54"" Jaargang.
Vrijdag 27 Juli 1900.
Uit één wieg.
No. 10302.
BUITENLAND.
stuks,
soort
isesse-
sel-
0.65,
telein
0.65,
47 a
rs 38
en 14
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen,
prijs per kwartaal"Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per -weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau t Koterstraat 68.
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Taneven hier
van zjjn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummersdie Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde leleins advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, by vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon Mo. 133.
Algemeen ©rerslcht.
SCHIEDAM, 26 Juli 1900.
Zuld-Afrlka.
Reuier seinde Dinsdag uit Bronkhorstspruit:
»De algemeene opmarsch in oostelijke rich-
ting is begonnen. Generaal French is met
twee brigades in het Zuiden, Pole Carew in
het centrum. Jan Hamilton en overste Mahon
in het Noorden. De kolonne is hier aangeko
men bijna zonder tegenstand te ontmoeten."
Denzelfden dag meldde de coriespondent
ran het nieuwsbureau, eveneens uit Bronk
horstspruit
sDe Boeren hebben, het oprukken der
Engelselien vernemende, alle stellingen ont
ruimd. Naar verluidt tukken zij thans naar
het Noordoosten, naar Lijdenburg, waarheen
president Kruger zich ook begeeft.
»Een deel der Boerenmacht blijft in bet
Noorden van het boschveid, waar zij wil
trachten de Engelsehe verbindingslijnen te
onderbreken. De bruggen zijn hier volkomen
vernield, alsook twee kleinere bruggen, twee
mijlen westelijk.
»Het wordt onwaarschijnlijk geacht dat
het oprukken der Engelschen naar Middelburg
op tegenstand zal stuiten."
Lord Roberts heeft, naar uit Londen wordt
gemeld, deze berichten bevestigd. Uit een
ander telegram zien wij dat Roberts zelf
zich Dinsdag nog te Van der Merwe-station
bevond.
De eindstrijd schijnt dus begonnen. Roberts
rukt op naar de laatste stellingen der Boeren-
hoofdmacht. Botha ontwijkt hem weder, blijk
baar bet terrein nog niet geschikt oordeelend.
Roberts speelt dunkt ons gewaagd spel.
Volgens berichten van recenten datum be
wogen zich om Pretoria aan alle kanten
afdeelingen Boeren, en Roberts zelf ontving
Zondag nog bericht van Baden-Powell dat
deze ten Oosten van Rustenburg met Boeren
slaags was geweest.
- Daarenboven big ven nu ook ten Oosten
van Pretoria Boeren achter in het boschveid
met de waarschijnlijke bedoeling de vei bin
ding af te snijden.
Bet plan der Boeren kan dan ook zeer
wel zijn de Engelsehe hoofdmacht terder te
lokken en daarna de gemeensehapsüjnen te
verstoren en zoodoende de verschillende
Engelsehe legerafdeeüngen te isoleeren.
De Wet blijft in dit opzicht een illuuster
voorbeeld geven.
In zijn telegiam uit Van der Merwe zegt
Roberts
sDe spoorweg- en de telegraafverbinding
zijn hersteld.
ïln den door den vijand by Roodeval in
beslag genomen trein met voorraden bevonden
zich 2 officieren en 200 man van de Wales-
fuseliers. De meesten van hen zijn gevangen
genomen".
Hoe nu 200 man Wales-fuseliers, terwijl
wjj eerst van 100 Hooglanders hoorden
Heeft De Wet dan een tweede succes behaald?
Het kan moeilijk anders. De correspondent
van sCentral News" te Kaapstad spreekt
van een tweede voordeel door de Boeren
behaald en het departement van oorlog te
Londen bevestigt het indirect door aan Robert*
telegram toe te voegen sdat het niet duidelijk
is of de trein die bij Roodeval met 200 fuse
liers is genomen, dezelfde is als de trein met
Een roman
VAK
IDA BOY-ED.
21)
Binnen, waar bet ear volstrekt niet zoo
heel erg uitzag, veegde juffrouw Riecluuann
nog aldoor sporen van asolx van de tafel af
en verdreef daartusschen, met opgeheven
handen in de luclit slaande, den sigaren
walm, die in blauwachtige kringen in de ka
mer hing.
Walcker maakte met zijn duim een vlugge
beweging naar de richting der deur toe.
„Laat den rook er maar uitvliegen," be
val hij.
„Als de juffrouw maar niet wil rondkij
ken,"'' smeekte juffrouw Rdeclimann nog bij
de deur.
„Die overdreven netheid van deze vrouw
verbittert mijn leven," zeide hij en ging, een
weinig hinkend, naar de tafel toe, waar hij
een leuningstoel voor Malve rechtschoof.
„Zet je daarop neer, lieve kind. Ik heb al»
tijd opgemerkt, dat alle menschen zich meer
op hun gemak gevoelen en beter spreken,
als zij tusschen zich en het publiek een ta
fel hebben."
„Loopt n mank, oom?" vroeg Malve, die
baar voile opsloeg en haar jaquet losknoopte.
begrafenis van je vader ant-
Hooglanders, die volgens een vroeger bericht
den vijand in handen is gevallen."
Een pleister op de wond moet dan zijn
dat Broadwood vijf wagens van De Wet beeft
buitgemaakt.
Uit alles blijkt hoe precair de toestand is.
Intusschen begint Carrington zich in het
Noorden te roeren. Hij heeft een gevecht
geleverd aan de op de kaarten niet te vinden
Selous-rivier.
Te Komati-poort zou kommandant Lom
bard. vroeger de bekwame bevelhebber van
het Holianderkorps, gedood zijn, blijkbaar
door de Engelschen die indertijd in de Kosi-
baai zijn geland en al meer naar dezen kant
tochten hebben gedaan.
Kommandant Van Dam, een geboren Schie
dammer, zou gevangen zijn genomen.
Boven twijfel verheven zijn deze berichten
echter allerminst.
De ergerlijke wijze waarop de Engelsehe
autoriteiten tegen de Boeren optreden, bljjkt
uit het gebeurde te Johannesburg.
Toen daar «samenzweerders" door de stra
ten der stad naar het spoorwegstation wer
den gebracht, vanwaar zij naar het Zuiden
zouden worden gevoerd ais krijgsgevangenen,
zongen eenige vrienden op hun voorbijmarseh
het Transvaalsche volkslied. Zij werden on
middellijk in hechtenis genomen en in den
trein gestopt met de andere gevangenen om
ook te worden weggevoerd.
In het Engelsehe Lagerhuis werd gisteren
de begrooting voor koloniën behandeld.
Te dezer gelegenheid meende Sydney
Buxton te moeten opmerken, dat zijns inziens
het ontnemen van het stemrecht onder zekete
omstandigheden de beste straf was voor de
rebellen in de Kaapkolonie", Hij voegde er
evenwel bij dat hij zich geen ongeschikter
tijdstip kon voorstellen voor de toepassing
dier straf dan het tegenwoordige daar zij
dadelijk de regeeringsstaatkunde verdacht
zou maken.
Willried Lawson ging veel verder. Hij ver
oordeelde den Zuid-Afrikaanschen oorlog, die
tot de vernietiging van de onafhankelijkheid
van twee republieken leidt. Hij stelde voor
als bewijs van afkeuring, de begrooting met
100 p. st. te verminderen.
Daarop nam Chambeilain het woord. Hij
noemde het noodzakelijk dat men zijn .stand
punt ondubbelzinnig zou uiteenzetten. Naar
de meaning van het gouvernement wa* de
oorlog onvermijdelijk en rechtvaardig. Hoe
denkt de oppositie er over? vroeg hij.
Chamberlain achtte natuuilijk de ont
neming van het stemrecht voor het leven
een niet te zware straf voor de rebellen,
maar de regeering neemt het voorstel van
het Kaapsche gouvernement over om het
stemrecht voor den tijd van vijf jaar te ont
nemen. De staatkunde der regeering is niet
wraakzuchtig. Zij wil alleen maar een waar
borg tegen rebellie, die al te gemakkelijk
de kloof verwijdt tusschen twee stammen.
Volgens Joe berust die verdeeldheid tus
schen de blanke rassen tot dusver op een
verkeerd begrijpen van het Brit=che kaïakter
en de Britsche macht door de Boeren. Is
eenmaal dat misverstand weggenomen, dan
zullen de Boeren zich schikken in den stand
van zaken, die hun niet de minste reden tot
klagen zou geven, daar Engeland hun zoo
spoedig mogelijk het zelfbestuur wil geven
dat andere Britsche kolonies genieten.
De beide Boerenrepublieken zullen ingelyfd
woordde hij, en wees naar zijn rheumatisch
been. „Nu, en jullie maakt de koude bnii-
loftsschotels van de warme van den begrafc-
nismaaltijld, om met Hamlet te spreken, die
overigens rni jn man niet is; hij had bf hal
lucinaties, en dan had hij het te kwaad met
de zenuwen, bf hij zag zijn vader werkelijk,
en dan behoort do alleenspraak: „Te zijn of
niet te zijn" tot de literatuur van het over
bodige."
„-Bruiloftsschotels maken wijl nu juist nog
niet klaar, ofschoon ik denk, dat Lydia en
Jobst wel spoedig, en in alle stilte natuur
lijk, zullen trouwen. Wat zullen mijn broer
en zuster doen? Dat twee engagementen, die
toch reeds vóór papa's ziekte aangegaan wa
ren, hier in de stad niet geheim kunnen blij
ven tot na het einde van den rouwtijd, dat
is duidelijk genoeg."
„Zeker, mijn kind, zeker. Bovendien ben
ik van meening dat de levenden den voor
rang boven de dooden moeten hebben. Van
het tegendeel kan ik je een bijzonder leer
rijke geschiedenis van een Japannees vertel
len, die, trouw de godsdienstige voorschrif
ten van zijh stam opvolgend, liet houten
beeld van zijn overleden vader altijid met
zich meenam en altijd eerst dit beeld bedien
de, eer hij zich zelf iets gunde. Bij een zeke
re gelegenheid kwam hij in een bosch in een
eenzame hut. Er was slechts één bed daarin,
en een weinig vruchten stonden in de schijn
baar verlaten woning. Mijn Japannees legde
da houten pop op het bed neer, en de' vrueh-
worden en haar zal geen staatkundige onaf
hankelijkheid worden gelatendaarna zal
voor onbepaalden tijd een militair bestuur
wordeu ingesteld, wat w'g in den aanvang
niet voornemens waren, en middelerwyl moet
het burgerlijk bestuur worden georganiseerd.
Chamberlain geloofde niet dat de oorlog
of zelfs de guerilla lang zal duren. De taak
der regeering is moeilik, maar zij is vol
vertrouwen op een goed einde. Zij gelooft
dat zij den ondubbelzmnïgen en onbetwijfel-
baren steun heeft van het volk. Ais zij ook
den steun van de oppositie had gehad, zou
de oorlog reeds afgeloopen zijn. De hoop op
een ommekeer verlengt den oorlog, evenals
de hoop op buitenlandsche tusschenkomst
verderfelijk is geweest bij den aanvang.
Zooals te voorzien was, werd de motie-
Lawson verworpen, en wel met 208 tegen
52 stemmen.
Treurig is het dat de leider der liberalen
Campbeil-Bannerman niet den moed vond
vóór de motie te stemmen hij stemde niet.
Sir Edward Grey stemde tegen de motie;
Bryce daarentegen er voor.
Het Lagerhuis heeft aldus andermaal de
irnmoreele Chamberlain-politiek gesanctio
neerd.
Het is noodig even stil te staan bij deze
verklaringen van Chamberlain.
Eerst wat de ICaapsche rebellen betreft.
Uit de nu gepubliceerde correspondentie
tusschen sir A. Milner en het departement
van koloniën blgkt dat Chamberlain verlies
van stemrecht als straf ehchte voor die
«rebellen" die op bevredigende wijze kunnen
nantoonen dat zij alleen aan dwang gehoor
hebben gegeven.
CliamberlaiD wilde verlies van stemrecht
voor het levenhet ministerie-Schreiner
achtte dit te zware straf en trad af.
En wat zien wij nu gebeuren De Engel
sehe regeering accepteert toch het verlies
van stemrecht voor vijf jaren.
Intusschen is het ministerie-Schreiner, dat
niet imperialistisch genoeg was, van de baan.
Van meer belang is de door Chamberlain
aangevoerde quaestie van de toekomst der
republieken. Dat hij den oorlog rechtvaardig
en onvermijdelijk noemt, wie die er eenige
waarde aan hecht
Dat hij bovendien nu openlijk uitkomt
voor het voornemen de republieken te
annexeeren, kan geen vei hazing meer wekken
ria de vioegere verklaringen.
Maar een krankzinnige waan is liet te
meenen dal het misverstand bij de Boeren
zal worden weggenomen en dat dan alles in
orde is. Neen, er is geen verkeerd begrijpen,
juist te goed begrijpen bij de Boeren van
den Engelschen aard. En do wijze waarop
deze oorlog uitgelokt en gevoerd is, za! de
Boeren den Engelschen aard nog beter doen
begrijpen en verafschuwen.
Maar nog dwazer is Chamberlain's meening
dat de oorlog of de guerilla lang zal duren.
Menschen die het weten kunnen, oordeelen
daar gansch anders over. Zoo dezer dagen de
bekende ooi logscorrespondent Winston Chur
chill, die vaak getoond heeft een goeden kijk
op den toestand te hebben.
Churchill is te Londen teruggekeerd en
heeft zich door een collega laten interviewen.
Volgens hem is niet de oorlog, maar zijn
alleen de groote krijgsverrichtingen geëindigd.
Een deel van het Boerenleger is onverzoen
lijk. Dit zal vechten tot den dood of tot het
ten plaatste bij daarvoor. Hij zelf versobool
zich hongerig in een hoop bladeren. In den
nacht echter kwam de draak, die deze blade
ren voor val gebruikte, en verslond de ge
stalte, die op het bed lag, en die hij voor den
reiziger hield. Het was echter, zooals wij we
ten, de houten vader, en door het opeten
daarvan stikte de draak, terwijl mijn Ja
pannees, voor zijn kinderlijke trouw beloond,
gezond on wel verder ging- Sterk niet
waar
Hij zette zich steunend tegenover Malve
neer. Haar gezicht was in het licht, het zi|Ue
in de schaduw: zóó plaatste lrij, altijd zijn
bezoekers.
Malve was vuurrood geworden.
„Heeft u den indruk, dat het ons aan pië
teit ten opzichte van onzen overledene ont
breekt?" vroeg zij gekrenkt.
„Ach, men moet niet altijd al mijn ver
halen persoonlijk opvatten. Althans jou,
Malve, gold het niet. Maar ik denk er tocli
wel eens over, of ik bij gelegenheid de ge
schiedenis eens niet aan Henri en Liesbeth
zal viertellen."
Malve zweeg een oogenblik.
„Wij zijn allemaal menschen," begon zij
toen zachtjes. „Papa's dood heeft ons broers
en zusters in zulk een verschillenden toe
stand gebracht. Ons heeft hij armer ge
maakt, Henri en Iiesbeth in een gunstiger
positie gebracht. Het zal wel moeilijk val
len ,zioh in zulk een verandering te schik
ken. Voor de lijdende partij valt het gemak-
in een positie gedrongen wordt, waar alle
verdere tegenstand hopeloos is. De groote
uitgestrektheid van het land maakt het zeer
moeilijk deze Boeien te onderwerpen.
Churchill was nogal gerust op Roberts'
verbindingslijnen Hg kende toen nog niet
de laatste gebeurtenissen in den Vrijstaat,
die bewezen hebben hoe zwak die verbin
dingslijnen zjjn.
En wordt le spoorweg gestoord de
correspondent der «Daily News" teekent de
positie waarin Roberts zich dan zal bevinden
iu dezen welsprekenden uitroep
«Geve de Hemel dat niets gebeurt aan
den spoorweg tusschen lord Roberts en zijn
basis. Want als Inj van zijn transportdienst
moet afhangen, dan zal het hem gaan als
Napoleon I na Moseou."
Merkwaardig is ook wat de Londensche
correspondent van het »Ubl." schrijft:
«Bijna op hetzelfde oogenblik dat de cou
rantenjongens uitriepen en de courantenbil
jetten te lezen gaven dat De Wet opnieuw
de verbindingslijn van lord Roberts verbroken
heeft, hoorde ik hoe een overtuigde Jingo,
die pas uit Pretoria is teruggekomen en die
meermalen getoond heeft goed uit zijn oogen
te kunnen kijken, verzekerde dat de Boeren
nog voor 2 jaar voedsel en ammunitie in
voorraad hebben en minstens 5 groote ka
nonnen bezitten.
«Hij houdt vo! dat hun beslistheid door te
vechten, tot het laatste toe, grooter dan ooit
is en dat er geen sprake van is dat de oorlog
«zoo goed als uit is".
»Hij deelde ook mee dat ón lord Kitchener
èn sir Redvers Bulier boos zijn. De eerste
om lord Roberts straffe critiek op de noode-
looze opoffering van 1800 man bij Paarden-
berg, de tweede wegens de Spionkop-rap
porten.
«Met sir Redvers Buller is niets te be
ginnen. Hij wil niet optrekken eo is op de
meest krasse manier aan het drinken. De
regeering zou hein dolgraag naar huis roepen,
maar ze durft niet tegenover het Engelsehe
publiek, en zelf is hij er niet toe te krijgen
overplaatsing of ontheffing te vragen."
Dc oorlog In China.
't Lijkt wel of de Qiineesclic berichten ons
zoo 1,-ingzaamcriiand weer gaan prepareeren
op den dood der Europeanen te Peking.
Eerst die aanhoudende berichten, dat zij
veilig naren onder bescherming der Chineo-
sche regeermg. Toen de belofte dat de gezan
ten naar Tien-tsin zouden worden gebracht.
Daarop weer berichten dat dei Europeanen
aangevallen werden, dat hun ammunitie
schaarsch was; nn eindelijk dat die Boksers
te Poking de keizerlijke troepen hebben ver
slagen.
Opmerkelijk is ook dat <etr nu ©en uitvoeri-
gier telegram van Conger, den Amerikaan-
schen gezant, komt van Juli. En toen was
de toestand reeds hopeloos.
Een typisch-Oosterscbe trouwelooze hou
ding, met het doel den weg open te laten om
zich te dekken, als de strijd misloopt.
Even arglistig eu valsch schijnt ons do hou
ding van Li-Hung-Tschang toe, en. onze mee
ning wordt bevestigd door berichten uit
Shang-hai.
Li zou nl. tot de Keizerin telegrafisch het
verzoek hebben gericht om den opstand dór
Boksers spoedig te onderdrukken „als zijl ten
minste herstel van dfe rust en orde wenscht".
keiijker, tactvol te zijn, dan voor de zege
vierende."
„Zoo, zoo," zeide Walcker, als werd hem
daar een verrassende nieuwe wijsheid mee
gedeeld. „En mijl heb jo als stormram tus
schen jullie eu Henri -en Liesbeth gescho
ven."
„Ik hoop maar, dat de voogdij u geen on
aangename uren zal bezorgen," zeide Malve
geduldig.
„Nu, je bent immers al hier gekomen om
er mij een te bereiden Zoo voor met kom
jo toch zeker niet hier?" vroeg hij.
„Zeker niet. Maar wat ik u wil verzoeken,
heeft met de erfenis niets to maken."
„Dus
Malve keek vóór zich. Zij zocht naar
woorden. Zij vond deze ook. Maar zij kon
toch niet verhoeden, dat het bloed liaar naai
de wangen steeg.
„Ik geloof, dat wij iemand diep gekrenkt
hebben, die onze dankbaarheid verdient.
Daar ik papa gedurende zij'n ziekte hoofdza
kelijk opgepast heb en het mij daarom voor
komt, als hen ik vooral 'bij d-e zaak betrok
ken, zou ik met uw hulp, 'beste oom, graag
een poging willen doen om die krenking
weer goed te maken. Do zaak betreft dokter
Mauraoh."
„Ik geloof, dat die allang is afgedaan en
dat de man zijn vijfhonderd Mark gekregen
heeft."
„Waarvan hij driehonderd tachtig met be
leefden dank teruggezonden heeft," riepMal-
Verder heeft hij om troepen gevraagd om
zich een weg naar Peking te banen.
Am de Japanscko regeermg seinde hij
„Onzo rijken zijn te nauw verbonden om
elkander te beoorlogen. Er zij'n onverwacht©
onlusten uitgebroken die door de regeeaing
to Peking zijn aangemoedigd. Niettemin
moet zij een middtel bedenken om ons te hel
pen; als China ton1 onder wordt gebracht,
zijit ge zelf verloren. Wij vragen u met meer
troepen te zenden en de mogendheden te ver
zoeken de zaak tot een eind' to brengen.
Vraag de andere mogendheden wat haar be
doelingen zijn en treedt dan op als bemidde
laar. Vind't een middel om den vrede te
verzekeren. As gij mij antwoordt-, houdt hot
dan geheim."
Aan do vreemde gezanten te Peking einde
lijk verzocht hij hun rogeeringeao, to willen
vragen niet meer troepen te zenden.
Li's verzekering dat de Ckineesehe regee
ring do vreemdelingen naar Tien-tsin wil la
ten vertrekken, heeft voor ons dan ook niet
de minste waarde.
Is 't ook niet zonderling, dat do Ckineesdhe
regeering geen verklaring zelfs poogt te geven
van het feit diat geregelde Chineescho soldai-
ten de Russen in Mandscliurije liebhen aan
gevallen 5
De gunstiger berichten over het lot dier
vreemdelingen hebben au-ettemm indruk ge
maakt t© Washington, te Londen en ook to
Petersburg. De bladen aldaar meenen dafi
de Chineesche regeeririg spoedig onderhande
lingen zal aanknoopen, wat feitelijk reed's is
geschied.
Do bladen waarschuwen er 'dan voor dat
men de onderhandelingen niet laat rekken
cn aldus China gelegenheid geeft zich verder
toe te rusten.
Europa moet, naar hun meening, als eer
sten onv-orbidd el ijken eisch stellen dat te Pe
king niet meer dan hoogstens 20,000 man
Chinoeecbe troepen zullen blijven, en dat
daar een1 even groote Europeesclie macht zal
zijn.
Een bericht uit Tien-tsin dat wel lang on
derweg is geweest het werd reeds den
1Oon verzonden, zegt dat, naar men nu ge
looft, do tocht naar Peking door de Verbon
denen vroeger begonnen zal worden dan men
O O
eerst voornemens was. Waarschijnlijk zal hot
korps togen het eind der maand vertrekken.
Echter zal niets definitief worden bepaald!
voor do aankomst van generaal Gasel-ee, die
in enkele dagen wordt verwacht.
Volgens hetzelfde telegram meldten Chinee-
zen uit den omtrek, die te Tient-sin zijn aan
gekomen, dat de keizerlijke troepen db Bok
sers dooden waren zij ze vinden, onder- voor
geven dat do Boksers hen hebben misleid,
door hen te betrekken in een liop-eloozen
strijd.
Moet dit soms een excuus zijn voor hot
deelnemen aan den strijd door geregelde Clii-
neesche troepen
De lezer zal zich herinneren dat dei Ame
rikanen geen deel hebben genomen in den
strijd' bij. Ta-ku.
Nu is van admiraal Kfempff per mail een
rapport ontvangen, waarin hij verklaart
waarom hij niet aan don aanval der mogend
heden op del fort-en van Ta-ku deelnam. De
admiraal was van oordeel dat zijn instructies
hem niet toelieten aan dit gevecht mede t&
doen. Immers liem was nadrukkelijk er op
gewezen dat' China niet in oorlog is met de
vo uit. Zij vergat eensklaps alle terughou
ding en sprak vol hartstocht ton gunste van
haar vriend. „Geheel koelbloedig heeft hij
ons zijn visites voorgerekend vier en
twintig. Ik had vooruit al vermoed, dat hij
er de man niet naar was om een aalmoes aan
te nemen. Juist hij moest gevoelig op dit
punt zijn. Ik lieib zoo herhaaldelijk verzocht:
laat ons hem een aandenken geven! Maar
neen de grootheidswaanzin dor Werlhofs
deed het niet onder een aanzienlijk bedrag
in geld 1 En wat nog het ergste is, oom, is
dit, dat wij zijn schuldenaars zijn voor de
liefderijke, o, voor de zoo weldadige lrulp,
die bij aan papa verleend beeft op straat.
Als u eens wist, met welk een waaxdeering
papa daarover sprakAs u de blikken eens
had gezien, waarmee papa hem aankeek, als
hij kwamZoo getroost, zoo gerustgesteld.
En voor al die weldaden moet ik hem be
danken, ik moet het, ik vind anders geen
rust, en ik kom mij vcor als een ondankbare
doebter. U heeft mij zooeven een geschiede
nis van een Japannees verteld niet waar,
u spreekt nooit een woord zonder er een be
paalde bedoeling mee te hebben. U wilde er
on? aan herinneren, getrouw aan de nage
dachtenis van den overledene te blijven.
Help mij, een heiligen plicht te vervullen!"
Wordl vervolgd.)
