54"" laargang.
Zaterdag 22 September 1900.
Uit één wieg.
No. 10351
lei
Kennisgeving.
BUITENLAND.
Transvaal en Oranje-Vrijstaat.
2 i's vat
wezig)
sorden,
VAX
'ht, gr]
t.
rtbare
oorn,
ren en
is nel
i, óf
'aötes
fUcn,
- Een
ii.
nlno,
- Een
n van
- 50
Vijzen
jroot
telen
ïrlacd
n het
en die
winy,
5li HIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt dagelgks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen,
tjprijs per kwartaalVoor Schiedam enVlaardingen fl. 1.25. Franco
per "post fl." 1.65.
Prjjs per week"Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan 'iet bureau bezorgd zijn.
Bureau Bote:straat 68.
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zjjn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummersdie Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde hleitt* a&veetentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon No. 123.
De Burgemeester van Schiedam,
Brengt bij deze ter kennis van de ingezetenen:
Dat het kohier der Persoueeie belasting no. 9
dezer gemeente, over het dienstjaar -1900, door
den heer directeur der directe belastingen te Rot
terdam op den !9en Sept. 1900 executoir verklaard,
op heden aan den ontvanger der directe belastingen
ter invordering is overgemaakt.
Voorts wordt bij deze herinnerd, dat een ieder
verplicht is, zijnen aanslag op den bij de wet be
paalden voet te voldoen; alsmede dat heden de
termijn van zes wéken ingaat, binnen weiken de
reclames tegen dezen aanslag behaoren te worden
ingediend.
Cu is hiervan afkondiging geschied, waar het
behoort, der 21sten September 1900.
De Burgemeester voornoemd,
VERSTEEG.
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 21 Sept. 1900.
Zuid.Afrika.
De verkiezingen in Engeland worden ditmaal
vborbereid in Zuid-Afrika. In een opmerkelijk
kort bestek worden nu eensklaps de Boeren
geheel vernietigd, en de oorlog is zoo goed
als uit. Alles ter meerdere glorie van Cham
berlain en de khaki-politiek.
Gisteren seinde Roberts uit Nelspruit, dat
de Boeren, 3000 man sterk, op Komatipoort
zijn teruggetrokken. 700 hebben de Portu-
geesche grens overschreden. De rest heeft zich
verspreid na eerst de Long-Toms en de veld
kanonnen te hebben vernield. Van het Boeren
leger is niets meer overgebleven dan een paar
stroopende benden.
Zonderling evenwel dat daarop onmiddel
lijk het telegram is gevolgd uit Lorenpo Mar-
quez, dat de lezer hierachter vindt.
Het meldt dat de Boeren, 3000 man sterk
onder Pienaars en Coetzé, een stelling hebben
ingenomen die Komatipoort beheerscht. Zij
hebben 2 kanonnen en 10 pompoms bij zich.
Yan verstrooien is in dit bericht geen sprake
iotpgendeel maakt het den indruk dat wij
weder met een ordeljjken terugtocht der
Boeren te doen hebben.
Men ziet dat er alle reden is om aan lord
Roberts' berichten te twijfelen.
Bovendien, niet Ben Viljoen voert hier het
.bevel, maar Pienaars en Coetzé. De hoofd-
macht der Boeren bevindt zich dus elders.
Dat trouwens Roberts' beweren als zou er
van het Boerenleger zoo goed als Diets meer
over zjjn, onwaar is, blgkt uit andere be-
■f richten.
De correspondent van de ^Standard" seint
uit Nelspruit:
ïTwee duizend Boeren met Maxims, pom-
pons en twee zware kanonnen zijn naar Hec-
i torspruit gegaan. Botha en Viljoen verge
zeilen heu. De vreemdelingen worden per
trein naar Delagoabaai vervoerd. De spoor
weg voor Kaapmuiden is op twee plaatsen
vernield.
sZe'shonderd Boeren staan aan den weg van
Macmac in de richting van Pelgrimsrust.
Men zegt dat zg hun Lange Toms hebben
Een ram an
VAN
IP A BOYBD.
rs
weg
ring
.30,
;n.
S.
O.
70)
'Hij was doodsbleek geworden, terwijl hij
sprak. Nlu islaafóe hij! een, ,pij!nlijken zucht.
Hij overlegde een poos bij zicih zelf, terwijl
'Malve hem met onafgewende blikken aan
keek, en vervolgde met een klanklooze, een-
toonige stem„Toen plaatste men mij in een
Verbeteringsgesticht. Paar zijn kinderen uit
alle standenjongens, idle uit de eenvoudige
omgeving van den ambachtsman, komen, an
deren, dm op rijden kussens geslapen hebben.
En rij leeren alles, wat zoo verschillend ge
borene en .geaarde kinderen met zoo verschil
lende vooruitzichten in de toekomst slechte
leeren kunnen: van. ihei eenvoudigste am
bacht tot aan het wetenschappelijk onder-
"1]s- Maar één ding i® hun allen gemeenrij
dragen den stempel der verdorvenheid op 't
■Toorhoofd. Zij rijn in meerdere of mindere
mate jeugdige misdadigers. Ik echter, ik was
dit niet. Niet voor mijn geweten en niet voor
God. Niet toenmaals en niet heden."
j,Vreeeelijk 1" zeide mevrouw Werlhof ge-
™ord. „VreeselijkZij dacht daarbij aan de
lachende jeugd barer kinderen.
»Hefc is mijl daar niet slecht gegaan," ver
volgde iEJnno Maurach. met een nauw merk-
Tt" "bemoedig glimlachje om de lippen,
nik vond ernstige, consciëntieus© leermeea-
vernield uit vrees dat ze in onze handen zou
den vallen".
De correspondent zegt wat natuurlijk
een leugen is dat Krugers vertrek ge
heim wordt gehouden voor de Burgers. Pre
sident Kruger geniet volgens hem een goede
gezondheid.
De sStandard" verneemt bosendien d.d.
18 van Spitskop dat vandaar drie Boeren-
kommando's, waarvan één zeer groot, zijn
gezien van Hectorspruit noordwaarts trek
kende. De Boeren hadden aan de Krokodil-
rivier over Badfontein een kanon opgesteld,
dicht bij de plaats, waar het kamp van ge-
geraal Bulier was beschoten.
Nu meldde Reuter dat Ben Viljoen den
18den met 3000 man en 30 kanonnen van
Hectorspruit naar het Noorden trok. Waar
schijnlijk is dit het uzeer groote" kommando
waarop de correspondent der sStandard"
doelt.
Maar het is duidelgk wat de bedoeling is
der Engelsche victorie-berichten. Om tweeëilei
reden moet de oorlog uit zijnèn om de
imperialistische overwinning bij de verkie
zingen te verzekeren en om de wakkere
mannen die den wanhopigen strijd nog vol
houden te proclameeren als rebellen, vrg-
gangers of desgelgks, in ieder geval niet als
een geregeld leger.
Neen, de oorlog is nog niet uit, wat de
Eugelschen ook mogen beweren. Botha en
Viljoen zijn nog in het veld en De la Rey
en De Wet. Overal in den Vrijstaat als in
Transvaal, wordt de strgd voortgezet, en
Engeland bezit nog alleen den grond waarop
Engelsche soldaten staan. En dat is maar
een zeer klein deel van het isnd.
Zeker, de kans op overwinning is gering.
Maar den strijd, opgeven daaraan denken
de Boeren zeker de eerste maanden nog niet.
Met woorden maakt men geen einde aan
een oorlog.
En wanneer men leest hoe de stemming
is bij het Engelschen leger, met welke moei-
Igkheden Tommy Atkins te kampen heeft,
dan sluipt de hoop ons hart binnen dat nog
niet alles verloren i«.
Treilend is de indruk dien de correspon
dent van »Paris-Nou velles", een Parijsch
nieuwsagentschap gekregen heeft bij den
opmarsch van Buller.
''lader die marschen lijdt de infanterie
geducht. De cavaleristen hebben het ge
makkelijk maar de arme infanterist krijgt
blaren en wonden aau de voeten en velen
hunner moeten bg den maisch achterblijven
en komen eerst des avonds het bivak bmnen-
hinken. Gisteren zag ik een armen kerel die
geen schoeneu meer had.
sDe troepen roarcheeren zwijgend, met de
oogeu steeds naar den bodem gericht. Zij
maken den indruk van een eeuwigen lijk
stoet, zoo diep treurig is de marseh. Zelfs
de Iersche soldaten die gewoonlijk zoo vroo-
lïjk zijn, houden zich stii
Deze oorlog is zonder eenigen roem en
zelfs zg die in den aanvang het meest en
thousiast waren, hebben hun geestdrift ver
loren. In het kamp heerscht een algemeene
droefheid, het is elsof de euget des doods bo
ven de troepen zweeft
iTien dagen lang zgn onze verbindingen
afgesneden geweest; wg marcheerden van
het aanbreken van den dag tot den zwarten
nacht, op onze flanken hadden wg steeds
de Boeren, de onzichtbare Boeren. Men heeft
ters, een vaderlijken vriend in den geestelij
ke der inrichting. 'Misschien als ik had wil
len spreken maar ik zweeg. Ik klaagde
niet, en ik klaagde niet aan. Ér was iets m
mij gedood gewordenhet vertrouwen in de
mensohheid. Bet was mij, al® kon ik slechts
leven, wanneer ik zwijgend en eenzaam bleef.
En ik had een mensch gedood met deze
mijne handen in blinden toom. l*at maak
te mij"' zwijgend. In de ijzeren boeien van bet
zwijgen doodde ik misschien toenmaals niijln
opvliegendheid. Ik besloot destijds ook, ge
neesheer te worden. Misschien, zoo dacht ik,
is dit als een vereffening
één heb ik ge
dood, velen kan ik redden
Mjevrouw Werlhof droogde haar vochtige
oogen af.
„Mijn studiejaren waren een zware wor
steling. Maar dat scheen mij bijna ale eon ge
luk toe. Mijn klein vermogen moeet ik zóó
verdeelen, dat er iets overbleef voor de eer
ste twee, drie jaren men kan niet terstond
op praktijk rekenen en armoedig in wo
ning en kleedmg kan men ook niet zijn Zoo
gaf ik dan lessen bracht heele nachten
wakend door Déze Zware arbeid echter was
mij aangenaam. Wat er donker en droevig
in mij was geweest, klaarde allengs op. Dat
was een gelukkige verandering. En ik dacht,
dab het leven mij misschien nog eenmaal
Bij zweeg eensklaps. Hij! etond op en keek
ra de verte. Het scheen, als had hij nog een
laatste woord op de lippen.
„Bet is de eerste maal, dat ik daarover
gesproken heb," zeide hij eindelijk en ver
viel in een diep stilzwijgen.
alles gedaan om hen te bewegen eeD gevecht
aan te nemen vergeefsche moeite. Men zou
zeggen dat deze soldaten geesten zijn die naar
hun wil kunnen verschijnen en verdwijnen.
ïDe achterblijvers die zich des nachts bij
ons voegen, dikwijls lang nadat de kolonne
eenige korte uren rust neemt, vertellen dat
zoodra onze achterhoede uit het gezicht is,
zg worden omringd door Boeren die uit den
grond schijnen op te rijzen, zoo plotseling
verschijnen ze.
Als de Engelsche soldaat aanstalten maakt
om zich te verdedigen, woidt hg door een
kogel geveld. In het tegenovergestelde geval
geschiedt hem geen kwaad, daar de Boeren
zich geen uitgeputte gevangenen op den hals
willen halen.
»De Boeren stellen enkele vragen, waarop
geantwoord moet worden, somtijds zelfs geven
zij een armen drommel te drinken en dan
verdwgnen ze even snel als ze gekomen zijn
en laten de Engelschman zijn naargeestigen
tocht voortzetten."
En dit was niet in de bergen, maar bg
Twijfelaar, dus nog voor de opmarsch der
laatste week begon.
De geregelde oorlog moge gedaan zijn; de
guerilla, afmattend en ontzenuwd zal eens
het Engelsche volk de oogen openen.
Op 15 September hadden de Engelsche
verliezen, behalve de zieken en gewonden in
Zuid-Afrika, reeds het cijfer 40.075 bereikt;
daaronder waren 1777 officieren. Op de lijst
van invaliedeo die naar Engeland zijn terug
gezonden, staan alleen 1239 officieren en
28,199 man, waarvan 178 zgn overleden,
781 zijn afgekeurd voor den dienst en 917
nog in de hospitalen in Engeland zijn. Sinds
8 September, in een week dus, was het cijfer
weer met 200 geklommen.
Verspreide berichten.
Over president Steijn loopen velschillende
geruchten. De een zegt dat hij te Lorenpo
Marquez, de ander dat hij weer naar den
Viijstaat is. Ons komt het waarschijnlijkst
voor dat hij bij Schalk Buiger, Reitz, Botha
en Viljoen is.
Het gevecht bij de Portugeesche grens
blijkt te zijn geweest een gevecht tusschen
Boeren en Kaffers. De Portugeesche troepen
hielden een oog in 'tzeil.
De Engelschen maken zich erg druk over
de Boeren die op Portugeesch gebied uit
wijken. Beweerd wordt dat zij niet naar
Transvaal teiug mogen. Dit schijnt ons juist.
Overigens worden maatregelen genomen
voor hun onderhoud, waarbij de consuls hun
landgenooten moeten steunen.
De vraag is or er wel zoo heel veel strij
ders op Portugeesch gebied zijn gevlucht.
Men gaat voort met Kruger te lasteren.
Hg zou anderhalf millioen pond sterling
(f 18.000.000) bij de banken te Lorengo Mar
quez hebben gedeponeerd, en dat terwijl
tallooze vrouwen en kinderen te Lorenpo
Maiquez van honger omki nen, voegt de
correspondent der iDaily "Mail" er, trillend
van verontwaardiging, aan toe.
Maar wacht evenvoordat Kruger ver
trekt/ zal de Engelsche regeering er beslag
op leggen, evenals op het archief der Zuid-
Afrikaansche Republiek, beweert de corres
pondent der nDaily Telegraph" te Kaapstad.
Ergerlijk is ook voor de Engelschen dat
consul Pott te Lorenpo Marquez nog altgd
Maar het was Malve te moede, als waren
zijn gedachten luide woorden, en als schreeuw
den, zij over de oceaan, dat hun. liefde te laf
hartig en te wankelend was geweest om den
vloek des ongeluks, die er op hem rustte, van
hem weg te nemen.
Eb haar later uittarten tob een daad -
dat was voor 'hem geen vrije, fiere handeling
meer.
Uit zijn geheele houding en uit rijn leven
begreep ziji hem nu volkomen.
Boe klein kwam zij zich voor naast hem,
die zooveel geleden had
•Zij waagde heb niet, een woord tot hem
te spreken, ja, het was haar, als moest zij
hem haar aanblik onttreBcen, en stil sloop
rij weg, om haar tranen in het verborgene te
starten.
Iedere dag bracht haar een diepere kenpis
van rijn. wezen. Eenmaal had haar meisjes
fantasie rich aangetrokken gevoeld' door de
donkerheid, die hem scheen te Mn geven. Bij
was bijna al beminnenswaardig, omdat hij
raadselachtig en ongewoon was. Nu viel dat
alles weg, en met een gerijpt hart, met hel
derziende blikken, zag zij de waarachtige lij
nen zijner persoonlijkheidzijl waren zeer
eenvoudig, maar van ongewone Haarheid en
vastheid.
Hoe veilig had. zij nevens dezen man door
het leven kunnen gaan 1 Welk een koninklijk
geluk zou het geweest rijn, met hem. zijn ka
rig brood te deelen l Welk een zaligheid, hem,
die slechts weemoedig kon grimlachen, het
lachen te loeren de wonden te heelen, die
rijn hard noodlot hem had geslagen
de Vrgstaatsche en de Transvaalsche vlag
op zgn huis heeft.
Bravo, consul Pott I Men vernietigt geen
onafhankelijke Staten met proclamaties. Nog
is er een Vrijstaat en een Zuid-Afrikaansche
Republiek 1
Intusschen is de kolonisatie-commissie te
Kaapstad reeds begonnen met een onderzoek
in te stellen naar het vraagstuk van de ne
derzetting van Engelsche soldaten en andere
kolonisten in het veroverde gebied". De
commissie zal binnenkort naar den Vrijstaat
en de Zuid-Afrikaansche Republiek gaan om
geschikte terreinen voor de nederzetting te
zoeken.
China.
Duifcschland'® nota i® in goede aarde geval
len, behalve in de Vereemgde Staten.
CDe republikeinen staan daar ook voor een
moeilijke beslissing. Zij willen, liefst uit Chi
na terug, nu de presidentsverkiezingen nade
ren, een groot deel van het Amenkaansdie
volk is ganschelijk niet gesteld op bui ten-
laai dseho verwikkelingen.
Vandaar dat de Vereenigde Staten zeer
ffezind waren om met China, te onderhaalde-
lenEn nu maakt Dm toch lands nota dit on
mogelijk, tenzij Amerika op eigen gelegen
heid handelt, wat sommige bladen willen.
Ook Japan is eenigezins gereserveerd. Bet
wil nl. dat in geen geval de Kleizexin-Wedu-
we gestraft worde, al behoort zij tot de hoofd
schuldigen; haar verwijdering van de regee
ring zou heb wel kunne®. gedoogem, maar meer
ook niet.
Rusland's voorstel om Peking te ontrui
men, is nu voorgoed van de baan Enfin,
Rusland kan zich nu toch er later te Peking
op beroepen dat het Chma zoo welgezind is
geweest En dat is voor de politiek van het
Czairenxijk al een mooi ding.
Over den toestand in China zelf weinig
nieuws. Bij Ta-ku waar Li-Hung-Tschang
juist is gearriveerd hebben de verbonde
nen de Pea-tsang-forten beschoten- Waarom
en met welk resultaat is nog onbekend.
De Clnn eesche regiering gaat nu doen watt
de mogendheden juist niet willen. Geen alge
meene moord, zeide de Duitsch© nota, maar
uitlevering dei- raddraaiers. Neen, antwoordt
de Chmeesche regeenng, laat ons maar liever
wat Boksers „uitroeien".
Tegelijk gaan de Chineesche autoriteiten
nu ijverig de vreemdelingen, beschermen.
EDie put wordt gedempt nadab het kalf ver
dronken is!
denaengde Mededecllngen.
Een bewijs van de stemming in1 Engeland
het Parlementslid Dtrucker, broeder van ons
Kamerlid -en dus Nederlander van geboorte,
wordt niet weder candidaat gesteld door de
kiezers van Northampton.
President Loubet heeft te Chartres het
slo't der groote manoeuvres bijgewoond. Hij
sprak vreemde militaire attache's toe en er
weiden roerei ue woorden door den minister
van, oorlog en den President 'gesproken over
heb leger, de Republiek en de democratie.
liOubot hield aan het banket, na afloop
van de manoeuvre®, een toespraak waarin hij
zeide dat, dank zij den uitmuntenden eigen
schappen van heb leger, do .eer en de belan-
Wanhopig lag Malve in slapelooze nachten
neer en meende van berouw te vergaandit
nameloos© geluk had zich aan haar aangebo
den, en zij was te lafhartig geweest om de
handen daarnaar uit te strekken.
En in telkens vernieuwde bitterheid dacht
rijmijn broeders en zusters hebben zich te
gen mij en mijn geluk aangekant, in plaats
van moedig, hebben rij mij lafhartig ge
maald;.
Hij wél'is waar, hij zou zeggen: men laat
zich niet vormen, men vormt zich zelf
Niemand zag, behalve misschien Enno
Maurach zelf, dat Malve mager werd en er
slecht uitzag. Want de zeewind gaf haar roos-,,
kleurige wangen, en do frissch© kleur verborg
den scherpen lijdensteek. Dpor een waren
doodsangst werd Malve aangegrepen, toen
men op zekeren avond de zuidelijke punt van
Europa voorbij! voer en tusschen de vuurto
rens van Gibraltar en Ceuta door, m het hol
le van den nacht, onder glinsterend sten-en-'
gefonkel de 'Middollandscbe zee instovende-
De reis naderde haai- einde! De uren lieten
zich reeds tellen
En toen kwam het afscheid, het af
scheid voor eeuwig.
Den volgenden morgen klopte men reeds
in de vroegte op de kajuitsdeur, en een stem
riep: „De kapitein laat aan de dames zeg
gen, dat de 'Sierra Neva'da in het gezicht
komt."
Binnen weinige oogeriblikken. was Malve
gereed; trillend, zenuwachtig trachtte rij
haar moeder nog te helpen.
„G-a maar, mijn Hnd," zei do goedhartige
gen van Frankrijk goed beschermd zijn en
het behoud van den vrede zekerder is cian
ooit.
Het congres der Duitsohe sociaal-democra
ten heeft met algemeene stemmen Bebel, Sin
ger, Auer, Pfannkuch en Gerisch in het par
tijbestuur herkozen. Het volgende jaar zal
het Congres, te Lübeck plaats vinden.
'De Shah wordt te Weenen met groote
praal ontvangen. Keizer Frans Jozef haalde
zelf den, Oosterschen monarch van den
trein af.
Men verwacht in Servië dab het afgetreden
mimsbarie-Georgewitsch in staat van beschul
diging zal worden gestold wegens schending
der Grondwet en misbruik der geheime fond
een.
Reuter meldt uit Perim
Het Nederlandsche pantserdekschip Gel
derland zal, na hier kolen te hebben ge
laden, naar Delogoabaai vertrekken, ten einde
president Kruger naar Nederland over te
brengen.
In de gisteren gehouden Raadszitting te
Rotterdam werd mededeehng gedaan van
een door B. en W. ontvangen schrijven van
don Minister van Buitenlandscbe Zaken, den
heer De Beaufort. In dit stuk van 17 Sep
tember gedagteekemd, is heb volgende te le
zen
„Naar aanleiding van uw schrijven van 23
Augustus jl. heb ik de eer u te melden, dat,
zooals alle dagbladen indertijd dadelijk heb
ben meegedeeld, door de Nederlandedie Re-
gearing onmiddellijk nadat haar de gevan
genneming der leden van de tweede Neder-
lancüsche ambulance was bekend gowoidem, te
Londen stappen zijn gedaan, om de terugzen
ding naar Nederland van dr. Koster en, do
overige he eren te verkrijgen. De onderhande
lingen die daarover worden gevoerd, hebben
nog met tot ©enig resultaat geleid'. Ik ben
niet in gebreke gebleven, ons gezantschap te
Londen na ontvangst uwer missive, met dba
inhoud daarvan in kennis te stellen, en Br-
Ms gezant aldaar op te dragen, aan de Brit-
sche regeermg schriftelijk mede te deelen,
welke ernstige gevolgen een verlenging der
gevangenschap van den heer Van Houtum
voor dezen zou kunnen hebben. Ik stel mij
voor, zoodra door mij ©enig bericht zal wor
den ontvangen aangaan dg de vooruitzichten
van dr. Van Houtum, u dit onverwijld, te
doen toekomen, en druk er mijn groot leed
wezen over uit, dat ik vooralsnog geen be
paalde mededeelingen over deze zaak kan
doen."
De voorzitter van het hoofdcomité van het
Nod. Roode Kruis heeft eon brief ontvangen
van dr. Mac Leod uit Nooit Gedacht 9 Aug.,
waaraan heb volgend© is ontleend
Om u eenig idle© te geven van onze werk
zaamheid, kan ik u mediedeelen, dab sinds
het hospitaal op 7 Juni in working trad, ver
pleegd zijn geworden ongeveer 100 Boeren en
meer dan 300 Engelschen. De dagelijksche
sterkte is vrijwel constant en bedraagt onge
veer 90 patiënten.
vrouw. „De hofmeesteres zal mij wel helpen,
en ik kom dan terstond boven."
Tegen de verschansing aan bakboordzijde
leunend, stonden bijna alle passagiers der
eerste klasse, elleboog aan elleboog, eenigen
met verrekijker® gewapend, elkander hun in
drukken meedeelend.
Malve ging verder en zocht voor rich,
dichtbij de naar het middenschip voerende
trap, een plaats. Eensklaps verwijderd© Enno
Maurach zich van de anderen en kwam naar
haar toe.
Zij spraken niets. Zij keken slechts, en
Malve gevoelde dat hij naar liaar toe geko
men was om met haar te kijken.
Een morgenwind, in welks frisckkeid zui
delijke geuren rich wonderbaar mengden,
woei hun in het gericht.
'De saffierblauwe jsee golfde gelijkmatig.
Haar wateren klotsten tegen een steil oploo-
pende rotskust aan, duidelijk zag men de
witte kammen opstijgen en terugwijken en
weder o-pstijgen. Onafzienbare vlakten breid
den zich voor hun oogen uit, op welker vale
weilanden het eeuwige zwijgen eener* drei
gende •eenzaamheid scheen te ruston. En vóór
hen verrees het gebergte.
E!n het was, als kwam van deze hoogten
uit de reinheid dor eeuwige sneeuw een stem,
die het over den oceaan heen aan de kleine,
verwonderde menschen predikte„De heme
len vertellen Gods eer, ©n het uitspansel ver
kondigt zijner handen werk."
(Wordt vervolgd
