PRESIDENT KRR&ERJN EUROPA
te
te
k
Ie
Zgdie uit nationalistentrotssteeds
maar op de voortzetting van den oorlog aan
dringen, vervloeken generaal Kitchener, dien
zg verantwoordelijk .achten voor de échecs,
die het Engelsche leger in de laatste dagen
ondervonden heelt, en zij willen dat de regee
ring aan lord Roberts, wanneer hij voet aan
wal zet, zal vragen dadelijk weer terug te
keeren om het opperbevel opnieuw te aan
vaarden,
Die vraag zal wel niet ingewilligd worden,
in de eerste plaats omdat lord Roberts'aan
wezigheid in Engeland te zeer gefeischt wordt
en in de tweede plaats omdat Kitchener niet
onbekwaam, maar de erfgenaam is van een
ongelukkigen militairen toestand, waarin de
ernstige moeilijkheden met zorg aan het
Engelsche publiek onthouden zijn.
Welk verdriet bewaart de toestand op dit
oogenblik voor Engeland. Men wacht met
ongeduld, om er zich een voorstelling van te
kunnen maken, op nieuwe tijdingen van lord
Kitchener, die sinds meer dan 48 uren geen
teekeu van leven heeft gegeven, hetzij dat
hg wacht om gunstiger berichten te geveD,
hetzij dat de Boeren er in geslaagd zijn de
communie» - •'*<- Pretoria en Johannesburg
met Kaa; snijden.
De >E 'ndard" meldt, dat te Lon
den beric.f- 1 angen, dat met het oog op
den toestariv. de Kaapkolonie, ontstaan
door het binnentrekken der Boeren, generaal
Knox er van heeft afgezien De Wet te vervol
gen. Gezegd wordt dat de Boeren 3000 man
sterk zijn en dat een groot aantal Pliilipstowu
binnentrok.
Generaal De Wet is met ongeveer 4500
man teruggetrokken en bevindt zich thans
ten Noord-Oosten van Ladybrandeen aanval
op Winburg wordt ieder oogenblik verwacht.
Renter's bureau verneemt, dat het bericht,
als zouden 3000 Boeien in de Kaapkolonie
2gn gevallen en dat De Wet's troepenmacht
4500 man telt, in officieele kringen als over
dreven wordt beschouwd.
Men gelooft niet, dat de Wet's commando
meer don 3000 man telt.
Ook aan het bericht, dat de vervolging vsn
De Wet is opgegeven, wordt geen geloof
geslagen. Mogelijk, dat de troepen, die aan
de vervolging deelnamen, gesplitst zgn en
een deel oprukt tegen de in de Kaapkolonie
gevallen Boeren, wier aantal op nog gem
700 man wordt geschat,
Intusschen hebben wij toch een beetje tij
ding uit Zuid-Afrika, uit private bron afkom
stig. Een telegram aan de Magdeb. Zeitung.
die getoond heeft over de operaties in den
O. V. S. en de Kaapkolonie, heel dikwijls
goede informatie te ontvangen, weet mede
te deelen dat volgens bei icht uit Oost-Londen
drie Boerenco-mmando's, na overwinningen
op de cavalerie van Mncdonald en Brabant,
over Sterkspruit, Odendaal en Francisdrift
in de Kolonie gevallen zijn. Zjj maakten twee
treinen met proviand en munitie buit en
namen 80 gevangenen.
Commandant Hertzog vaardigde een procla
matie uit, gedateerd Herschel K.K.13 Decem
ber, waarin hg alle Afrikaners te wapen roept.
Behalve dat de datum 43 December ons wel
wat vroeg voorkomt, klinkt het geheeie ver
haal geenszins onwaarschijnlijk.
Een telegram uit Kaapstad aan de Daily
Mail" bevestigt eenigszms deze zeer gunstige
Boerenberichten. Hier wordt gesproken van
het oversteken der Oranjerivier op twee ver
schillende punten. Een colonne rukt opPhi-
lipstown aan tusschen Colesbergen Kimberley,
en de tweede, waarschijnlijk Herzogs com
mando, trok de rivier bij Odendal Stroom en
Betbulie over, noordwestelijk van Burghers-
dorp.
Het doel zou Cradock zgn, dat via Sterk
stroom bereikt kan worden.
Brfeven te Kaapstad ontvangen uit Bur-
ghersdorp spraken ervan, dat de Boeren van
plan waren, de stad te vernielengeneraal
Mac Donald was toen reeds met den v'yand
in aanraking twintig mijl westelijk der stad.
De invallers zouden geen kanonnen bij
zich hebben.
Uit republikeinsche bron is te Kaapstad
bericht ontvangen dat generaal Botha bijna
al het rollend materieel van den spoorweg
naar Delagoa-baai en Natal, in het geheel
meer dan 200 waggons en 46 locomotieven,
heeft terugveroverd.
Volgens bericht uit dezelfde bron, heeft
Clements zijn geheelen tros met het grootste
deel van zijn schietvoorraad en zijn kanonnen
verloren. Een klein gedeelte van den schiet
voorraad konden de Engelschen nog bijtijds
vernietigen, en van de kanonnen namen zjj
de sluitstukken mede.
Men is verder te Londen ongerust over het
lot van generaal Baden-Powell, den held van
Mafeking. Men had gemeld dat hij zich van
Transvaal naar Kaapstad zou begeven om er
zijn moeder en zuster, die daar uit Londen
aangekomen waren, te bezoeken, daar hij zelf
vooreerst niet naar Engeland kan terugkeeren.
Geen bericht is ten zijnen opzichten uit
Zuid-Afrika ontvangen en men vraagt zich
af of hij niet onderweg opgehouden is door
de Boeren die in hinderlaag waren op de
lijn van Kimberley. Mocht hij echter goed
en wel in Kaapstad zijn, dan meent men
dat Kitchener voor eenigen lijd van een zijner
beste generaals verstoken zal blijven, daar
de Boeren de spoorlijnen te zeer bedreigen
om hem in staat te stellen spoedig de terug
reis te aanvaarden.
v"-/ s* -"v" r- s- r s
Gemengde MedcdcclJngcn.
Dk.' beleefdheden onlangs tussohen Enge
land en Portugal gewisseld, hébben de Rus
sische politieke pers ten zeerste ontstemd,
omdat zij in de Anglo-Porbugeesche demon
straties een tegenhanger van do Franscsh-
Ruseische sympathie ziet. Do Spanjaarden
moeten noodzakelijk wrok koesteren tegen
Engeland na dien oorlog mot Amerika, en zij
zullen zich wel om moreel» en materieels re
denen bij Rusland en Frankrijk aansluiten.
Rusland zieif zou die toenadering gaarne zien.
Volgens de Jaadste teelgramimen bevindt
zich Keizerin Friedrich op haar slot Frie-
drichshof, tamelijk wel. Professor Reavers
vertoefde den geheelen dag bij 'haar. Gravin
Bülow bracht in den middag een bezoek.
Na zijn rondreis door do verschillende
Duitscthe bondsstaten zal graaf von Bülow in
het begin van het volgend, jaar een bezoek
brengen aan Weenen en Romé.
Spaanséhe cadetten aam boord van het op-
ïei'dangBeohip Aaturiae hébben partij ge
trokken voor een kameraad, die gestraft was,
en muiterij gepleegd. Onder de muiters ko
men twee leden der koninOdijke familie voor,
hertog De Montpensier en een zoom van
den graaf van Caserta.
Te Rome is bekend gemaallat, dhfc de Ko
ningin van Italië een erfgenaam verwacht.
Dr. George Brandes doet in „Verd'ens
Gang" een belangrijke onthulling, hem aan
d'e hand gedaan door een Russiodhen profes
sor van de umverrijteit te Tomsk in. Siberië,
•dien hij te Kopenhagen ontmoette.
Het overlijden fowaan ter sprake van den
vori-gen Rusnschen minister van buitemlhnld-
•*.*h© zaken, graaf Mberajieff. Efifce Rus, zeide
deze zegsman, wist, dat de Minister niet zijn
natuurlijken dood stierf, dodh de hand' aan.
zicbzdf sloeg. En do roden waarom hij) dit
deed, was al oven bekend'.
Eenigen tijd na 'hot uitbreken van den
Zui d-Afrafcaanschen oorlog 'had. hiji den Gsaiar
een plan voorgelegd, volgens hetwelk Rus
land zou gebmik maken, van Etogelands las
tige positie in Afrika om zich meester te ma
ken van belangrijke punten aan "do Roode
Zee. Graaf Mberajieff had reeds de sanctie
van den Czaax verkregen om zijn plan ten
uitvoer te leggen en alle daartmedte in ver
band staande bevelen waren reeds gegeven,
toen de Czarina met haar steifce Ebgeüsdke
sympathieën van het plan hoonde en zich de
zaak zoozeer aantrok, dat zij het op de zenu
wen kreeg. De CSzaar vond den hnisel ijken
vrede van groote r belang dan Wet verove
ringsplan en veranderde plotseling van mee
ning. Alle bevelen werden ingetrokken en
de Minister, die de teleurstelling niet wüide
overleven, pleegde zelfmoord.
Een telegram van den Amerifcaanschen
zaakgelastigde Bogota meldt, dat een groot
gevecht plaats had bij Girardo-point, aan de
.Magdalena-rivier. Het duurde tkvee dagen
en eindigde met een beslissendoverwin
ning van de troepen der Columbiaanedh'e re-
geering Bericht wordt, dat 600 man sneu
velden en eenige honderden gewond weiden.
Nog andere overwinningen der regeerimga-
troepen worden gemeld. De regeering acht
zich zeil daardoor veel krachtiger te staan.
Een telegram uit Rome houdt in, dat ad
miraal Candaani een punt in de Sammum-
baai bezat heeft en de aanspraken zijner re
geering op dat gebied zal doen géüden. We
der een meer in China!
Aan ons overzicht van den zegetocht van
den President moeten wij nog met een enkel
woond toevoegen de ovatie Z.HJE. te Leiden
gebracht.
Hier waren aan het station een 60-tal ver-
eenigingen van verschillende®, aard, ook het
rtudentenkorpa en de stódentengeaelschhp-
pen met hun banieren, vertegenwoordigd.
Bij de aankomst van den trein ging een
oorverdoovend gejuich op.
Een zangkoor van honderd, dames zong
vervolgens een (hymne uit dén „Gédendk-
clandk" van Valerius „O Heer, die daer des
Hamels teute spreijt".
'Daarna nam de burgemeester anr, F. Was
"het woord en spirafc de® Staatspresident toe
namens de bevolking van Leiden. Hij 'bracht
eerbiedige hulde voor de volharding van de
bevolking der beidé Republieken. Hij verge
leek Kruger met WilLeim den Zwijger, vriens
bed ten is vervolgens namens dé afd. der Z-
Afrik. Ver. door jongejuff. 'Mulder werd over
handigd 'Bij dit portret rwas een oorkonde
gevoegd. De burgemeester sprak ten slotte
God geve, mijnheer do Presadenti, d'at gij de
redder moogt zijn van uw land em. van uw
volk.
Verschil lende huldeblijken werden aange
boden, o. a. een "krans door den praeses van
het et-udeutenk orps, die aan mr. Coster her
innerde en diens sneuvelen voor recht en ge
rechtigheid.
Diep getroffen antwoordde do President
met woorden van erkentelijkheid en dank.
De trein vertrok onder luid! gejuich. Heb
enthousiasme was onbeschrijfelijk.
Mruger fn de hoofdstad.
De tocht van het Afrikaansohe Tehuis
naar heb Doelen-hotel wan wederom een wa
de triomftocht. Overal werden bloemien aan
geboden. Het rijtuig), dat achter dat van
den President reed, en beetemd waa cxm er
de kransen in te verzamelen, geleek ten slot
te een reuzsenpyramide van groen, en bloe
men. Hét opzicht hierover was toevertrouw'cl
aan een 15-jarigen Transvaaïsdhe® knaap.
Gedurende heel den toehit stond Oom
Paul rechtop in zijn landauer, dé met astra
kan omzoomden muts op 't hoofd en ten
dank zwaaiende met den hoed. Ruim 4 uur
voor het Dooien hotel gekomen, was de Pre
sident aldaar het voorwerp ©ener befcooging,
ddo geen einJda wildo nemen, alvorens bijj
zich op het balcon vertoond IhJad. Eerst Kadi
de President zijn pijp gestopt, ee® groot©
houten pijlp, die hij', naar buiten tredende, in
de hand hield. Het scheen wel of dit zich ge
ven in al zijn eenvoudi, huiselijk gelijk hij
het doen zou voor rijn eigen woning te Pre
toria/, de sympathieke betrekking tussdhen.
Oom Paul en dé mensdhe® buiten nog ver
sterkte. Wlamfc nu werd rijn versdhijjmng be
groot met een lang aangehouden gejuich,
met zulk een kracht opstijlgende uit do me
nigte, dat do Hoéke grijbaard er zidhtfoaar
van ontroerde. Trouwens, allen, die van dien-
President zich een voorstelling hébben go-
maakt naar do rij® taek&em met ov^iearevov.
scherpte karaikberiseerendo portretten, wa
ren heden getroffen door het' waardige ui!ter-
lijk van den President.
In het Doelen-betel heeft de President
een deputatie ontvangen van léedingea der
hopgere buigersdholen die hem een zilveren
lauwerkrans aanbood met het opschrift:
„Hulde aan Paul Kruger van de leerlingen
der Hoogere Burgerscholen te Aimsteffldaim".
Tegen 6 tuur Wam een deputatie dier bewo
ners van het Afrikaander Tehuis haar op
wachting maken, en na tafel was mr. G. van
Tienhoven een oogenblik met den President
in gesprek. De President zat aan 'tafel met
de heeren Muiter, Wesseie, Wolmarans, Hloff
•en BredeÜL Bij herhaling «prak de President
met ingenomenheid over de ervaringen van
den dag. Hij ging vroegtijdig ter mate en
de politie zorgde er voor, dat 't in den om
trek van heb hotel stil bleef.
De Kamer van Koophandel en Fabrieken
te Amsterdam (heeft aan het Doelen-hotel
een schrijven afgegeven, om1 den President
welkom te hoe ten. Hierin wordt de hoop
uitgesproken, dat het bezoek van den Pre
sident aan Europa krachtig moge bijdragen
tot de verlosing van zijin. bitter beproefd',
dodh nog steeds met ongeëvenaarde® helden
moed strijdend volk.
To 8 uur reeds was de Nieuwe Keek te
Amsterdam overvol- Br was zelfs geen staan
plaats meer te bekomen.
Te 8.45 uur werd de President aan den
ingang) tegenover het Kon. Paleis door den
Kerke raad ontvangen en kort verwelkomd
door dis. Hogarsed. Onder het gaan naar rijn
zetel (KonAnginnebank) zorg de gemeente
onder begciriding van het orgel„Een vas
te burg is onze God."
Na heb uitspreken dor wijding ging da. de
Visser voor in het gebed, waarin hij Godte
bijstand afsmeekte voor de rechtvaardige
zaak en onafhankelijkheid der Bóeren-Repu
blieken. De gemeente zong hierop Psalm
65 verö 2.
Hierna betrad de heer Mariktelberg het
spreekgestoelte e® hield! een rede van den
volgenden inhoud:
Dé heer HiddeUberg verklaarde, dat het
hem ee® behoefte was, met president Kru
ger in de Nieuwe Kerfk eenige oogeriblakken
te vertoeven, ten bewijze, dat men zich. één
gevoélde in dese tijlden van ontroering en
bekommernis. Hij herinnerde er aan, hoe in
dat gebouw groote gebeurtenissen voor ons
volk plaaita haddendaax toch werdén onze
vorste® gekroond en de aschi van held' e®
dHdhter, va® wat Nederland in vroeger
eeuwen grootsdh bezat aan de aarde toever
trouwd.
Zoo menig gebed rees daar voor het stam
verwante volk op; het bloed van dat volk,
het bloed der onzen vloeidla en al wat mea-
sdhenlevenfi en menschenarbéid! tezamen
brachten, wat zij Shun kinderen hoopten na
te laten, lag in puin. Meer en meer wend het
duidelijk dat wij niet sléchts één taal spra
ke®, maar dab wij va® één sbalm] waren. Er
was diikiwijils naijjver, er wecdl dikwijls hard
geoordeeld, fouten werden opgemerkt, maar
er werd vergeten, dat de fouten va® die Boe
ren onze foute®, onze deugde® tan deugden
watten.
(Mochten wij al (hope®, dai de besdhaiwing
eeuwigen vrede zou brengen, wij' rijn daar
nog verre van af.
Er zoude® echter geschillen fctxme®, en de
verwoestingen va® den oorlog zoudten blijiven
komen ondanks den wensch den vrede te bet
waren.
Spreker herinnert er aan, hoe ihiet volk rich
onder leflding va® den President ontwikkel
de, wél niet snel genoeg voor alle®, dioch
voor zulk ee® on bwikkeling was ook tijid noo-
dig.
Nu lag alles ter neder, maar er Was troost
in het bewustrijh e® geloof, d'at wat ge
schiedt, goed ie en heb wedkélijfc goed© niet
verloren gaat.
Dbor ongeluk en lij de® wordt eten monsdh
en een volk wijs, lijden brengt loutering.
Nket aan ons was het oordeel, as® ons
was slechts hot (berusten.
Hoe het volk der Republieken uit den
strijd zou komen, was nog niet Be zeggan,
iriaar aller wensch was, dat Kruger tot het
eind too de kracht zou houden zijln pliriht te
doen-
Het goede zaad door de rampspoeden van
dozen oorlog gestrooid, zou niet verloren
gaan.
„Waar we dan angstig staren e® roepen
„Wachter wat is er va® den nacht?" aldus
eindigde spreker, „daar antwoordt de geloo-
vige stem dn TJ en "Uw volk in ons„De da
geraad! zal 'komen, wanneer het uur zal héb
ben geslagen" en we zullen niet te vergeefs
méér in het duister staren, maar wij zullen
licht riem, en begrijpen waarom hét zoo rijn
moest. Dab rij zoo."
Na deze rede werden het le e® 3e vers
gezongen van Gezang 22-
Do hoer Bijleveld, voorzitter van het Boe-
ren-ooznité, hieM' hierna een boe&praaik, waar
in hij den hachelijke® toestand van ons liand
in 1672 met dien der Boeren-repuibliéken
van thans vergeleek Ook toe® moest men
bouwen op heb vaste geloof ïn God. dat
steeds Zijin beloften zag vervullen..
Tn 1672 werd tot den Prins van Oranje
gezegd: Staakt uw tegenstand, want "hl is
nutteloos. En het antwoord was eensluidend
met diat hetgeen de Boeren thans geven.
Sterven of overwinnen.
iSpr. herinnerde vervolgens aan dé oud-
Hollandisdhe prenten waarop dé Nederland-
sohe M!aag|d! waa afgeibeeld mét het rand
schrift „Onze hulpe is ïn de® naam des
Heeren." Aan die spreuk was mem geduren
de die® gaUschen strijk! gedachtig. Daarom,
heeft ook het Boeren-comité den nnoed! niet
'laite® zinken. Vast gelooft het dat dé Repu-
bliéke®! overwinme® zullen, maar op Gods
wijze en Gods tij(d'- Zal het door interventie
rijn? Door Botha? Dbor De Wet? God al
lee® üs het bekemcL
6pr. besloot ^net het edhriftwoorid aU
troostwoord tot President Ertujgjer uit den
143en Pfealm„Red mijl, Heere, va® mijne
vijanden, bij U .schuil ik, leer m&j IJw wel
behagen doen, want Gij rijt mijn God 1*
'De gemeente' zong hierop Psalm. 42 5.
Hierop sprak ds. de Yasser een rede uiri
Spreker begon te zeggen, dat over onze
stemming een grauwe nevéL hing, gjelijk in
de natuur. Zelden kwam de eenheid1 van on3
volk zoo uit als thans; onder alle standen
heerschte droefheid. In alle kerken rezen ge-
bede® op voor het verdrukte volk. Het is
soms, als hadden wij zelf oorlog; de Neder-
landsche leeuw staande tegenwoordig dof
voor zich neer. En geen wonder; hoorbaar
en Zichtbaar was de vloek va® dén oorlog.
Duizenden zijln geslacht, ontelbare kinderen
verweesd, de huizen verbrand, de landerijen
véntrapt. De knie van den wreedaard werd
woedend op do keel va® een geheel volk ge
zet. Nog vreeselijker echter is de aanblik
va® den Britsche® krijger; een volk, dat
aan de spits der beschaving staat, doet beu
lenwerk, schendt hot volkerenrecht, alsof het
nooit van een Evangelische A/Lliamtie had ge
hoord en dat alios -voor ee® handvol gield.
Hot is of Jesaja weder roept: „Hoe rijt
gij nit den hemel gevallen, o morgenster,
gij zoon van dén dageraad." Dé diepte onzer
smart woidt eerst gepeild!, wanneer wij con
st ateerem, dat de wereldpolitiek gtetonve®
schijnt te rijn aam «en grootechi, red,®, heer
lijk ideaald'e inspannende zucht tob zelfbe
houd hoeft hot opvlammende (licht gedoofd
Zouden dan werkelijk de rijken op 't con
tinent blijven vragen: „Be® ik mijn broe
ders hoeder Zou wel de naam van God! in
de Staatsstukke® blijven Staan, waar mot
den wil van God door de overheid het minst
wondt gerekend? Dé Nederlandsdhe Leeuw
riet mistroostig rond en do Verzuchting) ont
snapt ons„Om Gods troon rij® wolken en
donkerheid."
Maar booh is er weer staal gekomen in
vele lichame®dte majestealb van hot Gods
vertrouwen der Boeren heeft one ontroerd
en beschaamd!. „Juist in haar lijdén doet de
Allerhoogste U uw schoon© roeping voor do
volkeren blijken. Daarom speelt een glim
lach door onze tranen hteen."
Hét „tot hiertoe en niet vender" van de
twee Hein© naties tot den verlosser was weer
David) tegenover Goliath.
Tegenover de overwinningen dér Boeren
staat nog geen enkele verpletterende neder
laag va® hen. Wij geven don moéd niet op.
Het is, als rezen dé schimlme® der in de
Nieuiwe Kerk begraven helde® op oan den
Boeren toe te roepen: „VersaUgt niet; ook
wij hielde® stand e® zegevierden."
Vooral moesten wij, blijde wezen, omdat
gjecm dierlijk geweld, doch God de wereld
regeert.
Dé zon der géneéhtsigheid zal ten haren
tijd» luistervol strak®.
,dn d!ab geloof," zoo eindigde dr. Visser
rijn scboone rede, „hébbe® de Jeretmïa's en
de Bseahiëls va® het licht geprofeteerd, toen
Israël verkeerde in een stikdonkere® nacht
dab geloof is door Gods genadé ook IJw deel,
held van Pretoria, em doet U op het heil des
Heeren hopén. Welnu, wij .willen het met TJ
doem en elkander ïn dit Godshuis in dat
Godsbtetrouwen sterken. Engeland zal' niet
machtiger blijken dan Baibél of Egypte om
het Volk des Heeren te wemiotageai. Die met
tranen zaaien, zullen met gejuich maaie®.
Gee® rijk of staatsman is (bij) machte de bwe©
talen van „Recht en Liefde" waarop het
gebouw der Schepping rust, te ondergraven.
Heft in dat geloof moedig uw hoofden op,
strijdende broeders in. Zuid-Afrika, uiw Réd-
der is uw God."
Dr. dé Visser besloot de godladienstigé sa-
medkomst met dankgebed.
De President had dé drie redevoeringen
aandachtig, met de hand aan het oor, aange
hoord. Onder het gezang der schare hiad' hij
meestal het hoofd over den bijbel' gebogen,
aloof (hij bad'. Spréken deed! de President
niet.
De organist speelde bij het verlaten van
(het kerkgebouw eon schoon-klinkend© fanta
sie, waarin herhaalde, in verschil'! end e toon
aarden, - motieven der Zuid-sAfrikaanache
Volksliederen waren gevlochten.
Te 10.20 kondigde het orgel van het
Paleis voor Volksvlyt de komst van den Pre
sident met zgn gevolg aan met de melodie
van ps. 68.
In de voormalige kamer van commissarissen
van deze grootscbe stichting van Sarphatie
werd de Hooge Bezoekpr ontvangen door den
Raad en de drie Transvaal-Commissies, welke
leden later met hunne dames op het orkest
voor het orgel plaats namen.
De groote zaal en vooral het orkest waren
kwistig met hooge heesters, liaaie palmen
en bloemen en met guirlandes van groen
voorzien, terwijl een 30-tal Transvaalsche,
Vrgstaatsche en Nederlandsche vlaggen en
wimpels aan de knpiteelen of tusschen de
pilaren aangebracht, aan deze zaal een vroo-
lijk, recht feestelijk aanzien gaven.
In het midden der taal stonden 3000 kin
deren van lagere scholen van alle gezinten
reeds een uur ongeduldig te wachten op dit
sein om den President de eerste hulde der
Amsterdamsche schooljeugd toe te zingen.
Het was een lied op de wgze van»Kent
Gij dat Volk."
Dit heldere gezang uit flinke borst gezon
gen maakte blijkbaar diepen indruk op den
President. De hoeken van den breeden mond
trokken zich herhaaldelijk zenuwachtig samen,
en in diep gepeins volgde de President de
inderdaad aangrijpende en indrukwekkende
plechtigheid.
De heer Fr. G- Meilink bood hierop Z.H.E.
een fraaie oorkonde namens de kinderen aan
met dezen tekst onder datum en jaartal van
beden
»De schooljeugd van Amsterdam begroet
»Z.H.E, den Staats-President der Zuid-Afri-
skaansche Republiek Stephanus Johannes
>Paulus Kroger, met de betuiging van eer-
sbiedige huide en een vurigen wensch voor
»de vrgheid van zgn volk."
Er naast staan de wapens van Transvaal
Oranje-Vrijstaat, Nederland en Amsterdam
benevens de spreuken.
Het geheel uitgevoerd in oud-Gothïsche
stijl, is ingesloten door eene zeer bewerk
lgbe randversiering en is voorzien van een
zegel, vertoonende het Koggeschip met een
rondschrift: »de Amsterdamsche schooljeu»'
1900", hangende aan een rood, w:t en zwars
koord, zjjnde de kleuren der oud-Araster-
damsche vlag.
Na de heer Meilink voerde nog kort het
woord de heer Emous, onderwijzer der school!
op de N. Voorburgwal.
Na de rede van den heer Emous rees deS
Staatspresident van zijn zetel op om de kin-!
deren toe te spreken. iLieve kinderen", be-'
gon hg, vin den laatsten tjjd is meermalen1
mijn opmerkzaamheid op u gevestigd. Aan
u is ook de toekomst, maar dan moet gij
ook steeds den dienst van God blijven be-'
oefenen."
Wanneer gij de wetenschappen zult gaan
bestudeeren, dan moet gg daarbij niet den
godsdienst verwaarloozen, want anders zal
de weg dien gij bewandelt ten verderve lei
den. Doch, lieve kinderen, indien gij uw ver
trouwen stelt in den Heer, dan leidt Hij u
stap voor stap.
Er zijn onder al deze kinderen verschil
lende sectes, maar dat mag geen reden zijn
om elkander te haten. Elkander moet men
-teeds big ven liefhebben en al is men het
ook niet eens, dan mag men toch gezame-
lyk God's woord blijven leeren.
Ten slotte drukte de President den kleinen
op het hart om steeds te bedenken dat wat
zg ook werken, zg niet werken voor henzelf
maar voor God.
Een daverend gejuich van de kleioen
volgde op de hartelijke woorden van den
grijsaard.
Daarna kwamen de afgevaardigden der
versch.llende corporaties den President hul-
digen; sommigen spraken daarbij een kort
woord, o. a. prof Kern namens de Kon.
Academie- van Wetenschappen, die den Pre-
sident vooral hulde bracht voor hetgeen deze
ten bate van het onderwijs in Transvaal
heeft gedaan.
Als een persoonlijke hulde gold een fraai
bloemstuk in den vorm van De Gelder-jj
land, dat den President werd aangeboden
door mevrouw Stnkenburg-Westhofl".
De receptie was zeer vroeg afgeloopen.
Het weder hield zich goed, ofschoon de
lucht loodgrijs zag.
Onder de tallooze vereenigingen en corpo-
mties, die voor den president defileerden,
noemen wij de gemeentebesturen van Leiden,
Leeuwarden en Alkmaar, opperoffleiereo van
land- en zeemacht, kerkeraden van ver-1
.-chillende gemeenten, afgevaardigden van
universiteiten en wetenschappelijke instel
lingen, van inlichtingen van onderwgs, Zuid-
Afrikaansche deputaties, muziekgezelschappen
enz. enz.
Overal laDgs den weg was weder eene
onafzienbare massa volk geschaart. Het mede-
loopen werd door een aanzienlijke politie
macht tegengegaan. Voor de studenten-socie-
leit op het Rembrandtplein werd door de
studen'en aan den President een hulde ge
bracht met eenleve da President 1 leve
Kruger
Op de receptie voor particulieren vorseno-
nen ongeveer 2000 personen uit alle rangen
en stan-cLe®va® generaals tot onderofficie
ren van leger, vloot e® ectatteriji, van pro-
fessoren tot talpoödorwijzers; vertegenwoor
digers van den groot- e® ldlieuirihaadelleden
dier Eerste en Tweede Kamerleden van
mnizsielkgeizeJischappendam ee-bes tiuuwkrcs-
sen van liefdadige instellingengemeente- J
hoofdambtenaaren; schilders trokken voor-
biji. De President boog telkens, waarvoor hij
op rij'n Stok leunde; hij dlanOcte allen zooveel
mogelijk hooflcüknaldkeiid. of met handgdbaar
groetend. Door sommigen werden bouquet-
ten aangeboden, waaronder een Gelder
land. van bloemen. Ee® naamgenoot, J. C.
Kruger, die zijn (kaartje overhandigde, sprak
den President toe.
Na hét defile dankte do heer "Worrnsor
voor de eer door d'e burgerijl bewezen. Kru
ger dankte diep bewogen aMen die tot (hem
kwamen. „Vooral trof mij," zeilde hij', „dat
gij in uw gebeden gedenkt diegenen dio
ginidB dén strijd, dor rodhtvaardigjhead. Strij
den in het geloof van God'; dia alles in Zijn
haard heeft."
Onder orgelspal verliet de President het
Paleis voor Volksvlijt en vertrok ten 2.45
door de ooonmissie uitgeleid.
A'an heit station ware® ook B. e® W., en
velé raadsleden. Ongeveer 20 minuten zon
derden de President en gevolg met B- en W.
rich af. De President sprak speciaal met den
■burgemeester over gewon© zake®.
Namens do directie van dé H. IJ. 8. M.
werd hier den President' idé verzekering go-
geven dat het haar aangenaam was een ex
tra-trein af te staan, waarop de President
dank zeide en opmerkte in diti sympartlhie-
btlijtk tevens ee® erkenning te rien via® do
redhteaatagjheid der Boereneaalc.
Toen ter receptie Thérése Sdhlwartoei een
schets maakte van den President, merkte
Wolmarans aan Kruger op: „Die dame is
berijg] u te steel (teekenen)"; waarop de Pre
sident antwoordde„Ik iheb nog nooüt^ n:e
zodn banja dief gaden als in Holland."
Het Buitenland en de Boeren.
Op een druk bezochte vergadering te
Leipzig moet met zeer veel geestdrift bg
acclamatie bedoten zgn, president Kruger
te verzoeken, daar te komen. Te Berlgn
zal nog deze week een monstervergadering
gehouden worden.
Een der bladen te Genève heeft een »Re-
ferendum van Europa" uitgeschreven, voor
stellende dat iedereen die met Kruger sym
pathiseert hem op Kerstmis een briefkaar
zende met eenige bemoedigende woorden.
De ijzeren krans, dien de inwoners van
Lier, België, den President hebben toegedacht,
is thans te Brussel te zien. Het is een keurig
le
ire
Lt
ie
ml
D
I
na
am
K
b
k
Kl
i»
Tl
