54"* jaargang.
Dinsdag 12 Maart 1901.
No. 10494.
DE FALKM'S lanSen FALKENHOF.
Prijs per week: Voor Schiedam en VI a a r d i ng en-10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
a°n het bureau bezorgd zijn.
Bureau i ioterstraat GS.
BUITENLAND.
EUPEM1A VON ADLERSFELB-BALLESTREM.
i EDA MS
Deze courant verschijnt dageljjks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen,
Pias per kwartaal: Voor Schiedam en Ylaardingen fl. 1.25. Franco
Pi ijs per Kwartaalvoor ocnieaam en vtaarctmg<
pei post il. 1.65.
Prijs der Advertentiën: Van 1—6 regels fl. 0.92; iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeehge voorwaarden. Taneven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummersdie Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde ïtlciae acSvetrtemtiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, by vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
gintere. Telefoon Mo. 183.
Algemeen oveniebt.
SCHIEDAM, 11 Maart 1901.
Zuld-Afrlka.
Van het oorlogstorrein.
De „Daily Ciironiclo" meldt, dab op de sa
menkomst 'tussehen Kitchener en Botha van
27 Fëbiuari, Botha vroeg welke voorwaarden
.Kitchener zou stellen, aan do Boeren. Kit
chener antwoordde: Algemeens amnestie,
behalve voor de Kaapsche Hollanders, voor
De' Wet en Steyn.
De Engelsdue regeering zal verder behulp
zaam. zijn bijl het herbouwen van de hoeven
en bi| het aanvullen van den veestapel der
farmers.
Botha scheen daarmede geheel voldaan;
de giooto meerderheid zijner officieren nam
deze voorwaarden aan.
De Wet cn Steyn wezen elke voorwaarde,
hoegenaamd, af.
Waarschijnlijk zal Botha zich Maandag
formeel onderwerpen en zich aan French
overgeven,
In -de eerst© plaats willen wij opmerken
dat bovenstaand telegram, door ons Zater
dagavond gepubliceerd, niet den indruk van
waarheid geeft. Took zijiu eenige opmerfriu-
gen, dunkt ons, niet misplaatst.
D'e voorwaarden schijnen ons eervol voor
Botha, versla ons welwijl bedoelen Botha
kan persoonlijk niet meer eischen dn dien zin,
dat niet de veldheer bevoegdheid heeft om
de regeling van den nieuwen toestand te
eischen, die voor d'e Boeren geschapen rm-ob
worden. Botha kan dat evenmin eischen als
Kitchener iets kan doen dan eenige belof
te geven. De twee regeeringen moeten
teachten tot .oen overeokomet te geraken,
want, wat John Buil ook beweren moge, de
Transvaalsdh'e re-geering bestaat nog, daar
Schalk Burger volgens alle grondwettelijke
rechten zich belast heeft met het vice-presi-
deutschap en alle plichten, aan die betrek
king verbonden, trouw on stipt vervuld
heeft. Het zullen dus! Schalk Burger' zijn cn
de tfficieele vertegenwoordiger van Grooi-
Britannië in deze omstandigheden, drie
dubbel jammer, sir Alfred' Milner die zui
len moeten onderhandelen over vredesvoor
waarden. Botha kan slechts onderhandelen
over hetgeen zal geschieden met zijn man
schappen voor zoover zij» strijders zijn, mets
meer kan tussehen Botha en Kitellener be
handeld worden.
In dezen zin bedoelen wij, dat de voor
waarden, Botha, -aangeboden, vrij, eervol te
noemen zijn. (Hiermede willen wijl natuurlijk
niet zeggen, dat wijl werkelijk gelooven, dat
zij zoo zijn, als do „Chronicle" belieft te zog
gen.) Wat echter te zeggen van de twee
excepties? De Kaapeche Hollanders in de
eerst© plaats en D'e Wet en Sfeyn in de
tweedo plaats? 'Deze uitzondering is abonk
mabel on wij voor ons gelooven dan ook niet
dat Botha daarin zal toestemmen. De Boe
ren hebben altijd dooi" 'de Afrikaanders van
Roman, van
de Kaapkolonie te hulp geroepenzij heb
ben altijd door verklaard', dat do Afrikaan-
ders evenveel belang hadden als zijzelf bij
h'et bestrijden van den voorrang van den
Engelschen invloed in Zuid-Afrika, Van den
inval in Nabal, van heb eerste binnenvallen
in het Koorden der Kaapkolonie is bet den
Boeren gelukt, aiolx' krachtdadig tegen den
voorwaartsdben marsch der Engelscih© troe
pen te verzetten, dank zij de hulp der bewo
ners van die streken, die toch) Engelsche on
derdanen waren. Nog meer, do Afrikaan-
dens van d'e Kaapkolonie en van Nabal heb-
bsn het eerst te lijden gehad van de gevol
gen van dan oorlog. Ook hun hoeven zijn
vernield en zij' hebben zich door de E'ngal-
sohen op de laagste! wijfie vervolgd gezien.
Zij hebben verdiend, dat de Boeren hen op
dit oogenblifc niet verlaten, zij' hebben ver
diend, niet opgeofferd te worden in do re
geling der vredesvoorwaarden, en. Botha, de
generalissimus, heeft niet hot recht voor
zich zelf voorwaarden aan te nem'en, die men
weigert te verleenen aan zijn loyale en dap
pere medestrijlders.
Wat betreft De Web en Steyn uit te' zon
deren van de amnestie, dat zon alle perken
te buiten gaan. D'e Wet en Steyn zijp geen
rebellen. Zij, zijtn nooit door de Elngelschen
gevange genomen, zij hebben nooit een eed
van trouw afgelegd. De Wet, aan wiens
menschelijikheid en flink gedrag zelfs do En-
gelsclien eer bewijlzen, heeft altijd stipt de
oorlogsrwebten in heb oog gehouden. Er is
niets wat men hem kan ten laste leggen,
want dab hij een lid van het „Vredescomité"
zou hebben 'laten fusilleeren is officieel te
gengesproken. Botha kan onder geen voor
wendsel toelaten, dab Do Wet buitengeslo
ten wordt van de amnestie, want hij! mag
niet vergeten, dab Ohristiaan de Wet de be
wonderenswaardigst© en dapperste verdedi
ger der Boerenzaak is geweest. Terwijl Botha
zich boperkta om zich te handhaven in zijn
van nature sterke stellingen, in het Koorden,
heeft D© Wet twintig) maal de Eugelsche li-
niën doorbroken. Met zijn 3000 man lieeft
hiji den Engelsclien meer verliezen toege
bracht dan Jombert en Croujé met al hun
vea'eenigde troepen, en Botha mag niet ver
geten dat de grootste ramp, die do Republic
ken getroffen heeft, deze is, dat zij te laat
liet militaire genie van De Wet hebben ont
dekt, want indien hij} bij het begin der cam
pagne de opporleiding gehad' bad, toen La
dy smith, Kimberley en Mafeking belegerd
werden, dan zou nooit één Engelsoli soldaat
hebben weten door te dringen op het grond
gebied der Republieken, zon nooit Engeland
niettegenstaande zijn rijkdom! aan bronnen,
in staat zijn geweest den oorlog tob heb ein
de toe vol te houden.
En zoo'n man zou men willen opofferen?
Dat is onmogelijk. Dat zou een monsterach
tige laagheid zijn, een ilage wraak, die, naar
wij vertrouwen, zelfs het Engelsche volk
nooit aan zijn generaals zou vergeven. Presi
dent Steyn ©n Die Wot, men boude het in
het oog, hebben zich met lichaam en ziel ge
wijd aan ds zaak der Boeren, want bet zijn
twee Vrijstaters, twee .hoofden van een
10>
Alfred' von Failkner wist, dat de gevoels
temperatuur op den Falkenhof gewoonlijk
op liet vriespunt stond, daarom kon een
dergelijke ontvangst hem niet meer treffen,
en toch kon men hem 'tot de warmbloedige,
diep-gevoelende menedhen. rekenen, al be-
hoorde (hij ook bob de soort, die 'hun. gevoe
lens achter het ijzeren masker van den trots
verbergen. En dat dit masker niet afgeval
len was, kon men. hem niet aanrekenen, liij
had nog nooit in vuur en vlam gestaan en
niet in die verwarmende atmosfeer geleefd,
die van hartalijlce mensdlien uitgaat, want
de zaohttklinkende, milde woorden van doc
tor Rusz vonden bij (hem geen weerklank.
Terwijl hijt aan tafel plaats nam en de aan
geboden ververschiingen gebruikte, omvatte
zijn stiefvader teeder ziju vrouw en kuste
haar liefderijk do groote, witte liand.
„Mijn lieve, goede vrouw," aeide hij zal
vend, „we moeten in God's wil bonisten. Je
kind staat voor een groot 'keerpunt in zijn
leven."
„En ik niet minder," zeide ze zacht, en
niet een hartstochtelijkheid, die men achter
dit ijzige gelaat niet gezocht zou hebben,
voegde ze er-bijl„Ka jaren, jaren van afhan
kelijkheid, onderwerping en van genade-
brood
„Dit laatste was uw eigen wil, mijn lieve
vrouw," antwoordde Rusz eveneens zacht
moedig. „Als je er niet zoo tegen waart g-e-
Staa't, die niet direct door Engeland be
dreigd word, an zijl zdjb slechts in het veld
gegaan omdat zij begrepen, dat zijl de hoog
ste belangen van heb Hollandsche ras in
Zuid-Afrika moesten verdedigen. Indien er
van amnestie sprake is, dan moet die be
staan voor hen zoowel als voor ieder ander,
voor de Boeren zoowel -als voor do Kaapkhe
rebellen. De W-et weigert zich over te geven
De Wet wil niet de voorwaarden, die Botha
beieid is aan te nemen? Dit is echter geen
reden om hem buiten de wet te stellen, dat
is geen reden om bom, a a n h e m, te wei
geren wat men aan anderen bereid is te ge
ven. Zijn heldendaden verdienen geen kas
tijding maar juist eerbied en de BugeLsdken
zouden zicli voor altijd onteeren, indien zij
dien man met oneerlijke wapenen bestroden,
indien zij' dien patriot behandelden als een
misdadiger.
Wij zijn dan ook overtuigd, dat do Engel
sche liberalen, die hun stem voor de admi
nistratieve zelfregeoring der Boeren verhef
fen, zullen weten teveihindoren, dat De Wet
en Steyn als bandieten behandeld worden.
Zij, gevangen genomen en gestraft, zooals
men misdadigers straft, zou een monsterach
tige daad zijju, zóó laag, zóó gemeen, dat er
geen woorden voor te vinden zijn, een daad,
waarvan do soliande voor eeuwig den naam
van het Engelsche .volk zou bevlekken.
In verband met de verschillende berichten
omtrent overgave en besprekingen van Bo
tha, is hetgeen de „Daily Kews" uit Berlijn
verneemt, nog al belangrijk. De correspon
dent van dat blad seint dat, volgens bladen
met verbindingen met de Boeren-autoritei-
ten, de 'Biritsch© regeeriug aan sir Alfred
Milner bepaalde instructies lieeft gezonden
met zoodanige concessies dat een overeen
komst mogelijk is.
Dit feit zou, als het waar was, bevestigen
den indruk, door het eerste ernstige tele
gram' uit Pretoria over de besprekingen om
trent het staken deir vijandelijkheden ge
wekt, dat feitelijk do onderhandelingen zijn
uitgegaan van de Engelsehen en niet van de
Boeren.
Ten overvloede wordt het feit bevestigd in
een telegram uit EngeLschs bron, melcEende
dat president Rnuger aan do Belgische ge
delegeerden te Utrecht zou hebben gezegd,
dat hij hun veel zou' kunnen vertellen om
trent do wegen door de Engelsclien ingesla
gen om de Boeren over te halen ecu voor
cerstgenoemden gunsti.gen vrede te sluiten.
Maar, voegde hij ai' bij, bet. Boerenvolk zal
in geen geval een waardeloozen vrede shu-
tcn die slechts berust op ingebeelde recliten.
Vao liet oorlogsterrein komt bijna geen
nieuws.
Reuter seint uit Kaapstad Een afdeeüng
van 50 man van Driscoll's Scouts die zich
by kolonel Williams te Doornberg wilde aan-
luiten, is den 2den door 300 Boeren omsin
geld. Zij hielden het een dag en een nacht
uit in een kraal en werden ten slotte bevrijd
door een afdeeling van het West Kent-regi-
weest„zou ik eon professoraat gezocht en ge
vonden hebben, dat ons onafhankelijk ge
maakt zou hebben maar ter wille van uw
toekomst, Alfred, Meiven we hier en verdroe
gen alles."
„Uw professoraat zou wel geen verande
ring in mijn toekomst .gebracht hebben," zei-
de Falkner rustig.
„Toch gebood onze liefde ons hier te blij
ven en uw erfgoed te besturen en bij elkaar
te houden."
Nu st-ond Falkner op.
„Dat zoui gebeurd zijn ook zonder kruipe
rij," zeide hij kalm.
Doctor Rusz hoestte daarbij wierp hij
een kwaadaardigen blik van onder zijn brii-
leglazen op de forsohe gestalte van zijn stief
zoon, die met mooie plaatjes niet te vangen
was.
„Je gebruikt sterke uitdrukkingen," zeide
hij intussclien met zijn gewone zachtheid,
zooals men een koppig 'kind zou toespreken.
Op het voorhoofd van Fa&ner zwollen de
aderen bedenkelijk, maar 'hij beheerschte
zioh, als altijd'.
„Wanneer kan ik bij oom gaan?" vroeg hij
slechts.
„O, je kunt dadelijk naar hem toe gaan,"
antwoordde mevrouw Rusz. Eu zonder een
woord te zeggen, verliet de zoon bet vertrek.
„Dat zal ©en -strenge meester op den Fal
kenhof worden," meende de doctor, terwijl
hij zijn rond lioöfd' nadenkend schudde.
„Eigenzinnig en koppig is hij, ais alle
Fafkners," antwoordde zijn vrouw, de schou
ders ophalend. „Heb viel me alleen op, hoe
ernstig hij ditmaal was het had veel van
zwaarm-oedigliei d
„Daaraan denkt alleen een moederhart,
ment en bereden infanterie. Zeventien man
wier paarden waren neergeschoten voor zij
de kraal konden bereiken, werden door de
Boeren gevangen genomen.
De koiuniale colonne onder majoor Scobell
i3 uit Beaufort West naar Aberdeen getrok
ken om deze plaats tegen den vijand te ver
dedigen. De heeren legden lange rtiarschen
af, maar niet bijzonder vlug. Zy vorderden
Dinsdag in twintig uren maar 50 mijlen en
waren zeer ontevreden, dat by hun aankomst
de Boeren reeds weg waren. De Boeren heb
ben er niet veel voorraden buitgemaakt, daar
kort te voren alles naar Cradock was ge
bracht, maar zjj hebben vijftig volgelingen
gewonnen. Daarna rukten zij op Murraysburg
aan, dat door de Boeren reeds bezet is en
weer verlaten ook.
Tussehen Heidelberg en Elandsfontein deden
de Boeren een aanval op een trein uit Natal
naar Pretoria. De weg werd met dynamiet
vernield. Van de troepen in den trein werden
drie man gedood en vier ernstig gewond.
Wat het lot der overigen was, meldt het
telegram niet.
De correspondent van den »Standard" seint
den 5den Maart uit New Castle, dat berichten
ontvangen zijn van generaal French. Het
slechte weer heeft de bewegingen der troepen
ernstig belemmerd. Tien dagen lang viel de
regen bij stroomen van den hemel. De man
schappen waren in dien tijd zouder dekking
maar zij doorstonden het weer glansryk,
maar daar de wegen onbegaanbaar geworden
waien konden de convooien niet gemakkelijk
volgen.
Het, gevolg was dat de troepen gedurende
acht dagen een rantsoen van een half pond
mielies per dag en geen koffie of thee of
eenig ander comfort hadden. Zij zijn nu weer
op vol rantsoen.
De Boeren zijn in vollen terugtocht. liet
veld is bedekt met wagens en Kaapsche kar-
ren. De Boeren zien ra dat hun overgave
onvermijdelijk is. De meesten der wagens
waren half vernield voor dat ze generaal
French in handen vielen.
In de ïTimes" houdt de correspondent
van dit blad te De Aar een beschouwing ovei
den ooilog, waarin hij de vei wachting uit
spreekt, dat het guerillabedryf van de Boeien
za! ophouden en de transportschepen hun
inhoud weer op Zuid-Afi ikaanschen bodem
zullen ontschepen. Toch za! John Buil nog
vele jaren zijn hand flink in zijn zak en in
zijn beurs moeten steken, om orde en vrede
onder de bevolking te handhaven.
Als de oorlog eenmaal voor goed uit is,
zul er van de burgers van deze kolonies
weinig te vreezen zijn. En toch is het gevaar
voor een verdere worsteling, zelfs een meer
bloedige en rampzalige worsteling dan die,
welke nu gaande is, geenszins weg te cijferen
en het is nu de dag om dat te keeren.
Het gevaar voor de toekomst ligt in de
Kaapkolonie.
Als de oorlog een neiging veroorzaakt
tot scheiding in nationaliteit, dan zal die zich
noodzakelijk concentreeien in den eenigen
Zuid-Afrikaanschen staat, waar de Hollander
praedomineert. De Hollander van de Kaap
kolonie, d. i. w. de Kaapsche Bondsman is
liave. Jttlilio mo-odeis schrijft dikwijls iets aan
zwaarmoedigheid toe, terwijl het misschien
slechts schulden zijtn," zeide do d GCnOr
met een fijn lachje.
„H©t is mogelijk!," antwoordde ze koel.
Intusschen ging Alfred Falkner de gang-
van den zijvleugel ,door en wendde zich naar
dat deel van het huis, waar de tegenwoordi
ge eigenaar van den Falkenhof verblijf hield.
En terwijl hij daarheen schreed, zag hij
door de, -door slanke zaïilen g'edragen spits
bogen, die de kruisvormige gangen van bin
nen afmaakten, terwijl de woonkamers bui
tenwaarts lagen, op de ruime binnenplaats,
welker 'grauwe muren tot op de steile daken
met Idematis, klimrozen en klimop begroeid
waren. D'aar bloeiden, de rozen als vroeger
op de smaragd-groene zo-den en uit de bron
met de dolfijnen, wier tezaamgesmolten, zich
opwerkende lichamen de vrijheerenkroon
droegen, ruischten de 'kristalheldere, koele
waterstralen als vroeger, toen 's nachts de
feeëngestalte met het go-uden haai' op den
rand van het bassin zweefde, een krans
maakte en daarbij zong.
Waarom hij' altijd dat meisje met de zan
geres der 'Satanella vergeleek? Hij bleef een
oogenbhk staan en 'heek naar de binnen
plaats, die nu in heb zonlicht baadde, en hij
dacht er aan, of de rozenkrans, die ze toen
naar do kroon geworpen had en die in haar
tanden was blijven hangen, al tot stof zou
zijn vergaan I Geërgerd keerde hij zich om en
ging vorder tot welke onzinnige gedach
ten laat d© mensch zich toch verleiden!
Hij betrad den oorfelijik'en vleuget, die,
parallel loopend met den westelijken, veel
langer was dan de andere, zoodat. 't geheolo
gebouw een langwerpig vierkant vormde.
niet opgestaan. Hoewel zij ongetwijfeld nooit
te vertrouwen zyn, hebben zij nooit de
wapenen opgenomenzij hebben nooit ge
vochten en daarom zyn zij een niet-
geslagen vijand.
Zij hebben ons gedreigd, onze ongelukken
overdreven en onze overwinningen verkleind.
Zij zijn een onwetend volk, blufferig en steeds
gereed den vijand op bedekte wijze te heipen.
Wat zal gebeuren, als de Bond, die reeds
de Zuid-Afrikaansche politiek in handen heeft,
versterkt wordt.
De Bond zal dan de hoogste macht in
Zuid-Afrika worden en de d Hollandsche kliek"
zal van Pretoria naar Kaapstad worden over
gebracht en het Kruger-regime zal in kracht
toenemen.
Hoe dit te beletten vraagt de correspon
dent. Alleen door aan al de leden van den
Afrikaander Bond het kiesrecht te ontnemen.
Als de Engelsche regeering de kracht en
den moed heeft, dit te doen, wat de macht
van het kiesrecht alleen in handen van de
loyalisten zal brengen, dan zal het einde van
dezen ooilog het einde van alle oorlogen in
Zuid-Afrika zijn.
ffiesaengde SSededeoSSagca.
Hier woonde de slotheer, en hier in de zoo
genaamde bibliotheek, die eohter meer van
een familie-archief 'had, bracht hij) liet groot
ste deel zijns levens door met heraldische
en genealogische navorsohingeu. Maar de
lange, groote zaal, welker boekerijen de fa
miliepapieren bevatten, zoodat eigenlijk
mets aan een bibliotheek deed denkeu, was
leeg. De zware, donkerblauwe pehichc gor
dijnen der drie hoogo vensters waren neer
gelaten.
Zacht doorschreed Falkner de ruimto en
opende voorzichtig d© deur, die toegang gaf
tot hel woonvertrek van ziju oom ©n
daar, voor zijn geopend© secretaire, zat dc
welbekende, kreupele man met don bochel,
diep in den groendeereu stoel gedokende
knikken, waarmed-o Mjl zich zoo snel en han
dig voortbewegen kon, stonden links en
rechts tegen den stoel gelexmd, om dadelijk
bij de hand ie zijn. Maar wat zag het gele,
U'itgedroogde-, leelijke, baordelooze gezicht
mot -de scherp© trekken, do spitse km en do
boosaardige oogen er nu anders uit I Zeer oud
en als uit perkament gegoten had dit gelaat
er alfijld uitgezien, zelfs in de dagen der
jeugd, maar heden was daar toch iets heci
bijizondeis aa.li op te merken de schadu
wen des doods.
„Ah, monsieur Alfred." -snerpte de oude
heer, niettegenstaande do dreigende Reke
nen op zijn gelaat, met zijn .gewonen spot-
achtigen to'on ziju neef tegemoet. Wat ver
schaft mij. de liooge eer van uw bezoek
„Mijn moeder schreef me, dat u ziek
waart, oom toen wild© ik u graag zelf be
zoeken," antwoordde Falkner hartelijk ©n
gaf -den armen, rijken kreupele de hand.
Grinnekend als een kabouter kittelde de
Eerst nu wordt bekend dat bij, den terug
keer van koning Edward YTI uit Duitsali-
land naar Engeland aan een der Duiteche
stations een anti-EIngelsehe boloogmg heeft
plaats gehad. Een troep manifestanten wist
op het perron door tel dringen en riep, toen
de trem stil lueld: „Er nit, Edward1" Dori
sche ambtenaren, die den Koning kwamen
begroeten, Werden lastig gevallen.
D© stationschef is ontslagen, omdat 'hij
deze hetooging niet lieeft. weten te beletten
en daardoor is het gehemde bekend gewor
den.
Zola, aan wien de amnestiewet do vrijheid
lieeft gelaten de drie deskundigen cn het
„Pefib Joxunal" voor den civielen rechter te
vei volgen, de eersten voor de restitutie van.
de 30,000 Lanes, die hun zijn toegekend bij
oen verstekvonnis, en de Petit Journal"
wegens belecdiging, lieeft van alle proeedoe-
len afgezien. Ilij heeft daartoe, in overeen
stemming met dan raad van zijh advocaat,
Laboii, liet besluiit genomen, en hij heeft de
redenen daarvoor in een brief uiteengezet.
Do lieer Trarieux heeft zich in een schrij
ven tot Zola geriohl, om hem te melden, dab
tengevolge van de amnestiewet Zola's schor
sing als officier van het Legioen van Eer was
opgeheven.
De heer Trarieux voogd© er aan toe, dab
hij in deze aangelegenheid den secretaris
van heb Legioen van Eer had geraadpleegd,
die hem de formeel© machtiging had' gege
ven Zola van een en ander in kennis te stel
len
To Oporto hebben weer nieuwe betoagiu-
gen tegen de J-eziueten plaats gehad. Een
paar Jeziuetisehe scholen werden gebombar
deerd; de studenten zetten een antd-elericale
oude vrijheer met de punt van een ganzen
veer, die hij in de dorre, groote rechterhand
hield, het vlak van de hem aangeboden
hand.
„Das Opfer liegt... die Raben steigen
nieder,"
citeerde hij m©b schitterende oogen.
Dadelijk trok Eaikner zijn hand terug en
maakte aanstalten do kamer te verlaten.
„Hallo; waar ga. je heen?" riep d© zieke
hem na.
„Naar B. terug," antwoordde de gezant-
sohapsrand lakonisah', zander zich om te
wenden.
„Hier blijven," fcrijbch'© do oud© lieer cn
toen zijn neef aarzelde, voegde liij. er snibbig
aan toe: „Is dat een manier om met iemand
om te gaan Is dat de manier om zich aan
genaam te maken bijl een erfoom V'
Falkner nam een stoel ©n ging tegenover-
den zieke zitten.
„Ik ben gekomen om u te bezoeken, om
dat piëteit en plicht mij dat geboden," zeide
hij afweiend. ,.IIet „aangenaam maken" iaat
ik aan andoren o\er!"
De slotheer van den Falkenhof lacht©, zoo
dat de tranen hem over de wangen hepen.
„Anderen1" herhaalde hij. geheel buiten
.idem. „Goed, zeer goed 1 Anderen' Waai0111
draai je er om he«u en noem je niet dadelijk
den naam van Theobald Rusz, dr. phil. etc.,
hé?"
Laten wo doctor Rusz buiten spel laten,
oom," antwoordde Falkner, ontevreden over
deze uiting, waartoe de zieke hem gebraoht
had „Zeg m'o liever, hoe go u gevoelt, na
dien aanval van gisteren?"
Wordt vervolgd.)
