4"" Jaargang.
Woensdag 17 October 1900.
No. 10372
De strijd om geluk.
Transvaal en Oranje-Vrijstaat.
BUITENLAND.
.3!
5. 2,
5.0
er 3| s
n.
en C
en J,
lain,
m
L.E.
m.
i. 61
Spe;i
rk.
Do
Weet
ven i
n, Ja
een.)
Ne
U 8 u
'den,
fic.Vi
Deze courant -verschijnt dageljjk's, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
jf oost 11. 4.65.
Prjjs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
bet bureau bezorgd zijn.
Bureau Boterstraat 6S.
Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel
Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaais die zij
Prijs der
meer 15 cents
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeeüge voorwaarden
van zgn gratis aan het Bureau te bekomen.
Taneven hier
in de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde hleinadverientiëm opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bjj vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon No. 123.
Algemeen overzicht.
SQHTEDAM, 16 Oct. 1900.
Zuld-Afrlka.
cht
UK
De vorige week moesten de Engebchen be
zanen dat De Wet hun ontsnapt was bij
htdefort, maar de telegrammen, voegden er
>j, dat de Vrijstaatsche generaal niet lang
i fl ïeer zijn steeds welgeslaagde aanvallen zou
i 11 uiman doen, d'aar de bewegingen "zoo inge-
iclxt werden, dat van ontkomen geen sprake
ou "kunnen zijn. Nu, een goede vangst zou
iet zeker rijn voor do Engelsehen; ongebwij-
;]d is hij de ziel van het verzet, en had hij
an het begin af óan het hoofd der Boe-
enlegers gestaan, do zaken zouden er mis-
èien anders uitgezien hebben dan nu. Zoo-
mg Do Wet in hot void zal zijn, kan de
arlog niet als geëindigd' beschouwd worden,
■at de proclamaties van lord Roberts ook
iogm mogen. Mot spanning wachtte men
lus in Engeland op berichten omtrent de
leuwe „jacht" op De Wet, die nu zonder
rij fel gevangen genomen zou worden.
Welnu? Volstrekt niet. Nogmaals ls Do
Pet ontsnapt. Eton dépêche uit Pretoria
ïddt, dat hij) er in geslaagd is weder het
ardon te verbreken en dat !hij> Kliprivier
- tdb kunnen bereiken, waar hij nu weer in
aligheid is.
Arme Engabchen! die zich wederom de
irooi waarop zij zoo vast gerekend hadden,
:en ontglippen.
Met dezen toestand voor oogen, kunnen
ons weer zoo goed begrijjpen het ant-
'oord van Lord' Roberts aan den burgo-
ieester van Kaapstad. Ziehier het telegram
au de „Daily Mail"
„In antwoord o.p do vragen van den bur-
imeeeter van Kaapstad, betreffende den. te-
gkeer van de koloniale vrijwilligers heeft
id Roberts geseind, dat er maatregelen wa
rn genomen om de vrijwilligers in den
jrtst raogelijken tijd na 15 October terug
zenden, maar de hoofdaanvoerder spreekt
igeigelijkartijd de hoop uit, dat het grootste
e sdeelte dor vrijwilligers onder de wapenen
al blgven tot het einde van den ooi log,
ant dat hun terugkeer op dit oogenblik de
e e 1 ij k a t e gevolgen zou kunnen hebben."
Uit Pletermaritzburg komt het bericht,
afc de Boeren, den spoorweg naar Stander-
.itt geheel vernield' hebban.
Men riet, Roberts kan rijn1 troepen niet
lissen, al is de oorlog uit. Nu het met wa-
Fmgeweld niet spoedig gelukt om de Boeren
geheel en al onder te krijgen, beproeven
9 Bngelsdhen een ander maniertje. "Van
'osb, een invloedrijk Burger, en Schoemain
'ten nu respectievelijk naai' De Web en
flia gaan om diezen ondter het oog te bren-
dat het toch werkelijk te dwaas is nog
den oorlog voort te zetten, heb helpt
toch) niet. De beide generaals zullen' de
«eren, naar wij vermoeden, wel van ant-
rd dienen. Eén vraag: weten de Eingel-
len waarheen zij! Yan Post .moeten zen-
pnm generalissimus Bulier, die vroeger
a zijn chef nog al wat heeft moeten hooren
er
DOOE
PAUL ROBRAN.
ivHeb is een ongeluk wanneer men heel
"h," zei de rij', de stilte verbrekend. „Men
Ojgt zooveel aanzoeken én 2ulke veroot
moedigende van lieden, die men slechts
en paar maal vluchtig heeft gezien en ter-
anwemood kent. In den fcijfd van vier we-
en. deden vier officieren uit hetzelfde regi-
ïent aanzoek om mijn hand. Hoogst *waar-
chijnlijk was hierbij een tusschenperöoon in
spel. Bij ons aan huie kwam een jong on-
srwijzer,.. een ontwikkeld, d'och. door de for-
Wr misdeeld jongmensclx, die Diet door kon
mdeeren. Hij was arm doodarm en
Wst bovendien rij'n mxoeder onderhouden,
«jhad hem eenige goede privaatlessen be-
®r$d en mij kwam hij steedis uit de werken
i|j Goethe voorlezen. .Eens, midden onder
^/voordracht, hield hij op en deed mij' eon
kig© liefdesverklaring. Ei lacihte hem uit,
^deed hem schriftelijk -weten, dab ik tot
éja spijt de léssen moest opgeven. Toch
W hij door mijn bemiddeling noveen paar
'aal op onze soirees genoodigd, Wanneer wij
Niten, dab hij van dienst zou kimnen zijn.
T»*, li 4-I^wXi) OXJli,,
jjjiwas verstandig en sprak uitmuntend.
~ï.hon een vervelend gezelschap uitstekend
oaerliouden en het discours boven heb alle-,
Syhe verheffen. Ik hoorde heun' gaarne'
i- Bijjna nooit sprak hij tot mij', en'
-rist ik dat hij slechts voor mij sprak.
k.tk had jhetn 'lief. Maar ik Eet het hém
Wat merken. Ik plaagde heem en behandél-
17""-
i -
omtrent zijn Tugela-operaties, heeft nu van
Roberts een pluimpje gekregen. In een dag
order wordt den beroemden „veerman" d'ank
betuigd' „voor de gewichtige diensten en de
'bekwaamheid waarmede bij .de operaties uit
voerde, terwijl hij onder lord Ro
berts' onmiddellijk bevel dien
de". Hij, moest dus nog even hooren, dat
vóór dien tijd zijn diensten en zijn bekwaam
heid niet zoo groot waren.
Lord Roberts, die niemand naar buis wil
zenden, komt, naar men uit Londen meldt,
zelf vooreerst ook nog niet naar Engeland-
Heette het eerst, dat hij in October, later
vóór 15 November zou terugkeeren, nu meldt
liij aan den burgemeester van Liverpool,
(welka stad hem het eereburgerschap heeft
aangeboden, wat door hem welwillend! is aan
genomen), dat hij' iin geen geval zal kunnen
verschijnen om plechtig als burger te wor
den geïnaugureerd vóór Januari. Geestig
teekent hierbij de „Petit-Bleu" aan: „De
Wet wil hot met."
Wij hooren verder, dat, ei- o.p verscheidene
punten in de Republieken nog gevochten
wordt, zoo in den omtrek van Mafekiog bjj
Liefpoort tusschen een Boerenkommando en
Australische woudloopersde laatsten zou
den een 15-tal mannen verloren hebben.
Uit Durban wordt geseind' dat de hoofd
stad van, den Vrijstaat vrij -ernstig door de
Boeren bedreigd wordt. Overal worden go
pantserde tremen gezienen met mitrailleuses
bewapend, om De Wet van de lijn Bloem
fonteinVaal af to honden, die hij! -echter
reeds op menage plaats door dynamiet heeft
laten springen. Zöódra de Engelsche patrouil
les zich wat ver buiten Bloemfontein wagen,
worden zij door de Boeren neergeschoten.
Ten slotte zij gemeld, dat Roberts weer
270 vrouwon der Boeren naar de komman
do's gezonden, hoeft; die moeten natuurlijk
weer meehelpen om het voedsel zoo spoedig
mogelijk op te maken.
Engeland! begrijpt ge nog niet, dat de
Boeren uw beschaving niet willen
China.
»China zal ten ondergaan door een vrouw".
Deze aanhaling uit een oude Ghitieesehe sage
heet thans bewaarheid te worden, als de
mogendheden het eens blijven omtrent de
gedragslijn, die zij te volgen hebben, want
dau is het, tenzij China loegeeft, een groote
waarschijnlijkheid, dat deEuiopeanen in Azië's
Oostdeel zuilen zegevieren, en dan zal Cliina
ondergaan dooreen vrouw, wantdr.Moirison,
de bekende »Times"-correspondent wijdt de
geheeie schuld van den bloedigen christen-
moord aan de Keizerin-weduwe.
De mogendheden zijn het thans eens. Uit
Petersburg wordt daaromtrent gemeld, dat
de laatste onderhandelingen groot gewicht
in de schaal hebben gelegd om de moeilijk
heden uit den weg te ruimen. Ook het be
sliste antwoord van keizer Wilhelm II is
gunstig opgenomen en men is het volkomen
eens} dat de religieuse plechtigheden, door
den Chineeschen Keizer» aanbevolen, geen
voldoende boete zijn voor de begane mis
daden. De nota van Delcassé vindt nu ook
steun bij de Russische regeering.
de hem koel want ik bad geleerd niet aan
onbaatzuchtige liefde te gelooven, ea ik was
heel rijk en bij doodarm. Nooit weder word'
een dergelijk woord gesproken, 'als in ons
laatste lesuur.
„Toen gaven wij weder een diner - ter
eere van den eetn 'of ander, die naar mijn
hand dong, en betgeen mijn ouders in de
hand wilden werken. Hij was van voorname
familie en moest niet eens veel schulden heb
ben. Dien avond' werd hij ik bedoel den
onderwijzer jaloersch, want hij zag, boe-
zeer mijn ouders er mede ingenomen zouden
zijn. Misschien heb ik ook niet laten merken,
er iets tegen te hebben. Hoe bet zij, na tafel
Verzocht bij mij mede in onze serre te gaan.
Hij was buiten zich zelf en dreigde mij, rich
te zullen doodschieten, waarneer ik met een
ander trouwdetoen voegde i'k hem een bit
tor woord toe. Hot wae beleedigend doo-
delijk beleedigendDoodsbleek zag bij mij
aan. Ik keerde naar bet gezelschap terug.
Mijn knieën knikten, en toch moest ik mij
goed houden. Hij bleef nog larng; hij! was
een der laatsten. Toen hij afscheid nam,
boog hij voor mij, doch gaf mij geen hand.
Maar nauwelijks was bij heengegaan, of een
doodelijk© angst maakte zich van mij moes
ter. Ik dacht er nog over, of ik hem spoedig
een bediende-achterna zou zenden maar
mentis een slaaf van de etiquette en ik waag
de het niet. Ik kon niet "slapen en nam mij
voor, 's morgens vroeg hem dadelijk excuus
te gaan vragen. Ten laatste sliep ik toch in,
dodh Werd door xnijjn. kamenier gewekt met
de boocbchap dat een -oude vrouw mij drin
gend moest spreken. Spoedig Eet ik mij een
morgenjapon geven.ik' weet niet met wélk
een voorgevoel'. Eb toen. kwam een oud moe-
Het voorstel van de Vereenigde Staten,
dat prins Tuan rnoet onthoofd worden, wordt
niet ernstig opgevat. Het is ook te hopen,
dat zulks niet gebeuren zal, aangezien prins
Tuan, als vader van den toekomstigen kei
zer, voor de Chineezen een soort heilig per
soon is, en zgn dool derhalve slechts ver
bittering zou kunnen geven.
Ook de'opperbevelhebber maarschalk Von
Waldersee zegt, dat er genoeg eenstemmig
heid is om de operaties te beginnen, wat,
zooals wij gisteren meldden, geschied is door
de expeditie naar Pao-Ting-Fu. Hij be
schouwt de werkeloosheid van de Chineezen
als een list, bestemd om nieuwe operaties te
maskeeren.
Li-Hung-Tschang heeft het verlangen uit
gedrukt zoo spoedig mogelijk de vredesonder
handelingen te beginnen, en hij heeft beloofd
binuen korten tijd met prins Tsching een nota
te overhandigen aan de gezanten, op wier
verzoek Yung-Lu uit de onderhandelings-
cornmissie getreden is.
Aan de sLokal-Anzeiger" woidt geseind,
dat er een aanslag gepleegd zou zijn op het
leven van den Keizer. De dader zou een
Bokser of een vijand van de dynastie wezen
en dadelijk "gearresteerd en onthoofd zijn.
Onder voorbehoud deelen wij dit bericht
mede, daar het wel een fabeltje zou kunnen
zijn om te laten zien, dat de regeering niet
met de opstandelingen heult.
Uit Hankow bericht men, dat hel hof nu
te Si-Ngan-Fou is aangekomen.
Uit het Zuiden en Zuidoosteu van China
komen thans allerlei verontrustende berichten
over opstanden, die echter naar men te Lon
den meent niet gericht zijn tegen de vreem
delingen, doch tegen de Mandsjoe-dynastie
en die uitgaan van de hervormingsgezinde
vereenigingen.
Een bericht uit Canton meldt dat de her
vormer Soen-jat-sen in Wei-tsjou de vlag van
den opstand heeft opgestoken met het doel
de troepen uit Canton daarheen te lokken,
en dan deze stad te bezetten. In de provin
cie Wei-tsjou hebben de opstandelingen reeds
steden in zes districten bezet, en z(j rukken
thans van uit die provincie op naar de gren
zen san het Kauloeng district.
Wat men van die opstanden denken moet,
is voor het oogenblik nog een raadsel.
Keiaengdle TJetiedeellngen.
De uitslag van 7 Engelsche verkiezingen
wordt nog verwacht. Tot nu zijn gekozen
399 ministerieelen en 264 leden der oppositie.
Chamberlain beschikt dus nu reeds overeen
meerderheid van 135 stemmen.
De koning van België legde een bezoek af
bij president Loubet, dat deze spoedig beant
woordde.
Ook Prins Nicoiaas van Griekenland is nu
naar Parijs vertrokken.
Het door de lijfartsen uitgegeven bulletin
over den gezondheidstoestand van keizerin
Fredeiik luidt zeer bedenkelijk. Reeds ge
durende langen tijd was z'vj ziek, maar haar
wilskracht heeft haar tot nog toe op de been
gehouden. Hoewel de toestand niet oogen-
dertje wankelend binnen, zoo nebjes en zin
delijk in haar armoede, met een bleek gelaat
en grijte haren zijn moeder. 's Nachts
had hij zich van heb leven beroofd!!"
Frida/s stem begaf haar en in stomme,
vertwijfelende smart stond zij daar. Ook mij
was het met mogelijk ^een woord te uiten.
Stilzwijgend drukte ik haar asm steviger te
gen mij aan.
„Je kent de geschiedenis van den jonge
ling van Nam," ging zij na-een poosje voort-
„Reeds als kind kon ik ze niet goed aankoo-
ren, die schoons, treurige woordenHij was
de eenige zoon zijner moed'er, en zij was een
weduwe. De wereld van droefheid, die in
deze weinige woorden ligt, had mij steeds de
tranen in de oogen doen komen. Maar dab
die in mijn leven eenmaal van toepassing
zouden zijn dab had' ik nooib kunnen den
ken. En daar zab nn heb oude moedertje, in
stomme smart, en zoo waardig en eerbied
wekkend. "Waarom zij juist tob mij' was ge
komen dab wist zij zelf niet, zij vermoed
de niet eens de waarheid. Zij wilde slechts
weten, of ik iets aan hem had kunnen mer
ken. Ik had wél voor haar willen neerknie
len, maar ik kwam mijzelf onwaardig voor,
de bleeke, sidderende handen met mijn lip
pen aan te raken, die hem den dood hadden
doen zoeken."
„Arme, arme Frida," zeidei ik bevend,
„wat zult ge jezelf met verwijten hebben
overladen
„Ja ontzettend E!n dat was het ergste
nog niet. In dan grond van mijn hart was'ik
ervan overtuigd, zelfs toen ik hean het grie
vende woord toevoegde, dat'hij niet spe
culeerde op mijn bruidsschat. Zelfs wanneer
hij zich niet had gedood: voor mij zou hij
blikkelijk levensgevaarlijk is, is deze toch
zeer ernstig te noemen. De Keizer en de
Keizerin vertoefden met prins Heinrich ge-
ruimen tijd op het slot Friedrichshof, waar
keizerin Frederik ziek ligt. Ook de rijks
kanselier is te Hamburg aangekomen.
Ook de Koning van Zweden en Noorwegen
is ziek. Hij lijdt aan borstcatarrh met slij na-
vorming in de rechterlong.
De Sultan van Turkge heeft aan Duitsch-
land voor dertig jaar als kolenstation ver
pacht het eiland Oersan in de Roode Zee.
Een telegram uit Manilla meldt, dat de
kapitein en de 51 Amerikaansche soldaten,
die de vorige maaud gevangen genomen
waren, gisteren terug gevonden zijn. Men
geloofde ze voor goed in de handen der Phi-
lippino's.
Het nieuwe kabinet in Chili is gevormd.
Albano president, Salinas buiteniandsche
zaken, Codecido justitie, Santalices financiën,
Perez oorlog, Orrego openbare wei ken.
Het in Paterson ingestelde onderzoek over
de anarchisten is geëindigd. De leden ver
klaren, dat er geen bewijzen zijn dat de samen
zwering, die tegen het leven van koning
Humbert gericht was, te Paterson gesmeed
is. De commissie is in haar onderzoek be-
moeieljjkt door de telegraafbeambten, die
geen inlichtingen wilden geven over anar
chistische telegrammen.
De bagage van president Kruger is reeds
aan boord van de Gelderland gebracht.
Het schip zal waarschijnlijk Donderdag ver
trekken.
De heeren Wessels, Wolmarans en De
Bruyn van de Boeren-deputatie hebben beden
voor eenige weken de residentie verlaten.
Na voor particuliere aangelegenheden
eenige plaatsen in het noorden des lands te
hebben bezocht, zijn zij voornemens naar
het zuiden eenige hooggeplaatste ambtenaren
uit de Z.-Afr. Republiek tegemoet te reizen,
die zich in een der Italiaansche havenplaatsen
zullen ontschepen.
De heer Fischer hoofd der deputatie ver
trok heden met dr. Leyds naar Brussel.
Jhr, Van der Hoeven, secretaris -der Trana-
vaa'.solie legatie, is te 's-Gravenhage aange
komen in het Hotel des Indee.
Men ■schrijft aan de „Tel." uit Ylissingen
'Het stoomschip G n e 1 p h, dat den 8en
dezer van Kaapstad! is vertrokken met Trans-
vaalsohe bannelingen, kan in heb begin van
November hier verwacht worden. Dit zal
dan het 7e schip zijn hetwelk hier uit Zuid-
Af ri ka verdrevenen ontscheept. De andere
waren: Arundle Castle (2 Augustus),
German (3 Augustus), Hawardlen
Castle (21 Augustus), Manhattan
(8 September), Brsemar Caetle (13
September), Arundel Castle (lil Octo
ber).
voor eeuwig verloren zijn geweest. Dat woord
zou hij nooit hebben kunnen vergeten. Dat
zou geen man van eer ooit kunnen. En toch
had ik hem zoo lief. Dat begreep ik zelf eerst,
toen hij! dood was!"
„En wat is er Van zijn arme moeder ge
worden
„Zij leeft nog, haar zoon had. een bijna
voltooid manuscript nagelaten en na zijh
dood was er iemand cl'ie het boek heeft
laten drukken. Het het bezorgt haar
steeds een jaarlijksdie toelage, zoodlat zijln
moeder voor armoede blijft bewaard."
Ik begreep heel goed, wie voor de jaaolijk-
sche toelage gezorgd, had. Maar hoe weinig
kon dat de knaging van haar geweten en de
smart uit haar hart wegnamen
„Hoe lang is d!at reeds geleden, Frida?"
„Vijf jaar mij schijnen het vijf eeuwen
toe. Ein laat ons nn terugkeeren. De ge
schiedenis is veel te ernstig voor je,"
„Ik dank je duizend, dxnzendmaal voor je
vertrouwen."
Zij glimlachte onuitsprekelijk treurig.
Er kwam ook een weinig egoism© bij. Je
weet, hoe hard de wereld oordeelt. Zij is ver
standiger dan de oude eenvoudige vrouw, en.
men zocht verband in verschillende feiten.
Men vertelde, dat ik 'hém had aangemoedigd'
on toen ik hem het hoofd' op hol had ge
bracht, werd hij afgewezen. Tenminste deze
lezing zal je van die geschiedenis wiel ter
oore komen. Wat de anderen zeggen, Iaat
mij volkomen onverschillig."
Het rijtuig wachtte op ons. Wij stegen, in
en reden stilzwijgend verder, onder de scha
duw der booineu en vervolgens door de zon
nige straten tot ons huis.
„Ik dank je nogmaals, Frida," zeide ik zeer
Omtrent de fondsen der N. Z. A. S. M.
schrijft het N. v. d. D.":
Er bestaat niet alleen onder de gewezen
ambtenaren der Ned. Zuid-Afrikaanseho
Spoorweg-Maatschappij, maar ook onder hun
verwanten en hun hier te lande wonende na
bestaanden ongerustheid omtrent de ver
schillende fondsen, welke indertijd opgericht
zijn ten behoeve van heb personeel van de
Maatschappij, zoo als een pensioenfonds, een
spaarfonds en nog andere, waarbij ook on
derlinge. Die ongerustheid is zeer verklaar
baar. Men wil, naar ons uit vele aanvragen
blijkt., weten, wat de naaste toekomst zal op
leveren voor hen die bij deze fondsen betrok
ken zijn, en in het algemeen zou men in de
toekomst willen zien, wat betreft de positie
der gewezen ambtenaren, 'tls zeker niemand
gegeven daaromtrent iets mot zekerheid te
kunnen zeggen, doch men kan uit de huidi
ge omstandigheden afleiden wat zou kun
nen gebeuren.
De Rritsche opperbevelhebber heeft, steu-
nendei op het oorlogsrecht dat niet an
ders is dlan dat van den sterkste den
spoorweg in beslag genomen, en met uitzon
dering vail enkele weinigen, die in Engef-
schen dienst zijln overgegaan, allo ambtena
ren uitgebannen. Daarinji is beslag gelegd op
allo fondsen, deposito's, boeken enz. Be Ned.
Zuid-Aïrikaansche Spoorweg-Maatschappij' is
buiten eenig verband met haar vroegen* be
drijf in Zuid-Aifrika en al haar inkomsten
hébben opgehouden.
In het internationaal recht geldt de regel,
dat de veroveraar treedt in d© rechten en
verplichtingen van den vorigen souvemn,
maar zelfs hierbij heeft men eer te denken
aan gebruik dan aan wet. Nu ia de verhou
ding tassehen do Maatschappij' en de Z.-Afr.
Republiek, naar men weet, bij concessie
nauwkeurig vastgesteld, en zelfs is daarbij,
geconstateerd, op welken fmancieelen grond
slag de naasting, bepaaldelijk als gevolg van
een oorlog, moet geschied.©!!. Do Britsche re
geering nu, tredende in d© plaats van het
vorige Transvaaische bewind, is feitelijk ge
houden dio verplichtingen na te komen.
Lord Roberts bemoeit zich daarmede niet,
maar verwijst naar zijn Gouvernement.
In dé overtuiging nu, dat do Engelsche re-
gecring deze overdracht zal voorstellen, res
titutie en uitkeeriag zal doen op den grond
slag der bestaande overeenkomsten, heeft de
directie van de Z.-A. S. M. (haar ambtenaren
tot dusver in dienst kunnen en willen hou
den, maar er is geen twijfel aan, of dit kan
niet lang meer duren. Yroeger of later moet
de eindregeling komen, wellicht bij minnelij
ke schikking, misschien door internationale
arbitrage.
'Bij deze algemeen© liquidatie, zullen, na
tuurlijk alle schuldeischers van de Maat
schappij worden omgeroepen en daarbij' zul
len ook onvermijdelijk de fondsen worden
opgeheven.
Inmiddels kan dei SpoorwegMaatschappij
die, zooals wij zeidén, geheel buiteneenig
verband is met haar vroeger bedrijf niet
anders dan zaoh voorbereiden op een gelei
delijke vermindering van haar personeel. De
directie heeft trouwens reeds haar voome-
opgewonden. Zij' kuste mij. vriendschappelijk.
„Denk er niet meer aan. En groet vooral
Klara van mij. Ik hoop haar spoedig eens
te bezoeken."
Over haar schouder heen groette zij mij
nog met de hand', toon hob rijtuig wegreed,
en langzaam klom ik dé drie treden op. Het
liefst zou ik een paar uren alleen geweest
zijn; maar Marie zeicbe ongerust: „Wil u
wat voortmaken, juffrouwDe familie is
reeds aan tafel en mevrouw 'heeft al drie
maal naar u gevraagd." Dus zette ik vlug
mijn hoed af, trok mijn handschoenen uit en
snelde toen naar d© eetzaal.
„Waarom kom je zoo slecht op tijd?" vroeg
papa boos.
Ik vertelde zoo kalm mogelijk, dab ik met
Frida uit rijden was geweest. Grootmama
fronste het voorhoofd, papa trommelde met
de vingers op tafel, Hans trok een bedenke
lijk gezicht en mama ja, mama deed
volstrekt niets. Maar allen keken de arm©
Klara aan, die vuurrood werd.
„Ik vind het heel lief van Frida," zeide
grootmama', „en Klara zal je er wel dank
baar voor zijn, Harriet."
Klara richtte trotsch het h'oofd op, „Waar
voor V'
Niemand kan zoo hoogmoedig zijn als Kla
ra, wanneer zij wil. Zij neemt dan tegenover
grootmama zulk een „voornaam air" aan, en
dat' hindert de oude dame ontzettend. Ik ge
voelde, dat er een storm in aantocht was.
Mama wees waarschuwend op Mario die juist
de borden verwisselde en natuurlijk aan
dachtig toeluisterde. Steeds harder trom
melde papa een marsdh op tafel.
Wordt vervolgd.)
