I
Uit één wieg.
aiw,
54"* laargang.
Vrijdag 24 Augustus 1900.
No. 10326.
ien
uia's
it.
!aar,
Kennisgeving.
£3
8,
3
UIT II S3 PERS.
iië
ÏDA BOYBD.
BUITENLAND.
rant.
Zijn
ar-
po.
n in
JOO
JAN-
SCHIEDAMSCHE MM I
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalYoor Schiedam en Vlaardingen 11. 1.25. Franco
per post 11. 1.65,
Prijs per week: Yoor Schiedam en Ylaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan 'iet bureau bezorgd zijn.
Bareaa s Botcrstraat 68.
Prijs der Advertentiën: Yan 16 regels fl. 0.92iedere regei
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van z^n gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde ttleimm advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon Ho. 123.
ICftS-
Eee-,
rlel-
egen
Inrichtingen welke gevaar, schade
ot hinder kunnen veroorzaken.
la*
i m.
BURGEMEESTER EN WETHOUDERS VAN
Schiedam,
Gezien het verzoek
1o. van de NAAMLOOZE VENNOOTSCHAP
j jDBOKKERU de EENDRACHT" om vergun
ring tot oprichting van eene bock-, courant- en
handelsdrukkerij met gaskrachlmachme van 2'/s
paardenkracht, in het pand aan de VVestFian-
kelandsche laan No. 14, kadaster sectio M nn. 136
2o. van M. DUYY1S te Rotterdam, om ver
gunning om in het pand, staande alhier aan de
Korte Haven no. 11, kadaster sectie C nrs. 288
en 903 een fabriek op te richten tot het maken
en reparceren van rijtvielen, en tot plaatsing
daarin van een gaskracbtmachine van 18 paarden
kracht tot het drijven van verschillende werk
tuigen en een dynamo voor electrisrh licht enz
Gelet op de bepalingen der Hinderwet
Doen te weten
dat voormelde verzoeken met de bijlagen op
de secretarie der gemeente zijn ter visie gelegd
dat op Donderdag den 6den September a s., dos
middags ten 12 ure, ten raadhuize gelegenheid
zal woiden gegeven om bezwaren tegen het toe
staan van die verzoekers in te brengen en die
mondeling of schriftelijk toe te lichten en
dat gedurende drie dagenvóór het tijdstip
hierboven genoemd, op de secretarie der gemeente,
van de schrifturen, die ter zake mochten zijn
ingekomen, kennis kan worden genomen.
En is hiervan afkondiging geschied, waar het
behoort, den 23sten Augustus 1900.
Burgemeester cn wethouders voornoemd,
Mr. W. U. JANSEN, W. B.
De secretaris
G. J. BISSCHOP.
an
Drankwet.
„Het Tolk" heeft nog twee artikelen ge
wijd aan het ontwerp-drankwet.
Ten aanzien, van den wensch der regeering
om den dandestienen drankverkoop krach ti
ger dan tot heden te I ©strijden, meent liet
blad dat in het voorioopig verslag 1 credit
wordt opgemerlri, dab de middelen, daartoe
voorgesteld, bij lange ua niet voldoende zul
len blijken te zijn.
'De regeering wil' dat iemand, die wegens
overtreding der drankwet is gestraft voor de
tweede maal in 1 jaar, „indien hij de over
treding pleegde in de lokaliteit, waarin hij
de nering uitoefent, of in de aanhoorighaid
dier .lokaliteit, of in een lokaliteit, deel uit
makende van zijn logement, van. het recht
tot uitoefening van zijh. «bedrijf „kam" wor
den ontzet.
„Kan." niet: „zal", zegt „Het Volk".
Gegeven de laksohkeid der rechterlijke
Een roman
VAN
45)
Hij bracht «enige bekoeling dn de opge
wonden gemoederen, scheen de slaak als niet
zoo ernstig op te vatten en sprak aillen vrien
delijk «toe. Tegenover de broeders beweerde
hij, dlat Malve zich dat wei uit het hoofd zou
laitetn praten, eni tegen Malve zeide ihiji, dat
hij «nog dien zelfden dag naar Hamburg zo<u
gaan, en als de inform atiën goed waren, zou
de 'begemsband van h'aar broers en zusters well
wijken. Ais zij slecht, waren, dan had Malve
genoeg verstapel en familiegevoel om te doen
wat behoorde.
Daarmee tod hij' onvoorziens de beslissing
op één kaart gezet.
Malve lag, aan een iiahaimelijk zieke ge
lijk, in haar kamer, nu eens sidderend bij
de gedachte, cïat de iafonmaliëm slecht zou
den zijn!, dom. wear zeker, dat zij goed zouden
wezen. Op heit eene oogenlblik verging zij, van
vrees, op het. andere zegevierde zij over de
haren.
Zij gevoelde ook de nood zakeli jkh ©id, aan
haar gelief dj© tijding te doen toekomen.
Zij besloot, aamj hem te schrijven. Aan
haar sdhrijfitafelL geeetea, Was het haar zon
derling te moede.
Met een vUugge pen schreef rij:
„Geliefde manIk sta je bij en strijd voor
ons. Iets bepaalds kan ik je mndaag nog niet
zeggen. Mbrgem ja morgen zekér. Ni-e-
raand zaïl mij verhinderen, «de joulwe te wor
den. Mijn fonoeos em «uateos hobbon daaantoe
macht is van deze „bevoegdheid", om ©en
zoo zware straf uit te spreken, in de practijk
zoo goed als niets te verwachten.
Beter acht het blad dus de invoering van
de license voor alle gelegenheden, waar dran
ken (ook melk eru limonades) worden ver
kocht, oen stelsel, door onze beide groote
drankbestrijders-vereenigingen aanbevolen.
Ook is het in. overeenstemming met de
wenschen dier vereenigingen, dat de regoe-
riug voorstelt, onder „verkoop in het klem",
waarop de drankwen van toepassing is, in
plaats van „verkoop bij hoeveelheden van
minder dan twee liter" te verstaan: „ver
koop bij «hoeveelheden van minder dam vijf
«liter."
De- heer Van der Wonde, herinnerende
dat in Noorwegen elke verkoop „beneden 40
Liter" onder de drankwet valt, meent dat
men hier gerust tot ilO L. had kunnen gaan,
een. mooning, waarmede „Het Volk" zich
zeer wel kan vereenigen.
Indien, niet aan de wenschen van de
drahkbestrijdersvereenigmgeti in dezen wordt
voldaan', vreest het blad dat de bestrijding
van den klandestienen drankhandel tot de
vrome wenschen zal blijven behoorem.
Wat betreft het weigeren van vergunning
aam bepaalde lokaliteiten, meent het blad
dat de tegenwoordige bepalingen wezenlijk
betreffen de „drankverleiding", clandestiene
ontduiking dier wet kan, waar het hier be
paalde categorieën van perceelen en perso
nen, geldt, vrij goed worden geconstateerd;
uitbreiding dezer bepalingen is hoogst wen-
schelijk. Niet alleen lokalen van openbaren
„dienst", «doch ook van openbaar „verkeer"
kunnen zoo licht aanleiding geven «tot drank-
verleiding. Spoor- en «tramstations dienen
dus evenmin voor drankverkoop te worden
gebezigd ook voor de veiligheid van het ver
keer is «hot van belang, dat het personeel in
de wachtkamers geen drank kan bekomen.
Liever bevorder© de Regeering, dat in al der
gelijke lokalen propagandai-biljetten va«n
drankbestrijding kosteloos worden opgehan
gen.
D© Regeering wil ook vergunning weigeren
aan lokalen, waar „loonen" plegen te worden
„uitbetaald". De Ned. Yereenigina' heeft het
oog op de „aanneming van werkvolk" in
kroegen, waar zij wil, dat evenals aan sluis
wachters en dergelijke de vergunning zal
worden geweigerd aan stuwadoors of scheeps
bevrachters of hun tusschenperson en. Ook
„verveners" of htm tusschenpersonen zouden,
naar „Het Volk" oordeelt, hierbij' kunnen
worden genoemd, terwijl óók in barbierswin
kels ge«en vergunning behoorde te zijn.
Daarentegen kan het zich volstrekt niet
vereenigen met de bepaling in hot ontwerp-
drankwet der N«ed. Vereeniging, dat „alleen
aan natuurlijk© personen" vergunning zal
worden gegeven. Hoewel blijkens hot voor
gaande zeer gekant tegen eiken, maatregel,
die liet drankverkoopersbedrijf meer in han
den van heb kapitaal brengt, wenschb het
ook in dezen een open oog te houden voor
de economische ontwikkeling en waar deao
nu eenmaal alle bedrijven meer en meer in
handen van maatschappijen brengt, meent
ihet recht niet- Zij' zijn verblind door trots,
haarkloverij, vooroordeel. Ik haat ze
Hier hield' Malve op. Een vurige Hos be
dekte ha«ar wangen.
Haar hart bonsde. Wat? Zou zij haoir
broers e,n zusters Meimeeren? Liefdeloos over
de liefderijkeu spreken? Zeggen, dat zij hen
haatte, terwijl zij toch bepaald wast, dat zij
zich met gejuich en liefde 'hun in de armen
zou werpen, als zij haar haai- geliefde niet
meer weigerden
Zij' verscheurde den brief en schreef een
anderen.
„Mdjln geliefde Bnno! Gisteravond' deelde
Henri ons den inhoud van je brief mee. Ik
heb verklaard, dat ik je liefheb. Nog stribbe
len mijn broers en zusters geweldig tegen.
Zij doen dit, omdat zij zich voor mijn goluk
verantwoordelijk achten. Ik zal or hen van
overtuigen, dat jij' mijn geluk bont. Ik laat
niet van je «af. Morgen me«er.
„Eteuwig de jouwe.
„Malve."
Terwijl zij schreef, was hot haar, als was
hij er bij. Zij gewoelde zijn nabijheid, zijn
kus, zijn blik.
Een koorbsadh'tigo rilling overviel «liaar,
een «pijinigemdl verlangen. led ore zepuw in
haar -brilde maar hem
„lik kan. niet zonder hem leven," dacht zij
in hear wanhoop.
'Haar broeders bespraken «do zaak onder-
busschen nog met Wakker.
Daar 'Malve er nu piet (bij was, kon men
openhartiger zijn mecningou zeggen. Walo-
kc-r verbeelde niet, dat de persoonlijkheid
van 'Mauradli op hem zelf een zeer gunstigon
indtruk had ganraofct, on dat hij «vreesde, dat
de liefde reeds vast© wortelen in Mialves hart
gesdhotepx had'. De armoede ram den' dokter
het daarmede ook hierbij rekening te moeten
houden.
Yan groot belang acht het, dat het finan
cieel belang der gemeente bij een groot getal
vergunningen wordt opgeheven, hetgeen zal
geschieden als de „vergunningsrechten in
's Rijks kas" worden gestort- {Wat echter
niet door d'e regeering wordt voorgesteld.)
D© gemeente staat dan vrijer bij de toepas
sing van de drankwet.
Minder gunstig evenwel denkt het soc.-
dem. orgaan over de bepaling van het regee-
ringsvoorstel, om „geeni rechtsvordering!" toe
te staan ter zake van. een schuld, uit verkoop
van sterken drank in het klein voortgespro
ten. Algemeen© beginselen van reclit mogen
niet worden overtreden, voor welk goed doel
dan ook. Waar d© wet drankverkoop in het
klein toelaat, regelt waar de staat het
recht daartoe uitdrukkelijk aan 'bepaalde per
sonen tegen betaling verleent daar is het
eenvoudig een. slag in het aangezicht der
rechtvaardigheid, die personen te verhinde
ren, in rechten de daaruit voortgesproten
verbintenissen te doen gelden.
'Het blad verwacht bovendien in de prak
tijk een avenechtseh' gevolg: de dramkver-
kooper zal van elke gelegenheid gebruik ma
ken, om zijn centen van den drinkgragen
klant of diens vrienden buiten rechten bin
nen te krijgen en misschien schuldbekente
nissen la'tem teekenen' wegens geleend geld,
■die wel eens hooger bunnen uitvallen dan de
werkelijk© drankscbuld.
„Het Volk" vereenigt zich voorts mot hen,
di© het afkeuren, d'at de drankwet niet van
toepassing zal zijn op drankvorkoop aan
boord door iemand van de bemanning aan
de bemanning; op drankverkoop in restau
ratiewagens van spoorwegen, aan militairen
op marsch d'oor marketensters, «in legerplaat
sen, enz., «terwijl het zijn instemming «be
tuigt met de Impaling van art. 2a, dat bij al-
gomeenon maatregel van bestuur voorschrif
ten kunnen worden gegeven omtrent de tij
delijke staking van drankverkoop bij lotin
gen voor do nationale militie en „andere
omstandigheden, die d© vrees wettigen1 voor
misbruik van sterken dra«nk". Het Wad
vraagt waarom de regeering daarbij ook niet
kermissen en nationale feestdagen noemt.
Een sloiartikel wijdt »Het Volk" aan
Monopolie en localoption.
Want het blad acht het duidelijk dat de
wetgeving, indien het ontwerp der regeering,
zelfs in zijn geest gewijzigd, lang niet genoeg
heeft gedaan voor de drankbestrijding.
Omtrent eerstgenoemden maatregel schrjjft
»Het Volk"
sliet monopolie, de uitsluitende bevoegd
heid van den staat, om alkohol te fabriceeren
en te verkoopen, heeft iets aantrekkelijks
voor ons, daar het ligt in de lijn onzer denk
beelden.
sToch schijnt de ondervinding in andere
landen uit een oogpunt van drankbestrijding
minder gunstig te zijn. Als fisknie maatregel,
orn de schatkist te bevoordeelen is de zaak
uitmuntend; maar waar blijft het prestige
van den staat als drankbestrijder, zoodra hij
achtte hij niet zoo van zooveel gewicht: zulk
een. dokter kon in e«en werkkring komen, die
winstgevend bleek te zijn, en dan verdiende
Ifij a! spoedig genoog om van te leven. Maar
het verleden van Mauracli, dat wais te don
ker. Sommigen zeiden diiit, am doren weder iets
anders. Dat moest uitgemaakt worden. Met
een man, op wiens oer ©en smet rustt©, kon
Malve Werlhof niet willen trouwen en dozen
niet aan «haar brooders en zustere opdringen.
Dat zou zij zelf ook wel inzien.
Hiervan waren baar broeders niet over
tuigd. Zij konden kaar karakter. Wat Wetrl-
hof heette, moest zijn wil doorzetten.
Malv© was in staat, ©en maan, dien zij lief
had, tot onder de galg te volgen.
„Je zukb hot zien," zcidc- Wolfgang, „zij
laat niet Van hem af. Zij Haat zidlx in ellende
storten. Zij sterft. Alles 'liever, dan afstand
van hom te doem, haar woord aan «hem te
breken."
Bn daarbij ziwol hem hot hart. Hij! leed er
onder; omdat hij' zijn zuster op een onge-
luksweg zag, maar ©r was toch zoo iets als
trots in hem op do onweerstaanbare kracht
van haar moed. en van haar toefde.
Zou liij dan. van Ek-onoro a&tand hebben
willen dom Nooit zeker werd zijiri liefde itot
haar op zwaardere proeven gesteld dan
thans.
Wat had' hij er den vorigen avond, onder
geleden, toen hij aan één tafel moest zitten
mot dien. gehaten man, aan wion Eicon ore's
eerst© liefde toebehoord «had
Hij leed slechts heviger en .beminde
slechts vuriger.
Zoo zou ook Malve's liefde door liet lijden
toenemen.
„Neon," beweerde ook Henri, „zij zal' zich
niet laten bepraten... Wij. zullen haar verlio-
zelf de eenige leverancier van sterken drank
wordt?
»0ok is het gevaarlijk, de inkomsten van
den staat te veel van het drankgebruik af
hankelijk te maken. Wel is bijv. door den
Belgischen drankbestrijder den heer Cauder-
lier een plan ontworpen, volgens hetwelk de
staat door voortdurende beperking der alko-
holproduktie het monopolie dienstbaar zou
kunnen maken aan de diankbestrijdingmaar
onze Nederlandsche drankbestrijders zijn zeer
ongeioovig ten opzichte van deze plannen
gestemd.
Het monopolie is in de Nederlandsche
drankbestrijderswereld niet gewild, wat nu wel
voor hem, die zelf de kwestie niet in alle
deelen heeft bestudeerd, niet beslissend mag
zijn, doch in elk geval een reden is, om het
oordeel op te schorten."
Anders staat het met de local option, het
laatste punt van het soe.-dem. verkiezings
program, die ook in de Kamer verscheidene
voorstanders telt. Daarbij wordt aan de ge
meenten de gelegenheid gegeven, voor hun
gebied het verbod van drankverkoop in te
voeren, hetzij bij besluit van den gemeente
raad, hetzij bij referendum der geheele meer
derjarige bevolking.
Zulk een verbod, over ons geheele land
uitgesproken, zou in sommige streken veel,
in andere minder tegenstand ontmoeten.
Maar laat men het aan de bevolking der
verschillende gemeenten zelve over, om bijv.
met eene meerderheid vau "Va der stemmen
binnen eigen grenzen Schiedam te sluiten,
dan reiken wet en zeden elkaar de hand en
kau men heil verwachten van den maatregel.
Is eenmaal aan de gemeenten bij 's Rijks
wet de bevoegdheid gegeven van local option,
dan kan in verschillende gemeenten eene
praktische propaganda beginnen, om den
geest des volks voor gebruikmaking dier be
voegdheid te winnen.
3>Het Yolk" acht het van belang kennis te
nemen van het antwoord der regeering op
de vraag hoe zij denkt over dezen maatregel
in verband met onze gemeentewet, en ook
op de vraag, hoe zij denkt over de instelling
eecer staatscommissie om het drankvraag-
stuk voor Nederland te onderzoeken.
Vooral over de viaag, of en in hoever en op
welke wijze de local option of het mono
polie in dit land zou kunnen worden inge
voeld, zou die commissie, naar de meentng
van »Het Volk", nieuw licht kunnen ver
spreiden.
Het blad besluit met de vermaning dat
alien die welvaart en beschaving eischen voor
gehec/ ons volk, mogen begt{jpeu, dat het
dranhvraagstuk een der belangrijkste vraag
stukken op sociaal en politiek gebied is, die
onze tijd hun ter oplossing heeft gegeveu.
tlgeuieea overzicht.
SCHIEDAM, 23 Aug. 1900.
China.
Dal de Keizerin-Weduwe op haar vlucht
naar het Zuidwesten door Japansche cavalerie
omsingeld zou zjjn, is niet bevestigd. De
zen. Je zult da.t ©ens zien! Want dab is ze
ker: ik kan nooit, nooit zulk eeni overwin
ning op mijzelf belialen, dab ik Maurach als
broeder zou begroetenMaar Malve iheefb ka
rakter. Wat zij wil, dat wil zij. Zij gtort zioh
liever met open ai-men in ihet ongeluk, dan
dis.t zij 'toegeeft Wa«t zeg jij daarvan, Lydia
„Zij zal tusschen hem en ons te Hozen .heb
ben," zeide deze. „Ik kan als mevrouw Yon
Reurieth geen Mauv&ch, «tot broeder hebben.
Ik wil hot ook niet."
„Mauraoh behoort tot con oude Hamburg-
sche patriciërsfamilie, dio misschien reods
rijk cn voornaam was, toon de Reurietli's
nog Wolfgang hield met rijin scherpe
woorden plotseling op.
Zijn zuster Stad hem zoo koel on. vreemd
aangekeken.
Terecht. Waartoe met kleineeronde woor
den iemand te verlagen, boven wien men
een streepje voorheeft
Hij ontmoette den blik zijner zuster.
„Op zijn afkomst moge niete te zeggen
vallen," merkte Henri aan, „maar des te
meer op zijn leven."
„Wij zullen er morgen alles van weten,"
zeid© Wailcker, „voor zooverre de eene
mensch iets van den anderen weten kan.
Maar toch men moet zich daaraan hou
den. Wij kunnen, geen zielkundige wegwijzers
over de eigenaardigheden van het karakter
van onzen naaste :n den boekhandel koo-
p©n."
Hij nam zijn hoed in de handen. Ook
Henri had d'e haast, die hij iederen morgen
tegen halfeen kreeg.
Daar ging de d«eur open, en Reurieth ver
toonde zidh, met den helm in d© hand.
„Zoo, zoo 1 Met den helm vroeg Henri.
„Odh ja, wij moeten een verjaarvtiisito bij!
uTemps" is alleen blijven staan inet haar
bericht uit Shang-hai.
Men mag dan ook aannemen dat het niet
zoo is. Trouwens, dan zou er toch zeker
wel een Japansch bericht zijn over dit hoogst
belangrijke feit.
Wij hooren du weinig van het Oost-
Aziatisch oorlogsterrein, maar dat weinige
is niet zeer geruststellend.
Dat in de straten van Peking wordt ge
vochten, is niet erg. Er is een voldoende
troepenmacht om het verzet te breken en de
stad tot rust te brengen.
Ernstiger is dat weder een aanzienlijke
Chineesche troepenmacht, 40,000 man sterk,
tusschen Tien-tsin en Peking staat, waardoor
zeker de vrees van den Amerikaanschen ge
neraal Chaffee wordt gemotiveerd dat om
Tien-tsin nog hevig zal moeten gestreden
worden.
Ook tusschen Peking en de kust verwacht
Chaffee nog veel strijd.
Ernstig is ook de onrust in hetYang-tse-
dal. Een groote troepenmacht is daar niet
aanwezig. Wel liggen voor Shang-hai du
oorlogsschepen van alle betrokken mogend
heden, ook Japan.
Ernstig eindelijk schijnt de toestand in
Mandschurije, maar hier meer door inter
nationalen naijver.
Want het begint er steeds meer op te
gelijken dat Rusland hier in troebel water
viseht. Het schijnt voornemens zich in Mand
schurije te nestelen.
Generaal Grodekof zond n.l, het volgende
telegram aan het departement vort oorlog
te St. Petersburg
»Het is vandaag 50 jaar geleden dat Nevels-
koy de Russische vlag heesch aan den mond
van de Amur, op den linkeroever, waardoor
hij den hoeksteen legde voor onze heer
schappij over de groote rivier. Nu hebben
wjj, na zware gevechten, bezit genomen van
den rechteroever van de Amur en zoodoende
het groote werk van de inlijving van de ge
heele Amur bij Ruslands gebied voltooid.
De rivier is nu niet langer een grensrivier,
maar een binnenlandsche stroom, zoodat de
scheepvaart op dezen machtigen verkeers
ader van een uitgestrekt gebied vrij en vei
lig is."
Volgens de ïNovcie Yremja" vraagt de
generaal den minister ten slotte den Czapr
de gelukwenschen van leger en bevolking
over te brengen.
En de Czaar zou m margins van het telegram
hebben geschreven»Ik dank de troepen
harteljjk voor hun dappere daden."
Nietwaar, deze annexatie van de Amur
bewijst wel dat Rusland er op uit is zijn
invloed, maar ook zijn grenzen uit te breiden.
Men herinnert zich Seymour's mislukte
poging om van Tien-tsin uit naar Peking te
rukken, en hoe deze expeditie op het uiterste
oogenblik kon worden ontzet.
Nu vinden wij in het Journal" van Parijs
een uitvoerig relaas van dezen tocht.
De expeditie, 4000 man sterk vertrok van
Tien-tsin in vier treinen. De mannen werden
in de treinen zoo geplaatst dat z .n elke
richting konden vuren. Op de vooiste en de
achterste wagens werden mitrailleuses en
scheepskanonnen geplaatst. De gemeenschap
de vrouw vam. den majoor maken. Dab heb
ik heelemaal vergeten 1" riep Lydia cn ont
ving van Jobst een irus op de hand- „Je moot
het mij maar vergevenik ben nog in mor-
gentoilëfc. Maar over tion minuten ben ik
klaar."
Wal eiker on. Henri betuigden liun leedwe
zen, dat zij moesten vertrekken.
Waa«rom bleef Wolfgang? Waarom wissel
de hij een paar onbebeekenend'e woorden mot
Reurieth over den ouderdom van de vrouw
van den majoor?
Lydia moest heongiaan om rich voor do
visite aan t© Hoeden. Dat heette: de beid©
mannen alleen laten.
Scheen het niet, alsof Wolfgang zulk een
alleenrijta. zocht?
Het was haar, als waren kaar voeten aan
den grond genageld. Zij 'hield rich, alsof rij
nog iets aan d© schrijftafel barer moeder te
doen had? Wat baatte da«t treuzelen van mi
nuten? Hoe zou dat samenzijn zich laten
voorkomen Als zij elkander vandaag al niet
onder vier oogen spraken, dan kon dit toch
morgen gebeuren. Lydia wist het, rij gevoel
de het met een bonzond hart: Eleonore had
rich geheel aan Wolfgang gewijd. Met een
schier medelijdend gevoel zeide Lydia. dit hij
rich zelf. Dat aorme, 'kleine, zwakke meisje!
Zoo iets moest gedurig aan het licht komen.
Zoo iete had' de neiging «tot vertrouwelijkhe
den, waarbij de tranon niet gespaard wer
den. Zoo iete leefda :n het heilig© geloof, dat
men den geliefde tot op den bodem der ziel
moest laten zien. Zoo iets legde niet dwaze
kmderkandon onoverkomelijke hinderpalen
in den weg der trotsch e«n zwijgend voort
schrijdenden.
.{Wordt vervolgd
