54"" Jaargang.
Vrijdag 13 Juli 1900.
No. 10290.
XJit één wieg.
BUITENLAND.
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Pijjs Per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóó<' een uur
pan 'iet bureau bezorgd zijn.
BureauBoterstraat 68.
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Taneven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prjjs van 40 cents
per advertentie, bjj vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon Af©. 123.
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 12 Juli 1900.
Be oorlog met China.
De Chineesche autoriteiten in Midden-
China zenden de laatste dagen steeds gun
stiger berichten de wereld in.
Men kan die betere tijding geloovig aan
vaarden maar er is ook reden om sceptisch
te zijn.
De jTimes" bv. is zeer pessimistisch ge
stemd tegenover de berichten der laatste
dagen, dat de vreemde gezanten te Peking
nog in leven zijn. Het blad wantrouwt de
berichten der Chineesche ambtenaren, die er
belang bij hebben te doen gelooven, dat de
legaties zoo lang mogeijjk beschermd zijn.
Wanneer zij gewagen van gebrek aan levens
middelen, dan geschiedt dat volgens de
ïTimes" slechts om het publiek voor te be
reiden op het bericht, dat in weerwil van
de pogingen van prins Tshing de Europeanen
van honger zijn gestorven.
Er is voor die opvatting veel te zeggen.
Aangenomen dat China den strijd tegen de
Europeanen wil, dan getuigt de houding der
onderkoningen van veel snuggerheid.
Zij stellen Europa gerust, voorkomen daar
door zoo krachtige maatregelen als zij vreezen,
en geven intusschen hun landgenooten de
gelegenheid den strijd zoo goed mogelijk te
organiseeren.
De aard der Chineezen geeft aanleiding
tot zulke kwade vermoedens. Maar anderzijds
slaan sommigp gouverneurs èn bij Chineezen
èn bij Europeanen te boek als eerlijke en
rechtschapen mannen.
Waar de berichten uit Peking nu zoo
tegenstrijdig zijn waar wij niet weten of
de Keizer al dan niet leeft, of de Keizerin-
Weduwe verdrongen is of zich handhaaft;
waar men in Midden-China zich voorloopig
op de hulp der onderkoningen en gouver
neurs moet veilaten, zit er niets anders
op dan hen Ie gelooven en intusschen haast
te maken met troepenverzendingen.
Is Peking tijdig te bereiken om de Euio-
peanen zoo zij nog leven, te redden De
attaché bij de Chineesche legatie wiens be
toog wij gisteren aanhaalden, vijst op de
groote moeilijkheden.
Colqhoun, een bekend Engelsch kenner
van China, die noch aan den moord op de
Europeanen noch aan een langen duur van
den opstand gelooft, beveelt het uitzenden
van troepen in booten over de Pei-ho aan
tot Tung-tschau om vandaar te land naar
Peking te rukken.
Ook een Deensch koopman, die dertig jaar
in China heeft doorgebracht, meeut dat er
in den regentijd niet aan te denkeo is Peking
te bereiken. De regentijd begint in Juli en
duurt tot einde Augustus.
De geheele streek tusschea Tien-tsin en
Peking staat dan onder water, en zelfs in de
straten van Peking staat het watei zóó hoog,
dat het meermalen gebeurd is, dat lieden in
de straten verdronken. Hij noemt het beslist
onmogelijk van de kust Peking te bei eiken,
indien de spoorweg niet te gebruiken is.
Daartegenover staat echter dat ook Boksers
Een roman.
vajr
IDA BOY-ED.
9)
Een hartstochtelijke uitbarsting volgde
hierop tusschen de broeders en zusters, Hen
ri drukte Lydia aan zijn 'hart, Malve ween
de in Wolfgangs armen. Toen omhelsden de
zusters elkaar, en in diepen ernst drukten
de broeders elkander de hand.
Zij gevoelden zicli als door een gemeen
schappelijke bedwelming aangegrepen. Trots
en geestdrift was er in hun zielen. Een vu
rige gelofte brandde ieder op de lippen. Hoe
zou het ook mogelijk geweest zijn, zich ooit
vijandig tegen zulke broeders en zusters voor
te doen? De wensch huns vaders had in 't
geheel niet uitgesproken behoeven te wor
den vanzelf, reeds van de wieg af, leefde
in. hen het heilige gevoel eener onverstoor
bare broederlijke en zusterlijke liefde.
Met verheugde geestdrift was op dit
oogenblik iedereen bereid, voor den ander
zijn leven ten offer te brengen.
Do rouw over den overledene ging onder
in de juichende erkentenis van het geluk,
zulke bondgenootcn in het leven te hebben.
Tranen van vreugde ween end, zat de moe
der daar en keek toe. Vier knappe, fiere, rij
pe menschen en toch aan haar overgege
ven in gehoorzame liefde. En onder elkander
met zulk een warme genegenheid verbonden.
Zij zou den overledene dezen heerlijken aan
blik zoo gaarne gegund hebhen.
en de geregelde Chineesche troepen dan niet
in staat zijn zich te bewegen.
De Duitsche consul te Tien-tsin seinde
volgens Wolff's bureau te Berlijn het volgende
relaas.
De vreemdelingenwyken werden van 5
tot 8 Juli herhaaldelijk gebombardeerd. Op
6 Juli vielen 2000 Boksers de Fransche wijk
aan, maar werden door de Russisciie troepen
afgeslagen.
Den 7den des avonds vielen Chineesche
granaten in het Duitsche consulaat, waar zij
een brand veroorzaakten, die terstond werd
gebluscht. De waterweg tusschen Tient-sin en
Ta-ku is nog veilig. De spoorweg naar Tong-ku
is tot drie mijlen vóór Tien-tsin hersteld.
Bijna alle gezinnen van vreemdelingen zijn
op 4 Juli van Tien-tsin naar Ta-ku ver
trokken.
De Fransche consul te Fu-tschu seinde
Dinsdag, dat de toestand aldaar toen be
vredigend was. De onderkoning en de Tarta-
renmaarschalk hadden echter verzocht, dat
de vreemde oorlogsschepen vermijden zouden
Fu-tschu aan te doen.
De sDaily Mail" verneemt uit Shang-hai
dat prins Tuan in een edict den titel van
Keizer aanneemt.
Over den moord op Von Ketteler ioopen
allerlei geruchten.
nCentral News" verneemt uit Shang-hai
dat de Duitsche gezant vermoord zou zijn
door het Shing-ki-pingkorps, een Mandschu-
regiment, dat vroeger onder de bevelen van
prins Tsching heeft gestaan.
De sDaily Mail" geeft een zeer hateljjke
voorstelling van het gebeurde. Von Ketteler
was zeer gehaat en is waarschijnlijk, om
persoonlijke reden vermoord, toen hij alleen
met de Keizerin-Weduwe ging confereeren,
terwijl de andere gezanten zoo verstandig
waren thuis te blijven. De Duitsche matrozen
deden toen een aanval en dit zou feitelijk
gemaakt hebben dat het evenwicht tusschen
de regeering en de oproerige elementen ver
broken werd en de opstand met volle kracht
uitbarstte.
Volgens de »Allg. Maiine-corresp." zal
Duitschland niet maar een gewone brigade,
doch een korps van 10.000 man naar China
zenden.
Luitenant-generaal Von Lps«el zal het bevel
krijcen over dit korps.
Chamberlain heeft de regeering van Nieuw-
Zuid-Wales ge<eind dat de Duitsche regeeriog
permissie heeft gevraagd Australische paarden
voor China te mogpn koopen. Cliambeilain
voegde er bij dat het hem genoegen zou doen
indien de Australische autoriteiten deDuitsche
agenten zooveel mogelijk hielpen.
Duitschland zou 1000 paarden willen koo
pen, wat volgens de sKöln. Ztg." veel te vee!
is400 of 500 zijn genoeg.
Uit Rome vertrekken in de helft der
volgende week twee bataljons. Maatregelen
worden getroffen om zoo noodig nog 3 of 4
bataljons te kunnen zenden.
Terwijl aldus 2000 man naar China gaan,
heeft Italië daar reeds 3000 man beschik
baar. De Perseveranza" verneemt bij ge
ruchte dat ook nog twee oorlogschepen zul
len worden uitgezonden.
Amerika zendt voorloopig 6000 man ver-
Om de lippen van Waloker speelde een
eigenaai'düg, melancholisch glimlachje, en
zijn oogen werden vochtig.
„Behoor ik er dan niet bij? Denkt dan
niemand aan mij dacht Liesbeth en nam
een afwachtende, uittartende houding aan.
Maar op dat oogenblik dacht niet eens
haar echtgenoot aan haar.
Een machtige stem, de stem des bloods,
had in de ooren der broeders en zusters ge
klonken en maakte hen doof voor al het an
dere.
Een bittere jaloezie ontstond) er in Lies-
be'ths hart. Al de onbeduidende kleine voor
vallen van liaar huiselijk leven, waarbij haar
echtgenoot wel eens gezegd had„Mijn zus
ters doen dat zoo", of „Lydia heeft daar
voor meer talent," kwamen haar plotseling
en duidelijk in de gedachten. Men liet haar
gevoelen, dat zij slechts een aangetrouwde
dochter des huizes was. Werkelijk heel tact
vol Zij en haar broeder, zij hadden elkan
der ook wel lief, maar zij maakten daarvan
niet zooveel drukte. Bij de WerLhof's werd
alles op de spits gedreven. Die kwamen zich
zelf altijd voor, alsof zij een bijzondere men-
schensoort waren.
„Nu, Henri mij vergeet je zeker?" zei-
de zij.
„Maar, vrouwkje!" riep hij uit en trok
liaar teeder naar zich toe. Ook haar broeder
en haar zusters wisselden nu een korte, har
telijke omhelzing met haar.
Te midden van tranen glimlachend, zeide
toen Lydia„Daar papa ttegen ons zegt, dat
het moet zijn, alsof hij ons zegent, als wij in
gewichtige levensquaesties eensgezind zijn,
moet ik aan jullie plechtig vragen, wat ik
sterkingen van de Philippijnen. Op Cuba
worden drie regimenten vrijgemaakt om,
naar behoefte, naar de Philippijnen of naar
China te worden gezonden.
Japan zal, volgens een bericht aan de
»Daily Expres" uit Tschi-fu, binnen acht
dagen nog 13000, binnen vier dagen daarna
10.000 man zenden zoodat, vóórdat de regen
tijd gevorderd is, in het geheel 63.000
Japanners in Ta-ku zullen geland zijn.
Rusland houdt zich in de eerste plaats
bezig met Mandschurye waarheen het 30.000
man dirigeert,
Hoe de regeering der Vereenigde Staten
den toestand beschouwt blijkt uit een rond
schrijven, dat de staatssecietaris Ilay dato 3
Juli aan de vertegenwoordigers der Vereenigde
Staten in het buitenland heeft gericht. Daarin
wordt o.m. gezegd, dat het doel van den
President is, in overeenstemming met de
andere mogendheden le handelen wat betreft
het herstellen van het vei keer r<, Peking,
de bevrijding der daar wonende t -,t kanen,
het beschermen van de veiligheiu t leven
en eigendom voor de Amerikaansche onuer-
danen, en de onrust in de andere provin
ciën tegen te gaau.
De politiek van Amerika is verder een op
lossing te zoeken, welke vooi China een duur
zame vrede en rust brengt, welke China als
territoriaal administratief geheel laat bestaan,
met concessies aan de bevriende machten
door middel van verdragen en door het vol
kenrecht gegarandeerde rechten en voor alle
landen de toestemming, handel te drijven
op alle havens van China.
In de gouverneurs der provinciën die niet
mede doen aan den strijd tegen de Euro
peanen, ziet Amerika de vertegenwoordigers
van het gezag dat zich te Peking op het
oogenblik niet kan handhaven.
De nPolit. Corr." verneemt uit Tokio dat
Japdn nooit iets anders heeft gewild dan met
de mogendheden samen te werken. Het heeft
geen oogenblik een mandaat veilangdom de
rust in China te herstellen.
liet zou zich voor zijn moeite luimschools
beloond achten, wanneer het vergunning
krijgt een bezettingsleger in Koiea te hebben.
Volgens andere berichten acht Japan on
verwijld oprukken naar Peking noodig. Het
maakt zich geen illusies over de moeilyk-
heden en richt zich in op een veldtocht van
drie jaar.
Volgens de »N.-Y. Post" wil staatssecre
taris Hay van geen schadeloosstelling aan
Japan voor het oogenblik weten. Later zal
Japan moeten accepteeren wat het krijgt.
Uit St. Petersburg verneemt de »Polit.
Corr.", dat Rusland vei langt een Chineesch
China. Een Japansch of Engelsch China kan
het om redenen van zelfbehoud niet dulden.
Daarom zal later het Chineesche rijk onge
schonden moeten worden gelaten.
Duitschland heeft reeds een nieuwen diplo-
matieken vertegenwoordiger in China be
noemd, nl. Von Mumm, tot dusver buiten
gewoon gezant in Luxemburg. Hij vertrekt
reeds eerstdaags naar zijn post met den
secretaris-tolk baron Von Goltz.
Zuld-Afrlka.
In den Vrijstaat zijn de Boeren nu in het
aan papa niet meer vragen konNeem jul
lie mijn verloofde gaarne in onze familie
op?"
„Maar Lydia„O zoo graag." „Dat
weet je toch wel," luidde het door elkander.
„Kinderen," zeide Walcker, „als jullie uit
je opgewondenheid weer een weinig tot de
wereldsche zaken kunt terugkeeren, zou ik
je wel willen vragen, of Henri ons dadelijk
den staat van zaken duidelijk zal uiteenzet
ten dan of daartoe een zekere termijn zal
gesteld worden."
„Nogmaals en altijd weer testaments- en
geldliistories vroeg Malve. „Goddank, ik
behoef er niets meer van te hooren en laat
alles aan jullie over."
„Nu, zoo eenvoudig is dat toch niet
zeide Walcker.
„Henri zal er wel op voorbereid geweest
zijn en kan ons met enkele woorden een blik
in den staat van zaken geven," beweerde
Wolfgang. „Dat wij volgens papa's wensch
en naar eigen goedvinden ons vermogen in
de firma laten, spreekt wel vanzelf. Ik, als
man van studie, dank God als een ander mij
van de moeite ontslaat en mijn zaken be
zorgt. Ik heb nooit kapitaal noodig, en hoe
veel rente Henri ons daarvoor zal uitkeeren,
zal papa wel bepaald hebben
„Vier percent," zeide Henri.
„Ik intusschen," begon Lydia een weinig
verlegen, „zal toch wel daar ik met een
officier trouw, dien ik voor onbemiddeld
houd
Henri kwam haar reeds te gemoeb.
j,Zooals vanzelf spreekt, staat je nu ge
ërfd vermogen ieder oogenblik tot je be
schikking," verzekerde hij. Lydia knikte.
Oosten teruggedrongen. Den 7den hebben
Clements en Paget Bethlehem bezet, nadat
De Wet weggetrokken was.
Lord Roberts seint hierover do. 10 Juli:
„Den 7den trokken Clements' en Paget's
troepen Bethlehem binnen. Toen Clements
den 6dea de stad genaderd was, zond bij een
parlementair om de overgave te eischen.
Christiaan de Wet weigerde. Daarop slaagde
Paget er door een omtrekkende beweging in
de belangrijkste stelling der Boeren die de
stad beheer sohte, met de Munster Fuseliers
en de Yorkshire lichte infanterie te bezet
ten. De aanval werd den volgenden dag her
haald. Tegen den middag was de stad m ons
bezit en de vijand m vollen aftocht."
De Engelschen verloren4 officieren ge
wond, 1 man gedood, 41 man gewond en 1
vermist. Het juiste schieten der artillerie
had grootere verliezen voorkomen.
Een later telegram van Roberts beschrijft
het terrein als zeer bergachtig, waardoor de
cavalerie geen groote omtrekking kon uit
voeren. Clements en Paget vielen gelijktij
dig twee stellingen aan. De Ieren verovei-
den daarbij een kanon dat vroeger door de
Boeren bij Stormberg was buit gemaakt.
Den volgenden dag kwam de cavalerie der
divisie-Hunter onder Broadwood te Bethle
hem aan, terwijl Hunter met zijn hoofd
macht nog maar 14 K.M. van Bethlehem
verwijderd was.
De groote Engelscke macht die in den
Vrijstaat opereert, dringt dus steeds meer
op Direct gevaar levert dit voor de 3000
Boeren onder De Wet en Steyn niet op, ten
minste als zij mondkost en ammunitie ge
noeg hebben
Als laatste toevlucht blijven altijd nog
over de zoo goed als onneembare stellingen
in do Drakensfoergen.
Maar iu ieder geval zijn de Vrijstaters
vrijwel machteloos om aanvallend op te tre
den, tenzij het hun mocht gelukken naar 't
Zuiden door te breken.
Uit Transvaal geen berichten De toe
stand schijnt daar vrijwel stationair.
D'nsdag is er een voorpostengevecht ge
weest ten Oosten van Pretoria. Pole Carew
sloeg de Boeren af, maar tegelijk hooren wij
dat Hutton moest terugtrekken.
In het Westen van Transvaal is Baden-
Powell weer aan 't „pacificeeren". Roberts
seint dat bij den 8sten 's avonds te Rusten
burg aankwam Hij had geen tegenstand
ontmoet en vond alles rustig De algemeene
toestand wordt bevredigend genoemd. Al
leen ten Westen van Rustenburg veroor
zaakt een kleine Boerenmaelit aie de stad
aanviel, wat onrust; maar Baden-Powell
neemt daartegen maatregelen.
De verliezenlijst die het departement van
oorlog te Londen Zaterdag 1.1. heeft uitge
geven, noemt een totaal verlies van 30,693
officieren en minderen, ongerekend de ge
wonden. En dat zijn er ook wél meer dan
10,000.
'De Afrikaander-vredesdeputatie in Enge
land schijnt toch voeling te houden met de
Engelsclie ijveraars voor den vrede Ds. A.
Moorrees althans zal binnenkort optreden in
een „Mass Meeting" in een der grootste za-
Deze formaliteit moest immers vervuld wor
den. En haar overig kapitaal kon in de zaak
blijven, zoolang Henri wilda.
„Later kunnen we dat wel eens zien Ik
denk toch maar, dat ik jou en Malve zal uit
betalen," zeide hij.
Allen wisten wel, wat dit „later" wilde
zeggen. Als de oude Merkers stieif, erfde
Liesbeth een vermogen, dat tot de grootste
der stad behoorde.
Liesbeth was haar vader in kinderlijke
vereering toegedaan. Nochtans echter ge
noot zij met een onbewust wreede, naïeve
zegepralende vreugde van dit oogenblik
reeds bij voorbaat, en liet kwam baar voor,
als kwam het geld, dat eenmaal aan de ge
zusters Werlhof zou uitbetaald worden, van
haar, als was dit een geschenk harer edel
moedigheid.
„Lydia zal zeker, met het oog op haar
aanstaand huwelijk, wel willen weten, hoe
'hoog zij haar inkomen mag aanslaan," zeide
Walcker.
Een misnoegde trek vertoonde zich op
Henri's gelaat.
„Ik vrees," begon bij, „dat dit niet zon
der teleurstelling zal gaan. Papa beeft wel
is waar het vermogen, zooals hij het erfde,
behouden, maar vermeerderd heeft hij het
niet. Hij was volstrekt niet de millionair,
waarvoor hij doorging. In allen gevalle is
zijn nalatenschap op achthonderd vijftig
duizend Mark te begrooten. Walcker zal al
les wel nauwkeurig met mij opmaken. Het
vier vijfde gedeelte van dat vermogen, waar
voor. ik aan jullie vier percent uit te beta
len heb, verzekert aan je drieën dus een
jaarlijjksch inkomen van zes duizend Mark.
len te Londen, onder voorzitterschap van 'b
parlementslid L. Courtney. Ds. Moorrees zal
spreken over:
m Zuid-Afnka.
Een rechtvaardige regeling
Be Zuld-Afrikaansche Wall.
M a f e k i n g.
Aan de „Volksstem" werd uit Mooimcis-
jesfonteiu de volgende beschrijving gezonden
van de bestorming van Mafeking
Men had informatie dat de Kafferstad, fei
telijk de sleutel van Mafeking, langs een ze
keren weg bereikt kon worden. Veldkornet
Sarei Eloff met 300 man, bestaande uit Rus
tenburg- en Marico-burgers en eenige Fran-
schen en Duitschers, boden zich vrijwillig
aan om de gevaarlijke taak, heb bestormen
van Mafeking, te ondernemen. Alles werd
behoorlijk geregeld op den 12den Meihet
laager wa3 in rep en roer, men was in een
toestand van opgewondenheid en vol hoop.
De stad die voor zeven maanden onze gene
raals tergde en tegenhield, zou vallen 1 Ieder
der 300 burgers werd behoorlijk voorzien
met voldoende ammunitie en mondprovisie.
Het afscheidsuur, afscheid van onze broe
ders en medeburgers in het laager mis
schien voor eeuwig kwam. Generaal Snij-
man teekende een schriftelijke belofte dat
hij met de noodige versterkingen bij zou
snellen, zoodra de Kafferstad brandde, en
met een warmen handdruk en Gods besten
zegen gingen wij voort op onzen gevaarlij
ken weg in den donkeren nacht. De maan,
die zoo nu en dan door de ietwat dun-be-
wolkte lucht zijn thelder nachtelijk oog op
ons wierp, scheen ons toe te roepen en te
waarschuwenvoorzichtig. De sterren wa
ren bij poozen beider en glansrijk. Alles was
stil, doch het kille herfstwindje deed ons
rillen van koude. Onze harten Hopten. Sta
tig en voorzichtig reden wij voort naar de
bestemde plaats. Eindelijk arriveerden wij
aan de Malopo-rivier, ten westen ,van Mafe
king. „Werdal" riep iemand). ,„Eloffl"
(wachtwoord van dien avond) was het ant
woord, en wij naderden onze buitenposten.
Nu begon het eigenlijke werk. Onze paar
den werden teruggezonden naar het laager
en men begon zachtjes langs de rivier op te
sluipen. Geen woord werd gesproken, geen
fluistering geuit, dood, doodstil ging bet.
1000 treden waren nu afgedaan, wij waren
halfweg naar de Kaffer-stad. De maan was
nu helder, de wolken verdwenen. Men zag
op het horloge, het was nu half trwee en wij
rustten een weinig.
Hoe was het in Mafeking? Baden-Powell,
de nu wereldberoemde held van Mafeking,
lag rustig te slapen in zijn onderaardsche
bomvrije kelder.
Nadat wij een weinig rust genoten had
den, ging 't weer voorwaarts. Eindelijk za
gen wij een Kafferhuis aan onze rechterzijde
en stopten. Allen bereidden zich voor op een
verrassing of onverwachten aanval. Veld
kornet Eloff zou het vuurhoutje trekken en
het huis aan brand steken. Het was nu half
drie 's morgens. Binnen 5 minuten was dit
huis in een laaie vlam. Het vuux spreidde
wijd en zijd en om drie uur was de geheele
Kafferstad een en al vuur en rook.
Mama kan op zestien duizend rekenen, daar
voor haar de rente van haar eigen kwart
millioen er bijkomt."
Een diep stilzwijgen volgde er op deze
woorden. Malve was geroerd bij de gedach
te, dat baar vader en grootvader vol liefde
voor den welstand van het geslacht Werlhof
gezorgd haddenzij bad geen flauw begrip
van geldswaarde, meende goed geborgen te
zijn en gevoelde zich met rustigen trots als
het medelid eener oude, welgestelde patri
ciërsfamilie, in wier voornamen kring de le-
vensstormen geen schade konden aanrich
ten. Wolfgang keek ernstig voor zich.
Lydia was doodsbleek geworden. Maar
hoe scherp Walcker haar ook gadesloeg, hij
kon op Laar trotsch gelaat toch geen trek
bemerken, die teleurstelling verried.
„Wolfgang en Malve moeten maar een
rijk huwelijk doen," ,zeide Walcker. „Dat is
het beste, wat je aan je beide nog niet ge
ëngageerd c kinderen kunt aanbevelen."
Mevrouw Elisabeth Werlhof ontwaakte
uit een onaangename stemming. Zij had
zich bij Henri's uiteenzetting bijna voor
haar schoondochter geschaamd. Deze raad
verbeterde haar luim niet. Want Liesbeth
was of werd toch nog eenmaal schatrijk. En
dat zij zich op dit oogenblik zeer rijk ge
voelde dat vermoedde mevrouw Werlhof
wel. 'Daartegen wilde zij rich verweren,
daartegenover -wilde zij haar kinderen op
een hooger standpunt stellen.
(Wordt vervolgd.')
