54"" Jaargang.
Zondag 8 en Maandag 9 Juli 1900.
Eb» LIEMAR ii fflMijüii teetae».
een ONDIRIIJZER mei alte J.
Uit een wieg.
No. 10286.
Eerste Blad.
4
BUlTESLAfll).
BUVNEJYLAKD.
S IHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prigs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 4.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prigs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóó.v een uur
gan 'iet bureau bezorgd zjjn.
Bureau i Boterstraat 68.
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel
meer 45 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bjj abonnement op voordeelige voorwaarden. Taneven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde kfeinm advrnrtemtiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bg vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon Mo. 133.
Aan de BURGERAVONDSCHOOL te
Schiedam worut gevraagd om met den
a.s. cursus in functie te treden
Aantal wekelijksche lesuren 5.
Jaarwedde fit O per wekelijksch lesuur.
Sollicitatiestukken vóór 13 Juli a.s. te
zenden aan den Burgemeester.
Aan de 1ste Openbare Tu«schenschool
(Hoofd de heer J. C. Sander), te Schiedam,
wordt gevraagd
Jaarwedde f500.benevens f 100.voor
hoofdakte, f 50.voor akte handteekenen.
Bovendien kan zij wegens diensttijd 4 maal
(om de 2 jaar) telkens met f50.—, worden
verhoogd.
Sollicitaliestukken franco in te zenden aan
den Burgemeester vóór 15 Juli a.s.
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 7 Juli 1900.
Be oorlog met China.
Nog steeds worden de berichten uit China
ernstiger. Nu is reeds aan de Londeusche
avondbladen uit Shang-haï gemeld dat te
Peking behalve de vreemdelingen ook nog
5000 Chineezcn die tot het christendom
waren overgegaan, door de keizerigke troe
pen zijn gedood.
Een ontzettend bloedblad zou aldus in
Peking zijn aangericht, en keizer Wdhelm's
aanbod om 1000 taëls (ongeveer f 3000) be
looning uit te keeren voor het redden van
een vreemdeling, van welke nationaliteit ook,
uit de Chineesche keizerstad, komt te Iaat.
De vreemdste verhalen doen de ronde.
Zoo zegt de correspondent van het »Neue
Wiener Journal" uit goede bron te weten
dat een week geleden de gezanten in Peking
vroegen of de Chineesche regeering het beter
achtte, dat zg in het vervolg in Europa
zouden blijven.
Het Tsung-li-Yamen antwoordde op bevel
van prins Tuan, dat zij daarover 'zelf te be
raadslagen hadden. Men zou hun, indien zg
vertrokken, geld geven.
De gezanten seinden hierop naar Li-Hung-
Tsebang, die het verblgf in Europa aanried.
Heel de Noordelijke provinciën zijn in
handen der Boksers en der Chineesche troe
pen, en het gevaar is groot dat ook de pro
vinciën van Midden- en Zunl-CUina den
heiligen ooi log beginnen.
Donderdag seinde de Amerikaansche consul
te Shang-haï:
ïDe oproerige beweging breidt zich uit. Als
Een. trom an
VAN
IDA BOY-ED.
5)
Mevrouw Werlhof maak to een afwerende
beweging met de handde afgematte vrouw
wilde daarmee slechts zeggen„Och, laat dat
maar in. 't middenhet komt immens op het
zelfde meer."
Maar Liesboth werd vuurrood. Haar vol,
levendig gezicht, door blond haar omgeven,
viel in hot oog door zijn fijne trekken en bo
venal door «en kleinen mond en vast gesloten
lippen. Haar bewegingen waren van nature
zeer vlug, maar toch trachtte zij altijd zich
te matigen en voomamo waardigheid ten
toon te spreiden. Daardoor worden haar ge
dragingen vaak onnatuurlijk.
Zij gevoelde zich op dit oogenblik door de
afwijzende beweging met do hand beleedigd.
Maar men hield in de familie Werlhof niet
van gekibbelmen was er aan gewoon, alles
zwijgend te verdragen. Thans echter dacht
Liesbeth
„Da tijd zal het wel loeren, dat Henri om
dS nu diegenen in de familie tijm, die iets te
bepalen hebben."
Malve, de jongste dochter, het jongste kind
des huizes, geleidde haar moeder vol teeder-
heid naar «en leuningstoel, die bij het raam
stond cm die haar gerwome zitplaats was. Mie
vrouw Werlhof liet zich gaarne door een an
dier galeiden. Heb was voor haar zulk oen.
weldadig gervoel, met nog meer zorgvuldigheid'
behandeld te worden, dan haar toestand
eigenlijk veatósckbe.
de vei bonden troepen in het Noorden neder
lagen lijden, zullen de ongeregeldheden zich
zeker naar Midden- en Zuid-Ciiina uitbreiden.
De verdrijving en het vermoorden van bui
tenlanders iri het binnenland, zoomede de
vernietiging van den handel, zal ten gevolge
hebben, dat een sterke strijdmacht noodig
zal zijn om de onderkoningen in het Noorden
in toom te houden en de onderkoningen in
het Zuiden te ondersteunen.
De mogendheden zullen dus ernstig moe
ten ingrijpen en schijnen daartoe ook be
sloten.
Volgens .een te Berlijn loopend getucht,
zouden de mogendheden het eens zjjn ge
worden over de troeperizendingen naar China
in dien zin, dat Japan en Rusland elk 400,000
man zulltn zenden om Peking te bezetten,
terwijl Engeland, Frankrijk en Duitschland
elk 20,000 man zullen leveren.
De andere mogendheden, wier vertegen
woordigers vermoord of mishandeld zijn door
de Chineezen in Peking, zullen met kleine
contingenten aan de gemeenschappelijke actie
deelnemen.
De mededeeling van Brodrick in het Lager
huis dat geen mogendheid bezwaar heeft ge
maakt tegen het optreden van Japan komt
dit gerucht eenigermate bevestigen, al zul
len wellicht de genoemde cgfers niet geheel
juist zijn.
Eu Japan zal zeker bereid zijn troepen te
zenden. Nu reeds wordt de Japansche troe
penmacht in China op 22,00ü man gebracht
en, zooals wij gisteren uiteenzetten, spoedig
zullen meerdere troepen kunnen volgen.
Wordt echter de strijd overgeplant naar
het Zuiden, dun is het zeer te betwijfelen
of ook niet de Europeesebe mogendheden
groote legers naar het Verre Oosten zullen
moeten zenden.
De onderkoningen der zuideljjke provin
cies Shang en Liu zeggen in een krachtige
proclamatie dat de ware keizerigke wenschen
waren, dat de vreemdelingen in het binnen
land beschermd zouden worden. De onlusten
in en om Peking dragen volgens hen slechts
een locaal karakter. De strijd in Peking
wordt maar door oproerlingen gevoerd. Io
deze proclamatie geven de onderkoningen
hun voornemen te kennen alle personen te
doen terechtstellen, die de hand naar de
vreemdelingen uitstrekken.
De belangen die op het spel staan, zijn
niet gering.
Blijkens een onlangs door het Amerikaan
sche staatsdepartement van den consul in
Tschi-fu ontvangen statistiek van de vreem
delingen-bevolking in China bevonden zich
in het jaar lt>98 13421 vreemdelingen iu
China en 773 buitenlandsche firma'sin
1899 waren deze cgfers gestegen tot 17193
en 933, aldus naar nationaliteit verdeeld
Amerikanen 2335 onderdanen en 70 firma's,
Engeland 3562 en 401, Duitschland 1134
en 115, Frankrijk 1183 en 76, Holland 106 en
9, Denemarken 128 en 4, Spanje 448 en 9,
Zweden en Noorwegen 244 en 2, Oostenrijk
90 en 5, Italië 124 en 9, Japan 2440 en
195, Portugal 1423 en 10.
Zonderling is dat t/p dit lijstje Rusland
niet voorkomt en dat, terwijl er zoo groote
Bet gelaat vertoonde wol de sporen van
tranen en •emoties, maar overigens was het
toch het goedl geconserveerde gezicht van een
vijftigjarige dame, die zich nog geenszins als
oude vrouw gevoelt, en had de 'lijnen van do-
zalfde schoonheid, die zich in haar kinderen
nog volmaakter herhaald hadden. De wedh-
wensluiar hing zeer gekleed' over het «enigs
zins grijzende donkere haar tot op 'hot voor
hoofd. Mevrouw Werlhof, evenals haar doch
ters, was in diepen rouw, met zeer veel En-
gel6oh krip gegarneerd, hetgeen aan do meis
jes, die donker haar hadden, beter stond dan
aan do blonde Liesbeth. Bijna hadden zij het
voorkomen van een groep vorstelijke vrou
wen.
Malve nam een kussen en schoof dit haar
moeder achter den rug. Met welgevallen, zag
Waldker dit aan. Zij was zijn bepaalde lieve
ling onder de kinderen van mevrouw Werl-
hof. Zij kwam hem wat zachter en vrouwelij
ker voor dan de koninklijke Lydiahaar' lij
nen vertoonden meer ronding, ook was zij
een weinig klein«r.Maar toch vertoonde zich
op haar voorhoofd dezelfde trots, toch straal
de uit haar oogen hetzelfde vuur als bij haar
zuster. Maar heb pralende ontbrak aan haar
schoonheid, de hoogmoedige glans.
„Waar blijven de heeren?" vroeg Lyd'ia.
„Zij, kunnen nog niet hier zijn. Fangart on
ik reden 'het eerst weg. Je broers moeten
toch op het kerkhof blijven, totdat zij den
laatoten man van* het gevolg de hand ge
drukt hebben. Naar heb mij voorkwam
als ik niet onbescheiden ben, daarvan gewag
te makeni hielp mijnheer Von Reurieth
hen daarbij d'i honneurs wiaamamen," zeide
Wakker.
Mevrouw Werlhof keek maar haar dochter
op.
Amerikaansche belangen met China gemoeid
zijn, de Vereenigde Staten zoo weinig doen.
Behalve deze persoonlijke en commercieele
belangen doen zich echter de groote belangen
van politieke» en oeconomischen aard gelden.
Duitschland en Engeland zien hun neder
zettingen in Shan-tung en Wei-hai-wei, met
zooveel moeite aan China onttroggeld, be
dreigd. Het verzet tegen de vreemdelingen
is reeds daarheen doorgedrongen.
Waar nu de nationale belangen der ver
schillende staten zoozeer uiteeoloopen, mag
gevraagd worden of de overeenstemming der
mogendheden wel zeer vast is.
Verschillende berichten verdienen nog ver
meld te worden, al is de waarheid er van
ook niet te controleeren.
Prins Tuan moet onderscheidingen heb
ben geschonken aan de aanvoerders der
Boksers en aan de officieren der keizerlijke
troepen voor het terugslaan van Seymour's
espeditie. Hij heeft hun, evenals aan alle
soldaten, belangrijke geldgeschenken aan
geboden.
Te Hong-kong is men ook al niet gerust.
Men vreest dat het geheime genootschap
Triad iets in den zin heeft.
Chineesche troepen, 5009 man steik, zijn
in den nacht van Dinsdag op Woensdag, uit
gezonden om de Bogue-forten aan den ingang
der haven van Kanton te bezetten.
Li-Hung-Tschang's houding wordt nu dub
belzinnig genoemd.
Te Tschi-fu wordt de toestand alarmee-
rend. Reeds heeft de Amerikaansche consul
met het oog op de dreigende houding die
zoowel door het volk als door de Chineesche
soldaten wordt aangenomen, maatregelen
getroffen voor het vertrek van de aan zijn
hoede toevertrouwde onderdanen.
De Duitsche consul heeft de proclamatie
der admiraals nog eens bekend laten maken
ten einde het volk rustig te houden.
Een Oostenrijksch detachement van de
Z e n t a dat eenigen tijd geleden naar Peking
is gezonden om het gezantschap voorgevaar
te beschermen, schijnt verdwenen te zijn.
Het is 25 man steik.
Alle prinsen te Peking moeten de zgde
der Bokseis hebben gekozen. De geheele
Mandochu-dynaotie is dus medeschuldig aan
den toestand.
De Fransehe consul Frangois die eerst te
Yun-nan door de Chineesche autoriteiten is
vastgehouden, is nu over de Chineesche
grens aangekomed.
Het veitrek van het Duitsche pantseres
kader is op bevel des Keizers tot Maandag
morgen uitgesteld. Prins Heiniich van Pruisen
heeft aangeboden naar China te gaan, maar
de Keizer weigerde.
De Hamburg-Amerika lijn heeft een stoom
schip ter beschikking des Keizeis gesteld om
te dienen als hospitaalschip.
De paus heeft door kaïdinaal Kopp den
Duitschen keizer laten gelukwenscheu met
zijn krachtig optieden tegenover de gebeur
tenissen in China, tevens de hoop uitsprekend
dat het vergieten van Christelijk bloed spoedig
moge ophouden.
De Italiaansche ministerraad heeft een
crediet van drie millioen lire voor de Chi-
„Aeht ge u er door verongelijkt, oom, dait
ik er in dezo dage®, niet toe kwam, togen u
to zeggen, dat ik met mijnheer Von. Reurieth
geëngageerd beD V' vroeg Lydia.
„Ik gevoel mij nooit verongelijkt. Ik on
derstel altijd, dat er redenen voor zoo iets be
staan," verklaarde Walcker, die zich be; a aid
verruimd voelde, dat er eens over iets anders
gesproken loon. worden, da® over dood en
kerkhof.
Lydia glimlachte even.
„Zeer vorsten dig van u. En reden om daar
over te zwijgen hadden wij."
„Mag uk bij de kachel plaats nemen, ter
wijl je ze mij zegt V' Walcfcer ging er terstond
heen.
„Weer rheumatisch vroeg Malve.
„Nog niet."
Liesbeth trachtte met haar schoonmoeder
een geërgorden blik over het ongepaste ge
drag van Wal deer te wisselen. Haar mevrouw
Werlhof keek dril vriend iliairer jeugd glim
lachend aan. Hij zat met zijn beide handen
op de kachel en hief zijn gelaat luisterend
naar Lydia, op, die vóór hem stond en zeidb
„Juist op dien middag, toen papa do be
roerte kreeg, was ik bij den gen er alen consul
Merkers te lunchen. Mijnheer Von Reurieth,
die met Frits Merkers ziecr bevriend is, was
daar ook. Ik zat naast hem aan tafel, en hij
zaide tiegen mij, wat ik trouwens den, gehee-
len winter al had' vermoed, dat bijl m ij lief
had. Ik was genoeg op zijn aanzoek voorbe-
reid, om terstond te weten, dat, ik het moest
aannemen. Toen ik thuis kwam, ontmoette ik
bij do deur Biehl hij had mij moeten roei
pen. Dat papa twee dagen bewusteloos gele
gen heeft, weet' u. Toen kreeg hij zijn bewust
zijn terug. Zou ik nu den ernstig zieke met
die zaak lastig vallen? Ik was immers van
neesche expeditie toegestaan. Drie oorlogs
schepen worden behalve de reeds uitgeruste
gereed gemaakt.
Het Boerendrlemanschap.
Gisterenmorgen kwamen de Boerengezanten
te Iliivre per Transatlantische stoomer, de
A q u i t a i n e, aan. De heeren Pauliat, senator,
vooizitter van het comitó voor de Onafhan
kelijkheid der Boeren, en Rambaud, oud
minister van onderwijs, ontvingen ze. Pauliat
heette hen welkom en zeide, dat er geen
stad of dorpje in Frankrijk was, waar de
Zuid-Afrikaansehe Republieken niet populair
waren en wenschen werden geuit voor het
behoud van haar vrijheid. Htj gaf de ver
zekering, dat Frankrijk bewondering heeft
voor hun moed en heldhaftigheid.
Hij eindigde met te zeggenLaat uw
medeburgers weten, dat zij vol moeten
houden, aangezien men niet moet wanhopen,
dat Engeland, ten gevolge van mogelijke ge
beurlijkheden, zal erkennen, dat het zich op
den verkeerden weg bevond en terugkeert
op den weg van rechtvaardigheid en billijk
heid.
Dr. Leyds antwoordde, dat beide Repu
blieken bewogen werden door een diep ge
voel van vaderlandsliefde en onafhankelijk
heidszin.
De Boeren begaven zich daarop naar het
Hotel Continental, terwijl de menigte hun
ovaties bracht.
Onder luide toejuichingen der saamge-
stroomde menigte vertrok het Boerengezant-
schap naar Paiijs, waar het door een talrijke
menigte werd opgewacht. De zeer sterke
politiemacht werd overvleugeld door de me
nigte, die het station vulde om de gedele
geerden toe te juichen. Dezen werden door
het Onafhankelgkheids-comitó met bloemen
en vaandels ontvangen. Op den geheelen
weg naar het hotel hield het gejuich aan.
Fischer verscheen op het balkon, dat met
de Transvaalsche, Vrgstaatsche en Fransehe
vlaggen was versierd. De menigte riep
»Leve de Boeren t Leve Kruger Leve de
onafhankelijkheid p' Fischer dankte voor de
ovatie, die zonder incidenten afliep.
Op de boulevards was het verkeer door
de groote menigte gestremd.
Eenige lieden die vijandelijke kreten
tegen Engeland slaakten, werden aange
houden.
Frankrijk.
Het is gisteren in de Fransehe Kamer
schandelijker toegegaan dan sinds langen tijd
het geval was.
De nationalist Lazies, de bekende schreeu
wer, vroeg nl. te mogen interpelleeren over
do verdaging van het proces, door kapitein
Fiitsch aanhangig gemaakt tegen de sAuroie".
De inmibler-piesident, de heer Waldeck-
Rousseau, verzocht de Kamer, de agenda
niet te onderbreken en de interpellatie te
verdagen.
Lazies verweet aan de meerderheid dat
zij de oppositie het woord weigerde, Wal-
deck-Rousseau noemde hij een salon-Jacobijn.
Hg werd verschillende malen tot de orde
geroepen, en op verzoek van den presi
dent Deschanel werd Lazies het woord ont
mijn zaak niet, zeker dk bedoel, dait ik er
niofc zeker van was, of ik hem niet die mede
deeling wel genoegen zou doen. De zoon van
eon patriciër sou naar de meening van papa
toch altijd een geschikter ma® voor mij1 ge
weest zijn dan eon adellijk officier. Misschien
zou papa wel tegenwerpingen gemaakt heb
ben natuurlijk niet over de geldquaestio.
Maar andere, die zijn eenzijdige burgertrots
hean zou ingegeven hebben. Welnu, en wat
dan Den «enen dag zou hij genoeg bijl zijn
verstand geweeet zijn om mij Reurieth ,te wei
geren, en den anderen dag -niet meer genoeg
bij zijn versband om zich van Reurieths
waarde te laten overtuigen en niiji zijn zegen
to geven."
Walcker keek het mcisjo met onafgewende
blikken aan.
„Je bent heel verstandig, Lydia,," zeide hij'
daarop.
„Ik 'heb slechte vermeden, dat ik in on
oplosbare gevoelsconflicten 'kwam, zeid'e zij
met haar gewoon, zelfbewust glimlachje.
Toen voegde zij er bij'„Begrijpt u nu, dat
ik zelfs tegenover u verzweeg, wat ik aan mijn
stervenden vader niet meer kon zeggen?"
„Volkomen, volkomen," verzekerd© hij.
„Lydia mag er niet dankbaarheid en blijd
schap aan denken, dat haar papa, eeoi paar
malen over mijnheer Vor. Reurieth gespro
ken hoeft aJs over een man, dien hij voor zeer
degelijk hield." Mevrouw Werlfhof zoido dit
op huilerigen toon.
„Maar Henri is heb daarin met mijl volko
men eens, dat het engagement wegens don
zwaren rouw nog drie maanden geheim moot
blijven," v-erklaardo Liesbeth Werlhof.
Lydia keek haar verwonderd aan.
„De beslissing hierover staat immers uit-
sluitend biji mama, mij en mijnheer Von Reu-
nomen. Hij weigerde evenwel de tribune te
verlaten. Deschanel zette toen zijn hoed op;
de zitting werd geschorst. Lazies echter ging
voort met "Waldeck-Rousseau uit te schelden.
Van de linkerzijde werd Lazies toege
schreeuwd: sZw'tjg, Judas!" Waarop Lazies
riposteerdeïWaldeck-Rousseau is een
Judas 1"
De Kamer bood toen een schandelijk
schouwspel aan. Het was een dooreenge-
mengde massa; men schreeuwde door elkaar
in óén woord het was een onbeschrijfelijke
warboel. In de dames-tribunes werd geapplau-
diseerd. In de ti ibunes beleedigde Papillaud,
van de sLibre Parole", de republikeinsche
afgevaardigden, die heftig protesteerden,
terwijl de rechterzijde juichte. Lazies ging
intusschen op de tribune voort met oreeren
en schelden.
Te half vijf werd de Kamerzitting hervat.
Lazies bevond zich toen nog altijd op de tri
bune. De voorzitter noodigde hem uit, heen
te gaan, waarop Lazies de houding van De
schanel aanviel.
Ten slotte was het incident geëindigd en
werd de interpellatie van Lazies verdaagd.
Aan Papillaud van de sLibre Parole" is
tot nader order de toegang tot de Kamer
ontzegd.
Brault, redacteur van hetzelfde blad, heeft
den afgevaardigde Cadenas zijn getuigen ge
zonden omdat deze hem bedieigd had.
De nationalisten gaan intusschen hardnek
kig door met hun verzet tegen het burgerlgk
gezag. Een en veertig nationalistische leden
van den Pargschen gemeenteraad hebben een
protest aangenomen en geteekend snamens
hun kiezers" tegeo den maatregel die gene
raal Jamont van bet opperbevel over het
leger heeft ontheven.
Gemengde Mededeelt ngen.
Vi Daverde, do Spaansche minister va® fi
nanciën, heeft om gezondheidsredenen zijn
ontslag genomen. Hij wordt vervangen door
San Lazar, burgemeester van Madrid'.
Met 213 tegen 42 stemmen heeft dó Ita
liaansche Kamer de handelsovereenkomst
tusschen Italië
goedgekeurd.
De democratische conventie van Kansas
City heeft Stephenson candidate gesteld voor
het presidentschap.
Stephenson, is reeds vice-president geweest
tijdens het tweede presidentschap va® Cle
veland.
en de Vereenigde Staten
Bevordering van Nijverheid.
De 123e algemeene vergadering der Ned.
Maatschappij) tor bevordering van Nijverheid
werd gistermorgen geopend met een rede van
den voorzitter der Maatschappij, den hear J.
F. W. Comrad, waarin deze do geschiedenis
der Zaanstreek schetste.
Medegedeeld werd dat vertegenwoordigd
waren de afdeehngen Kampen, Utrecht, Gou
da, Groningen, Haarlem, Alkmaar, Zaan-
rieth," ze;do zij koel. „Dab wij voorloopig nog
geen verlovingskaarten rondzenden, spreekt
wol vanzelf. Iedereen zal wel begrijpen, dat
wij' bij een pas gedolven graf geen feestelijk
heden kunnen hebben. Maar daar van den
anderen kant een volkomen geheimhouding
onmogelijk is, had ik met Jobst afgesproken
dat hij' zich bij' de begrafenis naast Henri en
Wolfgang zou plaateen. Iedereen weet nu ook
reeds zonder een bepaalde annonce, hoo de
zaken geschapen staan."
„Zullen wij dus mijnheer Von Reurieth
moeten uitnoodigen om ook bij de voorlezing
van het 'testament tegenwoordig te zijn?"
vroeg de notaris.
„In geen geval," riep Lydia uit. Maar het
speet haar terstond, dab zij hierop zoo bet-
slissend neen had gezegd, omdat LiesbeitE in
hot midden bracht„Daarover zx»u da® toch1
eerst Henri's gevoelen moeten gevraagd wor
den."
Ditmaal ergerde zich ook Walcker over den
toon, dien de jonge vrouw aansloeg.' Hijl wist
heel goed, dait zij, in het huis der WerDiofs
tot een tactvol zwijgen genoodzaakt, altijd
ton aanhoore van de familie Merkers de zwak-
ko zijden der Werlhofs gaarne besproken had.
„Daarin heeft Henri niets te zeggen," ver
klaarde hij droogjes. „Werlhof heeft bepaald,
dat ik terstond na de publiek© voorlezing van
het testament den inhoud daarvan, aan zijn
vrouw, zijn kinderen en zijn aangehuwde kin
deren voor te lezen heb. Terwijl nu echter
Reurieth nog niet officieel de verloofde is,
staat blijkbaar de beslissing, hoe wijl ten op
zichte van hem te handelen hebben, aan
Lydia."
Hij stond op.
(Wordt vervolgd