54"*
No. 10497
DE FALKHER'S van SenFALfflHOF,
laargang.
Vrijdag 15 Maart 1901.
BUITENLAND.
EUFEM1A VOM ADLERSFELD-BA1LESTREM-
V
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en VI aar dingen fl. 1.25. Franco
per post fl. '1.05.
Pi-ijs per weekVoor Schiedam en V 1 a a r dingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau s Boterstraat 68.
Prijs der Advertcn tien: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames '30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeehge voorwaarden. Tarieven hier
van zyn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde ftteins eulmevtemtiën, opgenomen tot den pry's van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
ïoterc. TTcïefoou Wo, 12S.
-Jügcjiseess osvi-r.Seïuu
SCHIEDAM, 14 Maait 1901.
Xultl-Afrika.
Van
het o or 1 ogs terr-ei n.
Behalve het feit dat de Boeren weer een
trein hebben laten springen bij Wilgcnri-
vier tusschen Bronkhorstspruit en Balmo
ral, laat de telegraaf vandaag weer weinig
door. Maar het opblazen van den weg en het
buitmaken van dien goederentrein heeft een
groote beteekenis. In dc eerste plaats willen
wij er op wijzen dat dit feit plaats gehad
.heeft juist op dezelfde plaats waar volgens
dc waarheidlievende Chainborlainistischc or
ganen, do vredesonderhandelingen tusschen
Kilchcner en Botha plaats zouden hebben,
onderhandelingen, die er toe geleid zouden
hebben, „naar men meent", dat gisteren een
bijzondoren ministerraad heeft plaats gehad.
Men behoeft zioh echter niet af te vragen
hoe het met die onderhandelingen en dien
wapenstilstand slaat, nu op het terrein der
besprekingen zelf, de Boeren Engolsche trei
nen in stukken laten springen on zich mees-
Ier maken van de munitie en levensmidde
len, die daarmede vervoerd werden.
De correspondent te Londen van cle Pe
tit, Bleu" heeft in dezen do meoning ge
vraagd van verscheidene Eugolsche officie
ren, die niet lang geleden uit Zuid-Afrika
zijn teruggekeerd. Dezen hebben bekend,
dat wij hoogstens een tiende gedeelte weten
van hetgeen op het oorlogstenein geschiedt.
Geen dag gaat er voorbij of er worden klei
ne gevechten geleverd in de Kaapkolonie,
den Viijstaat, op allo punten van Trans
vaal, schermutselingen, moorddadiger dan
ware .veldslagen voor het Engclschc leger,
daar hot dan acht- of tienmaal meer man
nen
in het gevecht kan brengen dan de
Boeien. Maar nu ontwijken die domme
Boeren groote ontmoetingenzij dccimeeren
eeliter het Engelsche leger door kleine aan
val lotjes, die iedere ontknooping van het
oorlogsdrama onmogelijk maken, terwijl zij
bovendien het Engclschc leger uitputten en
vermoeien, zoodat dit den oorlog meer clan
moe is Dezelfde officieren vorklaren ook
dat liet niet de schuld van Kitchener is dat
hij die voorvallen niet meldt. Do Boeren
doodden cle Engoisrhen bij één, twee of dne
man tegelijk, en daarvan kan Kitchener
geen verhalen maken; het ecnige wat hij
kan doen, is cle verliezenlijst aanvulIen.
Een inderdaad interessante bekentenis:
sommige personen hebben wij in de laatste
dagen het vermoeden hooren uitspreken, dat
de Boeren uitgeput en gedemoraliseerd zijn
omdat wij r.icts hoorden zij kunnen zich
nu gerust stollen, Engelsche officieren
verzekeren clat de strijd onophoudelijk
wovcll voortgezet.
Wij zijn echter door die officieren van
Botha's overgave afgedwaald. De Engelsche
bladen beweren nu, dat de overgave uitge
steld is tot morgen (Vrijdag), daar dan een
Roman van
13)
Een oogenblik was het stil, heel stil in de
kamer. liet eerst zoo opgewonden gelaat
van mevrouw Rusz was kalm geworden,
angstig kalm en strak, dc oogen zonder le
ven, als waren ze blincl. Het gelaat van haar
man was aschgrauw geworden hij moest
zich zichtbaar bcheorsclicn, voor hij weer in
zijn gewonen, zaoliten, mildcn toon verval
len kon.
„Ei, dab zijn verrassende berichten," zei-
de hij langzaam. „Nu, we zullen zien of zo
wettig zijn: Eon spilleleen alzoo, en waarom
heeft men dat nooit geweten 1 Adelheid, lie
ve vrouw, wees bedaard Ik sta je moedig
ter zij.de om jou en Alfred's goecl recht te
beschermen en te verdedigen, in geval dit
noodig is
-'li'1-! ze&gen, als ik dat noodig vind,
liep Falkner, zich hoog oprichtend. „Maar
ik twijfel er aan, of ik uw bijstand ooit noo
dig zal hebben 1"
„Ah! mooi zoo! de Lrotsehc Falkner
natuur openbaart zioh -in uw zoon, Adel
■held, antwoordde doctor Rusz gematigd.
„En mag ik vragen," voegde hij er honend
bij, „mag ik vragen wat ons lot zal zijn, als
de Braziliaansehe oom met zijn neger- en
papegaaiengevolg hier weer zijn intrek
noemt?"
„V; ij zullen in dit geval het huis, waarop
we geen aanspraak -hebben, verlaten, niet
waar, lieve moeder?"
algemeene krijgsraad zal gehouden worden
door de Boerenaanvoerders, waarbij Do Wet
ook tegenwoordig zal zijn.
De dwaasheid van dit beridhb springt in
het oog. Indien Do Wet alleen naar het
Noorden trekt om mot Botlia te spreken
over een overgave, waarom vervolgen, de
Engolsohe troepen hem dan Waarom geven
zij hem geen salonrij'tuig om zijn reis, die
zulke uitstekende resultaten voor Engeland
moet hebben, te vergemakkelijken en te
verhaasten
Van het oorlogsterren! kunnen wij verder
melden dat generaal Bruce Hamilton uit
Aliwal Noord getrokken is en Zondag te
Becitekraal gekampeerd heeft, waar hij tot
Maandagmorgen op oen convooi wachtte.
Een patrouille van twintig man werd uit
Snijman's hoeve te Grasfontein beschoten
Een officier sneuvelde. De graanschuren dei-
hoeve werden vernield. De vrouwen in het
distriet Rouxville zijn uiterst bitter ge
stemd en verklaren clat cle oorlog nooit uit
zal zijn.
Kolonel Pilcher heeft de streek tusschen
Bloemfontein en de Oranje-rivier schoonge
veegd. Hij heeft van daar 30 gevangenonen
3000 paarden medegebracht.
De „Durban"-correspondent van cle „Stan
dard" verneemt uit Ilarrismith, dat daar
troepjes Boeren rondtrekken, die verleden
weck do lijn tusschen llan-ismith en Alber-
lina vernielden. De „llamsntiBh Horse"
trok uit, maar kon den vijand niet vinden.
Een telegram uit Colesborg meldt, dat
een afdeel ing Engelsche telegrafisten dooi
de Boeren is omsingeld dicht bij Phïlippo-
lis. De Engelsehen zouden Zondag- ontzet
zijn, na één doode en zes vermisten verloren
te hebben.
Uit Brussel wordt gemeld:
Een telegram uit Chiasso aan een der
avondbladen meldt dat cle Italiaansehe po
litie aan de grens 200 boeren aangehouden
heeft, die door Engelsche ronsclaais aange-
O
worven waren.
De „Standard" verneemt uit Kaapstad,
dat er nu 100 pesigevallen, waarvan 30 doo-
cl cl ij It, onder do kleurlingen zijn voorgeko
men, en 20 ouder do Europeanen, waarvan
G doodclijk. 800 Kaffers zijn gisteren naai
een kampement overgebracht.
De q u a e s t i c-G o 1 v i 11 e.
De groolo strijd ton opzichte van do wijze
waai op cle Engclschc regeering gemeend
heeft cle fouten cloov generaal Colville be
gaan in Zuid-Afrika, te moeten straffen, is,
zooals wij gisteren reeds meldden, weer be
gonnen in hel Lagerhuis Een der leden had
voorgesteld een enquête-commissie te benoe
men, waartegen Brodriek en Chamberlain
zich verzet hebben, te kennen gevende dat
het aannemen van dat vooistel blijk zou ge
ven van wantrouwen in Roberts, daar naar
aanleiding van zijn rapporten de overwonne
ne van Sanna's Post gestraft is; het voor
stel is dan ook verworpen.
Onze lezers zullen zieli de quacslie herin
neren Men lieeft generaal Colville zijn
komando over Gibraltar ontnomen, om hem
te straffen voor zijn ongeluk of onhandig
heid tijdens den Zuid-Afrikaanschen oorlog.
Zijn troepen lieten zich immers zoo verras
sen bij Sanna's Post, en hij was hot ook, die
cle vreeselijke nederlaag cler yeomanry bij
Lindiey niet wist te voorkomen of ten min
ste te verzachten. Is Colville ongelukkig of
onhandig geweest? Dat is dc vraag. Daar
lord Roberts hem streng berispte en alles
aan zijn onbekwaamheid toeschreef, deelden
natuurlijk alle conservatieve en ministerie 3-
!c elementen die mecning, terwijl cle libera-
len er zich over verwonderen, dat men geen
enquête wil, en meenen, dat de officier in
quaestic best het slachtoffer kan zijn van
een schreeuwende onrechtvaardigheid. Daar
Roberts opperbevelhebber was, is hij onge
twijfeld meer dan iemand anders bevoegd 't
gedrag van generaal Colville te beoordee-
len, maar men moet ook niet vergeten dat
een opperbevelhebber middelen genoeg
heeft om zich te ontslaan van een officier
die hem niet bevalt. Hij kan hem met on
voldoende troepen op een gevaarlijk punt
zetten, hij kan hem heiasten met iels, waar
toe hij zeker weet, clat zijn ondergeschikte
mot in staat is. hij kan hem ten slotte laten
strijden te midden van onvooizicne omstan
digheden. In ieder geval is de veldmaar
schalk de voor allo gebeurtenissen verant
woordelijke man, daar liij zoowel de gebre
ken als de goede hoedanigheden van zijn in-
ferieuren moet kennen. Wanneer een korpo
raal mot zes man zich laat verrassen op zijn
post, clan valt do verantwoordelijkheid op
den opperbevelhebber, cbe weten moest clat
de post bedreigd werd. Alen kan dus heel ge
schikt Colville berispen en straffen, maar
met evenveel recht kan men Roberts be
schuldigen, al was het alleen maar, om on
der zijn bevelen iemand te nemen, waarin
hij geen vertrouwen stelde. Onder die om
standigheden is een enquête noodzakelijk en
dc regeering heeft, door zieli er tegen te ver
zetten, eveneens een taktischc fout begaan.
Het geval met Colville maakt overigens
een uitzondering en het schijnt wel dat men
hem heeft willen opoffeion om de publieke
opinie tot kalmte te brengen. Indien men
de noodzakelijkheid voelde om generaal Col
ville te straffen, waarom straft men clan Red-
vers Bullcr niet, die bij zijn ijdole pogingen
om dc Tugela over to steken mot 40,000
man, terwij1 er hoogstens 7000 Boeren te
genover hem stonden, het Engelsche leger
zoon belachelijk figuur lieeft doen slaan,
dat cle gemakkelijke overwinningen van Ro
berts die niet hebben kunnen te niet doen.
Waarom straft men lord Mcthuen niet,
die ziek een even goecl veldheer betoonde te
gen Cronjc als Buller tegenover Joubert?
Waarom straft men lord Roberts niet, die
zijn leger heeft voortgedreven naar Preto
ria, zonder voldoende te zorgen voor zijn
verbindingslijnen? Waarom straft men de
hooge hoeren van liet War Office niet, die
generaal White genoodzaakt hebben met
12.000 man te beginnen, terwijl mt 280,000
mali nog niet voldoende blijlcen? Waarom
straft men ten slotte Chamberlain niet, die
met een onbegrijpelijke lichtzinnigheid den
oorlog verwekt heeft, zonder er zich eerst
rekenschap van te hebben gegeven of de
Republieken m staat waren zich te veidcdi-
gen of niet?
Om evenals de „Times'" te beweren dat
het geheel en al verkeerd is om van de zaak-
Colville een partijquaesiie te maken, is on
juist. Do oppositie maakt van dezelfde mid
delen gebruik als de regeering en zij heeft
groot gelijk, omdat zij slechts op die wijze
tot het volk kan spreken. De regccring heeft
een partijquacstie gemaakt van het inci
dent Wolseloy-Landsdownc, van de benoe
ming van Roberts tot opperbevelhebber. Zij
maakt een paitijquaestie van de organisatie
van het leger, zooals de ..Star' uitlegt in
een artikel, waarin dit blad betoogt, dat het
onlangs ingediende vooistel in do mmiste-
rieele klingen als een voorloopig plan wordt
beschouwd en geschikt om het land voor te
bereiden op de militaire conscriptie, die bin
nen vijf of zes jaar onvermijdelijk zal blij
ken en de absolute triomf zal zijn van 't
imperialisme.
In dien toestand moet cle oppositie van
eclcr voorval, hoe klein ook, gebruik ma
ken om hot land voor te lichten, en wij ge-
looven clan ook clat de zaak-Calville nog rijk
aan incidenten zal zijn, die op een zeer dui
delijke wijze zullen bewijzen dat alles in de
zen monsterachtiger! oorlog tegen de belan
gen van het Engelsche volk zelf is.
GSesnengilc SS-rnSt'ctvoHnuesr.
„Als bedelaars!" zeide ze met een onbe-
schrijfel ijken klank in den half gesisten,
half gcfluistcrden toon.
„Vis a vis do rien," vulcle doctor Rusz aan,
„Wat mij betreft, ik heb mijn bcioep,"
antwoordde Falkner. Ik kan in het minis
terie komen en zal er in ieder geval voor
zorgen, dat_ u, lieve moeder, volgens uw
stand leven kunt!"
„Hemel, hoe heldhaftig!" riep doctor
llusz met een lachje, clat zoo uitdagend mo
gelijk ldonk.
Falkner mat hem met fonkelende oogen.
„O," zeicle hij smalend, „nu doet zich de
gelegenheid voor, uw vcelgeioemd professo
raat te verkrijgen, en ook het uwe te doen
voor de vrouw, clie haar lot vertrouwend
aan het uwe verhonden heeft in één
woord, te bewijzen dat u ook verdienen, niet
alleen verteren kunt!"
„Alfred stoof mevrouw Rusz op,
aangevuurd door ecu innigen handkus van
haar echtgenoot.
„Ik ga naar mijn kamer, lieve moeder,"
.antwoordde Falkner rustig. „Bespreekt u al
les met uw man ilict gaat niet als ik or
bij ben, dat weet ik, vooral nu niet, nu ik
van mijn voetstuk als erfgenaam van den
Faikenbof gevallen ben."
De toestand van den ouden vrijheer van
Falkner verergerde in den loop der uren
zichtbaar; .hij verloor wel is waar liet be
wustzijn niet, maar de lichnmolijko zwak
heid kreeg de overhand, en de onrust over
don naderenden dood kwam over hem en
liet hem niet met rust. In de ziekenkamer
naast den stoel van den stervende, zat Al
fred Falkner en hoorde hoe hoogb vlucht de
fantasie van zijn oom nam, en clc grilligste,
vreemdste voorstellingen maakte. Behalve
hij, was nog cle bestuurder van den Falkcu-
hof aanwezig, de heer Engels, wiens krach
tige, sterke Hunnengestalte met don zeer
langen, nu grijsgeworden baard, welbekend
was in veld en woud, tot het welzijn van de
uitgestrekte bezitting arbeidend. Dc onder
geschikte positie die hij innam, was hem
aan zijn wieg niet vooispclcl, want als zoon
van een liooggoplaatsten staatsambtenaar
had hij een degelijke academische opleiding
genoten. Toon kwam echter liet jaar 1848
en Kar! Engels liet zich door den uitbar
stenden storm medevoeren, om op de barri
caden mee te vechten en, in gevangenschap
geraakt, mocht hij van geluk spreken, dat
slechts een langdurige vestingopsluiting zijn
straf was. Toon hij zijn gevangenis verliet,
moest hij hard werken voor het dagelijkseli
brood, tot eindelijk zijn .goed gesternte hem
zijn ouden vriend en studiegenoot deed ont
moeten, den bultigeu Falkner, die hem
eerst als schrijver aannam, on hem later tot
opzichter aanstelde, wat beiden partijen ten
zegen strekte.
Het was ecu eigenaardige vevhoudmg tus
schen die twee geweest. Het vertrouwelijke
„je' uit hun jeugd hadden ze behouden,
maar in zaken-aangelegenheden hadden ze
steeds als heer en dienaar tegenover elkan
der gestaan, hadden niettegenstaande alle
harmonie nooit dezelfde meening gehad en
waren minstens tweemaal in de weck doods
vijanden geworden. Dat behoorde tot cle ge
zondheid van het zonderlinge tweetal en
schaadde hun niet, nog minder echter den
Faikenhof, die voortreffelijk daarbij gedij-
.Dc Fransche Kamer heeft het amende
ment van Zévaès, strekkende tot opheffing"
der congregaties, verworpen niet 515 tegen
34 stemmen. Ook het amendemcnt-Morlière,
dat de congregaties wikle noodzaken tot een
verklaring ten aanzien van doel, waarborgen
en domicilie, werd door de Kamer verwor
pen.
Men meldt uit Madrid
Er loopt een gerucht dat er een oproer
uitgebroken is te San Quirico de Besora (ten
noorden van Vich, prov. Barcelona). Men
zegt dat daar fabrieken in brand zijn gesto
ken. Er zijn troepen heengezonden. De re-
gecring is besloten, zoo noodig den staat van
beleg af te kondigen.
Lord Salisbury zeide aan het feestmaal
dor Kamer van KoophandelHel strekt ons
volk tot groote eer, clat onze eenheid en
onze macht niet verminderd zijn, na een
worsteling van zooveel maanden. Ik betwij
fel of een ander volk iets dergelijks zou kun
nen doen. Van Engelanu's handel spreken-
clo, drong Salisbury aan op een meer prac-
tischc opvoeding, om het hoofd te kunnen
bieden aan tegenstanders, die hoe langer hoe
geduohter worden. Een van onze gvoolste
gebreken, zeide hij. is onze geringe kennis
van vreemde talen. Alle handelslieden be-
hooien ten minste Franseh en Duitsch te
kennen. Salisbury gelooft niet dat Enge-
land's handel werkelijk in verval is, maar
ware clat zoo, dan zou hij clat toeschrijven
aan de parlementaire inmenging. In elk ge
val komt het er op aan, op onze hoecle te
zijn, men mag niet vergeten dat welvaart
altijd tot waakzaamheid noopt.
Lord Brays heeft in liet Hoogerlruis de
kat de bel aangebonden en een wetsvoorstel
ter tafel gebracht om liet gedeelte uit den
koninklijken eed te schrappen, waaraan de
Engclschc katholieken aanstoot hebben ge
nomen.
De koning van België wordt niet vóór 20
Maart te Brussel terugverwacht en zal kort
daarna weer naar liet Zuiden gaan.
de, en len laatste was het zoo'n gewoonte ge
worden, dat ze het als oen slecht voorteeken
beschouwd zouden bobben, als ze soms de
zelfde nieenmg gehacl hadden.
„Karl, wie zal je nu ergeren, als ik er niet
meer ben?" had de zieke gezegd toen En
gels binnentrad.
„Nu, bekommer je daar niet over," had
cle viicncl geruststellend geantwoord.
„liet doet me tocih verdriet," zeide de vrij
heer, die altijd tegensprak. „Mijn hoop is
op dat satanskind, Friedrich's dochter, ge
vestigd die zal je wel drillen, zoodat je de
engelen in den hemel zult hooren zingen,
Kai-li"
„Nu, dat- is goed," antwoordde Engels,
die geloofde dat zijn vriend ijlde, want hij
wist even weinig van de erfopvolging als Al
fred Falkner een paar uur te voren.
Eeist toen de laatste hem in de kamer
daarnaast inlichtte, begreep hij de uiting
van don vrijheer.
..liet spijt me zeer voor u," zeide hij en
reikte Alfred de hand, „dat was niet goed
van hem, u zoo lang te misleiden! Nu, als
hij den aanval to boven komt, zal ik het
hom zoggen, ongezouten, daar kunt u zekei
van zijn. Maar ik verheug me er toch m,
het meisje, vrijheer Friedrich's dochter, weer
le zien. Daar zat leven in, zeg ik u1 Dat
schuimde en bruiste als in een champagne-
flesc-lt, maar de juiste leiding ontbrak, daar
aan lag het cn do overmoed had vrij spel. Ik
mocht haar gaarne, zeer gaarne, de kleine,
roode -holes
Alfred Falkner knikte hij zag haar nu
weer duidelijk voor zieli in den maneschijn
aan de bron, den rozenkrans vlechtend en dat,
mooie lied „von der Jugend'zeit" zingend;
Het Kabinet Zanardelli heeft zijn eerste
nederlaag geledc-n, bij do verkiezing van de
bcgrootingscommissie. Tan de acht der te
kiezen leden behoorden er zes tol de oppo
sitie.
De toestand van keizer AVilhelm blijft be
vredigend. Mmmclag werkte de monarch in
zijn kamer met den chef van zijn civiel ka
binet, don heer Von Lucanus. 'Zijn volledig
herstel zal eeliter ccuigen tijd vorderen, zoo
dal de onthulling van het gedenkteeken
voor keizer AVilhelm I te Potsdam, die 22
dezer zou plaats hebben, is uitgesteld.
Op last van keizer Frans Jozef wordt dooi
den bouwmeester Bolle, van de industrie
school te Agram, op 'liet graf van wijlen ko
ning Milan, een monument geplaatst.
Uit Sofia meldt men clat de typheuse ver
schijnselen bij den erfprins Bons veidwenen
zijn cn in zijn toestand verbetering is geko
men.
De regeering van Montenegro heeft aan
(wee Italiaansehe maatschappijen concessie
verleend voor don aanlog van spoorwegen
van Anti van eu Niksisch naar Podgorstza,
in concurrentie met Bosnische lijnen.
De Oud-President der Arercenigde Staten,
de heer Hairison, is gisteien overleden.
Nu beslist is dat van den verkoop der
Deensdie Antillen aan cle Vercenigde Sta
ten niets komt, heeft president Mc Kiniey
de Dcensche ïegeering dringend verzocht tc
willen verklaren, dat de eilanden tijdens
een mogelijken oorlog volstrekt onzijdig zul
len blijven.
President Mc Kinley zal tegen half April
naar hot AVesten gaan. tot San Francisco en
bij die gelegenheid president Porfirio Diaz
van Mexico ontmoeten.
Do regeering der Arercenigde Staten heeft
haar goedkeuring gehecht aan generaal
Chaffee's plannen tot het terugtrekken der
Amerikaanselie troepen in China. Er zijn
want er zijn soms herinneringen nit vroege-
ïo jaren, die niet verbleeken. Zij drukken
zieli zoo cliep in-de gedachte in, dat de kleu
ren friseh blijven, tot ons leven zelf van ons
gaat een oogenblik in het uurwerk der
eeuwigheid.
Zwakker en zwakker werden cle krachten
van don slotheer van den Faikenhof hij het
scheiden van den dag; onophoudelijk vroeg
hij naar den justilieraad Muller, zijn zaak
waarnemer, dien hij naar den Faikenhof ont
boden had. en reeds vreesden zijn neef en
Engels dat de langverwachte te laat zou ko
men, toen hij eindelijk na zonsondergang
veiscbeen.
Doctor Rusz, die zich met zijn vrouw ver
van de ziekenkamer liad gehouden, kwam
den kleinen, lovondigen lieer reeds in de
vestibule tegemoet en bracht hem op de
hoogte van den toestand van zijn cliënt.
Zijn vraag, of hij ook van dienst kon zijn,
weid ontkennend beantwoord; niettegen
staande dat echter, geleidde doctor Rusz
hem naar de kamers van den vrijheer en
trad tegelijk mot hem binnen.
„Wat doet d i e liiei bromde Engols
voor zich, want hij en doctor llusz mochten
elkaar niet lijclcn. niettegenstaande cle on
uitputtelijke bron van vriendelijkheden,
welke de laatste over den opzichter liet
stroomen.
„Nu, justilieraad, wat breng je voor be
richten?" vroeg de vrijheer ijverig en zijn
halfgesloten oogen begonnen nog eens te
flikkeren.
Wordt vervolyd
