vorige week, generaal Ridley aan het hoofd van bereden Australische infan terie den vijand veivolgde. Zij naderden on- gemeikt het laager, en op 800 yards begonnen zij te vuren. Ieder man schoot ongeveer 150 patronen, met het gevolg dat twee Boeren gedood werden. De Boeren trokken toen fin wanorde (zeker om die twee dooden) teiug onder bedekking van een gioole macht, waai voor de bereden infanterie moest terug trekken Dit geschiedde met buitengewone koelbloedigheid zy leed geen vei liezen. Zondering toch dat de aanvallers moeteu terugtrekken omdat de vijand in wanorde lijken aftocht is. Ra ia, hoe zit dat 7 Be Zufd-Afrlhaanschc Mali. B-oycofc va-n Engelschen, Een onzer oud-sladgenooten ontving uit Kaap-had eon van 6 Juni gedagteokend schrijven, waaraan wij een on and-cr ontloe nen. Do correspondent- schrijft over d-e stem ming onder -de Afrikaanders o. m. „Wij Afrikaanders hebben allen erg te doen met onze arme landgenoot en, maar wij kunnen voor het oogenblik niets -doen maar ik beloof u dat wij die versveiwchtc* sbhurken hun bekomst zullen geven als de oorlog voor bij -is, niet vochtende, maar op politiek en handelsgebied. Niemand va.n ons zal eenig artikel koopen dat uit Engeland komt- noch zullen) wij iets koop on bij een Bngelsch win kelier. „Gij kunt de Nederlanders zeggen dat zij hier handelsrelaties moeten -openen. Er zijn hier 100,000 Afrik aander families die hen zullen helpeni'k heb mijn familie reeds ge zegd niets te koopen in een Engelschen win kel zij. mogen alleen zaken doen met Neder landers of Duitsehers. „De Afrikaanders zijn Nederland zeer dankbaar voor de sympathie en hulp die ons is geschonken. Ik heb zitting in de commissie van het Fonds voor de Transvaal salie wedu wen en weezen. De commissie lieeft reeds veel voor onze arme laadgenooten gedaan die krijgsgevangenen zijn. Wij zijn de Nederlanders ook zeer dankbaar voor het groote aantal goederen die voor die gevange nen zijtr uitgezonden. Wij deölen gemiddeld 65 pd. ist per dag uit, en ontvangen ongeveer 180 pd. st. per* dag van het publiek." De schrijver, liet Neder!andsch. niet vol doende machtig, drukt an oen postscriptum zijn spijt uit dat liij „in dat vervloekte Bn gelsch." moet schrijven. Vrouwenkommand o's. De „Volksstem" heeft van Anna du Bles- sis liet volgende schrijven ontvangen: Ik ben nog maar jong, en heb ook nog nooit te vo-ren in couranten gesdireven, maar terwijl ons dierbaar Vaderland in zulk een kritieken tij-d verkeert, kan niemand, die ©enigszins een hart in zich omdraagt, het na laten om zijn stem to laten hooren, al is de stem maar van een vrouw. Lieve zusters en burgeressen, laten wij haast maken en de wapenen opnemen tegen den vijand, indien) er nog zooveel mannen Heeft men ook niet in tijd van vrede op mij- geschoten? Je bent toch een moedig meisje. Je zoudt een flinke soldatenvrouw zijn." Ottalie boog zich diep over liaair werk. Zij gaf geen antwoord. Hij sloeg haar met be zorgdheid gade. Hij had in den laatsten tijd dikwijls bemerkt, dat zij -treurig was en dat zijn pogingen om haar op te vroolijken, niet goed wilden gr lukken. En nu bemerkte hij dat zij weende. „Waarom ween je? Obtïlie, waarom ween je vroeg hij, terwijl hij zachtjes beproefde haar hoofd op te richten. „Wat scheelt ar aan, lieveling? Waarom ween je toch zoo?" Werkelijk weende zij bitter, en toen zij opzag en haar zakdoek van d© oogen nam, vielen er tranen op de witte japon. Zij zag dit en zedde: „O, tranen op een bruidskleed'Dat betee-kent ongeluk „V-olstrekt niet!" z-eid© Joachim. „Ach ja, Achim, ik vree© -dat wij gezon digd hebben." „Gezondigd „Wij kunnen nu niet gelukkig zijn, Achim. Ik weet het niet, ma-ar ik heb zulk een treu rig voorgevoel!. Vannacht droomde ik van Stoma. Zij heeft mij', toen' zij' riek was, ge zegd: „Wanneer u trouwt, kooi -ik op nw bruiloft." Het arme, lieve kindNu rust het onder de graszoden en ik heb sedert haar be grafenis nog niet eens het graf van mijn lieve, Memo vriendin kunnen bezoeken." 'Joa-chim was bewogen, doch kon rioh! in het gelukkig gevoel zijner liefde niet geheel in Otialiefs stemming verplaatsen. „Ach, Ot- rijn die rich te goed of te slecht achten om naar voren te gaan. Het is waarlijk een schande als men tegen 5 uur in de Marktstraat (en zelfs ook in an dere straten) riet hoevele „gezonds, fnssche eu storke" jonge mannen er tut do kantoren komen. Kan er van hen geen een gemist worden? Ik denk, ik mag zeggen ja. Er rijn liier van d'ie hoogo mijnheertjes die zich te hoog achten naar het front te gaan. Dan rijm er weer diegenen die rich to slecht achten. Die dragen weer dokterscertificaat- jes. Schamen -die heertjes zich niet, indien, rij zien dat reeds de vrouwen zich gereed willen maken om op t© trekken en, wanneer er zoo veel grijsaards zijn van over de 60 en 70 ja ren die de wapenen opnemen en strijden, niet voor hen zelvon? Voor wie dan? Voor al die jorngo kinderen en jongeiioertjes die nu thuis ritten en lekker eten en op een zacht bed slapen, voor hen strijden zij1, want voor hoelang (indien wij den vijland overwinnen) zullen zijl het genot van hun handenarbeid hebben? Neen, het is voor het nageslacht dat do ouden strijdenen ie het dan geen schan de dat menigeen der jongeren te lui rijn om ook wat bij to dragen en ook hun lijf te roe ren Heb is waarlijk om zelfs liet bloed van een meisje te laten stilstaan. Ik 'kam er niet, ja zelfs niet een, minuut over denken, dat de vijand de overhand over ons krijgen mag, want walt zal er van ons gaaseho geslacht worden? Geen vleo3ch zal daii kunnen bestaan. Wij rallen bijl -de En gelschen moeten werken gelijk db Kaffers nu bij ons, en voor het overige rallen wij nau welijks als blanken behandeld worden. Eni indien er niet nog vdlen dergenen die nu nog achter zijn, rich aangorden en gaan en wak ker strijden, is het nauwelijks te hopen, dat wij overwinnen kunnen, want een elk en een ieder weet toch dat de overmacht van den vijand verbazend) groot is; dat, indien wij niet elkeen die geraapt en geschraapt kan worden, gebruiken, het bijna voor ons onmo gelijk is do overwinning te behalen. Broeders, denkt er toch. aan dat elkeen van u die nog thuis zit cm niets dbet, een medo-moordenaar is van ©en dierbaar duur- gelcocht land' en varu een ganseh groot volk. Kunt giji dat gel-ooven Kunt gij dat begrij pen Denkt er maar over en gij zult met mij moeten instemmen. Ge-looft mij', het zal ook voor de vrouwen geen pleiriertochtje wezen om naar voren te gaan, maar tooh er zijn die genen, die alles willen opofferen indien wij slechts on© land kunnen behouden. Ik wil hopen en vertrouwen, dat wij 'ten laatste nog de overwinning rallen behalen, maar ik ben bevreesd er'voor, ais er nk-fc meer ernst van gemaakt wordt. P. S. Laten alle vrouwen, die gereed rijm do wapenen) op te nemen, hetzij om te vech ten of om de dorpen, te beschermen of om in de verschillende commissariaten, de kost uit te dleolen, hun adressen insturen aam dit blad met bovenaan Vrouwenkommando, dam zaïl ik adressen opnemen, -en wanneer wij' ge noog hebben, kunnen wij er verder over be palen. Clifna. Met den dng worden de 'berichten uit Chi na ernstiger. Nog rijn er geen berichten van Tien-tsin, laat staan van Peking die ook maar de geringste reden geven om te hopen op redding der Europeanen in beide steden. tilie," zeide hij, „dab is wel heel treurig, maar jo hebt toch altijd je plicht gedaan en meer dan je phdhb. Denk nu niet aan cypressen, nu de mirten voor ons moeten bloeien. Ik geloof, dat wij beiden wel oen weinig geluk hebben verdiend, het is ons gedurende lan gen tijd niet voorspoedig gegaan, en' wie weet, tegen welke moeilijkheden wij nog te kampen rallen hebben." „En zooe-vens sprak je nog zoo vol trots over je benoeming tot gezant!" „Nu ja, men mag toch wel eens lucht-kas- teelem bouwen. Neen, wees nu niet bedroefd, lieve Ottilie! Wanneer Stoma., de kleine en gel, ons kon zien, zou zij het je niet kwalijk nemen, wanneer je nu verheugd waart en ook een beetje aan mij dacht." „Je hebt gelijk, Achim, je hebt gelijk," zeide rij1, rijn hand drukkend „Het is ook niet alleen om Stonia, dat ik zoo bedroefd' ben. Wanneer ik denk, dat wij beiden hier in den vreemde, verlaten, al© 't ware ver stoeten, in het huwelijk rallen treden, dat d)c onzen ons misschien verwensdien dan kam ik niet vroolijk zijn." Joachim zuchtte. „Zeg dab niet," antwoord de hij. „Zie je, dab is mu wel heel treurig, maar je moogt toch niet aan zulke gedachten toegeven. De onzen zullen ons huwelijk zege nen, waarvoor wij- met onbesmette wapenen hebben gestreden. Geloof me: heb heeft mij zwaar genoeg gevallen, mij van mijn tante los te! maken, die een moeder voor mij is ge weest maar kon ik andera handelen? Maar laat ons niet op het verleden terug- De Chineescho gezant te St. Petersburg ont ving wel is waar Zondag een telegram van den o ader koning van Nanking dat de gezan ten te Peking ongedeerd zijn; maar de on derkoning weet er waarschijnlijk even weinig van al© de Eraropeesche regeeringen. Zondag seinde sdiout-bij-nadht Bruce dab sinds de insluiting te Tien-tsin wanhopig wordt gevochten. Rruoo bericht dat admiraal Seymour onge veer 2000 man1 onder rijn 'bevelen heeft, sa mengesteld uit de bemanning der verschil lende -schepen. Met die 2000 man. is Seymour verdwenen, Is deze macht te Peking aange komen of, zooals andere berichten luiden, nia wanhopigen tegenstand tot den laatsten mans gedood? Men weet er niets van; maar het laatste is, helaas! waarschijinlijlker dan! het eerste. De omsingeling van Tien-tsin, aldus meldt Bruce, maakte het onmogelijk Sey mour ter hulp te snellen, want toen werd het meer noodig Tien-tsin te helpen. Allereerst was het toen noodig do Chinee- sche vloot en de Taku-forten onschadelijk te maken. Mot belangrijke verliezen voor de Europeesche troepen is dit geschied. Daarna is alle aandacht gewijd aan Tien-tsin, maai de .eerste, zwakke ontzettingskolonno is door de Chi neezen teruggeslagen. D'at d© Taku-forten het vuur openden op de Europeesche schepen is door Li-Hung- Tschang geweten aan hot ultimatumeen daad van oorlog be toekende het niet. China- is niet in oorlog met de mogendheden, be- toogt Li. Toen evenwel gisteren in het Engelsebe Lagerhuis de vraag werd gesteld welke eisolien dit ultimatum had ingehouden, ver klaard© de onderstaatssecretaris Brodrickdat Bruce niets over oen ultimatum liad geseind. Do Etirop-eesch© regeeringen zien nu toch het gevaar duidelijk in. Engeland versterkt zijn. troepenmachtRusland mobiliseert een deel van rijn leger; de andere staten zen den meer schepen en manschappen. Dat over Klacht» 40,000 mm Russische troepen Cliina waren binnengerukt, is de Engelsehe regeering, blijkens Brodrkk'e ver klaring in het Lagerhuis, onbekend. Do Fransdie kruiser "V a u b a n en een transportschip zijin! met 500 mariniers van Saigon naaar Ta-ku vertrekken. Ook de avi so Bengali heeft zeo gekozen naar Ben gali. Naar de „Polit. Corr." uit Parijs ver neemt, onderscheidt moni daar tussehen Frankrijk's bijzondere positie in Zuid-China en zijn verhouding, gelijlk aan die der andere mogendheden, tot de regeering to Peking. Het schijnt dat de beweging nog aan om vang toeneemt. Aan do „Daily Express" wordt uit Shang hai bericht da(t men daar de houding der Chineesche vloot niet vertrouwt. De Cliinee- sc'ne schepen rijn veel sterker in) aantal dan do Europeesche. Het Engelsehe oorlogsschip Undaunted is omringd door vijf goed bewapende Gliineesche kruisers. Ander-o berichten aan hetzelfde blad, even eens uit Shang-liai', luiden nk>g dreigender. De Ohineesche regeering zou do laatste drie jaren elke maand 20,000 snelvuurgewo- ren hebben ingevoerd. Er staan nu 80,000 goed geoefende Gliineesche soldaten in het veld en bovendien nog een leger van 270,000 man, de Boksers daaronder begrepen. Ook de Russische overheid te Port Arthur zien; wij moeten voor de 'toekomst leven Je gelooft tocli aan onze 'toekomst of geloof je er niet aan Ottilie zag hem vol vertrouwen aan en door de 'tranen heen schitterden haar oogen liefdevol en teeder. Op do trap hoorde men een) zwaren stap en vervolgens, dat er een gesprek gevoerd werd. „Komt de heer Berger daar?" vroeg Joa- ehiin. „Neen, diens stap is niet zoo zwaar," ant woordde Ottilie. Do schreden, kwamen steeds nader. Men kon nu de stemmen van juffrouw Wiarda en ©en vreemde onderscheiden. Er werd ge klopt. Joachim deed de deur open; een)man in denzelfden uniform gekleed, als de bode, ■die voor den heer Pudge op dien bewustcn dag zoo noodlottig was geworden, stond op den drempel naast juffrouw Wiard'a- en vroeg naar deni heer Joapuin, ook genaamd graaf von den naam werd door den man der wet zoo zonderling lutgepro-ken, dat Joa- chim gelachen zou hebben, wanneer hij niet zoo pijnlijk aangedaan- was geworden. „Die ben ik," zeidb liij. Be beambte trad) de kamer binnen. Otti lie" was verschrikt opgesprangen. „Ik heb die opdracht ontvangen u naar Pretoria voor het gerecht te brengen." „O God!" riep Ottilie uit, „mijnt voorge voel!" „Maak je niet ongerust," zeide Joachim, haar troostend', „ik ben er mij niet van be- zendt alarmeerende berichten. Daar rijn 40,000 Chin-eezen en slechts 4000 man Rus- 60U achtergebleven. Men hoeft daar geen nader beriobt vernomen van de 4000 man, die tien dagen geleden, naar Tien-tsin! mar cheerden. Nog gewaagt' de „Daily Express" van hot gerucht, dat de verbonden -troepen de Ta-ku- forten in do lucht zouden hebben laten sprin gen en alle beschikbare mannen tot ontzet van Tien-tsin zouden hebben) uitgezonden. Er moet verwoed gestreden rijn bij de in neming der Ta-ku-forten2000 Chnreezeni zouden gesneuveld zijn. Volgens de „Daily News" moeten de Chi neesche troepen voornemens rijn de forten te hernemen. Te Peking schijnen ongeveer 400 man Europeesche troepen te rijn'. Heb Gliineesche leger wordt, naar het schijnt, nog steeds versterkt. Zoo verneemt de „Daily Mail" uit Tschi-fu dat de gouver neur van Sdhang-tung op weg is naar Peking met een troepenmacht die voorzien is vat» modem geschut, o. a. maxims en Norden- feldta. Ook Tschi-fu wordt bedreigd. De Qosten- rijkselie 'kanonneerboob Zent-a hoeft er 15 man -achtergelaten! ter beveiliging der consu laten, maar is toen met de berichten der consuls doorgestoomd naar Ta-ku. In het gevecht van Vrijdag biji THen-tsin is de -eerste officier van den Engelschen' kruiser Barfleur gesneuveld. De verhezen der Europeanen moeten 300 dooden en gewonden zijn. Te Kiel verzekert men in marine-kringen dat de Hans a eon C-hineescb schip op de -kust heeft laten loopen, waarbij) de Chinee- zem 50 dooden en 70 gewonden hadden. Ook Li-Hung-Tseh ang wijt den opstand aan het fanatisme der missionarissen, vooral der Katholieken. Gemengde üfededecllngen. Het Lagerhuis heeft het ontwerp betref fende den Australischen Statenbond bij derde lezing aangenomen. Toen president Loubet Zondag met ©enige ministers, onder wie Waldeck-Rousseau, het feest der Vereeniging van weerbaarhei ds- korpsen bezocht, verliet Grébauval, -de voor zitter van den Parijscben gemeenteraad, de officieel© tribune. Men zag daarin -een balee- disdn'g van. Loubet, maar Grébauval heeft verklaard dat hij niet wild© samenzijn, met Waldeck-Rousseau na diens weigering dn za ke de receptie van Marchaadi Gisteren is te FAs heb internationaal mijnwerkersoongr pendt Bij prachtig weder is gistel en te Holtenau het standbeeld van Keizer Wilhelm »den Groote" onthuld. Tegenwoordig waren met den Keizer prins en prinses Heinricb, de vorst van Monaco, de Japansche prins Kanin, de ministers Von Bülow, Posadowsky en Tirpitz. Onder de officieren waren ook de kommandanten van de te Kiel liggende Turksche, Nederlandsche en Japansche oor logsschepen. De Keizer ging naar het keizerlijk pavil joen, waar de minister Posadowsky de toe spraak hield. Na de onthulling legde kapt.- ter-zee Van Woerden, kommandant van het wust iets kwaads gedaan te hebben. Weet u misschien," vroeg hij! gan den beambte, „wat men van mij verlangt?" „Dat weet ik niet. Ik heb slechts -de op dracht gekregen, u naar Pretoria to voeren en ik hoop dat u goedschiks inedb zult gaan en ik niet genoodzaakt zal wordbn, dwang maatregelen te nemen." „Ik ga met je mede," zedde Ottilie, haar witte japon ter rijde leggend. Juffrouw Wiarda was verdwenen en kwam met den heer Berger terug. „Wat wil u?" vroeg hij den beambte. „Ik sta voor dien heer in. Hij is geen verrader, maar een Duitseher en oen vriend van de re geering. Hij was ook op het marktplein om voor de regeering te strijdten." „Dat kan zoo rijn," zedde -de beambte. „Dat gaat mij' evenwel -niet aan. Ik moet dien heer naar Pretoria brengen." „Dau ga ik mede 1" zeide de heer Berger ©p drukte Joachim stevig de hond. Joachim deed z-ju best r.cb goed to hou den, cpdlat Ottilie den moed niet zou laten zakken, doch hij stond als verdoofd. Juist in dezen tijd van vreedzaam -geluk, nu rijn. ge dachten in 't allerminst van strijd en tegen spoed vervuld' waren, nu hij rich zelf had voorgespiegeld, dat alle leed nu eindelijk voorbij was, nu trof hem gevangenneming als ©en bliksemstraal. Maar niet aan rich zelf dacht hij. Hij ondervond nu, dat degene, die waarachtig liefheeft, het leed niet met eigen, maai- met de ziel van de geliefde voelt. Wordt vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1900 | | pagina 1