54"' Jaargang.
Zaterdag 30 Juni 1900.
No. 10279.
GOUD EN EER.
KENNISGEVING.
Kennisgeving.
BUITENLAND.
SGHIEDAP SCHE COURANT
Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor S chied am en VI a a r d i nge n fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per -weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen 'worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan 'iet bureau bezorgd zijn.
Bureau t Boterstraat 68.
Prijs der Adverten tiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zjjn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Ttleinm advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
In tere. Telefoon Mo. 133.
Afsluiting ran straten by gelegen
heid van de Kermis.
BURGEMEESTER EN WETHOUDERS
van Schiedam,
brengen ter openbare kennis, dat van
heien tot en met den 10den Juli a.s. de
volgende straten voor het verkeer met voer
tuigen (handwagens uitgezonderd) zullen
gesloten zijn
1. Het Einmaplein
2. Het Broêrsveld (tusschen Lange Kerk
straat en het Heerenpad)
3. Ue Broersvest (tussclien de Boterstraat
en het pand Broers vest 37 (gewezen
wagenmaker^ van Jordaans.)
Schiedam, den 29sten Juni 1900.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
VERSTEEG.
De Secretaris,
G J. BISSCHOP.
Kleinhandel In sterken drank.
Burgemeester en wethouders van Schiedam
brongen, ingevolge art. 5 dor wet tot regeling
van den kleinhandel in steiken drank en tot
beteugeling van openbare dionkenschap (Staats
blad no. 118 van 1885), ter openbare kennis,
dal bij hen een verzoek is ingekomen van J
KOELING om vergunning tot verkoop van
steiken drank in bet klem voor het pand aan
de Floors'.est no. 39.
Schiedam, den 2Ssten Juni 1900.
Burgemeester en 'Wethouders voornoemd,
VERSTEEG.
De Secretaris,
G. J. BISSCHOP,
Algemeen overzicht.
DE OORLOG.
SCHIEDAM, 29 Juni 1900.
Steeds bijna geen nieuws uit Zuid-Afrika.
Wij weten nu eigenlek niet meer hoe de
zaken staan. Waarom meldt Roberts niets
Omdat hij een beslissenden slag vooibereidt?
Men beweert dit in Engeland, toch vaag-
ongerust. 'tls waar dat Robeits ook zijn
vroegere operaties in alle stilte heeft voor
bereid. Onmogelijk is het das zeker niet.
Aan de «Times" wordt van Dinsdag uit
Pretoria gemeld dat naar verluidt, generaal
Botha met het vreemdenlegioen, ongeveer
1200 man sterk, in de buurt van de Pie-
naars-rivier staat. Aan het front in hel Oosten
zouden schoten zijn gewisseld tusschen de
voorposten. De Transvaalsche Boeren-ambte-
naren wonen nog in salon wagens te Ma-
chado-dorp.
Met die «Boerenambtenaren" worden na
tuurlijk Kruger, Reitz eDZ. bedoeld. Een
Transvaalsche regeering is er immers niet
meer 1
Wat het zakelijke gedeelte van dit bericht
Roman, uit Transvaal
VAN
AUGUST NIEMANN.
50)
Jtoadbim "wilds riek verwijderen, maan me
vrouw Pudge verzocht hem ta blijven. „Mijn
mam zou u nog gaarne willen spreken, mijn
heer," zeide zij. „Maar hij -weet niet, of zijn
bezoek u aangenaam zal1 zijn, na alles wat er
tussdhen u beiden is voorgevallen.. Hij'wacht
beneden in het rijtuig. Fk vost zeker, dat hot
hem veel genoegen) zou doen, wanneer u hem
•wild© ontvangen. Mag ik om hem zenden
Jbachim dacht een oogenblik na. Het deed)
hem volstrekt geen genoegen den teer Pudge
te zien, maar diaar hij gaarne ini vrede wilde
scheiden, stemde hij toe. Mievrouwl Pudge
zond 'haar bediende, die voor de deur wacht
te, naar het rijtuig.
[Die hear Pudgo verscheen». Hij groette Joa
chim en) öttilie ernstig. „Ed verzoek u mij
vergiffenis te schenken, mijnheer, zedde hij.
„Ik heb er geen andere verontschuldiging
voor, dat ifc uw telegrammen. héb geopend,
dan dat ik u hier wensehte te houden. Ik had!
gehoopt, dlah u een der onzen zond' worden
en wie weet of de zaken niet heel anders wa-
ren geloope®, wanneer een bekwaam, ener
giek officier onze manschappen had aange
voerd." f
Joachim haalde cb schouders op.
betreit. de Pieoaarsrivier loopt, de spoorlijn
oostelijk van Pretoria, nog vóór Eerste
Fabrieken, snijdend, naar bet Noorden.
Volgens een bericht aan de «Time?" uit
Lorenzo Marquez van den 27sten verschansen
de Boeren zich in aanzienlijken getale in de
heuvels ten Westen van Middelburg.
De correspondent beweert dat de Ieren,
Hollanders en Italianen niet meer in toom
zijn te houden. Zij plunderen en rooven
waar zq maar kunnen, en de burgers klagen
steen eu been.
Intusschen vei neemt de «Standard" uit
Pretoria dat de Delagoabaai-lijn op 11 K.M.
ten Westen van Komaiipoort vermeld is door
Engelsche ruiterij, die aan de Kosibaai ge
land en door Tongaland gerukt is.
Dat zou een ernstige bedreiging der Boeren-
macht in den rug zijn. Vroeger zijn echter
reeds dergelyke berichten onwaar gebleken.
Uit den Vrijstaat geen nieuws.
Lord Methuen heet de Boeren b\j Ver-
eeniging aan de Vaal te hebben verjaagd.
In Natal heet de spoorlijn tot Newcastle
gereed te zijn voor gebruik.
Wij hopen spoedig te hooren dat ook hier
Boerenafdeeiingen, uit de Drakensbergen b.v.,
de Engelsche communicatielgn komen ver
storen.
Reeds zijn weer Boeren gezien aan de
Buffelrivier.
De Zuid-Afrlkaanscbe Ball.
De Friesland.
De „Volksstem" sokrijffc:
We hebben ons, ten einde onjuiste illusies
on verkeerd© plannenmakerij bij velen onzer
lezers te voorkomen, bij ZEd, Gesfar. den con-
sul-generaal der Nederlanden vergewist in
hoeverre de aanwezigheid van heb Holland-
sche oorlogsschip Friesland te Lorenjo
Marquez bestemd is dienstbaar te worden
gemaakt aan de belangen van eventueel© Ne-
derJandsehe vluchtelingen uit de 'Republie
ken.
2JEd. Uesbr. heeft naar aanleiding van een
schrijVen d'er Ned. Ver. v. Zuid-Afrika reeds
in April1 een correspondentie met de kom-
mandant van het schip gevoerd, ten einde
het publiek een zoo duidelijk mogelijk ant
woord op zulke vragen te kunnen geven.
Als algemeenen regel worden oorlogsbo
dems slechts voor onderdanen van het land
waartoe het schip dus im casu voor Ne
derlanders opengesteld, als zeer tijdelijk
toevluchtsoord, bijl een op handen zijnd bom
bardement of andere noodzakelijfkhead voor
vrouwen en kinderen om een plek te verla
ten. De Friesland heeft editor ibiji wijze
van exceptie oen zekere voorraad extra le
vensmiddelen aru boord, behalve de gewone
voor dé .bemanning, en zal deze zoo noodig
voor behoeftige vluchtelingen te Lorenjo
Marquez disponibel stellen. De beschikbare
ruimte op het schip vooral op een ge
pantserd e kruiser als de Friesland
laat echter .niet toe meer d'an een zeer be
perkt aantal vrouwen en kinderen aan boord
te nemen.
In elk geval zijn de omstandigheden ithans
nog niet van dien aard om, hulpverleaning
vanwege bedoeld oorlogsschip te wettigen,
onder Walken vorm ook, terwijl bovendien
ondrNederlandteirs geen enkele aanspraak
kunnen doen gelden op ondersteuning.
Eigen kalm initiatief en ruime samemwer-
„En dam," ging de heer Pudge verder,
„wiïde ak nog aangelegenheden, de zaken be
treffende, met u bespreken. Wilt u in Johan
nesburg eens op mijn bureau komen 1"
„Daar heb ik volstrekt geien beweegreden
voor," zeide Joadhim.
„Toch wel'. U hebt recht op tantieme der
Dearaonmijin. U hebt den arbeid d'aar zeer
bevorderd!, u
„U vergist zicih, mijnheer Pudge. Ik ben
daar op de jacht gegaan, omdat .ik van dat
soort werk volstrekt geen verstand had."
„U onderschat uw arbeid!, mijnteer. Ik
kan 'beter beoordeelen, hoe nuttig uw toe
zicht is geweest. De mijn zal) vijftig a zestig
percent dividend geven en u hebt als direc
teur recht op tantième."
De heer Pudge nam zijn cheque-boek uit
den zak. „Wanneer n het goed vindt, geef ik
u om daarmedb af te rekenen een cheque
van duizend! pond."
„Neen," zedde Joachim, „ik dank u." Ec
neem geen tantième en volstrekt niets en."
„Dus u is onverzoenlijk 1" vroeg de eer
Budge bedi oefd.
„Ik ben .niet onverzoenlijk. Maar ik ver
klaar beslist, dat de band van zaken tusschen
ons verbroken .is. U hebt mijn eigendom ge
kregen, het is het uwe en daarmede is alles
uit."
De lieer Pudge was geheel in de war ge
bracht. Hij keek naar de dames, die in den
anderen hoek vam de kamer met elkander
spraken. Zijn cheque-boek stak hij weer in
den zak.
king zijn ook 'thans de beste middelen om op
een onzekere toekomst zich voor te 'bereiden.
China.
De gezanten schijnen wel as waar nog te
Peking te rijin, maar er rijn berichten die
vertrouwen verdienen, zeggende dat rij in
welstand verkeeren en door de Chineesche
regeering worden beschermd.
Het departement van buitenlandsche zar
ken te Londen heeft bekend gemaakt, d'ab,
naar die onderkoning te Nanking aan den
Engeilschen consul te Shang-hai seinde, hij
den 25e®. oen Keizerlijke aanschrijving had
ontvangen, meldende- „Dfe buiten]andsdie
legatién te Peking genieten bij voortduring
als naar gewoonte alle bescherming van de
keizerlijke regeering."
Toch. is tevens hot bericht bevestigd dat
den 19en don gezanten was gelast Peking te
verlaten Sinds schijnt de Ghineesche regee
ring echter een andere mooning te hebben
opgevat, en heeft rij! de gezanten te Peking
laten blijven.
Nieb onmogelijk is hot dab zij) de gezanten
ails gij'zalaars wilde vasthouden om gunstiger
vredesvoorwaarden te kunnen bedingen.
Vredesvoorwaarden? Ia er dan oorlog?
mag gevraagd, worden.
De «Kreuz. Ztg." vestigt er de aandacht
op dat nog van geen enkele zgde een oor
logsverklaring tot China is gericht. Geen
enkele mogendheid heeft nog aan den Chi-
neeschen gezant in haar rijk zijn paspoort
gezonden. Het Russische manifest berustte
op de overtuiging, dat de Chineesche regeering
nog een bevriende natie was. Toch bestaat
de oorlogstoestand, welke pogingen ook mogen
worden gedaan, om den staat van zaken onder
een ander licht te doen voorkomen.
Wordt nu bevestigd, dat den gezanten in
Peking werd aangezegd, dat zij binnen 24
uur de hoofdstad hadden te verlaten, dan
zou dit toch noodzakelijk een onvriendschap
pelijke daad genoemd moeten worden, een
oorlogsverklaring in zich houdend.
De opmerkingen der «Kreuz. Ztg." zijn
juist. Feitelijk bestaat de oorlogstoestand, al
hebben de Chineesche gezanten de hoofdsteden
waar zij geaccrediteerd zijn, niet verlaten.
Dat de gezanten als gijzelaars worden
gehouden, is ook de meening van een Dal-
ziel-telegram, er van gewagende dat de
gezanten onder Chineesch eskorte naar Sian-
Fu overgebracht zouden zijn, welke plaats
tot hoofdstad zal worden gemaakt, indien de
vreemde legers Peking binnentrekken.
Er bestaat eenige kans dat dit spoedig zal
gebeureo. Kolonel Stössler is, na Seymour
ontzet te hebben, met zijn 10.000 man sterke
legermacht naar Peking opgerukt. De moge
lijkheid bestaat dus, dat wij spoedig van een
ernstig gevecht onder de muren der Keizer
stad zullen hooren, waar 40 a60.000Chineezen
heeten te zijn samengetrokken.
Stössler schijnt juist op tijd te zijn ge
komen om Seymour te bevrijden. Reeds had
kolonel Stössler, na Tien-tsin te hebben ont
zet, bevel gegeven, dat na de laatste gevechten
en marschen de troepen een rustdag zouden
hebben en Maandag pas verder zouden rukken,
toen een hehographische mededeeling van
Seymour kwam«Toestand hopeloos, kan
nog slechts twee dagen standhouden". De
ontzettingskolonne marcheerde toen Maan
dagochtend bij het krieken van den dag ter
„Wij komen daar later op terug," mom
pelde hij. „Ik koop, dat wij' elkander niet
voor die laatste maal hebben gerien."
Toen gaf ihij rijin vrouw den arm, groette
Ottil'ie, en verwijderde zich) met rij® vrouw,
die nog een.' kua op den wang van bet jonge
meisje 'drukte.
„Mevrouw Pudge heeft mij geld! aangebo
den," zei de Ottilie, 'toen het echtpaar rich
verwijderd' had. „Maar dk veronderstel ïn
jouw geest gehandeld te .hebben, dait ik
iedere ondersteuning van de hand wees."
„Je hebt gelijk," zeide Joachim. „Wij heb
ben het niet noodig, wij zul!on ons zeiven wel
zien te redden."
Nadat hij deze woorden gesproken had,
ging hij den heer Berger opzoeken.
„Beste vriend," zeide hij, „dk héb geen geld
voor een telegram naar Duitseliland. Kunt
u mij vijf pond' leenen
Dadelijk nam de heer Berger rijn porte
feuille uit den zak. „Ik sal u honderd pond
geven," zeide hij. „Ec kan met mijn geld!
doen, wat ik wil. Mijn dochter heeft het niet
noodig. U kan het mij terug geven, wanneer
v het missen, kunt, kan dat niet, dan is het
ook goed."
Joachdm drukte hem de hand. „Ik ga naar
het telegraafkantoor,"zeide hij»
„Dan ga ik met u mede."
De hoeren verlieten de kamer. Plotseling
hoorden rij een geweldig rumoer in de in
de nabijheid zijnde har. Tegelijkertijd be
merkte Joadhim miss Victoria Budge, die
buiten, niet ver van die deur verwijderd,
hulp, en Dinsdagnacht was Seymour gered.
Wat Tien-tsin betreft blijken de alarmee-
rende tijdingen overdreven te zijn geweest.
De zoon van een loods van Ta-ku, die
Dinsdag door de Chineesche tioepen voor
Tien-tsin wist heen te dringen en na een
gevaarlijken tocht, gedeeltelijk te voet, ge
deeltelijk te paard, Ta-ku te bereiken, deelde
mede dat de toestand te Tien-tsin niet zoo
donkerkleurig is als die geschilderd wordt.
Er zijn slechts enkele slachtoffers gevallen
onder de vreemdelingen en aan de bezittin
gen is weinig schade toegebracht. Hoewel de
Europeanen zich natuurlijk angstig maakten,
hadden de gewapenden Zondag toch een
poging willen wagen, om door de belegeraars
heen te dringen en de hand te reiken aan
de ontzettingskoloune.
Dit heuglijk nieuws is bevestigd. De
Europeesche bevolking schynt er inderdaad
goed afgekomen te zijn.
Met dat al blyft de toestand zeer ernstig.
In Shan-lung dringen de opstandelingen op,
te Shang-hai en Hong-kong zelfs heerscht
groote spanning.
De ondei koningen aan de Yang-tse-Kiang
hebben, blijkens een telegram van den Ita-
liaaoschen consul te Shang-haï aan zijn re
geering, de consuls weten over te halen
zich niet met de zaken te bemoeienin dat
geval staan zij voor de orde in.
Intusschen verdienen de krijgstoerustingen
van Rusland en Japan ernstig de aandacht.
Rusland speelt nu de eerste vioolde kom-
mandant van het Engelsche ooilogsschip
Aurora moet erkennen dat het aan de
Russen te danken is dut te Tien-tsin nog
iemand in leven is. Tot nu kon men in
Engelsche berichten nooit iets over de Rus
sen, in Russische daarentegen geen letter
over de Engelsche troepen vinden.
Van meer belang dan deze naijver is echtei
die van Japan tegenover Rusland. Japan is
besloten in zijn wapening gelijken tred te
houden met Rusland. Een oorlogscrediet van
ongeveer 60 millioen gulden is reeds toege
staan 20.000 man zullen scheep gaan naar
China, waarschijnlijk spoedig gevolgd door
meerdere troepen.
Of Japan echter tegen Rusland kan opwer
ken is de viaag. In liet didrict Amoer
mobiliseert Rusland 52.000 man met 7655
paarden en 84 stukken geschutmet de
40.000 man in Mandschurije zal Rusland
al is 't over verscheidene wekea over
100.000 man beschikken.
Frankrijk.
Toen eenigen tijd geleden De Gallifet af
getreden was na de rumoerige Kamerzitting
over de zaak Tromps en generaal And ré de
portefeuille van ooi log had aanvaard, was
diens eerste werk de bureau-chefs van zijn
departement te vervr.ngen. Het gevolg was
dat de chef van den generalen staf Delanne
zijn ontslag aanbood, wat voorloopig niet
werd aangenomen.
Delanne beschouwde zichzelf evenwel als
demissionair, en kort daarna deelde de «Gau-
lois", sinds geruimen tijd het orgaan der tegen
het burgerlijk gezag opponeerende hoofd
officieren, het schrq ven mede waarin Delanne
van zijn ontslag-aanvrage en de weigering
van den minister kennis had gegeven aan
zijn officieren.
In dat schrijven zeide hg dat hij den mi
nister kennis had gegeven dat hij zijn ont
slagaanvrage handhaafde.
stond en in de bair keek. De jonge dame was
zoo opgewonden, dat rij ihet niet 'bemerkte,
toen Joacliim voorbij ging.
•Het rumoer werd door vechtende lieden
veroorzaakt. De heer Frederick Ann-stem met
oen biljartqueue in de hand, twistte met
den (heer Dearson, die hem evenwel overstem
de. De heer Dearson dreigde den heer Am-
stern met dé vuist, riep hém beléedigmgen
toe en eisdhte voldoening. Een 'kring toe
schouwers, enkel Engalschen, omringde bei
den en scheen op de hand van den, heer Dear
son te rijn. Ook voter de deur verzamelde de
menigte zich, zoodat de uitgang versperd
was en Victoria, zelfs indien zij gewild had,
er niet tusschen uit had kunnen komen.
„D&fc is de schurk, die alles verraden
hoeft1" riep de heer Dearson uit. „Hij heeft
bij Pudge gespionneerd en alles wat de onzen
besproken 'hébben, heeft hij aan den Duit-
schen consul oververteld. Hij heeft met de
onzen aan één tafel gezeten, met hen gege
ten. en gedronken en toen is hij heengegaan
en heeft hen verraden, die Duitsch e schurk
Men moest hem doodslaan I Maar eerst moet
hij mij voldoening geven, want hij) heeft ook
een dame beleedigd!"
Toen Joacliim dit hoorde en. Victoria als
toeschouwster zag, toen hij zich herinnerde,
wat hiji zalf met dien man doorleefd had en
bemerkte, dat de heer Aanstem niet weinig
lust scheen te hebben werkelijk excuus te
vragen, steeg hem het bloed' naar het hoofd.
In weinige seconden had hij rich door de
menigte gedrongen en stond tegenover de
Delanne ging echter verder en weigerde
de door Andié benoemde bureauchefs te er
kennen. Ook dit deelde de «Gaulois" mede,
daaraan later toevoegend dat hij de onder
chefs voorloopig met het werk had belast.
De sAurore" bevestigde dit, onder publi
catie van de betreffende legerorder van
Delanne.
Alweer dus de oude quaestie over de
onderschikking van den minister aan den
generalen staf of omgekeerdhet eerste
willen de militaristen, het laatste de aan
hangers van het civiel gezag.
Het spreekt van zelf dat Delanne niet kan
blijven, tenzij de minister wykt. Daarover
nu had de Fransche Kamer gisteren te be
slissen, en zij heeft party gekozen tegen den
generalen staf.
De nationalist Fame interpelleerde over
Delanne's ontslag, waarop de minister van
oorlog in hoofdzaak antwoordde, dat de mili
taire function niet ter beschikking zijn van
de personen die ze bekleeden, maar dat die
personen ter beschikking zyn van den mi
nister.
Sembat diende een motie in, luidende
«De Kamer, vast besloten niet toe te staan,
dat de krijgstucht waaronder de eenvoudige
soldaten staan, niet toegepast wordt op offi
cieren, gaat over tot de orde van den dag."
Een tweede motie werd ingediend door
Dubief waarin de verklaring van den minister
van oorlog werd goedgekeurd. Waldeck Rous
seau vereenigde zich met deze motie, die
daarop met 306 tegen 220 stemmen werd
aangenomen.
Sembat verlangde nu dat zyo motie als
aanhangsel aan de motie-Dubiof zou toe
gevoegd worden.
Waldeck-Rousseau verklaarde niets tegen
dit amendement te hebben dat vervolgens
werd aangenomen met 326 tegen 179 stem
man, en daaroa de geheele motie met 301
tegen 226 stemmen.
Opnieuw hebben dus de nationalisten een
leelijke nederlaag geleden.
Inmiddels heeft Havas naar aanleiding van
de door de bladen gepubliceerde legerorder
van Delanne een nota medegedeeld waarin
gezegd wordt: «Daar de aanwending voor
andere diensten der officieren die in den
generalen staf zijn vervangen, eerst na ver
loop van een bepaalden termijn kon geschie
den, werd bepaald dat die officieren tot dat
tijdstip hun tegenwoordigen dienst zouden
blijven vervullen. Iets anders bedoelde de
legerorder niet".
Indirect is deze nota natuurlijk een be
vestiging van het bestaande lonflict, en het
is duidelijk dat de regeering Delanne zijn
ontslag zal toestaan, zoodra zij de quaestie
geheel kan regelen.
Generaal Niox wordt als Delanne's opvol
ger genoemd.
fiemengde Mededeellngen*
De khedivo bezocht gisteren koningin Vic
toria op Windsor. Hy werd met koninklijk
eerbetoon ontvangen.
Koning Albert va® Saikse® schijnt te lij
den aa® blaaskanker. Gevaar levert rij® .toe
stand vooralsnog echter niet op.
De Italiaansche Kamer heeft Villa, den
candidaat der regeering, tot voorzitter ge
kozen.
vlammende oogen va® dten lieer" Dearson1.
„Dat is lafhartigriep hijl uit. „Laag, zoo-
als een lafaard handelt, die in diem rug op
jemand! scliiet. Of heeft niet ini den rug
op mijl geschoten? U iheeft geen voldoening
te cisciienU liegt, wanneer ai de® heer
Arnstern van verraad beschuldigt. Ben held
is hij nu juist n iet, maar hij iheeft niets ver
raden ten is mijn landgenoot, dien ik niet
door een lafaard', zooals u, laat 'beschimpen.
Voldoening behoeft hij u niet te gerven. Maaiki
dat u weg komtGa eruit, anders pak ik u
bij' den kraag en werp u het venster uit."
Joachim's houding boezemde ontzag dn, de
dreigende toon zijner stem maakte diepen
indruk op de toehoorders, in 't bijzonder op
den heer Dearson. Het was doodstil gewor
den. Het 'scheen, dat de heer Dearson reeds
een sterke haftd aan zijn kraag had! geivoeld,
ten minste ihij trok zich naar de deur terug,
bromde nog" wat en wendde rich toen tot
Victoria, bood' haar den «urm aan en zeide:
„Kom, Vicky, het is 'hier de plaats niet voor
een dame en ook niet voor een gentleman."
Victoria evenwel verwaardigde hem met
geen blik, met ontsteld gelaat ging rij een
schrede terug. Langen tijd' staarde rij naar
Joadhim en toen de heer Dearson haar met
zich wilde medenetme®, stootte rij] hem. weg
en riep uit: „Met een lafaard ga, ik niet
mede."
Wordt vervolgd
