54rte Jaargang.
Woensdag 22 Augustus 1900.
No. 10324.
TJit één wieg.
m
UIT BE PERS.
BUITENLAND.
V*
SCHIEDAMSCHE UOURi I111 f,
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prjjs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.05.
Pnjg per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan 'iet bureau bezorgd zijn.
BureauBoterstraat 68.
Prijs der Advertentiën: Van 1—6 regels fl. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschenen, worden
zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bg vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon Mo. 123.
Onvereenigbaar
Er is in de pers nogal geschreven en ge
wreven over de vraag of het wetnscthelijik is,
dat de heer air. H. Smeenge, kantonrechter
te Hoogeveen, die bij' aanneming van rel
ambt van griffier bij het gerechtshof te Am
sterdam, waartoe hij oniuigs benoemd is, in
gevolge art. 96 Gw. van rechtswege opleidt
lid der Tweede Kamer te zijn, ziel) eventueel
een herkiezing als zoodanig iiet welgevallen
Met anti-liberale bladen heeft o. a. de
„Kamp. Ct." d'ie vraag ontkennend beant
woord.
Heb „Weekbl. van 'liet Riecht" schrijft nu
het volgende
„Als wijt over deze vraag een advies had
den uit to brengen, zouden wij het meer eens
zijn met de redactie der „K. Ct.", dan met
den 'kroniekschrijver in de „N. Gr. Ct.".
Doze laatste spreekt met kennelijke gering
schatting over heb „gjiffiersbaanbje", waar
toe de kantonrechter Smeenge door de
Koningin op voordracht van den minister
van justitie geroepen is. Intusschen is het ze
ker, dat heb ambt van griffier bijl het druk
ste van onze vijf gerechtshoven, welks beide
kamers steeds volop werk hebben, niet juiet
is wat men noemt een sinecure. Ons althans
komt het nogal duidelijk voor, dab de gere
gelde gang van zaken bij het gerechtshof te
Amsterdam er onder moet lijden, indien do
griffier bij dat college gedurende 7 a 8 maan
den van het jaar, waarin de Tweede Kamer
naar matige berekening gemiddeld bijeen-
is in openbare zitting of in de afdoe! ingen,
bijna dagelijks heen «n weer trekt van Am
sterdam naar Den Haag, om de leiding der
griffie on don dieneb ter audiëntie, in' zoover
hij daaraan persoonlijk deelneemt, bij zijn
afwezigheid geheel over te laten aan een zij
ner substituten.
„Wij willen gaarne aannemen, dab liet
„zeer jammer" zou zijn indien do Tweede
Kamer in den heer Smeenge'een ijverig
lid en do commissie voor de verzoekschriften
haar verdienstelijken voorzitter verloor. Maar
met deze eventualiteit heeft de Hoogeveen-
sche kantonrechter natuurlijk rekening ge
houden, toen hij dong naar liet „griffiers-
baantje", en de Minister van Justitie met
minder, toen Zijne Excell. hem aan H. M-
do Koningin voordroeg als griffier van liet
Amsterdamscho hof, wij willen aannemen,
niet zonder ernstige overweging, maar dan
toch ten slotte met terzijdeetelling der bil
lijke aanspraken van den oudsten substituut-
griffier bij dit hof, gedurende ongeveer 23
jaar met groote plichtsbetrachting in, dit
ambt werkzaam, wien nu niet veel andere
overbleef dan, gelijk hij deed, zijn ontslag uit
's lands dienst aan to vragen.
„Wij. komen wel wat laat met (bovenstaan
de rnedodeelingen uit do pers en onze daai--
aan vastgeknoopte beschouwingen, maar wij
achtten heb gepast daarmede te wachten tot-
Keen roman
VAN
IDA BO Y-K D.
43)
Mevrouw Weiiihof gilkn lacht© allen dank-
baar toe, geroerd de zorgende, vurigs liefde
hairer kinderen,, de diepe vereeriaig van, haar
aanstaanden, schoonzoon en liaar aanstaan
de schoondochter gevoelende.
Fangart 'kwam. Hij zeide hetzelfde wat
Mauraoh gezegd had, toonde aioh niet 'belee-
d'igd en, hield langdurige conferemtiëp met
de 'kinfdenen der zieke.
Hun mama werd geheel door haar zenu
wen beheerschit, zij moest op reis gaan, nieu
we indrukken krijgen, een geheel andere, af
wisselende omgeving moest men haar schen
ken. Mem kon dab nader bespreken, zoödira
hun mama Wat sterker geworden was. Lydioi
bepaalde reeds, d'at haar mama en Malve
een reis konden doen, terwijl zij zelf op Pan-
'holz bij, de familie van ErmSb Egon logeerde.
Da kermissen lieten naar den toestand dor
patiënte vragen, want het gerucht earner ern
stige, plotselinge ziekte, van mevrouw Warl-
hof had zich. al spoedlig verspreid.
'Zoo vlogen de uren in onrust heen. Afleg,
wat de broeders en zusters van efflandbr
scheidde, was vergeten. Lydiai wist rich ook
heden ver van Wolfgang en zijn aanstaande
te li,ouden, en toahl trok dit de aandachtvan
Wolfgang niet, an als het zidh aan hem wil
de opdringen, dan zag hij het over het hoofd,
gedachtig aam heit pijnlijke feit, d'at zijn,
twist met Hand. de naaste aanleiding to,t
mama's ziekte geweest was. Hij kon het ech
ter niet van zich verkrijgen, een woordi mat
dat zou zijn beschikt op het verzoek van mr.
H. E. Kann, wien nu bij het in ons vorig
nummer vermeide koninklijk 'besluit eervol
ontslag ia verleend als substituut-griffier bij1
net- gerechtshof te Amsterdam."
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 21 Aug. 1900.
China.
Do eerste berichten over de bezetting van
Peking waren wel wat rooskleurig getint.
Niet lang duurde het of men hoorde eerst
dat de Ghineezen wel' degelijk tegenstand
hebben geboden op de wallen der stad, zoo
dat do Japanners zelfs honderd man verlo
ren. Eb nu blijkt zelfs dat er nog gevochten
wordt in de stad zelf. De binnenstad wordft
door da Chinc-ezen verdedigd togen de vreem
de indringers-
Het is met zeor duidelijk wat met die hra-
nenstad wordt bedoeld. Peking is verdeeld
in de zuidelijke Clxineceche en de noordelijke
en grootere Tarbarenstad. In de laatste ligt
de Keizerlijke stad, oen rechthoek met een
naar het Zuiden uitspringend eveneens
rechthoekig gedeelte. Zij meet 10 K.M. m
omtrek en is omringd: door 6 M. hooge mu
ren.
Binnen de muren liggen aan do West- on
Noordzijde de tuinen met de groote vijvers;
in den zuidoosthoek ligt de Verboden of Hei
lige stad. Dezo bevat de keizerlijke paleizen
en is de eigenlijke binnenstad. Haar muren,
torens dragendd op do hoeken, zijn niet zoo
hoog en dik; zij zijn met schitterend-gele
porseleinen tegels bedekt en omgeven door
een diepe, breode gracht. De omtrek der
Heilige Stad is slecht® 31 K-M. In de muren
zijn vier poorten met hooge bastions, die als
logies voor de keizerlijke lijfwacht cn tevens
ter verdediging dienen. Binnen den muur
liggen woningen van hofbeambten, da ver
schillende gebouwen waarin de Keizer rijn
regeeringsdaden uitoefent, de kleine 'tempel
der keizerlijke voorvaderen, de harem, de
keizerlijke paleizen met tuinen enz alle wel
ke gebouwen in architectuur en inrichting
sieraden van Chineesche kunst heeten te
rijn.
Voor do C:himeezen is deze Heilige stad het
toppunt van volmaking en kostbaarheid
daar is volgens hen alles van goud on zilver.
Het telegram nu d'oor den Japanschen ge
zant 'te Washington ontvangen, mankt dc-n
indruk dat do verhonden troepen de ktnzor-
1 ijlce stad' zijn binnengedrongen, maar nu op
verzet stuiten in da Heilige stad. Den Ja
panners zou dan de taak ton deel zijn geval
len liet bloedige werkje, om ook dit laatste
bolwerk aan de Cluneescho machthebbers te
ontrukken, te volvoeren.
Wellicht wacht hun dan een mooie vangst.
Want schoon Chineesche berichten nog zeg-
O
gen dat de Keizerin reeds verre van Peking
is, maken andere berichten het waarschijn
lijker dat zijl zich' nog te Peking bevindt. Zal
de moderne Semiramis zoo als Engelsdie
bladen haar niet zonder overdrijving no-e-
Reurietli te wisselen. De kring was groot ge
noeg, 'het komen en gaan zoo druk, dat in
derdaad niemand behalve Reuristih en Lydia
dit merkte.
'Eindelijk kwam de avond, en overeenkom
stig den wemsch hunner moeder bleven haar
kinderen, bij elkaar. Zij 'bepaalde zelf Van
haar bed mit, welken wijn Bielil moest op
zetten en welk gerecht de keukenmeid spoe
dig kon klaarmaken.
Dezo voorzorg deed de groote kinderen we
der glimlachen, en rij spotten wat mot hun
goede mama an namen met veel kussen af
scheid' van hi aar.
Allen waran al spoedig in cüe eetkamer bij
een met uitzondering van Henri. Deze was
dien dag zeker te vc-el van rijn bezigheden
afgeroepen en. zat nog na kantoortijd bewer
ken. Als kinderen uit een koopmanshuis wa
ren zij aan zulke dingen gewoon «n zetten
zich bedaard aan tafel neer, de plaats aan
het lioofd der tafel open latende.
„Hij1 kan zich, vandaag nu eens als hot
hoofd der familie gevóélen," zeilde Malve
schertsend.
Iiesbehh legde een stuk vleesch. tussdhan
warme borden en deed, alsof Henri beneden
door honger en dorst' gekweld wend', omdat
liij misschien oen. half uur later dan gewoon
lijk zon eten. Daarmee dreef Wolfgang den
spot on zeide tegen rijn meisje, d'at rij hem
ook: zoo moest bederven, als Iiesbeth dit
Henri, deed.
En 'toom 'kwam: Henri.
Toon (hij binnentrad, wist (Malve dat hét
gebeurd wals.
Op zijn gericht lag een spottende trek, zijn
oogen fonkelden: en zochten haar. En in de
hand hield hïji een brief.
Het werd donker voor haar oogen. Zijging
men levend in de handen der gehate Wes
terlingen willen vallen? Of staat er een Oos-
tersch drama te vreezen 1
Prins Tuan on do overige belhamels zal
men wel niet vinden. Die zullen wel bijtijds
hun hachje hebben geborgen.
In ieder geval blijkt nu dat die verbonden
troepen rich er niet mee vergenoegen de ge
zanten en de overige vreemdelingen te be
vrijden, maar dat het wel degelijk hun be
doeling is de Chineesche hoofdstad in berit
v
te nemen-
'En dan zal nog slechts een deel van heb
werk zijn gedaan.
Men heeft reeds gespot mot dien grooten
ophef die er gemaakt is van graaf Walder-
see's benoeming tob opperbevelhebber van de
vereenigde troepenmacht in China en do
drukte die er gemaakt wordt van rijn ver
trek.
Inderdaad uit de nationale Duibsche trots
zich in deze zaak op overdreven wijze. Hot
ontlokt ons, Niedterlanders, een glimlach' te
lezen hoo Waldersee's reis per extra-brein
door Duibschland' om te Yenetic scheep to
gaan, letterlijk een triomftocht is, en wij
kunnen niet nalaten dan bij' ons zelf op te
merken dat de man toch nog niets anders
heeft gedaan dan een zeer vereerendo benoe
ming aan te nemen.
Maar zeer juist schijnt (het ons althans
uit politiek oogpunt bezien wanneer dte
„Köln. Ztg." in een blijkbaar geïnspireerde
Berlijnscko correspondentie de meening be
strijdt als zon na Peking's val vermeerde
ring der troepenmacht onnoodig rijn.
Er zijn, ook onder regeeringsgerinde bla
den, waarin de vraag is geopperd of zelfs
niet de troepen dio reeds op weg rijin, over
bodig zullen blijken.
Do „Köln. Ztg." vraagt of dan alle regee
ringen even kortzichtig rijn of even boo ze
plannen, koesteren als de Duitsche; want
alle landen gaan voort troepen naar China te
zen dien en zelfs de Am-erikaauscho regeering
denkt er over haar divisie te versterken.
Maar afgezien daarvan wijst 't 'blad er op
dab wel Peking is bezet, maar dat noch vol
doening voor do ongehoorde geweldpleging
tegen de gezanten noch waarborgen voor do
O O
toekomst zijn gegeven.
'Dat onderhandelen niets zal baten, is ge
bleken m de acht weken van onderhandeling
over het loslaten der gezanten.
Do „Köln. Ztg." meent dat juist oen groo
tere 'troepenmacht de Chineczan een zoo heil-
zamea schrik zal inboezemen, dat zooveel mo
gelijk bloedvergieten zal worden voorkomen.
De inneming van Peking heeft intusschen
den te verwachten moreeion invloed niab ge
mist.
Da verantwoordelijke ambtenaren in de
provinciën beijveren zich in betuigingen van
'bereidwilligheid om de orde en rust te handl-
have.n.
Zoo werd Zondag uit Hong-kong aan de
O O O
„Tmiesr gem-eld dat dei mandarijn©!! in de
Kwang-provinciën er ijverig op bedacht zij'n
in haar stoel achterover zitten en. greep mot
koude vingers dn het servet, dat op haar
schoot lag.
„God," badi zij bij zich zelf, „geef mij
moed
Henri zette rioh neer.
„Drommels1" zeide hij, „ik heb een hon
ger als een paard. Laat mij gauw wat eten
En dan moet ik eens met jullie spreken."
Daarbij, legde hij. den brief naast zijn bord1
op heb tafellaken neer.
Diedbettlhi greep er naar.
„Handen thuishouden," beval hij.
li-esbeth verging van nieuwsgierigheid.
Ook Wolfgang en Eleonore deden, alsof
rij het niet langer kondon uitihoudbn.
Men opperde allerlei vermoedens, terwijl
Benin met de grootste bedaardheid rijn
lamscotelet opat.
Malve zweeg. Zij wachtte. De angst week,
en de trots onitiwaakte. Als Henri dadelijk in
toom losgebaai9toni was en hatelijke uitvallen
tegen haar gedaan hadi! Maar die koele spot
waarmee hij »t dat was te veel.
Zoo onbelangrijk, zoo belachelijk scheen
liet hem toe, als een Enmo Maurach tegen
hem zeide, d!a.t hij1 Mailve liefhad en tot
vrouw begeerde
Wie was hij dan, Henri Wait had hij ge
presteerd? Hoe was rijn loven geweest? Door
de teederate ouders was hij als een broeikas-
plan'tjc grootgebracht, veilig en wel op den
kantoorstoel van rijn vader nieergjesat, met»
een schatrijke vrouw gebrouwd! En zoo
iemand, die nooit de beproevingen des le
vens had gekend, zou iets vaar strijd, nood,
bibterhedejn wetten? Zoo iemand zou1 oen mam
uitlachen en vcrc-ord eel endio rich Van rijn
kindsheid af mot moeite een weg door het
leven bad! moeten banen
\oor do vreemdelingen te zorgen. Zij wijzen
er in proclamaties op dab de rustverstorin
gen m het Noorden verergerd zijn door de
houding van verscheiden hooge ambtenaren
die met de Boksers onder één deketn lagen,
En rij zeggen dat de inneming van Peking
als een rechtvaardige straf moet worden be
schouwd.
Benige onderkoningen hebben ernstige ge
volgen voorspeld! waarvoor zij niet konden
instaan, van de bedreiging der Keizerin door
een aanval op de Heilige stad, maar de on
derkoning van Nanking heeft zich gehaast te
O O
verklaren dat daarmede niets dragende werd
bedoeld.
Een Rauter-beridht uit Bei-tsang prijst
den moed en de vediitwaarde der Japanners.
Hun cavalerie voerde door 'het open void een
prachtige cn welgeslaagde charge uit op da
Chineesche batterijen. Hun eenige fout is,
dat zijl wel wat dol-dapper rijn, waardoor rij,
ook zware verliezen lijden.
Koningin Victoria heeft aan den komman-
dant van het Engelsche marine-detachement
dat het gezantschap bewaakte, een telegram
van gelukwensch gezonden met de bevrijding.
Zuld-Afrlka.
De groote overwinning die De Wet zou
hebben behaald is niet bevestigd en zal ook
wel niet bevestigd worden. Wij hebben hier
blijkbaar weder, evenals reeds meer is be
proefd, te doen met een poging der lafte
Engelsche correspondenten te Lorenpo Mar-
quez om de Boerenberichten in een ongunstig
daglicht te stellen.
Noch van De Wet noch van De la Rey
is er nieuws, zoodat wjj zelfs niet kunnen
gissen waar oom Christinan en oom Koos
zich ophouden.
Vermoedelijk is het echter met een van
beiden geweest dat Jan Hamilton's voorhoede
onder Mahou ten Westen van de Krokodil
rivier slaags is geweest.
Uit Roberts bericht over Hamilton maken
wij op dat deze van Blauwbank naar het
Noorden is getrokken, naar de Magalies-
hergen, waar hij dan Vrijdag 1.1. Oliphants
Nek heeft bezet.
Generaal Paget is intusschen ten Noorden
van Pretoria aan het werk. Volgens Lallan's
bureau heeft zijn brigade de Boeren verdreven
uit het district om Home's Nek. De Boeren
lieten vier dooden achter. Generaal Paget
heeft den pas over Home's Nek onbruikbaar
gemaakt.
Van het groote gevecht dat ten Oosten
van Pretoria zou zijn geleverd is nog niets
nader vernomen. Wij vreezen dat ook dit
gevecht thuis behoort in het rijk der fabelen.
Niettemin blijken de Engelschen ook hier
niet krachtig genoeg om iets flinks te doen.
Generaal Clery heeft aan Bulier gemeld,
dat kapitein Reynolds en 22 man van de
dragonders den 14den Augustus bij Doorn-
kop in een hinderlaag zijn gevallen. Kapitein
Reynolds werd ernstig gekwetst en één man
wordt vermist. Verder sgelooft" Clery dat
het verlies van den vijand groot was.
Of de overige mannen ontkomen of ge
vangen genomen zijn, blijkt niet duidelijk.
In Engeland verwachten de jingo's nn
O, rij was fcrotscb op de anno ode van liaar
geliefde, trotsoh op rijn eenzaamheid, trotsoh
op zijn taeurig lot!
Kon Henri, weten, wat ware liefdei wae?
Noen. Hij bad eenvoudig, onder wederzijd-
sclio toestemming der ouders, een passende
partij gevonden m een meisje, waairvoor Hij
eenige sympathie gevoelde. Wat iben aan, el
kander verbond, hielden rij voor liefde om
dat zij niets anders, niets hoogers kenden.
Maair Lydia, die had liefgehad en geleden.
En Wolfgang, die koos, aan do hartstochte
lijke opwellingen rijns harten gehoor gewen
de, eon arm meisje. Ja, die wisten wat ware
liéfde is.
„Zij zullen mij helpen," dacht Malve- Eu
als rij 'hem dan eerst nmar loerden kennen,
zouden zij hem wel moeten liefhebben, en
van alle aangetrouwde kinderen des huizes
zou hij, Enno Maurach, nog de moest geëer
de, de meest geliefde worden. De macht zij
ner persoonlijkheid moest zegevieren
Hooger hief Malve het hoofd' op, en uit
tartend zocht haar blik haar brooder aan 't
hoofd der tafel.
„Spreek maar!" dacht zij. „Ik zal je wel
antwoord geven."
At Henri dan eeuwig. Kon men zoo be
daard zijn, honger stallen, als zulke dingen op
den achtergrond! loerden?
Nn veegde hij met zijn servet op zijn doo-
de gemak! rijn baard af, er op bedacht, de
richting der opstaande karen, van rijn knevel
niet te venstorein.
Hét ergerdie Malve op dit oogenblik, dat
haar broeder zoo knap van ■uiterlijfc was. Dat
rij vroeger trohsch daarop geweest was, ver
gat rij geheel en besliste bij zich zelf, dat
mooiheid bij een man veeleer afstootend dan.
aantrekkend werkt.
veel van de nieuwe zware straffen, waarmede
Roberts bedreigt de Boeren die eerst zich
onderworpen hebben om later de wapens
weder op te vatten, hetgeen allengs een
gewoon verschijnsel is geworden.
"Wij gelooven evenwel dat de ïKüln. Ztg."
precies zegt waar den Engelschen de schoen
wringt.
»Het afleggen van den eed", zegt het blad,
schijnt een bepaalde tactiek te zijn ge
worden, om de Engelschen in slaap te sussen
en dan in hun rug de verbindingslijnen af te
snijden. Maar de Engelschen dragen zelf de
schuld dat de Boeren van dit nieuwe strijd
middel gebruik kunnen maken.
3>Zij nemen de bezetting waarover Roberts
weder spreekt in zijn nieuwste draconische
proclamatie, te gemakkelijk op. Men bezet
vijandelijk land niet door beschikkingen op
papier, maar alleen door een feitelijke bezet
ting, door voortdurende militaire bewaking
van het land,
j> Daar aan heeft het bij de Engelschen
overal gemankeerd, zij het ook meer door
gebrek aan troepen dan uit gebrek aan be
leid want wanneer zij het land werkelijk
bezet zouden willen houden, zou er geen
operatie-leger meer overblijven, dat bij de
huidige methode toch reeds zóó bedenkelijk
is samengesmolten, dat French nu reeds
weken lang bij Middelburg ligt zonder zijn
opmarsch te kunnen voortzetten".
Zóó is het. De guerilla dwingt de Engel
schen tot machteloosheid en ontmoedigt
officieren en minderen. En dat geeft ons
recht ook nu nog op de toekomst te hopen.
Daarom ook is het vari zooveel belang dat
mannen als De Wet en De la Reij de En
gelschen elders blijven bezig houden.
E»n andere moeilijkheid is de slechte ver
ken niögsdienst.
Daarop wijst ook Charles Williams, de
onverbiddelijke criticus, in de s Morning Lea
der". Hij zegt:
^Generaal Carrrington had een voorhoede-
gevecht met de Boeren te Malmani die, naar
verondersteld werd, naar Zeerust waren terug
getrokken, maar ergens anders "bleken heen
gegaan te zijn. Daar is weer zoo'n voorbeeld
van het gissingswerk dat zoo dikwijls in den
veldtocht in Zuid-Afrika den arbeid van den
verkenningsdienst heeft vervangen.
In dit opzicht zijn lord Roberts en zijn
generaals zeer slecht bediend, maar het is
vreemd dat wij in hel geheel niet beter zijn
geworden in de waarneming van 's vijands
bewegingen, terwijl de wildste onderstellin
gen omtrent 's vijands bedoelingen als on
weerlegbare feiten worden overgeseind. Tot
dusver is geen dezer gissingen waarheid ge
worden en het wordt hoog tijd dat zij ver
dwijnen uit de kolommen der bladen."
Williams klaagt ook dat de belangstelling
in den oorlog zoo vei flauwt.
Ciemengde SSededeeïingcn.
Morgenochtend zal graaf Waldsrse© door
den koning van Italië -worden ontvangen.
Koning Alexander van Servië heeft op
zqn verjaardag een telegrafischen geluk
wensch ontvangen van den Czaar.
„Wil jullie nu weten, wat het is?" begon!
Henri en nam met een zekere plechtstatig
heid. deai brief op. „Omze Malvo heeft een
huwelijksaanzoek gehad, ©en vereeaxnudi 3m-
welijksaamzoek zegt men wel eens."
„Houd op! "schreeuwde zij en sprong op.
„Dat gaaJt mij alleen aan f'
Plotseling scheep, het haar als een 'ruw
heid toe, do aangelegenheden! baars hapten
'hier ten aanhoore van vreemden behandeld
te zien. Want Jobst von "Reurietli was voor
haar een vreemde, zes weken gal ede® pog
maar een oppervlakkige kennis. Moest lrijl
hier héden de rechten van een 'broeder op
haar kobben, alleen, omdait hij' met Dydisi
geëngageerd! was? En Eleonore was ee®
vreemdo zes weken geleden had rij mot
haar si-echts vluchtig en beleefd een groet
en een. woord gewisseld, heden zou rij) mee
spreken,, nu het om het gduk van haar ge
ilede leve®, te doen was Dat was volslagen
onzin.
Als IAesbeth nog hot ecodge lid van den
broeder- e® zus ter kring geweest was, zou men
haar vreemdheid niet zoo gevoeld hebben:
ode traden er destijds gee® gewichtige ge
beurtenissen in heb leven der familie op den
voorgrond.
Maar thans, nu ook haar andere» broeder
en zuster levensgezellen gdka-egeu hadden, nu'
rij zelf een levensgezel had gekozen thans
kwam zij' eensOdaps tot liet inrichtaa® dis
nauwe betrekking moest ecu einde komen.
Ieder moest op eigen verantwoording rijn
éigen weg gaan.
(Wordt vervolgd
