54"" Jaargang. Zondag 8 en Maandag 9 Juli 1900. Eb» LIEMAR ii fflMijüii teetae». een ONDIRIIJZER mei alte J. Uit een wieg. No. 10286. Eerste Blad. 4 BUlTESLAfll). BUVNEJYLAKD. S IHIEDAMSCHE COURANT Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prigs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 4.25. Franco per post fl. 1.65. Prigs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóó.v een uur gan 'iet bureau bezorgd zjjn. Bureau i Boterstraat 68. Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel meer 45 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij innemen. Advertentiën bjj abonnement op voordeelige voorwaarden. Taneven hier van zijn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde kfeinm advrnrtemtiën opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bg vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Interc. Telefoon Mo. 133. Aan de BURGERAVONDSCHOOL te Schiedam worut gevraagd om met den a.s. cursus in functie te treden Aantal wekelijksche lesuren 5. Jaarwedde fit O per wekelijksch lesuur. Sollicitatiestukken vóór 13 Juli a.s. te zenden aan den Burgemeester. Aan de 1ste Openbare Tu«schenschool (Hoofd de heer J. C. Sander), te Schiedam, wordt gevraagd Jaarwedde f500.benevens f 100.voor hoofdakte, f 50.voor akte handteekenen. Bovendien kan zij wegens diensttijd 4 maal (om de 2 jaar) telkens met f50.—, worden verhoogd. Sollicitaliestukken franco in te zenden aan den Burgemeester vóór 15 Juli a.s. Algemeen overzicht. SCHIEDAM, 7 Juli 1900. Be oorlog met China. Nog steeds worden de berichten uit China ernstiger. Nu is reeds aan de Londeusche avondbladen uit Shang-haï gemeld dat te Peking behalve de vreemdelingen ook nog 5000 Chineezcn die tot het christendom waren overgegaan, door de keizerigke troe pen zijn gedood. Een ontzettend bloedblad zou aldus in Peking zijn aangericht, en keizer Wdhelm's aanbod om 1000 taëls (ongeveer f 3000) be looning uit te keeren voor het redden van een vreemdeling, van welke nationaliteit ook, uit de Chineesche keizerstad, komt te Iaat. De vreemdste verhalen doen de ronde. Zoo zegt de correspondent van het »Neue Wiener Journal" uit goede bron te weten dat een week geleden de gezanten in Peking vroegen of de Chineesche regeering het beter achtte, dat zg in het vervolg in Europa zouden blijven. Het Tsung-li-Yamen antwoordde op bevel van prins Tuan, dat zij daarover 'zelf te be raadslagen hadden. Men zou hun, indien zg vertrokken, geld geven. De gezanten seinden hierop naar Li-Hung- Tsebang, die het verblgf in Europa aanried. Heel de Noordelijke provinciën zijn in handen der Boksers en der Chineesche troe pen, en het gevaar is groot dat ook de pro vinciën van Midden- en Zunl-CUina den heiligen ooi log beginnen. Donderdag seinde de Amerikaansche consul te Shang-haï: ïDe oproerige beweging breidt zich uit. Als Een. trom an VAN IDA BOY-ED. 5) Mevrouw Werlhof maak to een afwerende beweging met de handde afgematte vrouw wilde daarmee slechts zeggen„Och, laat dat maar in. 't middenhet komt immens op het zelfde meer." Maar Liesboth werd vuurrood. Haar vol, levendig gezicht, door blond haar omgeven, viel in hot oog door zijn fijne trekken en bo venal door «en kleinen mond en vast gesloten lippen. Haar bewegingen waren van nature zeer vlug, maar toch trachtte zij altijd zich te matigen en voomamo waardigheid ten toon te spreiden. Daardoor worden haar ge dragingen vaak onnatuurlijk. Zij gevoelde zich op dit oogenblik door de afwijzende beweging met do hand beleedigd. Maar men hield in de familie Werlhof niet van gekibbelmen was er aan gewoon, alles zwijgend te verdragen. Thans echter dacht Liesbeth „Da tijd zal het wel loeren, dat Henri om dS nu diegenen in de familie tijm, die iets te bepalen hebben." Malve, de jongste dochter, het jongste kind des huizes, geleidde haar moeder vol teeder- heid naar «en leuningstoel, die bij het raam stond cm die haar gerwome zitplaats was. Mie vrouw Werlhof liet zich gaarne door een an dier galeiden. Heb was voor haar zulk oen. weldadig gervoel, met nog meer zorgvuldigheid' behandeld te worden, dan haar toestand eigenlijk veatósckbe. de vei bonden troepen in het Noorden neder lagen lijden, zullen de ongeregeldheden zich zeker naar Midden- en Zuid-Ciiina uitbreiden. De verdrijving en het vermoorden van bui tenlanders iri het binnenland, zoomede de vernietiging van den handel, zal ten gevolge hebben, dat een sterke strijdmacht noodig zal zijn om de onderkoningen in het Noorden in toom te houden en de onderkoningen in het Zuiden te ondersteunen. De mogendheden zullen dus ernstig moe ten ingrijpen en schijnen daartoe ook be sloten. Volgens .een te Berlijn loopend getucht, zouden de mogendheden het eens zjjn ge worden over de troeperizendingen naar China in dien zin, dat Japan en Rusland elk 400,000 man zulltn zenden om Peking te bezetten, terwijl Engeland, Frankrijk en Duitschland elk 20,000 man zullen leveren. De andere mogendheden, wier vertegen woordigers vermoord of mishandeld zijn door de Chineezen in Peking, zullen met kleine contingenten aan de gemeenschappelijke actie deelnemen. De mededeeling van Brodrick in het Lager huis dat geen mogendheid bezwaar heeft ge maakt tegen het optreden van Japan komt dit gerucht eenigermate bevestigen, al zul len wellicht de genoemde cgfers niet geheel juist zijn. Eu Japan zal zeker bereid zijn troepen te zenden. Nu reeds wordt de Japansche troe penmacht in China op 22,00ü man gebracht en, zooals wij gisteren uiteenzetten, spoedig zullen meerdere troepen kunnen volgen. Wordt echter de strijd overgeplant naar het Zuiden, dun is het zeer te betwijfelen of ook niet de Europeesebe mogendheden groote legers naar het Verre Oosten zullen moeten zenden. De onderkoningen der zuideljjke provin cies Shang en Liu zeggen in een krachtige proclamatie dat de ware keizerigke wenschen waren, dat de vreemdelingen in het binnen land beschermd zouden worden. De onlusten in en om Peking dragen volgens hen slechts een locaal karakter. De strijd in Peking wordt maar door oproerlingen gevoerd. Io deze proclamatie geven de onderkoningen hun voornemen te kennen alle personen te doen terechtstellen, die de hand naar de vreemdelingen uitstrekken. De belangen die op het spel staan, zijn niet gering. Blijkens een onlangs door het Amerikaan sche staatsdepartement van den consul in Tschi-fu ontvangen statistiek van de vreem delingen-bevolking in China bevonden zich in het jaar lt>98 13421 vreemdelingen iu China en 773 buitenlandsche firma'sin 1899 waren deze cgfers gestegen tot 17193 en 933, aldus naar nationaliteit verdeeld Amerikanen 2335 onderdanen en 70 firma's, Engeland 3562 en 401, Duitschland 1134 en 115, Frankrijk 1183 en 76, Holland 106 en 9, Denemarken 128 en 4, Spanje 448 en 9, Zweden en Noorwegen 244 en 2, Oostenrijk 90 en 5, Italië 124 en 9, Japan 2440 en 195, Portugal 1423 en 10. Zonderling is dat t/p dit lijstje Rusland niet voorkomt en dat, terwijl er zoo groote Bet gelaat vertoonde wol de sporen van tranen en •emoties, maar overigens was het toch het goedl geconserveerde gezicht van een vijftigjarige dame, die zich nog geenszins als oude vrouw gevoelt, en had de 'lijnen van do- zalfde schoonheid, die zich in haar kinderen nog volmaakter herhaald hadden. De wedh- wensluiar hing zeer gekleed' over het «enigs zins grijzende donkere haar tot op 'hot voor hoofd. Mevrouw Werlhof, evenals haar doch ters, was in diepen rouw, met zeer veel En- gel6oh krip gegarneerd, hetgeen aan do meis jes, die donker haar hadden, beter stond dan aan do blonde Liesbeth. Bijna hadden zij het voorkomen van een groep vorstelijke vrou wen. Malve nam een kussen en schoof dit haar moeder achter den rug. Met welgevallen, zag Waldker dit aan. Zij was zijn bepaalde lieve ling onder de kinderen van mevrouw Werl- hof. Zij kwam hem wat zachter en vrouwelij ker voor dan de koninklijke Lydiahaar' lij nen vertoonden meer ronding, ook was zij een weinig klein«r.Maar toch vertoonde zich op haar voorhoofd dezelfde trots, toch straal de uit haar oogen hetzelfde vuur als bij haar zuster. Maar heb pralende ontbrak aan haar schoonheid, de hoogmoedige glans. „Waar blijven de heeren?" vroeg Lyd'ia. „Zij, kunnen nog niet hier zijn. Fangart on ik reden 'het eerst weg. Je broers moeten toch op het kerkhof blijven, totdat zij den laatoten man van* het gevolg de hand ge drukt hebben. Naar heb mij voorkwam als ik niet onbescheiden ben, daarvan gewag te makeni hielp mijnheer Von Reurieth hen daarbij d'i honneurs wiaamamen," zeide Wakker. Mevrouw Werlhof keek maar haar dochter op. Amerikaansche belangen met China gemoeid zijn, de Vereenigde Staten zoo weinig doen. Behalve deze persoonlijke en commercieele belangen doen zich echter de groote belangen van politieke» en oeconomischen aard gelden. Duitschland en Engeland zien hun neder zettingen in Shan-tung en Wei-hai-wei, met zooveel moeite aan China onttroggeld, be dreigd. Het verzet tegen de vreemdelingen is reeds daarheen doorgedrongen. Waar nu de nationale belangen der ver schillende staten zoozeer uiteeoloopen, mag gevraagd worden of de overeenstemming der mogendheden wel zeer vast is. Verschillende berichten verdienen nog ver meld te worden, al is de waarheid er van ook niet te controleeren. Prins Tuan moet onderscheidingen heb ben geschonken aan de aanvoerders der Boksers en aan de officieren der keizerlijke troepen voor het terugslaan van Seymour's espeditie. Hij heeft hun, evenals aan alle soldaten, belangrijke geldgeschenken aan geboden. Te Hong-kong is men ook al niet gerust. Men vreest dat het geheime genootschap Triad iets in den zin heeft. Chineesche troepen, 5009 man steik, zijn in den nacht van Dinsdag op Woensdag, uit gezonden om de Bogue-forten aan den ingang der haven van Kanton te bezetten. Li-Hung-Tschang's houding wordt nu dub belzinnig genoemd. Te Tschi-fu wordt de toestand alarmee- rend. Reeds heeft de Amerikaansche consul met het oog op de dreigende houding die zoowel door het volk als door de Chineesche soldaten wordt aangenomen, maatregelen getroffen voor het vertrek van de aan zijn hoede toevertrouwde onderdanen. De Duitsche consul heeft de proclamatie der admiraals nog eens bekend laten maken ten einde het volk rustig te houden. Een Oostenrijksch detachement van de Z e n t a dat eenigen tijd geleden naar Peking is gezonden om het gezantschap voorgevaar te beschermen, schijnt verdwenen te zijn. Het is 25 man steik. Alle prinsen te Peking moeten de zgde der Bokseis hebben gekozen. De geheele Mandochu-dynaotie is dus medeschuldig aan den toestand. De Fransehe consul Frangois die eerst te Yun-nan door de Chineesche autoriteiten is vastgehouden, is nu over de Chineesche grens aangekomed. Het veitrek van het Duitsche pantseres kader is op bevel des Keizers tot Maandag morgen uitgesteld. Prins Heiniich van Pruisen heeft aangeboden naar China te gaan, maar de Keizer weigerde. De Hamburg-Amerika lijn heeft een stoom schip ter beschikking des Keizeis gesteld om te dienen als hospitaalschip. De paus heeft door kaïdinaal Kopp den Duitschen keizer laten gelukwenscheu met zijn krachtig optieden tegenover de gebeur tenissen in China, tevens de hoop uitsprekend dat het vergieten van Christelijk bloed spoedig moge ophouden. De Italiaansche ministerraad heeft een crediet van drie millioen lire voor de Chi- „Aeht ge u er door verongelijkt, oom, dait ik er in dezo dage®, niet toe kwam, togen u to zeggen, dat ik met mijnheer Von. Reurieth geëngageerd beD V' vroeg Lydia. „Ik gevoel mij nooit verongelijkt. Ik on derstel altijd, dat er redenen voor zoo iets be staan," verklaarde Walcker, die zich be; a aid verruimd voelde, dat er eens over iets anders gesproken loon. worden, da® over dood en kerkhof. Lydia glimlachte even. „Zeer vorsten dig van u. En reden om daar over te zwijgen hadden wij." „Mag uk bij de kachel plaats nemen, ter wijl je ze mij zegt V' Walcfcer ging er terstond heen. „Weer rheumatisch vroeg Malve. „Nog niet." Liesbeth trachtte met haar schoonmoeder een geërgorden blik over het ongepaste ge drag van Wal deer te wisselen. Haar mevrouw Werlhof keek dril vriend iliairer jeugd glim lachend aan. Hij zat met zijn beide handen op de kachel en hief zijn gelaat luisterend naar Lydia, op, die vóór hem stond en zeidb „Juist op dien middag, toen papa do be roerte kreeg, was ik bij den gen er alen consul Merkers te lunchen. Mijnheer Von Reurieth, die met Frits Merkers ziecr bevriend is, was daar ook. Ik zat naast hem aan tafel, en hij zaide tiegen mij, wat ik trouwens den, gehee- len winter al had' vermoed, dat bijl m ij lief had. Ik was genoeg op zijn aanzoek voorbe- reid, om terstond te weten, dat, ik het moest aannemen. Toen ik thuis kwam, ontmoette ik bij do deur Biehl hij had mij moeten roei pen. Dat papa twee dagen bewusteloos gele gen heeft, weet' u. Toen kreeg hij zijn bewust zijn terug. Zou ik nu den ernstig zieke met die zaak lastig vallen? Ik was immers van neesche expeditie toegestaan. Drie oorlogs schepen worden behalve de reeds uitgeruste gereed gemaakt. Het Boerendrlemanschap. Gisterenmorgen kwamen de Boerengezanten te Iliivre per Transatlantische stoomer, de A q u i t a i n e, aan. De heeren Pauliat, senator, vooizitter van het comitó voor de Onafhan kelijkheid der Boeren, en Rambaud, oud minister van onderwijs, ontvingen ze. Pauliat heette hen welkom en zeide, dat er geen stad of dorpje in Frankrijk was, waar de Zuid-Afrikaansehe Republieken niet populair waren en wenschen werden geuit voor het behoud van haar vrijheid. Htj gaf de ver zekering, dat Frankrijk bewondering heeft voor hun moed en heldhaftigheid. Hij eindigde met te zeggenLaat uw medeburgers weten, dat zij vol moeten houden, aangezien men niet moet wanhopen, dat Engeland, ten gevolge van mogelijke ge beurlijkheden, zal erkennen, dat het zich op den verkeerden weg bevond en terugkeert op den weg van rechtvaardigheid en billijk heid. Dr. Leyds antwoordde, dat beide Repu blieken bewogen werden door een diep ge voel van vaderlandsliefde en onafhankelijk heidszin. De Boeren begaven zich daarop naar het Hotel Continental, terwijl de menigte hun ovaties bracht. Onder luide toejuichingen der saamge- stroomde menigte vertrok het Boerengezant- schap naar Paiijs, waar het door een talrijke menigte werd opgewacht. De zeer sterke politiemacht werd overvleugeld door de me nigte, die het station vulde om de gedele geerden toe te juichen. Dezen werden door het Onafhankelgkheids-comitó met bloemen en vaandels ontvangen. Op den geheelen weg naar het hotel hield het gejuich aan. Fischer verscheen op het balkon, dat met de Transvaalsche, Vrgstaatsche en Fransehe vlaggen was versierd. De menigte riep »Leve de Boeren t Leve Kruger Leve de onafhankelijkheid p' Fischer dankte voor de ovatie, die zonder incidenten afliep. Op de boulevards was het verkeer door de groote menigte gestremd. Eenige lieden die vijandelijke kreten tegen Engeland slaakten, werden aange houden. Frankrijk. Het is gisteren in de Fransehe Kamer schandelijker toegegaan dan sinds langen tijd het geval was. De nationalist Lazies, de bekende schreeu wer, vroeg nl. te mogen interpelleeren over do verdaging van het proces, door kapitein Fiitsch aanhangig gemaakt tegen de sAuroie". De inmibler-piesident, de heer Waldeck- Rousseau, verzocht de Kamer, de agenda niet te onderbreken en de interpellatie te verdagen. Lazies verweet aan de meerderheid dat zij de oppositie het woord weigerde, Wal- deck-Rousseau noemde hij een salon-Jacobijn. Hg werd verschillende malen tot de orde geroepen, en op verzoek van den presi dent Deschanel werd Lazies het woord ont mijn zaak niet, zeker dk bedoel, dait ik er niofc zeker van was, of ik hem niet die mede deeling wel genoegen zou doen. De zoon van eon patriciër sou naar de meening van papa toch altijd een geschikter ma® voor mij1 ge weest zijn dan eon adellijk officier. Misschien zou papa wel tegenwerpingen gemaakt heb ben natuurlijk niet over de geldquaestio. Maar andere, die zijn eenzijdige burgertrots hean zou ingegeven hebben. Welnu, en wat dan Den «enen dag zou hij genoeg bijl zijn verstand geweeet zijn om mij Reurieth ,te wei geren, en den anderen dag -niet meer genoeg bij zijn versband om zich van Reurieths waarde te laten overtuigen en niiji zijn zegen to geven." Walcker keek het mcisjo met onafgewende blikken aan. „Je bent heel verstandig, Lydia,," zeide hij' daarop. „Ik 'heb slechte vermeden, dat ik in on oplosbare gevoelsconflicten 'kwam, zeid'e zij met haar gewoon, zelfbewust glimlachje. Toen voegde zij er bij'„Begrijpt u nu, dat ik zelfs tegenover u verzweeg, wat ik aan mijn stervenden vader niet meer kon zeggen?" „Volkomen, volkomen," verzekerd© hij. „Lydia mag er niet dankbaarheid en blijd schap aan denken, dat haar papa, eeoi paar malen over mijnheer Vor. Reurieth gespro ken hoeft aJs over een man, dien hij voor zeer degelijk hield." Mevrouw Werlfhof zoido dit op huilerigen toon. „Maar Henri is heb daarin met mijl volko men eens, dat het engagement wegens don zwaren rouw nog drie maanden geheim moot blijven," v-erklaardo Liesbeth Werlhof. Lydia keek haar verwonderd aan. „De beslissing hierover staat immers uit- sluitend biji mama, mij en mijnheer Von Reu- nomen. Hij weigerde evenwel de tribune te verlaten. Deschanel zette toen zijn hoed op; de zitting werd geschorst. Lazies echter ging voort met "Waldeck-Rousseau uit te schelden. Van de linkerzijde werd Lazies toege schreeuwd: sZw'tjg, Judas!" Waarop Lazies riposteerdeïWaldeck-Rousseau is een Judas 1" De Kamer bood toen een schandelijk schouwspel aan. Het was een dooreenge- mengde massa; men schreeuwde door elkaar in óén woord het was een onbeschrijfelijke warboel. In de dames-tribunes werd geapplau- diseerd. In de ti ibunes beleedigde Papillaud, van de sLibre Parole", de republikeinsche afgevaardigden, die heftig protesteerden, terwijl de rechterzijde juichte. Lazies ging intusschen op de tribune voort met oreeren en schelden. Te half vijf werd de Kamerzitting hervat. Lazies bevond zich toen nog altijd op de tri bune. De voorzitter noodigde hem uit, heen te gaan, waarop Lazies de houding van De schanel aanviel. Ten slotte was het incident geëindigd en werd de interpellatie van Lazies verdaagd. Aan Papillaud van de sLibre Parole" is tot nader order de toegang tot de Kamer ontzegd. Brault, redacteur van hetzelfde blad, heeft den afgevaardigde Cadenas zijn getuigen ge zonden omdat deze hem bedieigd had. De nationalisten gaan intusschen hardnek kig door met hun verzet tegen het burgerlgk gezag. Een en veertig nationalistische leden van den Pargschen gemeenteraad hebben een protest aangenomen en geteekend snamens hun kiezers" tegeo den maatregel die gene raal Jamont van bet opperbevel over het leger heeft ontheven. Gemengde Mededeelt ngen. Vi Daverde, do Spaansche minister va® fi nanciën, heeft om gezondheidsredenen zijn ontslag genomen. Hij wordt vervangen door San Lazar, burgemeester van Madrid'. Met 213 tegen 42 stemmen heeft dó Ita liaansche Kamer de handelsovereenkomst tusschen Italië goedgekeurd. De democratische conventie van Kansas City heeft Stephenson candidate gesteld voor het presidentschap. Stephenson, is reeds vice-president geweest tijdens het tweede presidentschap va® Cle veland. en de Vereenigde Staten Bevordering van Nijverheid. De 123e algemeene vergadering der Ned. Maatschappij) tor bevordering van Nijverheid werd gistermorgen geopend met een rede van den voorzitter der Maatschappij, den hear J. F. W. Comrad, waarin deze do geschiedenis der Zaanstreek schetste. Medegedeeld werd dat vertegenwoordigd waren de afdeehngen Kampen, Utrecht, Gou da, Groningen, Haarlem, Alkmaar, Zaan- rieth," ze;do zij koel. „Dab wij voorloopig nog geen verlovingskaarten rondzenden, spreekt wol vanzelf. Iedereen zal wel begrijpen, dat wij' bij een pas gedolven graf geen feestelijk heden kunnen hebben. Maar daar van den anderen kant een volkomen geheimhouding onmogelijk is, had ik met Jobst afgesproken dat hij' zich bij' de begrafenis naast Henri en Wolfgang zou plaateen. Iedereen weet nu ook reeds zonder een bepaalde annonce, hoo de zaken geschapen staan." „Zullen wij dus mijnheer Von Reurieth moeten uitnoodigen om ook bij de voorlezing van het 'testament tegenwoordig te zijn?" vroeg de notaris. „In geen geval," riep Lydia uit. Maar het speet haar terstond, dab zij hierop zoo bet- slissend neen had gezegd, omdat LiesbeitE in hot midden bracht„Daarover zx»u da® toch1 eerst Henri's gevoelen moeten gevraagd wor den." Ditmaal ergerde zich ook Walcker over den toon, dien de jonge vrouw aansloeg.' Hijl wist heel goed, dait zij, in het huis der WerDiofs tot een tactvol zwijgen genoodzaakt, altijd ton aanhoore van de familie Merkers de zwak- ko zijden der Werlhofs gaarne besproken had. „Daarin heeft Henri niets te zeggen," ver klaarde hij droogjes. „Werlhof heeft bepaald, dat ik terstond na de publiek© voorlezing van het testament den inhoud daarvan, aan zijn vrouw, zijn kinderen en zijn aangehuwde kin deren voor te lezen heb. Terwijl nu echter Reurieth nog niet officieel de verloofde is, staat blijkbaar de beslissing, hoe wijl ten op zichte van hem te handelen hebben, aan Lydia." Hij stond op. (Wordt vervolgd

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1900 | | pagina 1