'ai
}4"te Jaargang.
Woensdag 24 October 1900.
No. 10378
De strijd om geluk.
fler
o.zi
ff
STADS-ZIEKENHUIS.
BUITENLAND.
VA
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen 1.25. Franco
■0 post 1.65.
Prjjs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dageljjks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóó.v een uur
,an "iet bureau bezorgd zijn.
BureauBoteretraat 68,
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeeiige voorwaarden. Taneven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummersdie Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Mein* advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan bet Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon Ho. 123.
s van
ezig),
rden
TA H
Siga-
t, en
De COMMISSIE VAN ADMINISTRATIE
poor het STADS-ZIEKENHUIS te SCHIE
DAM, zal op Vrpag 36 October 1900,
aanbesteden de levering van:
lO hectoliters aardappelenen
vleesch, vet, brood en melk,
dies ten dienste van dat gesticht.
De monsters der aardappelen moeten op
Jen dag der aanbesteding vóór 's middags
12 uur aan bet Ziekenhuis bezorgd zyn.
De voorwaarden van aanbesteding liggen
aldaar ter lezing op iederen werkdag des
Bioigens van 9 tot '12 uur.
De Commissie voornoemd,
VAN WESTENDORP,
Voorzitter,
W. A. VANDOLDER Dz.,
Secr.-Penn.
rare
>rn,
n en
met
óf
olen
ICD,
Een
Ino.
Een
van
- 50
ijzes
•ooi
len.
land
bei
ik
\tm
lijke
I
isiA
Uiëi
Aci
«i
Algeoieea overatcht.
SCHIEDAM, 23 Oot. 1900.
Zuld-Afrika.
Zooals te voorzien was, is bet kleine Boe-
renkommando, dat ziob dezer dagen van Ja
gersfontein meester gemaakt had, daarvan
teruggetrokken, toen bet Bntsdhe garnizoen
ie versterkingen ontvangen en daardoor een
overwegende numerieke meerderheid had ge
kregen. Maar een telegram van lord Roberts
meldt dat het kommando, alvorens terug te
trekken, er in geslaagd is een groot aantal
gevangenen, die in de plaatselijke gevange
nis waren opgesloten, te bevrijden en van
va pen en te voorzien. Maarschalk Roberts is
en zeerste verbitterd op de inwoners van
Tagersfontein, dio „zoowel mannen als vrou-
trea" bun landgenooten tegen de Engolscben
geholpen hebben. Men zou bijna aan een
verstandsverbijstering van den opperbevel
hebber gaan gelooven, waar bij" zulks niet
zeer natuurlijk vindt. Maar bij kondigt een
ivreedo wraakoefening aan. Kelly-Kennv zal
energieke maatregelen nemen tegen alle in
woners, dio ons verraden hebben
In een ander gedeelte van rijln telegram
meldt bijl, dat gedurende den laatsten
marsch van generaal Metliucn en kolonel
Douglas van. Ottosikop naar Zeerast, doze
twee officieren -ondenweg meer dan 20O vva-6
gens en 12 Boeren buitgemaakt hebben.
Maar daar bij qr bij voegt, dat de marsch
zeer moeilijk is geweest, kan. men de over
tuiging hebben (ook na zijn 'bericht dat Me-
tkuen en Douglas verscheidene dagen hebben
moeten vechten), dat het oen kleme Phyr-
rhue-overwinning is geweest, waarin de sol-
iaten van de Koningin veel meer manschap
pen hebben verloren, dan zij er aan do dap-
DOOK
PAUL ROBRiAN".
16)
Toen ik Frida een bezoek bracht, trof ik
ook mevrouw Breszlau bij haar aau eu ver
nam ik een menigte onaangename berich
ten, Wanneer de mensehen toch maar over
iets kunnen praten! Waarom letten zij niet
>p hun eigen gebreken
Zij beweerde dat Benno onophoudelijk bij
de familie Gradnau komt en dat zij al ge-
iiui ^kwenschen aannemen. Mevrouw Breszlau
hield deze bewering zoo sto'cstijf vol, dat ik
met eens tegen durfde spreken, uit vrees de
3waarheid te verraden. Ik zag wel, dat Fri
da haar moeder voortdurend een wenk gaf,
jttiaar het was tevergeefs, mevrouw Breszlau
was eeu en al bitterheid. Ik moest er voor
boeten, dat Klara haar lieven Siegfried ver
smaad heeft, en durfde niet eens de schou
ders ophalen, toen zij zeide, dat Benno zoo-
vee] schulden heeft, dat was in de gelieele
sted bekend; hij kon niet anders dan een
njk meisje trouiwen
Iu den herfst (komt Siegfried uit Parijs
'erug- Zij liet doorschemeren, dat hij heel
wat domme streken, heeft uitgehaald en de
pude heer woedend is. Met d'e punt van
aaar zakdoek wischte mevrouw Breszlau een
paar krokodillentranen af. „Die arme jon-
S®n was ook al te ongelukkig, toen hij op
reis ging J"
Toen deed zij zich plotseling heel lief
voor. en vroeg mij, of zij mij niet mocht fe-
Jciteeren. 1
Ik keek haar onnoozel aan. „Waarmede,
lelfnevrouw?"
>jlk heb er iets van gehoord, dat u ver-
jsere republikeinen hebben kunnen ontne
men. Aan het slot van dat deel van liet te
legram komt de aap weer uit de mouw
kijken: „Metihuen heeft he't land geplun-
dorden verweest." Een eeresabel voor
den held van Modderrivier
Daar, evnals bij Jagersfontein, is 't door
verwoesting, plundering en de wreedste aan
slagen op de vrijheid en het leven der be
volking, dat maarschalk Roberts beweert
Tranevanl te onderwerpen aan de „zachte"
Britsche heerschappij. Heeft men ooit een
grootere verblinding gezien dan die der En-
ge^chen
31aar men heeft ook nimmer in een „ver
lichten" tijd zulke d'aiden van barbarisme ge
zien. Europa', dat zich zoo „kleingeestig"
toont tegen een mogendheid die even zwak
is als Engeland het in werkelijkheid is, zal
dat Europa gaan inzien dat het genoodzaakt
is om zich to bemoeien met die misdaden te
gen mensclielijkheid en recht, cn er reken-
odhap van te vragen aan Groot-Britannië?
Zal dat Europa, liet gaan inzien nu op dit
oogenblik, dat „de Engelsche militaire auto
riteiten met het oog op de steeds toenemen
de activiteit der Boeren m den Oranje-Vrij
staat, cn de aangroeiende neiging, die er bij
de „neutralen" bestaat om de Boeren te hel
pen, besloten hebben draconische maatrege
len te nemen, ten einde de „stroopende bon
den" te vernietigen en de „neutralen" streng
te straffen voor alle sohendling van den eed."
't Is hemeltergend, zulke dingen te hooren
van militairen, die handelen op bevel van
Chamberlain en Rhodes, wier goudmijnen
gevaar gaan loop-en.
Nog een staaltje van Engelsche oorlogs-
taktk'k. Het ie genomen uit een Engelsch
blad en geschreven door een Engelsch
soldaat: „He hob deel uitgemaakt geduren
de 34 dagen van een patrouille, honderd
man sterk. In al dien tijd heb ik aoht
schoten gelost, maar d'es te meer hebben wijl
ons bezig gehouden met het in brand steken
van hoeven en heb stelen van vee. Wij1 heb
ben door het vuur verwoest achten twin
tig hoeven."
Of Europa tusschenbeide zal komen, ligt
neg in den schoot van do toekomst. Maar
president Kroger ia niet verr© meer.
Ook mocht Amerika wel eens denken aan
Cuba en Weylcr
Omtrent de operaties melden wij het vol
gende
Eeu nieuw telegram van lord Roberts con-
etateert, dat Metlruen gedurende zijn
marsch OttoskopZee rust 6 dooden en 14
gewondten gehad heeft. Hij' vermeldt niet de
verliezen van Douglas, die op zich zelf ope
reerde, maar hij voegt er bij dat „generaal
De la, Rey onophoudelijk op de flanken van
Methuen is".
Een ander gevocht is geleverd bij Honing-
Spruit en Seefontein bij Kroonstad, tussdhen
een sterk detachement Engelsdhe bereden in
fanterie van generaal Knook cn een kom
mando van honderd Boeren, die een stelling
bij den spoorweg innamen. Roberts zegt dab
loofd zijt met den langen luitenant Fritz
Wolf. Heel Berlijn beweert het."
Heel BerlijnDat wil zeggen Berlijn W.,
dat grooter babbelnest schijnt dan iedere
kleine stadIk bemoei mij niet met andere
mensohien, waarom bemoeien anderen zich
dan met mijl Wolf is een paar koeren bij
ons geweest. Dat ia toch nog geen reden, to
zeggen, dat ik met hem verloofd ben
Maar dat gaat zoo ond'cr goede bekenden
Zij noodigeu u dringend uit, zij doen zich
heel vriendelijk voor, en achter uw rug bab
belen zij, over u. 'tla meer dan erg!
Ik heb mevrouw Breszlau zoo eerlijk mijn
meenmg gezegd, als een jong meisje het een
oudere dame zeggen kan en misschien
wiel al te duidelijk, want ik trilde inwendig
van boosheid 'en opgewondenheid-
Frida stond op heete kolen gedurende dit
gesprek. Het speet mij voor haar, want ik
kon mij zeer goed voorstellen wat er in haar
ziel tmging. Z'"j gevoelt zich in haar omge
ving niet op haar plaats, maar op heel an
dere wijze dan ik. Haar fijngevoeligheid
wordt voortdurend gekwetst; want haar
ouders hebben met den snel verworven rijk
dom geen innerlijke beschaving opgedaan.
Maar toch blijft zij altijd geduldig en vrien
delijk, en nog nooit heb ik een onkinderlijk
woord van haar gehoord. Bij' ons is liet heel
andere. Welk een verschil, mijn aristocrati
sche vader met zijn keizer Frederik-baard en
die kleine pokdalige Breszlau! Toch mag ik
hem tog liever dan rijn vrouw; al is 'hij ook
een parvenu, het is ontegenzeggelijk, 'dat hij
een helder veratand heeft. Zij is zoo verba
zend oribeteekenenld, en ik geloof, wanneer
men in haar hersenen kon zien, dat men
slechts gedachten aan nieuwe Moederen en
schouwburg-kaarten zou aantreffen.
de Boeren verjaagd zijn met weinig verlie
zen bij de Engelscken 1 gewond.
Een aanval der Boeren op Fauresmith (bij
Jagersfontein) is afgeslagen. Engelsahen, drie
dooden, waaronder 1 officier en. 3 gewonden.
Nog een gevecht bijl Friedrichstadt (bij
Johannesburg). Generaal Barton heeft een
klein Boerenkomanando verjaagd, waarbij hij
2 dooden en 4 gewonden had.
Conclusie: De oorlog is uit volgens Ro
berts.
Omtrent president Krogers reis meldt
men nog de volgende bijzonderheden.
Naar de „Daily Express" uit Lore 1190
Marquez verneemt, is er geen betooging ge
weest bij het vertrek van president Kroger.
Den geheelen dag wapperden op "liet huis
van consul Pott de vlaggen der beide repu
blieken. Vrijdagmiddag werd aan boord van
de Gelderland een receptie gehouden
ter gelegenheid van president. Krugeris ver
trek. Onder de aanwezigen bevonden zidh de
zusters der Nederlaudsche ambulance, de
vreemde consuls en een aantal Boeren. De
President zag er zeer goed uit. Uit Marseille
wordt bericht, dat de gemeenteraad' besloten
heeft President Kroger niet op officieele wij
ze te ontvangen. Ook zal elke betooging op
straat belet worden. Aan dr. Leyds wordt
het voornemen toegeschreven, den President
tot Port-Sai'd tegemoet te reizen.
China.
De „Voss. Ztg." schrijft over de gisteren
door ons in haar geheel medegedeelde over
eenkomst 't volgende. Het is niet te ontken
nen, -dat in de overeenkomst een doel wordt
nagestreefd, dat iedereen voor volkomen
juist moet houden en dat algemeene bevredi
ging moet doen. ontstaan, vooral bij de mo
gendheden die in. China werkelijk een on
baatzuchtige etaalkunde volgen.
Omtrent do toestemming van de mogend
heden valt te melden, d!at van Rusland nog
niets is gehoord en dat Mc Kinley verklaard
heeft, eerst eenige nadere inlichtingen te
willen hebben over punt 3 vaa de Engelsch-
Duitsch© overeenkomst. Ook van Japan ie
men niet volkomen zekerzou 't zwijgen van
Rusland en .Japan soma zijn grond vinden
in een geheim verdrag, waarvan laatstelijk
mel'ding gemaakt werd.?
Ons vermoeden, -dat Aimerika en Rusland
zich van het Europeesohe concert zouden af
scheiden, blijkt tot dit oogenblik nog niet
geheel en al van grond ontibloo't. Trouwens,
iti vele kringen van Duitsdiland meent men,
dat het verbond tegen Rusland gericht zou
zijn, met het oog op de militaire bezetting
van Mandsohurije. Een der bladen vraagt
dan ook: „Welken grond heeft Duitsckland
om tegen de militaire bezetting van Mand-
schurijo op te komen en de stormram te
wordton van de Engelsche belangen in Chi
na?" Do „Voes. Ztg." daarentegen gelooft
volstrekt niet aan een Duitsdhe politiek, die
tegen Rusland gericht zou wezen en meent
dan ook dat alle mogendheden Rlueland in
Op een kalmen namiddag zaten grootma
ma en ik onder de koffie in de salon. Zij
had zeer goed geslapen, en ik had bijzonder
zorgvuldig koffie gezet ©n ook zelf koekjes
gebakken, die voor grootmama juist geschikt-
waren ui'tgewalleu niet te hard en toch
mooi broos. Zij streelde mijn hand en noem
de mij haar lief kind.
Toen zeide zij plotseling, en mijn hart
hield bijlna op to kloppen van vreugde:
„Hoeveel heeft een eerste luitenant eigen
lijk nog noodig voor toelage?"
Mijn hemel, het was de eerste maal, dat
zij op de quaes tie, die al mijn gedachten be
zighield, terugkwam Ik werd beurtelings
warm en koud. Op hetzelfde oogenblik wiard
er luid gebeld. Hoe noodlottigdacht ik bijl
mijzelf, dat wijl nu juist bezoek krijgen, nu
het mijn tijd was het ijker te smedenIk
sprong op om het meisje te zeggen, dat wij
niet thuis waren. Maar reeds öioorde ik pa
pa's stem, en trad liij binnen bleek van
woede. Eerst kon hij geen woord uiten. Hij
was buiten adem.
Mijn eerste gedachte, was dat er een onge
luk gebeurd zou zijn mama, Klara of
Hans maar -dat kon bijna niet! Eb dat
was heb ook niet, maar teek was het erg ge
noeg
Hans had 's nachts in de diub gespoeld
en op zijn eerewoord vijftig dliizend mark
schuld gemaakt, 's Morgens was hij doods
bleek naar huis gekomen ,en had alles ver
teld.
Den geheelen dag had papa rondgeloopen
van Pontius naar Pilatus, van den eenen
geldschieter naar den anderen, en bovendien
nog in' doodsangst, want wanneer het uit
kwam, was Hans verloren. Tezamen li ad! pa
pa twintig duizend mark kunnen krijgen.
God w-eet, voor -welken interest! HSji ver
zocht grootmama de andere dertig duizend
de eerite plaats, zidk bij de overeenkomst
zullen aansluiten.
Men ziet, de meeningen zijn nog al ver
schillend in Duitsche kringen.
Met het oog op de groote belangrijkheid
van heb tusschen Engeland en Duitsdhland
gesloten verdrag, m-eenen wij ook eenige be
schouwingen te moeten med'edeelen, die de
Engelsche pers er over houdt.
De Daily Graphic" zegt: „Men heeft ei*
aan herinnerd, dat bij het uitbreken van de
Chineesdhe crisis de Duitscho keizer ver
klaard heeft, dat hij zijn belangen identiek
beschouwde met die van Rusland. Het Rus
sische gouvernement echter doelde deze mee
ning niet, en toen de ontruimng van Peking
voorgesteld werd, werd het duidelijk, dat de
stappen van Duitechlanid geen echo- te Pe
tersburg gevonden hadden.
De aanneming der Vereenig'de Staten van
dit ontruimingsplan liet niet na, te Berlijh
ongerustheid te verwekken. Die angst nam
toe, toen er melding gemaakt world van een
nieuwo toenadering t use alien Japan en Rus
land, terwijl lord Salisbury de goheele
mensdhheid in spanning hield omtrent zijn
idees over Rusland'g plannen. Duitschland
was du?s bang, spoedig 111 China geïsoleerd
te zullen zijtn, vooral toen na de Bundesrath-
affaire de Engelsche premier zich niet- org
gunstig over Duitsdhland uitliet.
De beslissing van Engeland, het voorstel
O O
verwerpende, was zoolang uitgesteld om
Duitsdhland de groote moeilijkheid van zijn
positie te laten gevoelen. De Duitsche keizer
voelde zich echter nog met op zijn gemak-
Eenige weken geleden liep liet gerucht .n
diplomatieke kringen, dat Frankrijk voor
stellen zou doen om met Engeland tot een
overeenkomst te geraken, waarbij de integri
teit van Midden- en Zuid-China gewaar
borgd zou .worden, en zou ten doel hebben,
Duitsdhland voor altijd in het Oocsteu te
isoleeren. In die omstandigheden werden de
onderhandelingen geopend, die op de En-
gelsch-Dhitscike overeenkomst uitgeloopen
zijn." Men ziet, de „Daily Graphic" stelt het
voor, alsof Duitschland door Engeland op
sleeptouw genomen i-s.
De „Daily Telegraph" zegt: „dat sedert
het tractaat van Berlijn de Engelsche diplo
matie nooit zoo'n succes behaald heeft. De
Europeesche politiek treedt een nieuw phase
in, waarin Engeland een overwegenden, rol
zal spelen."
Hiertegenover leze men, wat de „Daily
No we" schrijft:
„Lord Salisbury heeft- eenige concessies
aan Duitsahjand gedaan, zonder er iets voor
in de plaats te krijgen." Of heeft Duitch-
land misschien beloofd, ricth .niet te m sagen
in den Zuid-Afrikaanschen oorlog? De .Dai
ly-Mail" toch schrijft: „Door d'e Eugalseu-
Duitscho overeenkomst zullen alle stappan
van Kruger bij) het Duitsche hof vruchteloos
zijn."
De „Standard" legt artikel 3 aldus uit
„Indien andere mogendheden in China ter
ritoriale voordeden trachten te behalen, *t
mark te geven. Het was een vrecselijke scè
ne. Papa, die zich vernedlerde voor de oude
vrouw, die hij altijd had gehaat en mot tra
nen in d'e oogen bedelde voor zijn eenigen
zoon, die zeker zijn ontslag kreeg, wanneer
de sehul'd den volgenden morgen niet wierd
betaald
Hans, rijn on tel ag! Dat beteekendedom
kogel, want na zulk een smaa'd kon een
Dükren niet langer leven
E11 grootmama bleef onbewogen. Was rij
heb werkelijk? Of wilde rij ons nogmaals
haar macht laten gevoelen? Wij moeten er
dubbel zwaar voor boeten, nu wijl eenmaal
beproefd hebben, haar invloed te loochenen
Bovendien was Hans vroeger haar lieveling.
„Laat hem zijn ontslag nemen en een an
der loven beginnen, wat mij betreft als kell-
uer of koetsier in AimerikaMisschien wordt
hij nog eens een bruikbaar mensch, wanneer
lüj moet -werken. Betaal ik vandaag zijn
schulden, zoo zal liij, morgen wieer nieuwe
maken. Laat hem zijii ontslag maar nomen
Hij heeft het verdiend."
Grootmama stamt niet van een oude offi-
ciersfamilie af. Met onze denkbeelden kan zij
zich volstrekt niet vereenigen.
Eindelijk gaf papa het op, langer tesince
ken. Do< dsbleek nam hij rijn hoed en stond
op. Hij wankelde en ik sneld'e toe, om liem
te ondereteiuien- Daar schoot mij iets te
luimen.
„Ik ga met u mede, papa. Ik weet, wie
mij iie'jeu zal, wanneer'grootmamai ons niet
helpen wü."
Ik snelde naar mijn kanier om mij! gereed
te maken.
Oubewcegüjk stond papa daar, toen ik we
der Vonenkwam,
„Waar wil je keen, Harriet V' vroeg groot
mama.
„Naar Frida," zeide ik vastberaden.
zij in het Noorden (Rusland), 't rij. in het
Zuiden (Frankrijk), zullen Engeland en
Duitschland zich genoodzaakt zien, daarvoor
a^Ja-doltoss teiling te zoeken in andere stre
ken van heb Oosten."
Men rietzooveel hoofden, zooveel zinnen
Sir E. Satow, de nieuwe gezant van Enge
land, is te Peking aangekomen met een mi
litair geleide. Sir Macdonald zal h eden vei-
trekken.
'Uit Tïea-lsin wordt aan de „Daily Mail"
geseind, dat maarschalk Von Waldersee ziek
is tengevolge van dysenterie.
De „Standard" vernoemt uit Shang-hai,
dab het contingent van Se-Tchauen, 7000
man sterk, te Seanglang is aangekomen, cp
250 mijlen ten Zuidoosten van Kiang-Sang,
Dat contingent is naar die plaats op weg om
den Keizer te beschermen.
Een bericht uit Swatow zegt, dat de Ohi-
neosche troepen onder bevel van generaal
Liu-Yong-Fou verslagen rijn bij) Oua-Kaa-
Fou (in de provincie Kouang-iSung) door de
Triaden, die zich gereed maken, Kanton aan
te vallen. AEo generaals in de genoemde pro
vincie vragen versterkingen aan. Men ziet
dus, dat de opstand riek uitbreidt. Onder
voorbehoud maken wij melding van het be
richt, dat de dag van heden bestemd zou
rijn voor den moord van alle Christenen en
bekeerden in Houang-Tung.
Ten slotte maken wij melding van een
brief van den Chineesdhe li keizer, aan presi
dent Louibet ditmaal, natuurlijk weer om
tussdhenkomst en spoedig begin der onder
handelingen. Welk staatshoofd zal nu een
brief krijgen
Gemengde Mededeellngen.
Naar de ïPitit Bleu" meldt hebben de
diamantwerkers te Antwerpen tot algemeene
weikstaking besloten.
Naar de nPetit Bleu" uit Parijs verneemt,
heeft de minister van oorlog generaal A ndré
de laatste hand gelegd aan een wetsontwerp
volgens hetwelk de krijgsraden in tyd van
trede aan de burgerlijke rechtbanken onder
geschikt zullen zyn. Voorwaar een daad van
moed Dreyfus is niet voor niets martelaar
geweest.
De dader van den aanslag op den Sjah
te Parijs is door de Kamer van inbeschul
digingstelling naar het Hof van Assises ver
wezen. De zaak zal vermoedelijk in het laatst
van November vooikomen.
De Spaansche crisis heeft ditmaal niet
lang geduurd. De heer Azcarragua heeft reeds
een nieuw kabinet gevormd als volgt samen
gesteld minister-president, Azcarragua
justitie, Vadillo; buitenlandsche zaken Com
pos; financiën, Allende Salajas; binnenland-
sclie zaken, Ugantilandbouw Sanchez Toco
oorlog, Linarez; onderwijs, Gaicia Alix.
De ondersecretarissen van binnealandsche
zaken, de prefect en de burgemeester van
Madrid en verschillende audere prefecten
namen ontslag. Er is sprake van het garni-
Grootwama lachte spottend.
„Naar Frida? Je zoudt geld aan willen
nemen ron de mensdhjen, wier zoon Klara
aigïwezen heeft?"
„.Frida siaat hoog genoeg, om verschil te
maken tusschen mij en het blauwtje, dat
Klara Siegfried bezorgd heeft."
„Ik sta 't niet toe," zeide grootmama op
gewonden. „Juist bij die mensdien zal je
niet bedelen voor jo broeder. Ik zou mij
voor hen schamen."
„Kom, vader!" zeide ik en legde rijn arm
in den mijue. Grootmama versperde ons den
weg,
„Harriet! Bedenk wat je doet1"
„Ik moet al mijn trots verloochenen,
grootmamaHet is een verschrikkelijke
stap, dat weet ik. Maar Hans moet gered
worden de laatste der familie en papa'fe
eenige zoon. Ik waag het! Dat zweer ik u!"
Toen gaf rij toe. „Jullie rijt allen dwazen
met je familietrots maar wanneer je jezelf
in 't ongeluk wilt storten mij goedHans
heeft- in één nadht- alles verspeeldpast maar
op, dat hij' jullie allen niet- tot den bedelstaf
brengt
Papa herademde weer en stamelde„Dank
u! donk u!" en wilde haar hand kussen.
Maar rij wenkte hem en mij heen te gaan
en liet haar kamenier zeggen, dat rij naar
dte Bank moest.
's Avonds bracht rij het geld en gaf heb
aan papa. Mama was meer -dood, dan levend,
en Hans, de arm© zondaar kon maar niet
begrijpen, dat hem genade gesdlionken werd.
Papa en Hans r-eden toen samen heen, om
de schuld te betalen.
(Wordt vervolgd.)
