N ;g 12 54"* Jaargang. n Vrijdag 26 October 1900. No. 10380 ark Si De strijd om geluk. h mg ),ooo sso STADS-ZIEKENHUIS. BUITENLAND. ff, ÜU 23 ïwaar- *ekei el bie- t Ie vol. 1 Mark, lark. >,000 »,000 8000 3000 1SOO 1000 300 200 1 raagt J. lot M, ie tot Mark, iet de t. tol fideel 3,80 1,?S -,90 assen orden splan taat, 'zend, vangt Is ge- trek- ui ie t en r de omlig «mts, rraa; oedig eedlg SCHIEDAM !S«IE COURANlf Deze courant verschijnt dagelyks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco post fi. 1.65. Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóó>- een uur aan 'iet bureau bezorgd zijn. Bureau Boter»! raat OS. Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier van zijn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde klei»* advertentie» opgenomen tot den prjjs van 40 cents per advertentie, by vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Intcrc. Telefoon Blo. 123. De COMMISSIE VAN ADMINISTRATIE voor het STADS-ZIEKENHUIS te SCHIE DAM, zal op Vrijdag 26 October 1900, aanbesteden de levering van: 10 hectoliter» aardappelenen vlcench, vet, brood en melk, alles ten dienste van dat gesticht. De monsters der aardappelen moeten op den dag der aanbesteding vóór 's middags 12 uur aan het Ziekenhuis bezorgd zyn. De voorwaarden van aanbesteding liggen aldaar ter lezing op iederen werkdag des moigens van 9 tot 12 uur. De Commissie voornoemd, VAN WESTENDORP, Voorzitter, W. A. VAN DOLDER Dz., Sec.-Penn. JRG. it lam- lijke i isch Uien Act hun re. 4 (gemeen overtlchi. SCHIEDAM, 25 Oct. 1900. Zuld-Afrlka. In tegenspraak met de berichten, dat in Marseille president Kruger niet officieel ont vangen zal worden, meldt »La Presse", dat in een interview met dr. Leijds deze ver klaard heeft, dat Flassières, de revolutionair- socialistische burgemeester van Marseille, president Kr uger zal begroeten, omringd van de leden van den gemeenteraad. Ook heeft dr. Leijds verklaard, dat hij op een kruiser de Gelderland tegemoet zal gaan om president Kruger te begroeten. President Loubet zal Kruger op het Elysée ontvangen met de eerbewijzen, verschuldigd aan het hoofd van een staat. Loubet zal daarna een bezoek brengen aan Kruger. De Parysche gemeenteraad zal Kruger om de eer verzoe ken, een bezoek van hem te mogen ontvangen op het stadhuis. Kruger zal waarschijnlijk 10 November landen. Indien dit alles waar mocht zijn, dan han delt Frankrijk heel wat netter dan België. Een waardig protest tegen het besluit van de Belgische regeering geeft de Petit Bleu". Dat blad schrijft Verschillende inlichtingen stellen ons in staat te geiooven, dat dit bericht ongelukkig genoeg juist is. ïAls het zoo is, kan men zeggen, dat de Belgische regeering tegelijkertijd het bewijs geeft van gebrek aan moed en gebrek aan tact, waarvan zij aan de publieke opinie rekenschap zal moeten afleggen. Wanneer zij bij gelegenheid van liet ver blijf van president Kruger in België, dat nog lang niet vaststond, betoogingen ten gunste van de Boeren had willen voorkomen, had zy zich niet tot het Transvaalsche gezant schap moeten wenden, maar tot de comi tés, die eventueele manifestaties voorbereiden en die in het belang van het land en de rust DOOR PAUL ROBRAN". 18) Ik heb Klara vandaag gezegd, wat ik in Beuno's plaats zou doen. Zij lachte spottend. „Aifstand van dien uniorm doen? Ben jo dwaas? Moet hij misschien agent worden van een verzekering,maafsaliaippij of iet© der gelijks? Ik dank er hartelijk voor! Ik wil Hiijn maatschappelijke positie verbeteren, maar niet verminderen." „En waaneer je nog jaren lang moet wach ten?" „Ja, wanneer," zeide zij raadselachtig. „Wat bedoel je ■Zij keek toornig om zich been. „Wanneer «et zoo lang nog maar duurtToen sprong aj plotseling op. „Ik laat niet met mij spelen dat kan j® hem zeggenJij bent toch tegenwoordig ®jn vertrouwelinge I" Met schrik drukte ik mijn handen tegen mijn hart. „Ik „Ja, jij 1 Je hebt altijld wat met hem te bespreken „Over jouWij spreken slechte over jou „vindt hij dat op den duur niet verve lend!" „Hij om over jou te spreken? Klara, ^aar moet dat om 'a hemels wil heen, wan neer jij „Laat me met rust! Jdj kunt er ook niets ®an veranderen." „Waaraan? Zeg mij toch waaraan?" van president Kruger dan wel hun plan zou den hebben laten varen. >Door zich te wenden tot de legatie, in termen waarin bijna een verbod vervat is voor een verblijf in België van een eerbied waardig staatshoofd, die s!ech«s het ongeluk heeft het edele en zwakke slachtoffer te zijn van' een groote en begeerige natie, is zij niet alleen te kort geschoten in de regelen der internationale etiquette, maar heeft zy ook te kort gedaan aan de tradities van gast vrijheid van België. Zij heeft echter nog erger gedaan, Door iets openbaar te maken, dat zij beweerde ^confidentieel" te zijn, heeft zij zelfs de wet ten der kieschheid verzaakt, klaarblijkelijk om eens lief te kunnen zijn tegenover een mogendheid, die misbruik maakt van het recht van den sterkste tegenover Transvaal en misschien later tegen andere kleine staten. Bovendien heeft zij tegenover deze groote mogendheid zelf een onhandigheid begaan die haar niet de dankbaarheid van deze natie zal doen oogsten. Want door een officieus agentschap te laten zeggen dat zij, naar aan leiding van het verblijf van den heer Kruger anti-Engelsche manifestaties vreest, formuleert zij onnoodig een wreede waaiheid voor En geland. slnderdaad zouden de toejuichingen tegen over den heer Ktuger een absolute blaam zijn aan het adres van Groot-Biittannië. Iedere ovatie voor een slachtoffer is een afkeuring ten opzichte van den beul. Maar door dat te bekennen, doet de regeering zich minder aan genaam voor aan de natie, die zij met ons wil verzoenen. >>Ten slotte is deze stap van het Kabinet als die werkelijk gedaan is een over bodige onhandigheid in dien zin, dat zij de Belgische opinie niet zal-beletten om luide haar bewondering uit te spreken voor den verdediger van Transvaal en haar veront waardiging ten opzichte van de overweldigers. Integendeel zullen door de pers en misschien ook door andere stemmen, deze gevoelens zich juist krachtiger gaan uiten, naarmate men ze tot zwijgen zal trachten te brengen." Te midden van de collectie oorlogsberich ten, welke Roberts ons zendt, komt na langen tijd de naam van president Steijn voor. H.-i schijnt dat hij op marseh is naar het Oosten van Transvaal, zonder twyfel komende uit de streek die zich uitstrekt ten N. van Pre toria tot Zoutpansbeig en dat hy van plan is zich te vereenigen met de la Rejj, die het generaal Methuen en kolonel Douglas nogal lastig maakt. Hy zal wel eenige troepen van Viljoeu en Botha by zich hebben, die nu vry in hun bewegingen zijn na het terugtrekken van Bulier, Lyttleton en French. Het is dus waarschijnlijk dat het Oosteu van de Trans- vaat een beiangryk oorlogscentrum zal wor den, terwijl French zijn moeilijken tocht naar Standerton en Heidelberg zal voortzetten en De Wet zal opereeren van het Noorden naar het Zuiden van den Vrijstaat. Een opmerkelijk teeken is de afwezigheid van ieder plan-de-campagne in de operaties van liet Engelsche leger. In den Vrijstaat b.v. gaan een paar Engelsche generaals en komen terug en gaan nog eens. Dit is hét succes van de Boeren, zegt de Petit Bleu", dat de Boeren door hun troepen te ver- Zij Bet mij staan en sloot zich in haar ka mer op. October 1888. Alles tusschen hen ia uit. Het is mij on mogelijk- meer te sdhrijiven. De aanleiding tot de verbreking van hun engagement is een gesprek geweest, dat wij in de paardentram gehoord hebben. De men- sdhen zijn tooli zoo onvoorzichtig. Wat vangt men niet dikwijls veel op van intieme fami liezaken uit het onderlboud van een paar bekenden, die elkander ontmoeten! Het waren twee dames, die mot de familie Gradnau omgaan en elkander heb nieuwste praatje meedeelden dat de knappe von Les ten Cecilia Gradnau het hof maakt en iede ren Zondag bij haar is d'at hijidikwijls te dineeren wordt genoodigd en zoo voort- Zij sprake» ook over Klara, zonder te we ten, dat zij tegenover haar zat. De eenige re den, waarom do verloving nog niet publiek werd, zou zijn, dat de naam eener generaals- doehter in deze quaestie dikwijls werd ge noemd Klara's lippen verbleekten. Maar zij greep krampachtig mijn hand, toen ik in mijn op gewondenheid wilde opspringen en de beide- babbelkousen beletten verdfer te spreken. „Houd je kal'm fluisterde zij. „Het is niet nieuw voor mijEn flr wil hooren, wat zij elkander vertelen." Zonder dat het in het oog -viel, boog zij zich een weinig voorover, maar het waa"vol strekt niet noodig geweest, want beiden za ten tegenover elkander en moesten bijl het spreiden nergens vat op zich geven en overal aanvallend kunnen optreden. Omtrent French's tocht van Carolina uit meldt Roberts d Generaal French heeft 20 dezer Bethel bereikt, na gedurende het grootste gedeelte van zyn tocht tegenstand ontmoet te hebben." Hij meldt verder een strijd van generaal Paget by Pienaar's Rivier en bevestigt den aanval op het convooi van Methuen door de Boeren by Zeerust. Ten slotte deelt hy den aanval op een Engelsch detachement fourrageurs by Fre- dericketadt mede (zie de telegrammen). Tot zoover loopt de collectie van Roberts Verder wordt nog melding gemaakt van gevechtpn van generaal Errol in den omtrek van Mafeking, waarbij de Engelschen 1 doode en 6 gewonden hadden. Van de vrijwilligers uit de City, die in Londen feestelijk ontvangen zullen worden, zgn er op het schip Aurania reeds 3 gestorven en 11 anderen stervende, tengevolge van een ziekte, die zij in Transvaal hebben opgedaan. Geïntervieuwd bij het aan wal gaan te Napels, heeft de heer Malherbe verklaard, dat er ^onuitgegeven documenten over de geschiedenis van den oorlog zullen openbaar gemaakt worden, die ons in staat zullen stellen te oordeelen over Ktuger en Cham berlain." Dan zal er wat los komen I Chamberlaiu zeide o a. in een redevoering te Londen nik hoop, dat de federaties vao Canada en Australië een voorbeeld zullen zijn voor Zuid-Afrika. Deze federaties kondigen de imperialistische federatie aan, die het Britsclie ryk in staat zal stellen, zijn zending van recht, beschaving en vrede verder uit te voeren." China. Wat Duibschltad en Engeland ook mogen beweren, hot iijjkit toch wel, dat bun overeen komst gericht is tegen; RuilianJd. Verscheide ne Buitsdhe bladen; beginnen dan ook een andere richting in, t© kaan. Hot „Berliner Tagebliafct" bijv., dat in het begin geen zefeer oordeel durfde uitspreken omtrent het trac- taa-t, zet thans do quaes tie- aldus uiteen „Het is en blijft een feit d-at de linie Ohailar-Tsiteikar-Kirin-Muk'den-Port Au-ttar die het geheels noord-elijikes deel' van China en Korea beheerscht', door Russische troepen bezet wordt gdhbud-en. Een onttzag] ijk gebied 'wordt daardoor aan -den militairen' en por tieken invloed van Rusland overgeleverd. En Uitsluitend aan Rutland's invloed, Want er 'is geen mogendheid, die in de tegenwoordige omstand ighedenr i n staat eou zdjn dén- Rus- sasdhen invloed, ook met geweld, tegen te tfian. Do gedeeltelijke terugroeping van Rusa- bdlre troepen verandert aan dien toestand niets. De Russische strijdmacht in Aizië is, 'krachtens do organisatie, nog steeds zeer aanzienlijk. Naar een gematigde schatting zijn er nog ministens 80 a 90,000 man Rus sische troepen in China bijeen. „Dat deze troepenmacht, na de bezetting van suSk een groot deel van hot öhineesahe leven, dat de wagens maakten, luid spreken. Tot den laatsben droppel nam Klara het vergif in zidh op. Bij do Pofasdammerbrug stapten wij uit, en nog steeds ging het tweetal voort, elkander te vertollen van don „knappen Lesten", en van alles, waar zij iets van gehoord hadden. Ik deed mioeite te lachen, toon Wij' weer op straat waren. „Hoe kan je die domme praatjes nu toch geiooven Zij keek mij met zulk een wilden blik aan, dat ik niet verder spra'k. Zij was buiten zich zelf, dat zag ik wel- Het eerste, wat ik in on zen corridor zag, was Ben no's muts en zdjn sabel. Onze ouders waren uitgegaan. Benno zat alleen in de kuiskamer en bladerde in een boek. Hij sprong op en kwam ons glimla chend' te gemoet. Maar Klara, week terzijde, bleef voor hem staan an trok haar hand schoenen uit. Zijn glimlach verdween, en een misnoeg de trek vertoond© zich op zijn openhartig gelaat. „Alweer in een slecht humeur 'i Geon antwoord Dus weer een scène. Ik vind, dat wij tegenwoordig scènes genoeg- maken vindt je ook niet, Harriet?" „Ach, Benno Klara beeft zich boos ge maakt „Je behoeft voor mij niet te spreken. Har- riet. Dat kan ik zelf wel. Wil je mij eens antwoorden, Benno? Ben vorigen Zondag was je verhinderd te komen. Je moest naar een dineetje van de dub in Casino, niet waar?" Bqnno beet zidli op de lippen. „Neen I" zaidte hij toen kortaf. „IMaar je hebt het mij gezegd." rijlk, van groote politieke beteéken-is is. moet voor een ieder duidelijk zijn Volgens het „Berk Tagöbl." nu tracht de üosHehen Eligeiand en Duitschlamd aange gane overeenkomst tegenover deze politiek een vredelievende staatkunde van ontrui ming te plaatsen,, en- 't machtsmisbruik van één zijde te voorkomen. Lr'Russisch© kringen 'is de indruk dan ook, dat het tractaai een teeken van wan trouwen is in d-e verzekeringen, 'betreffende de eenstemmigheid der mogendheden. Wij acliten het, van belang te melden Wat de Russische bladen schrijven Eén blad, do „Nowosti", acht de overeen komst mogelijk, onder voorwaarde dat, aan do vier artikelen een vijfde zal worden toe gevoegd, in dien geest dat China verdeeld zal worden, wat het blad onvermijdelijk acht. De „Russia" zegt: „Op het oogenblik, dat onze gezant (ba ron von Giors) naar Peking terugjk-eort -om de onderhandelingen met Li-Hung-T-sahang en prins Tschm te openen, etaan wij met m een vriendschappelijk gezind Europeesch concert, dat acht geeft op den dirigeerstok van den leider, maar tusschen versdi illende muzikanten, die elk wat and cm willen bla zen, en waarvan, er twee, Engeland -en DuitsohOïmd, een duet uitvoeren. „Wij moeten ons maar herinneren,, dat Rusland' in het verre Oosten gewoonlijk al leen moet- staan,en dat de Russische poli tiek een. beslist doel heeft, waarheen wij moeten streven zonder aarzelen en zond-er een modus vivendi to zoeken mot «enige an dere mogendheid. „Een oud sprekwoord zegt: „Wat goed' is voor een Rus, is vargif voor een Duiteoher", en onder dien, naaan wordt iedere vreemde ling verstaan. „Goddank is Rusland krachtig genoeg om alleen te handelen." De „Nowoje Wremja" zegt ,o. a. „Indien Ruskind, zich aansloot 'bij' het Bn- gelscbBuitsch tractaat, zouden de Engel schen en Duitschers zich m zulken grooten getale te Nioe-tschiwang, te Shnn-hai-bw'an en zelfs te Dalny vestigen, dat het moeilijk zou zijn, hen er weer uit te krijgen. En <r zouden groote gevaren voor Rusland' ont staan, ais het mededingers had, zoo dicht in de buurt van, Mandschurije Wij -kunnen ten Noorden van de Pei-ho geen anderen in vloed toelaten, dan dion van onszelf." 'tls moeilijk, -uit dit alles iets positiefs af te leiden, noch is het mogelijk iet» omtrent de toekomst te voorspellen,, ja zelfs te ver moeden met de ChmeeBche quaestie is het als met den öhineeschen staart, nu eens op- bi adem, dan weer laten zakken. Over Amerika's 'houdinsr verneemt de „New-York Herald" uit Washington dab de regeering der Vereenigde Staten niet voorne mens is, de overeenkomst te todkonen, om dat zij gericht is tegen Rusland en de ver houding tusschen de Vereenigde Staten en Rusland allenhartolijlkst ia Uit Berlijn wordt gemold, cfafc Oostenrijk en Itailië ge teekend hebben. Van, do andere mogendheden is nog geen bericht. Na al de opgeschroefde berichten in de „Omdat ik er niet van hond, dat je mij' jaioersdhe scènes maakt zonder reden!" „Zonder reden Werkelijk volkomen zon der reden? Je kunt gerust hier blijven, Har riet." „Ik ben hier overbodig," zeide ik met, moeite. „Morgen lieb jullie er spijt van, dat ik er bij geweest ben, wanneer alle© weer in orde is. Wees toch met zoo dwaas!" „DhVaas?" zeide Klara met vlammenide oogen. „Ja, ik ben lang genoeg dwaas ge weest. Mijn geh-eele jeugd hcib ik hem gege ven, slechts voor hom geleefd en nu maakt hij bet eerste het beste rijke meisje liet hof." „Heb jij jo dan nooit het hof laten ma ken, Klara „Den'k je dat? Dan spijt het mij, dat i.k me juist me o jou verloofd heb. Maar een verloving is het feitelijk nog met. Wij be hoeven, wanneer wij elkander 0119 woond te ruggeven, er mot niemand over te spreken." Hij nam baar beide hamden i-n d-e zijne. „Klara.' Je drijft me- tot het uiterste met je spot! „Jou? Waarom zeg je geen voord om je te v-ero-mtsch.nldagen Dan zou ik jc nog .kun nen geiooven maar i'b ben sedert lang een, last Voor je je wlauht er sledhte op, dat ik je je Woord terug geef „Het zou eigenlijk als eerlijk man mijn plicht zijp, want je weet, hoe lang het nog zal moeten duren eer ik jo een tehu-is kan aanbieden nu, nadat ook onze laatste hoop door Hans vernietigd is en ik weet volstrekt met, wat ervan wonden moet, wanneer je ouders, aieli verder zoo tegenover mij gedragen al© in den laatsten tijid en wanneer je nu zelf geen vertrouwen mec-r in mijl «telt Engelsch© dagbladen, omtrent het Duitsch- Engelseh verbond is het opmerkelijk wat de „Times" in een artikel over hot tractaat zegt. Heb blad beweert dat de eigenlijke por tee van het v-eirbond niets anders zou zijn dan oen onderlinge waarborg, die de beide rijken elkaar hebben wil-len geven, tegen de mogelijkheid dab een van beide zich zou meester maken van het <M van de Yang- tee-Iviang. Duibschland zou ongerust zijn ge weest in het begin van d-o CTnmeesdbe crisis, over den uitdruikkeilijlk uitgesproken Wensch dat Engeland alleen liet dal zou bezetten, eon plam, dat Frankrijk verhinderd heeft tot werkedijkheiI te komen, maar Duitsch- lan ddat ook waarborgen wilde hebben voor do toekomst, lreéft Engeland er toe gebracht het verbond te sluiten. Mocht dit zoo zijn, dan kan Von Biilow met -groote voldoening op zijn eerste dood als rijkskanselier terugzien. Volgens een telegram uit Kanton, hebben zeeroovers op 10 mijilen van die plaats, een schip -aangevallen dat ongeveer 100 reizigers vervoerde, aan wie zij- hun geld ontstolen hebben. Een zou 1000 piasters, anderen, 200 a, 300 piasters op die manidr verloren heb ben. De roovers zijn met hun buit ontsnapt. De bevolking voorzi-et, dat diefstal en zee- roóveriji in den loop van het jaar in sterke mate zullen toen cru-en. Uit Tien-tsin meldt men, dlat generaal Campbell', die 3e Engelsche fcolonnes geleid de naar Pao-ting-fu (uit Tien-bsin vertrok ken, niet uit Peking), den 17en dezer te Po- ang is aangekomen. De stad was gedurenf- de de laatste veertien dagen door 1500 Ohi- neezen bezet, duizend ar van ei ju naar het Zuiden getrokken. De CJIiineesche generaal is 18 dezer zwaar geiwond in een gevecht tegen do Boksers bij Pan-Chiai-Kou. '--eucngde Hcdi-iiccltncen. Naar de ïSoleil" mededeelt staat de reis van generaal André in veiband meteen expe ditie in het Tuatgebied, die het volgend jaar zou moeten geschieden. Hel lor.nis in het proces Picquart tegen het schendblad »Le Jour", dat liep over de photographic PicquartSehwartzkoppen is uitgesproken. De uitgevei van »Le Jour" is veroordeeld tot 2000 francs boete, Possiers tot 6 en Gallé tot 4 maand gevangenisstraf. Bovendien zijn alle drie nog veroordeeld tot 30.000 francs schadevergoeding en 60 aankondigingen in de dagbladen. De Duitsche Keizer heeft te Barmen en Elbeifeld, waar hy het stadhuis inwydde, weer twee speechen afgestoken. Er loopen in Duitschiand geruchten over een miuisterieele crisis. Volgens een telegram uit Manilla heeft Buericamiw, de leider der Filippino's een brief ontvangen, die naar men beweert van Aguinaido afkomstig is waarin den vroegeren revolutionnairen chefs, die thans te Manilla zijn, wordt bevolen af te zien van de vorming van politieke partijen en alle pogingen om tot de pacificatie van de Phiiippijnen te komen, te stakeo. „Dan. zal het 't beste voor ons zijn, to ■iden," zeide Klara mot onk-eilspelLendq /ito. liui.iio aweeg. Krampachtig wirong ik de handen. Hot was zoo v erschri -kkejjjk, dfe d'oodsoho stilte, on die onnatuurlijk© kahqte van Klaxa, in Wier lijkkleurig gelaat geen spier vertrok. Langzaam hief Klara toen haar hanidi in de hoogte -en ide-od den ring van liaar vinger, dien hij, haar bald gegeven een eenvoudige ring sneb zijn monogram hield hem nog oen oogenblik vast en leg de hem toen op tafel- „Hiermede verbreek ik onse verloving," zeide zij opgewonden. Benno stond daar wezenloos en onbewege lijk mot de oogen naar don grond geridiit. Toen greep hij langzaam naar den ring, deed den zijne van don vinger en legde hem op do plaats, waar de andore zooeven gele gen had. Ik vaéborg mijn ge-laat in ide hein- den, om niets te zien jnaaj- ik hoorde nog het ruisdien 'van liaar japon en toen was ik met h-em alleen. „Benno," zeide ik, „maar dat is toch. niet- mogelijk Hij autiwoondde niet. /Zwijgend greep hij mijn hand, kuste zo on drukte zo toen to gen zijn oogiem. Ik voelde, dat d-ezo vochtig waren. „Ik aal Klara terugroepen, Benno Hij sohudfde het hoofd. „Heb is beter zoo." Toen gi-ng hij heen. Voor de laatste maal zag ik hem in onze kamera, voor de laatste maal hoorde ik zijn stlap in ons huis toen viol -ie deur adhter hem dicht en ik was moederziel alleen. 1 (Wordt vervolgd

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1900 | | pagina 1