Vrijdag 15 Februari 1901.
No. 10473
54"*
Jaargang.
Eerste Blad
SCHULDEN.
Openbare Aanbesteding.
BUITENLAND.
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalYoor Schiedam en Ylaardingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prqs per weekVoor Schiedam en Vlaardingan 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau Boterstraat~6S.
Prijs der Advertentiën: Van 1—6 regels fl. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bjj abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde kleit»* mdvewtentiëa* opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
latere. Telefoon Ho. 133.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
Schiedam zyn voornemens op 28 Fe
bruari 1901, des namiddags 2 uur aan
te besteden
het maken van een iondeerlng
van beton op heipalen voor ccn
gashouder.
Aanwijzing ter plaatse op Dinsdag 26 Fe
bruari 1901 des voormiddags 11 uur.
Het bestek is tegen betaling van O.SO
ter Gemeente-Secretarie verkrijgbaar.
Aïgeraceo overzicht,
SCHIEDAM, 14 Febr. 1901,
Kuld-Afrika.
Van hat o or 1 oga terrei n.
Een klein aantal Boeren zwerven tusschen
Standerton en Greylingstad, Zij brengen nu
en dau schade toe aan den spoorweg en
onthouden zich van ieder gevecht. Genei aal
Fiench viel met succes verleden week het
Boeren laager te Ermelo aan. Gemeld wordt,
dat 40 Boeren werden gedood, twee honderd
gevangenen werden genomen en een groote
hoeveelheid vee werd buitgemaakt. Het blijkt,
dat de Boeien het vee van het Boschveld
hadden bijeen gebracht in het lager te Ermelo,
maar genei aal French bewoog zich te snel
voor hen.
Dit telegram is met de noodige reserve aan
te nemen. Zou lord Kitchener, als het waar
was dat verleden week d. s. uiterlijk 9 Februari
de Boeivn zoo'n nederlaag geleden hebben,
du met in zijn telegram van '11 Febr. gemeld
hebben
Uit Standerton wordt gemeld De Engel-
schen hebben gisteren (den datum van het
telegram weten wij niet) een veik 'niiirig
gedaan naar de Kliprivier, zij ontmoetten 20
Boeien die de Robertsdnft bezetten. De En
gelschen zijn na een hevig geweervuur terug
getrokken in volmaakte orde en hadden slecht-
een gewonde. Zij zijn een groot gedeelte van
den weg door de Boeren vervolgd, maar het
doel der veikenning was bereikt.
De Wet heeft bij het oversteken van den
spoorweg naar Bloemfontein tusschen Spring
fontein en Jagersfontein-weg de Ijjn opge
broken, een trein genomen en de wagens
verbrand.
Te Kaapstad verzekert men dat De Wet
van munutie is voorzien en goede paarden
heeft.
Wegens de aanwezigheid van De Wet in
de Kaapkolonie, die door de Londensche
bladen voor zeker wordt aangenomen, is er
Roman van
F. VON KAPFF—FiSSENTHEIR.
39)
Of Paul del w'aae toedracht der zaak be
greep Of hij begreep dat Liselotte haar
geld niet 'log kon krijgen? Hiji 'tedegrafeead©
terug dat hij overkwam.
Het w-as geen klein besluit van hem,
want «adert driejaar was hij niet 'thuis ge
weest, ofschoon men ham liet huis met ont
zegd hadl. Maar hij had zich! voorgenomen
niet een' terug te (komen, voor hij het tot iets
gebracht had. En dit l'amg verwachte oogen-
blxk wias altijd nog niet aangebroken. Hoe
dan ook bij mocht Liselotte niet in die
onzekerheid laten. Zijl waa zij® dapper^ ka
meraad en m zulk© kritieke oogenblikken
moeet hij aan baar zijde staan,
In zijn ouderlijk hms werd hij' ontvangen
alsof er niet® gebeurd was. "Want men was
hiter gewoon zijn gevoelens te verbergen. Of
Paul graag kwam of niet, d'aar Werf niet
naar gevraagd. Voor 't overige wtas het in
huis wat levendiger dan anders. Wel ia waar
was het tuintje niet zoo goed! onderhouden
ale vroeger. Hot sprak van de ongezellige
gewoonten van zijn bezitter, die slechts voor
oen arbeid loefde. Op bet groot© lawn-te®-
nisveld waren nu groenten geplant; de
grootsohe tuins-proeier was defect geworden
en niet hersteld. (Men begoot nu de salade
en de kool met een gewonen gieter. Het
olectrisch verwarmde kookfoinmis was sedert
lang buiten gebruik -gesteld, Want mevrouw
AVeyer had zich in den laatste® tijld meest
groote activiteit in het Noorden der kolonie en
het zuiden van den Vrijstaat. De garnizoenen
en de stations zjjn versterkt en er worden tal
van kleine colonnes gevormd om De Wet het
vooitrukken te beletten door een omsingelende
beweging.
Uit Beaufort-station wordt geseind, dat
menschen die de Boeren kennen, hebben ver
klaard, dat de kleine commando's die nu in
de kolonie zijn, slechts de vooiloopers zijn
van grootere troepen die zullen volgen. Zij
zjjn vooruit gezonden om de agitatie op te
zetten en men verwacht dat, zoodra De Wet
de Oranje-rivier oversteekt, een algerneene
opstand zal uitbreken, ondanks al het vertoon
van loyaliteit.
Generaal Pretyman, die als militair gou
verneur van Bloemfontein vervangen wordt
door majoor Gooid Adams, heeft in een af
scheidsrede tot de burgerij gezegd dat de
bewonderingswaardige wetten der vroegere
republiek ia de Oranjerivier-kolonie zooveel
mogelijk gehandhaafd zouden worden.
In Pietermaritsburg is een groot schandaal
ontdekt van ditfstr.l van koopmansgoederen
en militaire leveranties. Een groot deel van
het vermiste is teiuggevonden in de woning
van den attorney-generaal te Hilton Road.
De stationschef dezer plaats is na de ontdek
king der verduisteringen vooitvluchtig. Ver
schillende spoorwegbeambten zijn aange
houden.
Uit Kaapstad wordt gemeld
Tengevolge van de groote uitbreiding van
den typhus in Zuid-Alrika hebben de ge
meentebesturen zich tot de regeering gewend
met 't verzoek den gezondheidsdienst uit te
bieiden.
Piet de Wet is thans te Kaapstad om te
trachten den Afrikaander-Bond te bewegen
aan de Boeren beslist mede te deeien, dat zij
geen steun van den Bond moeten verwachten.
Piet de Wet schrjjft den inval in de kolonie
en 'het vooitduren van den weerstand der
Boeren vooral toe aan de toespraken, gehou
den op het Afrikaander-Oongres te Worcester,
die er toe leidden, dat de Boeren de ver
wachting koesterden, dat de Hollanders zich
bij hen zouden aansluiten, hetgeen zij niet
gedaan hebben,
Del heer L. Oppenbeim beschrijft iu do
„Nineteenth Century" van Januari hetgeen
■uij don waaliopigsten strij'd noenrt, doorEn-
gelscke so-idaten in de tweede helft der 19e
eeuw gestreden. Dat was het vermaard© ge
vecht op d-en Spionkop op 24 Januari 1900,
waaivan tot dusver geen enkel nauwkeurig
cn volledig verhaal gegeven is.
De hoer O. beschrijft eerafc, hoe 180 man
en 18 oTücieiren van Thomeyoroft's regi
ment bereden infanterie, het Royal Lancas
ter Regiment, do Lancashire fuseliers en
twee compagnieën van hot South Lancas
hire- Regiment alles behoorende tot de
krijgsmacht van generaal Woodgaite in
den warm-en, bewolkten avond van 23 Ja
nuari den aanval op den Spionkop onderna
men, dien Bulter d'en sleutel van Ladysmith
had genoemd'.
Op de plaats waar deze troepen bijeen
te Berlijn opgehouden voor Use's opvoe
ding. De nauwgezette moeder had uitgere
kend, dat heb goedkoops verblijf bijl haar
familie minder kostte dan een flinke gou
vernante, die alios bij, elkaar genomen, niet
onder de twee duizend Mark te krijgen was
Mevrouw Weyer verliet dus haai* man, on
der voorwendsel, dab ze te ©ediijn het
schoolwerk van haar dochter moest conbro-
ieeren, die daar een meisjesschool bezocht,
bezocht.
Mevrouw Weyer had niet verzuimd haai
man zwart, op wit te bewijizen, hoe vooidee-
hg de&e schikking was.
Hij schee®, het ingezien te hebben, want
hij Indd haar ten sminsto niet terug.
Nu was movrouwi echter thuis. De groote
vacantie was aangebroken en Ilse had bui
tenlucht noodig. Het trof nu juist goed, dal
imcvrouw AVeyer terug fkwaim, nu haar man
door den voorgenomen aankoop van -de ge
failleerde suikerfabriek een duidelijk bewijs
gaf van zij'n welstand. Zijl verzekerd© op ge
voelvolle® toon, dat Ilse niet geheel en. al
van haar ouderlijk huls mocht vervreemden
Mogelijk zou ziji voor het vervolg weer voor
de dure gouvernante gestemd zijn. Haar
echtgenoot, scheen haar dit niet kwalijk te
nemen. Het was een eenvoudig rekenvoor
beeld: hij had haar vroeger een zorgeloos
bestaan beloofd'. Ziji Verliet (hem als zich
moeilijkheden voordeden en het leven in
dit nest haar al te vervelend leek. Nu zijn
zaken een lioogare vlucht namen, kwam ze
terug. Bij dit alles had za te Berlijn werke
lijk eenvoudig en spaarzaam geleefd. Er was
dus igeen reden, haai* verwijtingen te doen.
Paul bad van te voren tdtegrafiecli ge
vraagd of hij! mocht komen en men had toe
stemmend. geantwoord. Want zijn verban
ning was eigenlijk vrijwillig.
kwamen, sprak kolonel Thomeycrofb een
kort woord. De diepste stilte moest in acht
genomen worden; niemand mocht li oh b ont
steken; Wanneer de top waa bereikt, mocht
niet worden gevuurd; alleen do bajonet
mocht gebruikt worden.
De mannen hadden natuurlijk hun paar
den achtergelaten. Het terrain was zoo Las
tig mogelijk. De helling) van den heuvel lag
vol groote rotsblokken en hoe hooger die ko-
lonne Mom, de® te steiler en ruwer werd de
weg. Niemand sprak. Bevelen en boodschap
pen werden gefluisterd. Op enkele ellen df-
stands van de ikolonne ikon men geen ander
geluid vernesnan, don het gedempt© ge-
drulsch d'er schoenen op de rotsen.
Boven d'e steile rotsen (zoo steil, dat de
mannen herhaaldelijk hun handen moesten
gebruiken) werd de heuvel vlak, zooals bij
de meeste koppen in Zuid-Afrika, het geval
is. Een dikke imifet een gewoon versohijn-
sel in 'het regenseizoen' omgaf de kolonne
en "benam haar alle tiitzioht.
Op ongeveer 20 el beneden den hoogsten
rand schalde plotseling ©en luide stem, die
tweemaal„Wie daar riep, door die stilte
van. den nacht. Elke man van d© voorhoede
hoorde het en zal die® nitroep onthouden
toi zijn dood- Een seconde later en daar ra
telden de Mausers van een piket van een
twintigtal Boeren, waarop Th-omeycroft's
mannen zich ingevolge een vooraf gegeven
beval, op den 'grond wierpen.
Toen de geweren der Boeren zwegen, gaf
do kolonel bavel tob den aanval, waarop,
met een woesten kreet, de gabeele voorlime
naar den top stonmdei waar igee® Boer
meen te zien was. Een onbloedige overwin
ning was behaald; alk verzet dat de Boeien
verder wilden bieden, zou nu well dadelijk
door de Britsehe kanonnen tot zwijlgen wor
den gebracht. Zoo dachten dc Emgelschen.
Maar zoo prachtig als do stelling scheen,
omdat db Engelschen claohten van daar met
kanonnen de kampen der Boeren in de laag
te te kunnen bestrijken, zoo nutteloos was
zij inderdaad.. Men kon van den top geen
kanonnen richten en daanmede verviel de
geheele strategische beteekenie die aan den
kop werd toegekend. De Boeren gaven er
blijkbaar mets om: zij badden er geen
spooi van eemge verschansing gemaakt en
niete dan de allereenvoudigste boistwermg
achtergelaten.
Nu de Engelschen in deze val geloopen
waren, maakten 'hun vijanden daarvan ge
bruik om hun een geduchte straf toe te die>-
non.
Do natuur hielp. De mist was dien nacht
zoo dik, dlab geen der mannen, die in den
morgen van 24 Januari op den top waren,
den wonderlijken vorm van den kop kon
kennen. Hiji belette te zien, wat eerst bij
hef aanbreken van den da.? duidelijk werd
dat op 150 ol van de ondiepe borstwering
die de mannen zich in het harde gesteente
hadden gehakt, heb plateau plotseling werd
afgebroken, ©n dat een vijand volkomen on
zichtbaar tot den rand had kunnen kruipen,
om zoo van drre kanten de aanvallers te be
stoken.
De mist belette bovendien- ie-te te zien van
hetgeen zich niet op den heuvel zelf bevond
en dus, biji het aanleggen van verschansin-
Met Daul wist men altijd dadelijk waar
men aan toe was, daar kon zijn vader zich
alweer van overtuigen.
„Vader," zeide hij openhartig, ,,ifc heb me
met Lisaiotte von Roohlitz verloofd. Ik weet,
dat u sedert jaaa* en dag met haar broeder
ui een proces verwikkeld zijt. Maar u hebt
me al sedert lang in alles vrijgelaten. u
zult dit dus wel goedvinden. Ik kan en wil
niets achter uw ruig, zonder uw voorkennis,
doen. Ik ga dus dadelijk naar het slot en
vraag om de hand van d© jongste zuster van
den baron. Toch zou ik niet graag hebben,
dat hij mij weer voor do voeten wierp, dat
u weet het wel nu wat hij| toen zef-
de Genoeg, als hij! u vandaag nog voor
een leugenaar uitmaakte, zou a'k hem gaarne
in 't gezicht wille® slaan, ofschoon ik zij®
zuster trouw. Vader geef me de hand
erop, dat
„Dwaasheid 1" riep AVeyer -daartusschen.
„Geef hem een oorveeg of geef hem er geen
doe zooals je wilt 1 De baron is een dwaas
weet in het geheel niet waarom hiji pro
cedeert. In plaats va® een scène met hern
uit te lokken, moest je er liever aan den
ken, dat hij bankroet is, en dat zijn zuster
waarschijnlijk niets me-elmjgt. Dab is, meen
ik, de hoofdzaak voor je."
„U ontwijkt me, vader riep Paul op
smartelijke® toon „u wilt u niet verkla
ren? Goed, ik zal dan aannemen, dat u ge
lijk hebt, maar liet zou verschrikkelijk zijn,
als ik me vergiste!"
AVdyer had! een poosje gezwegenoogen-
sihijnlijki hoorde hij Paul's hartstochtelijke
woorden niet. Opeens zeide hij op geheel an
deren, rusbigen toon
„Nu, laat die praatjes achterwege 1 Trouw
ala je wilt, dat meisje! Ga naar liet slot, be
handel de zaak openlijk of zonder mede-
gen rekening te houden met heit vuren van
den vijand uit deze of gen© richting. Eii nu
moesten die verschansingen noodlzakelijk
door den vijand geënfileerd worden, o-mdat
cte kep een vooruitgeschoven positi© was in
do vijandelijke linie-
Be kolonne, die den top „vermeesterd"
had, kreeg nu te doen met een, vijiand die
haar van alle kanten omringde, die overal
sterk verschanst was en die, niet door eem-
gcri anderen aanval afgeleid, al zij® krach
ten samentrok om de Engelschen van den
kop ts drijVcn.
De uitslag zou zeker anders zijn geweest
indien Spionkop onmiddellijk gebruikt was
en gebruikt hadl kunne® worden als
de spil voor den algemeen en aanval op de
stellingen der Boeren. Nu werd de taak der
verdedigers van den kop een wanhopige.
Maar zij bedreven wondere® van moed.
Generaal AVoodgato 'kreeg ee® doodelijk
sdiö'L door het hoofd; kapitein "Knox Gove
werd doodgeschoten; luitenant Newnham
werd tweemaal geraakt en ontving, hevig
bloedende en toch nog vurend, ee® derden
kogel, die hem doodde.
Kolonel Thomeycrofb viel en velen rie
pen d'at hiji dood was. Maar hij'bleef een tijd!
lang achter een steen liggen, don mannen
in de verschansingen toeroepend, dat hij
ongedeerd was en zich dra bij' hen zou aan
sluiten.
Majoor Ross was met dysenterie in het
kamp achtergelaten e® niet in staat te loo-
pen. Doch toeni 'hij den wanhopigen strijd
van zijn regiment had vernomen, vond men
zijn bed ledlig. Hoe hij zijtn zwak lichaam
naar boven sleepte, over het hoogvlakwaar
kogels regenden en in de gevochtolinie, weet
niemand, want 'hij werd niet meer gezien
to' men tegen den avond zij® lijk vond in
den greppel waar zijn compagnie den heelen
dag geworsteld had.
Alleen zij" die dien dag op dfen Spionkop
waren, weten hoe versclirikkelijk het vuren
kan zijn van een vijand, dia verschanst is m
omringende en bestrijkende stollingen, die
eon prachtig bediende artillerie 'ter beschik
king heeft. Het klem© plateau word weldra
zulk ecu versehnkkelijlke „vuur-zone" dat
do wederga, cr van ontbreekt in dc krijgs-
gesclii-ed'ema Dc Russen waren te Plemvna en
de Arabieren te Omdurman, naar verhou
ding, aan een heviger vuur blootgesteld.
Maar dat duurde dan niet een heelen zo-
meidag lang Bovendien is het minder be-
picoving voor een soldaat, aanvallend en
vcoj waarts trekkend, onder zulk een vuur
t° komon, dan sril te moeten blijyen liggen
met geen ander© gedachte dan hoeveel se
conden bij nog zou mogen leven.
Tegen vier uur na den nuddatg werd bet
schieten der Boeren ontzettend. Aran vier
uur tof half zeven vielen er gemiddeld ze
ven hommen ,per minuut. Twee ka
nonnen en twee potm-poms op de Brakfon-
tcinheuvels in het Oosten waren toon ook
in werking' gebracht. E® onderwijl bleven
de Mausers hu moordend werk voortzetten.
Tegen zonsondergang ware® die mannen,
die het eerst den top hadden beklommen,
volkomen uitgeput. Smds 6 uur van de® vo-
rigen avond waren zijl - voortdurend in de
weten va® de® baron dat is une hetzelfde.
Ik behoef gelukkig geen consideratie meer
mot do grafelijke familie te 'gebruiken. Ge
noeg, doe Wait je goed dunkt. Alleen, zooals
ik je zeide, ze brengt hoogstwaarschijnlijk
niets ra» ©n jij' 'bent m schulden
Paul! zag zijn vader verwonderd' aan. Waar
wild© hij eigenlijk heen „Zdker, dab valt
m© tegen," gaf hij toe-, „maar ik ben er toch
don man niet, naar, ©e® meisje om haar geld
te trouwe®. D'at gelooft u zeker niet, vader?
Als ze niets meebrengt, is bob oo'ld goed,
w'<j zullen er ons wel door heen slaan."
Toe® zeidei AA7ever zoo terloops, met schor
re stem
„Je vergist je geheel zonder gold gaat
zoo iets met! Daar- zijn je vooruitzichten
niet naar. Ook heb j© al die jaren niets van
me gehad Ik zal jullie wat meegeven
zooveel ongeveer al© haar bruidsschat be
draagt, al goef ilk niet opeens alles tege-
lijlk
„Arader vader1" riep Paul.
AVaarom opeens die grootmoedigheid
dit toegeven? 'Het trof hem als bliksem
straal. Zijns vaders geweten sprakhij was
den baron heb .gold schuldig en wild© nu
aan diens jonger© zuster alios goedmaken
Maar d'it, eerlijke streven ontwapende op
eens don toorn va® de® zoon. G-een woord
kwam over zij® lippe® ook gee® woord
van dank.
Dat moest zijta vader opvallen. Maar
AVeyer zwe&g en Paul ging heen om de hand
van zijn meisje ts vragen.
„Het was zoo heerlijk, toen we altijd sa
men uitgingen 1" klaagde Louise, „nu gaat
hij echter sedert lang zonder- andj. Hij komt
wapenen geweest ;zijl h'adden geen water e®
geen voedsel.
Aan velen ware® den dag te voren blik
jes met verduurzaamd vleesch verstrekt,
•maar zooals herhaaldelijk gebeurd is, had
den ziji 'bij' de beklimming dien last, wegge
worpen. Ai om 10 uur 's morgens was Cr
watergebrek. Sedert ware® eenige blikken
mot water door muilezels naar boven ge
bracht, maar daarvan Was do grootste helft
vermorst.
De moedigste® waren door het verschrik
kelijke vuur dor kanonnen e® geweren ge
heel ontdaan. Onder d© officieren, die de
Boeren diiem dag gevangen namen, was er
ee®, die den volgenden dag ,to Pretoria ge
komen, gretig word uitgehoord. Een dar an
der© gevangenen vroeg hem „Ho© maakt
het snijd broeder?" En do officier antwoord
de „Do o d." Een ander vroeg: „En waar
is mijn broederEn hxj antwoordde:
„Dood, dood; zo zijd allemaal dood; het
Britsclie leger is dood En een maand lang
kon niemand op welke vraag ook, een an
der antwoord krijgen van den anan, die al
tijd een gezond, krachtig, oordeelkundig en
dapper officier was geweest.
Thorium-croft's bereden infanterie verloor
de helft der soldaten en ruim drie vierden
har-er officieren. De overigen vielen van uit
putting in slaap en velen werde® zoo ge
wond en gedood.
Om half zeven zond kolonel Thomej-oroft
na AVoodgate's dood bevelhebber van de®
kop bericht aan generaal AVarren, dbb er
geen water wasdat, de ammunitie opraak
te; dat het zelfs met behulp va® verster
kingen onmogelijk zou wezen, dan heuvel te
houden, zoolang de kanonne® van den vij
and vrijelijk bieve® spële op den top. Hij
vioeg, eischte bijna instruotics omdat liiji
inzag, dat indien het zoo voortging, er geen
van zijn mannen zou overblijven.
Die instruotiesjcwamen niet e® nu achtte
Thorneycroft zich blijkbaar verplicht, zelf
een besluit te nemen. Do mannen badden
alles gedaan, wat mensohólijkerwijis mogelijk
was. Thorneyorofl beilegcte raad met zijn of
ficieren. Allen waren hot eens, dat dc po
sitie onhoudbaar was Zoo besloot hij tot
dc ontruiming.
Om 11 uur dn den avond liep de kolonel
langs do borstwering op den. heuveltop,
waar een detachement zijner mannen nog
in dezelfde stolling lagen, waarin zij' den
gcheelen dag waren geweest. Hij wenschto
hun officier, kapitein AVilson, geluk, waarop
deze aan Thorneycroft vroeg„AA7aar het
regiment zich bevond." Het antwoord luid
de: „Er is geen regiment meer over, en wij
moeten naar beneden."
Eerst toen de troepen over halftwaalf af
marcheerden, kwam het eerste en ©enige be
vel, dab Thorneycroft gedurende den gehee-
len dag sohij'nt te hebben ontvangen. Toen
word hem gevraagd wat hij' dacht Van den
toestand c® hoe z. i. de heuvd! verdedigd
moest worde®. Hij antwoordde, dat hiji zich
verplicht had gezien, den Spionkop te onf-
ruimen, daar de stelling onhoudbaar w"ag ge
worden.
al teen nog in heeren-café's Maar hij
moet! Daar is niets aan te doen. Er as ©en
Piisener-ca'fé, wUar hoofdzakelijk journalis
ten komen dat moet hij bezoeken. Ehx
dan hoeft (hij nog altijd' geldzaken aa® zij'u
hoofd! Al die menschon thuis te ontvan
gen, dat gaat toch niet. Mem treft dfeaiar
ergens, maar geeft dan wol wat geld uit
dat is te begrijpen." En fluisterend voegde
zo erbij: „Hij, staat nog altijd bij dien
©enen in het krijt, bij dim vampyr."
Liselotte luisterde opmerkzaam toe. Met
haar gezond verstand begreep ze niet alles
...of eigenlijk alles.
„Maar dab zijn maar voorwendsels, Loui
se flapte ze er uit, „dat behoeft men niet
m café's af to handelen l"
„Ja, maar bedenk toch, Liselotte zijn
hoofd -staat nergens meer naarHij is haast
geen mensoh meer. Men moet allee bij hem
over het hoofd zien, want liijl heeft geen be
zigheden. Sedert een half jaar gee® nieuwe
rol -mcer! O, je kunt je met voorstellen, hoe
verkeerd dab isAan dit wees-olijke hofthea
ter zijn alle goedo rollen in vaste banden.
En als men hem kleine rollen geeft, die
hc-ni onwaardig zijn dan wijst hij die na
tuurlijk af. Daar heeft hij toch gelijk in. En
mü vervalt hij tob nietsdoen; dab is een
vloek voor een vooruitstrevend kunstenaar!"
Liselotte meende hier een stereotiepe fra
se te hooren.
„Dat kan wel zoo zijn, Louise," zeide ze,
„dat kan ik ni-eb beoordeelen. Maar liij is
tooh voor jou aan heb hoftheater gegaan
dus moet je het hem vergoeden, als er iete
niet. naar zijn zin. is. Je moet fheni ete® aan
genaam t-ehuis bereiden."
En nu begon Louis© te weenen. Men kon
niets meer uit haai' krijgen.
Wordt vervolgd)
