l
LI
S,
Vrijdag 5 October 1900.
No. 10362.
XJit één wieg.
F.
G.
i
ion,
54*" Jaargang.
-Kennisgeving.
:den
lea
dien
ge-
scht
aak.
Dl
'8,
13
UIT BE PERS.
IDA BOY-ED.
81)
Egypte-
BUITENLAND.
'usse!,
irijver
h ge.
Men
werkt
Haar
»ro!k
i ver-
•n de
sen,"
•F en
<-ant"s
SCHIEDAMSCHE COiyimi
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prjjs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prjjs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
jan het bureau bezorgd zjjn.
Bureau Boterstraat 68.
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige 'voorwaarden. Taneven bier-
ven zjjn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Hleinm mdvmrtentiën opgenomen tot den prjjs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon Ufo. 123.
Inrichtingen welke gevaar, schade
ot hinder kannen veroorzaken.
icas-
Eee-,
riet-
egen
BOEOEMEESTER EN WETHOUDERS VAN
Schiedam,
Gezien bet verzoek:
io. van de firma VAN DEVENTER en Co.,
m vergunning tot uitbreiding harer
glasblazerij aan den Buitenhavenweg no. 122,
kadaster sectie L no. 1741/1742;
2o. van CRAMER EN GOMBAOLT om ver
gunning tot oprichting eener sloomwasscherij
en ververij en machinale lapijlreiniging in de
panden aan de West Frankeiandsche laan nrs.
6 en 8, kadaster sectie M nrs. 140 en 139.
3o. van W. A. HOEK ons vergunning tot
het plaatsen van een stoommachine van 13A
paardenkracht, bij 4 atmosfeeren druk, om te
dianen bij het breken van metalen, op den open
grond achter het pand aan den Buiienhaven-
weg no. 92, kadaster sectie L no. 202.
Gelet op de bepalingen der Hinderwet
Boen te weten
dat voormelde verzoeken met de bijlagen op
de secretarie der gemeente zijn ter visie gelegd
dat op Donderdag den 18den October a.s., des
middags ten 12 ure, ten raadhuize gelegenheid
zal worden gegeven om bezwaren tegen het toe
staan van die verzoeken in te brengen en die
mondeling of schriftelijk toe te lichtenen
dat gedurende drie dagenvóór het tijdstip
hierboven genoemd, op de secretarie der gemeente,
van de schrifturen, die ter zake mochten zijn
iogekomen, kennis kan worden genomen.
En is hiervan afkondiging geschied, waar het
hehoort, den 4den October 1900.
Burgemeester en wethouders voornoemd,
VERSTEEG.
De secretaris,
VAN LUIK, 1. S.
Oranjeboek.
Dte „Stand." ia nuet tevreden over hot bij
de begrooting van buitenlandfeche zaiken gey
voegde Oranjeboek, verzameling van diplo
matieke bescheiden. In de eerste plaats over
de late verzending, waardoor tot eerst eeni-
ge uren voordat heb sectie-onderzoek zou
aanvangen, te Amsterdam aankwam.
„Vergoedde nu dü rijke inhoud db late
aankomst nog, men kon er heft zwijgen toe
doen," zegt de „Stand."
„Maar niets ervan.
„Over de „binnenlanclsch.© onlusten" in
China vindt g© 25 kolommen vol met brie
ven van den Gezant en do Consuls, di© op
zichzelf lia» lezen waard zijn, maar dio feite
lijk weinig anders behelzen dan allerlei ver
haal van gebeurde «n niet gebeurdo dingen,
t
Mg*
u r.
Bf.
3.
.30.
Sen roman
VAN
(Slot).
En haar oogern. antwoordden, hem. Hij ver
moedde al de heilige 'beloften, die zij hem in
haar hart bezwoer.
„Weet je wel, welk een leven je mot mij
zuib hebben?" vroeg hij zacht-
„Ja," zei de zij. „Ben onuitsprekelijk rijlc
leven. 1 Toon wij) over do heide reden, stelden
mijta broeders mij voor, terug to keener.
Maar ik zag hot land mot ander© oogern aan
do® zij. Ik zag ons hier bloedende akkers
scheppen, em ons do gezondheid' en het
licht in die hutten brengen. En ik wensoh
slechts, dat je eenig vertrouwen' in mij stelt
«n, wei trig willen' en öcunnen.'
."Malve," zeide bijl in zalige ontroering,
»dus ie bent toch oen. vrouw
voor «mij
ertusschen wachtten do beide broe
ders op dokter Emtio Ma,mach. Door dit
wachten werd hum d'e geheel© taak, die zij op
genomen hadden, niet aangenamer.
Hot doktershuis was oen net, Hein ge
touw. Rechts van hot voorhuis, dat heel een
voudig mot roode'tegels belegd was, levond
aoh oen dleur, waarop bet woord „Apothe-k"
geschilderd stond.
.In Henri welde iets op. Hot was een bit
ter oogenblik voor hem. Hij zag Malve :n
dfu geest aan een boerenkind1 voor vijf een-
torstkjruiden viörkoopoii
~aar' bedwong zich manhaftig.
Tegenover do apotheek voerde een deur
nf1" ia0' 2?er *taa^ gemeubileerd© wacktka-
v or 611 zindelijk gekleed© oude vrouw l;et
- hen daar binnen,
die we weken geleden reeds, en beter, en vol
lediger in de bladen konden lezen.
„Dan volgt oen vierregelig© mededeel ing,
geen officieel stuk, over onzen grenstwist
met Portugal op Timor; twee kleine briefjes
over een handelsverdrag met Chili; weereen
korte mededeeling over de onderhandelin
gen met België en Pruisen in zake de gren
zen tussehen de territoriale zeeëneen dito
mededeolïng over het Internationaal privaat
recht; en dan een kleine twintig kolom
stukken over hot gemengde rechtswezen in
„Nu boorden die mededleolingen niet in
het „Oranjeboek'' thuis, maar iu de Memorie
van Toelichting op Buitenlandsolie Zaken-
Reedls uit den aard der zaak, en niet minder
blijkens dien titel. Die titel toch is: „Diplo
matieke bescheiden".
Jteeds op zich zelf is dé oogst dus uiterst
gering, en onwillekeurig vraagt men zich af
is er dan van alle overige gezanten niets be
langrijks, n-iets wetenswuards en niets voor
medodealing vatbaar, heel dit jaar lang, bij
Buitenlandsdio Zaken ingekomen
„Maar de teleurstelling wordt nog grootser
nu men er niets vindt over de onderhande
lingen met Engeland in zake de ambulance
niets vindt over db Gelderland; niets
over Zuid-Afrik»; niets over de Deputatie;
niets over de instructie aan den komman-
dant der divisie; kortom niets, letterlijk
niets over wat men juist aou willen weten.
Zelfs niets over betgeen, sinds door onze Re
geering gedaan is, om de Ohineescto quaes-
tie, voor zooveel die ons land zelf in engeren
zin aangaat, op weg van afdoening te bren
gen.
„Het „dankbaar maar niet voldaan" van
Groen kan dus bier ook nauwïijjks zijn toe
passing vinden.
„Zoo ligt er fa zulk een „Oranjeboek" iets
tartends.
„Een menu dat u „hazepeper" belooft,
maar een tafelhouder dio den schotel u „zon
der haas" voorzet."
Evenredige vertegenwoordiging.
In het jongste nommer van „De Gids"
komt van prof. W. L- P. A. Molengraaff een
artikel voor onder den tiitel „Een juiste leu
ze?" waarin bij de evenredig© vertegenwoor
diging bespreekt, en voornamelijk het stel
sel, dat sedert een' paar maandbn in België
is ingevoerd.
Do schrijver begint zijn stuk met een her
innering aan de meer gemaakte opmerking,
dab hot conservatisme soms bevorderlijk as
aan het tot Stand' komen van radicale maat
regelen, omdat bet tegenhouden van be-
sdheidlen hervormingen do noodzakelijkheid
van meer ingrijpende wijzigingen kan doen
gevoelen. Een bewijs voor deze stelling vindt
prof. Molengraaff in bet verloop van de
kiesrechtquaesti© ten onzentbet verwerpen
van heb ontwerp-Tak en de beperkte uitbrei
ding, het „knutselwerk" van 1896, veroorza
ken thans een nieuwe kieewötbeweging, en
Ilenri liep als een .gevangen beer ,rpnd.
Wolfgang zat op een der banken, die 'langs
dan muur stonden, en keek gedrukt .'icr
zich neer.
„Het is goed, dat wij' hem eerst zonder
Malve te spreken krijgen," zeidfo Henri. „Na
tuurlijk zullen wij1 hem de voorwaarde stel
len, hier vandlaan te gaan."
,;Als hij eerst maar kwam
Nu eens keek Henri op de Hok, dan weer
Wolfgang.
En eindelijk ging de buitendeur open. Er
was daaraan een schel bevestigd, die een
doordringend geluid gaf.
Henri wilde d© wachtkamer uitsnellen.
Hij dieinsd'e echter terug.
Zijn zuster vertoonde zich op dksn drem
pel, hand aan hand met den, geliefden man.
„Het is alles in orde," riep Malve jube
lend uiit, „alles! Ik heb tegen Ebno gezegd,
dat es' ter wille van 'hem geen onecnighoid
tussdion jullie en mij zal bestaan."
De broeders waren' geroerd!, vooral Henri,
Zij. kusten Malve en schudden Einno d!e
hand!.
En terwijll Henri dien man', eigenlijk voor
db eerste maal, recht in do ernstig©, grijze
oogen keek, kroeg hij een voorgevoel, dat ei'
tussehen hen nimmer een broederlijke be
trekking zou kunnen bestaan. Toch zeido bij
op ©en zoo vriendelijk mogelijken toon: „En
nu, aanstaande zwager, brengen wij1 u weder
Waar onze stad .terugG© zult eons zien, nu
krijgt ge in korten tijd een flink© praktijk."
„Neeri," antwoordde .Enno Maurach, zon
der zich vertoornd' te toonen, maar todh mot
de meeste vastberadenheid'. „Wat ik vroe
ger aan de ongunstige omstamdighedbn niet
vermocht af te persen, dat wil ik niet aan
mijn aangetrouwde familie te danken bob
ben. Ik wil liever een lastig© praktijk, ipaar
■di© ik mij zelf geschapen heb, dan
„.Neen," viel Malve hem in de rede, „neem
■eene gericht tegen d© Grondwet, voor zoover
zij algemeen kiesrecht m den weg staat.
D© schrijver vraagt zich dan af, of het
ijveren voor iats zoo belangrijks als hot wij
zigen van onze Grondwet, gerechtvaardigd
is, door hetgeen met die wijziging te berei
ken valt. En dan antwoordt hij neen, wan
neer daarmee wordt bereikt een zoo gebrek
kig doel als uitbreiding van kiesrecht, waar
bij de meerderheid eenvoudig beslist. Wel,
wanneer met de uitbreiding van bet aantal
kiezers ook tegelijk evenredige vertegenwoor
diging wordt ingevoegd.zóó alleen kan men
werkelijk een „volksvertegenwoordiging''
krijgen, ©en college, dat d© wenschen ©n
denkbeelden van tot volk omtrent het
staatsbestel weergeeft.
Prof. Molengraaff gaat dan na dat liet
stelsel thans is toegepast in vijf Zwitsersche
kantons, in één waarvan, in Tessino, bet een
eindb maakte aan e©n burgeroorlog, en in
België. De schrijver geeft dan een uitvoerige
uiteenzetting van het Belgisch© stelsel. Hij
komt tot do slotsom dat „grondwetsherzie
ning om te komen tot algemeen kiesrecht,
met evenredige vertegenwoordiging'' d© leus
moet zijn van ben, die bij de verkiezingen
van het volgend jaar bet kiesrecht weer aan
de orde wenschen te stellen.
„Nu in een vijftal Zwitsersche kantons ©n
in België met goeden uitslag het stelsel d.er
evenredige vertegenwoordiging is toegepast,
toeft de tegen weiping, dat het beginsel wel
fraai is in theorie, maar niet vatbaar voor
practische toepassing, haar kracht geheel
verloren. Zoowel de in Zwitserland als de in
België aangenomen regeling is gebleken
bruikbaar te zijn en bevredigende resultaten
op te leveren. Alen zal dan ook ten onzent
verstandig doen, hetzij' het ©ene, totzij het
andere voorbeeld te volgen en niet naar d©
beste en theoretisch meest volmaakte toe
passing te blijven zoeken, anders zou ook
hier weer het beste kunnen blijken do vijland
te wezen van het goede. Daarvoor bestaat
wel ©enige vrees omdat men uit db stapels
papier, die de handelingen vau d© Staten-
Generaal met de daarbij behooremd© bijflat-
gen uitmaken, den indruk verkrijgt, alsof
somtijds voor onze wetgevende lichamen het
„video meliora proboque, deteriora "eequor"
tot richtsnoer dient. Een bruikbaar, niet een
volmaakt stelsel van evenredige vertegen
woordiging, is de eisch ©ener practisahe poli
tiek"
Spreekstatistiek.
Het „Volk" schrijft:
„Dr. Kuyper stond bovenaan in de lijst
der „N. It, Ct." van het aantal kolommen
dat de verschillende Kamerleden hadden
volgepraat. 'De „Standaard" wijst .or nu op
dat het grootste aantal van. dr. Kuyperis ko
lommen door hem over d'e Ongevallenwet,
waarvoor hij rapporteur was, is volgepraat.
Buiten dat blijven er maar 92 kolommen
voor hem over en Troelstra is dus d© ergste
veelspreker.
Overigens zegt het blad dat men niet per
Wij willen hier leven on werken. Wat Enno
voor zich heeft gekozen, ie mij goed."
„Nu, dan' is er ook niets verder t© willen,"
zeide Honri half verlegen, „als Mailv-e's ge
zondheid er maar tegen bestand isEen om-
gelukkigen tijd heeft onze kleine meid go-
had. Wij moesten wel inzien, dat het haar
ernst was met dio liefde tot u. Help gij! ons
maar, haar weder gezond te maken! Nu,dat
is immers uw vak."
„Ge zult, tot mij vergeven, aüs Malve gele
den heeft," zeide Mauracsh ©rustig; „maar
ik moest juist ter wille van haar zelf sterk
blijken, ook toen ik tot d© erkentenis kwam
dat zij mij' toch waarachtig liefhad. Ik ge
loof niet, dat ©en geluk denkbaar zou ge-
weest zijn, als wij zonder uw toestemming
getrouwd waren. Ik wild© Malve niet uit
den kring van broeders en zusters rukken,
waarmee zij zoo vast verbonden is."
Henri humde even. Toen sloeg hij Wolf
gang op dén schouder ©n zeid© lachend:
„Met die® kring van broeders en zusters
gaat dat zoo in de wereld'. Bijvoorbeeld: die
cn ik, wij stellen bijna zoo iets als vijande
lijke broeders voor. Wij hebben omtrent
niets dezelfde meening. Wij hebben een ver
schillend beroep, een verschillenden smaak,
©en verschillend© politieke richting,eon ver-
scMlonde toekomst
„Maar ge zijt tot toch eene in uw liefde
tot miju Malve," viel Maurach hem harte
lijk in d© rede,
„Nu ja, dat aal ik niet. ontkennen! Men
is toch uit één wieg voortgekomen," beweer
de Henri.
„Uit één wieg," riep Wolfgang uit, „en
toch vier verschillende mensche®, vier ver
schillende lotgevallen. Dat wilden wij niet
erkennen, dat. wilden wij elkaar niet gunnen.
Ieder dacht, dat hij het aangeboren recht
Wad, in het karakter en den levensloop van
den ander in te grij'pe®. Do tradition van de
lid, maar per groep de rekening moet opma
ken. Do anti-revolutionnaire Kamerclub
heeft dan s' echts een bescheiden plaats inge
nomen.
Nu wij toch aan het rekenen zijn, moet er
intusschen op gewezen worde®, dat dr. Kuy
per, behalve als rapporteur, ook als partij
vertegenwoordiger zeer veel over d© ongeval
lenwet gesproken heeft.
Toorts is juister nog dan de berekening
per groep, d'e berekening per ldasee. De so
ciaal-democraten vertegenwoordigen in d©
Kamer de belangen van de tel rijkste klasse
der bevolking, die daarenboven, behalve
een korten tijd, tot dusver o®vertegenwoor
digd was. Vandaal- dat zij zooveel moeten
spreken."
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 4 Oct. 1900.
Zufd'Alrika.
Er zijn verschillend© aanwijzingen dat de
oorlog nog lang niet gedaan is.
Lord Roberts was uitgenood igd li©t groote
gastmaal, dat op Lord Mayor's dag te Lon
den wordt gehouden, bij te wonen. Maar de
opperbevel tobber heeft geantwoord dat hij
9 November nog niet to Londlan terug kan
zijn. Roberts kan dus vooreerst in ZuidkAfri-
ka zijn taak nog niet overlaten aan Buller
of aan Kitchener; volgens sommigen bewe
ren zou Bullen nl. met Roberts terug keesre®
en Kitchener het opperbevel in Zuid-Afnka
krijgen.
Ban tweede aanwijzing is dat Roberts de
patroons .in de Kaapkolonie heeft verzocht
hun employés die als vrijwilliger in het leger
dienen, ©en langer verlof toe te staan. „Om
ton in staat te stellen liet eind vau den veld
tocht te zien, dat aanstaande is," voegt Ro
berts er bij. Natuurlijk een smoesje; db Ka
penaars kunnen nog niet gemist worden.
Het verzoek van lord Roberts wordt door
sir Alfred Milner ondersteund.
De vrijwilligers van de Londensche City
gaan weg; Roberts heeft hen vooraf nog
eens geïnspecteerd.
Het sterkste bewijs evenwel dat de vrede
nog verre is, levert tot feit dat de guerilla
krachtig en met succes wordit voortgezet.
Dinsdag seinde Roberts uit Pretoria
„Twee ©n twintig wagens, op weg naar
Vrijheid, onder escorte van 60 man bereden
troepen, werden Maandag aangevallen, door
ongeveer 140 Boeren, in de nabijheid van
DajageredriftTwaalf man ontsnapten. On
middellijk werden Natalscto vrijwilligers
uitgezonden om te trachten zicli omtrent tot
lot der overigen op de hoogte te stellen.
„Verder tobben d© Boeren in die® afgo-
loopen- nacht een trein doen ontsporen bij
Pan-station, waarin dri© compagnieën Cold
stream-guards en andere .troepen werden ver
voerd. Vijf man werden gedood, een officier
en dertien man gewond."
gemeenschappelijke wieg hebben ons onvrij
gemaakt, tot tirannen, tot getiranniseerden.
Ik geloof, dat wij allen tot de erkentenis ge
komen zijn, dat men als rijp mensch zich ook
van zijn broers en zusters achting ©n liefde
moet verwerven, evenals van ieder andbr,
wiens oerdeel voor ons van gewicht is. Zede
lijke goederen, waarop men rich ails ©en on-
verliesbaar bezit kan vertoffeoi, geeft ons
niet eons de geboorte."
„Waar, zeer waar," riep Henri en drukte
rijn broeder krachtig d© hand. Dat woord
had voor hem letterlijk iets verademende;
want hij gevoelde, d'ait hij Wolfgang ondanks
■hun nimmer eindigend' verschil in meenin-
gen, hooger achtte, dan do gezamenlijke ove
rige manlijk© memschkcid.
En' Wolfgang glimlachte hem toe, alsof
totzelfde gevoel in hom levendig was.
„Mocht hot mij' gelukken, mij uw liefde
en uw acliting te verworven," zeide Maurach
diep geroerd.
Te midlden van tranen des geluks wieip
Malvo zich in zijn armen.
Het was reeds laat op den avond, toen de
broodbre en hun zuster naar huis terugkeer
den. Erg opgewonden stond hun moeder mot
Iiosbeith en Eleonore aan hot station. D<-
buitengewone, zoo heimelijk gedane slap lia-
rpr jongste dochter had mevrouw Werlhof
geheel van haar stuk gebracht. Zij hield ein-
deloozo beraadslagingen met haar schoon
dochters en was er eigenlijk boos over.
Maar toen nu haar kind, bleek, naar het
lichaam geheel uitgeput, aan haar borst lag,
kou rij niets anders doen d'au verheugde,
goedkeurende, zegenende woorden sprekSn.
'ken.
En getroffen door do goedheid, die niet
eens oen woord voor de zelf doorgestane ang
sten had, kusten de groote zonen hun moe
der bijzonder innig op hand on wang.
Toea mevrouw Werflhof dhn toch eindelijk
Deze Coldstream -garden ware® blijkens
een telegram vata den correspondent der
„Dady Telegraph." van. Komatipoort op weg
naar Pretoria,
Tegelijk vernemen wij dat kommandhnt
Erasmus gebruik heeft gemaakt va®' de® wa
penstilstand om rijn mannen in de gelegen
heid te stelle®, groote kudden ve© naar het
Noorden, naar het Pieaemburgplateau, weg
te voeren. Langs de Olifantsrivier moeten
de Boeren 50,000 stuks vee hebben.
Vooreerst behoeven de mannen van Botha,
en Vfljoe® dus nog geen honger te lijden.
Door den honger zullen zij althans niet ge
dwongen worden den strijd op te geven.
Van de vervolging van De Wet meldt Ro
berts niets. Het gaat daar blijkbaar niet
goed mee. Daarentegen moet Do Wet, vol
gens een telegram uit Kaapstad', Heilbron
weder bezet on er zijta. kommand© versterkt
hebben.
Volgens hetzelfde telegram is het ook eemi
deel van De Wet's kommand© geweest dat
bij Elandskop, ten Noorden van Heilbron,
een oogenblik in het gedrang is geweest.
Bij Clooola® moeten d'e Boeren een En-
gelsoh© patrouille van 5 man verrast en daar
van 2 gedood en 2 gewond hebben.
Overal dus gaat d© klein© oorlog rijn
gang. Dagelijks worden do Engeüsdhe® op
hun verbindingslijnen lastig gevallen, en tel
kens ontsnappen de Boeren om elders op
nieuw te beginnen.
Intusschen is president Kruger nog te Lo-
renpo Marqucz, in hot huis van den Portu-
geesohen gouverneur.
Maandag schijnt Kruger in het rijtuig van
den gouverneur te rijn uitgereden. Toen hij
een troep Boeren ontmoetten) hield Oom
Paul aanstonds een redevoering, waarin hij
zijn burgers opwekte naar de gevedhtehnie
terug te keere®hij verklaarde hu®, d'at rij1®
vertrek noodig was geweest voor het welzijn
van het land. D© Boeren bespotten den Pre
sident echter, en er ontstond een opstootje.
•De gouverneur zou daarop rijn rijtuig niet
meer ter beschikking van de® President ge
steld hebbe® en hem hebben uitgenoodigd,
zich op Portugeesch gebied meer in te too
rnen, daar een herhaling van tot gebeurde
voel last zou veroorzaken. Tevens werd' don
President- verboden, nog langer zijn groene
sjerp te dragen.
De correepondent dor „Daily Telegraph"
te Lorenjo Marquez weot nog te vertellen
dat rustverstoringen worden verwacht, daar
de Ieren en Amerikanen die met de Boeren
streden, rich tegen president Krugeris ver
trek zullen verzetten', indien hu® achterstal
lige soldij niet binnen zekere® datum be
taald is.
Het Vredescongres te Parjjs.
Het Vredescongres te Parijs heeft nu in
zake Zuid-Afrika de volgende tamme motie
aangenomen:
r»Het congres, zonder de pretentie te heb
ben zich het recht aan te matigen, zich in
ter ruste zou gaan, zat zij nog lang eenzaam
i® haar kamer te waken.
Vóór zich had rij tot portret van haar kin
deren uit de dagen hunner jeugd.
Droeve, zonderling© e® toch verhevene ge
dachten kwamen er bij haar op.
Zij1 was altijd slechts van een eenvoudige®
geest en va® een oprecht hart geweest. Neoit
meer dan een stille, trouw© moeder van ©en
gezin-
Deze vier had zij ter wereld gebracht en
opgevoed. Allen met diezelfde liefde en met
dezelfde warme koestering.
Eu nu hadden de lotgevallen van alle vier
zulk een versehiUendb wending genome®. Om
ieder hunner vormde zioli een nieuwe levens
kring.
'En ©ok voor hun kwam eenmaal die zelfde
uro, waarop zij met verwondering hun kin
deren uit elkaar zagen gaan.
De eenzame vrouw huiverde. Zij. dacht te
rug aan verre, lang voorbijgegane geslachten
en zij dacht voorwaarts aan kleinkinde
ren en achterkleinkinderen. En tob was haar
als Stond rij tuasehe® dbze ©n gen©aan do
doode® d© ééne hand! reikend, aan d© nog
niet geborenen de andere. Ben adem der
eouwiglieid scheen haar te gemoeh t© ko
men
Eb tegelijloentijd voelde rij zich moede.
Haar dagtaak was afgedaan. Ais God! haar
wild© oproepen van deze ure afaam wae
zij bereid. 'Een heilig© tevmfentoid vervul
de haar hart. Zij wist, dat haar dagtaak een
stille taak geweest was, maar toch de ge
wichtigste, die voor ©en vrouw weggelegd
kan rijn.
En met een traan in tot oog boog rij rich
over tot half verbleekt© portret toen, dat
üniksdhe, half volwassen kinderen voorstelde,
e® drukte -daarop ©en kus met vurige®
dank in het hart.
