55Me Jaargang.
No. 10594.
Donderdag It Juli .1901.
Kozen onder de sneeuw.
Aangifte van Leerlingen
BUITENLAND.
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt d a g e 1 p k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weckVoor Schiedam en V1 a a r d i n g e n 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau: Boterotraat ©8.
Prijs der Advorten tiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In do nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Isleinopgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon Ko. 123.
-voor de openbare lagere scholen met
uitgebreid leerplan. j
Ouders of voogden die leerlingen voor
bovengenoemde scholen wenschen aan te
geven, wordt verzocht zich voor 14 *«11
a. s. aan te melden voor meisjes bij mej. A.
KIMMIJSER en voor jongens bij den heer
A. H. L. TIJL.
De leetlingen moeien geboren zijn vóór
1 Januari 1896,
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 10 Juli 1901.
Knld-ifrlba.
Y a® ih©t Oorlogsterrein.
De oorlogsberichten blijven zeer schiarscb,
'teenige wat belangrijk is wordt gemeld door
den correspondent van de iDaily News" te
Bloemfontein, die een verhaal geeft van een
gevecht tusschen Bloemfontein en Kroonstad,
De Britsehe post in een blokhuis zag een
convooi der Boeren dat trachtte den spoor
weg over te steken. De geheele Britsehe macht
rukte uit en viel het convooi aan. Middeler
wijl had een Boerentroep die te voren niet
was opgemerkt het blokhuis bezet zoodat de
Engelschen tusschen twee vuren kwamen.
Zij konden niets uitrichten en zaten leelijk in
de knel totdat een gepantserde trein aan
kwam die den vijand uit het blokhuis ver
dreef. Zes Boeren sneuvelden, dertig werden
gewond en de rest gevangen genomen, liet
convooi werd buit geroaankt.
1
f
Uit Londen werd gisteren gemeld
De «Staatscourant" bevat hedenavond een
lang telegram van lord Kitchener van 8 Mei,
waarin een overzicht wordt gegeven van de
operaties in Zuid-Afrika sedert Maait.
Het telegram zegt o. m. dat de Bóeren-
invallers in de Kaapkolonie ongetwijfeld een
zeker aantal recruten kregen van de kolo-
nische Hollanders; en dat de vriendschap
pelijke gevoelens van een aanzienlek deel
der landbevolking hen ten allen tijde niet
alleen overvloedig voedsel en voorraden ver
zekert, doch dat zij daardoor tevens tijdig
bericht ontvangen van de bewegingen van
de vervolgende colonnes der Engelschen. Dit
zijn twee punten die zeer zeker ernstig in
hun voordeel zijn.
Uit de verliezenljjstBij Vanlbank, 2 Juli,
1 doode, bij Bosmanskop, 4 Juli, 1 gewoncle,
bij Edinburg, 3 Juli, 1 doode en 2 gewonden
bij Weltevreden, 3 Juli, 2 gewonden.
Novelle van
Nataly von Esciistruth.
2)
Nil (had-den Nona's oudetrs tel® dochter
Haar Iruis geroepen etn dia béid© vriendinnen
zaïben nu voor diet, laatst arm. in arm voor
het ©pe-a vehsber van hu® lief, dierbaar ka
mertje, om al' d'é poezie va® de scheiding vol'
bubtiertzoiste -br-anen te gevoélan.
„Nora. zult ge ma met vergeten 1" snik
te O-t-ty en omvaitta db gestalte ha-rer vrien
din vol' hartstochtelijke) teedéihteicl.
Nrara kuste de vragende lippen. „Wat een
godaeMle-, mijn. lieveling! Je weet, dat mijn
latrt jou afcen behoort
O-tfcy irdcdiftibo rich op -en blilate voi-schen-di
in ihet door de maan beschenen gelaat van
de -spreekster. „Neen, Nona! -Da-b weet i'k
nietstiet ze heftig uit„vroeger was ik
daan wel zeker van, maar sedert kort se
dert jet dein dienden brief uiilt Dus-seldorp
kréegb
NtoaU! vertehm-kte «ven. „Maar 0-tty ...ei!
begrijp je niet Wat meen je daarmee?
„Wat rik meen? Dat ge al sedert eenige-
d'age-n een geheim voor me verbergt, Nora
0, geloof niet, dab ik zoo kortzichtig] en
dwaas bekt Ik heb heb wel gerie-n, dioei rood
jo wetrdb, teen. je liet adres z)acig|tl, je (ken
dot liet handschrift keel goödi, etn 'toen ver
liet ja onidletr een voorwend-sél db kamer, om
heimeihjk) den brief open te Idnimcn maken.
Heimelijk, Nora! GélMmm -ook voor mij
Geloof je, diab ik Jileb raiot gerion héb! Wat
zag je er gelukkig uitJe ooge-n- sbraalidten,
Je waart libleleinaal veranderd eai zijt liet
Generaal Baden-Powoll is eergisteren per
stoomschip rUniona" uit Durban naar Europa
vertrokken.
V
In het Blauwboek, waarvan wij gisteren
melding maakten, komt o. a. de volgende
proclamatie van Schalk Burger en Steyn voor,
»Daar Z.E, Staatspresident Kruger en dé
Deputatie in Europa sedert de bijeenkomst
van generaal Botha met lord Kitchener niets
rechtstreeks van onze regeering hebben ve; -
nomen en daar de regeering van de Z. A. R.
het gewenscht achtte dat zij bekend zouden
zijn met den staat van zaken hier, werd op
verzoek van generaal Botha en met vrien
delijke vergunning van lord Kitchener aan
hen een telegram gezonden, waarin de ge
heele toestand werd uiteengezet en opzette-!
lijk werd voorgesteld in het ergste licht;
opdat de raadgevingen van Z.E. en de De
putatie des te grooter waarde zouden hebben!
Hierop liet Z.E. ons weten dat hSg en de
Deputatie nog altijd ernstig hopen op een
bevredigend einde van den strijd, dat na
stoffelijke en persoonlijke opofferingen wij
den ooi log moeten voortzetten en dat van
hun zijde reeds stappen zyn genomen en
verder nog al het mogelijke zal worden ge
daan ten behoeve van de gevangen vrouwen
en kinderen en de krijgsgevangenen.
»Ten einde dit antwoord van Z.E, te be
spreken werd een samenkomst gehouden
door de regeeringen der beide Republieken,
waar tegenwoordig waren de hoofdcommari-
dant 0. R. de Wet, commandant-generaal
L. Botha en ads'stent-commandant J. H. de
la Rey. Na ampele beschouwing van den
militairen toestand door deze hoofdofficieren
en grondige bespreking van de geheele zaak
door beide regeeriDgen werd door beidé
regeeringen het volgend besluit genomen
met. advies van de genoemde hoofdofficieren!
»De Regeeringen van de Z. A. R. en
Oranje-Vrijstaat, gehoord de genoemde hoofd
officieren en in overweging nemende bet
bevredigend rapport van Z. E. Staatspresident
Kruger en de Deputatie in het buitenlandl
nVerder ia aanmerking nemende den goe
den voortgang van onze zaak in de kolonie,
waar onze broeders zich verzetten tegen de
wreede onrechtvaardigheid jegens de Repu
blieken door haar te willen berooven van
haar onafhankelijkheid;
verder overwegende de onschatbare per
soonlijke en stoffelijke opofferingen welke zij
zich voor onze zaak hebben get,roost en die
waardeloos en tevergeefsch zouden zijn bij een
vrede, waarbij de onafhankelijkheid der Re
publieken wordt opgegeven
ȕn aanmerking nemende de zekeiheid dat
het verlies van onze onafhankelijkheid na
de verwoestingen die reeds zijn aangericht en
de geleden verliezen tengevolge zal hebben
de nationale en matei ieele vernietiging van
het geheele volk
sen bovenal in aanmerking nemende den
geest van onbuigzaam verzet, die de groote
meerderheid van onze mannen, vrouwen en
kinderen nog bezielt, waarin wij dankbaar
de hand van den Almachügen Beschermer
zien
ook nu nog; zal ik je eens zeggen, waarom?
Jo hebt een portret gekregen van iemand,
die j© vetell ach' duizendmaal diorbaarder
is dan ik!'"
En Otfcy drukte lsaa<r gezichtje snikkend
tegen den schouder van haar vriend-in aan.
Nora von Rastatb was vuurroodi geworden.
Zij haaMte duep adeui err d'iuktie dia 'bevende
gestalte der kleine vast en innig tegen zidli
aan.
„Neen, Otty niet duizendmaal dier
baard er; Wel ach, wiel echter even lief
als jij'i" zei de 20 2ackt met h'aiar Weiefce-, ziel
volle stem.
Otty Florenoius-h-ie-f plotseling tot hoofdje
op „Dus todh' O jij stout-eatEn daarvan
hieb je mij mots gezegd'? Is dat een eerlijke
vriendschap, zeig?"
Nora, wrong] 'zich d<e bevende handen.
„Vergeef met, Otty! I-k zie zelf m, dat ik
misschien ongelijk Wad, je iéts te verbergen,
wat reeds jaren lanig mijn gehéele 2iel ver
vult! Maar er rijn gevoelens die met ver
laagd mogen worden dooi4 ijid'el gesnap cn
I100 toil-iger ons e-en -gevoel jbI, dies tb zorgza
mer verbergt men het!"
Een kkwbe-n strijd strééd' zo met zich zelf,
toen echte-P slo-eg 20 d'e armen om Otty heen,
keek ih-aar ernstig aan en 'fluisterde„Meent
@0 hélt oprecht met 1110, Otty van gan-
sche-r Junto eerlijk!?"
D'é kleine vouwida Oiïiös'tigi d'e handen over
de borst. „Trouw to-t 111 den dbod!1 Ik zall
ja geheim eleuwig bewaren
Nora kuste' -baar op dé lippen -trok bet
donkere krulkopje, naar rich toei en) fluister
de „Hoor dan. Een half jaar na mijn -béliji-
-dienis, brack-ten mij® oudere mijl Zalf ilrier-
liie-otf, naar do kostschool, waar aid tob mijn
achttiende jaar zou blijven, want in ons
«besluiten
«dat geen vrede zal worden gesloten en
geen vredesvoorwaarden zullen worden aan
genomen door welke onze onafhankelijkheid
en ons nationaal bestaan of de belangen van
onze kolonische broeders zullen worden prijs
gegeven
»en dat de oorlog met kracht zal worden
voortgezet door maatregelen te nemen noodig
voor de handhaving van onze onafhankelijk
heid en onze belangen.
In de gisteren gehouden bijeenkomst van de
liberale partij in de Reform Club zeide sir
Henry Campbell Bannerman, dat de verschil
len in de partij, die door velen betreurd
worden, in werkelijkheid niet zoo zeer ge
rezen zijn met het oog op den oorlog als
ten gevolge van persoonlijke quaesties. Deze
toestand is in den laatsten tijd verergerd.
Het is thans tijd om aan dezen kleingeestigen
naijver een einde te maken, anders zal de
liberale party daardoor te gronde gaan. Sir
Henry zeide geen man van een uiterste
richting te zijn, en niet voor de uitsluiting
van eenige groep van liberalen te wezen,
maar hij moest aandringen op samenhang
en eenheid in de party.
Over den oorlog sprekende zeide sir Henry,
dat die moet worden gebracht tot een roem
rijk einde. Naar zijn meening moet amnestie
een der voorwaarden van de regeling zijn. Bo
vendien moet Engeland vredesvoorwaarden
stellen. Wij moeten, zeide hij, het zwaard in
de eene hand en een olijftak in de andere
hand hebben, en ons geneigd toonen met
onzen dapperen vjjand tot een vergelijk te
komen.
De heer Asquith zeide, groote bewonde
ring te hebben voor Bannermati's eigen
schappen. Hij ontkende, dat er eenige intrige
of samenspanning bestondmaar hij eischte
dat zij die met den leider verschillen in
meening over den oorlog, vrijheid zouden
hebben hun zienswijze uit le spreken. Van
harte sloot de heer Asquith zich aan bij de
motie van vertrouwen in sir Henry Camp
bell Bannerman.
Nadat nog sir William Harcourt en sir
Edward Grey hadden gesproken, werd de
motie van vertrouwen eenstemmig aange
nomen.
Hlelfc „HM." is» in tot bezilt -gekomen va®
een brief, dio een eigenaardiig lichlb weapt op
-cbet geaieesk-tmidiigto behandeling der B'oetiren^
vrouwen en kindwen 111 db recaitc'eri'ta'ado's
Wiij laiton dliieai br-ief in zijjn getobl uo-lgeai.
Johannesburg, 6 Juni 1901.
A'an -den toer W. K. Tiiriked-,
GenaraaibSupeaanLeUi-dent Burgetiicainpeai,
Jiötamieisb'iiirg.
„Een. diio-evig, hartvd-sdieiirenid! nefais
voimeai <Jb mede-die elm-gen, die u van bijid-
to't itij-d in d© plaatselijke- „Gazette" getef-tl
over de st-cifgevall'en, dib in het kamp ihiieir
voorgekomen, zijïn, zoo droevig, dat men ga-
schokt woitth, eoi zich. een gevoel van d-iepet
kleins geboorteplaateje had ilc geen gelegen-
li'end, mij m de nuuask t& bcikwiam-etn. Wo
reisden oven* Dussöldorf en aan ihe-b station
ontving ons de zoon van een antiembn vriend1
ni-t papa's jeugd. Hij heette Raoul von Glür1-
nisoh en oaitwiklceLdo zij'n groot sclmil-deaitn-
leait op d-e Academie te Dxitsstel'doi-p. O, Gtty
wat e-on oogeiiblik ,toem ik voor h'e-t eei-st
die oogen Ztig! Ik ben sedert -daien een
stal, mistig meisje geweest, ïfc heb nooi-t ge
dweept e® me dkn lubr -en dan daar voor ge
in teaiesseerd', zoo-als jij, kl-eine vlind'erl Hki
ben. zwaaatiillend en ee-n gevoel dat. me be-
heerscht is geen éóndagsvliieg maar eienstuk
van msjn leven, -een dbel van mijzelf. Nooit
tevoren had ik iemand llcerem kennen, -dio
zoo'n diepen, 011 nitwisohba-ron indiaik op mi)
maakt© als Raoul' Zijn rdleale, zonnige
pöhioonheid betoovcredie me, zaj'n beminnelijk-
hesid detód! mijn. hart sneller kloppen, rij®
kunst, zijn gTOote ontwilékohng -impoueerdo
me Etti 't was, alsof een geheime toovea*-
maeht ook zijn li-art in- banden had gelegd.
Inniger en toeidbrder rustto rijn blik op mij,
la-ng-er hield hij mijn hand- vast, beteekenis-
vol diiukta Jn.ii ze.
„Juff-rouw Nora wiee-t u wél, wa-t ik
yraoig zon wi.lilm
O
Ik keek vragend in zij'n zielvolle oogen.
„Als Ingeborg zou ik u- willen sclia-M-eren
riep hij- harCs-toahtelijk. „Op ©en rots aan do
ze© zittend', tob blond© haar fl-.idd'orend in
den wind, den valk op d© hhnd en den blak
verlangend gericht op de grauwe Noadlanid-
sdh'ö zee
Konut fernhin schn
Dio segel wehn
Ach sic diirfon Fritjof auf weitera
Meeren geleitcn!"
„Ik weird, ze-er veulegeu bij| zijn rile-iendb
ditofhieid opdliingt, hetbweïk -berusting en ISji-
deli]k toezien bij zulk een afgiijisél'ijlken toe
stand1 ten «enenmale onmogeilijlk maakt.
Wanneer men deze- lijkten1 nanwloeuiriig in
ziet On db oorzaken van dien dood! nagianit,
kan men- tot .geen .and'ere- gevolgtrekking ko
nten, -dan -da-t daar iéts heel veaketercfa
sdbuilt.
Is hief. de hygiéuisclio tfoesteindi? Nben, d'e
voLijvori^te en eniCT^eke supclniinlbodient Weeft
al tot mogelijke óm dat opzaclit gedaan.
Is tot igbbreto aam gesdiiikltei voeding?
N-een, ik herhaal dab d)e supcainibonctenit naar
plicht en geweten naar e-em veirbeteri-ng go-
stretefd hloeft van dia eaigeirlljkd voodlmg zoo-
ak die w-as vóór hij het bestuur van de pl'aats
op zich) nam.
Is het slechte) huisvesting of onvoldoende
kl'aedmg,? Ook in dat opziohW kan veel ge
zegd wo-r-den, da-t voor den superintendent
pleit, due zoo goed mogelijk heeft gebracht
alles te régolen. Hierin is htijl eclilter dbor
don stand van zaken onder ©en vreeger sit-el-
sél in vel© opricliiL'en tegengewerkt.
Maar nn kom-t ©en andere cn meer emsl.i-
-ge vraag.
Ts het) gebrek aan bavocgdie miediscJie- htulp
of aan een nted'egövoetlend) ganoasknndng en
Vöiqa-tegeard' personeel?
D'eze vraag is moeii!Li]jk' te -beantwoorden)
als men m -aanmlerMng n-eem-t dlaib daar
sleolits één dokter is, bell'ast met db zo-rg
ove-r helt gblieal© kamp van 30003500 -be*-
woueirs, waarvan hét me'eremidoel tkindene-n
wanméei" men bedönilob dak -dlré -dlok-ter Ver
klaart niét in staat te zijn, die menigvuldiigie/
ziektegevallen -to -behandléllen; .d'at heit mtóei-
rendoci di-er gevalle® van -dien aard Is, dlalti
z© niet deal dood -ban gevolge beho-evem. -te
hebben of zoodanig -dat db lijders atedleilijber-
wije© luersteiM-ing khnnon en .mogen verwadir
-ten; als men Weöt, da)t dia dlototer op zijn
laatste standplaats geen noeniemswaardliige
praktijk had, maai' zi-ahl mot idiaman'bw&is-
sahen l>erig hiél-ddat di© -dokter nieib slectblte
onsympathiek, maai ook nortoh is tegenover
de ongeilukkigen onder zijln'tltforiolab; als men
verder hoort van étage-® rul tot hospitaal -aan
pa-tliëmben 'teegobradit, van vijianidiig optrei-
-dbn tegenover deEo-liöden -en gebrek aan er-
bamnóng of modeilijiden jegens ten, dat liijt
heit toestaan van genoewk-unid-ilge verpleging
aan ou-d'on, zwakken «n hersteilitenden 'Lo-
perikt. en spot mét den godsdienst van do
burgers en hun eertdieiiéb, ©nisitrige- besmot-
telijke riekten niet osoteert, zooals hot be
hoort en m'eu zou verwachten na d© waar-
solmwtoiiidö ervaring, d'io hijl pas ilitofit opge
daan.
Wanneer men dan tolt fait ito. aanmerking
neieint, d'at hét meenen-d'eoli dbr sterfgevallen
is voortgekomen uit Meüio ongesteldheid-ein,
op zichzelf ongevaarlijk, wdlto -dei memschen
teihufe zóó halilb acht-en, dab Zijl zie zelf gene
zen, -d'an is het zeker me-er date tij,d, d'at ca1
wooid'en, nog veulagoner sloeg, ik den blik
neer, boen ik hem in de ooigen za-g, die nog
vc-el me® -.och Zoo onaimdiig meier zoidbn,
dan deze woorden
„Mijn vader lachte. „D'at zou werkelijk
■oen mooie sdlirMbrijl kunnen Wordbn, Raoul
"Vooreerst moet ja nog maar wat vóórstudies
maken, en Nora spebl't nog twee of drie jaar
vingoioefeningen en sonates op de kost
school 1 Als ge beiden dan klaar rijt en mijn
meisje komt thuis, kom ons dan ©etas bezoe
ken, vriend Gkirniisoh, en schilder dan Inge
borg
„O lioe juichte mijn ihart bij diecze gedadh
te, wat flikkerde -liet venuadeailljk in mijn
oogen 1
„Na den middag voeren we d'em Rijh af,
en Raoul begeleidde 011s. Hot was een avond
vol maneschijn zooals nu' Zacht en -geu
rend -toovoraohtag schoon en vol bloesem
pracht, als die Meinacht, toen -de T-iompe-ber
onder tot torenvenstentje van zijn Mauga-
reta üi-ad' 011 heb lied blies
Jung Werner is der gluekseligste Mann
im ROmischen Reich geworden
„A0I1, Otty, ook ik werd -in dien lentenacht
tot gelukkigste- wezen op Gods anrdibodfefm i
Raoul stond naast nv© op hot sdliip en
noat als ik van de pracht, die, in ziltoren
lichtschijn gedompeld, aan ons voorbij-tarok.
„Plotseling 11am hij- mijn hand 111 die-
zijne, drukt© z© hartstochtelijk innig en
boog zich tot 1110 neei, hooi dVaht. Wat hij
toen in- mijn oor fluisterde 0, ik wee-t heb
nog pmhcB en zou tot toch niet girlaag her
halen Maai" m dat heilig© uur veiioofdbn we
ons en riet ge-, Otty, dut is id1© teden, waarom
ik me zoo van alle genoegens terugtrok;
waarom ik naar geen an-deiro h'eKi'on. -keeikien
geen attenties e-n huldigingen duld'd'e. Ik heb
in helt kamp eon verandering woüdlt b-eWerk-
sbeliligjd.
Daarom, mijltilieer, db© ak een beroep op
uw gevoel van -liii-miainilteiit etn ireclitvaapdlig-
heid en verzoek u dien lang nie-b benijdbns-
waandagon toostbanid- in- ernstig© ovearwéging
t© neaneai, van de vrouwen en ikind,eirefli die
uiit hiuin huizen weggeslenrdzijln, zond-er öeniL
-ge andlere aieden-, dan hun dlÜepa vad'eriiaitrdig-
liefd© on dd© nu gedwongen zijl® onder zulke
omstandigheden samen te leVen, terwijl ioöhl
minstens -een vaiienidcttijlk© ein- med-elijd'ende
befli'andieling van dWyba4 en verplegers mag
ve-rwaclilb worden. Ook verzoek ilk u zoo spoe
dig mogelijk -dleze zaak nauwkeurig -te on
derzoeken, want een sterftecijfer van 170
pea" week op ongeveer 3500 111 en senten lisoem.'
toestand, dn© voorzeker ni-e-t mag) bestaan.
Uw gehoorzame, dSetoaresse,
.TESSIE BRANDON."
Gemcagde SSedcdedSngen.
Engeland.
De »Times" verneemt uit Gerlogive dat
de fanatieke Mullah er in geslaagd is zich te
onttrekken aan alle nasporingen van de Abes-
synische en Britsehe troepen.
De Abessyniërs brachten daarop diens
bondgenoot van de Rer-Ibrahim een gevoelige
nederlaag toe.
Frankrijk.
De tFigaro" weet mede tedeelen, dathet
Vatikaan bij de regeering een diplomatieke
nota heeft laten indienen tegen de wet op
de congregaties.
Max Régis, die naar het schijnt vrijwillig
van het bnrgemeesterskussen is opgestaan,
heeft alweer een nieuwe zitplaats gevonden
door zich Zondag te laten kiezen als ncon-
seiller-general" van Algiers.
Men is hem dus nog niet kwijt.
Spanje.
Te Sevilla heeft zich gisteren een ernstig
incident voorgedaan, dat nog verder strek
kende gevolgen had kunnen hebben.
De gendarmerie kwam in botsiDg met een
groep werklieden, die weigerden op het bun
gegeven bevel uiteen te gaan. Een van hen
werd daarop in hechtenis genomen, maar
zijn kameraden trachtten hem te ontzetten
en werden handgemeen met de dienaren der
wet, die gedwongen werden een charge te
ondernemen. Revolverschoten werden gewis
seld en een kind werd ernstig gewond.
De burgemeester, die de menigte trachtte
te kalmeeien, werd met steenen en vuil ge
gooid en herhaaldelijk kwam het tot nieuwe
botsingen.
Na enkele uren hard werken mocht het aan
inmiddels aangerukte infanterie en cavalerie
gelukken de orde te herstellen,
Duitsoihjlaxid.
Volgens de »Berliner Lokalanzeigcr" sbij
Raoul liefEn deze liefde zal mijn g-eteele
leven vulkanJe kunt dat nog niet -begjrij1-
pen, lieveling, want je vlin-dteractobigei luartje
di'eefb db giroobe, Jxeildge en Wate lief dé, dia
zelfs den dood) 'tlrotstort, no-g mot lee-ren ken
nen
„Maar ak zal zé leoren kbnnen, Nwa!"
riep Heb jonge meisje met gloeiend© wangen)
en omarmde levendig ihaar vriendin-, „en ik
zal zoo liefhebben als gij! Trouw tot in den
<IoodO, wee mij, wanneter dé uitverkoren©
mijns ih-airltctti mij geen wederliefde schenkt
Ik zou ten onder gaan bij, zoo'n ongeluk
Maar waarom nn aan zoo iels tó denken
Juist nu ok me zoo graag met je zo® venikeu-
gen en van louter geluk het zou 'kunnen uit
jubelen' De brief uit Dusseldo-rp was na
tuurlijk van hem, „dtem Heaul-ichsben von
Allen" en iioefb jé zij® portret gezon
den en wat gts-sdhrevetni?"
„Wat liliji sah,reef 1" Nona glimlaphl® gMiik-
zalig. „D'ait hij nu mijn vaide-i- awi rijt® woord)
wil honden en nana- ons toe wil komen-, om.
zijn Ingeborg te schilderenfhüisbeirde zo
en streek mot dé hand -di'oomemg ©ver haar
gl-anzig, 'blond haar. „Ach, Otty, jo wieet nieit,
wat dit wederzien voor me zeggten wi' Hiet
toppunt van all-e- geluk' De vorvullmg vaai
al mijn zaligste Wenschen, db verwezenlij
king van alles wat do stoutste dkoomen
iernan-d kunnen voortoovoren 1"
Otty nam hrt gloeiende- gezichtje, van do
spreekster busscto® haar kleiné, warm© han
ds® en Icuste. li-aar stormachtig wangen- en
mond.
(Wordt vervolgd.)
