m
n,
54"* jaargang.
Zaterdag 8 September 1900.
No. 10339.
i
Y!
G,
Uit één wieg.
7^
Kennisgeving.
Verplichte Hengstenkeuring.
den
en-
lien
ge-
icht
tak.
n§
UIT DE PEDS.
BUITENLAND.
uren
het
Si H E 3AI ISiCIHIIE Ii(MJIU ilï,
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen 4.25. Franco
per post fl. 4.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 40 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zjjn.
Bureau j Boterstraat OS.
Advertentiën: Van 46 regels fl. 0.92iedere regel
Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
Prijs der
meer 45 cents,
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zjjn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschenen, worden
zoogenaamde hlei»» advmrtentii'n opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bjj vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
latere. Telefoon Mo. 133.
Inrichtingen welke gevaar, schade of
hinder kunnen vei oorzaken.
Burgemeester en Wethouders
van Schiedam;
Gelet op de bepalingen der Hinderwet;
Geven kennis aan de ingezetenen dal op heden
aan A. van der KROGT en zijne rechtverkrijgen
den vergunning verleend is tot o p r i c li 11 n g
van een broodbalcker-j in bet pand aan het
Broersveld No. 149, kadaster Sectie 13 No. 798.
Schiedam, den 6den September 1900.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
VERSTEEG.
Be Secretaris,
G. J. BISSCHOP.
an
hi
ir.
Of
S
Dë Gedeputeerde Staten der provincie
Zuid-Holland,
Maken bekend
dat ingevolge het door de Provinciale Staten
vastgesteld Reglement ter bevordering van de
paardenfokkerij in de Provincie Zuid-Holland,
geen andere dan overeenkomstig de voorschriften
van dit reglement goedgekeurde, minstens drie
jarige hengsten tot dekking van merrien in deze
Provincie mogen worden gebezigd, tenzij de hengst
en de merrie minstens tien dagen in vollen en
onvoorwaardelijken eigendom bij een en denzelf
den persoon zijn geweest en tijd mis de dekking
nog zijn;
dat bij overtreding van dit verbod de eigenaar,
houder of hoeder van den hengst zal worden
gestraft met eene geldboete van ten hoogste
vijf en twintig gulden en de eigenaar, houdet
of hoeder van de merrie met eene geldboete
van ten hoogste tien gulden
dat telken jare in de maanden October en
Februari keuringen der bovenbedoelde hengsten
zullen plaats hebben dooreen keurings-commissie
van vijf leden en dat deze commissie voor de
Oclobur-keuringen van het dekseizoen 1901 zal
zitting houden.
te Oud-Beierland op Woensdag 3 October
1900, 's morgens te 10 uur;
te Dirkstand op Dondeidag 4 October 1900,
'e morgens te 10 uur;
te Nieuwesluis (Heenvliet) op Woeesdag 10
October 1900, 'smoigens te 11 uur;
te Gorinchem op Donderdag 11 October 1900,
'smorgens te 11 uur;
te Gouda op Woensdag 17 October 1900,
'smotgens te 11 uur;
te Leiden op Donderdag 18 October 1900,
'smorgens te 12 uur;
te Rotterdam op Donderdag 25 October 1900,
's morgens te 10 uur.
In herinnering wordt gebracht dat de keu
ringen, in Februari 1900 verricht, krachtens
art. 6 van het Reglement, niet langer gelden
dan tot den tsten October 1900.
's-Gravenhage, den 3den September 1900.
De Gedeputeerde Staten voornoemd,
PATIJN, Voorzitter.
F. TAVENRAAT, Griffier.
Eau roman
VAN
IDA BOYED.
58)
„En weet jo nog wed, hoe wij1 allo vier de
scharlakenkoorts hadden en die lieve, lieve
mama dag en nacht niet van onze bedjes
week? Jij was vooral ziek, jij verkeerde in
ernstig gevaar."
„Toen wij allemaal voor liet eerst 's mid
dags weer aan tafel zaten," vervolgde Wolf
gang, „allen zoo bleek en mager en hongerig,
toen kon papa zich. niet langer inhouden, en
'hij zeid©„Zonder onze kleine Malve zou het
niet aneer mijn echte kinderikring geweest
rijn. Laat ons een dankgebed doen, omdat
"wij haar hebben mogen behouden. Toen wij
dan baden, Jdwam je je zelf zoo gewichtig
yoor, koekt met groöte, fonkelende oogen om
je heen, en wij o, weet je nog wel? wij
behandelden je als een prinsesje, omd'at het
ons na papa's woorden voorkwam, als stel do
de goede God een persoonlijk belang in je."
Malve viel hem om den hals, en hij hield
haar vast, vast aan zddh geklemd, terwijl
Henri en Walcker zacli -de oogen afwisehten.
„Bn toen onze arme, lieve pa,pa ging ster-
Ven, denk jo niet, dat de gedachte hem tot
troost was, d!at inama niet alleen achter-
Weef, dat wij naast haar stonden, alle vier,
-eensgezind en onafscheidelijk?
„Moet mama voortaan iederen dag en
«der uur sidderen bij de gedachte, dat er
"au haar lievelinge eenig leed wedervaart,
Invoerrechten.
Wij zijn onze lezers nog enkele beschou
wingen over de voorgestelde wijziging van
het tarief van invoerrechten schuldig-
Het „Centrum" begroet het wetsontwerp
tot wijziging en aanvulling van ons tarief
met instemming. Het orgaan van dr. Schaep-
nvui schrijft:
„Het wijst misschien op 't begin eener ge
lukkige kentering. Wanneer een ttnan als de
tegenwoordige premier het waagstuk onder
neemt als minister in een liberaal Kabinet
do lijst der belaste artikelen uit te breiden
en het recht te verhoogen, mag mén daaruit
de gevolgtrekking maken, ,dat het e-xclusivis-
tisch standpunt: hoe lager invoerrecht 'hoo
beter, niet onvoorwaardelijk meer wordt
vastgehouden
Het blad bedoelt hiermede geenszins een
verdediging te leveren van de protectionisti
sche politiek. „De blik der protectionist-en
is soms oven verstard ale die der vrij'hande-
laars a outran.ee, en hun streven niet minder
eenzijdig. Zelfs ligt het voor de hand, dat
open grenzen de voorkeur verdienen boven
gesloten©, mits dan do maatregel algemeen
zij. Maar nu dit laatste in een onafzienbaar
verren tijd nog wel een vro-me wenach zal
blijven en zich in geheel Europa een bewe
ging openbaart tot verhooging der tarieven,
hebben wij ons eenvoudig af te vragen wat
onder deze omstandigheden voor ons het nut-
tigtst en voordeeligt is, niet voor een kleme
groep van staatsburgers, maar voOr het go-
heeie land
Het .„Centrum" hoopt, dat men zic.li op dit
standpunt zal stellen -bij de behandeling van
het wetsontwerp in de beide Kamers. „Met
theoretische machtspreuken en doctrinaire
beschouwingen regeert men nu eenmaal een
volk niet. En juist een wetsontwerp als het
aanhangige hééft deze 't minst- van noode.
„Het leent zich integendeel 'bij uitstek tot
aanvulling, wijziging en verbetering der dé
tails
„Terecht is reede de opmerking gemaakt,
dat aan. de verschillende bepalingen zekere
willekeur niet vreemd is. Sommige artikeflen
zijn belast, die het beter zou ^ijn vrij te la
ten andere vrij, die wellicht voor een hoo-
gcr of lager recht in aanmerking komen. Een
en ander hopen -wij later aan te toonen.
„Daarover Ikunnen de deskundigen hun
licht laten schijnen. Verschillende corpora
ties zullen de Kamer ongetwijfeld' van nader
advies weten te dienen, opdat de wijziging
zoo goed en volledig mogelijk worde.
„De mannen der praktijk zijn thans in de
eerste plaats aan 't woord."
Het „Vaderland" antwoordt op de opmer
king van „Het Volk" dat de Wachten der
Liberalen over het voorstel tot tariefverhoo-
ging vrij, ij del zijn, zoolang zij in plaats van
d'it middel geen ander weten .te stellen om
aan geld .te komen, o. m. hot volgende
'De hier door „Het Volk" gestelde eisch is
voor 't oogeablik niet gerechtvaardigd. AIvo-
dat een ruwe, toornige man haar hart belee-
digt Dat trouwe, warme hart, dat wij ken
nen en waardeerenMalve, wil je ons werke
lijk verlaten? Dit huis? Je moederJ Ons,
broeders en zusters? Waren wij1 niet je verle
den Berust op ons niet je toekomst Is het
je niet een waarschuwing en een voorspel
ling, dat je broers cn zusters zich tegen dezen
man verzetten? Geloof miji, er bestaat een
instinct der trouw. Onze trouw staat je ter
zijde en vraagt je..Wil je one werkelijk ver
laten
Hij zweeg, zelf door zijn aandoeningen
overmeesterd.
De jeugdige, gefolterde vrouw aan rijn
borst bleef voortweenen.
Niemand waagde het, Malve te storen,
door eenig woord afbreuk aan d© hartelijke
taal van Wolfgang to doen.
In liet tooverland der gelukkige jeugd had
den de woorden van Wolfgang haar terugge
voerd. Haar kindsheid lachte haar too met
dat reine, zoet© glimlachje, dat zelfs het hart
van afgeleefde grijsaards Weder kan verrui
men en verjongen.
Het rijkste, het eenig onverliesbare bezit
van een mensoh de vrooüjko 'kindsheid', had
haar dit als het ware nog eenmaal gegeven
en tegen haar gezegd „Deze schat behoorde
jo toe en behoort je nog toe."
E'n eindelijk richtte Malve het hoofd op,
keek om zich heen als iemand, die naar steun
en kracht zoekt, en bracht met moeite en on
der heb storten van tranen de woorden uit
„Neen ik voel hél. zonder jullie kan He
niet leven."
Daarop wierp zij rich1 in Henri's arm en
bleef voortweenen.
'Hij streelde haar langs de wangen en sprak
reny de bevolking nieuwe lasten op te leg
gen, welke ook, dient bewezen te worden, dat
zo noodig rijn. Op dit bewijs wordt gewacht.
Wel is aan de Eerste Kamfer te verstaan
gegeven, dat de middelen, noodig om den
leerplicht in te voeren, zouden gevonden wor
den door verhooging van invoerrechten.
Staar in de eerste plaats .is 'onzeker, of daar
voor f 1,800,000 noodig is, in de tweede
plaats onzeker, wanneer dat geld noodig is.
Om te kunnen beoordeelen, in hoeverre met
het oog op nieuwo uitgaven versterking van
middelen onvermijdelijk: is, moeten wij 'kun
nen overzien de inkomsten van het dienst
jaar 1900 en de geraamde uitgaven voor het
dienstjaar 1901.
Toegegeven moet aan „Het Volk" worden,
dat voor sociale wetten in de beurs moet
worden getast, maar alvorens ,die wetten,
waarvan er nog slechts enkel© in staat van
voorbereiding zijn, uitgevoerd kunnen war
den, behoeft mea niet ,naar nieuwe belastin
gen om te kijken. Overigens, de geavanceerd
liberalen rijn. niet zoo geheel in gebreke ge
breke gebleven aan t© wijzen, in welk© rich
ting eventueel versterking van middelen
moet worden gezocht, als hot sociaal-demo
cratische blad het nu wil doen voorkomen.
Wij verwijzen met name naar de rede van
den heer Van Raait© bij &e diisoussiën over
de begrooting van 1899.
Een verhooging van invoerrechten wordt
van die zijde niet beslist afgewezen, unit's die
geen protectionistisch karakter drag© en bij
vcoi'keitr luxe-artilbéLen treffe. XJit dit oog
punt verdient -dan ook niet éLke tariefpost
ia 't aangeboden wetsontwerp afkeuring, ja
zouden sommige nog wol wat verhooging
kunnen lijden. Ook is niet ieder bet e»ns met
den minister van Financiën, dat er van moet
worden afgezien uit de tabak hoog we bate
voor de schatkist te verkrijgen. Dat de han
del daarvan licht eenig© belemmering zou
ondervinden, is niet tegen te spreken, maar
waar -overal elders de tabak door tamelijk
zware rechten! wordt getroffen, is heb niet
zeer duidelijk, dat elk© verhooging bij ons
d© tabalksmarkb zou doen iverloopen, als wij
maar zorgen, dat do lasten bij ons mind-er
hoog rijn dan dtdcire.
Daarnevens wordt van geavanceerd libe
rals zijd© niet elke verhooging van directe
belastingen .afgewezen, vooral niet als men
daaronder begrijpt da eigenlijke onder de in
directe gseraingschikto successie- en. overgangs
rechten. Als ar werkelijk groot© uitgaven
voor sociale doeleinden te doen eijn, dan zal
't tijd rijn nader in bijzonderheden aan te
wijzen welke heffingen da voorkeur verdie
nen on, zonder schade aan do volkswelvaart
toe /te brengen, kunnen worden opgelegd.
Algemeen «terzlcht.
SCHIEDAM, .7 Sept. 1900.
Zuld-Afrlka.
In een particulier bericht over het beleg
van Ladybrand komt de volgend© eigenaardi
ge passage voor„De Boerenvrouwen uit La
dybrand zijn zeer onbeschaamd. Toen rij ons
iiefderijk fluisterend tegen haar. Wal eter
stond met moeite op en klopte haar teeder
op d© schouders.
Wolfgang stond' en keek Lydia aan. Was
geen zijner woorden tot haar hart doorge
drongen? Kwam niet ook bij haar de oud©
liefde weer boven
Zij zat, bleeiker dan gewoonlijk, en keek
voor zich neer.
Nu stond zij op, ging insgelijks naar Mal
ve toe en vroeg zacht„Wil Henri aan hem
schrijven
Malve stond ook op.
„Noen neen. Dat zal ik zelf wel doen."
„Doe het dan dadelijk 1" vermaande Lydia.
Zij wist, dab Malve als een wankelend riet
in den storm dezer gebeurtenis stond.
Als Lydia iets beval of aanried, dan lag
daarin voor iedereen iets dwingends.
Zij legde op haars vaders schrijf tafel pa
pier en pen klaar en zeid'e: „Kom Het zal
je gemakkelijker vallen, als je hier en nu tot
hem spreekt."
Malve ging wankelend naar den stoel to©,
waarnaast Lydia zóó bevelend stond, dat een
verzet tegen haar ineening volstrekt niet
denkbaar was.
De heeren trokken rich in een soort van
schaamt© terug; rij! gingen met Walcker
voorop, strompelend «n hard mot rijn stok
stootende, naar het ikantoor.
In hen was een merkwaardige stilte, meer
afmatting dan gevoel van zegepraal.
„Goddank," zéide Henri, „dat het zoo af-
geloopen ia Ik had) niet gedacht, dat wij het
zouden kunnen doordrijven."
„Ja/ zeide Wolfgang, „het verwondert
mij oofc."
Zij bekenden niet tegen elkander, dat dab
garnizoen rijn stellingen zagen verlaten, be
gonnen rij in koor het volkslied te ringen".
Die qualificatie van onbeschaamd klinkt
zeker typisch en herinnert aan de uitdruk
king in het begin van den oorlog toen men
sprak van de „brutaliteit" van die „klein©
republieken" om hun grondgebied tegen den
overweldiger te verdedigen.
Engelschen, die met onbeneveldlen. blik de
gebeurtenissen gadeslaan, zullen het een voor
Engeland zeer ernstig symptoon achten, dat
die Boerenvrouwen de Engelseh© troepen tar
ten en door het zingen van hun volkslied
hun onwankelbare toewijding aan de onaf
hankelijkheid van hun vaderland aan den
dag leggen. Als de vrouwen van het bezette
land zich aldus toonen, kan Engeland er rich
moeilijk mee vleiep, het als Engelseh gepro
clameerde gebied te hebben veroverd of ooit
te zullen veroveren. Te meer omdat in die
vrouwen de toekomst ligt van het ras, dat
G-root-Britannië te vergeefs tracht te vernie
tigen cv dat het ondanks alle overwinningen
nooit vernietigen zal.
Trouwens, hoe is 't met die overwinningen
gesteld De telegraaf brengt ia de laatste da
gen bericht van verschillende gevechten en
operatiën, waarvan de uitslag onbekend is-
"Met ongeduld zien wij nadere berichten te
gemoet over het gevecht bij de waterwerken
bij Tabanchu. Waarschijnlijk rij! 't de van
Ladybrand terugtrekkende Boeren geweest,
die hier met generaal Hunter slaags zijn -ge
raakt. Bruce Hamilton moet dan Hunter
rijn komen versterken.
Ook van Buller geen nieuws. Volgeps de
laatste berichten belette Botha hem op den
weg naar Lijdenburg met succes den door
tocht, en van de wijde omtrekkende bewe
ging di© de Engelschen in oostelijk© richting
zouden beproeven, wordt evenmin iets ge
hoord.
Lord Roberts laat niets van rich hooren.
Daarentegen blijven de geruchten loopen,
dat de opperbevelhebber weldra naar Enge
land zal terugkeeren. Nu weer verneemt de
„New-York Herald" dat lord Roberts in de
maand October naar Ejngeland' zal terugkee
ren, om als opvolger van lord Wolseley het
opperbevelhebberschap over het Engelseh© le
ger te aanvaarden.
Hij zou in het beve lover de troepen in
Zuid-Afrika worden vervangen door sir Red-
vers Buller.
Wij hopep. dat van harte voor de Boeren.
Dat de oorlogskoorts in Engeland nog niet
afneemt, blijkt uit de verklaring voor het
Lagerhuis die te Liskeard moet plaats vin
den. De liberalen hebben daar hun tegen-
woordigen afgevaardigde Courtney, den fei
len bestrijder van Chamberlain's politiek in
Zuid-Afrika, laten vallen voor een obscuren
jingo, zekeren Snape.
Dit incident is een aanwijzing dat Cham
berlain met de algemeene verkiezingen de
overwinning zal behalen en velen verwach
ten, dat de 'liberale partij, die voor baar hou
ding ook eigenlijk niet beter verdient, zal
vernietigd worden.
Verspreide berichten.
Een bode, uit Ladybrand te Maseru
gene, wat rich zachtjes in den ondergrond
hunner zielen bewoog, zoo iets als teleurstel
ling was.
Zij hadden meer moed, moer geestkracht,
meer hartstocht bij hun zuster verwacht,
zich op een langeren en zwaard-eren strijd
met kaar voorbereid.
„Zij is toch ook nog heel jong," voegde
Wolfgang erbij-
„Ja,, ja, met Lydia, zou jullie heel wat meer
te stellen gehad hebben," zeide Walcker, ge
lukkig, dat zijn lievelinge voor een gewaagd
huwelijk bewaard bleef en rijn vriendin Eli
sabeth nu geen tranen behoefde te storten.
De heeren kwamen overeen, dat men voor
mevrouw Werlhof het liefst de geheel© ge
schiedenis moest verzwijgen.
In het and'ere vertrek schreef Malve onder
het storten van heete tranen het volronde
/Eeuwig en eenig geliefde! Het noodlot is
wreed, het ontrukt mij aan je. Mijn broeders
en zusters hebben mij' de keuze gesteld tus-
schen jou en henMet duizend draden is
mijn leven met de mijhen verbonden. Ik kan
ze niet verbreken zonder hen en mij ellendig
te maken. De laatste wensoh mijns vaders
verbiedt mij, een geluk te zoeken, zonder den
zegen en de inwilliging mijner broeders en
zusters. De onzalige geschiedenis uit je jeugd
staat daar als een onoverkomelijke hinder
paal voor hun gevoel.
„Maar ik heb je lief, al moge je ook rijn,
wie je wilt, zooals j© wilt! Ik heb je lief en
zal je eeuwig liefhebben. Dat zweer ito je. Mis
schien heldert de tijd alles nog op. Zeg mij,
dat ook jij mij liefhebt, dat geen afstand en
geen Scheiding je aan mij ontrooft. Ik zou
van smart verteren, als A moest gelooven,
aangekomen, met berichten voor sir Godfrey
Lagden, meldt dat de Boeren die liet beleg
om Ladybrand hadden geslagen, bij de nade
ring der ontzettingekolonne aftrokken in de
richting van Modderspruit.
De Boeren hébben eerst nog alle magazij
nen in de stad leeggehaald', en alle paarden
meegenomen- Een ontsnapte gevangene wees
hun de plaats waar de paarden verborgen wa
ren.
De „Daily Mail" wijst er op, dat volgens
de officieel© verlieslijsten Vrijdag een ernstig
gevecht moet 'geleverd rijn bij Kwagga's fon
tein, in de buurt vap.' Rustenburg, waai- de
Kaffrarian Rifles 5 dooden, 19 gewonden en
2 vermisten verloren. Waarschijnlijk, zegt
het blad, vielen ze in een hinderlaag.
Een telegram uit Pretoria constateert, dat
de Ehgelschc- overheid tegenwoordig aan de
inlandsche arbeiders, die in de mijnen van
Johannesburg, welke nog in exploitatie rijm,
werken, een derde van het loon betaalt, dat
vroeger onder de Boerepregoering werd uit
betaald.
Uit Pretoria wordt aan do Engelscho blar
den geseind, dat kolonel Cirouard, directeur
der spoorwegen, aan de mijmnaatschappijen
heeft voorgesteld om voor gezamenlijke reke
ning voor een half millioen pond sterling
rollend materiaal aan te schaffen.
Aan dit bericht -wordt toegevoegdDe
quaestie van 't rollend materiaal zal de le
vensvraag der Engelschen. in Zuid-Afrika
worden, indien de Boeren er in mochten sla
gen, de 8000 wagens en 200 locomotieven te
vernielen, welke op de Selaülijn staan.
China.
Het eenige nieuws dat de Londensche
avondbladen over China brengen, is dat
Li Hung-Tschangnu toch zijn reis naar Peking
zal voortzetten en wel iu verband met door
hem uit Peking ontvangen berichten.
De verbonden mogendheden zouden n.l.
besloten hebben het bestuur over de hoofd
stad langzamerhand weer aan de Chineezen
over te geven. Aan prins Tsehing zou de
zorg voor de keizerlijke stad zijn opgedragen.
Wat hiervan waar is, valt moeielijk te
zeggen. Li is een echt Chineesch diplomaat,
d. vv. z. voor geen cent te vertrouwen, en
tan de Londensche avondbladen kan al niet
vee! beter gezegd worden. Nadere berichten
dienen dus te worden afgewacht.
Volgens de »Morning Leader" is Li het
eens met Rusland, zóó zelfs dat hij een zeer
onverzoenlijke houding aanneemt tegen de
vertegenwoordigers der andere mogendheden.
üe Russische voorstellen over ontruiming
van Peking zijn nog niet van de baan, maar
vinden alleen steun bij de Yereeoigde Staten.
De ïNew-York Herald" verneemt uit Was-
hingten dat het departement voor buiten-
landsche zaken der Vereeoigde Stateu aan
den Russischen minister voor buitenlandsche
zaken heeft medegedeeld, dat de Vereenigde
Staten als een voldoend motief voor het
terugtrekken hunner troepen uit Peking
zullen aannemen de offieieele mededeeling
dat de Russische troepen uit de Chineesche
hoofdstad naar Tien-tsin zijn vertrokken.
Naar de uTimes" uit Shaiig-hai verneemt
zijnLi-Hung-Tschang, Yung-Lu, prins Tsehing
dat je niet de noodzakelijkheid der zelfver
loochening ©rkendet
„De jouwe tot in den dood,
„Malve."
Zij vond de kracht nog om deze regelen in
een couvert te sluiten, en het adres erop te
zetten. Toen viel' zij op haar stoel neer en gaf
zich onverhinderd aan een uitbarsting van
tranen over.
Aan haar moeder moest Lydia later weder
mecdeeleu, dat Malv© met hevige hoofdpijn
te beo lag. En Lydia maakte omtrent do
naaste toekomst bepalingen op zulk een wij
ze, dat mevrouw Werlhof later geloofde, zelf
bepaald te liebben, dat rij en Malv© eenige
dagen na Lydia's vertrek naar Ponholz ook
van haar kant een reis zouden ondernemen.
Zij hadden oolk behoefte aan eenige afwisse
ling, dat was zéker.
Bovendien regelde Lydia hij het samenzijn
onder vier oogen met haar moeder terstond
alle quaesties, haar huwelijk .betreffend. Me
vrouw Werlhof zag zich van allerlei aangena
me bezigheden verstoken, toen Lydia ver
klaarde. dat rij haar geheele uitzet op haar
doorreis naar Ponholz te Berlijn dacht te he
stellen, ondergoed, meubelen, huishoudelijke
benoodigdheden. Alle poëzie ging op die ma
nier verloren, klaagd'e haar moeder en vertel
de Lydia van de weken, gedurende welke
eenige naaisters in haar ouderlijk huis een
maal haar uitzet genaaid en hoe haar vrien
dinnen daaraan geholpen hadden en hoe er
aan het laohen en aan de pret geen einde ge
weest was. Maar rij waagde het niet, Lydia
ook maar eenigermate van haar plannen af
te brengen,
Wordt vervolgd.)
