55"° Jaargang
Donderdag 16 en Vrijdag 17
Mei 1901.
No. 10548.
r&
Eer sie Blad.
lopre BnrprsÉml Et 5-jaript eras
BE FALOimaiWALKMOF.
B e v i c li t.
>-
K e n n i s g e v i 11 g.
MJlTENLAm
EUFEMA YON ADLERöFELD-BALLESTREM.
België.
SCHIEDAMSCHE
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóóv een uur
aan 'iet bureau bezorgd zijn.
Bureau i Botcrstrao* 68.
Prijs der Advertentiën: Van 1—6 regels fl. 0.92; iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeehge voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
ïn de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde ?sï«ï€»et a:«3»c«*êcits#iësa opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, by vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intcrc. Telefoon No. 133.
B o n <1 e r A n k a v o n il verNCltlJnf
«1c „Schleilamsche Courant1' wegens
den Hemelvaartsdag niet.
Inrichtingen welke gevaar, schade
ol hinder kunnen veroorzaken.
Burgemeester en W et ii ouders
van Schiedam,
Gezien het verzoek
lo, van II. L. POOT om vergunning tot
oprichting van een Brood bakkerij in het
pand staande aan de Niouw&trnat no. 14, ka
daster sectie C no. 027
2o, van de Firma M. VAN EMDEN <im ver
gunning tot hol plaatsen van een stoommachine
van P/a paardenkracht tot het bteken van me
talen op hot peicoel open grond aan den Finn-
kelambchen dijk, kadaster sectie L no. I74D;
Gtdet op de bepdingen der Hinderwet;
Doen te weten
dat voormelde vei zoeken met de bijlagen op
de secietarie der gemeente zijn ter visie gelegd
dal op Woensdag den 29slen Mei a.s., des
middags ten 12 me, ton laadhuizo gelegenheid
zal worden gegeven om bezwaren tegen het toe
staan van die vei zoeken in te btengen en die
mondeling of schriftelijk toe te Iithien en
dat gedurende drie dagen, vóór het tijdslij,
biet b «ven genoemd op de sect etarie der gemeente,
van de schiil'tuieii, die ter zake mochten zijd
ingekomen, kennis kan wonlen genomen.
l£n is tn-'i viin afkondiging geschied, waar het
behooit. den Joden Mei 1901.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
VERSTEEG.
De Secretaris,
G. J. BISSCHOP.
te SCHIEDAM.
Voor liet toelatingsexamen dal in tie eerste
week van Juli zal plaats hebben wotden he-
langhebben veizocht aangifte te doen vóór
9 Juni a.s. bij den Directeur,
De Directeur der lloogere Burgerschool
A. A. BEEKMAN.
Algemeen uveraielfS,
SCHIEDAM, 15 Mei 19U1.
Xuld-Alrika.
Van. het Ooriogaterrein.
Kitchener zwijgt heden, maar in plaats
van zijn opsomming hebben wij een officieel
Roman van
64)
Buiten op» do gang moest hij diep adem
halon, zóó diep, dat hij het knoopje van zijn
linnen boord moest losmaken, omdat hot
hem lei nauw was.
„Hot was de laatste poging," steunde hij.
„Van hoop tot wanhoop, van do oerste brede
in den afgrond geslingerd to worden, dat
doet de zenuwen aan. O, Dolores1"
En hij maalcto het knoopjei weer dicht,
want de zelfbelieorsching was Zijln eerste le
vensprincipe.
„Ik heb het eerlijk gemeend kan ik het
helpen, dat het. niet aangenomen wordtV
vroeg hij. zich zelf af. „Eerlijk, werkelijk eer
lijk, want ik ben geen hoofdman van de Zoe-
loekkffers en geen schurk, wien het om het
slachten tc doen is. Dus nu geduld', geduld
Daarmede heeft Napoleon de Wereld over
wonnen en met hem zeg ik: Tout Ie monde
vient a celui qui sa.it attendro."
■O, 'gij trotsolie mevrouw Rusz, wie liet ge
nadebrood in dit huis altijd zoo tegenstond,
u hadt Gons moeten, weten, dat nu de mis
lukte poging van uw1 echtgenoot om hoofd
opzichter ovör deu Falkcnhof te Worden,
deze de „grap" dei" vrijvrouwe met den bu-
rcauclief voor bitteren ernst opgenomen had!
„Want," zoo had hiji geredeneerd', „wie hlet
kleine niet eert, is liet groote niet weert,"
en eenmaal in het nest, zou de onbekwame
Enge is wel op zij te schuiven en liet verlei
delijke baantje, dat hot inkomen van ieder
professoraat verrö te boven ging, toch het
document van de regeering gekregen, dait te
gen een ontelbaar aantal lijstjes van den ge
neralissimus opweegt. Wij bedoelen het
Blauwboek, dat de liberale afgevaardigden
aan bef gouvernement ontrukt hebben en
dat eon opsomming geeft van 'b aantal hoe
ven, die door dö Engelsche brandstichters
vernield zijln. Een kostbaar document! Het
geeft ochter slechts een d'eel dea- wreede
waarheid. Elen groot d'eel van het werk dooi'
generaal French in hot Oosten in Februari
en Maart verricht, is overgeslagen, evenals
dat van de coionnc-Plumer in heb Noorden.
In werkelijkheid tóbben de Engelschen over
al, waar zij gekomen zijn, tot stand gebracht
wat een Belgisch sdhrijVer eens zeide: „Er
zijn geen huizen meer langs de wegenEi-
zijn geen torens m'eer in heb veld 1 Eir zijn
geen molens meer in dé weiden!" Want do
Engelschen hebben ondea- allerlei strategi
sche voorwendsels dorpskerken verbrand,
molens verwoest, maar het 'Blauwboek zegt
er niets van. Maar tot nog toe ontkendta men
in Etagéland', op bevel natuurlijk, alle daden
van wreedheid, die men aan het Engelsche
leger toeschreef. Nu erkent men tenminste
een gedbelte in een officieel document. Dat
Blauwboek mo'est Roodboek h'eeten. Het is
liet Boek van 'Bloed en Vuur, dab het Rood
moest doen stijgen niet alleen in heb aange
zicht van het Engelsche) volk, maar van alle
regeeringen, die zonder protest hebben toege
laten dat met het aanbreken van de 20ste
eeuw misdaden plaats hebben, die de geschie
denis van A'ttila's veroveringen niet zouden
ontsieren. De regeeiïng heeft d'oor heb publi-
ceeren van dit document scherpe wapens ge
geven in de handen har er tegenstanders.
Naar aanleiding van 't Blauwboek schrijft
de „Petit 'Bleu"
„Omdat President Kragcr en de andere
vertegenwoordigers van Transvaal en deu
Vrijstaat in stilte Werken en men oogen-
scbijnlijk niets van htm werk ziet verbeeldt
men zich' ten onrechte, da het aan Engeland'
geoorloofd zal zijn, zijn misdadig werk ten
emde te brengen. Meer dan één aan Enge
land vijaud'ige mogendheid houdt zich rustig
omdat zij. er belang bij heeft, Engeland zijn
vrucht el ooze veroveringspoging te zien Ver
volgen tot liet uitgeput is, of omdat sommige
omstandigheden haar interventie in den weg
stonden of nog in dein weg staan. Maar wij
behooren tot de goed-ingelichben, die weten
dat er een voor de Republieken gunstige
strooming ia, Waarover wij niets laumen
zeggen uit vrees het weak te belemmeren in
zijn voortgang. Wees er zeker van, dat den
dag, waarop Engeland zal mcenen te kunnen
zeggen dat hot definitief de Boeren overwon
nen heeft indien die dag aanbreekt
Engeland een of meer mogendheden teigen
zich zal zien ophtaan, die het de vruchten
van zijn overwinningen zullen betwisten en
dio zullen eischbn gekend te word'en in de
sindregeling. En Blauwboeken zooals dat,
hetwelk gisteren door de regeering openbaar
svtt-ucmmwda
zijne geworden zijn. "Want daarin zijn de
mcnschcn niet beter dan de dieren de een
sloot den ander er uit, als hij. diens nest
voor warnier en beter houdt. „Nur die Dum
pen sind bescheiden," zei de Goethe, en die
heeft liet leven toch zeieer begrepen.
Dat doctor Rusz niet veel lust had den
Falkenhof cn daarbij de vlecschpotten van
Egypte te verlaten, om in een wereld, die
hem vreemd geworden was, e.en bestaan te
zoeken, van welks zekeaheid en toereikend
heid' hij niet overtuigd was, was hem eigen
lijk niet kwalijk te nemen. Aan een dagelijks
kosteloos gedekte tafel, die onder het. bestuur
van de nieuwe bezitster veel overvloediger
geworden was, Schrijft men gemakkelijker
een geestig-aesbheiisch artikel, dan hij het
angstig toegemeten brood om het lieve lo-
O O O
ven, en al behoorde doctor Rusz ook tot die
genen, d'iei zelfs in de eenzaamheid niet ach
teruit gaan, omdat zo den drang tot verdere
ontwikkeling in zich dragen, hij1 wist toch
zeer goed, dat do tijd veel gapingen in zijn
kennis veroorzaakt had, en dat het hem
zwaar zou vallen, om in de wereld ocnigszins
fatsoenlijk voor den dag te komen. Aan d'en
anderen kant had Dolores ook geen. reden, do
familie Rusz voortdurend als een noodzake
lijk kwaad onder haar dak te houden, want
al imponeerde haar ook zijn kennis cn al
was zijta. persoon haar ook niet juist onsym
pathiek, kon ze. tocih aan mevrouw Rusz geen
greintje toegenegenheid verkwisten, integen
deel haar tegenwoordigheid was haar zoo
antipa thiek, datziijjze, waar het slechts ging,
vermoed. De koude), harde vischoogen van
deze vrouw boezemden haar een afkeer dn,
dien ze niob overwinnen kon en al had zij
zich ook voorgenomen, Latei- weer een nib-
is gemaakt, zullen dan een krachtig hulp
middel zijln."
Do minister van oorlog heeft verder be
kend, dat er in n maand in de Engelsche
kampen van de 5,621 vrouwen 80 gestor
ven zijln en van do 11,245 kindoren 261, d.
w. z. een jaorb'jksohe sterfte van 170 per
1000 voor de vrouwen en 260 per 1000 voor
de kinderen, terwijl d'e normale sterfte is 16
a, 20 per 1000.
Dat heet nu brengen „de Engelsche be
schaving" E'n de zoogenaamd beschaafd'e
mogendheden zien liet. aan
De oorzaken van die vreeeelijke sterfte
kan men lezen in den brief van mevr. Max
well (een Amerikaansche van geboorte, cckt-
genoote van d'en Engelschen gouverneur van
Pretoria) gericht aan de „New-York He
rald"
„Ik vorm een fonds om wanne kleederen
te verschaffen aan vrouwen en kinderen, die
in de) Zuid1-Af rik aan sch e kampen onderge
bracht zijn. Yblen ondcir hen zijn van alles
beroofd en kunnen zich niet. beschutten te
gen de koude, die nu begint to komen.
„In naam van die kleine kindeten, die in
open tenten leven, zonder middelen om zich
te verwarmen en de slechtste Heeding heb
ben, vraag tic uw hulp. De Engelsche kampen
in Transvaal alleen bevatten meer dan
22,000 van die vrouwen en kinderen, die al
len aan de hoede van mijn man zijn toever
trouwd. Hoewel ik alles in heb wérk heb ge
stold, is de onderneming te groot dan d'at ik
■haar tob oen goed einde zou kunnen brengen
zonder hulp van buiten.
„Engeland is zoo uitgeput door het 'geld,
dat het ui gegeven h'eeft voor zij.n eigon sol
daten, vrouwen en kinderen, dat ik mij tot
mijn Amerilcaanschb landgenooten wend'(on
der welke ïlc weet, dat velen sympathie heb
ben voor de Boeren) om hun hulp te vragen
voor die vrouwen en kinderen, die geen
haard hebben.
„Zelfs indien de vrede spoediger gesloten
werd, dan wij1 Verwachten, zou dit weinig of
geen verandering brengen in den toestand
van velen dier vrouwen, wier maunen ge
dood zijn. wier huizen verwoest zijn.
,,Ik zal zeer dankbaar zijn jegens alle Ame
rikaansche bladen, die dezen brief willen op
nemen, opdat mijn oproep allen bereikt, die
medelijden hebben met kleine ikinderen, die
lijden."
Iedermaal dat de Engelschen zull'en bewe
ren, dat men ze belastert door hen te verwij
ten de vreeseïijke ellende, waarin zij de viou
wen cn kinderen laten leven cn sterven, moet
men hun het Blauwboek voorhouden en de
2'eiuigenis van die Amerikaaiische vrouw,
echtgeuoote van den generaal, die deze
22,000 ongelukkige slachtoffers van Brilsche
„beschaving" moét bewaken.
En toch r.iettegenslaande al die wreedheid
cn pogingen om hoe dan ook de Boeren to
overwinnen, het lukt niet. Daarom naar een
noodiging aan lïet echtpaar, uit familiebe
trekking, to doen toekomen, toch zou zo er
rich op verheugen, wanneer zo mevrouw
Rusz niot meer behoefde te ontmoeten. En
nu wilden ze nog tot den herfst blijven
meer dan een kwart jaar misschien Dolores
had Wel is waar over dio gedwongen gastvrij-
heid gezucht, maar zich vast voorgenomen,
zich te bedwingen en hun beiden het verblijf
op den Falkenhof, zoolang ze haar gasten wa
ren, zoo aangenaam mogelijk te maken en
hun to bewijzen, dat ze niet in de voetstap
pen van haar oom zaliger trad, die'het ge
dulde paar hot genadebrood gaf. Zij. gebruik
te dus met lieli eeu gemeenschappelijk laat
ontbijt en dikwijls de lunch ook, zonder zich
in dit opzi'cht dwang op te loggen. Voor het
overige werd de bediening van het paar veel
beter.
Doloi'es had, toen doctor Rusz haar boven
in haar torenboudoir verlaten had, mecha
nisch eon lucifer genomen en de stukken van
de voor de grap opgestelde oorkonde in den
schoorsteen verbrand'. Zij wist zelf niet,
waarom ze het deed', maai' het gebeamt dik
wijls dat de handen iets doen, waarvan de
mot andere dingen bezige geest niets afweet.
En toen ze zich voor den schoorsteen zette,
en toezag hoe de vlammen de stukjes papier
begonnen te verteren, toon schoot haar op
eens het eerste gedeelte van den wonderlij
ken droom te binnen, dten ze onlangs ge
droomd had, hoe doctor Rusz haar een pa
pier gegeven had, cn zij het verscheurd en
verbrand had. „Dat is merkwaardig," dacht
ze, cn toen herinnerd© ze zich, hoe. ze verder
droomde, dat doctor Rusz door den schoor
steen verdween. „En dat is onzin," ze'ido ze
voor zich heen, maar stond tech op en be
amier middel gezocht, en als men den cor
respondent \an de Daily Mail" te Pieler-
mnntzburg triag geloovett, heeft het Engelsche
legerbestuur nu hèt mi Idel gevondeude
Boeten zullen overal in een driehoekig cor
don gedreven worden (als zij dat willen
tenminste) en dan zal het gras van alle kanten
in brand gesloken worden. x>Men zal het,
besluit de berichtgever, in het eerst wreedheid
noemen, maar in werkelijkheid zal het de
opt echtste teei hartigheid zijn, daar het misleide
gros van de Boeren er toe zal komen om de
jjdelbeid van alle verder verzet in te zien".
(Een verzet tegen lucifers.)
Hoe knap de Engelsche regeeting in het
niet geven van nieuws is, daarvan loveit
hetgeen de nManchester-Guanüan" zegt weer
een aardig staalije. Dit blad verneemt n.l.,
dat Hoopsttul in den Oranje-Vrijstaat acht
maanden lang is belegeid en dat het beleg
van Mafeking er niets bij was
Sprigg, eerste-ininister der Kaapkolonie,
zegt dal de geiucliten am.gaande een wijn-
ging m het kabinet volmaakt ongegrond zjjn.
V agfewgdte eriesiieeSKrijjeu.
De Union Syndicale t© Brassel bracht, in
een Maandagavond gehouden vergadering
ecu votum u'ib ten gunste der annexatie van
dan Congo.
F r a n k r ij k.
In den ministerraad, onder voorzitting
van president Loubet, betoogde de minister
van buitenlandscho zaken dat Frankrijk zicb
aansloot bij1 de krachtdadige vertoogen ven
de mogendheden tegen de maatregelen, door
middel waarvan de Porto d'en vreemden
postdienst onmogelijk maakt.
Hij voegde er bijl dat 2000 soldaten un
China in het vaderland terug zijn gekeerd.
In venband met de overeenstemming die tus-
suheude mogendheden bij het uitbicken van
de Ohineescho crisis is tot stand gekomen,
zal heb expeditie-corps teruggezonden wor
den zoodra do laatste bepalingen van de ge
zamenlijke nota uitgevoerd zijn, met name
die welko betrekking hebben op do kwestie
van schadevergoeding.
In do Kamer vroeg gisteren Cr;tvu ci-n
interpellatie to mogen houden over d reis
van D'olcassé.
Delcassé zcide Castelin gaarne genist te
willen stollen. Iliji gaf opheldering, waarom
hij zijn Petersburgsche i'eis heeft onderno
men op den dag volgende op 't vei trek van
het Russische eskader nit Toulon. Delcassé
geloofde verder dat het laud in het bezoek
van het Iialiaansohe eskader een bewijs hoeft
gezien van de gocdo betrekkingen tussclieai
beide landen, en in don groet dien hot Rus
sische eskader aan den President heeft ge
bracht, oen nieuw pand voor de bestendig-
gon den schoorsteenmantel nauwkeurig ie
onderzoeken, hier drukkend, daar pogend te
verschuiven, maar zonder gevolg. Nu over
legde ze, wolkc kamer wel aan den toren zou
grenzen, eu daar zij. den Noordelijken vleu
gel nog niet betreden had, besloot ze dade
lijk een onderzoekingstocht in die richting
to ondernemen misschien kou ze die se
dert geruim en tijd onbewoonde kamera in
richten en als suite aan haar eigen kamers
verbinden.
Daar eenmaal genomen 'besluiten altijd
spoedig uitgevoerd Werden, belde ze Ramo,
wien ze haar wenach te kennen gaf en dies
van zijd kant weer met de noodzakelijke
sleutels verscheen, eigenlijk met slechts twee
noodige sleutels, terwijl hij Dolores eerbie
dig mededeelde, dat juffrouw Kohier heel
blij was, de -expeditie niet mede te behoeven
te maken, daar hot in den Noordelijken
vleugel spookte, want ze had, ook in den
laatslen tijd, gehoord dat zachte schreden
door de onbewoonde kamcis gegaan waren.
„Ratten," besloot Ramo betcekenisvol.
„Natuurlijk," knikte Doloics, „juffrouw
Kohier is uiet gelukkig, als ze niet ergens
een spook te vreczen h'eefi."
Ramo opende, vooruit loopend', de ijzeren
deur, die naast den uitgang van de toren
kamer, den noordelijken vleugel bijna herme
tisch van do overige buitenwereld afsloot.
Er vertoonde zich nu ceist aan hun oogen
een eikenhouten gang, welker ramen op den
hof uitzagen, als die van de andere gangen
van den Falkenhof. De deuren, die toegang
gaven tot de kamers, waren vast gesloten
en weerstonden alle pogingen om ze te ope
nen. Aan het eind van de gang ontsloot de
tweede van de door juffrouw Kohier m'ee-
heid van het bondgenootschap tussch'en
Frankrijk en Rusland en het bewijs dat dit
bondgenootschap nooit hechtei- is geweest.
Het land; heeft die gebeurtenis_opgevat als
een aanmoediging oin met de kalmte die een
groote natie past, ie volharden in een be
leid, -waarvan de Franschen niet do laatstern
moesten zijn om do gioote gevolgen te er-
kenncn. (Toejuichingen.)
Castelin betreurde het, dat het parlement
niet in staat is de gedragslijn van de regee
ring te kunnen billijken.
Verschillende interpellaties werden uitge
steld en daarna ging de Kamer over tob do
ord'o van den dag.
ITet moet nog niet zoo geheel zéker zijn,
da Jonnart, de gauvemenr-generaal van Al
giers, ontsiag zal krijgen. Volgens de)
„Tcmps" overweegt Waldcck-Ronssean, of er
niet een middel kar worden gevonden, om
Jonnart tot lier-stel zijner gezondheid verlof
te gev'en, zond'er dat dit stoornis in het be
stuur dor kolonie zal brengen. Wald-edk-
RousSeau stelt er veel prijs op, Jonnart als
gonverneur-gonoraal te behouden.
Sallièrcs, oud-wethouder van den anti-se-
mietischen gemeenteraad 'te Algiers, dio
zelfs ccnigen tijd als waarnemend burgemees
ter is opgetreden, is schuldig bevonden aan
de verduistering van een bcdiag van 95,000
frs. en is veroordeeld tot 15 maanden gevan
genisstraf.
De „Figaro" meldt, dat het ministerie van
koloniën een bevestiging heeft ontvangen
van 't bericht, dat twee Kanaken stam men,
dio weigerden de belasting te betalen, in
Nieuw-Calcdonië zijn opgestaan. Ziji namen
do wijk naar e'en ontoegankelijk gedeelte van
liet eiland, waarheen het onmogelijk is, tioeo
pen te zenden. De autoriteiten h'eibbeii be
sloten te wachten, tot zij zich uit, eigen be
weging weer onderwerpen. Ei' bestaat geen
vrees, dat andere stammen zich bijl dö i-sbel-
len zullen voegen.
Te Parijs weet men als zeker mede be dee-
lcu, dat het Panama-Kanaal aan de Veree-
nigde Staten veikocht zal worden.
Spanje.
De ministerraad' is voornemens, aan Cata-
lomö een zekere mate van decentralisatie)
ten aanzien van administratieve aangelegen
heden toe t'e staan deze decentralisatie zoui
vervolgens uitgebreid worden tob alle pro
vincies. In zake .werkstakingen is de regee-
iing voorstander van scheidsgerechten.
In Sevilla, waar ook al rustverstoringen
plaats vinden, hebben de stakende tuinlie
den de velden, tuinen en warmoezerijon af-
gcloopen, de patroons mot messen bedrei
gende en andere arbeiders dwingend'© ham
werk in den steek te laten. Zij (hebben den
gegeven sleutels oen eenvoudige smalle deur,
en deze, in den Noordelijken toren voerend,
gaf toegang tot den verlaten vleugel, welks
ruime en hoogo kamers het zeker niet ver
diend baddek, door de eigenaars van den
Falkcnhof zoo stiefmoederlijk behandeld te
worden. Daaraan was de overvloed van ka
mera schuld, die in li'et slob was cn
„Maar Ramo, zijn dat de kamers niot,
waarin inijb ouders gewoond hebbenvroeg
Dolores verbaasd, toen 2e verder ging, ter
wijl Ramo voorging, om de vensterluiken te
openen.
„Ja, meesteres," antwoordde de oude die
naar met een zucht, waarmede Dolores in
stemde. Want 20 waren wel groot, die kar
meis en gedeeltelijk zelfs met kostbare oude
meubelen voorzien, maar zij moesten het
zonlicht ontberen en een beklemmende, muf
fe lucht hing in de vertrekken, waarin dö
stilte des doods heerschte.
„Arm© moeder," dacht Dolores weemoe
dig, „en ze hadden geen andere kamer voor
u, dan deze graf ach tige kamerreeks, waarin
gij, dochter van het zonnige Zuiden, jaren
lang weg moest kwijnen en verwelken
Zij waren nu in een vertrek gekomen, dat
geheel ingericht met zwate, uitgesneden,
zwarte eikenhouten meubelen, slechts dezen
cuien ingang scheen te hebben, en door
welks laatste raam een schuine zonnestraal
viel, juist op een dik gevoelden stoel, die in
de Vensternis stond.
„Hier beeft de meesteres altijd gezeten,
op de zon wachtend, en liet dan de zoii zoo
lang op haar gelaat schijnen, tot ze weerweg-
ging,'" verklaarde Ramo bewogen en wees op
den stoel aan hei venster.
(Wordt vervolgd.)
