l
54"' /aargang.
Vrijdag 2 November 1900.
No. 10386.
De strijd om geluk.
3
BlJITENIiAm
I
124)
echts
Idas
\NT
blad
g®-
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verscliijnt dageljjks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
«er post l-<55.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
AÊonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dageljjks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
m het bureau bezorgd zijn.
Bureau* Boterstraat OS.
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bjj abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde klein* advertentiën opgenomen tot den prjjs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
latere. Telefoon Ufo. £23.
i*.
ir
V Algemeen «verslet**.
SGHTEDAM, 1 'Nov. 1900.
Ziild-Vfrlka.
Indien er in heb sombere drama van
Trinsvaalbch-en oorlog plaats was voor n
komische rol, dan zou men haar kunnen ,m-
den in het telegram van Pretoria, meldende
ótat „do onderhandelingen met Botha af ge-
sprongen zijn en dat Steyn zelfs geweigerd
heeft een parlementair te ontvangen" (zie
verder da telegrammen!. Een. ontzaglijke do
sis heerlijke naïeveteit mengt zich werkelijk
onder de gruweldaden, van Engeland in
Zuid-Aïnka. Alaarschaik Roberts was dus
overtuigd, dat de drie parlementairs die hij
onlangs naar De Wet, Botha en Steyn had
gezonden „om hun -dwaasheid der voortzet
ting ven den strijd aan te toonen", 'bewerkt
louden hebben, dab de Boeren, om hem te
bedanken voor dfet zachte maatregelen, die
bij genomen heef b, hem het groote genoegen
zonden aandoen de wapens neer te leggen,
de onafhankelijkheid van hun vaderland in
lijn. handen te gewen en aan zijn troepen te
vergunnen, dezelfde ovaties te gaan smaken
fescheni Paddingten-station en Sb. Paul's,
die de X. V. (op de Londenfsche beuis zei-
de mem: Chamberlain's Innocent'Victims,
is Chamberlain's onschuldige slachtoffers) ge
smaakt hdtóben I Wij merken op, dat dit te
legram ged'agteekead is 20 October, het is
dus 11 dagen onderweg; geweest, alle telggra-
hsch© gemeenschap was zeker af-gasnedeh.
Niet alleen dat de oorlog doorgaat, maar
heb schijnt dab lord Roberts geen middel
laat voorbij gaan om dien. eeuwig te maken,
daar hij onder de overwonnenen, een haat
veroorzaakt, 'die nooit zal uitgdbluscht wor
den. De verjaging in massa vani „niet strij
dende!' Roeren, in, Venterdburg, die heden
gemeld wordt, is er een nieuw bswijls van.
Men kan tusschen de regel® doorlezen, dat
do overweldiger geweld heeft moeten gebrui
ken om de ongelukkige Boerenfamilies aan
hun landi, bun haardsteden, te ontrukken;
dab de verontwaardiging rich geopenbaard
lieeft in verzet; ziedaar weer zooveel voor
altijd onverzoenlijke vijanden', bij) wie de
haat voor Engeland zich zal overplanten van
vader op zoon.
Aan den an dieren kant zal liet, indien het
vaar is twat d'e „Daily Mail" vertelt, nl. dat
de Engelsen en een pak brieven van president
Kruger aarv Da Wet gepakt heibben op de
Giromdie, moeilijk zijn, een vollediger
schending atu het volkerenrecht te vinden.
Be Gironde is een paketiboot van de
„Messageries -Maritimed", va-reinde onder
Fransche vlag in Portugeesch,© wa
teren. Is het nu mogelijk, aan te nemen, dat
de Engelschem toegang kregen tot 'een schip
en er d'e correspondenifcio konden wegnemen,
gewisseld! .tusschen. twee Boeren? Het sou
een nieuwe schending rij'n van; rijto neubrali-
taiij door Portugal, en, vani Engeland! een
vedkrachting van recht, die alle overige over
treft.
DOOR
PAUL ROBBAN.
Frida had zich verwijderd. Wij stonden
beiden hesel alleen ia de ledige zaal, en hoor
den van verre het gonzen der gasten,
„U Benno?"
1 Onwillekeurig sprak iik hem volgens oude
/gewoonte aan. Hij greep mijn hania en legde
ps op zijn arm.
„Spoedig anders valt heb op, dat wij1
fi® niet zijn, -en vandaag, mag niets, wat ik
jidoe, in het. oog loopem."
„Wist Klara?"
Natuurlijk. Zij Wenschte heb zelf. Zij, wil
ds opeens aani allo praatjes een- einde ma-
ben. Om '9 hemels wil, zet u au niet zulk een
.wanhopig gezichtje! De drommel weet, hoe
leraar mij een schitterend' feest, vind't u
Met, juffrouw? Waar zouden onze "plaatsen
ajn?"
ptWiji bevonden ons weder fbe middien der
fgisten. Aanside laatste tafel stonden de meess-
tea nog achter hun stoelen of zochben op de
azen naar hun naamkaarten. Benno had de
fluse spoedig ontdekt.'
'^Ach, wij' zitten naast d!e dochter des hui-
Ton. Lesten/' stelde hij each met een
-dkte buiging aan den tegenover ons staan-
beer voor.
Btóeahaufen."
'a-milie van den advocaat?"
.lijuneief." t
iduffrouW, mag ife u den heer luitenant
"ibmshaufen
^iyest gbg verloren in een onduidelijk
Het .Britsche gouvernement heeft in het
begin van den oorlog zijn excuses moeten
maken en schadeloosstelling moeten geven
aan D'uiitschland en de Vereenigde Staten
voor mindere vergrijpen tegen het volkeren
recht. Indien,, w*i herhalen heb, het bericht
waar is, zouden delicatere complicaties er 't
gevolg van kunnen wezen.
"Het is zeer goed in te zien, dat de Boeren,
niet tevreden om alleen op hun eigen grond
gebied te strijden, een ernstige poging wa
gen in hot Noordoosten van de Kaap 'tus
schen Kimlberley en1 Mafdkïngj en dat de
guerilla daar groote afmetingen begint aan
te nemen. Men begrijpt heb duibbele dtoel
van die bewegingHet is er niet alleen om
te doen, Roberts te dwingen tem gerieve van
de Kaap, zijn troepen tegen De Wet, (Botha,
en Ben Viljoen te verminderen, maar ook
om nieuiwe en talrijke aanwervingen te doen
onjder de tEToHandsche Boeren in de Engel-
sche kolonie. En dezen helblben er wel rede
nen voor om zulk® te doen', im'mcrs zelfs dlaar
veroordeelt men talrijke Hollandsohe Boe
ren wegens het ampele feit „dat men zever-
denkt de Bceren te helpen". Heb schijnt bij
na', zou 'men zeggen, dat Robert's zonder het
te wiH-eri!, -de (Boeren, helpt.
Uit de verli-azenlijbt, dia in heb vervolg
maandelijks, 'in plaats van zooals vroeger we
kelijks uitgegeven wordt, blijkt dat' er nog
een gevecht is geJöverdl waarvan wij, niets
wisten, nl. bij, Glen-Siding, ten noorden, van
Bloemfontein;' de Engdbdhen verloren, 7
dooden en gewonden.
Een telegram uit Kaapstad meldt, dat er
te Vicfcoria-Westtstabion (tustecheru Kaapstad
en De Aar) een brand uitgebroken is, waar
bij oen miiïioen kogels en een menigte, fou-
rage voor de cavalerie verbrand is.' De scha
de daardoor geleden, wordt berekend op
42,000 pond! aterling. Mem vermoedt, dat
Hollandsohe opstandelingen den brand ver
oorzaakt bdbben,
Het lijlk van prins Christiaaü Victor zal
niet naai' Engeland worden overgebracht,
maar op verzoek der koninidijke familie in
Zuid-Afnka ter aarde worden besteld. In
Windsor zal echter eeni gedenfcteelkeni ter
eere van den overledene opgericht worden.
China.
Naar aanleiding van ofo door China voor
gestelde bepalingen, die wij gisteren ver
meldden, nog eemge opmerkingen.
Op het voorstel om prins Tuan gevangen
te zetten, hebben de mogendheden reeds ge
antwoord, nl. 'dat zij hun eersten eisch hand
haven en willen, dab prins Tuan en tien an
dere Mandkshu-prinsetn en ministers m 'b
openbaar onthoofd zullen worden.
De aanbieding van 40 millioen, pond. ster
ling wordt zeer belachelijk gevonden; Japan
ontving na, oorlog alleen 70 miDioen.
Maar nu iort China niet alleen dema-
terieele en .eele ischad© tb betalen, maar
ook de g ,ce kost-en, die het zenden van
troepen en schepen aan de acht betrokken
mogeudliedlen hebben gekost, en d'at alle3
bedraagt veel meer dan het voorgestelde be
drag.
gemompel. De heer vou Brdedhaufenj stelde
zijn dame voor een, blond jong meisje
met een rose kleedje en rose l'int om den
hals. Toen tradi Frida met haar tafelheer op
ons toe.
„Beste, Harriet mag ik je voorstellen
professor Letowslri. Mijn' jonge vriendin
en, een toekomstige collega van on*,
juffrouw von Diihren."
Tk schrikte er van! Letowski'Met hem
had ik altijd zoo gaarne kennis willen ma
ken, sedert ik zoo vol bewondering was voor
rijto „Heks". Eu Frida, als altijd, even) goed
en beminnelijk, gaf hem. mij' tot tafelbuur
man!
Op het" eerste «ogenblik was ito werkelijk
een beetje betooverd. Latowski had niets
van heb geniale eens kunstenaars; hij, -ziet
e' uit als ieder ander gentleman. Kort ge
kuipt haar, een spiesen haard1 en zeer -elegan-
tên rok.
De stoelen Werden verschoven; 'Benno- zet
te den mijn© goed, en, allen namen, langzaam
plaat®. Een, o ogenblik was het stil, en toen
verhief zich weder het eigenaardig gegons
van een groot gezelschap. Pradhtg wa® de
zaal versierd, de roode wanden gedecoreerd
met guirlande® van rozen, d'e kronen bijna
onder rozen, begraven, en ook de beid© langs
tafels ate 't -ware met rozen, hetzaaid.
Het verloofde paar zat schiuin tegenover
ons aan de andere tafel. Naast Klara zat
do heer Breszlau en mama naast Siegfried.
Klara's gericht zag ik tussdbeni de bloemen
van,een reuzenmand door;-Siegfried werd
d!oor deze geheel aan mijn oog onttrokken.
Heb gonzen en suizen werd steadr sterker.
De bedienden presenteerden de vósch, en
'Benno greep naar een geslepen wijnikaraf.
„Witte of roode, juffrouw? Ach; ik heria-
China wil dab geld zien te krijgen, door de
invoel retch ten met 100 a 200 te verboo-
ger, m. a. w. het wil, dat de mogendheden
haar eigen schadeloosstelling zullen betalen,
en daar zullen de mogendheden natuurrijk
niet aan willen, vooral als men, daarbij rug
bedenkt hoe krachtig Engeland zich verzette
tegen een door Li-Hung-Tsc'hang indertijd
voorgestelde verhooging van 5 tot 8
De corresponident vani de „Daily Mail"
seint, dat de Chineesdie bladen de volgende
aanvullende voorwaarden geven als basis
voor de vredesonderhandelingen.
„1. De onder-koningen en gouverneurs zul
len Chineezen zijn, maar worden bijgestaan
door raden uit vreemdelingen bestaande.
2. De bewakers der geaantschappen zullen
komen ten koste der Chineescho regee-
ring.
3. De regeering zal de (Boksers binnen een
O O
bepaalden tijd: onderdrukken.
4. Heb vredesverdrag zal door denl Keizer
te Peking worden gobeetoend
Ohineesch© berichten meldden, dat p* ine
Yi, wiens door o.a. door de mogendheden ge-
etschb werd, gestorven, is- Pmg-Ymg, de
schatmeester t© Pao-ting-fu., is onthoofd, de
gesanten hebben er volgens de „Daily Ex
press" hun goedkeuring aan gehecht.
Een telegram uit Shaug-hai meldt, dat Li-
Hung-Tschang aan den gouverneur van
Hankow geseind heeft, dat de onderhande
lingen goed marcheeren, maar daarentegen
aan andere functionarissen, het tegenoverge
stelde, er bij) voegende, dat zij' goed zouden
doen, zich op eventueel© g-e-beurt-e missen vroor
te bereiden.
Tolgens een, and-er bericht uit Shang-hai
aan- d'e „Dépêche" te Parijfe, verklaart een
mandarijn een brief van prins Tuan ontvan
gen te hebben, Waarin deze zegt zeker te
zijn, de Mandschu-dynastie te doen triom-
pheeren en alle vreemdelingen te verjagen.
Het hof is slechts vergezeld door het leger
van Shun-Siang. De and!ere troepen zijn op
de groote w-egen in het binnenland ver
strooid en wachten op het bevel om tegen, de
geallieerden op te trekken.
Uit Peking meldt men:
In een interview heeft prins Sou, die het
hof vergezelde op zijn vlucht naar Tai-Yuen-
Fou en, daarop naar Peking terugkeerde,
daar hij walgde van de anaichie, die onder
de onmiddellijk© raadgevers des Keizers
heersciite, heb volgende medegedeeld
„Op -den dag van vertrek, bereikte het
hof in, wagens Kouan-öhi, tlwjntig mijlen
ten Noord-en van Peking, en geëscorteerd
door '3000 man tot verschillende korpsen be-
hoorende.
„Deze heterogene bende deedi onderweg
niets dan moorden, plunderen, rooven enz.
„Te Konan-Chi voorzag men zich van le
vensmiddelen en muilezels en vEuchtte toeni
verder naar Souen-Oua-Fou (120 mijlen van
Peking), Waar men drie dagen stil bleef.
„Het was een ware paniek. Er was zoo
weinig gezag, dat de soldaten zeifs het voed
sel' dab voor den, Keizer en de Keizerin-We
duwe was gereed gemaakt, stalen. Men ver
kreeg een. weinig kalmte, door verscheidene
ner mij nu; u drinkt alleen, water of eek.
Daar komt da mk reeds. Leve de champagne
em de lieve jonge dames! Die japon staat n
uitstekend:, Har pard'on! Ik veroorloof
mij, juffrouw op uw weMjp!"
Hij hief d-en kelk omhoog, waaruit de eek
schuim'de over denrand, endrontodiemmet
één teug! l©eg. Ik drukte onder tafel zoo vast
mijn handen in elkaar, dat het mij, pijn
deed. Ik was verschrikkelijk angstig. Ik zag,
hoe verbazend opgewonden, hij' wa®, en dat
hij zich slecht® met groote moeite kon goed
houden. En, hij toon zear opgewonden zijn.1
Hij knoopte een gesprek aan met d-en heer
von Brieshaufen -en diens dame, het jonge
meisj-e in het rose, en sprak louter onzin en
alles verward dooreen. Hoe dikwijls de be
dienden ook inschonken en riji schonken
voortdurend ini toch was zijn glas onop
houdelijk leeg. Hij, lachte luid voel te
luid, ©n wendde rich, lachend weder tot mij.
„Je wilde toch niet in 't oog loopen, Ben
no," zei ik zacht. leider spoor van lachen, ver
dween van rijn knap gelaat.
„U hebt gelijk," zeidb hij toen eveneens
zacht. „Goed' en bezorgd Zooals altijd. Merk
waardig' Hoe dikwijls ik ook 'bij n was
nooit hebben wij een vertrouwelijk woord
met elkander gesproken. En' u wa® toch ver
standig boven uw ja-ren."
,,Ik ben in. September achttien jaar ge
weest."
„Achttien jaar? Onmogelijk! Voor mij
was u altijd heb kind en en de zuster
van iemand anders. Er rijn meisjes, die men
dikwijls ontmoet, en idie men graag mag lij
den, en van wie men. rich, nooit afvraagt, of
zij eigenlijk mooi rijn. Dan IcijScb mem ze
zekeren avond oplettend aan en komt tot
de oonehfeie dat ze zelfs heel mooi zijn."
soldaten d'ie zich aan moord em diefstal
schuldig hadden, gemankt, te dooden.
„Verscheidene raadgevers van de Keizerin-
Weduwe waren van meening, dab men t©
Souen-Oua-Fou moest blijvenuvv»gen.v de be
trekkelijk gemakkelijke verbinding met d©
hoofdstad!, maar de meerderheid was zoo
bang door de vreeimdelingeni vervolgd te
worden, dab heb plan verworpen werd-
„Aten begon du® naar Tai-Yuen-Fou te
vluchten. Een andere troep van 10,000 man,
onder bevel van, Tung-fuh-Hsiang, had rich
aangesloten bij het eskorte, waardoor 3e
wanorde natuurlijk slechts toenam.
„De Keizerin-Wedhiwe deed niets anders
dan schreden «n hen, vervloeken, wier raad
het hof in zoo'n toestand' gebracht had. D©
Keizer schold op iedereen zonder onder
scheid.
„Alen had zes-en-twintig dagen noodig om
Tai-Yuen-Fou te bereiken, daar men nit
vrees voor vervolging cm omweg gemaakt
had. Bij aankomst trachtte mem een soort
regeenn'g te vormen, maar de vete oorzaken
tob oneenigheid maalkten dit plan onuitvoer
baar orde hberschte er niet meer."
Pruis Sou voegt er dan nog 'bij
„De Keizer wild© Peking niet verlaten,
maar zich liever onder de hoede der mogend
heden, stellen; doch men luisterde niet naai
zij n. voorstellen en hij werd gedwongen de
vlucht mede te maken. Op dit oogeulbhk zou
d© Keizer nog wel willen terugkeeren, maar
zijn vrouw en zijn moeder houden hem hier
van terulg, omdat rij voor haar leven vree-
ft
zen.
Prins Sou tekent er op den datum der de
finitieve terugkomst van het hof te Pelking
tegen 3 November te weten.
Yarn het oorlogsterrein hot volgende
Een. ontzaglijk aantal Boksers uit Pao-
ting-fu zijn naar all© kanton verstrooid,
maar klein© troepen, die zij gevormd heb
ben, blijtven d'oorgaan de landbouwers te ver
moorden. Vliegende kolonnes tzullen nu de
veiligheid' gaan. verzekeren.
D© „Daaly Mail" meldt, dat de Russen de
Engélschen verhinderd hdUbem hun vlag te
Shan-jiai-klwan t© hij'schen, niettegenstaande
de bevelen van von Waldensaa. De buit, door
de Ameiikaansdhe soldaten te Tien-tan ge
maakt, wordt geschat op een waarde van
376,000 d'oflam
Volgens een gerucht hebben do keizerlijk©
troepen iHonn hernomen en 500 opstandelin
gen gedood.
De Russen,, meldt de „Standard", zulten
heden Niou-Crouang ontruimen.
Spanje.
Generaal Azcarraga, de voorzitter van het
nieuwe Spaansche kabinet stoot op moeilijk
heden, die men over het algemeen onover
komelijk acht. Men weet dat hij de porte
feuille ad-interim op zich genomen had, in
afwachting om een officier te vinden geneigd
om deze portefeuille in de tegenwoordige
omstandigheden aan te nemen maar tot nog
toe zijn alle aanbiedingen, die hij gedaan
heeft, geweigerd.
Niet dat het aan de Spaansche marine aan
Ik glimlachte met moeite. En ik had! mij
ruim een jaar verbeeld, daü hij mij liefhad1
„Hoe gaat het mot uw grootmama?"
„Goed, geloof ik, wanneer men d© gebre
ken van haar ouderdom niet in aanmerking
neemt."
„Oud' Dee© vrouw ie onsterfelijk."
Mijnheer von Lesten!'
„Vergeef me 1 Ik had er niet aan gedacht,
dat u haar liefliebt. Ik kam u verzekeren, an
ders Qiaat ik niemand. Vandaag «venwel, haat
ik er twee. Wa® uw grootmama er met ge
weest, dan zou vandaag niet een ander de
plaats innemen, dlio mij
Het kostte hem moeite adem te ilialen,
zijn mond was vast gesloten, en, zijn neus
vleugels trilden. Toen lachte hij vroolijk en
wendde zich met een geestig gezegde tot onze
ros© overbuur.
Zoo diep gevoelde hijMijn hemel, wat is
men, begonnenHem de lichtriimagheid der
jeugd als misdaad aan t© rekenen, twee men-
schen dia elkander liefhadden te scheiden
om ui ter lijken schijnNu wilde ook al
les weten.
„Alijnheer von. Lesten," 2ei,d© ito zacht
„Wat is er van uw dienst?"
„Alen spreekt erover, dat u ook plan hdbt
u te verloven."
„Verloven? Zegt men dat? Hek is moge
lijk' Maar neen, Harriet, ik wil u niets wijis
maken. Het ie niet waar. Ik toa.ni niet zoo
spoedig vergeten al® ander© menschen!"
„En waarom hebt n dat vroeger niet open
hartig gezegd?"
„Waarom Moest ito haar klan verder bin
den zonder de minst© vooruitridhten Ver
dragen, hoe men mij van hooger hand
deetd begrijpen, dart! ik er een eïnde aan
moest maken? Hebt n het dan niet gemerkt
hoofdofficieren ontbreekt, die in staat zouden
zijn om zitting te nemen in den Kroonraad
sedert de Spaansche vloot bij Cavite en San
tiago de Cuba grootendeels verwoest is ge
worden, zijn er verscheiden admiraals en
vice-admiranls op non-activiteit, die zeker niets
liever zouden willen dan zich met de politiek
te bemoeien, maar er heerscht in de marine
een geest bijna gelijk aan dien in het leger
en daar de minister van oorlog er sterk aan
vast houdt om het leger te reorganiseeren,
zoo staat op zijn beurt de minister van marine
er op een nieuwe vloot te scheppen.
Admiraal Mozo, de markies d' Arellano
hebben de portefeuille die generaal Azcarraga
hun aanbood, geweigerd daar de minister
van financiën verklaard heeft de marine-
credieten, niet te kunnen verhoogen.
Men zal echter een oplossing moeten ge
vonden hebben voor de bijeenkomst der Cortes,
want zoo is nu reeds de politieke toestand
van het kabinet zeer precair. Het zon n.l.
werkelijk kunnen blyken, dat het ministerie
niet alleen zal te strijden hebben tegen de
liberalen en republikeinen, maar ook tegen
een vr(j groot gedeelte der conservatieven.
Toen Silvela zijn ontslag gekregen had,
heeft bij aan de leiders van de rechtergroep
een brief gericht, waarin hij hen aanspoorde
het nieuwe kabinet te steunen ten minste
tot na het huwelijk van de prinses van As-
turië. Maar de verdeeldheid tusschen de con
servatieven is zoo groot, dat men nu gelooft,
dat het onmogelijk is ze bijeen te brengen.
Bovendien gaat nu de Cnrlistische opstand,
die dezer dagen in het Noorden uitgebroken
is en waaromtrent het ministerie met-langer
het ware karakter kan verbergen, generaal
Azcarraga noodzaken dezelfde maatregelen
ter bewaring van de orde te nemen, die het
kabinet-Silvela zoo'n groote impopulariteit
bezorgd hebben, want het is te voorzien, dat
onder voorwendsel van de Carlisten te be
strijden, de reaction nairen zullen trachten
alle partijen der oppositie zonder uitzondering
te bestrijden.
Een zwak kabinet is gedwongen om zijn
toevlucht te nemen tot uitzonderingsmaat
regelen, maar indien dit systeem aan de
kabinetten, die dit voorafgingen ook al voor
deden bezorgde, het heeft toch het gouver
nement zelf verzwakt en de crisis zoo verergerd,
dat generaal Azcarraga zich niet meer kan
veroorloven wat Silvela zich veroorloofd heeft,
zonder een zeer gevaarlijke volksbeweging
te verwekken.
De toestand is kritiek en de concervatie-
ven zelf beginnen te wenschen, dat het hu
welijk van de prinses van Asturië zoo spoe
dig mogelijk voltrokken wordt, opdat Sagasta
weer een kabinet zal kunnen vormen en een
liberale behandeling der staatszaken de rust
in het land weer wat herstelt.
tv s* j \s rvA/W
Gemengde SlededecllBgcn,
De sCourier du Soir" meldt dat de heer*
Rensu de regeering zal interpelleeren over de
zaak Sipido. De heer Sevaes blijft bij zijn
besluit om de regeering over het zelfde
onderwerp vragen te stellen.
De Ho henzolier n heeft bevel gekregen
lu e alles fcegm mij was? ZekerU hebt heb
gemerkt. Ik weet zelfs, dat u menigmaal een
Ian® voor mij gebroken hebb. Maai* uw Jian'd!-
jes waren te zwak, rij konden mij} oold
riet
D© heer Breazlau tifcta aan zijn glas en
hield een toespraak, die eindigde met heb
verzoek, een dronk aan heb verloofde paar
te wijd'en. Allen stonden vani hun zibplaatfeen
op. Benno riep driemaal luidkeels „hoera,!"
zijn stem klonk helder boven de andere
u't. Toen spoedden allen zich mot hun gla
zen naar het verloofde paar. Om lien heen
verdrongen rich 'de gasten, en ook ik zocht
mij tusschen do verschoven stoelen door ©en
doortocht te banen. Ik kadi met Frida, met
haar en met mijn ouders geklonken, mijns
glas met vele dozijnen glazen in aanraking
gdbracht, altijd zenuwachtig vriendelijk,
maar tot Klara gelukte het mij niet te ko
men. Lenno had zich door de gaeten hoen
weten to dringen. Eerst Monk hrji met Sieg
fried, toen met Klara. Zij glimlachte betoo-
verend tegen hem, en Benno stond voor
luar, met het glas in de hand', vuurrood en
met een lachend gelaat. Op heb zelfde oogen-
biik hoorde ik achter mij' zeggen
Siegfried! is idioot' Hij noodigb rijin toe-
komStigen huisvriend reeds op rijn verlo
ving
„Dat zal eens een pikant© vrouiw worden."
"Wug wendde ib mij om. Ik gevoelde, dat
mijn oogen fonkelden van toom. D» spre
kers, twee jonge lieden, verwijderden zich
spoedig.
„Haar zusterZou zij hot gehoord! heb
ben?"
'Wordt vervolgd