55"'" Jaargang.
Tweede Blad.
Een toep op ie liefiaiiiMi.
Zondag- 7, Maandag 8 en Dinsdag 9 April 1901.
10516.
cïtrsr/--1
Kennisgeving.
SCHOUW
Hu nonmeester en wethouders
van Schiedam
Openbare Aanbesteding'.
SBRYIË
na don dood van Koning Milan.
Transvaal en Oranje-Vrijstaat,
BINNENLAND.
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uilzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en V1 a a r d i n g e n fl. 1.25. Franco
per post 11. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
BureauBotcrstraat 6§,
Prijs der Advertentiën: Van 1—0 regels fl. 0.92; iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Jtleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bjj vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Knterc. Telefoon No. 123.
Kleinhandel in sterken drank.
Burgemeester en wethouders van Sdiiedam
brengen, ingevolge int. 5 der wet tot regeling
van den kleinhandel in steiken drank en tut
beteugeling van openbare dionkeivchap (Staats
blad no. 118 van 1885), tor npenbua kenni*-,
dat bij ben een ver/eek is ingekomen van
J. RUKUITER, om vergunning tot veikc-pian
steiken drank in liet klein voor het pand nan
Piinsensteeg no. 2.
Schiedam, den G April 1901.
Burgemeester en wethouders vooruoem.l
Mr. W. II. .1 VS EN, W. B.
De secretaris,
O. ,1. BISSCI1 >P.
ovor de wateringen en heinsloeten in het
Oud- en Nlenw-west-frnnkcland
W X X R i C U «WIN
Gezien art. 8 der iei ordening op het reinigen
en op de gcvorletde bi end te en diepte houden
vnn dp wateringen en heinslnoteu in lint Oud
en Niouw-vvpst-frankeland binnen genoorode ge
meente, van den 19don Mui 1881
Biengon Ier kennis van de eigenaais van
limdpiijen, huizen en etven in genoemd Franke
land, dat op Maandag den 22sleit April 1901,
des voormiddags lm 9 ure, enne SCHOUW ral
grdieven woiden over bovenlip loeide wntei ingori
on hoinslooten.
Wordende bij dom ieder, dien zulks mocht
aangaan, gewant schuwt, le zorgen, dat aan het
bij do bovenaangehaalde veiordening voorge
schreven© alstan bthoorlyb voldaan zij.
En opdat niemand Inert an otiwe'ondheid zoude
kunnen voerwonden, zal dezo worden afgekon
digd vtatr het liebooit,
Scbiedain, don G len April 1901.
Burgemeester cn wethouders dooi noemd,
Mr. W. H JANSEN, IV IS,
üe secretaris
G J. BISSCHOP
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
Schiedam zijn voornemens op Donderdag
den II April a.s., des middags ten 12
ure in het openbaar aan te besteden
bc( afbreken cn nnioiccren van
dc panden Frlnsenstccg no. 20
cn 't Hol nrs. 2 cn 4.
Do voorwaarden liggen ter lezing en v.jjti
vet krijg baar ter Gemeente-Secretarie, teiw^'i
inlichtingen te bekomen zijn ten kantoie van
den Directeur der Gemeentewerken.
Waar het Duitsch.
Do vliegen gonsden langzaam om het
hoofd van den redacteur voor heb stads
nieuws van do „Morgenpost", of 'lieipen mot
loomen gang over zijn tafel, waait het was in
do volle hitte des zomers, en ten spijt van
alle mi (Idolen om de zonnewarmte buiten te
sluiten, heerechte er in liet bureau zulk ee.il
drukkende warmte, dat de anders zoo ijveri-
go redacteur zijn pen liet rusten, half wa
kend, half droomc-nd aan zijn gedachten den
vrijen teugel liet, en 'liiji zich in dien toestand
hot beeld sahiep van 't meisje, zooals Jiij, er
zich zoo gaarne een tot levensgezellin zou
kiezen, als het beeld maar een® werkelijk
heid wilde worden. Lang had hij reeds Zoo
gezeten, toen hij zich. op eenmaal viit zijn zoe
te drooinen gewekt zag door de onverwachte
binnenkomst van den hoofdredacteur dr.
Teichert.
„Vergeef me, als ik je wellicht kom sto
ren, mijn waarde Borkmannsprak do jo
viale hoofdredacteur 'lachend, „maar het
nommer voor morgenochtend ziet er nog ma
gertjes uit, voornamelijk Wat liet stadsnieuws
betreft. Hebt ge niets, wat we er nog aan
kunnen toevoegen V'
„Mijn voorraad is totaal uitgeput en geen
enkele verslaggever of nieuwtje-jager laat
van zich hoor en." Als hat .toeval ons niet helpt
en er niet ergens een hevige brand ontstaat,
zie ik rn ij' met den besten wil adat in staat
iets te leveren."
„Maar maak dan maar wat, of
„En u hebt me al ii*eer dan eens gezegd,
dat u dat niet graag opneemt."
„Ja, maar nood' breekt weit-. Ik ben er wel
ie waar streng tegen, -dat er van die eigen-
Nil koning Milan zijn rol op het politiek
tooneol afgespeeld heeft, breekt er ongetwij
feld voor Servië een tijdperk van inwendi-
gen vrede eti eendracht aan. De jonge ko
ning Aikocauder volhardt in dei goede plan
nen, waarvan hij blijk gaf, toon hij cr in
slaagde om zich, een weinig bruusk mis
schien, te onttrekken aan de Verfoeilijke
voogdij van zijn vader. In Servië heerscht
de algemeen e opinie, dat men die verande
ring moet toeschrijven aan don persoonlijken
invloed van koningin Dragadoch, hoe dit
ook zij, de verandering bestaat en men be
gint er de eerste vruchten van te plukken.
Daar do 'Servische constitutie niet meer
beantwoordt aan 'de behoeften en wenschen
van lief land, daar zij een weerspiegeling ie
van den geest, die met de omstandigheden,
die haar in hot leven riepen, verdwenen is,
heeft koning Alexander in overeenstemming
met zijn ministers, besloten haar te herzien,
op een wijze, die tegelijkertijd de liberalen
en hen, die meenen, dat de volksvrijihoden
niet in strijd moeten zijn met de koninklij
ke prerogatieven, zal bevredigen. De over
eenstemming met de radicale partij laat ter
dien opzichte niets te wenschen over en do
discussies hebben slechts gcloopeu over de
vraag -of men de constitutie moest herzien
vóór of na, de verkiezugen voor de Skoup-
clitina. Dc eeiete aueening werd door de
meerderheid voorgestaan, zoodat het Parle
ment ouder de nieuwe constitutie zal geko
zen worden. -
Misschien was het beter, dat de Skoupchti-
na zelf do revisie ter hand genomen had, zoo
als dait dn alle constitutioneel© landen de
gewoonte is, maar hot schijnt dat men in de
tegenwoordige omstandigheden zich gerust
kan houden wat betreft den geest, waarmede
Alexander de grondwet wil bezielen, die voor
namelijk zijn werk is. Zijn ministers en de
voornaamste hoofden der partijen verleenon
hem liun medewerking aan do uitwerking van
een Constitutieplan, dat in de eerste dagen
van Mei in werking zal treden en dat door
de nieuwo Skoupch'tina zal moeten worden
goedgekeurd, die haar moeilijk kan verwer
pen, daar zij haar ontstaan daaraan te dan
ken hoeft-.
Hoe zal mi die nieuwe constitutie zijn?
Tegenstrijdige berichten gaan daaromtrent,
maar, zoonis wij liierboven zeiden, men is al
gemeen overtuigd, dat zij in overeenstem
ming zal zijn met de wenschen der natie. De
correspondent van de „Tcmp.ï" te Belgrado
meent te weten, dat zij gekarakteriseerd zal
worden door heb tweo-lcamcrstolseleen se
naat van pl. m. 50 leden, waarvan er 20 dooi
de Kamer zouden worden aangewezen en 30
door den Koning zelfen een Kamer van
Afgevaardigden, dc- tegenwoordige Skoup-
chiina, waarvoor 'alleen zij die een betrekke
lijk hooge belasting betalen, verkiesbaar zijtn.
gemaalde berichten in het blad komen, en
heb u daarom reeds meermalen verzocht, de
reporters Streng op de vingers te zien, maar
zoóals höt nommer voor morgen er nu uit
ziet, kuunen we het -toch waarlijk niet. doen
verschijnen. Zeg eons, Borkmann, ge hebt
vroeger wel eens van die aantrekkelijkestuk-
jes wit 't volksleven geschreven, die zoo alge
meen in den smaak vielen cn waai door ik
e.genlijk op je opmerkzaam ben geworden.
Zoudt ge voor morgein nog niet zoo iets kun
nen maken 't behoeft maar een honderd
regels Lang te zijn, als 't maar roerend is,
zoo iets- waarin voorkomt van armoe, en nood
cn behoefte aan huilp. Maar laat vooral je
feiten voorvallen in een la.ngo straat, want
anders krijgen we dadelijk allerlei tegen
spraak."
„Wel, als we in dat geval dan de M.-straat
maar eens kozen, die as zeker lang genoeg,"
sprak Borkmann, die reeds op zijn penhou
der zat te bijten, bij hem een vast teeken,
dat zijn fantasie reeds in werking was.
„Goed, heel goed!" antwoordde de chef;
„bovendien leent de M.-straat- zich goed voor
zoo iets, want lie.t xnoet oen treurige geschie
denis zijn, heel treurig; iets vrooüjks en
opgewekt -kunt ge nu toch niet 'leveren bij,
zulk een drukkende! kilte,"
En werkelijk zette de heer Borkmann zich
aan den arbeid -en schroef ter voldoening aan
zijn opdracht in een honderdtal regels zulk
oen diep roerend© geschiedenis, waarin on
verdiende nood en te vergeefs bekampte ar
moede samengingen met de hardvochtigheid
van een wreed en huisbaas, dat hij' bij 't na
lezen ervan zelf geroerd was en zich niet be
grijpen kan, dat er toch' zooveel jammer en
ellende op aarde bestaanbaar was.
De hoofdredacteur las ook hot artikel en
sprak -. „Borkmann 1 je bent een juweel Van
De nieuwe constitutie zott verder geheime
stemming voor de kiezers invoeren en vrij
heid van pers en vereenigiug waarborgen.
Zeker, in de Westelijke Staten schijnen der
gelijke concessies zeer natuurlijk en men zou
volstrckf"geen genoegen nemen met een Se
naat, waarvan ine-er dan de lieilft der leden
den den Vorst wordt aangewezenmet een
Kamer, waarvan do leden uitsluitend tot do
gezeten burgers belioorenmaar men moet
tekening houden mot den graad van ontwik
keling van het Servische Volk en niet uit hot
oog verliezen, dab hot geen poltiek'e geschie
denis hoeft.
In verband met het vervoer der uitgewe
ken Boeren van Lorcnjo Marquez naar Por
tugal werd ond'er datum 31 Januari door den
gouverneur te L. AL de onderstaande ken
nisgeving openbaar gemaakt.
I. De uitgewekenen zullen op kosten der
Poi tugeesch'e regeetring naar Portugal ver
voerd worden
H. Zij zullen gedurende don oorlog in Por
tugal gehouden worden en zij. zullen naar
geen andere Portuigeesche bezitting getrans
porteerd worden, tenzij, met, hun eigene toe
stemming.
III. Gedurende hun verblijf in Portugal
zal de Portugeesche regeering aan allen tUe
hat van nood,: hebben, huisvesting en eetwa
ren verstrekken,
IV. Onmiddellijk nadat do oorlog geëin
digd is, zullen zij zonder kosten worden tv-
uigvorvoerd naar Lorenjo M'aiquez of andere
haven in Zuid-Afrika.
Uit deze kennisgeving blijkt, dat door de
Po. tugee.sche overheid voldoende voor deze
uitgewekenen za,l worden gezorgd. 0
Van uit Lorenfo Marquez wordt verlor
nog gemeld, dat een 18-tal families (vrouwen
en kinderen) uit het totaal van 65 gezinnen
die op Portu'geesch gebied waren gevlucht,
op haar eigen verzoek met de mannen zijn
medegegaau naar Lissabon. Ook voor deze
gezinnen zal door de Portugeesche regoering'
worden gezorgd, omdat dooi- de Transvaal-
sche Liefdadigheidscommissi© aan de baai in
de behoeften voorzien woidt van de overige
Afrikaanscho families die anders ook ten las
te zouden komen van do Portugeesche auto
riteiten te Lorenjo Marquez,
De Portugeesche regeei-ing*- heeft vrijen
overtocht verstrekt aan verschillende Trans-
vnalsclie ambtenaren die niet op kommando
geweest- zijnde, dientengevolge ook niet staan
ondeT het toezicht der Portugeesche legee-
ring. De commissie te Delagoa-baai heeft
voor heit onderhoud dezier ambtenaren tij
dens hun verblijf in Europa gezorgd.
De bijzondere liefdadigheid behoeft vith
dus voorloopig niet in te laken met middel
lijke liulpverschaffing aan deze ruim 700
slachtoffers van den oorlo-g.
De Nederlandsche ambulance heeft medi
cijnen achtergelaten voor de Afrikaansche fa
milies die thans nog te Lorenjo Marquez
een kerelAls ik 't niet beter wist, zou ik ge-
looven dat het werkelijk zoo gebeurd was."
Het mot Boi-kmami's merende geschiede
nis aangevulde nommer verscheen den vol
genden morgen. Toen 't zoovetr was, kreeg de
chef gewetenswroegingen Want steeds had
hij met de meeste zorg tegen 't opnemen van
die eigengemaakte voorvallen gewaakt.
„Go zult zien, Borkmann!" sprak hij ein
delijk, „dat we mot die geschiedenis nog on
aangenaamheden krijgen. Houdt t-och in
's hemelsnaam je mond zelfs tegenover d©
andere collega,'s!"
„Als u dat wiltdoctor, dan met genoegen,
ofschoon ik anders nog niet inzie, waarom."
Maar dit wa-arom zou hem spoedig duide
lijk worden, want niet lang daarna kwam
de muziekverelaggever, een man van naam,
het redaotie-hureavi binnen en verzocht den
hoofdredacteur tien mark voor die arme fa
milie in de M.-straat te- willen aannemen.
Dr. Teichert keek den veldadigen man der
kunst strak aan en zeido daarop„Beste
vrienddio zaak gaa,t alleen Borkmann aan,
di© schijnt, de nioüschen te kennen."
Borkmann, in zijn eigen not gevangen,
sloeg zich mot de hand voor 't hoofdeerst
lokte de heer Teichert hem in den modder,
on nu liet hij hem ca* in steken. Maar hij kon
toch het geld niet aannemen en antwoordde
dus ontwijkend
„Mijn waarde heer! naar ik vernomen heb
is door weldadige vakgenooten van den man
reeds in den uitersten nood voorzien, zelfs
zóó, dat i'k geloof, dat direct geen verdere
hulp noodig is. Mocht hot latei* blijken, dat
er nog behoefte 'is, dam zoudt u de eerste zijn,
tot wien ik mij om hulp wenden zou." Dit
zeggende, stepte hij den musicus het goud
stuk weer in de hand en wist hem zelfs met
een mooi praatje van 'b bureau te krijgen.
zijn, en door de goedo zorgen der Transvaal-
sche commissie is op Reuben Point een hos
pita il ingericht 'ten behoeve van hen die niet
thus kunnen verpleegd worden.
Namen wij in ons nummer van 2 April
een brief op, die volgens de „Telegraaf" door
een bekend Nederlander tot Chamberlain
gericht was, wij kunnen nu hieromtrent nog
het een en ander mededeel en, en geven daar
om het, -woord aan do „Telegraaf"
„De schrijver, iemand van hooge positie,
is een van de mannen, zooals wij Nederland
er duizenden zouden toe wens dien. Dag aan
daig beeft hij de krijgsbedrijven in Zuid-Afri-
ka gevolgd en elk nieuw bericht omtrent ge
sneuvelde Boeren heeft hetm het pijnlijke ge-
voél gegeven, dat wijl werkeloos staan toe ie
kijken bij het uitmoorden van een klein volk,
dat de hand van den overweldiger zwaar op
zich voelt drukken, uitsluitend en alleen om
dat hot de vrijheid zoo boven alles liefheeft.
Dan is hij gaan peinzen en overleggen, op
welk© wijze hier lusscbenbeide kou worden
getreden, hoe de menschen in alle doelen
der beschaafde wereld, die als hij do kwelling
van hun geweten voélden, konden worden
eaamgebraéht om te doen, wat binnen hun
bereik viel. Allerlei plannen woelden door
zijn biein, maar wanneer hij' met anderen
daarover -prak, wachtte hem steeds de enk
nuchtereude ontdekking, dat de lang© duur
van den oorlog in Nederland e«n giffoel van
onverschillige berusting heeft gewekt, een
geest van afwachten waarvoor de ware naam
is: vrees, dat men door bob nakomen van
den plicht om te spreken, don toowi van den
Engelschman zal opwekken."
Vervolgens betoogt het blad, dat heel
O O
Europa nog ontzag schijnt te» hebben vooi
Engeland, welks lager groolendeels vernie
tigd is, en dat wij Nederlanders niet liet
minst schuld hieraan hebben; bijl ons is de
Vredesconferentie gehouden en in do door
Engeland gwatificeetde conventie staat m
art. 3
„De ondarteekenende mogendheden ach
ten 't nuttig, da't een of meer mogendheden,
buiten 't geschil staande, uit eigen, beweging,
voor zooveel de omstandigheden zich daar
toe leenen, thxui 'go-ede diensten of hun bemid
deling aan de staten, die in conflict zijn,
aanbieden. Het recht om do goed© diensten
of de bemiddeling aan 'te bieden, leomt toe
aan de mogendheden, di© buiten het conflict
staan, zelfs gedurende den loop der vijande
lijkheden. De uitoefening van dit recht kan
nooit door de een© of under© der verschil
hebbende partijen beschouwd worden als een
weinig vriendschappelijke daad."
Hel Nederlandscha volk nu is -er niet ge
noeg van 'doordrongen, dat de Conventie
onze regeering machtigt tot een daad, waar-
too zij zeker meer dan eenige ander© ia aan
gewezen. „Art. 3 der Conventie voor een
vreedzame oplossing van internationale ge
schillen is merkwaardig weinig bekend
wij ondervinden dit telkens weerin plaats
van ons daaraan vast to Hemmen ten bat©
Teichert had in ziahzelf lachend dit too-
nccltje bijgewoond' en zei nu: „Bravo, Bork
mann! bravo! j© hebt daar met onnavolg
baar talent- je rol van arm verzorger gespeeld,
maar" voegde hij er hoofdschuddend aan
too „ik vrees, dat dit de laatst© nog niet
zal zijn!"
Dit vermoeden bevestigde zich air a aDen
volgenden morgen kwamen acht postwissels
aan, -to zamen ten bedrage Van honderd twin
tig murk alles voor „ae arme familie in
de M.-straat". Wezenlijk boos bracht dr. Tei
chert ze zelf naar Borkmann'® kamer.
„Daar hebben w© nu waarachtig de pop
pen aan 't dansen Ik begrijp ook niet waar
om liet noodig Was, die geschiedenis nu juist
zoo treurig roerend te maken!"
Borkmann staarde radeloos op de postwis
sel®. „Hot gekste is," zeide hij, „dat er vijf
anoniem bij zijn, want nu kuuuen wij dat
geld niet terugzenden
„Dat geld terugzenden 1 Maar Borkmann,
ben je nu heélemaal sta pel geworden Zulk
een démenti kunnen we toch waarachtig niet.
geven! Het beste is, dat we m'aar -ergenseen'
familie trachten op te duiken, di© zoowat
eenige overeenkomst heeft met di© van u, en
haar liet geld zenden; dun wordt het doel
van d© ©dele weldoeners toch nog zoowat be
reikt. Maar gij kunt er voor zorgen, zulk een
familie op te sporen. Eu Schrijf asjeblieft
nooit meer van di©
Nog had hij niet uitgesproken, of daar
kwam een telegrafische postwissel, en nog
wél van den uitgever zelf, luider do „Goed
voor 50 mark voor d© arme familie in de
M.-straat."
Bedden keken elkaar zwijgend aan, tot ein
delijk -dr. Teichert in een lach schoot, en
zeide:
„Dat ie nu d© dolste^dag 'dien ik ooit be-
van onze stamverwanten, is er ©en streven
om 't zooveel mogelijk weg te moffelen. En
verwijten daarover zijn zeldzaam; dat ter-
lein schijnt men voor den historie-schrijver
vrij te willen laten.
De schrijver van den brief aan minister
Chamberlain wist dit alles ©n bitter© erger
nis heeft 't hem gegeven. Ilij is toen een
reeds vroeger geopperd plan gaan uitwerken
en heeft zich vervolgens in verbinding ge
steld met' eenige gelijk-gezinden. Nu is men
zoo ver gevorderd is dat men gereed is om
©en beroep te doen op allo Boerenvrienden
in Europa en Amerika om, zoolang de oor
log duurt en dc onafhankelijkheid der repu
blieken niet is gewaarboigd. geen artikelen
van Eng'elseli fabneaat te koopeu."
De „Telegraaf" wil de uitvoerbaarheid van
het plan niet bcoordeelen, maai", zegt het
blad „zal de uitkomst beneden d© verwach
ting blijven, dan kan ton minste onze land
genoot de voldoening hébben, dak hem niet
treffen kan het verwijt, dat hij heeft moe-
gedaan met de Nederlanders, dio i.wijgen,
ook al wordt hun 'gevoel van rechtvaardig
heid telkens opnieuw bélctedigd.
Deze poging heeft nog ©en andere ver
dienste. Door onze tussohenkomst en onze
relaties in Engölsdie Pro-Boer-kringen, zal
de brief aan minister Chamberlain in ver
schillende Engel sell e bladen worden gepubli
ceerd en als daar onder de honderd lozers er
maar één ie, die er door tot inkeer wordt ge
bracht, is de gedane moeite niet nutteloos.
Wij mogen uit Nederland geen poging onbe
proefd laten om de Engelsclten, die het einde
van den oorlog wenschen, te versterken in
bun meening en hun aantal t'e d'oen toene
men. Wie ook daarvan niet veel verwacht,
moet zich afvragen, of men met niets dven
dan verder komt.
Dit meenden wij in het midden te moeten
brengen, nu binnen enkele dagen dé oproe
ping van onzen landgenoot in do persorganen
van alle Europcesche landen zal verschijnen.
Alen leggc die niet tea* zijde, maar ovcrwege
wat men in eigen kring kan doen om dit dan
toch zeker lieel vreedzame protest een zoo
krachtig mogelijk effect te doen hebben."
Hofbericht.
Prins Hendrik zal een bezoek aan Koolwijk
brengen, ten einde den aanleg van bosch
die daar voor rekening van het Rgk plaats
heeft, te bezichtigen.
B. M. de Koningin heeft aan de Mg. tot
opvoeding van weezen in het huisgezin f 250
geschonken.
De afgetreden Minister van Oorlog, gene
raal Eland, is van plan na hét verlaten van
den militairen dienst, zich metterwoon t©
Arnhem, te vestigen, doch eerst in hot na
jaar.
D© heer Delyannis, Grieksch gezant tel'a-
leefd heb! Daar is me zoowaar de uitgever
zelf er in géloopen. G© moet dat stukje dan
toch al bijzonder natuurlijk geschreven heb
ben, dait zélfs zoo'n oude rat in den val
loopt!"
„Helaas jazuchtte Borkmann, geheel
verpletterd door zijn eigen begaafdheid.
Maar we kunnen toch di© 50 mark niet in
ontvangst nomen!"
„Neen, zeker niet, dat zou de zaak een
beetje te vea* gedreven zijn. Weet jo wat, ik
zal hem rondweg dit telegrafeeren
„Do arme familie is een produet van Bork-
manii's fantasie, wegens gebrek aan stof," en
daarmee, moet de zaak dan maar ©en einde
nemen."
Maar de zaal: was en* nog lang niet moe
ton einde. Nadat er nog ©enige geldzendin
gen den armen Borkmann nieuwe bezwaren
gegeven hadden, meldde zich op zeker oogen-
bLik een jong meisje aan 'b bureau, in een
eenvoudig zomerkleedje, mot ©en stroohoed
op hot mooi© bruin© haar, en vroeg:
„Zon ik den heer eens mogen spreken, die
dat stukje over di© arme familie in de M.-
straat geschreven heeft?"
..Daar zit hij, juffrouw," zeide di*. Teichert
cn woes daarbij op Borkmann.
„O, mijnheer! ik heb gisteravond dab
stukje gelezen
„Én toen er eens heerlijk op geslapen, niet
waar?"
D© bruine oogen, met tranen gevuld, wier
pen hem een bestraffeuden blik toe, terwijl
zij zeido:
„Néén, mijnheer! Ik heb juist den gan-
schou nach't geen. oog dicht gedaan!"
Borkmann sprong opeens op; hij had het
jonge meisje ©ens goed aangezien, en daar
zag hij in haar het beeld zijner drooinen
voor zich' staan.
