No. 10505
Eers le Blad
tecMjvii vai nieuwe Lrtwt.
Burpr-AvüiiisiM te Selieflam.
BE TALKMER'S van ienlALKENHOF.
54"'* jaargang.
Zondag 24 en Maandag 25 Maart 1901.
Kennis ge ving.
BURGER-AVONDSCHOOL.
IN AFWACHTING.
EÖFEMIA VüH ADLER3FELD-BALLESTREM.
BUITENLAND.
SGHIEI1AMSCHE COURANT.
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.C5.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan 'iet bureau bezorgd zijn.
BureauBoterstraat BS.
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92; iedere legei
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die z\>
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeehge voorwaarden. Taneven hiei-
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Icleima advttrientiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Xntcrc. Telefoon Ho. 123.
éi rut 8 A
n.
De Dueöemeestek van Schiedam.
Brengt bij de?o ter kennis van de ingezetenen
Dat liet kohier der Personeels belasting no. 1,
dezer gemeente, nver hot dienstjaar 1901, door den
heer directeur der directe belastingen te Rotter
dam op den 20sten Maait 1901 executoir
Verklaard, op heden aan den ontvanger der
diiecte belastingen ter invordering is overge
maakt.
Vooits wordt bij deze herinneid, dat een
ieder verplicht is, zijnen aanslag op den bij de
vvot bepaalden voet te voldoenalsmede dat
heden de termijn van zes weken ingaat, binnen
welke de leclames tegen dezen aanslag behooien
te worden ingediend.
En is hiervan afkondiging geschied, waar het
behoort, den 23sten Maait 1901.
De Burgemeester voornoemd
VERSTEEG.
Zij die met September a.s. als nieuwe
leerlingen van boveugenoemde school wen-
schen te worden toegelaten, kunnen zich bij
den Directeur daarloe aanmelden op Dins
dag 13 en Woensdag 17 Aprl e.k.,
's avonds tusschen en 8 uur.
De vereischteti om te kunnen worden toe
gelaten zijn
4o. Het bereikt hebben van den twaalf
jarigen leeftijd.
2o. liet- kunnen overleggen van eene verkla
ring van het Hoofd d#r school waaruit
blijkt, dat de leerling die school geheel
heeft doorloopm.
3o. liet vaccinebewijs.
De Directeur der school,
J. A. 11INGMAN.
De jaiuhjkseim Tentoonstelling der
teelicnlngen zal plaats hebben op Baan
dag 1 en Dinsdag 2 A pril e. k., 's avonds
7 uur.
De Directeur,
J. A. HINGMAN.
Den d2n dezei is door het aannemen van
het ameridpment van Gilse de ministeriëele
crisis bij Ooi log uitgebroken en nog steeds
wachten wij op een oplossing van de vraag
Wat nu De minister van oorlog verklaarde
in de zitting van 6 Maait, niet te kunnen
medegaan met een amendement, volgens het
welk de eerste oefentijd hoogstens 8 ot 8!/s
maand zou duren en gaf daardoor blijk met
een dei getij k amendement te zullen stean of
vallen.
Roman, van
21)
Over het kleine, verweerde gelaat vloog
een opklarende vreugdestraal zij' had in
het geheim haar ontslag gevreesd.
„O,zeide zij buigend, „wanneer de baro
nes db goedheid wil hebben, mij. verder het
linnengoed en het zilver, en het besturen der
huishouding toe te vertrouwen ik blijjf
gaarne, want ik ben op den Falkenhof opge
groeid en grije geworden. Het scheidon zou
me zwaar vallen en de bezigheid is mijinj le
ven als ik niets meer to doen had, zou ik
sterven
„mi goed," onderbrak Dolores vriendelijk
den woordenvloed, „dat is dus afgehandeld
en ik ben blij, dat u blijft. Ten teelten daar
van Zal ik uw salaris door imjjnheer Engels
laten verhoogen, en u leunt het zelfde'aart d'e
oude, getrouwe bedienden mededeelen, op
dat zc zien kunnen, dat ik hun diensten
waardeer en beloon. Bijzondere wenschen zal
ik gaarne aanhooren en onderzoeken of ze te
vervullen zijn," voegde ze erbij' en nam een
étui ter hand, dat met nog andere zaken uit
gepakt werd. Toemi zij- ze opende, bevond
zich daarin een sm'aakvoltej, zwaar-goudbn
broche met oorbellobjes. Zijl gaf de broche
aan de huishoudster. „Dat moet u van mij
aannemen tot aandenken en ten teeksen, dat
ik u niet vergeten heb."
Juffrouw Kohier betrad ©enigs oogmblik
ken latei- do gang met <een gevoel', alsof ze
Bij de stemming van 12 Maart werd, zoo-
als men weet het amendement van Gilse
aangenomen en daarmede was het lot van den
heer Elaid beslist.
Dienzelfden dag nog konden wij melden,
dat de minister voornemens was, na intrek
king der legerwetten zjjn portefeuille ter be
schikking te stellen van H. M., doch dat het
votum der Kamer het Kabinet geen aanlei
ding zou geven tot aftreden.
De »N. R Ct." vernam, dat da kans be
stond, dat de minister voor den aandrang
zou zwichten om niet nu reeds heen te gaan
doch op zijn besluit terug te komen en ge
durende den overigen tijd deze zittingspe
riode de loopende zaken af te doen.
Dit is echter niet geschiedde minister
heeft wel degelijk zijn portefeuille ter be
schikking gesteld, maar voor het Kabinet
als zoodanig is het votum der Kamer niet
noodlottig geweest. Wat ook niet is geschied
is, dat de legerwetten zjjn ingetrokken waaruit
volgt, dat een voortzetting der behandeling
mogelijk is.
Gretig keken wij dagelijks de berichten
in, doch wij vonden geen mededeeling in
den een of anderen zïd, zoodat wq nog steeds
in afwachting verkeeren, hoe het nu verder
met deze voor ous zoo belangrijke zaak zal
gaan.
Blijkbaar is de regeering nog in beraad
hoe in deze te handelen en al valt het
wachten ons lang, het is te begrijpen, dat
het voor de regeering moeielijk is, een op
lossing te vinden.
Wordt de behandeling der legerwetten
voortgezet, dan zal dit wellicht geschieden
door een regeerings-commissaris, wordt, dat
de minister alsnog op zjjn besluit zou terug
komen, is niet denkbaar.
Dat de behandeling echter want vooil-
gezet is zeer wel mogeljjk, omdat er in
beginsel overeenstemming bestaat tusschen
regeering en meerderheid der Kamer.
Het is dus de vraag, wie geneigd zal zijn,
de taak van regeeringscommissaris in deze
te vervullen.
De iTijd" wist te vertellen, dat luitenant-
generaal Kool deze functie op zich zou nemen,
terwijl volgens een ander gerucht generaal-
majoor Van Dam van Lseit de taak zou
aanvaarden.
Intuscchen, hoe wij ook gissen of hopen,
zekerheid is tot dusverre niet gekregen, de
vraag is en blijft gesteld »\Vat nu?" en uit
dit lange uitblijven eer.er beslissing blijkt
voldoende, dat ook de regeeiirig in een
moeilijk patket zit.
De volgende week zal ons allicht een
oplossing brengen; den 29a dezer toch gaat
de Kamer met Paaschreces uiteen en bel i-
dus alleszins waarschynl jk, dat voor dien tijd
aan deze toch reeds zoo lange crisis een
emd komt.
Vindt de regeering iemand om de voort
zetting der behandeling te leiden, natuui lijk
in geval de beslissing in den zin van voort
zetting uitvalt, dan is die behandeling dus na
het reces te wachten en kunnen de leger
wetten mogelijk toch nog over een paai maan
den naar het Staatsblad gaan, tenzij
maar laat ons niet vooruitloopen, want wjj
zyn nog in afwachting I
op springveerem wandelde, zijl had. wel willen
dansen.
„Eli, dat is een goed; begin, dat moet men
toegeven," -dacht za vergenoegd. „JTooger
loon en een kostbaar geschenk ik zal do
zen dag in den kalender rood aansta'epen,
zoo iet® beleefde men niet ten tijde van den
vrijheer zaliger. Ein wat is ze vriendelijk en
goed nu, ze was altijd een lief, vroolijk
kindJa., ja 1 Goud haar, goud humeur
De huishoudster vergat geheel, d'at ze een
uur te voren voor rood haar gewaarschuwd
had, voor de „door God geteekende" Dit
is echter niet® wonderlijks, wanneer men de
bekeerde bij de groote, wij'd en zijd versprei
de familie der windwijzers vergelijkt, die al
tijd leclijk krassen, wanneer ze niet geolied
worden. Zoolaug de olie stand houdt, zoo
lang diaaien zo bij' de tegenstrijdigst© win
den zacht en genuisehlooe; maar de wind
doet do olie snel drogen en het is ook niet
ieders werk, te oliën, zoodat de windvaan
naar zijn zijd© draait.
Dolores had door haar ga-ootmoedigheid
'n coup diplomatique uitgevoerd, van welker
draagkrach tzij zioh! niet bewust, was, Want
ze had het zonder opzet gedaan. Zij. was niet
berekenend genoegi om door geld de lieden op
den ïVikenhof aan zich te willen binden
het was haar zoo plotseling door het hoofd
gegaan en dadelijk had zo de gedachte uitge
voerd, haar vlugge, levendige nabuur vol
gend «u naar de ingeving van hot oogenbllk
handelend.
„Wees listig als de slangen," dacht doctor
Rus?., toen hij! van Let „genadeteeken bij de
troonsbestijging", zooals hiji het noemde,
hoorde.
(gemeen overilcht.
SCHIEDAM, 23 Maart 1901.
Xuld-Afrika.
Van het oorlogsberrein.
De „Times" verneemt uit Bloemfontein:
Iemand'die daar uit Sem-ekal is aangekomen,
vertelt dat De Web, Botha en andere Boe
renaanvoerders dien 17en geconfereerd heb
ben en de vergaderd© burgers hun besluit en
hun meening hebben medegedeeld. In de
eerste plaats hebben de Boeren die te velde
staan volop mond- en schietvoorraad; hu
tweede zijn de Boeren niettemin bereid ie
berusten in de inlijving van de republieken
.bij Engeland, mits de Engelsche regeering
toestemt in Engelsob .en Hollandsch. uder
wijs aan d© Bo©renjeugd en sehriftd/ijk ver
klaart dat: de Boeren de moodige jachtge
weren mogen behouden, drie mlllioen pond
(Sterling krijgen voor den wederopbouw van
de vernielde hofsteden en allen strijdenden
Boeren straffeloosheid verzekerd' wordt.
D© Wofc blijkt naar Transvaal gegaan te
zijn na een tiendaagsciien wapenstilstand
voor den Vrijstaat verordend te hebben. De
strijd mag nie thervab worden voor hij te
rug ae.
.Zeer onder reserve.
De „Times" verneemt uit Johannesburg:
Dé spoorwegen in Transvaal worden nog
steeds onveilig gemaakt door Boeren-korp©-
jes Een heeft de lijn tusschen Irene en Kaal-
fontein -overschreden.
Vrijdag werden vier-en-twintig man van
het koloniale korps bij Winterberg gevangen
genomen. Zij dachten dat een naderende
troepenmacht vrienden waren en bemerkten
hun vergissing aerst toen heb te laat was.
Twee werden gewond en de rest gedwongen
de wapens neer te leggen. Zij werden op pa
rool vrijgel'aten.
Blijkens een telegram uit Durban, wordt
Campbell op zijn terugweg van Vrede, waar
hij hot garnizoen heeft opgenomen, naar
Standerdon door regens opgehouden. Geen
benijdenswaardige positie met 200 zreken en
gewonden. En 'liet .krioelt er van Boeren,
gelijk Kitchener zelf. en-kent..
Uit Cradock werd eergisteren gemeld, dit
de Boeren zich bij Spitskop verzamelen.
Het officieel pestrapport van Kaapstad
maakt voord© week van 9 tot 16 Maart mel
ding van 81 gevall-en, waarvan 29 met doe
del! ij ken afloop. 17 personen vertoonden ver
dachte verschijnselen em 402 menseheh, die
met de zieken in aanraking zijn g-ekomen,
werden afgezonderd.
Dinsdag werden slechts twee nieuwe ge
vallen geconstateerd.
Sir Alfred Milner heeft het volgende vijf
tal benoemd ala leden van het nieuwe
Transvaalse!)© Uitvoerend Comité: Fiddes,
secretaris voor administratie, Duncan, vox
financieel© aangelegenheden, Richard Solo
mon, advocaat-generaal, sir Godfrey Lagden,
Maar ook hij, de ervaren mensclienkennor,
vergiste zich in Dolores' karakter, .want hij
mat haar te veejnaar zijn eigen maat bijj
zulke metinged ''.-onit men dan alleen goed
uit, wanneer d© meter m alle -schuilhoeken
van het menschelijk hart kan zien, want
daar iig'. altijd ergons een .goudkorreltje ver
borgen.
Dolores schreef haar brief aan den inten
dant van den hofschouwburg, waaraan zo
zich met een contract verbonden had, en gaf
hem aan den op tijd verschijnenden Ramo,
die dadelijk naar B. afreisde. De jonge mees
teres van den Falkenhof ging naai- boneden
en naar buiten De atmosfeer in haar ka
mers was, door het lange gesloten zijn, zwaai
en drukkend. Dolores moest frisschei lucht
inademen, anders
„Heen, ik wil niet weenen," dacht ze en
droogda een verraderlijken traan. „Hij; is 't
niet waard En dat bijl ma leed gedaan heeft,
zal niemand ooit weten, hijfeelf vooral niet...
ik wil er ook met meer aan denken
Alsof het zoo gemakkelijk was, het aange
dane leed te vergeten, of op zijde te leggen
als een Meodingstuk
iDoloies ging naar buiten in den koelen
Meiavond. Maar de lieflijk© omgeving van
den Ealkenhof, waarnaarz© zoo verlangd had
en waar ze van gedroomd had, sedert ze het
slot verlaten had, verblijdde haar niet, nu
zo do bezitster was van dit heerlijke plekje
wond. D-roomend ging ze vorder, terwijl de
sleep van haar rouwkleed hot kiezel in de pa
den deed ritselen, maar do stilte om haar
heen, hot mot korte tnsschenpoozen luiden
van het avondklokje, ginds dn liet dorp, do
commissaris voor Kafferbelangen, Wybergh,
mij ncommissar i s.
De „Morning Leader" ,d'it vijftal bespre
kende, vindt sir Alfred's keus niet bemoedi
gend. Wybergh -duidt het bltad aan als eer
der hoofdmannen, die de agitatie voerden,
welke tot den oorlog 'leidde; hiiji is de laatste
man misschien in Zuid-Afrika om heb ver
trouwen der Boeren, te winnen. Twee -der
anderen zijn ambtenaren uit Londen geïm
porteerd, die noodzakelijkerwijze naar Dow-
ningstreet moeten aarden. Alleen van Solo
mon zegt het blad, datt zijn persoon vertrou
wen inboezemt. Doch daarmee wordt het
Uitvoerend Comité toch niets anders dan
een kabinet van „officals".
Hot Blauwboek.
Gisteren heeft de Engelsche legeering het
blauwboek openbaar gemaakt over de on
derhandelingen tusschen Kitchener en Bo
tha. Do daarop betrekking hebbend© tele
grammen werden te laat door ons ontvangen
om nog in het „Algemeen Overzicht" te wor
den besproken; om hel belang echter dei-
zaak willen wij er thans nog e-enige woorden
aan wijden
Zooals onze lezers zicli zullen herinneren,
was mevrouw Botlia door Kitchener naar
haar man gezonden, om hem tot den vrede
over te) halen. Van dit feit af aan dagteeke-
nen de onderhandelingen. Nadat mevrouw
Botha, van haar man teruggekeerd was bij
Kitchener, seinde deze aan Milner liet ant
woord van Botha, op zijn mondelinge, bood
schap, waarin hij Botha mededeelde bereid
te zijn om onderhandelingen aan te knoopen,
mits daarbij de onafhankeiijkheidsquacstie
buiten bespreking zou blijven. Volgens Kit
chener zeide meVrouw Botha dat zulks de
bedoeling van haar man was.
Dit telegram weid door Milner naar
Chamberlain overgeseind, die het antwoord
niet schuldig bleef en den 23en terugseinde
„Ik beu Uijd-e dat Botha, onderhandelen
wil, >en hoop dat zijn begeert© oprecht is, dan
zal hij ons volkomen beo-eid vinden, hem te
gemoet te komen op alle punten, indivi
dueels belangen betreffende. Ona toekomstig
beleid tegenover de Boerenrepublieken heb
ben wiji .reeds uiteeengezet."
Hierop antwoordde Milner weder, dat het
onderhoud tusschen Botha en Kitchener 28
Februari te Midd-eilbuirg zou plaats hebben
Een dag na het onderhoud', den Ion Maart
seinde Kitchener direct naar Londen, dus
zonder tusschenkomst van Milner, dat hij
bij Botha een begeerte naar vreda en een
goeden wil' bespeurd had, maar dat hij alle
vragen en quaesties aan zijn regeering moest
voorleggeningeval deze ze goedkeurde, zou
Botlia- trachten de toestemming van den
Oranje-Vrijstaat te krijigen, wat den vrede
en het neerleggen der wapenen ten gevolge
zou ihebbe.il, hij twijfelde echter of er van
vrede sprake zou kunnen zijn, indien geen
onafhankelijkheid werd toegestaan, doch
Kitchener wilde absoluut die quaestde, waar
Botha op in wilde gaan, niet! behandelen.
Daar dit punt dus afgehandeld was, kwam
sterke, bedwelmende lucht van de pas ontlo
ken jasmijn konden haar innerlijke opgewon
denheid niet tot rust brengen.
„Hoe. gelukkig was ik hier als kind," dacht
ze, ofschoon er toen geen dag voorbijl ging,
waarop d© overledene, om wien ze nu het
rouwkleed droeg, haar niet beknord "had om
haar overmoed en haait „roodharig satausge-
bioe-di" had genoemddat had haar toen vroo
lijk gemaakt en haar aangespoord, nn eerst
recht kaar kleine, onschuldige streken uit te
halen, wat haar geen goed liad gedaan, dat
lag voor de hand. Maar nu moest ze zich be
kennen, dat de vroeger kunstmatig gevoede
tegenzin voor haar op den Falkenhof niet
minder geworden was, en dat ieder tegen
haar dat wantrouwen koesterde, dat men zoo
licht ar or „vreemden" .gevoelt.
„liet moet toch aan mijn persoon liggen,"
dacht ze treurig, „want Alfred Falkner was
reeds vijandig jegens me gezind, voor hij
wiet wie ik was."
Maar dan moest ze er weer aan denken,
boe gemord ze was, zoo dikwijls zo zich ver
toonde, om haar wonderheerlijke stem te
doen weerklinken en verward dacht ze er
aan, waarom juist d'ez© ééne haar haatte en
verachtte, deze ééne aan wiens aan wiens
oordcel en vriendschap haar zooveel gelegen
was. Een vuurrood© blos steeg bij deze ge
dachte haar naar het 'bleek© gelaat en ver
leende haai' nieuw© bekoorlijkheid Maar
vlug ah het gekomen was, verdween het ook
weer, dit liefelijk blozen.
Bohut' diet Gott, es wiir' zu sch'ón gewesen,
Bchut' dich Gott, es hat nicht Bollen sein
dacht ze smartelijk.
Hier stond ze op een kruispunt. Rechts
Botha met andere te voorschijn, tien in ge
tal
lo. Het toekomstig bewind der Republie
ken. Hierbij verlangde Botha bijzonderhe
den. Kitchener dacht dat d© bedoeling waa
eon Kroonkolonie, een uitvoerend bewind en
een raadgevende 'volksvertegenwoordiging
later een parlementair© regeeringsvorm. Bo
tha stond op onmiddellijke invoering van 't
parlementair stelsel.
2a Botha eisclite dat de Boeren een ge
weer zouden mogen hebben om zich tegen de
Kaffers Ie verdedigen, wat door {Kitchener
op voorwaarde van inschrijving werd toe
gestaan.
3o. Botha vroeg inlichtingen omtrent het
gebruik der talenKitchener antwoordde
dat 'beid© talen gelijke rechten zouden li'efb-
ben. Tevens wilde Botlia dat liet. verplich
tend zou zijn voor de Engelsche ambtenaren
om Nederlandsch te konneu.
4o. Botha wilde met dat de Kaffers liet
stemrecht zouden hebben voordat de parle
mentaire regeormgsvorm was ingesteld.
öo. Botha eisehte bescherming der eigen
dommen der Hollandeche keikcn en allo
openbare fondsen.
6o. Botlia vroeg, of de Engelsche rcgec-
rmg, de activa der Boeren overnemen de,
mede zoudio overnemen de wettige schulden,
sedert 'heb begin van den oorlog aangegaan.
Daarbij bracht Botlia m herinnering, dat de
Boerenregeering noten uitgegeven heeft.
7o. Botha vroeg, of de Boeren een oorlogs
schatting m'oesten betalen, wat door Kitche
ner ontkennend werd beantwoord.
8o. Botha, vroeg, wanneer de krijgsgevan
genen terug zouden keeren.
9o Botha vroeg of d© Engelschen bereid
zouden zijn te liclpeu bij het opbouwen dei-
hoeven. Kitchener dacht de Engelsche regee-
ring daartoe bereid.
lOo. Botha drong aan op algemeene straf
feloosheid, voor allen die aan den oorlog heb
ben deelgenomen, daaronder begrepen do
„rebellen" uit de Kaapkolonie, ofschoon Bo
tha er vrede mee kon hebben, dat die onthe
ven worden van het stemrecht.
Kitchener zeids al; deze punten ter kennis
te zullen brengen van zijn regeering Daarna
een heen en weer gesein tusschen Milner -en
Chamberlain, die ten slotte 6 Maart bet ant
woord op Botha's vragen stuurde, welk ant
woord 7 Maart aan Botha werd medege
deeld. Dit antwoord luidt volgens ©en tele
gram van 20 Maart van -tvitehener aan Bro-
driek (den Engelschen minister van oorlog)
als volgt
In de eerste plaats zal de Engelsche regee-
ring alle burgers van Transvaal en van den
Oranje-Vrijstaat straffeloos stellen voor alle
oorlogsdaden te goeden- trouw gepleegd; de
Natalsche en Raaplandsche Engelsche on
derdanen zullen niet gedwongen voiclen naar
Natal en Kaapland terug te kecieu, maar
keeran zij terug, dan blijven zij blootgesteld
aan de bijhondere wetten, in beido koloniën
ten gevolge van dezen oorlog ingevoerd. Alle
krijgsgevangenen van Ceylon. St. Helena of
elders, zullen zoo spoedig mogelijk naar hun
land terugkeer en, zoodra de overgave der
'Boeren heeft plaat© gehad. Het burgerlijk
vo-erdo een weg naar hot park, linies ja,
links, achter een boeck van beuken, en se
ringen lag het paviljoen, dat Engels aan d'en
vrijheer verzocht had te mogen bewonen en
ook gekregen had, toen hij' op den Falken
hof kwam!
Het was eigenlijk een ronde toren met
een 'kelderachtige verdieping en 'een dak met
vier gevels waarschijnlijk gebouwd, om
voor de voormalige abdij als wachttoren
dienst te doen. Nu lag liet origineel© go-
bouw, dat langen tijd' slechts door ratten,
muizen en hun erfvijjanden, do uilen, be
woond was, midden m het groen en de klim
rozen en de clematis klommen lustrn tegen
de muren op en zouden het liefst de boog
vensters geheel bedekt hebben, wanneer de
heer Engels dat toegestaan tiad.
O, Dolores kendo don weg naar het „to
ren tje,'" zooaï© het heette, zelfs zeer goed;
hier had zc de ongcetoord'e oogenblikken van
haar verblijf op den Falkenhof doorgebiacht.
Zij kwam r.u half van achter hei bosvhje te
voorschijn en keek naar hot venster o^>, waar
voor ze zoo dikwijls gezeten luid juist,
daar zat, evenals vroeger, de heer Engels,
de kort© pijp m den mond, aan den vollen
baard hokkend. Van tijd tot tijd floot hij
den bloedvink voor on het schrandere dier
deed het duidelijk na.
Vom hoh'n Olymp kerab ward uns die Frende
klonk Jusf Dolores duidelijk in d© oorcu, en
als gewoonlijk aan een ingeving gehoor ge
vend, vloog ze lang© het boschje naai* dé ge
opende deur van het torentje, en bliksem
snel de steile, donkere trap op.
(Wordt vervolgd.)
