l 54"' /aargang. Vrijdag 2 November 1900. No. 10386. De strijd om geluk. 3 BlJITENIiAm I 124) echts Idas \NT blad g®- SCHIEDAMSCHE COURANT Deze courant verscliijnt dageljjks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco «er post l-<55. Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent. AÊonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dageljjks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur m het bureau bezorgd zijn. Bureau* Boterstraat OS. Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij innemen. Advertentiën bjj abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier van zijn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde klein* advertentiën opgenomen tot den prjjs van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. latere. Telefoon Ufo. £23. i*. ir V Algemeen «verslet**. SGHTEDAM, 1 'Nov. 1900. Ziild-Vfrlka. Indien er in heb sombere drama van Trinsvaalbch-en oorlog plaats was voor n komische rol, dan zou men haar kunnen ,m- den in het telegram van Pretoria, meldende ótat „do onderhandelingen met Botha af ge- sprongen zijn en dat Steyn zelfs geweigerd heeft een parlementair te ontvangen" (zie verder da telegrammen!. Een. ontzaglijke do sis heerlijke naïeveteit mengt zich werkelijk onder de gruweldaden, van Engeland in Zuid-Aïnka. Alaarschaik Roberts was dus overtuigd, dat de drie parlementairs die hij onlangs naar De Wet, Botha en Steyn had gezonden „om hun -dwaasheid der voortzet ting ven den strijd aan te toonen", 'bewerkt louden hebben, dab de Boeren, om hem te bedanken voor dfet zachte maatregelen, die bij genomen heef b, hem het groote genoegen zonden aandoen de wapens neer te leggen, de onafhankelijkheid van hun vaderland in lijn. handen te gewen en aan zijn troepen te vergunnen, dezelfde ovaties te gaan smaken fescheni Paddingten-station en Sb. Paul's, die de X. V. (op de Londenfsche beuis zei- de mem: Chamberlain's Innocent'Victims, is Chamberlain's onschuldige slachtoffers) ge smaakt hdtóben I Wij merken op, dat dit te legram ged'agteekead is 20 October, het is dus 11 dagen onderweg; geweest, alle telggra- hsch© gemeenschap was zeker af-gasnedeh. Niet alleen dat de oorlog doorgaat, maar heb schijnt dab lord Roberts geen middel laat voorbij gaan om dien. eeuwig te maken, daar hij onder de overwonnenen, een haat veroorzaakt, 'die nooit zal uitgdbluscht wor den. De verjaging in massa vani „niet strij dende!' Roeren, in, Venterdburg, die heden gemeld wordt, is er een nieuw bswijls van. Men kan tusschen de regel® doorlezen, dat do overweldiger geweld heeft moeten gebrui ken om de ongelukkige Boerenfamilies aan hun landi, bun haardsteden, te ontrukken; dab de verontwaardiging rich geopenbaard lieeft in verzet; ziedaar weer zooveel voor altijd onverzoenlijke vijanden', bij) wie de haat voor Engeland zich zal overplanten van vader op zoon. Aan den an dieren kant zal liet, indien het vaar is twat d'e „Daily Mail" vertelt, nl. dat de Engelsen en een pak brieven van president Kruger aarv Da Wet gepakt heibben op de Giromdie, moeilijk zijn, een vollediger schending atu het volkerenrecht te vinden. Be Gironde is een paketiboot van de „Messageries -Maritimed", va-reinde onder Fransche vlag in Portugeesch,© wa teren. Is het nu mogelijk, aan te nemen, dat de Engelschem toegang kregen tot 'een schip en er d'e correspondenifcio konden wegnemen, gewisseld! .tusschen. twee Boeren? Het sou een nieuwe schending rij'n van; rijto neubrali- taiij door Portugal, en, vani Engeland! een vedkrachting van recht, die alle overige over treft. DOOR PAUL ROBBAN. Frida had zich verwijderd. Wij stonden beiden hesel alleen ia de ledige zaal, en hoor den van verre het gonzen der gasten, „U Benno?" 1 Onwillekeurig sprak iik hem volgens oude /gewoonte aan. Hij greep mijn hania en legde ps op zijn arm. „Spoedig anders valt heb op, dat wij1 fi® niet zijn, -en vandaag, mag niets, wat ik jidoe, in het. oog loopem." „Wist Klara?" Natuurlijk. Zij Wenschte heb zelf. Zij, wil ds opeens aani allo praatjes een- einde ma- ben. Om '9 hemels wil, zet u au niet zulk een .wanhopig gezichtje! De drommel weet, hoe leraar mij een schitterend' feest, vind't u Met, juffrouw? Waar zouden onze "plaatsen ajn?" ptWiji bevonden ons weder fbe middien der fgisten. Aanside laatste tafel stonden de meess- tea nog achter hun stoelen of zochben op de azen naar hun naamkaarten. Benno had de fluse spoedig ontdekt.' '^Ach, wij' zitten naast d!e dochter des hui- Ton. Lesten/' stelde hij each met een -dkte buiging aan den tegenover ons staan- beer voor. Btóeahaufen." 'a-milie van den advocaat?" .lijuneief." t iduffrouW, mag ife u den heer luitenant "ibmshaufen ^iyest gbg verloren in een onduidelijk Het .Britsche gouvernement heeft in het begin van den oorlog zijn excuses moeten maken en schadeloosstelling moeten geven aan D'uiitschland en de Vereenigde Staten voor mindere vergrijpen tegen het volkeren recht. Indien,, w*i herhalen heb, het bericht waar is, zouden delicatere complicaties er 't gevolg van kunnen wezen. "Het is zeer goed in te zien, dat de Boeren, niet tevreden om alleen op hun eigen grond gebied te strijden, een ernstige poging wa gen in hot Noordoosten van de Kaap 'tus schen Kimlberley en1 Mafdkïngj en dat de guerilla daar groote afmetingen begint aan te nemen. Men begrijpt heb duibbele dtoel van die bewegingHet is er niet alleen om te doen, Roberts te dwingen tem gerieve van de Kaap, zijn troepen tegen De Wet, (Botha, en Ben Viljoen te verminderen, maar ook om nieuiwe en talrijke aanwervingen te doen onjder de tEToHandsche Boeren in de Engel- sche kolonie. En dezen helblben er wel rede nen voor om zulk® te doen', im'mcrs zelfs dlaar veroordeelt men talrijke Hollandsohe Boe ren wegens het ampele feit „dat men zever- denkt de Bceren te helpen". Heb schijnt bij na', zou 'men zeggen, dat Robert's zonder het te wiH-eri!, -de (Boeren, helpt. Uit de verli-azenlijbt, dia in heb vervolg maandelijks, 'in plaats van zooals vroeger we kelijks uitgegeven wordt, blijkt dat' er nog een gevecht is geJöverdl waarvan wij, niets wisten, nl. bij, Glen-Siding, ten noorden, van Bloemfontein;' de Engdbdhen verloren, 7 dooden en gewonden. Een telegram uit Kaapstad meldt, dat er te Vicfcoria-Westtstabion (tustecheru Kaapstad en De Aar) een brand uitgebroken is, waar bij oen miiïioen kogels en een menigte, fou- rage voor de cavalerie verbrand is.' De scha de daardoor geleden, wordt berekend op 42,000 pond! aterling. Mem vermoedt, dat Hollandsohe opstandelingen den brand ver oorzaakt bdbben, Het lijlk van prins Christiaaü Victor zal niet naai' Engeland worden overgebracht, maar op verzoek der koninidijke familie in Zuid-Afnka ter aarde worden besteld. In Windsor zal echter eeni gedenfcteelkeni ter eere van den overledene opgericht worden. China. Naar aanleiding van ofo door China voor gestelde bepalingen, die wij gisteren ver meldden, nog eemge opmerkingen. Op het voorstel om prins Tuan gevangen te zetten, hebben de mogendheden reeds ge antwoord, nl. 'dat zij hun eersten eisch hand haven en willen, dab prins Tuan en tien an dere Mandkshu-prinsetn en ministers m 'b openbaar onthoofd zullen worden. De aanbieding van 40 millioen, pond. ster ling wordt zeer belachelijk gevonden; Japan ontving na, oorlog alleen 70 miDioen. Maar nu iort China niet alleen dema- terieele en .eele ischad© tb betalen, maar ook de g ,ce kost-en, die het zenden van troepen en schepen aan de acht betrokken mogeudliedlen hebben gekost, en d'at alle3 bedraagt veel meer dan het voorgestelde be drag. gemompel. De heer vou Brdedhaufenj stelde zijn dame voor een, blond jong meisje met een rose kleedje en rose l'int om den hals. Toen tradi Frida met haar tafelheer op ons toe. „Beste, Harriet mag ik je voorstellen professor Letowslri. Mijn' jonge vriendin en, een toekomstige collega van on*, juffrouw von Diihren." Tk schrikte er van! Letowski'Met hem had ik altijd zoo gaarne kennis willen ma ken, sedert ik zoo vol bewondering was voor rijto „Heks". Eu Frida, als altijd, even) goed en beminnelijk, gaf hem. mij' tot tafelbuur man! Op het" eerste «ogenblik was ito werkelijk een beetje betooverd. Latowski had niets van heb geniale eens kunstenaars; hij, -ziet e' uit als ieder ander gentleman. Kort ge kuipt haar, een spiesen haard1 en zeer -elegan- tên rok. De stoelen Werden verschoven; 'Benno- zet te den mijn© goed, en, allen namen, langzaam plaat®. Een, o ogenblik was het stil, en toen verhief zich weder het eigenaardig gegons van een groot gezelschap. Pradhtg wa® de zaal versierd, de roode wanden gedecoreerd met guirlande® van rozen, d'e kronen bijna onder rozen, begraven, en ook de beid© langs tafels ate 't -ware met rozen, hetzaaid. Het verloofde paar zat schiuin tegenover ons aan de andere tafel. Naast Klara zat do heer Breszlau en mama naast Siegfried. Klara's gericht zag ik tussdbeni de bloemen van,een reuzenmand door;-Siegfried werd d!oor deze geheel aan mijn oog onttrokken. Heb gonzen en suizen werd steadr sterker. De bedienden presenteerden de vósch, en 'Benno greep naar een geslepen wijnikaraf. „Witte of roode, juffrouw? Ach; ik heria- China wil dab geld zien te krijgen, door de invoel retch ten met 100 a 200 te verboo- ger, m. a. w. het wil, dat de mogendheden haar eigen schadeloosstelling zullen betalen, en daar zullen de mogendheden natuurrijk niet aan willen, vooral als men, daarbij rug bedenkt hoe krachtig Engeland zich verzette tegen een door Li-Hung-Tsc'hang indertijd voorgestelde verhooging van 5 tot 8 De corresponident vani de „Daily Mail" seint, dat de Chineesdie bladen de volgende aanvullende voorwaarden geven als basis voor de vredesonderhandelingen. „1. De onder-koningen en gouverneurs zul len Chineezen zijn, maar worden bijgestaan door raden uit vreemdelingen bestaande. 2. De bewakers der geaantschappen zullen komen ten koste der Chineescho regee- ring. 3. De regeering zal de (Boksers binnen een O O bepaalden tijd: onderdrukken. 4. Heb vredesverdrag zal door denl Keizer te Peking worden gobeetoend Ohineesch© berichten meldden, dat p* ine Yi, wiens door o.a. door de mogendheden ge- etschb werd, gestorven, is- Pmg-Ymg, de schatmeester t© Pao-ting-fu., is onthoofd, de gesanten hebben er volgens de „Daily Ex press" hun goedkeuring aan gehecht. Een telegram uit Shaug-hai meldt, dat Li- Hung-Tschang aan den gouverneur van Hankow geseind heeft, dat de onderhande lingen goed marcheeren, maar daarentegen aan andere functionarissen, het tegenoverge stelde, er bij) voegende, dat zij' goed zouden doen, zich op eventueel© g-e-beurt-e missen vroor te bereiden. Tolgens een, and-er bericht uit Shang-hai aan- d'e „Dépêche" te Parijfe, verklaart een mandarijn een brief van prins Tuan ontvan gen te hebben, Waarin deze zegt zeker te zijn, de Mandschu-dynastie te doen triom- pheeren en alle vreemdelingen te verjagen. Het hof is slechts vergezeld door het leger van Shun-Siang. De and!ere troepen zijn op de groote w-egen in het binnenland ver strooid en wachten op het bevel om tegen, de geallieerden op te trekken. Uit Peking meldt men: In een interview heeft prins Sou, die het hof vergezelde op zijn vlucht naar Tai-Yuen- Fou en, daarop naar Peking terugkeerde, daar hij walgde van de anaichie, die onder de onmiddellijk© raadgevers des Keizers heersciite, heb volgende medegedeeld „Op -den dag van vertrek, bereikte het hof in, wagens Kouan-öhi, tlwjntig mijlen ten Noord-en van Peking, en geëscorteerd door '3000 man tot verschillende korpsen be- hoorende. „Deze heterogene bende deedi onderweg niets dan moorden, plunderen, rooven enz. „Te Konan-Chi voorzag men zich van le vensmiddelen en muilezels en vEuchtte toeni verder naar Souen-Oua-Fou (120 mijlen van Peking), Waar men drie dagen stil bleef. „Het was een ware paniek. Er was zoo weinig gezag, dat de soldaten zeifs het voed sel' dab voor den, Keizer en de Keizerin-We duwe was gereed gemaakt, stalen. Men ver kreeg een. weinig kalmte, door verscheidene ner mij nu; u drinkt alleen, water of eek. Daar komt da mk reeds. Leve de champagne em de lieve jonge dames! Die japon staat n uitstekend:, Har pard'on! Ik veroorloof mij, juffrouw op uw weMjp!" Hij hief d-en kelk omhoog, waaruit de eek schuim'de over denrand, endrontodiemmet één teug! l©eg. Ik drukte onder tafel zoo vast mijn handen in elkaar, dat het mij, pijn deed. Ik was verschrikkelijk angstig. Ik zag, hoe verbazend opgewonden, hij' wa®, en dat hij zich slecht® met groote moeite kon goed houden. En, hij toon zear opgewonden zijn.1 Hij knoopte een gesprek aan met d-en heer von Brieshaufen -en diens dame, het jonge meisj-e in het rose, en sprak louter onzin en alles verward dooreen. Hoe dikwijls de be dienden ook inschonken en riji schonken voortdurend ini toch was zijn glas onop houdelijk leeg. Hij, lachte luid voel te luid, ©n wendde rich, lachend weder tot mij. „Je wilde toch niet in 't oog loopen, Ben no," zei ik zacht. leider spoor van lachen, ver dween van rijn knap gelaat. „U hebt gelijk," zeidb hij toen eveneens zacht. „Goed' en bezorgd Zooals altijd. Merk waardig' Hoe dikwijls ik ook 'bij n was nooit hebben wij een vertrouwelijk woord met elkander gesproken. En' u wa® toch ver standig boven uw ja-ren." ,,Ik ben in. September achttien jaar ge weest." „Achttien jaar? Onmogelijk! Voor mij was u altijd heb kind en en de zuster van iemand anders. Er rijn meisjes, die men dikwijls ontmoet, en idie men graag mag lij den, en van wie men. rich, nooit afvraagt, of zij eigenlijk mooi rijn. Dan IcijScb mem ze zekeren avond oplettend aan en komt tot de oonehfeie dat ze zelfs heel mooi zijn." soldaten d'ie zich aan moord em diefstal schuldig hadden, gemankt, te dooden. „Verscheidene raadgevers van de Keizerin- Weduwe waren van meening, dab men t© Souen-Oua-Fou moest blijvenuvv»gen.v de be trekkelijk gemakkelijke verbinding met d© hoofdstad!, maar de meerderheid was zoo bang door de vreeimdelingeni vervolgd te worden, dab heb plan verworpen werd- „Aten begon du® naar Tai-Yuen-Fou te vluchten. Een andere troep van 10,000 man, onder bevel van, Tung-fuh-Hsiang, had rich aangesloten bij het eskorte, waardoor 3e wanorde natuurlijk slechts toenam. „De Keizerin-Wedhiwe deed niets anders dan schreden «n hen, vervloeken, wier raad het hof in zoo'n toestand' gebracht had. D© Keizer schold op iedereen zonder onder scheid. „Alen had zes-en-twintig dagen noodig om Tai-Yuen-Fou te bereiken, daar men nit vrees voor vervolging cm omweg gemaakt had. Bij aankomst trachtte mem een soort regeenn'g te vormen, maar de vete oorzaken tob oneenigheid maalkten dit plan onuitvoer baar orde hberschte er niet meer." Pruis Sou voegt er dan nog 'bij „De Keizer wild© Peking niet verlaten, maar zich liever onder de hoede der mogend heden, stellen; doch men luisterde niet naai zij n. voorstellen en hij werd gedwongen de vlucht mede te maken. Op dit oogeulbhk zou d© Keizer nog wel willen terugkeeren, maar zijn vrouw en zijn moeder houden hem hier van terulg, omdat rij voor haar leven vree- ft zen. Prins Sou tekent er op den datum der de finitieve terugkomst van het hof te Pelking tegen 3 November te weten. Yarn het oorlogsterrein hot volgende Een. ontzaglijk aantal Boksers uit Pao- ting-fu zijn naar all© kanton verstrooid, maar klein© troepen, die zij gevormd heb ben, blijtven d'oorgaan de landbouwers te ver moorden. Vliegende kolonnes tzullen nu de veiligheid' gaan. verzekeren. D© „Daaly Mail" meldt, dat de Russen de Engélschen verhinderd hdUbem hun vlag te Shan-jiai-klwan t© hij'schen, niettegenstaande de bevelen van von Waldensaa. De buit, door de Ameiikaansdhe soldaten te Tien-tan ge maakt, wordt geschat op een waarde van 376,000 d'oflam Volgens een gerucht hebben do keizerlijk© troepen iHonn hernomen en 500 opstandelin gen gedood. De Russen,, meldt de „Standard", zulten heden Niou-Crouang ontruimen. Spanje. Generaal Azcarraga, de voorzitter van het nieuwe Spaansche kabinet stoot op moeilijk heden, die men over het algemeen onover komelijk acht. Men weet dat hij de porte feuille ad-interim op zich genomen had, in afwachting om een officier te vinden geneigd om deze portefeuille in de tegenwoordige omstandigheden aan te nemen maar tot nog toe zijn alle aanbiedingen, die hij gedaan heeft, geweigerd. Niet dat het aan de Spaansche marine aan Ik glimlachte met moeite. En ik had! mij ruim een jaar verbeeld, daü hij mij liefhad1 „Hoe gaat het mot uw grootmama?" „Goed, geloof ik, wanneer men d© gebre ken van haar ouderdom niet in aanmerking neemt." „Oud' Dee© vrouw ie onsterfelijk." Mijnheer von Lesten!' „Vergeef me 1 Ik had er niet aan gedacht, dat u haar liefliebt. Ik kam u verzekeren, an ders Qiaat ik niemand. Vandaag «venwel, haat ik er twee. Wa® uw grootmama er met ge weest, dan zou vandaag niet een ander de plaats innemen, dlio mij Het kostte hem moeite adem te ilialen, zijn mond was vast gesloten, en, zijn neus vleugels trilden. Toen lachte hij vroolijk en wendde zich met een geestig gezegde tot onze ros© overbuur. Zoo diep gevoelde hijMijn hemel, wat is men, begonnenHem de lichtriimagheid der jeugd als misdaad aan t© rekenen, twee men- schen dia elkander liefhadden te scheiden om ui ter lijken schijnNu wilde ook al les weten. „Alijnheer von. Lesten," 2ei,d© ito zacht „Wat is er van uw dienst?" „Alen spreekt erover, dat u ook plan hdbt u te verloven." „Verloven? Zegt men dat? Hek is moge lijk' Maar neen, Harriet, ik wil u niets wijis maken. Het ie niet waar. Ik toa.ni niet zoo spoedig vergeten al® ander© menschen!" „En waarom hebt n dat vroeger niet open hartig gezegd?" „Waarom Moest ito haar klan verder bin den zonder de minst© vooruitridhten Ver dragen, hoe men mij van hooger hand deetd begrijpen, dart! ik er een eïnde aan moest maken? Hebt n het dan niet gemerkt hoofdofficieren ontbreekt, die in staat zouden zijn om zitting te nemen in den Kroonraad sedert de Spaansche vloot bij Cavite en San tiago de Cuba grootendeels verwoest is ge worden, zijn er verscheiden admiraals en vice-admiranls op non-activiteit, die zeker niets liever zouden willen dan zich met de politiek te bemoeien, maar er heerscht in de marine een geest bijna gelijk aan dien in het leger en daar de minister van oorlog er sterk aan vast houdt om het leger te reorganiseeren, zoo staat op zijn beurt de minister van marine er op een nieuwe vloot te scheppen. Admiraal Mozo, de markies d' Arellano hebben de portefeuille die generaal Azcarraga hun aanbood, geweigerd daar de minister van financiën verklaard heeft de marine- credieten, niet te kunnen verhoogen. Men zal echter een oplossing moeten ge vonden hebben voor de bijeenkomst der Cortes, want zoo is nu reeds de politieke toestand van het kabinet zeer precair. Het zon n.l. werkelijk kunnen blyken, dat het ministerie niet alleen zal te strijden hebben tegen de liberalen en republikeinen, maar ook tegen een vr(j groot gedeelte der conservatieven. Toen Silvela zijn ontslag gekregen had, heeft bij aan de leiders van de rechtergroep een brief gericht, waarin hij hen aanspoorde het nieuwe kabinet te steunen ten minste tot na het huwelijk van de prinses van As- turië. Maar de verdeeldheid tusschen de con servatieven is zoo groot, dat men nu gelooft, dat het onmogelijk is ze bijeen te brengen. Bovendien gaat nu de Cnrlistische opstand, die dezer dagen in het Noorden uitgebroken is en waaromtrent het ministerie met-langer het ware karakter kan verbergen, generaal Azcarraga noodzaken dezelfde maatregelen ter bewaring van de orde te nemen, die het kabinet-Silvela zoo'n groote impopulariteit bezorgd hebben, want het is te voorzien, dat onder voorwendsel van de Carlisten te be strijden, de reaction nairen zullen trachten alle partijen der oppositie zonder uitzondering te bestrijden. Een zwak kabinet is gedwongen om zijn toevlucht te nemen tot uitzonderingsmaat regelen, maar indien dit systeem aan de kabinetten, die dit voorafgingen ook al voor deden bezorgde, het heeft toch het gouver nement zelf verzwakt en de crisis zoo verergerd, dat generaal Azcarraga zich niet meer kan veroorloven wat Silvela zich veroorloofd heeft, zonder een zeer gevaarlijke volksbeweging te verwekken. De toestand is kritiek en de concervatie- ven zelf beginnen te wenschen, dat het hu welijk van de prinses van Asturië zoo spoe dig mogelijk voltrokken wordt, opdat Sagasta weer een kabinet zal kunnen vormen en een liberale behandeling der staatszaken de rust in het land weer wat herstelt. tv s* j \s rvA/W Gemengde SlededecllBgcn, De sCourier du Soir" meldt dat de heer* Rensu de regeering zal interpelleeren over de zaak Sipido. De heer Sevaes blijft bij zijn besluit om de regeering over het zelfde onderwerp vragen te stellen. De Ho henzolier n heeft bevel gekregen lu e alles fcegm mij was? ZekerU hebt heb gemerkt. Ik weet zelfs, dat u menigmaal een Ian® voor mij gebroken hebb. Maai* uw Jian'd!- jes waren te zwak, rij konden mij} oold riet D© heer Breazlau tifcta aan zijn glas en hield een toespraak, die eindigde met heb verzoek, een dronk aan heb verloofde paar te wijd'en. Allen stonden vani hun zibplaatfeen op. Benno riep driemaal luidkeels „hoera,!" zijn stem klonk helder boven de andere u't. Toen spoedden allen zich mot hun gla zen naar het verloofde paar. Om lien heen verdrongen rich 'de gasten, en ook ik zocht mij tusschen do verschoven stoelen door ©en doortocht te banen. Ik kadi met Frida, met haar en met mijn ouders geklonken, mijns glas met vele dozijnen glazen in aanraking gdbracht, altijd zenuwachtig vriendelijk, maar tot Klara gelukte het mij niet te ko men. Lenno had zich door de gaeten hoen weten to dringen. Eerst Monk hrji met Sieg fried, toen met Klara. Zij glimlachte betoo- verend tegen hem, en Benno stond voor luar, met het glas in de hand', vuurrood en met een lachend gelaat. Op heb zelfde oogen- biik hoorde ik achter mij' zeggen Siegfried! is idioot' Hij noodigb rijin toe- komStigen huisvriend reeds op rijn verlo ving „Dat zal eens een pikant© vrouiw worden." "Wug wendde ib mij om. Ik gevoelde, dat mijn oogen fonkelden van toom. D» spre kers, twee jonge lieden, verwijderden zich spoedig. „Haar zusterZou zij hot gehoord! heb ben?" 'Wordt vervolgd

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1900 | | pagina 1