54"" Jaargang-
Dinsdag 8 Januari 1901.
SCHULDEN
ïMo.10440
Transvaal en Oranje-Vrijstaat.
BUITENLAND
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen 1.25. Franco
post fl. 1.65.,
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen lO cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
het bureau bezorgd zijn.
Prijs der Advertentiën: Van ,16 regels fl. 0.92 iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zyn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Meina advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Bureau Botcrstraat 68.
latere. Telefoon No. 123.
Te Hammonia werden vee en wagens buit
gemaakt en 28 man gevangen genomen. Het
kanonvuur staat geen oogenblik stil. Ficks-
burg is geheel verlaten.
Volgens een telegram aan de rEvening
Slandard", zijn alle Engelschen,* door de
Boeren den 29en December bij Helvetia ge
vangen genomen, in vrijheid gesteld.
Bericht wordt, dat een aantal Itaapsche
Afrikaanders een paar dagen geleden in 't
geheim van de Westelijke districten naar
het Noorden trokken; waarschynlyk om zich
to voegen bij de invallers.
Volgens onbevestigde Kaffer-berichten trok
een troep, honderd man sterk, door het Clan
William district, zich bewegende in de rich
ting naar Malmesbury.
Het is onzeker o' het Boeren of Kaap-
kolonisten zijn.
Ziedaar alles wat in twee dagen over den
toestand in de Kaapkolonie gemeld wordt.
Heel veel wijzer worden wij er niet door.
Te Londen loopt het gerucht dat de Boeren
nu op 25 mijlen afstand van Fraserburg zyn
i gekomen.
Dat de toestand in de Kaapkolonie echter
I verre van rooskleurig is voor de Engelschen
blijkt uit liet volgende uit Kaapstad gezon
den telegram
I De minister-president en Sir Alfred Mil
tier hielden hedenmorgen een lange confe
rentie, waarvan het resultaat was dat een
buitengewone zitting van den Raad werd
bijeengeroepen. Een belangrijke kennisgeving
I is te verwachten.
Het totaal der Brilsche verliezen in den
Zuidafrikaanschen oorlog bedraagt, naar luid
van officieele opgaven, op dit oogenblik
51,689, waarvan 2249 officieren. Daaronder
zyn natuurlijk een groot aantal zieken en
gewonden, die wel kunneu herstellen, maar
toch blijft na aftrek van deze het zeer aan-
I zienlijk totaal van 14,880 man over, die voor
altijd voor het Britsche leger verloren zijn.
Onder deze laatsten zijn 1570 invalieden,
die ongeschikt zijn voor den dienst, 604
officieren en 11,554 man, die in den strijd
sneuvelden, 456 man die aan ziekte overleden
en nog 7 officieren eu 898 man, die in
krijgsgevangenschap zijn.
Wij deelden dezer dagen mede, dat een
vredes-comité rich had samengesteld, ten
einde in overleg niet Lord Kitchener slappen
te doen bij de Boeren te velde, om hen over
te liulen de wapenen neer te leggen.
Van iemand, die jarenlang in Zuid-Atiika
woonde, vernam de sTelegraaf'het volgende:
Het lid Rensburg is Hendrik van Rensburg,
lid van den Eersten Volksraad voor liet
district Heidelberg, voorzitter von de zooge
naamde »Burgerwagt". Hij werd door de
patriotten nooit erg vertrouwd, W. Steyn
was lid van den Eersten Volksraad voor het
district Utrecht en zeer anti-ICrugersgezind.
Nooit beeft oeze zegsman gehoord, dat zij
eenig werkdadig aandeel aan den oorlog heb
ben genomen.
Zeederbcrg was nooit generaal. Hij was
waarnemend vuldkornet van Pretoria en voor
den oorlog ondernemer van den postkoets-
dienst in Noord-Tiansvaal en Rhodesië.
De Koek is zekere Meyer de Kok, sedert
jaren woonachtig te Belfast, een soort agent
of zaakwaarnemer. Hij was eenigen lijd on
der het Lijdenburg-commando te velde, maar
uit St. Petersburg, dab men daar liefc sluiten
van een Rus si scli-CM neesché overeenkomst
betreffende 'de tijdelijke bezetting van de
provincie Tong Hoen, in Mbwlsjoerijie, dooi
de Russen, bevestigt.
Li-Koeng-Gbang is weer ingestort en titans
ernstig ziek.
Aangifte voor «lc belasting op dc
honden.
BUROEMEESTER EN WETHOUDERS
na Schiedam,
brengen de ingezetenen onder de aandacht, dat
ingevolge liet bepaalde bij de verordening tolheffing
eener belasting op de honden, van 4 December 1873'
ieder ingezetene, die éen of meer bonden houdt'
daarvan aangifte rnoet doen bij den gcmcente-ont"
vanger, vóór den lijden Januari van ieder jaar.
En is hiervan afkondiging geschied, waar het
behoort, den 7dcn Januari 1901.
Burgemeester en wethouders voornoemd,
VERSTEEG.
De secretaris,
G. J. BISSCHOP.
H. M. de Koningin-M'oeder heeft aan het
hoofdbestuur der Ned'. Zu'id-Afrikaansché
Vereeniging ten bewijze barer belangstelling
in het werk der vereeniging en tob sterking
van het fonds tot. leniging van de rampen
des oorlogs een som van f '100 doeii toeko
men.
Het dames-comitd te Middelburg heeft als
nog ontvangen voor de vrouwen en kinderen
der krijgsgevangen Boeren f 824.02.
Verder kreeg het comité allerlei kleeding-
stukken.
Voor de Boerenkrygsgevangenen te St. He
lena en Ceylon werd ontvangen f98 alsook
kleedingstukken, tabak, sigaren, schoolboe
ken, lectuur enz.
Het totale bedrag der tot dusver ingekomen
gelden is 17922.76. Voor alle gaven betuigt
het comité zyn harielijkeu dank.
Te Zwolle en Goiinctiem vormden zich sub-
comité's tot het inzamelen en verzenden naar
Amsterdam vaD golden en goederen.
De kleederen voor de vrouwen en kinderen
door mevrouw Waszklewics aangevraagd,
worden door het Middelb. comité naar Kaap
stad gezonden.
Hel comité bericht tevens, dat liet gaarne
meerdere goederen en geldelijke giften voor
do vrouwen en kinderen der gev. Boeren en
voor de krijgsgev. te Simonstad, St. Helena
en Ceylon in ontvangst neemt. Vooral ont
vangt het gaarue goederen voor de krijgsgev.
te Ceyloo, die blijkens een schrijven van de-
heeren dr. G. van Houtum, P. Postma en P.St.
Roux 8 December door het comité ontvan
gen, nbyna allen zeer .behoeftig zijn."
Gevraagd worden voor de krijgsgev. aldaar:
tabak, pijpen, sporthemden, havermout, vuur-
houtjes, eu schoolboeken voor lager en meer
uitgebreid lager onderwys, beginselen van
Engelsch, Fransclt en Duitscli, en bijbels,
psalm- en gezangboeken.
Voor de krijgsgev. te St. Helena worden
gevraagd: tabak, kleereo, ondergoed en
bovengoed, conserven, sigaren, postpapier,
inkt, muziek voor viool en voor mannenkoor,
een goede viool en een alt-viool. Het comité
ontving tevens 15 Dec. en 4 Januari brieven
i van Mevrouw KoopmansDe Wet waarin
opnieuw dringend gevraagd wordt om kleeren
etc. voor nde vrouwen en kinderen."
Verder vraagt mevr. Koopmanswollen
of katoenen kousen, liefst zwart, 3 grootten,
katoenen hemden, nachtjaponnen, pantalons
voor vrouwen, hand- en zakdoeken, lakens,
sloopen enz. Mevrouw Koopmans verzoekt
tevens dringend goederen en versnaperingen
ctc. voor de krijgsgevangenen te Simonstad
en te Greenpoint, vooral voor de zieken
aldaar.
Het comité, gaarne deze goederen vragende,
bericht dat de eerstvolgeude zendingen naar
Kaapstad, Ceylon en St. Helena 10 en 17
Januari van uit Amsterdam vertrekken. Alle
goederen gelieve men onder bet merk M. C.,
Algemeen «certtlch».
SCHIEDAM, 7 Jan. 1901.
Xluld-Afrlka.
Van het oorlogsterrein.
Een telegram van Lord Kitchener, 4 Jan.
uit Pretoria verzonden, luidtDe Westelijke
afdeeling schynt naar Calvinia op te rukken.
De Oostelijke troep schynt in kleine afdee-
liDgen te zyn opgelost.
Éen nieuw troepje trok gisteren de Oranje
rivier over, ten Westen van Aliwal-Noord.
De Boeren verschenen weder op den spoorweg
in de nabijheid van Rhenosler, doch het is
niet zekér of De Wet bij ben is.
Een curieus telegram, dat van Kitchener.
sHtit schijnt, het is niet zeker". Een aardige
terminologie om de menschen, die naar nieuws
verlangen op de hoogte te brengen. »Het
schijnt" dat generaal Kitchener niets weet.
't Is nu bijna een jaar, dat liet gcheele
Engehclie leger de Wet najuagl, reeds we
ken, dat Knox met de Wet in contact is, en
nu weet in eens de hooldaanvoerder niet
waar de Vrijstnatsche generaal is. Daar bij
twi,jfelt of de Wet ion Noorden van Kroon
stad i-, is er wel reden om te gelooven dal
bij zich daar ergens bevindt, gereed om nog
eens de verbindingslijnen van Kitchener met
den Vrijstaat en de Kaapkolonie af te snijden
en ziclt van levensmiddelen en munitie te
voorzien, ten koste van eenige Engelsclie de
tachementen.
Tussclien de regels door van de zeer zeld
zame en verwarde telegrammen uit de Trans
vaal kan men nog lezen, dat de Engelschen
na den Z. O. hoek van den Vrystaat ont
ruimd te hebben, nu ook een gedeelte ten
O. van Basutoland hebben moeten ontruimen
daar gebrek aan levensmiddeleu door den
inval in de Kanpkolonio en het telkens op
breken der spoorwegen zich ook aan die zijde
sterk doen gevoelen.
Generaal Knox die nog altijd De Wet ach
tervolgt, zonder echter te weten waar deze
zich bevindt, heeft zijn leger in drie korpsen
gesplitst.. Het eerste marcheert over Ham
monia, liet tweede over Commando-nek en
het derde over Wolmaians Hoek.
fieiocngdc Medcdccllngen.
Dte prins en de prinses van Wales zullen
een bezoek brengen aan Dublin.
Volgens de „Birmingham Post" heeft pre
sident Loubet aan Sir Ediimmd Monson, den
Rritsohcn gezant te Parijs, den wenschi te
kennen gegeven om door koningin Victoria
te worden ontvangen bijl gelegenheid van
haar bezoek aan liet Zuiden van Frankrijk.
De commissie die -benoemd is voor boton
derzoek naar de noddzaikelijilce administratie
ve hervormingen in bet Loiiidensabe departe
ment van oorlog, zal Dinsdag met baar ar
beid aanvangen.
De bewoners van Nc-w-Fouudlan d bobben
de keizerlijke regeering te Londen niet met
manschappen in Zuid-Afrika, geholpen, maai
de regeering van Nev-Foundl an d nam een
voorstel aan om den modus vivendi met
Frankrijk te hernieuwen. Volgons berichten
van de „Times" zal Engeland editor het vol
gend jaar ook die intellectueele hulp missen.
Thans heeft men ter sprake gebracht niet
liet reehit om op de luist van Néw-Found-
lanld te visschen, dat volgens Chamberlain
zelf .onbetwistbaar is, maai- liet recht van
Frankrijk op de kust zelf, op de „treaty" of
de oude massieve poort, die nog uit de
veertiende eeuw stamde, door wae, zag men
Weyer's aardig in kodden baksteen opgetrok
ken, nieuwe woonhuis, adhtc-r het sierlijke
smeedijzeren hek liggen. Daarachter lag het
kolossale fabrieksgebouw, eerst voor tien ja
ren gebouwd1.
De streek .was vlak en eentonig; zoo vel
de blik strekte, zag men niets dan suiikér-
bietvelden. Reeds sedert heb begin der eeuw-
had de beetiworteltcclt zich hier te lande
krachtig ontwikkeld en Maagdenburg, de
naastbiji-iggende groote stad, was de hoofd
markt voor dit artikel geworden. Tot voor
ongeveer tien jaar werden ook de Rooh.liteer
bicten te Maagdenburg verkocht, totdat
Achim's vader- het eens op een dag, deels uit-
gemakzucht .in den zin kreeg, zijn gezamen
lijke velden aan den voormaligen opzichter
"Wever te verpachten. Wat kon het den
ouden Rochhtz schelen, da.t h.ij! daarmede alle
winst uit de handen gafHijl wilde met die
joden ook met de eluistenen die zijn
ihtiis bestormden als liet oogsttijd word,
niets te doen hebben. Nu liad- de vroegere
oprichter Weyer hier zelf een fabriek opge-
I richt, aanvankelijk met geleend gold; later,
na eenige goéde j.aron, kon hij! het vil-la-aeh-
t'ige woonhuis laten zetten liij ging nu
door voor een man, die in goede omsta.n'dllg-
h-cden verkeerde. Eli daartoe hadden die
.paar duizend marie uit de Roehlitzer kas,
den grondslag gelegd), dataelfd'o geld, dat
-AJchim nu zoo hard noodig liad. De vader
wel is waar,"de oude Rocliïitz had indertijd'
het geld goed kunnen missende eisolfën
waren in verhouding bescheidener en de be-
I langen van zijp huis werdén goed behartigd.
zoon dee huizes maar niet wilde leeren voor
zich zelf te zorgen.
De heer von Golbz bewoonde een breed
huis, vau één verdieping hoog, zooals men
die in de hoofdstraten van afgelegen dorpjes
vindtzonder opschik of stijl-, maar ruim
en aan een aardig tuintje grenzend, welk6
ou'derwetsche, vriendelijke haag gedeeltelijk
aan de zijstraat uitkwam.
Achter deze meidoornhaag klonk nu plot
seling een stem, die AWh'im von Rocliïitz het
bloed naar het hart deed vloeien naar het
hart en dan weer naar de wangen. Waidine
lachte 1 Eiu de hartstocht, door den rouiw tij
delijk onderdrukt, bruiste in den jongen
man op. Zijn polsen klopten. O, mijn God,
wat had hij dit meisje- hef, tot tvaanzinnig-
wordens toe, hoe verlangde hiij) naar haar,
met zijn geheele ziel, met al zijln zinnen
Hij was echter modem genoeg om tot ridh-
zelf te zeggen, dat hijl gek was. Zijn verstan
dige lieden ooit zoo verliefd? Hij kende de
motaal van zijn stand- zeer goed, de moraal,
voor welke slechts twee wegen open ston
den: óf een meisje, dat men op liet juiste
oogenblik zonder bijzondere offers weer
kwijt kon raken een liefje óf een geld
huwelijk. Maar zijn hart was sterker dan de
aangeleerde wijsheid. Hij: beminde de sdhoone
Waidine, dit beeldsch'oone, straatarme meis
je, dat toch vereerd wilde zijp als een prin
ses. Ja, zelfs zijn goede, overleden vader had'
de verliefdheid van rijn zoon begrepen.
„Jongen," zeide hijl, „wees verstandig! Je
richt ie door dit huwelijk ten gronde! Je
-liébt geld noodig, nog eens gold."
Hoe, kwam er niet op aan, Waidine von
Goltz moest de zijne worden. Hij wilde zui-
Dat wa6 in den laatsten tijd anders gewor
den, Achim's kosllbare luitenantstijjd had
daar niet weinig toe bijgedragen.
De Weyersche fabriek was, zooals reeds ge
zegd, snel tot bloei gekomen. Wel is waar
stond ze op 't oogenblik stil-; men had een
massa" vreemde arbeiders moeten ontslaan.
Mislukte oogsten, te groote speculaties naai
de werkelijke opbrengst en vóór alle3, de
te vlugge aanschaffing van nieuwe, zeer dure
machines, zouden daarvan de redén zijn. Maar
Weyer had iets tot stand gebracht, dat was
zeker. Onder de vele, onverschillige, gedach-
tenlooze oprichters was er ten minste één die
zijn vak verstond. „Maar," zoo dacht Acliim
op zijn weg door het stadje, „was de-ze han
delszaak dan ook niet te leeren? Kan men
er op deze wijizo weer niet bovenop komen?
God wat die Weyer kan
Opeens waren al deze heldere gedachten
weggevaagd. Acliim ging over de markt, eu
sloeg den lioefc om die door het huis van de
von C-ol-tzen gevornid1 werd.
De burgemeester van Mandburg, do héér
Ewald von Ge-lta, was een gepensioneerd' ka
pitein, een man van de oude school, die het
niet tot majoor had- kunnen brengen. Mén
-had hem 'hier tot burgemeester benoemd,
daar een kleine, nabijjgelegen badplaats, waar
zich een groote kazerne bevond, tot het
stadsbestuur behoorde. Zeer tegen rijn zin
leidde do «enigszins hoogmoedige man
dit bescheiden bestaan, dat niettegen
staande 'liet -officicrepensioen, en de rente
van het vermogen zijner vrouw (dat tot
'Ijorgstelling gediend had) en het burgemees-
terstrakteniciit van 2-200 Mark bijna arme
lijk genoemd kon worden; vooral d'aar de
ni-g zijn, zich schikken, iets beginnen, waar
geld mede te verdienen was.
Reeds keek hij door de haag. Dat was 011-
kiesch, maar liij, kon niet anders, want nog
altijd lachte Waidine. Hoe kon zij! lachen,
terwijl hij; in rouw was? Ach, zij was zoo
mooi, zoo jong een kleine koningin. Zij
kegelde met de jeiuiesse dorée van Mans-
burg; een paar student-en, die vacantie had
den. Paid Weyer was niet in hun midden.
Hier, van uit zijn schuilhoek, bemerkte
Acliim nog slechts een of ander klein gansje
uit de stad, een dochtertje van een der no
tabelen, dat men naast Waidine eigenlijk
in 't geheel niet opmerkte. Ach! Waidine!
zij had een verschoten, ouderwetsch rose ba
tist kleedje aan, zooals het armste naaister
tje te Berlijfi niet gedragen zou hebben;
dan droeg zij een fhtweeJ'en haarstrik, lie-
men nergens meer zag. En toch en toch
zelfs te Berlijn, ook in dit kostuum, zou
het meisje overal opgevallen zijn door haar
schoonheid. Een wonderschoon gezicht met
een fijn, gebogen adelaarsneusje, met zeld
zaam dacht bij- elkaar staande groote, grijize
oogen, met een belachelijk klein mondje;
dan had zij' 'nprachtige n bl-os en wonderlijk-
blond baar 1 En hoe bewoog zij' zich, hoe gaf
zij zich, hoe speelde zij met deze domme
jongens, die ze nauwelijks daarbij: aankeek.
Slechts voor haar eigen genoegen. Zij- wierp
juist den bal, en sprong bevallig terug; haar
lage schoentjes waren gelapt arm, be
klagenswaardig prinsesje!
{Wordt vervolgd
Roman van
F. VON KAPiFFESSElNiTHER.
Achim lachte; dc zaak liet ricihj dus nog j
niet dreigend aanzien.
„Drie jaar nog, denk je? Niu in dlion tus-
seheutijld kunnen wij- eerst nog eens over
leggen. Maar denk aan jo goeden naam
„Zend me toch weg, Acliim, als je denkt,
dat ik je zal conipronrittceren!"
Weer staarde Aohim haar verschrikt aan.
„Liselotte om Godswil! Je blijft
natuurlijk liier, moet hier blijwen waar
denk je aan?"
„'Nu, wees dan ook verstandig eu maak
geen grappen."
Dat was een verschrikkelijk meisje. Hoe
had pap haar zoo op kunnen laten groeien?
Ach., 'het was moeilijk, de heer des huizes
te rijn. Dïutr Louise's geheimrinniige liefdes
roman, en hier Lise-lotto's modern-verstan
dig hwvölijteprogramma hoe moest hij
'daarin handelen 1 Zijn hart stemde ,voor ver
draagzaamheid' en toegevendheid. Misschien
was er aan die zaken niets te veranderen.
Maar aan den anderen kant, was liet niet
als broeder zijtn plicht, op te komen tegen
die openlijke dwaasheden?
Maar biji dit alles werd het tijd. om naar
Weyer to gaan, er bleef niets anders o-ver.
'De wiissel verviel morgen.
Langzaam wandelde hij naar het stadje,
dab men door moest gaan óm bijl de bezit
tingen van Weyer to k-omen. Éérst als men
