54"" jaargang.
SCHULDEN.
Zaterdag 23 Februari 1901.
No. 10480
g
■s* mm
Jfr>* a-'-V.
KENNISGEVING.
UIT DE PERS.
BUITENLAND.
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt dageljjks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fi. 4.25. Frainco
per post 11. 1.G5.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zjjn.
BureauBolentrast
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels 11. 0.92iedere regei
meer 45 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naai- de plaats die zy
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Etïeirje* sstiv<tv>te*ati&n opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan hot Bureau te voldoen.
lutcrc. Telefoon Mo. 123.
Kleinhandel In sterken drank.
Burgemeeslor 011 wethouders van Schiedam
brengen, ingevolge art. 5 der wet tot regeling
van den kleinhandel in sterken drank en tot
beteugeling van openbaio dronkenschap (Staats
blad no. 418 van 4885), ter openbare kennis,
dal bij ben een verzuek is ingekomon van
J. HESCHLÉ om vergunning tot verkoop van
steiken drank in liet klein voor het pand aan de
Korte Kerkstraat no. 3.
Schiedam, den 21 sten Februari 4904,
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
VERSTEEG.
Be Secretaris.
v LUIK, 1,S.
Kiïderveroiftiqino.
Van ganseher harte steunt de nStandaard"
het vei zoek door tal van vereenigingen en
particulieren aan de Staton-Generaal gedaan
om by de komende herziening van de drank
wet allo publieke gelegenheden, waar sterke
diank verkocht wordt voor personen onder
de 18 jaar, te sluiten.
Daar publiek drankdebiet plaats heeft op
een terrein, waarop de overheid politie uit
oefent, draagt deze zekere mate van verant
woordelijkheid voor het kwaad, dat zij door
haar politietoezicht niet afwendt.
Een verbod is des te noodiger, omdat in
de jonge jaren de prikkel van het jonge
levi n steik genopg is om eiken verderen
prikkel te kunnen ontberen, omdat zulk een
bijkomende prikkel op jeugdige jaren dubbel
verhit, omdat m die jaren het gemakkelijkste
zekere hebbrlijkheid ontstaat, die later in
verslaafdheid aan drank overgaat.
Ten bewyze geeft de sStandaard" eene
kleine dorpsstatistiek, door 2 onder wijzers bij
de jonge kinderen van hun klas opgenomen.
Na afloop van de feestelijkheden onlangs,
vroegen zij aan jongens van 79 jaar wie
huuner sterken diank predionken hadden en
de uitslag van dit onderzoek was, dat van
de 53 jongens er slechts 23 waren die geen
sterken drank hadden gebruikt. Van da ove
rige dertig, die dit wel hadden gedaan, wis
selde de portie af tusschen een en vijf glazen
jenever, maar degenen, die bepaald dronken
waieu geweest konden zich niet meer herin
neren, hoeveel zij hadden gehad.
sEëu der jongens, oud 8 jaar, had bij
zijne familie svvien met biandewien er dóór"
gehad, zoodat hij dronken was geworden.
ïEenaandere knaap (we zullen hem I,
noemen, maar deze letter is gefingeerd) was
door zyn familie meógenomen naar een her
berg en was daarna zoo duizelig in zyn hoofd
en zoo wankel ter been, dat hij bij deri
optocht onder den van de paarden zou zijn
getaakt, als een man hem niet had terug
gesleurd.
»L. was door zyne moeder meegenomen
naar de herberg en had daar bier en bran
dewijn gedronkpn. Hij kon de symptonen
zijner dronkenschap levendig beschrijven,
hoewel hij nog maar acht jaar is.
ïK. (de/letters zijn gefingeerd) is elf.
Hoeveel by gehad bad, dat wist hij niet meer,
ir.aur hy was, uit de herberg komende, plat
uut o&ver et durp" gevallen, en zou later
bijna in oen sloot zyn getuimeld, als niet
iemand hem nog bijtijds bad aangegrepen.
»B., oud oud acht jaar, heeft in de herberg
iboereujongens" gehad en toen heeft hij
ïgespiêd, dat et z'n neusgèten uutkwam."
»Hpt is opmerkelijk dat van al deze kin
deren slechts een viertal thuis drank hadden
gehad. Deze leerlingen waren door hunne
familieleden bijna allen meegenomen naar de
herhtrg. En het grootst aantal dezer kleine
kroegloopers werd juist in de laagste klasse
gevonden."
Dit alles geschiedde nu op een dorp, dat
als vroom en ordentelijk bekend staathet
waren allen kinderen van een byzondere school
dus zegt het blad, men mag veilig aannemen
dat in ruwere streken het resultaat nog veel
ongunstiger zou zyn geweest.
We! gold het hier een feestdag, maar des
niettegenstaande blyft hét feit toch veront-
i ustend, dat ouders van het betere soort
zich niet ontzien, in de roes der opgewon
denheid aan zulk een vergiftiging bloot te
stollen.
Het verraadt een gemis vnn ernst bij de
opvoeding en het bewijst meer dan de diep
zinnigste redeneering, wat werk de kerkelijke
onderwijzing en de kerkeiyke tucht nog te
verrichten heeft, eer ze dezen KMyi'as-stni
zal hebben gereinigd.
Het blad achtte dit geen* getuigenis tegen
zich zelf, doch het is slechts een constatee-
ren der feiten, in andere kringen meent hel
bovendien nog wei andere dingen voor den
dag te zullen zien komen.
Wel is het hier nog niet zoo erg als in
Normandië, maar ook ten ontzent staat hel
gevaarlijker dan de meesten wel willen be
kennen.
Als het jonge geslacht maar tegenzin kr'ygt,
is er hoop op een betere toekomst, doch
worden zelfs kleine kinderen van 7 a 8 jam-
door hun ouders zoo weinig ontzien, dan doet
zich bijna alleivvege het dioevige verschijnsel
voor, dat zulk een volkszonde verergeit.
liet blad hoopt ten slotte, dat r,aar aan
leiding van bet gegeven resultaat op dat
ongenoemde dorp, ook elders een soorlgelyk
onderzoek zal worden ingesteld, ten einde het
consciëntie der ouders wakker te schudden,
opdat een dergelijke kindervergiftiging gestuit
woi de.
Roman, van
F. YON KAPFFESSENTHER
46)
Snikkend kwam. ze mi mot haar vragen
voor den dag
„Moolit men werkelijk op bijna, liet gebete-
le salaris vau haar man beslag 'leggen5"
„O ja, op grond van een gerechtelijk von
nis Beleer," moest Rudolf haar verzekeren.
„En waar blijf ik dan jammerde Louise.
„Er is absoluut geen geld in huis, wat moot
er nu gebeuren 'i En de intend'a-nit ziet liet
niet graag, dat er beslag wordt gelegd op liet
e al ar, s. Daarbij loopt het contract van mijn
man bijna af ©u het 'is nog niet hernieuwd.''
De jonge advocaat probeerde de opgewon
den vrouw te kalm core n. Daar was niets
aan te doen, maar dat kon toch slechts een
voorbijgaande ongelegenheid' zij'n, want
Schirmor had 'toch al zijn schuidetischers af
betaald
Nu begon Louisa over dien „©enigen" te
spieken, nl. den ©enigen sohuldeöscher van
haar man, die toen niet tot liet taocoord toe
getreden was, en dio alle andere moeUijfche-
den direct of indirect veroorzaakt had. Als
men dien m'an vatte en igevangen zette, dan
zou haar man gereinigd en gerechtvaardigd
verschijnen. Ook in da oogen van den inten
dant! Was dat niet rr.ogeiijk 1 Hoe durfde
zoo'n vampyr 't bestaan van een kunstenaar
te gronde richten Waren er geen middelen
en wegen om dat te verhinderen
Ru-dolf bentreod dut niet, irutaur k«d4'n of
oymsÏcïU.
SCHIEDAM, 22 Febr. 1901.
Zuld-dUrika.
Van het oorlogsterrein.
Engelsch© generaals en Engaladix? dagblad
correspondenten zijn niet org mededeelzaam
.in de laatste vuor en twintig uren. Wij heb
ben slechts tweo telegrammen, éón van Kit
chener. Men meldt nl. uit Londen;
Kitchener seint tint Klarksdorp -. De af-
deeling van Methuen kw-aan Shier binnen na
hot land +e hebben schoongeveegd tot Wol-
maranssbad. To Hartébeestfontein oiider-
vond hij tegenstand van 1400 Boeren onder
genea-aal De Villaers en generaal Liobenberg.
De Boeren hielden hardnekkig een sterke
stelling bezet, maar werdten na een lievig ge
vecht eruit gedreven. Onze verliezen bedra
gen drio officieren, dertien man gedood,
vijf officieren, 29 man gowond. Da Boeren
lieten 18 dooden op hot slagveld en hebben
ernstige verliezen geleden.
De verliezen der Engelschen zullen bij na
der inzien wel weer blijken giooter te rijn.
„dan men in den begum© verwacht bad".
Het andere telegram as uit Kaapstad ui
luidt
Nadat D'e Wet den spoorweg ten Noorden
van De Aar was overgetrokken, 'ging hij pal
naar het Westen, maar Plumer noodzaakte
hem naar hot Noorden te kt-c-reai in d-e limi
ting van Sbrijdenburg. Den 19en was De
Wet opnieuw in de nabijheid van de Oranje
rivier met zijn strijdmacht in verschillend©
af doelingen voorttrekkende, blijkbaar van
plan Griqualand-West binnen te 'trokken
"Plumer zat hem op de lidelen. Herzog mot
de invallend© afdeeling uit liet Westen trok
eveneens in dezelfde richting 'terug.
Men ziet het, de telegrammen zijn weinig
en dait is begrijpelijk. De bittere teleurstel
ling, die Dte Wet bon veroorzaakt heeft, de
afwezigheid van troostende berichten over
de operaties van Smiith-Donrien on French
hebben hen voor h©+. oogenblik ontmoedigd.
Enkel© Engelse-hen weten er echter raad op
om do afwezigheid, van nieuws over hot Oos
ten yan Transvaal t-e verklaren. Zij, wijten
dat nl. aaai den mist. Omdat hot zoo mist,
kan nl. de heliograaf niet weaken en is het
niet mogdlijik „de roemrijkste overwinnin
gen der EhgeJsche wapenen" te melden. Ligt
daar niet. d'e stilzwijgende bekentenis in, dat
de telegraaf in dat gedeelte van Transvaal
niet meer wedktf
Weer undero Engelsehen verzinnen iets
■anders; zij verwachten een verrassing. Men
vermoedt nl. dat Kitchener mot opzot d©
groot© sneoessen verzwijgt, om ze als een ca
deautje te zenden op den verjaardag van
Amajoeba en Cronjó's overgave. In het land
der éénoogon is d'e blinde koning, mag men
tegenwoordig wel zeggen.
Hoe hot ook zij, het weinige nieuws stelt
ons in staat om eens een resumé te geven
van den „psychologischen" toostend der oor
logvoerende partijen. Men is in sommige
'kringen verwonderd geweest over do woede
waarmede Chamberlain dezer dagen het
„Ya-e Victis" van lord Salisbury heeft her
haald, over het „geen schijn van onafhan
kelijkheid aan de Boeren" na de betrekkelijk
verzoenende redevoering van hem in Decem
ber.
Do laatste Kamerdebatten en de brief van
een veldkomet, gisteren in de Tunes" gepu
bliceerd, (hebben wel bewezen dat de orehi-
deeënkoning in December geneigd' was om
tot de Boeren een proclamatie te richten,
waarin hij, als zij, vrede trilden sluiten, be
loofde hun oen betrekkalijko onafhankelijk
heid te geven, d. w. z. een Parlement, waar-
morgen was dak niet mogelijk, en vooral
niet zonder nauwkeurige kennis der omstan
digheden, niet zonder nauwkeurig© data.
Natuurlijk wist Louise niets, had geen
vormoe den of er papieren over dit geval be
stonden. Ln haar opgewondenheid zag ze de
teeltenen van ongeduld niet, die d© jonge ad
vocaat niet kou onderdrukken. Zij bleef er
bij, er moest hulp komen, want zij' hadden
werkelijk niets om van te leven. Aobini
moeet eigenlijk bijspringen maar deze had
geweigerd. Dat was toch ongehoord, want
hij bleef todh haar bloeder!
„Mijnheer ntv broeder' bevindt zich zelf in
ecu neteligeD 'toestand en zou u misschieu
ook met 'den besten wil niet kunnen hel
pen."
Louise ging zitten en gaf aan haar ver
driet lucht-, zonder op Rudolfs reiskoffer te
letten, noch op de aankondiging van den
kantoorjongen, dat het rijtuig voor was.
Rudolf vatte zijn raad in weinig woorden
te zamen. De intendant was aan dergelijke
gevallen wel tgewoon, dat kwam meer voor.
Voor hot overige bleef -er niets ondeais over,
dan 'tegen die haudöLing protest aan te tee-
feenen, ala hot onrechtvaardig, maar het- ge
duldig te dragon, ais het rechtvaardig was.
Een kunstenaar als Sckirmer zou zeker ge
holpen worden en over de moeilijkheden
heenkomen. Mot nadruk zedde Rudolf, daf
in zulke gjavalleu slechts bij grondige kennis
ran de zaken, raad' to -gieven was.
Verwonderd, als eon bekoord kind, hoor
de Louise too. Zij' had niet alleen zelf geen
kennis van den toestand, waarin haar man
zich bevond1, maar zij vermoedde, dat haar
man dié kennis zelf niet' bezat.
Rudolf's woorden hadden >een diepen in
druk op haar ««kt. Ja, *r wa» ve*T yw-
in zij mot geüj'lre rechten als de Engrisohen,
wetten hadden kunnen maken voor hun
land, dat een Britsche kolonie zou worden.
De bedoelde brief is gericht aan den En-
gclschon kommandant te Nooitigedaaht, in
antwoord op een 'kennisgeving van de voor
waarden waarop de kommando's in onder
werping konden komen. De veldkomet ant
woordde dat zijn burgers niet de minste
aandacht schonken aan Kitchener's procla
matie, integendeel er door gestijfd weiden
in hun vei zet.
Ook sohijut het, dat hldner en Kitchener
heou (d. i. Chamberlain) afgeraden hebben
dit plan te volvoeren, daar zij' inzagen dat
een dergelijk© proclamatie de Boeren in hun
verzet zou stijven. Men ziet dat zij gelijk
hebben gehad.
Heb is dus in een bui van wanhoop en
toorn, dat Chamberlain van een verzoenen
den toon overgaat dn een aanmatigenden
Hij verwacht bovendien dat waar „zacht
heid" niet lukte, „dreigementen" zullen hel
pen en dat de Böoren zich zullen overgeven
indien zij veTzekerdi zijn dat zij 'tevergeefs
voor hun voor altijd verloren onafhankelijk,
heid strijden. Een c-envoudige en simpele
taktiek. Maar als moigen do Boeren het mi,
tiaitief e-ens namen om vrede te sluiten on
der voorwaarde half onafhankelijk te blij
ven, zou hot Eiigelsche volk dn zijn geheel,
met Chamberlain vooraan, dit voorstel met
do grootste vrougdo aannemen, want .in hun
binnenste verlangen zij niets -liever, voorna
melijk Joe, -die heel goed weet, dat do pu
blieke opinie hem wal e-ens zou kunnen nood
zaken tot een sahande-Lijkere capitulatie op
don dag, waarop het Engefeche volk door zijn
belastingbiljetten zal vernomen wat de oor
log kost en nog (kosten zal. nlanr nooit zul
len do Boeren een degelijk voorst-el doen.
Hun plan is 'in iko-i te woordenalles of niets,
de onafhankelijkheid of de dood
Is dat een utopie'! Wij gelooven het mot
E,r hebben meer groote naties lmn klacht
verbruikt tegen den hardnekkig en tegen
stand van kleinere volkeren. De hulpbron
nen van Engeland zijn mol onuitputtelijk
zij zijn bijna al uitgeput. Hoe langer de oor
log duurt, hoe meer kans er is dat Engeland
gedwongen zal worden zijn buit los Ie laten
De Boeren meeiien, dat onder Britsche
vlag, onder- do tyraniu© van Rhodes en Mil-
ner, het leven miet waard 'is geloefd te wot-
den. Zij zullen vöHen, allen, als hot nood.g
is. Er zullen, er van hun ras een vrij groot
aantal terugkccien van Coylon ca St Hele
na, om ze to wreken en later de vrijheid dor
beide republieken te herwinnen, zich spiege
lende aan hot voorbeeld der gestorven hel
den.
Zoo is de zielstoestand op dit- oogenblik
van de Engelschen en hun edele vijanden
zoo ds hun meening op den vooravond van
den 500sten dag van den oorlog, zoo zullc-n
zij handelen op den vooravond van den dag',
waarop het zeven en veertig jaar geleden zal
zijn, dat de Oranje-Vrijstaat door Engeland
erkend werd als een onafhankelijk© repu
bliek. Morgen viert d© Vrijstaat dien dag,
moge hij dien nog menigmaal vieren, als bs-
looning voor de edelmoedig© -en met hoog
genoeg te schatten hulp aan zijn broeders in
Transvaal verleend.
•zuimd. Nog heden wilde 21 j' met haar man
samen, -alles vaststellen en opschrijven.
Eeuigenualte gerust 'gesteld door dit be
sluit, hield zo op met- weenen en volgde den
advocaat de trap af. Deze vroeg kaar nog
naar- den persoon van die 11 woekeraar.
„Weet u, mijnheer, die komt mij voor als
Mephisto. Het verdrag, dat Mephiisto mot
Faust sloot, was mot bloed geteekend. Eu
het schuldbewijs, dat Oswald onderteekend
had, dat heeft mijn man ook met bloed ge-
toekend. Nu is hij; aan den duivel verkocht,
aan 'den booze, zoo 'komt hot mij] voorLach
niet, mijnheer, het is werkelijk zoo!"
„Ik lach niet, lieve mevrouw 1 Er is iets
waars in uw beschouwing. Er zijn verdragen,
waaraan menschenbloed kleeft, al doet de
wot allo moeite, zulke verbindingen te ver
hinderen. Nu neem me niet kwalijk
bedde partijen hebben altijd schuld. Faust,
die ©en 'knap anau was, en ook wat geleerd
had, mocht zoo'n overeenkomst niet onder
teek-enen
„Daar hebt u -gelijk in, mijnheer! Maar
hij heeft ge-teekend, voor ik hem ken'de, an
ders was hot niet gebeurd."
Rudolf betwijfelde dd-t in stilte, maar
zweeg uit beleefdheid.
„Ik zou gaarne ,iets nadere omtrent dien
„booze" hooren. Hij' kwam toch niet met con
zwart-rooden mantel, met den paardenvoet
c-n de liaueveer op den baret f
„Neen, mijnheer! Denk eens aan, hij ziet
er uit, als oen heel gemoedelijk hec-r. Hij zat
eens bij, 011s aan tafel in oen wijnhuis, oen
geheelen avond. Mijn. man stelde hem aan
anij voor, maar ik verstond den naam niet.
Hij heet Hi-Mebrank, zoo'n goed-klinkende-
na atu Wij dronken 'te zamen Moeaoil-
vfijn, en ik had «r geen vermoeden van, wd*
Ben proclamatie van Stoyn en De Wet
van den veertienden Januari gedateerd, is
gevonden op een verleden week gevangseu
genomen Boer. D© pi'-odama-tie beschuldigt
d-o Engelschen, dat zij imet 'terzijdestelling
van de beschaafde oorlogsgebxuiken ©11 de
oonventiën van G-enève en Den Haag neu
tralen 'gevangen namen, den bijzonderen
eigendom der burger's plunderen, verbran
den en vernielen, en kleurlingen tegen de
Boeren wapenen. De proclamatie verklaart
verder, da-t do soldaten eerbare vrouwen be-
leedigen op bevel van hun officieren, en dat
daarenboven moeders en vrouwen zijn ont-
eerd, en dat- bijna alle huizen -in de beide
republieken vernield rijn.
De proclamatie komt op tegen de bcGchul-
digino-, dat de Boeren misbruik van de witte
vlag hebben gemaakt,, en noemt dat gestadig
temgkeeraide laster, en zegt dat hot niet
waar is, dat -de republieken nec-ds- zijn ver
overd of -dat do oorlog is -geëindigd. De
strijdmacht dor burgers van do tweo repu
blieken wordt nog door verantwoordelijke
leiders aangevoerd. De proclamatie waar
schuwt do Enge'schon. da-t, tenzij zij ophou
den den eigendom te vernielen, -do Boeren
den cl,gendom dei- Engefecther, zullen rende-
«v
'en, maar zij zullen wouwen en kinderen- on
gemoeid laten; verder doe't zij een beroep
op d© broeders in de Kaapkolonie en de we
reld hen biji te staan, om in naam van be
schaving «1 Clnistelij'klieid een ©inde te ma
ken aan do baxbaairsohe wijze van oorlog
voeren der Engclscheu.
Van oorlogfebc-ricMen behalve de bovenge
noemde, nog het volgend©:
Dc Boeren hebben bij Elandsfontein teai
Z. van Johannesburg ©on Engoisohen trein
buitgemaakt'deze bevatte een aanzienlijke
hoeveelheid levensmiddelen voor Kitchener's
troepen. Na die levensmiddelen te hebben
medegenomen, verbradden de Boeren den
hein.
Te Londen loopt het gerucht, dat or 2000
Engelschen door do Boereu gevangen geno
men zijn; 'het ministerie van oorlog echter
?tgi hiervan niets af te weten.
Zoo dit gexucht waarheid bevat, moeten
het dc tioepen van Smith-Doirien zijn.
Uit uitvoeriger berichten 111 d© Londen-
slIi© bladen over het vernielen van een trein
tusschen Joluunresbuig en Yereenigting. ?ou
blijken dat de Boereu het inderdaad gemunt
hadden op Kitchener's trein.
De aanval op den trein lntd plaat» Maan
dagmorgen vroeg. Vlak bij' Kbprivier zag
loid Kitchener's bediende, die op den .001-
Ircm met bagage wa-sf, een troepje Boeien
die klaarblijkelijk op den trem wachtten,
llij maakte alarm, waarop de Boeren, bemer
kende dat ze. ontdekt waren, ecu schot los
ten, dat klaaiblijkelijk to(- .-cm voor den
aanval moest dienen. De machinist van den
goederentrein zette meer atoom op, maar een
dynaimfetfa-dmg op de lijn vermelde de lo
comotief en vier goederenwagens. Do machi
nist stierf aan de bekomen verwondingen.
Achter den goederentrein volgde een loo
se locomotief, die, toen liet ongeluk 'gebeur
de. teiugstoomde en de machinist van lord
Kitchener's trein waarschuwde. Middeler-
mob me aanstootte. La-teo-, toen OswaM liet
111© zeidei teen viel ik in onmacht-
„Dat is vreesdijk, lieve mevrouw!" zoide
Rudolf glimlachend, „maar deze onmacht a
tempo heeft uw anau niet gebaat en den
vampyr niet geschaad."
Hij nam snvl afscheid en sprong in het
rijtuig. Met groote moeite haalde hij den
brein.
Toen hij om tien uur te voet, met zijn
koffertje in de hand, in heb ouderlijk huis
aankwam, zag hij tot zijn bevreemding, dat
de lichten nog aan waren. Eerst dacht hij
dat er iets gebeurd was; maar weldra over
tuigde hij er zich van dat er wel een onge
wone drukte heerschte, maar da-t 'alles uiter
lijk in 01de was. D© tafel was nosr ged-dkt
cir stonden -wijnflessK-hen, ©en ongekend©
weelde op -deze tafel. In d© eetkamer trof hij
de klein© Ilse aan, die slaperig rondliep.
Haar mama -spee.l-de piano m do zijkamer,
papa was nog naar de fabriek gegaan, waar
1111 ook 's nachts gewerkt werd.
Ilse zag er aardig-modern uit, was ze-er ge
groeid en had het vooikonien van een klein
dametje. - r
Rudolf zag te Berlijn af en toe rijn stief
moeder en -s-tiefzusje, doch alleen maar bij
bijzondere gelegenheden, en zonder weder-
zijdsche belangstelling. Men had elkaar niets
te zcitooi, maar er was ook gwsn a-oden-, el-
kaar uit don weg te gaan.
„Waarom ga je niot naar bed vroeg Ru-
dolf aan het. land. Iedere ongeregeldheid
hinderde hem.
Ilse richtte zich slaapdronken op, maar
antwoordde- toch vroolij.k: „Mama hoeft nog
niets gezegd, eer behoef ik niet."
Zij wreef zich de oogon.
„Hoor eens, Rudolf," arid a. m au ja«t
grooto glanzend© oogen, „je komt zeker uit
Berlijn; heb je niets meegebracht? Je bent
mijn oudste broer! Denk eens aan, papa is
gisteren thuis gekomen, en heeft niets voor
mei meegebracht, heelemaal mets! Hij hield
rich dom, toen ik hem er naar vroeg! Maai
bij wist zekca-, dat jij vandaag zoud-t komen,
nicit waar? Eu jij hebt toch iels voor mie,
hé
Rudolf k-t-tc nauwelijk=- op d-ie kinderlijke
vil toch weer niet kinderlijke alleenspraak.
..Nc'en, ik heb ook niets meegebracht, II-
*e, antwoordde hij. ..Ik heb wel andere zor
gen aan mijn hoofd.
Verwonderd beschouwde hij hol aardige,
stellij-fee persoontje, dat. zich zijn zusje 1100m-
de. Zeker, ze had. recht ie vra-gen of llij' iets
meegebracht had. Maar hoe had hij] er aan
moeten denken, het. kind was liem zoo
vreemd, lloe kwam het toch, dat zijn fami
lie hem zoo koud Met 1
Intussehen -sloeg lloc met een kluchtig ge
baar de handen ineen
,.Hcb jij zorgen V vroeg ze verbaasd. „Wij
zijn hier allen Sleed vroolijk1"
„Waarom, Ilse? Ben je morgen jarig?"
„Neen, dait is pos de volgende maand!
En dat wec-t je niet? Je beut, toeli ook een
mooie broer! Dan zal je ine zeker ook niets
geven
„Zeker, Ilse, heel graag als je maar
zegt wat je graag hebben wilt!" antwoordde
Rudolf. „Waarom rijn jullie allemaal zoo
vroolijk vandaag?"
Rudolf kou volstrekt- niet begrijpen waar
om.
(Wordt vervolgd.)
