m
c
I
54Ö,'K Jaargang.
Donderdag 21 Februari 1901»
Ho. 10478
SCHULDEN.
*--m
BUITENLAND,
SCHIEDAMSC
COURANT
Deze courant verschijnt dagelijks, niet uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.C5.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau i Koterstraat 08.
Prijs der A d v e r te n tië nVan 1O regels fl. 0.92; iedere iege:
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zi,i
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeehge voorwaarden. Taneven hiei-
van zijn gratis aan het Bureau te hekomen.
In de nummersdie Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde hitst»* *sdo*srte»tiën opgenomen tot den prijs van 40 oen te
per advertentie, by vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
latere. Telefoon Ho. 123.
S.Sge«n«3<ka oweesScht.
SCHIEDAM, 20 Febr. 1901.
SuIcï-ÓUrJkn.
Van het oorlogsterrein.
Generaal Kitchener is platzak van zijn
jachtpartij uit de Kaapkolonie naar Prcioiia
teruggekeerd, 't Eenige wat hij medebracht
m zyn knapzak was een nieuwe teleurstelling.
Het telegram dat hij van Pretoria uit zendt,
zegt het wel niet uitdrukkelijk, maar tussehen
de regels door leeren we langzamerhand wel
lezen; wij moeten dat nu al bijrta 1 ]4 jaar
doen met de Engrirehe telegrammen.
Alle depeches die ons meldden, dat de Wet
omsingeld was dooi de 20000 man die hem
achterna gezondm waren, zijn bepaald de
uitingen geweest der hersenschimmen der
Chamberlatnistisclio journalisten. Sedert men
zeide dat de Wet voor de zooveelste maal
in een ijzeren band zat, heeft hij bijna 80
K.M. afgelegd, die hem gebracht hebben ten
W. van Hopetown op den weg naar Prieska
en Itenhaidt.
En hij is blijkbaar zoo weinig ingesloten,
voor het oogeriblik ten minste, dat Kitchener
zich moet troosten met de verklaring dat
ïin-lien De Wet zich Z. W. waarts begeeft,
De Lisle hem met em sterke troepenmacht
afwacht."
Te midden nu van al hun schitterend ge
bazel bevestigen particulieie telegrammen het
nieuwe echec dat de jachtbent, die De Wet
en Steijn op de hielen zit, geleden heeft. Zij
bekennen dat de nieuw binnengevallenen die
20 gevangenen verloren hadden en geheel ver
slagen waien, 8G gevangenen van de colonne
van Crabbe gemaakt hebben, waai van Kit
chener natuurlijk niet spreekt.
Zij beweren dat liet doei vau de Wet
Strijïlenburg was welk doel men hem
veihmdeid heeft te bereiken mant' zij
bekennen mir niclits dit nichts dat de Wet
juist Sliijdenburg heeft laten bezetten door
een zeer gtont commando, dat hij voor dat
doel expres van zijn troepenmacht had af-
zonderd tcrzelfdei tijd dat hij aehter zich een
postenketen heeft uitgezet die zich in het Z.
tot een twintigtal mijlen ten N. van Bi its-
town uitstrekte, en die terwijl zij zijn achter
hoede hescheimt, jui-A zoo geplaatst is om
de verbindingen dor Engebche tioepen, die
tegen lmm opcreeren, af te snijden, terwijl
hij zelf versterkt zal worden door Eierzog.
die zich °edert eenige dag' n op den weg naar
Prieska bevindt.
In die gehrele streek van Britstown,
Prieska en Kenhardt, zal De Wet zonder
twijfel de noodige Hollanders recrulcren.
Het is een sedert vele maanden voor de zaak
der Boeren gewonnen streek, waarvan de
invvoneis niet zullen aarzelen hem wapenen,
lovenuniihlelen en paar den te vei schaffen.
Zonder twijfel de Viystaler heeft waar
schijnlijk nog zware dagen te doorstaan waai in
hij zou kunnen vallen. Maar voor het oogen-
bhk heeft hg vast twee dingen gevvonuen
Roman van
F. VON KAP.FF—ESSEtNTlLEfR.
44)
Hij had' zijn vader en rij'n broeder niet be
zocht, omdat hij voelde, .dat iu de nieuwe,
moeilijk» levcnsetïïiis, waarin bijt geraakt
was, niemand bont tea- zijde zou staan, da.il
Luelofte Maar de onrust over den afloop
van Achim's zaak was toch sterker. Een ge
heime angst, waarvan hij zich de oorzaak
niet wilde verklaren, deed zijn zorgen voor-
hot oogenbkik op don achtergrond treden.
Zijn vader zon toch niet zweren Dat had
hem veronbruM, hem doen vergeten wat hij
zelf leed
„Gewonnen," zeide Rudolf. En op eon
stomni-e, doodsbange vraag antwoordden hij
zijn brooder:
„Vader hoeft moeien zweren die bru
tale knaap heeft het mot alle geweld daar
heen geleid i"
En nu gebeurcl-o er iets onverwachts Paul
schrikte, een oogenbbk en viol toon zijn va
der stormachtig om den .na,ls. Dat was nog
nooit voorgekomen, misschien, niet «ma ,in
de kinderjaren van den •trotschen jongen.
Maar hij had iets goed te maken, liijl had
zijm vader 'ten onrecht o vcrd'aoht. Of zijn va
der hom begreep? Htiji hield zijn zoon kramp
achtig vast, als iemand, dien men na. een
langen tijd van afwezigheid', eindelijk weer
gevonden heeft.
Eindelijk zeide Rudolf
„Stel jo 'och niet zoo gek aan, PaulDe
zaak was zeker van het begin af «au."
doorgedrongen in de Kaapkolonie en vasten
voet gekregen in de meest Hollandsche dis
tricten, en verderde Engelsche troepen,
die 10 maal sterker zijn dan lijj ontweken.
Wat betreft of hp na versterkt te zijn N.,
Z.O. of Z.W.waarts zal trekkeD, wjj weten
het nietechter wel, dat hij ongetwijfeld
daarheen zal gaan, waar de Engelschen hen
het minst verwachten.
Uit de Kaapkolonie komt verder nog het
volgende nieuws
Aan de noordelijke grens van het district
Ciaddock zijn troepjes Boeren verschenen die
recruten en paarden commandeeren. Zij heb
ben verspieders naar hel zuiden gezonden.
In geval van nood zullen gedeelten van
de Knaprehe stadswacht naar Worcester en
andere plaatsen in de westelijke provincies
worden gezonden om daar de geregelde gar-
uizoenstroepen af te lossen, opdat deze tegen
de Boeren zullen kunneu oprukken.
Te Victoria West Road is door den blik
sem een soldaat gedood en werden velen
gewond,
Men zegt te Kaapstad dat generaal De
Wet het voornemen te kennen heeft gegeven
om, op straffe des doods, alle Hollandsche
kolonisten tot aansluiting bjj zijn commando
te commandeeret).
Een der gevangen genomen volgelingen
van generaal De Wet beweert, dat Andries
Wessels, die als door Do Wet vermoord is
voorgesteld, zich nog steeds als gevangene
bij den Boerengeneraal bevindt.
De Daily Mail" zegt verder, dat de volge
lingen van De Wet een protestmeetiug
hielden tegen het sjamboklcen en dreigden
zich te zullen overgeven. Ten slotte besloten
de ontevreden burgers om op hun eigen
houtje te gaan vechten. Onze lezers zullen
wel weten hoe dit op te vatten is.
Uil liet N. komen al heel weinig berichten,
behalve den gisteren reeds gemeiden aanval
op den trein tussehen Vereenigingen Johannes
burg. Ja er is toch iets, waarvoor wij sidderen
Behalve Oostelijk Transvaal zal nu ook Noor
delijk Transvaal zijn beurt krijgen. Een keur
korps zal daarvoor woiden opgei icht bestaande
uit de door de Boeren uit Pielerrinug ver
dreven EngrRchenvan dat soort zijn erin
de laatste veertien dagen al 200 in Pretoria
aangekomen; zij zullen den naam krijgen
van Mounted Bush veld Rifles, die veroveiaars
van N. Tiansvaul.
De ^Standard" verneemt uit Pretoria:
liet nieuws uit het Oosten blijft bevredi
gend, Slechts een paar Boeren zijn door de
linie gebroken en zijn gelagerd aan de KormUi-
rivier bij Carolina. Generaal French drijft de
hoofdmacht voor zich uit, die nu klaarblijkelijk
een wijkplaats zal zoeken in de Pengoïa-streek
/district Utrecht). Generaal Fieuch moet nu
(Zondag) te Piet Retief zjjn.
Io het noorden is alles rustig. Schalk Bur
ger (de waarnemende president) doet, naar
men zegt, zijn uiterste best om de mensclien
over te halen 'tot een algemeens overgave 1
Te Standerton zijn 250 zieken en gewonden
van de colonne van French aangekomen.
V*
Dagelijksehe verliezenlijstgesneuveld 6
mm; gestorven aan ziekfe of tengevolge van
ongevallen 33, w, o. een officiergewond
30 maugevangen en vermist 12 man.
Te Kaapstad zijn Maandag vijf nieuwe
gevallen van pest aangegeven, en een sterf
geval. De overheid meent echter dat er ge
vallen stil worden gehouden.
Brodick gaf in het Lagerhuis een overzicht
van de uitbreiding van den tyfus ouder het
leger in Zuid-Afrïkain October zijn voorge
komen 568 gevallen en 98 sterfgevallen en
in November 1213 gevallen en 207 sterfge
vallen en in December 1675 gevallen en
268 sterfgevallen. Van het begin van den
oorlog af waren 19,101 tyfuslijdeis behandeld
en 4233 gestorven,
De b Daily Mail" deelt verder mede in een
telegram uit Melbourne, dat Victoria en Nieuw
Zeeland ook hebben geprotesteerd tegen de
werving voor de Zuid-Afrikaansche-politie
op hun gebied.
Bij heb oorlogsdebat iu liet Lagerhuis
heeft Lloyd-George een woordje gezegd over
de manier van optreden der Engelschen in
Zuid-Afrika. Onder luide toejuichingen ver
klaarde hij dc ihandeliugen der generaals
voor wreed en barbaansch. Braee-Hamilton
noemde hij „oen -beest, dat <d'e uniform, die
het droeg, oneei aandeed".
Chamberlain beantwoordde de verschillen
de sprekers cu -deed daar slechts een half
uur over, maar vvaifcülijl zeide was belangrijk.
Hij wees in antwoord op een paar vragen
van'den liberalen afgevaardigde Lloyd-Geor
ge in de allereerste plaats de opvatting te
rug als zou zijn laatste veikiarmg over de
plannen der regeomig ruimte open laten
voor wat audc-is dan onvoorwaardelijke on-
derwerping der Boeren Hij herhaalde nog
eens, onder gelach en toejuichingen, dat de
Brilscho regeering voor den inval der Boe
ren op Britsdi gebied genoegen zou hebben
genomen met „d-e kleinste concessie die haar
hoop had kunnen geven op verbetering van
de positie der Bntschc onderdanen, welker
echten zij vcidedigt" en verklaarde daarop:
„Maar sinds de inval plaats had' en, liet
eerste schot Jooi de Boeren werd gelost, ver
klaarden wij dat igecn schijn van de onaf
hankelijkheid, waarvan de Boeren misbruik
hadden gemaakt, hun gelaten kon wouden
Dit was, is in blijft de «taalkunde van de
regeering. Het leidt tot niets met ons te
willen dweussieeren ever dc onafhankelijk
heid. Als gij' (de oppositie) meent dat wij
in oenigen vorm den Boe-ren onafhankelijk
heid moeten hergeven, dan kunt gij dait zeg
gen in een scherp belijnd am ondom ent en
dit aan Wet ooidccl van het Huis en het land
onderwerpen. Maar ondersteld wat wij allen
eens zijn dat de inlijving mot te niet ban
worden gedaan, dan is de veulore staatkun
de der regeering gelijkheid voor beide ras
sen, voor zoover mogelijk, bescherming en
gerechtigheid voor de inlandc-ehe bevolking
Waldin® had in e'en banketbakkerswinkel
gtewacht. Noch jzijj, noali Acliim wjisten,
dat heb een buitenkansje was, om bij eeu
nm tien uur aangekondigde zitting, tegen i2
uur aan de beurt te komen. Ziji begreep niet,
waai- Aehim bleefzij, was naa.r hot gerechts-
hol' geloopen en weer terug, en had duizend
angsten dooi staan. Ach, hoe andere was het
nu bij viocger, toen zij hier mei Acliim veer
tien dagen lang in ccn waren vreugderoes ge
loefd had. Als hot maar bleef zooals tot was,
dat eenvoudige, stille leven 'to Roohlitz.
Had zo haar man sleclis terug' Maai- die
behooidh haar niet meer toe. Er was altijd
iels tussehen hen en het huidige proces met
die schikking, waarvan Aehim sprak zou
die uitkomst geven'
Eindelijk kwam haar man. Hij scheen in
h geheel niet te bemerken, dat ze bijna dirie
uur op hem gewacht had. Ach, zij' zag al da
delijk, 'dat hij ook nu weer vermeed, haai
aan -te zien, ak zoo dikwijls, zoo dikwijls
dab hij bleek en uit zij'n humeur was, als zoo
dikwijls! Het zou altijd zoo blijven!
Een vlijmende smart giug haar door bat
hart. Haar gcheelo leven, haar schoonheid,
haar rijk, vaam kloppend hart, hot was al
les slechts voor hemzij 'leefde slechts voor
hem. Hij was echter ongelukkig on vertrouw
de haar niet. Dat had 1111 lang genoeg ge
duurd dat, mooist andere worden.
Acliim dronk 'hot, -tweede glaasje slechte
cognac uit, liet zweet 1 iep hem van het aan
gericht, zijn mooi krullend' haar was in wan
orde.
„Het is ni-el afgeloopm zoonis ik d'aeiht,"
zeide hij lieesch, „die- schikking bracht zwa
righeden met. zich. Maar zij' zal zeiken' tot
stand komen! Ik moet nve slechte een poosje
geheel aan d'e zaken -wijdten on, kindje,
het was het beste, als je maar eens voor
twee, dn© weken naar Dresden ging, naar
taut» Aurelia.Liselofcte's tumor is vrij
•en een grootere mate van zelfbestuur zoo
dra dit kan worden toegestaan."
De minister wees er op dat- hot geschil punt
tussehen. do regeeningspartij en de oppositie
is de inlijving dei- republieken en schelste
daarop heb standpunt dor oppositie in de
volgende zinnen
„Volgens haar zxmden wij een wapenstil-
staan moeleu voorstellen aan de 1-eidems van
d© Boeren, die ons den oorlog verklaarden
en die wij verslagen hebben. Wij moeten hun
zoggen dat onmiddellijk na d-e staking der
vijandelijkheden wij hun zelfbestuur zullen
seven naar het voorbeeld van een Australi-
O
schen s'-aat."
En toen kwam hij los
„Een meer -dwaas, kinderachtig, belaelio
lijk en onuitvoerbaar voorstel werd nooit
gedaan. Wij zouden aan de Hollandsche be
volking aan de Kaap d-e macht moeten ge
ven om. alles te niet te doen wati wij, hebben
bereikt, om het 'do-el, waarvoor de oorlog be
gonnen is, onmogelijk maken Als we- die-n
weg opgingen, zou nu uiet meer, gelijk voor
heen, g'eziegd kunneu worden dat dit van
ons een grootmoedige daad ïs. Het is ook
niet om grootmoedig te zijn dat de oppositie
zuilk een voorstel zou willen doen, liet is uit
vrees. Men vraagf van ons dat wij na, alle
opofferingen hen zuilen verraden die- ver
trouwen in ons hebben gesteld, het land te
verraden dat ons zijn steun heeft gegeven,
de koloniën te verraden die ons geholpen
hebben en te verklaren, dat ons groote rijk,
wegens de positie waarin wij vcrke'eren, ali©3
moet opgeven waarvoor liet gestreden heeft.
„Bovendien tot wien van de generaals in
hei veld moeien wij, deze voonstedlen rich
ten? De spreker van zooeveu zeide dat wij
de wettige rcge-eiing hebben weggevaagd
Dat is een zeer onbenullige uitdrukking.
„Waal-voor zijn wij ooi log gaan voeren?
Hel is niet minder dan billijk dat wij. voor
en aleer we den Boeren zelfbestuur geven
verlangen dat het land vrijwel tot den 1101-
ruaipn toestand zal zijn teruggekceid. Wij
zijn ton volle bereid om gelijkheid te hand
ha ven, om allen inwoners van Tratuv.in! tn
Oranjc—Rivier-kolonie rc-olit te vemcliaffen.
maar wij zijn niet bereid de conuole over dr
administiatie en hot civiel© bestuur uit- on
ze handen te geven zoolang wij n.iet de ze
kerheid hebben dat wij dit \cilig kunnen
doen."
De minister gaf nog een paar steken ou
der water an.ii de Boeren die vrcdcs.igentcii
mishandelen en als spionnen doodschieten,
aan dó leden d-n oppositie die dit optreden
billijken, en geen termen hunnen vinden,
sterk genoeg om Britscho officieren en Brit-
O O
sche «oldaten f© beleedigen. en «prak ton
slotte het vertrouwen uit dat het 'land geen
opoffering te gioot za.l zijn om den oorlog tot
een goed einde 'te brengen,
China.
De sKdltnsche Zeitung", die omtrent de
zaken in.China, wat belieft Duitsche belan
gen en handelingen, nog al goed ingelicht
is, bevestigt het bericht der expeditie van
graaf van Waldersee, waarover wij gisteren
„Ls je dat ernst, Aehim
„Volle tamst, kindje, het re zoo hot beste.
De ldnderen kunnen bij Vilei blijven Of
w© sturen ze je latei-."
'Nog altijd vermeed hij haar blik. O, Hij
Wilde haar weg hebben! Een vreesclijfc onge
luk had or plaats gehad, misschien wild© hij
zich doodschieten. Maai- zij vertrok geen
«pier van haar gelaat. In stilte rijpte een
groot besluit hi] haar.
„Wo zullen er nog eens over denken,
Acliim tot morgen," zeide ze.
Eu hij merkto den gedwongen tooa niet op,
zag haar vertrokken gericht uiet, evenmin
ais lir.ar tranen.
Hoe ongelukkig, hoe temcergostagea moest
rij zijn, om zoo weinig lie-fde voor haar moei
te gevoelen.
Rudolf had h-e-deu, op zijn spreekuur, met
et li sterke verstrooidheid to kampen, iets
wat hij anders nooit had. Hij had' zich altijd
zoo in zijn ak'ten verdiept, was altijd zóó in
zijn zaak opgegaanrijn BcrJijmsohe colle
ga's konden zich zoo iets niet- begrijpen. Zij
1 addem -echter nog ander© belangen; hij bad
niets dan zijn akten. De „zaak Kei ter", zoo-
i's het in de couranten heette, had hem zeer
beziggehouden. Keller was voortvluchtig, na
«trafbare daden vcnricht ne hebben. Wtehoan
wilde voro-ntechuldigeu, zeide, dat hij door
d| tentoonstelling te gronde was gericht, die
u e! doorgegaan was.
Van zijn doch ter weid niets anders gc-
agd, dan dat zo -ten tij-de van Keilers bloei
een toonaangevende figuur was geweest.
Wat een levensdrama was daar afgespeeld
Nclly had' niet willen trouwen, toen z-e nog
iu d© gelegenheid was, nu was alles voor tiaar
ui1.
Diepe twijfel kampte in Rudolf's ziel. Zou
hij zegavisi'Bii, dat hij ziek mt-t d«wu twij-
felachtigen client niet verder ing-elaten had?
En foc.li nad hij niet veeleer dezen ver-
sclu-ikkelijKcn afloop kunnen veilnnderen en
Nolly redden? Had hij' m d© hoogere befcee-
keius zijn zending volbracht door deze een
voudigs weigering, of nie' En hoe bekla
genswaardig stond hij; daar! Hij had t-och al
leen „n-een" gezegd om Waldino om haar!
Ook dit proces tegen den vrijheer ontroof
de hem de moeilijk verkregen rust Hij was
uu ook Waldincs vijand ©n tegenstander
uat had zoo moeten komen. Of ze hem haat
te, verafschuwde? Zeker, zeker' En ook dit
had zoo moeien rijn
Nu was hol proces van zijn vader gewon
nen, Achun von Bochlitz verslagenwaar
recht was, mocot recht blijven Waaro-m had
dio man ook gewaagd een bedri'eg'ehjb reclit
vol te houden, in plaats van bijtijds zijn
dwaling in te zien? En hoever had die dwar
Img hem niet gedreven Maar het was rijn
eigen schuld. Rij was toch nadrrjckoliijk ge
noeg gewaarschuwd voor die oprichting, die
slechts een uiting van zijn geprikkeld oerge
voel vast
Dit alles herdacht Rudolf, terwijl het ak-
tenstuk van d'en -morgen voor hem 'lag, te
midden van zooveel' akten, die .hij in den
laatstcn -tijd veronachtzaamd had. Vreemd
dat hot hem vandaag niet gelukken wilde,
opmerkzaam zijn gewonen arbeid te verrich
ten. Zijn hait klopte oniustig, zijai gedach
ten vonden telkens afgeleid. Waarom het
ock langer verbloemd? Hiji dacht- aan dc
vr. i.w die hij eens liefgehad had, aan zijn
cc's'c. eenige liefde. Zij mo-est nu reeds al
ios veten. Haar man had hot proces verlo
ren, zijn laatste hoop was vervlogen, want
hij bleef in de handen van riju tegenpartij
Fpa al was di' ook ge-en onverzoenlijk© te-
"epstander, hij had toch op alle punten ge
zegevierd. Zij waren te gronde gericht, die
Roe Mitsen. Eii hij, Rudolf, had daartoe mes-
reeds spraken. Vei der verzekeren Engelsche
berichten, dal de exprditie Zaterdag zal be
ginnen en dat alle vreemde troepen behalve
de Russische en Antieiiknansche er aan zullen
deelnemen.
Dit schijnt ons wel wat vreemd toe. Indien
de bevelhebbers der verbonden troepen heb
ben aangenomen de plannen van von YVal-
dersee om de tioepen van China in het
binnenland tot onmacht te doemen, te steu
nen, dan moeten zij toch machtiging daarvoor
gekregen hebben van hun regeeringen. Waar,
wanneer en hoe hebben zij die ontiarigen?
De gezanten die aan de vredesondei han
delingen deelnemen, hadden toch zeker geen
bevoegdheid om die volmacht te geven. Zou
den er directe ondei handelingen plaats heb
ben gehad tussehen de verschillende kabinet
ten en zou er in dit opzicht een nieuwe
overeenkomst tot stand gekomen zijn, waar
door de stand van zaken geheel zou veranderen
en die niet zou overeenkomen met de Engelsch-
Duiische conventie van 16 Oct. 1900?
Dit alles is zeer vnng en getuigt van be
sluiteloosheid en gebrek aan overeenstemming
der mogendheden in haar samenweikea
in het Oosten en deze expeditie zou slechts
de scheuring verhaasten tussehen de mo
gendheden die al gemeenschappelijk onder
handelende, elkaar onderhands bestrijden en
al wringende trachten liet vredeswet k te ver
nietigen, De Vereenigde Staten zouden, zoo
als wij gisteren aangetoond hebben, niet aan
deze expeditie deelnemen. Deze houding is
logisch en stemt overeen met de polmek,
die het kabinet te Washington niettegen
staande zijn imperialistische neigingen, steeds
in China voorgestaan heeft.
Een expeditie naar het binnenland heeft
ie veel gevaat uit te loopen op een verdeeling
van China, dan dat de Amerikanen zich
daarin blindelings zouden wikkelen. De ver
overing der Phiüppijnen heelt reeds te veel
bloed gekost en te veel vi-iimtvviUu digiug tu
Amerika gewekt, dan dat Mc. Kmiey weer
een veroveringstocht zou durven beginnen.
Dat de President zijn land de pkmls laat
innemen m het Euiopeeselie concert, die bet
toekom!vindt men aan de overzijde van den
Oeeaan goed, maar men zou uiet dulden, dat
mj met wapengeweld m China optrad.
De Russische troepen» zoo zegt men, zullen
ook niet deelnemen aan Waldersee'-- expeditie.
Dit was ook te vooizien. Na de hardnekkige
geruchten, die geloopen hebben over een
Russrech-Chineesclie overeenkomst ten op
zichte van Mandschourijp, geiueliten die we!
tegengesproken zijn, maar nooit op een cate
gorische en officieele wijze, kan men met
recht veronderstellen, dat Rusland zou trach
ten alles te verhinderen wat op een verdeeling
van China zou kunnen uitioopeii.
Daar zijn invloed uitsluitend in het N.
praedomineert, heeft Rusland er alle belang
bjj om zooveel mogelijk de rol der andere
mogendheid te verkleinen en het zal alles in
het werk stellen om Duitschland en Engeland
te beletten zich op een definitieve wijze in
het Oosten te vestigen.
Indien Rusland niet mededoet, kan Frank
rijk bijna ook niet medegaan. Zich van Rus-
gowcikt. Zijn eerlijk gemoed, rijm stareng
rechtsgevoel wilde daar telkens teg'en op ko
men hïji had zich ioch mete 'le verwijten.
-Streng naar wet en i-echt was alles gegaan,
on i h zou een slccbt zoon geweest zijn, had
hij zijn vader anders geraden. En t-och
en toch
Hi; was er. hij bestond, die beinni'.jae
La n i hn-rehen hem en lmar. Een enkel nur.
«n oogenbhk had hem tot Mand gebracY-.
Tastbaar zag hij haar voor zich, hoe ze m
het geel behangen kamertje van haai vader
kvvam, m lite ambt-svertrek van d.n burge-
n res-ter. Hij, Rudolf, hr,d juist d© nas nage
zien en er was een tekort van een paar hon
derd Mark Nog had hij mets gezegd, toon
de burgemeester met een afsclmwelijkeu
schreeuw rich op zijn bureau wierp, waarop
een revolver lag. En op dien schreeuw was
ze binnengekomen, veiward. ontzet, hem,
Rudolf, met een vragenden blik, half wan
hopig, half emeckend aanzien. En hij
sliced toon reu harden stiij-d tussehen placht
en liefde. Want dit schooue meisje had reed»
ang zijn zinnen hekooi'd zij' was de in
bond van zijn toekomstig leven. En haar
vader bloot geven, was ook haar te gronde
richten. Zij was zoo jong, zoo onervaren
de armoede scherpt licit kinderoog.
En zij zag zij begreep wat er gebeurd
was» en wat er nu olgen zou. Zij sprak geen
•voord, er ging slechts een huivering door
haar schoon, slank lichaam en de rozige lip
pen verbleekten en d« diepblauwe oogen
rentnen te willen breken. Toen was Rudolf
op haar toegetreden, had haar hand gegre
pen, want liet meisje wankelde, dreigde te
vahcu en had slecht-s gezegd:
„Wees gerusL AValdme ik zal zwijgen,
ik neem hot op me."
(Wordt vervolgd.)
te
«te,, V'
'PM