N
;g
12 54"* Jaargang.
n
Vrijdag 26 October 1900.
No. 10380
ark
Si
De strijd om geluk.
h
mg
),ooo
sso
STADS-ZIEKENHUIS.
BUITENLAND.
ff,
ÜU
23
ïwaar-
*ekei
el bie-
t
Ie vol.
1 Mark,
lark.
>,000
»,000
8000
3000
1SOO
1000
300
200
1 raagt
J. lot
M,
ie tot
Mark,
iet de
t. tol
fideel
3,80
1,?S
-,90
assen
orden
splan
taat,
'zend,
vangt
Is ge-
trek-
ui ie
t en
r de
omlig
«mts,
rraa;
oedig
eedlg
SCHIEDAM !S«IE COURANlf
Deze courant verschijnt dagelyks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
post fi. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóó>- een uur
aan 'iet bureau bezorgd zijn.
Bureau Boter»! raat OS.
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde klei»* advertentie» opgenomen tot den prjjs van 40 cents
per advertentie, by vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intcrc. Telefoon Blo. 123.
De COMMISSIE VAN ADMINISTRATIE
voor het STADS-ZIEKENHUIS te SCHIE
DAM, zal op Vrijdag 26 October 1900,
aanbesteden de levering van:
10 hectoliter» aardappelenen
vlcench, vet, brood en melk,
alles ten dienste van dat gesticht.
De monsters der aardappelen moeten op
den dag der aanbesteding vóór 's middags
12 uur aan het Ziekenhuis bezorgd zyn.
De voorwaarden van aanbesteding liggen
aldaar ter lezing op iederen werkdag des
moigens van 9 tot 12 uur.
De Commissie voornoemd,
VAN WESTENDORP,
Voorzitter,
W. A. VAN DOLDER Dz.,
Sec.-Penn.
JRG.
it
lam-
lijke
i
isch
Uien
Act
hun
re.
4 (gemeen overtlchi.
SCHIEDAM, 25 Oct. 1900.
Zuld-Afrlka.
In tegenspraak met de berichten, dat in
Marseille president Kruger niet officieel ont
vangen zal worden, meldt »La Presse", dat
in een interview met dr. Leijds deze ver
klaard heeft, dat Flassières, de revolutionair-
socialistische burgemeester van Marseille,
president Kr uger zal begroeten, omringd van
de leden van den gemeenteraad. Ook heeft
dr. Leijds verklaard, dat hij op een kruiser
de Gelderland tegemoet zal gaan om
president Kruger te begroeten. President
Loubet zal Kruger op het Elysée ontvangen
met de eerbewijzen, verschuldigd aan het
hoofd van een staat. Loubet zal daarna een
bezoek brengen aan Kruger. De Parysche
gemeenteraad zal Kruger om de eer verzoe
ken, een bezoek van hem te mogen ontvangen
op het stadhuis. Kruger zal waarschijnlijk
10 November landen.
Indien dit alles waar mocht zijn, dan han
delt Frankrijk heel wat netter dan België.
Een waardig protest tegen het besluit van
de Belgische regeering geeft de Petit Bleu".
Dat blad schrijft
Verschillende inlichtingen stellen ons in
staat te geiooven, dat dit bericht ongelukkig
genoeg juist is.
ïAls het zoo is, kan men zeggen, dat de
Belgische regeering tegelijkertijd het bewijs
geeft van gebrek aan moed en gebrek aan
tact, waarvan zij aan de publieke opinie
rekenschap zal moeten afleggen.
Wanneer zij bij gelegenheid van liet ver
blijf van president Kruger in België, dat
nog lang niet vaststond, betoogingen ten
gunste van de Boeren had willen voorkomen,
had zy zich niet tot het Transvaalsche gezant
schap moeten wenden, maar tot de comi
tés, die eventueele manifestaties voorbereiden
en die in het belang van het land en de rust
DOOR
PAUL ROBRAN".
18)
Ik heb Klara vandaag gezegd, wat ik in
Beuno's plaats zou doen. Zij lachte spottend.
„Aifstand van dien uniorm doen? Ben jo
dwaas? Moet hij misschien agent worden
van een verzekering,maafsaliaippij of iet© der
gelijks? Ik dank er hartelijk voor! Ik wil
Hiijn maatschappelijke positie verbeteren,
maar niet verminderen."
„En waaneer je nog jaren lang moet wach
ten?"
„Ja, wanneer," zeide zij raadselachtig.
„Wat bedoel je
■Zij keek toornig om zich been. „Wanneer
«et zoo lang nog maar duurtToen sprong
aj plotseling op.
„Ik laat niet met mij spelen dat kan
j® hem zeggenJij bent toch tegenwoordig
®jn vertrouwelinge I"
Met schrik drukte ik mijn handen tegen
mijn hart. „Ik
„Ja, jij 1 Je hebt altijld wat met hem te
bespreken
„Over jouWij spreken slechte over jou
„vindt hij dat op den duur niet verve
lend!"
„Hij om over jou te spreken? Klara,
^aar moet dat om 'a hemels wil heen, wan
neer jij
„Laat me met rust! Jdj kunt er ook niets
®an veranderen."
„Waaraan? Zeg mij toch waaraan?"
van president Kruger dan wel hun plan zou
den hebben laten varen.
>Door zich te wenden tot de legatie, in
termen waarin bijna een verbod vervat is
voor een verblijf in België van een eerbied
waardig staatshoofd, die s!ech«s het ongeluk
heeft het edele en zwakke slachtoffer te zijn
van' een groote en begeerige natie, is zij niet
alleen te kort geschoten in de regelen der
internationale etiquette, maar heeft zy ook
te kort gedaan aan de tradities van gast
vrijheid van België.
Zij heeft echter nog erger gedaan, Door
iets openbaar te maken, dat zij beweerde
^confidentieel" te zijn, heeft zij zelfs de wet
ten der kieschheid verzaakt, klaarblijkelijk
om eens lief te kunnen zijn tegenover een
mogendheid, die misbruik maakt van het
recht van den sterkste tegenover Transvaal
en misschien later tegen andere kleine staten.
Bovendien heeft zij tegenover deze groote
mogendheid zelf een onhandigheid begaan
die haar niet de dankbaarheid van deze natie
zal doen oogsten. Want door een officieus
agentschap te laten zeggen dat zij, naar aan
leiding van het verblijf van den heer Kruger
anti-Engelsche manifestaties vreest, formuleert
zij onnoodig een wreede waaiheid voor En
geland.
slnderdaad zouden de toejuichingen tegen
over den heer Ktuger een absolute blaam
zijn aan het adres van Groot-Biittannië. Iedere
ovatie voor een slachtoffer is een afkeuring
ten opzichte van den beul. Maar door dat te
bekennen, doet de regeering zich minder aan
genaam voor aan de natie, die zij met ons
wil verzoenen.
>>Ten slotte is deze stap van het Kabinet
als die werkelijk gedaan is een over
bodige onhandigheid in dien zin, dat zij de
Belgische opinie niet zal-beletten om luide
haar bewondering uit te spreken voor den
verdediger van Transvaal en haar veront
waardiging ten opzichte van de overweldigers.
Integendeel zullen door de pers en misschien
ook door andere stemmen, deze gevoelens
zich juist krachtiger gaan uiten, naarmate
men ze tot zwijgen zal trachten te brengen."
Te midden van de collectie oorlogsberich
ten, welke Roberts ons zendt, komt na langen
tijd de naam van president Steijn voor. H.-i
schijnt dat hij op marseh is naar het Oosten
van Transvaal, zonder twyfel komende uit
de streek die zich uitstrekt ten N. van Pre
toria tot Zoutpansbeig en dat hy van plan
is zich te vereenigen met de la Rejj, die het
generaal Methuen en kolonel Douglas nogal
lastig maakt. Hy zal wel eenige troepen van
Viljoeu en Botha by zich hebben, die nu vry
in hun bewegingen zijn na het terugtrekken
van Bulier, Lyttleton en French. Het is dus
waarschijnlijk dat het Oosteu van de Trans-
vaat een beiangryk oorlogscentrum zal wor
den, terwijl French zijn moeilijken tocht
naar Standerton en Heidelberg zal voortzetten
en De Wet zal opereeren van het Noorden
naar het Zuiden van den Vrijstaat.
Een opmerkelijk teeken is de afwezigheid
van ieder plan-de-campagne in de operaties
van liet Engelsche leger. In den Vrijstaat
b.v. gaan een paar Engelsche generaals en
komen terug en gaan nog eens. Dit is hét
succes van de Boeren, zegt de Petit Bleu",
dat de Boeren door hun troepen te ver-
Zij Bet mij staan en sloot zich in haar ka
mer op.
October 1888.
Alles tusschen hen ia uit. Het is mij on
mogelijk- meer te sdhrijiven.
De aanleiding tot de verbreking van hun
engagement is een gesprek geweest, dat wij
in de paardentram gehoord hebben. De men-
sdhen zijn tooli zoo onvoorzichtig. Wat vangt
men niet dikwijls veel op van intieme fami
liezaken uit het onderlboud van een paar
bekenden, die elkander ontmoeten!
Het waren twee dames, die mot de familie
Gradnau omgaan en elkander heb nieuwste
praatje meedeelden dat de knappe von Les
ten Cecilia Gradnau het hof maakt en iede
ren Zondag bij haar is d'at hijidikwijls te
dineeren wordt genoodigd en zoo voort-
Zij sprake» ook over Klara, zonder te we
ten, dat zij tegenover haar zat. De eenige re
den, waarom do verloving nog niet publiek
werd, zou zijn, dat de naam eener generaals-
doehter in deze quaestie dikwijls werd ge
noemd
Klara's lippen verbleekten. Maar zij greep
krampachtig mijn hand, toen ik in mijn op
gewondenheid wilde opspringen en de beide-
babbelkousen beletten verdfer te spreken.
„Houd je kal'm fluisterde zij. „Het is
niet nieuw voor mijEn flr wil hooren, wat
zij elkander vertelen."
Zonder dat het in het oog -viel, boog zij
zich een weinig voorover, maar het waa"vol
strekt niet noodig geweest, want beiden za
ten tegenover elkander en moesten bijl het
spreiden nergens vat op zich geven en overal
aanvallend kunnen optreden.
Omtrent French's tocht van Carolina uit
meldt Roberts
d Generaal French heeft 20 dezer Bethel
bereikt, na gedurende het grootste gedeelte
van zyn tocht tegenstand ontmoet te hebben."
Hij meldt verder een strijd van generaal
Paget by Pienaar's Rivier en bevestigt den
aanval op het convooi van Methuen door de
Boeren by Zeerust.
Ten slotte deelt hy den aanval op een
Engelsch detachement fourrageurs by Fre-
dericketadt mede (zie de telegrammen).
Tot zoover loopt de collectie van Roberts
Verder wordt nog melding gemaakt van
gevechtpn van generaal Errol in den omtrek
van Mafeking, waarbij de Engelschen 1 doode
en 6 gewonden hadden.
Van de vrijwilligers uit de City, die in
Londen feestelijk ontvangen zullen worden,
zgn er op het schip Aurania reeds 3
gestorven en 11 anderen stervende, tengevolge
van een ziekte, die zij in Transvaal hebben
opgedaan.
Geïntervieuwd bij het aan wal gaan te
Napels, heeft de heer Malherbe verklaard,
dat er ^onuitgegeven documenten over de
geschiedenis van den oorlog zullen openbaar
gemaakt worden, die ons in staat zullen
stellen te oordeelen over Ktuger en Cham
berlain."
Dan zal er wat los komen I
Chamberlaiu zeide o a. in een redevoering
te Londen
nik hoop, dat de federaties vao Canada
en Australië een voorbeeld zullen zijn voor
Zuid-Afrika. Deze federaties kondigen de
imperialistische federatie aan, die het Britsclie
ryk in staat zal stellen, zijn zending van
recht, beschaving en vrede verder uit te
voeren."
China.
Wat Duibschltad en Engeland ook mogen
beweren, hot iijjkit toch wel, dat bun overeen
komst gericht is tegen; RuilianJd. Verscheide
ne Buitsdhe bladen; beginnen dan ook een
andere richting in, t© kaan. Hot „Berliner
Tagebliafct" bijv., dat in het begin geen zefeer
oordeel durfde uitspreken omtrent het trac-
taa-t, zet thans do quaes tie- aldus uiteen
„Het is en blijft een feit d-at de linie
Ohailar-Tsiteikar-Kirin-Muk'den-Port Au-ttar
die het geheels noord-elijikes deel' van China
en Korea beheerscht', door Russische troepen
bezet wordt gdhbud-en. Een onttzag] ijk gebied
'wordt daardoor aan -den militairen' en por
tieken invloed van Rusland overgeleverd. En
Uitsluitend aan Rutland's invloed, Want er
'is geen mogendheid, die in de tegenwoordige
omstand ighedenr i n staat eou zdjn dén- Rus-
sasdhen invloed, ook met geweld, tegen te
tfian.
Do gedeeltelijke terugroeping van Rusa-
bdlre troepen verandert aan dien toestand
niets. De Russische strijdmacht in Aizië is,
'krachtens do organisatie, nog steeds zeer
aanzienlijk. Naar een gematigde schatting
zijn er nog ministens 80 a 90,000 man Rus
sische troepen in China bijeen.
„Dat deze troepenmacht, na de bezetting
van suSk een groot deel van hot öhineesahe
leven, dat de wagens maakten, luid spreken.
Tot den laatsben droppel nam Klara het
vergif in zidh op. Bij do Pofasdammerbrug
stapten wij uit, en nog steeds ging het
tweetal voort, elkander te vertollen van don
„knappen Lesten", en van alles, waar zij iets
van gehoord hadden.
Ik deed mioeite te lachen, toon Wij' weer
op straat waren.
„Hoe kan je die domme praatjes nu toch
geiooven
Zij keek mij met zulk een wilden blik aan,
dat ik niet verder spra'k. Zij was buiten zich
zelf, dat zag ik wel- Het eerste, wat ik in on
zen corridor zag, was Ben no's muts en zdjn
sabel.
Onze ouders waren uitgegaan. Benno zat
alleen in de kuiskamer en bladerde in een
boek. Hij sprong op en kwam ons glimla
chend' te gemoet. Maar Klara, week terzijde,
bleef voor hem staan an trok haar hand
schoenen uit.
Zijn glimlach verdween, en een misnoeg
de trek vertoond© zich op zijn openhartig
gelaat. „Alweer in een slecht humeur 'i Geon
antwoord Dus weer een scène. Ik vind, dat
wij tegenwoordig scènes genoeg- maken
vindt je ook niet, Harriet?"
„Ach, Benno Klara beeft zich boos ge
maakt
„Je behoeft voor mij niet te spreken. Har-
riet. Dat kan ik zelf wel. Wil je mij eens
antwoorden, Benno? Ben vorigen Zondag
was je verhinderd te komen. Je moest naar
een dineetje van de dub in Casino, niet
waar?"
Bqnno beet zidli op de lippen.
„Neen I" zaidte hij toen kortaf.
„IMaar je hebt het mij gezegd."
rijlk, van groote politieke beteéken-is is. moet
voor een ieder duidelijk zijn
Volgens het „Berk Tagöbl." nu tracht de
üosHehen Eligeiand en Duitschlamd aange
gane overeenkomst tegenover deze politiek
een vredelievende staatkunde van ontrui
ming te plaatsen,, en- 't machtsmisbruik van
één zijde te voorkomen.
Lr'Russisch© kringen 'is de indruk dan
ook, dat het tractaai een teeken van wan
trouwen is in d-e verzekeringen, 'betreffende
de eenstemmigheid der mogendheden. Wij
acliten het, van belang te melden Wat de
Russische bladen schrijven
Eén blad, do „Nowosti", acht de overeen
komst mogelijk, onder voorwaarde dat, aan
do vier artikelen een vijfde zal worden toe
gevoegd, in dien geest dat China verdeeld zal
worden, wat het blad onvermijdelijk acht.
De „Russia" zegt:
„Op het oogenblik, dat onze gezant (ba
ron von Giors) naar Peking terugjk-eort -om
de onderhandelingen met Li-Hung-T-sahang
en prins Tschm te openen, etaan wij met m
een vriendschappelijk gezind Europeesch
concert, dat acht geeft op den dirigeerstok
van den leider, maar tusschen versdi illende
muzikanten, die elk wat and cm willen bla
zen, en waarvan, er twee, Engeland -en
DuitsohOïmd, een duet uitvoeren.
„Wij moeten ons maar herinneren,, dat
Rusland' in het verre Oosten gewoonlijk al
leen moet- staan,en dat de Russische poli
tiek een. beslist doel heeft, waarheen wij
moeten streven zonder aarzelen en zond-er
een modus vivendi to zoeken mot «enige an
dere mogendheid.
„Een oud sprekwoord zegt: „Wat goed' is
voor een Rus, is vargif voor een Duiteoher",
en onder dien, naaan wordt iedere vreemde
ling verstaan.
„Goddank is Rusland krachtig genoeg om
alleen te handelen."
De „Nowoje Wremja" zegt ,o. a.
„Indien Ruskind, zich aansloot 'bij' het Bn-
gelscbBuitsch tractaat, zouden de Engel
schen en Duitschers zich m zulken grooten
getale te Nioe-tschiwang, te Shnn-hai-bw'an
en zelfs te Dalny vestigen, dat het moeilijk
zou zijn, hen er weer uit te krijgen. En <r
zouden groote gevaren voor Rusland' ont
staan, ais het mededingers had, zoo dicht in
de buurt van, Mandschurije Wij -kunnen
ten Noorden van de Pei-ho geen anderen in
vloed toelaten, dan dion van onszelf."
'tls moeilijk, -uit dit alles iets positiefs af
te leiden, noch is het mogelijk iet» omtrent
de toekomst te voorspellen,, ja zelfs te ver
moeden met de ChmeeBche quaestie is het
als met den öhineeschen staart, nu eens op-
bi adem, dan weer laten zakken.
Over Amerika's 'houdinsr verneemt de
„New-York Herald" uit Washington dab de
regeering der Vereenigde Staten niet voorne
mens is, de overeenkomst te todkonen, om
dat zij gericht is tegen Rusland en de ver
houding tusschen de Vereenigde Staten en
Rusland allenhartolijlkst ia
Uit Berlijn wordt gemold, cfafc Oostenrijk
en Itailië ge teekend hebben. Van, do andere
mogendheden is nog geen bericht.
Na al de opgeschroefde berichten in de
„Omdat ik er niet van hond, dat je mij'
jaioersdhe scènes maakt zonder reden!"
„Zonder reden Werkelijk volkomen zon
der reden? Je kunt gerust hier blijven, Har
riet."
„Ik ben hier overbodig," zeide ik met,
moeite. „Morgen lieb jullie er spijt van, dat
ik er bij geweest ben, wanneer alle© weer in
orde is. Wees toch met zoo dwaas!"
„DhVaas?" zeide Klara met vlammenide
oogen. „Ja, ik ben lang genoeg dwaas ge
weest. Mijn geh-eele jeugd hcib ik hem gege
ven, slechts voor hom geleefd en nu maakt
hij bet eerste het beste rijke meisje liet hof."
„Heb jij jo dan nooit het hof laten ma
ken, Klara
„Den'k je dat? Dan spijt het mij, dat i.k
me juist me o jou verloofd heb. Maar een
verloving is het feitelijk nog met. Wij be
hoeven, wanneer wij elkander 0119 woond te
ruggeven, er mot niemand over te spreken."
Hij nam baar beide hamden i-n d-e zijne.
„Klara.' Je drijft me- tot het uiterste met
je spot!
„Jou? Waarom zeg je geen voord om je
te v-ero-mtsch.nldagen Dan zou ik jc nog .kun
nen geiooven maar i'b ben sedert lang
een, last Voor je je wlauht er sledhte op,
dat ik je je Woord terug geef
„Het zou eigenlijk als eerlijk man mijn
plicht zijp, want je weet, hoe lang het nog
zal moeten duren eer ik jo een tehu-is kan
aanbieden nu, nadat ook onze laatste
hoop door Hans vernietigd is en ik weet
volstrekt met, wat ervan wonden moet,
wanneer je ouders, aieli verder zoo tegenover
mij gedragen al© in den laatsten tijid en
wanneer je nu zelf geen vertrouwen mec-r in
mijl «telt
Engelsch© dagbladen, omtrent het Duitsch-
Engelseh verbond is het opmerkelijk wat de
„Times" in een artikel over hot tractaat
zegt. Heb blad beweert dat de eigenlijke por
tee van het v-eirbond niets anders zou zijn
dan oen onderlinge waarborg, die de beide
rijken elkaar hebben wil-len geven, tegen de
mogelijkheid dab een van beide zich zou
meester maken van het <M van de Yang-
tee-Iviang. Duibschland zou ongerust zijn ge
weest in het begin van d-o CTnmeesdbe crisis,
over den uitdruikkeilijlk uitgesproken Wensch
dat Engeland alleen liet dal zou bezetten,
eon plam, dat Frankrijk verhinderd heeft
tot werkedijkheiI te komen, maar Duitsch-
lan ddat ook waarborgen wilde hebben voor
do toekomst, lreéft Engeland er toe gebracht
het verbond te sluiten.
Mocht dit zoo zijn, dan kan Von Biilow
met -groote voldoening op zijn eerste dood
als rijkskanselier terugzien.
Volgens een telegram uit Kanton, hebben
zeeroovers op 10 mijilen van die plaats, een
schip -aangevallen dat ongeveer 100 reizigers
vervoerde, aan wie zij- hun geld ontstolen
hebben. Een zou 1000 piasters, anderen, 200
a, 300 piasters op die manidr verloren heb
ben. De roovers zijn met hun buit ontsnapt.
De bevolking voorzi-et, dat diefstal en zee-
roóveriji in den loop van het jaar in sterke
mate zullen toen cru-en.
Uit Tien-tsin meldt men, dlat generaal
Campbell', die 3e Engelsche fcolonnes geleid
de naar Pao-ting-fu (uit Tien-bsin vertrok
ken, niet uit Peking), den 17en dezer te Po-
ang is aangekomen. De stad was gedurenf-
de de laatste veertien dagen door 1500 Ohi-
neezen bezet, duizend ar van ei ju naar het
Zuiden getrokken. De CJIiineesche generaal is
18 dezer zwaar geiwond in een gevecht tegen
do Boksers bij Pan-Chiai-Kou.
'--eucngde Hcdi-iiccltncen.
Naar de ïSoleil" mededeelt staat de reis
van generaal André in veiband meteen expe
ditie in het Tuatgebied, die het volgend jaar
zou moeten geschieden.
Hel lor.nis in het proces Picquart tegen
het schendblad »Le Jour", dat liep over de
photographic PicquartSehwartzkoppen is
uitgesproken. De uitgevei van »Le Jour" is
veroordeeld tot 2000 francs boete, Possiers
tot 6 en Gallé tot 4 maand gevangenisstraf.
Bovendien zijn alle drie nog veroordeeld
tot 30.000 francs schadevergoeding en 60
aankondigingen in de dagbladen.
De Duitsche Keizer heeft te Barmen en
Elbeifeld, waar hy het stadhuis inwydde,
weer twee speechen afgestoken.
Er loopen in Duitschiand geruchten over
een miuisterieele crisis.
Volgens een telegram uit Manilla heeft
Buericamiw, de leider der Filippino's een
brief ontvangen, die naar men beweert van
Aguinaido afkomstig is waarin den vroegeren
revolutionnairen chefs, die thans te Manilla
zijn, wordt bevolen af te zien van de vorming
van politieke partijen en alle pogingen om
tot de pacificatie van de Phiiippijnen te
komen, te stakeo.
„Dan. zal het 't beste voor ons zijn, to
■iden," zeide Klara mot onk-eilspelLendq
/ito.
liui.iio aweeg. Krampachtig wirong ik de
handen. Hot was zoo v erschri -kkejjjk, dfe
d'oodsoho stilte, on die onnatuurlijk© kahqte
van Klaxa, in Wier lijkkleurig gelaat geen
spier vertrok. Langzaam hief Klara toen
haar hanidi in de hoogte -en ide-od den ring
van liaar vinger, dien hij, haar bald gegeven
een eenvoudige ring sneb zijn monogram
hield hem nog oen oogenblik vast en leg
de hem toen op tafel-
„Hiermede verbreek ik onse verloving,"
zeide zij opgewonden.
Benno stond daar wezenloos en onbewege
lijk mot de oogen naar don grond geridiit.
Toen greep hij langzaam naar den ring,
deed den zijne van don vinger en legde hem
op do plaats, waar de andore zooeven gele
gen had. Ik vaéborg mijn ge-laat in ide hein-
den, om niets te zien jnaaj- ik hoorde nog
het ruisdien 'van liaar japon en toen was
ik met h-em alleen.
„Benno," zeide ik, „maar dat is toch. niet-
mogelijk
Hij autiwoondde niet. /Zwijgend greep hij
mijn hand, kuste zo on drukte zo toen to
gen zijn oogiem. Ik voelde, dat d-ezo vochtig
waren.
„Ik aal Klara terugroepen, Benno
Hij sohudfde het hoofd. „Heb is beter zoo."
Toen gi-ng hij heen. Voor de laatste maal
zag ik hem in onze kamera, voor de laatste
maal hoorde ik zijn stlap in ons huis toen
viol -ie deur adhter hem dicht en ik was
moederziel alleen. 1
(Wordt vervolgd