i| Vrijdag 10 Augustus 1900. No. 10314. 2 OiÈrwijzeimn in uittip Mverken Uit één wieg. 54- Jaargang. Prijs der meer 15 cents, innemen. KENNISGEVING. Kennisgeving. Kennisgeving. een ONDERWIJZERES Ken n i s g e v i 11 g. BUITENLAND. J aris te*? ;ustu«) óór het aldaar, Et doen SCHIEDAMSCHE COURANT Deze courant verschijnt dage lij ks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen 11. 1.25. Franco per post 11. 1.65. Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dago'ijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur aan het bureau bezorgd zijn. Bureau: Boterstraat 68. Advertentiën: Van 1b regels fl. 0.92iedere re^el Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Taneven hier van zyn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde We»'»* adnesetentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. latere. Telefoou Mo. 133. 5»<_Cs Pt E BURGEMEESTER VAN SCHIEDAM, Biengt bij deze ter kennis van «ie ingezetene» Dat liet kohier vim de belasting op bediijfs- en anteie inl,onis.leri Nr. 1 de zei gemeente, over liet dienstjaar 1900,190!, door den lieei directeur der directe belastingen te Rotteidain op den 7den Augustus 1900 executoir ver lilaaid, op lieden aan den ontvanger der diiecle belastingen ter invoidering is overgemaakt. Vooits wordt bij (leze herinnen!, dat eon ieder verplicht is, zijnen naming op don bij de wet bepaalden voet Ie voldoenalsmede dat beden de termijn van zes weken ingaat, binnen welke de leelames tegen dezen aanslag bohooien te worden ingediend. En is hiervan afkondiging geschied, waar bet behoort, den Oden Augustus 1900. Do Burgemeester voornoemd, Mr. W. 11. JANSEN, A 11 AANSTELLING VAN MAKELAARS. Burgemeester en wethouders van Schiedam, Gezien art. 1 der Verordening betreffende de makelüaidij alhier, vastgesteld den 7den Maart 1890 (sGeui. blal" No. 3); Brengen ter openbare kennis, dat de Gemeen teraad in zijne openbare vergadering van den 7deti Augustus jl. tot makelaars in effecten, assurantiën en hypotheken beeft aangesteld de heen n D C. KOK on D. KOK. En is biervan afkondiging geschied, warrhet bek'ort, den 9den Augustus 1900. Burgemeester en wethouders voornoemd, Mr. VV. 11. JANSEN, L, 11. De secretaris, G. J. BISSCHOP. Aan de le cn 2e Openbare Kostelooie Scholen te Schiedam wordt gevraagd s in nuttige handwerken. Jaarwedde f 300. Sollicitatiestukken voor 26 dezer in te zenden aan den Burgemeester. Aan de Herhalingsschool voor Meisjes wot den gevraagd op een jaarwedde van ƒ106.—. Sollicitatie» voor 25 dezer in te zenden aan den Burgemeester. Algemeen overxtcht. SCHIEDAM, 9 Aug. 1900. In China. Hob schijnt do Amerikaan&clie regeering nu 'toch ernst te worden met China. Een soort ultimatum liet wordt zelfs een feite- Een. roman VAK IDA BOY-ED. 33) De een of andere gedacht® moest bij Mal ve bij deze geschiedenis opkomenzij lach te althans niet mee en bleef erg stil. Da goede geest, die in hot eerst aan. den kleinen maaltijd had gcheerscht, scheen ge weken te zijn, toen men, ophield om over de kindsheid te sproken. Henri 'liet er zich scherp over uit, dat 'Lydia het had laten af zeggen, en. Wolfgang zei de daarop*. „Ja, Ly dia schijnt nog maar belangstelling in de fa milie van Reurieth to stellen -Men krijgt in den laatste® tijd dikwijls den indruk, dat bij haar do monscli eerst bij den luitenant en den .baron begint. Dat kan toch maar ge maaktheid zij'n. Echt is het niet. Maar waartoe dient dat? Wat moet het? Vandaag bedankt zij om to 'komen, omdat zij bij de vrouw van (Reurietlis komxnandant gaat di- neeren, die haar pas vanmorgen inviteerde. Dat is allemaal geheel in strijd met Lydia's gewone manier van doen." Henri en Malve begrepen heb ook niet. Maar daar men, niet verder over de afwezige critiek wilde oefenen, zweeg men. (Henri vertelde eenige nieuwtjes op han delsgebied. (Frits Merkers had zich met den ouden (Droyssirtg samen met een speculatie lijk ultimatum genoemd is door Mo Kin- ley gisteren aan den Ametikaanschen consul te Shang-hai, Goodnow gezonden, met op dracht dit aan de Chineesche regeering on verwijld mede to doelen, en waarin aan deze, welke zij dan ook zijn moge, gelast wordt, maatregelen te nemen, die zullen noodig blij ken. Een va.ge opdracht aan een vaag college, want noch wat er gedaan moet worden wordt medegedeeld, noch wie de gedane op dracht zullen moeten uitvoeren, wordt ge zegd. De regeering, welke die dan1 ook zij, hebbe maatregelen te nemen. Maar blijk baar heeft Mc Kinley excepties, die opge worpen zouden kunnen worden, willen voor komen in zoover getuigt het ultimatum van practisch inzicht, al is de vorm wat vreemd en het adres wat onnauwkeurigin dezen tijd en in dit geval is echter een beetje Chineesch doen te verontschuldigen. Zijnerzijds heeft nu ook de Duitsche kei zer een stap gedaan, die reeds als coup de theatre wordt gesignaleerd. Hij heeft, even als wij meldden, aan graaf Waldersee het opperbevelhebberschap in China aangebo den. Maandagavond ontving de maarschalk per telegraaf d© Keizerlijke vraag of hij be reid was naar China te gaan om een eind te maken aan de oncenigheid tussdien de mo gendheden ton opzichte van een opperbevel hebber. Waldersee antwoordde bevestigend en begaf zich naar den Keizer op WiLhelms- liöhe. Zonder dat de benoeming van Waldersoe nog officieel is de andere mogendheden motten er hun adhacsie nog aan betuigen mag men aannemen, dat zij wel definitief zal zijn. (Reeds moet do Czaar zijn voldoe ning over de keuze hebben uitgedrukt en de maarschalk geluk gewenschb hebben. Er was een moeilijkheid te overwinnen het expecütionnaire korps was ul. eigenlijk te klein om door een veldmaarschalk ge commandeerd te worden, doch hieraan schijnt men tegemoet to willen komen door versterking van het Duitsche contingent; de volgende maand zouden volgens de „Mün- chcner Alg. Ztg." nog 4 bataljons infante rie, een escadron cavalerie, een vestingbat- terij, een compagnie genie en een spoorweg- compagnie vertrekken. e Wat Waldersee zeiven betreft, hij telt nu 68 jaar cn heeft "een eervolle loopbaan achter den rug. Hij gaat door voor een der voor treffelijkste legeraanvoerders; hij is even energiek als beminnelijk, en dus door zijn persoonlijke hoedanigheden berekend voor zijn moeilijken internationalen post- Buiten dien is hij, in weerwil van zijn 68-jarigen leeftijd, ook lichamelijk zeer flink. Hij is ge huwd met een Amerikaanscke, de weduwe van prins Noër. Iji de oorlogen) van 1866 en 1870 onderscheidde hij zich dn den genera- len staf, in. 1870 is hij militair attaché ge weest te Parijs, en later zijn' hem ook diplo matieke zendingen opgedragen. Na Moltkeb dood ia Waldersee eenige jaren chef van den grooten staf geweest; door zijn vrijmoedige aanmerkingen viel hij toen voor oen poos in ongenade bij den Keizer, die editor den ge malen krijgsman weldra weder met eerbewij zen overstelpte. In Engeland is het bericht van Walder- in Fmsche boter afgegeven. Walcker's broe der had de generale agentuur voor Charles Heidrick giekregen en nog meer dergelijke. Dit interesseerde echter alleen Liesbeth. Wolfgang zeide, dat hij' er over dacht, zich als privaat-docent te Berlijn of te Mün- clien te vestigen, daar bij de veranderde om standigheden door een academische carrière zijn vooruitzichten voor do toekomst verbe terden- Henri had slechts een zeer vaag be grip van deze quaesties. De wensch van zijn broeder, in de geschiedenis dm kunst te stu- deeren, was in (het liuis Wcrlliof als een soort luxericuse sport beschouwd geworden. Zijn vader zou natuurlijk liever gezien heb ben, dat Wolfgang in de rechten studeerde, op welk gebied hij' het, daar liij een Werl- hof was, in zijn vaderstad tot een zeer aan zienlijke, winstgevende positie had kunnen brengen. Maar waarom zou men Wolfgang verhinderen, zijn neiging te volgen, als dit nu eenmaal zijn liefhebberij was? Met zijn bel an gen stond Wolfgang alleen. Wel word hij als een onbetwistbar» autoriteit op zijn gebied beschouwd, en als er bij stedelijke aangelegenheden eens van bouwwerken, beel den. of dccoratiën sprake was, zeide zelfs de ou.de Werlhof„Dat moet mijn jongste zoon maar weten," reeds toen Wolfgang nog maar een heel jong student was. Overigens echter sprak men in de Wedhofscüie kringen ver der niet over kunst. Wolfgang had zich daaraan nooit bijzon der geërgerd. De persoonlijkheid zijns va ders 'beheersdhte alles, ook do gesprekken in den familiekring. Daaraan iwas men zóó gc- sce's waarschijnlijke benoeming natuurlijk niet met on verdeel den bijval ontvangen. En geland had gehoopt zelf de plaats van opper bevelhebber tc kunnen bezetten of althans die aan een der meer bevriende bondgenoo- ten, Japan of da Vereenigde Staten, te kun nen opdragen; die plannon zijn nu in dui gen gevallen. Aan de operaties van den eersten tijd, met name aan den opmarsch naar Peking zal Waldersee natuurlijk geeu deel kunnen ne men, zelfs niet wanneer hij, zooals verluidt, reeds binnen veertien dagen zal vertrekken. Misschien echter zal het opperbevel tot den tijd van zijn aankomst aan den tegenwoordi- gen kommandant dor Duitsche legermacht, generaal Hoffmc-r worden opgedragen, in overleg met de Fransclie en (Russische bevel hebbers. Hoe het zij, de invloed van Du it ski land in de Chineesche quaestie zal weer zeer belangrijk zijn en bewaarheid wordt dus voorloopig het woord alweer van den Keizer, dat hij zich in China niet zou laten op zij dringen. Tot zoover wat buiten China, over China 'gebeurt. In China zelve blijft hot nog de oude warboel met een beetje gunstige® wind voor de mogendheden. Gelijk onze eigen regeering, hebben, de re- geen ngen der meeste landen, die in Peking vertegenwoordigd zijn, van l.un gezanten modödeelingen gekregen over den, toestand. Zij waren alle m cijferschrift, 'vat voor de echtheid pleit, maar waren overigens van ongeveer gelijken inhoud. Merkwaardig is, dat do Fransche regeering, die nota bene de eerste was, die cr bij de Chineesche regec- ring op aandrong om met haar gezant in Pe king, den heer Pichon, in verbinding gestold te worden, de eenige is, die nog geen rechte streeksche berichten heeft ontvangen. Dto opmarsch naar Peking der verbonden troepen duurt voort. Volgens oen bericht aan dc „Daily Express" begon de slag bij Pei-tsang des ochtends te drie ure. Do Ëngel&chen, Russen en Japanners openden een welgericht vuur op de aan heide oevers der rivier in sterke stellingen staande Chinoezen. De artillerie had zich weldra in geschoten en bracht den vijand aanzienlijke verliezen toe; toch gelukte het eerst na een gevecht van zeven uren de Chineezen uit hun eerste stelling aan de oostelijke zijde d'er rivier te verdrijven. Da mogendheden ruk ten hierop vooruit, doch eerst na een her nieuwd scherp gevecht va,n twee uren' begon do vijand meer algemeen den terugtocht te aanvaarden. Deze geschiedde an goede orde over een brug, die de verbondenen later lie ten springen. Een sterke aldeeling Japanners trok daar na, onder een hevig kruisvuur, over de rivier, waarbij men zware verliezen bekwam, doch ook do vluclït des vijands zeer bespoedigde. Alles zaan en beloopen de verliezen der mo gendheden. ongeveer 750 a, 1000 man. Na hun terugtocht namen, de Chineezen een zes kilometer verder gelegen stelling in, waaruit men hen des Zondagavonds of Maan dagochtends hoopt© te verdrijven. Uit Shang-hai verneemt de „Daily Mail", dat behalve de beide reeds gemelde twee le den van het Tsung-li-Yamen, dio wat al te woon geraakt, dat het aan niemand in de gedachten zou gekomen zijn, zijn belangen op den voorgrond te plaatsen. Nu echter zat men hier hij elkander als menschen die dezelfde rechten hadden, en daar Wolfgang nu eenmaal over zijn plan nen sprak, ging hij ook over op den arbeid, waarmede hij zich momenteel bezighield, een werk, dat de Vlaamsche kunstenaars be handelde. Henri hinderde het niet, dat hij niets hoe genaamd van deze dingen wist, laat staan dan begreep. Hij luisterde een poosje uit be leefdheid toe. Toen vroeg hij zoo terloops: „Brengt zoo iets geld op, of is het zoo maar nutteloozo geleerdheid, een zeker privaat genoegen, dat mij trouwens een raadsel is?" Wolfgang kreeg plotseling het gevoel, dat hij en zijn broeder geheel verschillend© be langen hadden. „Zooveel als de koorn- en de houthandel brengt het zeker niet op," zeide hij geërgerd en dacht daarbij„Daar zitten wc nu aan de tafel van mijn broer en 'kunnen eigenlijk slechts over herinneringen uit onze jeugd en over het weer met elkaar praten. „Hoor eens," zei Henri daarop, „daar wij het nu toch over kunst 'hebben, moet ik je eens vragen, of het waar is, dat je in de li berale vereeniging een voordracht zult hou den over over „Over Memmling. Ja, dat is waar. Je zult het vandaag nog in do krant geannonceerd zien." „Ben je niet goed bij je verstand Je weet zeer vreemdelingen-gezind waren, nog vijf andere hoo:re ambtenaren te Peking waren terecht gesteld. Bij deze strafoefening heeft men een sedert 1735 afgeschafte methode aangewend, nl. om de slachtoffers bij de len denen m twee stukken te Jiouwen. Da on derkoningen van Han-kau en Nanking en do taotai Tscheng zouden ook ter dood veroor deeld zijn. In verband met dit laatste staat stellig de weigering van Li-Hung-Tschang om naar Pe king te komen. Men vat dit zoo op, dat Li, ziend© dat de Chineesche troepen voor de mogendheden zullen moeten wijken en de tegenwoordige Chineesche rogeering daardoor zal omvergestooten worden, tijdig retireert on zich van de heerschende dynastie los maakt. Men denkt nl. dat de regeeringen te Washington, Londen, Berlijn, Parijs en Potersburg niet geneigd zouden zijn de te genwoordige dynastie te herstellen, omdat deze te weinig waarborgen biedt voor veilig heid. Li zou vau het voornemen der mogend heden op do hoogte zijn on daarom zijn te genwoordig standpunt hebben ingenomen. Zuld-Afrika. Als een telegram van lord Roberts begint met sik vrees" of iets dergelijks, dan welen wij al dat de Boeren een overwinning heb ben behaald. Zoo ook nu. Roberts s vreest" dat de be zetting van Elandsrievier zich heeft moeten overgeven. Dat wil dus zeggen dat De la Rey een overwinning heeft behaald, welker omvang Roberts aarzelt onomwonden over te seinen. Evenals gewoonlijk in dergelijke berichten van Engelsche zijde is ook dit telegram weer erg onduidelijk. De la Rey zou Baden-Po well hebben losgelaten toen hij hoorde dat Ian Hamilton aanrukte, en hij geen kans zag Baden-Powell voor Hamilton's komst in zijn macht te krijgen. Hij zou toen westelijk zijn getrokken en de bezetting van Elandsrivier a faire hebben genomen. Luitenant-kolonel Hoare zou zich daarop Maandag hebben overgegeven. Nu is 't vreemde in deze historie dat Iloare zich tien dagen heet verdedigd te hebben. Heeft De la Rey dan al tien dagen geleden Rustenburg, waar hij Baden-Powell hield opgesloten, opgegeven Zonderling dat men in Engeland dan nog altijd ongerust was over »B.-P.". Waarschijn lijk is het dan ook niet en wij denken dat Baden-Powell's strijdmacht en de Engelsche bezetting aan de Elandsrivier tegelijk zijn aangevallen. Maar dan blijken de Boeren in dit gedeelte van het land nog zóó sterk te zijn, dat met hen ernstig rekening dient gehouden. Bij hen zal zich vermoedelijk ook De Wet voegen. Hij is Maandag begonnen De Vaal over te trekken. Kitchener zat hem toen op de hielen en Methuen wachtte hem op den overkant af. Wij hopen dat de kranige aan- voeder ook ditmaal zal weten te ontsnappen. President Steijn die nog wel bq hem zal zijn, is, volgens een bericht uit Kroonstad, ernstig ziek. Veel waarde hoeft aan dit bericht niet te worden gehecht. Van de operaties ten Oosten van Pretoria hooren wij niets. Wel beweert een bericht uit Lorenzo Marquez aan de Daily Telegraph" tocli wel, dat je je aan bet gevaar blootstelt om voor een geestverwant van die menschen gehouden te worden." „Ik ben dit ook half en half. Wel is mij alle partijzucht een gruwel; maar ik hol toch nog meer naar deze richting over, om dat zij geheel en helder is, dan naar juli» met je halfheden en je belangen politiek. De vereeniging heeft" or mij om verzocht. Zij laat immers af en toe een populair-vcten- schappelijko voordracht houden. Ik heb dit verzoek gaarne aangenomen." Henri was rood van ergernis. .„Onlangs aan tafel dacht ik, dat het al leen maar was om den hooggeboren lieer agrariër wat te ergeren „Dat was het ook wel zoo'n beetje. Maar dikwijls komt men immers eerst omtrent iets tot klaarheid', als men er zich zelf over hoort spreken." Honri trachtte zich te matigen. „Papa zou het jo, als hij nog leefde, zeker niet hebben toegestaan. Laat liet, wat ik je bidden mag." „Toegestaan? Ik ben een, man," zeide Wolfgang scherp, veel te scherp. Dat men tegenover haar echtgenoot zulk een toon aansloeg, prikkelde Liesbeth. „Zie je dan niet in, dat je ons compromit teert?" riep zij uit. Wolfgang lachte. „Compromitteoren Met een politieke overtuiging? Beste Liesbeth, neem het mij niet kwalijk; maar dat is een kinderachtige opmerking." „Kinderachtig riep Henri uit en sprong dat de Engelschen langzaam oprukken naar Machadodorp, maar officieel is dit niet. De opmarsch zou geschieden uit Middel burg en uit liet Zuiden. De laatste leger macht, vermoedelijk van Bulier, zou slechts geringen tegenstand ontmoeten. Een nieuwe Engelsche verliezenlijst, lot 4 Augustus, geeft de volgende cijfers over de laatste gevechten, gesneuveld: 1 officier en 35 minderengewond4 officieren en 46 minderen; zieken 1 officier en 97 minderen gevangen: 10 minderen. By de ontsporing van een trein op 3 Augustus werden 2 officieren gevangen genomen, 3 man gedood en 3 gewond. Generaal Warren schijnt nu geheel in ongenade. Hij zou vandaag per Norntan naar Engeland vertrekken. liet Boerendriemanschap is op hetoogen- bhk te Berlijn met dr. Leyds. Daar evenwel noch de Keizer, noch Von Bülow te Berlijn zijn, schijnt het bezoek geen politiek doel te hebben. Volgens de uLokal-Anzeiger" gaat de deputatie nu naar St. Petersburg. liet Engehchc Parlement, Gisteren is de zitting van het Engelsche parlement met een troonrede verdaagd. Daarin wordt het volgende door de Koningin gezegd De verstandhoudingen met de Europeescbe mogendheden en Amerika blqven vriend schappelijk. Doelende op den oorlog inZuid- Afrika drukt de troonrede, na hulde te heb ben gebracht aan den moed der hooge militairen en de eigenschappen der troepen, de hoop uit dat de annexatie van Oranje- Vrijstaat, de eerste schrede zal zijn geweest tot de vereeniging van de twee rassen onder iustellingen, die, terwijl voor allen een goede eetlijke regeering woidt ingesteld, in tijds mogen ontwikkeld worden, teneinde gelijke rechten en privileges te verzekeren in mijn Zuid-Afrikaansche bezittingen. De rede vervolgt, dat de Engelsche en andere gezantschappen te Peking onverwacht zijn aangevallen door oproerlingen; het is te vreezen, dat velen der bewoners vermoord zijn. In hoeverre de Chineesche autoriteiten me deplichtig z'ijn geweest aan deze afschuwe lijke misdaad en of de Britsche gezant en diens Lmilie tot de slachtoffers belmoren, zijn zaken waaromtrent men nog in onzeker heid verkeert. De uiterste pogingen zullen door Mij en Mijn bondgenooten worden inge steld om op waardige wijze de daders van dit misdrijf zonder voorbeeld te straffen. Ik heb een aanzienlijke macht vaQ Britsche en Indische troepen gezonden om hulp te verleenen bjj de bescherming der Europee scbe belangen in dat land en heb Mijn es kader in de Chineesche wateren met dat doel belangrijk uitgebreid. Na gewaagd te hebben van de expedition tegen de Asjanti's den hongersnood en de pest in Indië, behandelt de rede slechts bin- nenlandsche aangelegenheden. Ook in het Hoogerhuis is de troonrede voorgelezen, waarna de zitting werd opgeheven. Italië. Bij hot vertrek van het' koninklijk echt paar uit Monza naar Rom© varen: zeer uit gebreide voorzorgsmaatregelen genomen. Op de hoeken der straten stonden cavaleriepos- op. „Mijn vrouw kinderachtig? En dat zeg je aan mijn tafel?" Liesbeth begon te huilen. „Mijn hemel! Het was zoo niet gemeend," zeide Malve vergoelijkend. Eleonora hield Wolfgangs arm omklemd. „Och toe! Houd jo toch bedaard!" fluis terde zij hem toe. „Jé zult mij® vrouw op staanden voet om vergiffenis vragen Zonder dit bevel zou Wolfgang het zeker gedaan hebben. Reeds lag hom een woord van leedwezen op de lippen. Nu echter stond ook hij op, gooide zijn ser vet weg en zeide„Opdat jo vrouw nog meer in haar waan zou versterkt worden, dat zij iets beters is dan andere menschen?! Uit wat voor materiaal is zij dan samengesteld Kostbaarder dunkt zij zich en voornamer dan wij, en een toon veroorlooft zij zich aan te slaan, ook tegenover mijn meisje! Je ver gist je, als je denkt, dat ik dat niet merk." Nu ging Liesbeths huilen m een zenuw achtig snikken over. En de beide broeders stonden tegenover elkander in jongensachtige® toorn, en zij waren toch mannen en wisten heel goed, dat, voorden, die uit eon mannenmond heen en weer vliegen, anders treffen on vaster blij ven. Wordt vervolgd.) «tin

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1900 | | pagina 1