55",e Jaargang.
Ho. 10519.
HE FALMIR'S van'fa FALIEMÖF.
Vrijdag 12 April 1901
KENNISftEYINfl.
HUXÏËSLAm
EUPEMIA VON ADLE RSFE LD -B ALLESTREM.
SCHIEDAMSCHE COURANT.
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam enVlaardingenil. 1.25. Franco
per post 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan liet bureau bezorgd zijn.
Bureau s Boter straat 68.
Prijs der A d v e r t e n t i n Van 16 regels fl. 0.92 iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven mer-
wan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde tileine a.cS&erfen.tië/n opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
latere. Telefoon No. 133.
mngcpranrwma
Inrichtingen welke gevaar, schade
of hinder kunnen veroorzaken.
BUttaEHEESTEH EN WETHOUDERS
van Schiedam
Gezien het verzoek
lo. van de COMMANDITAIRE HANDELS-
VEREENIGING ROSENBOOM Co. to Rotter
dam, om vergunning tot oprichting van
eene inrichting tot het malen en builen van
magnesit, in het pand, staande aihier aan de
Broersvest no. 68, kadaster sectie. I no. 665
2o. van G. VV.' J. VAN DER SLOOT, om
vergunning tot oprichting van een bewaar
plaats van lompen en beenderenin het pond
aan het Kiem Groenendal no. 3, kadaster
sectie B no. 1014;
Gelet op de bepalingen dor Hinderwet;
Doen te weten
dat voormelde verzoeken met de bijlagon op
de secretarie der gemeente zijn ter visie gelegd
dat op Donderdag den 25sten April a b., des
middags ten 12 ure, ten raadhuize gelegenheid
zal worden gegeven om bezwaren logen het toe
staan van die vei zoeken in te brengen en die
mondeling of schriftelijk toe te lichten en
dat gedurende drie dagen, vóór het tijdstip
hierboven genoemd, op de seci etario der gemeente,
van de schiifiuran, die ter zake mochten zijn
ingekomen, kennis kan worden genomen.
En is biet van afkondiging geschied, waar
het behooit, den ilden April 1901.
Burgemeester en wethouders voornoemd,
Mr. W. H JANSEN, W. B.
De secretaris
G J. BISSCHOP.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
Schiedam zjjn voornemens op Donderdag
38 April n.s. des middags 13 uur aan
te besteden:
Het maken ecner uitbreiding van
do gebouwen der gemeentelijke Gas
fabriek.
Bestek en teekening zyn na 16 dezer a
f0,75 cent verkrijgbaar ter Geineente-Secie-
tarie en liggen ter inzage op het bureau der
gemeentewerken.
Aanwijzing ter plaatse op Dinsdag '23 Aptil
a.s. voormiddags 11 uur.
Aïgeiascegj ©seraiche.
SCHIEDAM, 11 Apiil 1901.
Zuid-Akika.
Van het oorlogsterrein.
Het, nieuw sito nieuws zijn: wel da twee
hieronder volgend© telegrammen uit Kaap
stad
Volgens -de laatste berichten is Botha be
reid' over den vred© te onderhandelen uit
naam van alle Baeren-afdeel'mgen,
Gedurende zijn laatste onderhoud met De
Web, weageide de laatste zich over to geven,
maar Botha is overtuigd dat Do Wet moreel
Roman, van
85)
„O," riep zij, „ik ga daar zelf ook aan ge-
looven! Het is zoo heerlijk, de schoon» da
gen. alleen. met zijn, gedachten te verdrcomen
en te luisteren, hoe die hoornen ruisohen en
Wat 't woud vertel t. Een. neiging1 tob alleen
zijn, heb ik altijd gehad
„Dait zou echter treurig zijn voor uw
'kunst," wierp Koppler ertussalien.
„Ik laait ze niet roesten," zeide Dolores le
vendig, „neen, neen, hoo zou de dat kunnen
ik heb Ze zoo 'lief, mijn kunst! Openlijk
kan en mag ik ze nu niet uitoefenen, dat
komt zoo slecht mfet mijn rouwjapon over
een, en ui weet, waarde vriend, dat ik allb
dissonanten haait. Er zijn dingen, die srich
niet! in harmonie, laten vereenigon."
„Daorvian zou ik mee kunnen spreken,"
zeidei de schilder Zacht, dochl voegde er snel
a an toe„En als u uit den rouw is
„Dan is de zometr voorbijl, en altes, alles
uitgebloeid," zeide! Dolores treurig.
„Alleen uw lauwerkrans niet," (hield de
kunstenaar vol.
„Wie weet," sprak ze met afgewend ge
laat, „ik las eens, dat dq kroms Van ieder
menisahi uitbloeit, 'fc zij ze Van rozen, myrthen,
lauweren of doornen gevlochten is. En toen
wast het mij als koord'et iOc b'et ritsellen' der
niet verantwoordelijk' is; daar hij tob dusver
d'e ©enige hinderpaal voor het sluiten van
den viede is geweest, wil Bo'tha de onder
handelingen opnieuw openen. Mbn gelooft
dat, indien Botha zich overgeeft, men hot
spoedig met De Wat zal klaarspelen, daar
diens strijdmacht snel slinkt.
Het twetede luidt
Men vei zekert dat Botha d'e onderhande
lingen opnieuw geopend heeft: Bij zijn laat
st© bezoek aan den Vrijstaat heeft hij' er zich
van vergewist dat het verstand, van De Wet
gekrenkt was, zijn aanhang, verminderde en
zijn invloed afnam. Botha heeft er zich re
kenschap van gegeven dat dö daden van De
Wet dikwijls die Van ©en ontoerekenbaar
man waren, dat Do Wet oen factor was
waarmede men géén rekening micor kon hou
den en dat de voortzetting van den veldtocht
nu van hemzelf afhing. Hijj heeft daarom
besloten dc onderhandelingem, ta heropenen
déze zijn nu aan den gang.
Wij geOooven voorloopig van deze tele
grammen niet veel, veeleer beschouwen wij
ze ai® een middel, om de publieke opinie in
Engeland wat op te Mokeren, ten eind© de
oorlogtsbegrooting aangenomen te krijgen.
Eri. er zijn verscheidene redenen, waarom wij
geen vertrouwen hebben in al die „men's" te
Kaapstad.
Niet WaaT, men zon toohl te. Pretoria eer
der iets van .do vredesonderhandelingen af
weten dan te Kaapstad? on. dan zou Preto
ria de stad zijn waaruit wij dö berichten zou
den moeten ontvangen. Deuken wij verder
aan de verklaringen 'die Botha. heeft afgelegd
bij hot weigeren der Engel'sehe voorstellen,
„dak hij niet bereid was op die voorwaar
den in tie gaan", aan de verklaringen, door
Chamberlain dat nu ailfeein. „onvoorwaardet-
■lijike overgave" een eind aan. den ©brij dj zou
kunnen maken; denken wij' ahn die reilen,
dan blijft er niet veel over van de telegram
men uit Kaapstad.
Behoeven wij iets to zeggen over de heer
lijke bijvoeging, dat D'e Wet „ontoereken
baar en niet Verantwoordelijk" is? Dat! heeft
men uit Kaapstad veertien dagen of 3 weken
geiteden ook al gezegd, en toch hebben de En-
gelschen erleend, 'dlab zijn kommando vier
maal' zoo groot geworden was, en na slinkt
hot Waer. Men zou eerder zeggen dak die
„men's" „ontoerekenbaar" zijn.
Doch overgegaan tot do ooriogsfe ten. En
dan eerst nog even teruggekomen op de be
zetting van Pietersburg, wat fooh lub voor
naamste feit der laatste dagen is. Doordat
lord Kitchener in zijn telegram. zoo zorgvul
dig precise het aantal bintgcmiiakte patro
nen enz. opgeeft, laat hij een aijder feit doqr-
sehemeren, nl. dat hst Heino aantal Boeren
dat zich in die strekten bevond, erin geslaagd
is, zïoh' met de a-egoermg, de archieven en de
schatkist ongedeerd terug te 'trekken. D'e
munitie zelf, die d© Boeken voor hun terug
tocht naar een veiliger plaats achtergelaten
hebben, zijn blijkbaar oudei Mausarkogels,
die voor 'hen geen w'aaa-de meer hebben, daar
zij slechts Lee-Melford- en Martini-Henry-ge-
weren gebruiken, die zij op de Engdsohten
bij' duizenden hebben buit gemaakt. Boven-
dten is het. van algam'eenel bekeudlidd, dat
dorre laurierbladeren, die zoo snel moesten
verwiel'ken, omdat de tuinman ze op ijzer-
draad gevlochten h'ad
Zij zweeg, kort afbrekend, en Keppler
schudde hot hoofd.
„Eien zeer fcorto tijd heeft u tot. pessimis-
te gemaakt," zeide hij treurig. „Bod verhoe
de, dat dit rouwkleed een lijkkleed voor uw
kunst worde I"
„Neem, o neen," riep Dolores, „mijn kunst
kan niet sterven, zij' overleeft al haar volge
lingen, ook de besten, de uitverkorenen
„En behoort u daar dan nieit bij? Wie
heeft u geleerd aan uzelf te twijfelen
„Ik twijfel niet aan mijn, kunnen, want
daarvan ben ik me bewust," riep Dolores, en
con straal van echten kunsfenaaustiotö flik
kerde in haar donkere oogen. „Maar," voeg
de zo er zadht bij, „m'aar ik twijfel aan mijn
kracht t"
„Waarom En groote angst' sprak bij.
deze vraag uit Keppler'a oogen. „Zoo moet u
niob spteken, donna Dolores. TJ is te veel
alleen bij' God, dat is hot sletchts, wat uit
u spreekt! Uw kracht? D'e kunst heeft, u op
overwinnaarsvleuge'len omhoog gedragen,
naar d© zonnige hoogten van den roem
„Eu. toen Ikarus te dicht bij de zou kwam,
deed se zijn vleugels smelten, en viel hij in
het meer van vergetelheid," besloot Do
lores zuchtend.
Keppler schudde het hoofd.
„Heen, zoo kan het ni'e't blijven met u,"
riep hij, „u moogt niet in eonzaaarihoid on
dergaan Noodiig gasten biji u, met wio u mu-
sioeieren on goede gesprekken voeren kunt."
„lik heb beproefd, professor Balthhzar hior-
de Boeren te Leydsdorp een patronenfabriek
hebben opgericht, en ook een nog noordelij
ker in de Zoutpansbergen, voor het .geval,
dat zijl het moedig! zouden oordeelen do En-
galschem nog vonder in dia koorts- en berg-
rijke streken, te lokken. Wijl leggen er dan
ook nogmaals den' nadruk op, dat heb een
onvruchtbare opeuatiie is, die de Engelschen
ondernomen hebben d'oor vlam hat. centrum
oen gedeelte van hun troepen to onttrekken,
om zich in het Noorden te nestelen.
Dellaatsta berichten uit. Johannesburg boo-
neai aan, dat, ni e ttege nst aand o er een wa.dhb
gevormd is om de goudmijnen te bewaken,
deze toch steeds blootgesteld blijven aan
aanvallen der onhrea-moeide Boeren, Dazen
hebben nu de mijn biji Modderfontein, in hief
hartje van WaWaitersiond', beschadigd en
deze aanval zal wel heb voorspel zijn van an
dere, die iedere ernstig© poging om heb werk
te hervatten, ijdel zullten makten.
Wij zullen trouwens nog wel van ander©
belangwekkende baweigi ngen, getuigen wor
den, die weldra zullen worden uitgevoerd.
En 'liiea'biji dooien Wij nieit op do Kaapkolo
nie, waar vooral ïn het Oosten, de komman
do's van Krralzinger, «Scheepers en Fouchó
doorgaan met patrouilles te nemen (zie1 be
nedon), maar uit het Noordwesten Van
Transvaal 'hebben Wij sinds voci-tien dagen,
geeni berichten van Metkuan, dia uitgetrok
ken was om het kommando van Erasmus,
dat bij: Kimberley stond, aan te Vallen. Do
la Bey en Beyers, die na hun nederlaag bij
Vaalbaark tijd hebben gehad, om ziteh te her
stallen, zijn weer in beweging en zullen nu
weldra op hun beurt hun .slalgi slaan. Ook in
htet Oosten voorzien wij' weldra belangrijk©
dingen. Botha en De Web zullen daar wel
zorgen voor Smihh-Diorrien en French, die
met hun groote buit (en toch! had French
gebrek aan leeftocht) naar Pretoria ter-ug
motto trekken. De Engtefeclien zijn nog
sböedls niet op de) hoogt© der bewegingen van
die twee generaals. Ei* i's trouwens voor de
En'golschieii nooit iets verontrustender ge-
waeisb dan die periodes van niets vertellen «n
werkelooshteid. Zijl zijn doorgaans de voorloo-
pera van feiten, die de Engelschen euphemis-
tasch betitelen ais „betreurenswaardige voom
ralleu".
Hot wekelij'ksch. bulletin der Kaapsche re
geering mddt ean ovemvinniing der Boeren,
op dien 6en bij Zeekoeriviai- behaald. De Eh-
gelschen verloren één doode, zeg gewonden
en niini SO gevangenen HötzKilfdc bulletin
vermeldt verder, dat een patrouille van. B'ra-
bantb ruiters iin het begin der week in een
bosah is gevangen genomen, teawijl een, an
dere Eiigolsche patrouille gevangen is geno
men bijl Agenthuis in Namalkwailand.
Volgons een telegram nit Kaapstad, wordt
Pretoria op het oogenhlik zoo geducht var-
slerkt dat het onneembaar wordt.
Uit de vcrliezenlijsb: gesneuveld 1 officier,
12 mam, govvond, meest gevaai'lijk, 19 man,
veumist 1 man, aan ziekten gcstonicn. 27
tóén. officier). En dan v-olgt eem compres ge-
draklo lijst van meier dan een kolom van
heen to lokken, maar hij kan eerst later ko
men, in den herfst
„Zoek dan uw- biuen op
„Ik beloof u, morgen aan gravm Schinga
een bezoek te gaan brengen," riep Doloiesnu
lachend, „ik vrees alleen, dafc het voedsel,
dab mijn geest daar ontvangen zal, te zwaar
zal zijn voor mijn zwak versland."
„Nu, en Moimepos?" vroeg Keppler ge-
spvannen.
„Monrepos," herhaalde' ze. „O, dat is een
hof, en aan hoven moet men ontboden wor
den."
Zij gingen pratend op en neer, tot niet
iang daarna Falkner weer in 'de allee ver
scheen, want om naar Mom-epos ie gaan,
moest hiji deze weer passceren.
Hij' had aampels op heb voorhoofd en zag er
somber uit, want zijn vensch, dat zijn moe
der den Falkenhof zon verlaten, was op den
hardnekkigsten en beslisten 'tegenstand van
zijn stiefvader afgestuit.
„Het ie in liet geheel mij;n bedoeling niet,
de heriVaalde, vriendelijke ui tnoodigmgen
an onze lieve Dolores af to wijzen en haar
daarmede te krenken," had. doctor Rusz ge
zegd. „Zij heeft niet® gedaan, wa>b ons zou
kunnen betedigen, inltqgondK'el!, en dab ze
den Falkenhof geërfd heeft, kan ziji niet hel
pen zlij' heeft haar best gedaan, hem af te
staan. Maar op den ijzeien kop van uw zoon,
lieve Adolhteid, lijden alle boter© inzichten
schipbreuk
„Nu, or doef zidi mi^chien nog wol een
andere oplcrsing voor dit vraagstuk voor,"
had mevrouw Rusz met bedoeling geant
woord en ha-d -daarbij zeer haastig gebreid.
doodelijk zieken, bevattend© rncea- dtun 150
In Londen ging volgens -de „Debit Bleu"
gisteravond het gerucht, dat 'ten gevolge van
heb protest van president. Klruiger tegen het
overbrengen der krijlgsgevamgien' Boeren naar
de veapeste deelen van. Engölsch-Indië, 'de
Britseli© regaaring besloten heleft, ze te bren
gen' naar d© Bennuda-ellanden (ten Noorden
der Antillen).
Frankrijk en ItalllS.
Omtreni de feesten te Toulon seint Reu
ter
De S h Louis met president Loubat aan
boord, stcomde tusschen de Italiaansche
schepen door. Do Italiaansobo matrozen rie
pen„Hoeia!" d© mxiziekkoipsen speelden
de „Marseillaise". De hertog van Genua
groette den President van de brug. Begeleid
door vice-aamiraal Macquet on da miinisteis
stapte de President om 2 uur aan .land. Op
de kade waren all© militaire en burgerlijke
autoriteiten vereenigd om den President te
begroeten. Deze -reeds langs den door en baie
geschaard31 militairen afgezeitten weg, overal
door de bevolking warm toegejuicht, naar de
maritieme prefectuur.
Te 3 uur in den middag verliet de hertog
tan Genua de Lep an to, begeleid door
zijn aides de camp en. vlag-officieren. Da
1 roepen bewezen hem de mihtairo eer bij de
ontscheping.
De hertog reed in een landauer naar de
prefectuur en weid onmiddellijk toegelaten
biji den president der Republiek, die alleen
met hem bleef gedurende twintig minuten.
Het onderhoud wais allerhartelijkst.
De hertog overhandigde president. Loubet
mo naam van zijn souverein het grootkruis
der Annunziata-orde.
D'e President stöldei de- miuisLens en de le
den van zijn gevolg aan. den hertog voor, die
vervolgens zijn staf en de vlagofficieren van
bet eskader presenteerde1.
De hertog werd met hetzelfde ceremonieel
als bij: 'de aankomst naar d© haven terugge
leid en weid zeer toegejuicht
Te kwart over vieren vertrok de heer Lou
bet van de prefectuur en scheepte hij zich
in om des 'hertogs bezoek te beantwoorden.
De heer Loubet zond aan, koning Vi'ttorio
Emanu'ele HE een 'telegram om hem zeer
hartelijOc dank te zeggen voor de veulcening
van het .grootkruis der Annunziata-orde. Hot
telegram e'ndiigde 'aldus
,Tk veiztek Uwe Majesteit wel te willen
aannemen mijn oprechte wensrihem voor den
roem van uw regeening, voor het getluk der
Koningin, voor d'e gelukkig© verwezenlijking
van de verwachtingen omtrent de aanstaan
de vermeerdering van 'de vorstelijke familie
en Sen slotte voor d'en voorspoed vaon Italië,
Frarikrijfc's vriend."
President Loubet droeg den mdnieter van
buitenlandscliP zaken Deloassé op, den her
tog van Genua het grootkruis van het Le
gioen van Eer 'te overhandigen.
Toen da President zich naar dei Lepan
te belgjaf, losten de Ttaliaansdh© schepen 21
saluutschoten en hieven de zeelieden zeven
hoera's aan De hertog ontving den President
„Welnu, doe dan zooaie u goeddunkt,
ik betreed den Falkenhof niet meer," had
Alfred geantwoord, en met! een somberen
blik was .hij weggegaan.
Dat hij haar nog eens, na de heden ont
vangen afwijzing, ontmoeten moest, was hem
zeer onaangenaam en de toom, die in zijn
borst woelde, tegen liet onbegrijpelijke ge
drag van zijn stiefvader, tegen Keppler en
tegen zich zelf, maakte dat hij de vuisten
balde en de tandon op elkaar klemde, ioen
hij dd schoone gestalte in hot zwart weer
Voor zich zag.
„Wat heeft zo er mee voor, mijn moeder
en Waar anau hier te binden vroeg hij zich
al, want hij wist niet, dat Do-lores de uitnoo-
digiug in het eerste uur van haar verblijf op
den Falkenhof in *tgeheel met heihaald had
„Wat had' ze er mee voor' Mij) te dicemocdi-
gen on, lo ergeren? Hoe ka.u mijn moeder
weldaden van haar aannemen?"
Mot vlugge schreden ijlde hij vooruit en
stond nu, even den hoed afneniëcnd, voorDo-
ïoreö.
„Ik heb zooeven tot mijn groote verwon
dering gehoord, baronets," zei lfij ijzig kond,
„dat mijn moeder en mijn stiefvader ingevol
ge uw herhaalde uitnoodigmgen op den Fal
kenhof donken te blijven. Dat is mij, zooals
vanzelf ©prc-okt, zeer onaangenaam, -en kan
©techt® door een inrichting van ean eigen
huishouden voor da betreffeudem, of door
een ruime schacfevengoeding
Dolores was zeer bleek geworden en strek
te nu gebitedend' de h'and uit, om verdea-e
woonden af te snijden'.
„Niet verdeoq baron Falknei'j" zeide ze en
mat een krachtigen handdruk. Dei heer1 Lou
bet begroette de Italiaansche) officieren met
een handdruk en werd daarop door zijn gast
heer naar het e era-salon geïedd, wlaar beiden
zich twaalf minuten lang onderhielden.
Na zijn terugkeer ontving president Lou
bet aan do prefectuur de overheden en de
Vereianigingen en begaf zich vervolgens naar
hdt arsenaal, waar een feestmaal was aange
richt ter ear© van den hertog van Genua.
President Loubet stelde den volgenden
dronk in
„Monseigneur,
„Voor a<l'es wil ik onzen dank betuigen
voor do .gevoelens, waaiwan Z. M. de Koning
van Italië ons zulk een schitterend blijk gaf
door zijn prachtig ewkader naar Toulon -te
zeilden. Frankrijk juicht van gianechler harte
deze vriendschappejijte daad van uw Souve
rein toe en ik kan daarop niet beter ant
woorden dan door de hoop ntt te spreken,
dab tot Welzijn van lieidei naties de liartelij-
ke betrekkingen, die tusschen haar bestaan,
nauwer mogen worden.
,.Z. M. he'eft de waarde van zijn besluit
nog verhoogd door voor deze gelegenheid aan
het hoofd van het eskader te handhaven, den
doorluchligen prins, die' een. zoo hooge plaaits
inneemt onder do emimdnte chefe van de
dappere Italiaansch© marine. Daarom, Mon-
srign'eur, zijt gij ons dubbel wellcom'.
,,Hc verenek u aan Z, M. don hartólijben
daaric en de oprechte wensehen van Frankrijk
en van d» rogeering d'er Republiek over te
brengen.
„Ila drink op dé' op de gezondheid van den
Koning vian Italië, van do Koningin, van
Koningin Margiherita, van den hertog van
G'ënua, op de Koninklijke, familie, op de ma-
mie on op het Iüail'iaansche volk."
Do hertog antwoordde:
„Mijnbeer d© President,
„Het heeft mijl veel genloegen gedaan dait
ik gekozen Werd oan U den groet van den
Koning van Italië over te brengen. Heb was
mij aangenaam d'ait ik de e'er had, naar Tou
lon 'te mogen komen met het Italiaanscli©
eskader en dat ik in kennis ben gekomen
ral@b uw mooie, machtige schapen, weikerma-
noeuvres ik bewonderd heb.
„Ik zeg u dank voor d© vlciendt' uitdruk
kingen tol. mij gericht, diie volldomen in over
eenstemming zijn met d'e hartelijke ont
vangst, wtaaraan ik do beste herinneringen
zal bewaren na mijn terugkeer in Italië.
„Ik zal met gienoegen aan don Koning de
betuigingen van baa-telijldieid overbrengen,
•-die ons zijin. gegeven door u, door onze Fran-
sc-he kameraden en de bevolking.
„Ik drink op uwi gezondheid, op do Fran-
seho marine, bet Fraaïsche feger e'n het
Fransdhe volk."
fieiaïengdle Wcöccüceïissgcn.
De „Gaulois" vertelt dat miniöbea--presi-
dent Waldeok-Rousseau voomctm'emis zon zijn
zich nit het. politiek leven terug te trekken.
De „Gaulois' behoort niet tot do vriend én.
van den. heer Waldeck-Rousseiau, misschien
spreekt het blad een wensch uit als een ver
moeden. In elk geval lijkt het niet waar
schijnlijk da' d© heear Waldeck-Roussoau zaïl
haar oogen schoten vuur. „D© Falkenhof
woi'dt niet verhuurd nooit; zoolang ik
hier ben blijft 'heb, zooals 't altijd wtus. Wil
len uw! oudera mijn gasten zij'n, zoo zal ik ze
steeds als zoodanig eeren aan één tafel
met mij of in het geheel midi."
Daarmede wendd© Ze zioli! af en ging de
allee uit, schijnbaar onbewogen, maar ïn
haar binnenste bruiste heb van smart,
toorn en pijn.
Eh een stille woede kwam ook in Keppler
op tégen den man, die stom en bleek naast
hem ging, want hij' h'ad haar beleedigd, en
hij, de schilder, had met eens het recht, hier
voor haar op te konten, daar ze voor zich zelf
gesproken had
Ën Falluicr? Hij had zich laten meeslepen
door zijn warm Moed; iiaar< antwoord had'
hem niet beleedigd, want een vilde vreugde
ïu zijn borst zeide hem, Aait zij! niet anders
had mogen antwoorden, dat hij' haar om een
ander antwoord had moeten verachten, en
toch' hij wi'lde haai- haten, tot eiken
prijs; had hij haar ook maar kunnen ver
achten
Dien zelfden dag nog sprak prinses
Alexandra hem hoogst 'tactvol over de park-
aangctogeinheid, en roeide even heb deiieatte
puilt aan van den omgang met zij'n nicht.
„Uw hoogheid moet het mij vergeven,"
antwoordde Falkner koel, „dak ik in deae
zaak niet van dienst kan zijn. Ik heb hoege
naamd geen omgang met do b'aroneis, mijn
nu ja, mijn nicht, en geloof ook, d'ait dat
allés beter door vreemden te arrangeere.n ig."
(Wordt vervolgd
