Woensdag 24 Juli 1901.
No. 10605.
1 55"° Jaargang.
Quark's Lievelingsnaam,
Kennisgeving.
De Burgemeester van Schiedam,
UIT DE PERS.
i. 6)
«UITEIÏLAND.
SCHIEDAMSCHE COURANT.
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weckVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent,
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau s Boteratraat 68.
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde bieimtt mdoortentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bjj vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
latere. Telefoon Ho. 123.
in» E
Schietoefeningen.
vestigt, op verzoek van den heer Commissaris
der Koningin in de provincie Zuid-Hul land, de
aandacht van belanghebbenden bij de scheepvaart
op het hieronder volgend bericht aan zeeva
renden
Schietoefeningen op de Harssens, Reede van
Texel, 8® District.
Volgens inededeeling van den Minister van
Oorlog zullen op 24, 25, 26 of 27 Juli a s.
schietoefeningen worden gehouden van het fort
op de H a r s s e n s.
Er zal gevuurd worden in Oo telijke lichting
met kanonnen van groot kaliber (30 c M.), bi]
welk vuur de reede tot op een afstand van
9000 M. van het fort onveilig moet worden
beschouwd en waarbij geen vaartuigen ten be
hoeve van de veiligheid worden uitgelegd.
Op de dagen, waarop gevuurd wordt, zal van
het foit een roode vlag waaien van minstens
één uur vóór den aanvang der schietoefeningen,
alsmedo eeno gekleurde vlag, aangevende de
richting, waarin gevuurd zal worden.
Bovendien zullen op den vuurdag groote
waarschuwingsborden worden geplaatst aan den
ingang der haven en op de batterij V i s c h
markt, vermeldende in welke richting dien
dag gevuurd zal worden, terwijl bij het Torpe-
domagazijn, alsmede aan den ingang der haven,
borden zullen worden geplaatst, waarop is aan
gegeven de beteekenis der gekleurde vlag, als
volgtZwarte vlag beteekent Oost.
(Zie «Ned. krt." r.o. 201.)
Schiedam, 23 Juli 1901.
De Btcrgemeestér voornoemd,
VERSTEEG.»
Leerplicht en reizen.
De Haagsche briefschrijver in de «Tijd"
heeft door zjju bewering dat de Leerplichtwet
een minder druk bezoek van Scheveningen
ten gevolge had, het Sociaal Weekblad het
in het volgend artikel voorkomend stuk in
de pen gegeven met verzoek om opname in
andere bladen.
De «Midd. Crt," schrijft dienaangaande het
volgende
Herhaaldelijk wezen wij er reeds op dat
men verstandig doen zou de noodige reserve
in acht te nemen tegenover al de klachten be
zwaren en berichten die men te hooren en te
lezen krygt over deze nieuwe wet die, zjj
moge niet volmnaktzjjn, toch veel goeds bevat.
Bet ligt toch voor de hand dat aan deeene
zjjde de tegenstandeis ervan alles doen om
de gebreken ervan breed uit te meten terwijl
nan den anderen kant sommige voorstanders,
die reeds dadelijk vruchten van die wet ver
langen en niet begrjjpen dat men met beleid
en verstand haar moet toepassen, met ophef
DOOR
EUFEMIA von A DLERSFELD-BA I.LESTREM.
Waar het Duitsch,
„Daar ik overtuigd ben, dat d'e>_ gravin
bet met mij «na zal wetzen, zoo kaai hot mij
niet anders dan .aangenaam wezen, aan haar
voorgesteld te vvoixlen," Zei' Wendembuiig
doodkalm.
„Noem, waande vriend, daarin vergist ge
u Theone is woedend op n. Ten eerste
vindt ze, dat ge lihdt moatetn) wachten, of
zijj Ti bedanken zou, en ten tweede beschouwt
ziji uw refuus ais een persoonlijke beleedl
ging
„Well verduiveld, dan kan bet een mooie
ontmoeting worden," riep Wendenburg in
zijn eónsiten schrik.
„Ach!, trek het u maar niet aan," zeide de
graaf op gaedGg^troostenden toon. „Ge
meent misschien dat het in deze omstandig-
bede» botter geweest was u 'niet saanem uit
te noodi'gon. Ja, ziet u, db invitatie aiani u
was reeds gedaan en aangenomen, toen ik
hot aan Theone vertelde, die hieir een' mijl
of vier vandaan een mod'eliboerd'erij heeft.
Toen had t ge eens moeten zien hoei boos ze
was. Ge begrijpt, onze venhouding i® door
liet gering verschil van 'leeftijd! eerder" kamie*-
ïaadBabappelijk d'an van' teen oom bot rijn
nichtje. Dus 'temi eerste, oi*dat ui de persdon
■was. En hen tweede was het zeer ongepast,
jonge beteren uit tel noodïgen ini een huis
waai- jonge meisjes zijn en geeni oudere dlanie
qb vrouw d'es huizes. Op d'etz© tereclitwij'ziug
aan de groote klok hangen, wanneer er hier
of daar eenige toegeeflykheid in acht geno
men wordt.
Het spreekt toch van Zfelf dat meu door een
verstandige, beleidvolle, geleidelijke toepassing
der wet haar meer en gemakkelijker zal inbur
geren dan door eene directe strenge hand
having ervan.
De toestanden dienen eerst, in verband met
hare bepalingen, hier en daar gewijzigd te
worden.
Waarom zou men dan in eens alles ver
langen en niet liever, vóór men de wet in
alle strengheid toepast, wenken geven en
alles bevorderen, waardoor het pad gebaand
wordt voor eene, voor personen en besturen
niet bezwarende handhaving ervan?
Vooral de voorstanders der wet doen on
verstandig met uit te bazuinen wanneet hier
of daar hoogstwaarschijnlijk met de goede
bedoeling om den overgang gemakkelijk te
maken in den eersten tijd iets door de
vingers wordt gezien. De wet zal daardoor
aan kracht en invloed winnen en hare invoe
ring des te gemakkelijker gaan.
Sommige voorstanders schijnen dit niet te
begrijpen.
Wij hebben daarom met opzet tei zij gelegd
eenige mededeelingen, ons toegezonden, waar
uit van zulk een kortzichtigheid en gebrek
aan practisch beleid bleek.
Wezenlijk, een wet als deze, waartegen toch
al reeds zoovele veroordeelen bestaan, die
overwonnen moeten worden, brenge men niet
in miscrediet door overdreven ijver en onge
motiveerde eischen.
De tegenstanders zullen er wel voor zor
gen dat zjj bij ons volk in hare zwakke
zijden bekend wordt.
Zij zijn daarmee maar al te ijverig in de
weer.
Het «Sociaal Weekblad" gaf in zijn jongste
nommer daarvan nog een staaltje en tevens
een wenk, die een bij velen bestaand mis
verstand kan doen verdwijnen.
Onder het opschrift: «Die arme Leer
plichtwet" schreef dit blad
Mien hoeft verteld), daifc dei 'leerplicht in
den vetfkieringtstijidl gedoichib als sluipiwagei)
is gebruikt tegen iliteb tegenwoordigi Geabdnet.
D© sociaal-democraten spreken minachtend
van „diei mooie) sociale west" 'en dte schoolop
zieners klagen steen en been over de dtrukle.
Maar 't mooiste van a'll'es (mooi, omdat liet
zoo com&scth is) is wel, dat am. de EGaagscth©
Brieven van „Die Tij'd" aan dei nieuwe wet
dei schuld wondt gegeven van hot slechte bo
zoelk te Soheveningten. Wij' l'ezen daar
„Zelfs bet mooie weer en de laatste wanne
dagen brachten 'geen noemenswaardig getal
badgasten. De schuld hiervan geeft mem aan
d en -leerplicht, dis de ouders thuis doet blij
ven 'tea- wille 'hunner kinderen' Ik twijjfel
nie't, of zij die dit zeggen, hebben groobe-n-
d'eols gelijk, doteh d'e a'fwsezigheildi ook van
vreemdelingen nat aindriie 'landen* verklaar!
ons de leerplicht niet."
Hot' is toch. meer' dam moodijg te zcglgem, en
misschien willen de groote bladenhalpen,
hieraan publicteit 'to geven, dat uitetedighei-d
antwoordde ik misschien wel eenigsziais
luchthartig, maar i'k Was zeker dab ze mijn
woorden niet ernstig zou opnemen, dat zij'
dian maar op Hallberg moest komen en voor
„dame d'honneur" spelen, -en zie, zo zei on
middellijk!: „d'at is goed1." Nu- do© daan nu
eems wait aan 1 Ik mompelde zoo iets van
overlast en geneer en, maar ze deed of ze er
niets van verstond. Wat zij vóór heeft met
haar komst, begrijp ik niet, we zullen zien,
i'lc kan er niets" aan doen, op zijn hoogst
kuinit u mij verwijten dat dikt gesproken heb,
zonder genoeg te hebben nagedacht!"
Wendenbna-g moest eigenlijk! lachen, want
de graaf toonde idiep boronw" en de ontmoe
ting beloofde waariijjk pikant te worden. Hij,
de ridderlijke, hoffelijk© Wendentarg Silad
tooli eiigjenlijk eon d'ame ©en blauwtje Ihteti
1-oopen en dat zou ze hein nieit l'icht veige-
ven. Ja, dat er «en toted© persoon 'luerin
gemoeid was, daar had Wij tot nul toe eigen
lijk niet bij stilgestaan. HDij' hoopte d'at oen
paar beleefde, welgekozen woorden die Zaak
weldra, in 't reiine zou brengen; zoo btoostto
■hij) zich met de Mririmugjifesd dor jeugd
daarenboven hot wias 'geschied, er Was niets
meer aan to veranderen.
Heit duurdei niet lang of Tiiefemtlrail ver
scheen, na. eenige oog'enMikken' 'gevolgd' door
Félicitias met een mager© d'ame mot median-
cbolielk uiterlijk, welko aiau de h'eieren word'
voorgesteld als miss ICnich erbodlcer, do on-
gelukfcigo gouvernante, van Kiithe. Eindelijk:
vorsdliieen op hot terras een d'erde dia.me. Fee
riep haar lladhend toe: „Zoo, Tlieomei iben jo
©indlediijlo 'Maar? Zoo l'aaugecn tijjd' als vamidaag
heb je nooit aan jo toilet ibest-eied!"
Bijj htet hooren van den naam Th'eone
fareeg Wendenburg) een klein, hij 'kroeg oen
van de ouders wwl dlEjgoffijik! tot do geoorloofde
rodlenen van schoolverzuim; mag gprekend!
wórden-
Art. 12 dier Lterplichitwot zegt
Geldig© redenen van tijdelijk sahoolver-
zuim zijn
lo. enz.
5o. ongestdl'dhledd van h'eib kind', vervulling
van 'godsdienstplichten of anderei .ernstige
omsbatadiighodon, diei als göl'd'tg© reiden, kun
nen wonden beschouwd-
En nu heeft d'e negieoning in haar tweede
memorie van antwoord blz. 11 gezegd1:
Kinderen, die met hun ouders tijdetlnjOc
doch buiten die vacantiotijdlen in een an
dere gemeente vertoeven on op dien grond
niet op een school ini hun woonplaats zijn In
geschreven, zullen óf hui'sonderwijis moeten
genieten óf een school in del verblijfplaats
moeten! zoeken. Blijven rij gediurend'a da af
wezigheid wél ingeschreven op id© schooll
hunner woonplaats, dan zal' inderdaad art.
12, 5o 'toepasselijk'kunnen rijin.
Het is idktis volstrekt ni-et waar, Wat on
lange zelfs een man als mr. 'Yan Houten
hoeft gezegd, dat de Leerplichtwet de ouders
verhindert met ihun kindoren op' reis ta
gaan, en gelukkig ook, want volkomen on-
dersdhaiijiven wij, wat hiji daarop liet volgen,
■dat uitgaan dikwijls vieeil ontwiikkefendfer
dan schoolgaan."
Wij wikten wiel dien gegeven wenk hielpen
verspreiden.; maar wij' mteenon daarbij: tochi
oen en ander nog to moeten opmerken.
Zoo 'diep meelij' hebben wij| nu niet mt-ih
die badgasten en die badplaatsen om ons
iets aan ito trekken van del jeremiades van
Haagöcih© taiefsclirijtvers en „tutti quamtdl".
Als dia Wet op dien Leerplicht door d'e bere
keningen en plannen van zulke plaatsen en
ih'aar 'bezoekers oen stretepjo haalt, is diatzoo
erg niet. Mieer hebben wij. to d'oen mot db
gtezinnen van veldarbeideirs, dia hnn verdien
sten zouden moeten, missen.
D'aaraan tegemoet te komen, is meter
plicht .dan zich te 'bekommeren om do rijke
lui, die wiait korter of langer op oen bad
plaats zich kunnen ritten vervelen.
Bovendien, de vneeandWlingen wordlen, zoo
als opgemerkt is, door genoemdo wet niet
weerhouden herwaarts te komen. Hun Weg
blijven zal, wat de Engelschon betreft, Wel
te wijten zijn aan beken die oorzaken, in Ver
band' mot den schandelijken, onmonscihelSjl-
ken oorlog tegoni de Boeren, die hen overaOl
gehaat lieteft gemaakt; ew wat and'enen be
treft, aan d'e financieel© catastrophes weilke
zicUi overal voordoen.
En' db gegoede Neid'eailand'etos zolven heb
ben wezenlijk in do vuoan li ei-maanden Juli
eau Augustus gelegenheid genoeg om een bad
plaat® te bevoondeélen en rich en liun Mn-
deren voldoende ontspanning te geven.
Meer vacantio dain nn reieds gegeven woidt
is wezenlijk niet noodiig; en Vooi'1 d'en gioe-
gevoel van bewustzijn van sdhuld', snel keer
de luijl zksh om, hij was 'begrijpelliij|kea"wijjzei
nog al nieuwsgierig om te zien wi© hem tot
een rijk man had! kunnen makten. Een Miei-
bloemetje was ze zdker niet moer; eerdei'
een goed geconserveerde lileirfstaster. Een
kleine gestalte; vooral dn de bneiedtei niitigei-
grooid, een rond, glad gezicht, niet mooi en)
ook niet leeüijk, met akelig gladdte brmn©
haren zulke gezichten zijd er een massa
op de wereld. Ze dlroeg een grijsrij|dten, zeer
nauwsluitende japon, daarbij een praolitigo
parure van geslepen kralen, in de kl'elne,
dikke handen, met diamantten ringen ver
siei'd, hield zij, ©en vuurrood' 'breiwoik.
Graaf Helberg ging onmiddtotlijjki over tob
de voorstelling.
„Lieve Tlileone, mag i3c j© baron Tiefen-
thai voor®1 ellen, een neef van ons en e©n
modelhoer evenals jiji; mijnheer von Wen-
d'enburg, luitenant van dte Uhlönen."
Titefentlial kreeg een Hachje tot groet en
de dikke rechterhand 'werd! hein toegesto
ken do groet aan Wenderibung had moei
lijk koeler en stijver kunnen wezen.
„O h.eierik schijn in ongenadlei to we
zen," dacht hij half treurig, hlallf vroolijlk'.
„G© moeit weten, waaide Tiefenthal," be-
ijvtei-de rich de graaf op te meuken om hot
■gesprek aian den gang 'tei houden, „d'at mijn
nicht Theone ook ©en boerd'erijl heefthaar
landgoed Neudorf, vier mijlen hi©r vandaan,
staat bekend rife con mode'iboerderij, zoowel
praotiscli als ttaorebiscli. Jk hoop, Tiicone,
dat je jo neef, die je tot nu' to© uiot kendo,
ziiiit nibnoodi'gen Neudorf ©ons te bomen be-
richtiigen; wij moeten jo 'toch aniuseeren,
Tiefeitthal, en je Weet, iu een stad laait men
rijn 'gasten een phobogiiaiüb-ailbimi riten om
d'en gang van zaken op de school', d'fe deze
kinderen, in hnn woonplaats bazoielkien, is het
zeker, evenmin als voor de jeugd zelVe, get-
wensdht dat ihun ouiders dien iwonk opvol
gen, dilen het „Sociaal Weakbl'ad" 'Kun geoffc.
De „Tij|d," zelf schrijft onder 'het citaat:
Het „Sociaal Woelkblaldf' verzoOkt aan. do
Pei"®, aan het geoiteerde .publfcditieiit te gaven,
en ook! wij voldoen gaarn© aan d'at veazoek.
Yam de oudea*s van söhoolgaand© kinderen
zullen ea* misschien geen ti'on, mogelijfc 'goeu
drie rijn, welk© den taag van officieel'© stuk
ken over d© Leterplicihtweb gefezeni en out
h o U'd'on hebben Waar „zelf® ©en man aile
mr. Yan Houten." ziich omteenit d© shrelklking
van ©en artikel van de LeerpMitwleb vergis
te, zulllem het zeker icLuiaend'en met hem
doen. Eta. zoo kan het zeer wol' wtezen, dat do
„men", Welke de vermindering van hot .götal
'badgasten te Schevenlnigen aan den 'leer
plicht toeschreef, in zoeven© g'el'ijk haid!, dab
een Verktewdie opvatting van ©en artiheif d'ilor
wet van hot besproken ©tute!! sdhuld draagt.
Laat hot derhalve' voor vele oudeir® en kin
deren een gaode tijtding zijln, idat. de Leter-
pld'chl voor hun reisplannen' geten; belemme
ring behoeft to zijn.
Algemeen ovenelcbt.
SCHIEDAM, 23 Juli 4901.
Zuld-Afrlka.
De geheele beschaafde wereld, die met aan
dacht en onverdeelde sympathie den heldhaf
tigen tegenstand volgt, dien de Boeren nu reeds
b'gna twee jaren aan de Engelsche veroveraars
bieden, is droevig getroffen door de tijding
van het overlijden van Mevrouw Kruger, de
echtgenoote van den President der Zuid
Afrikaansche Republiek. Het is geen gioote
figuur, die van het wereldtooneel verdwijnt,
want Mevr. Kruger heeft nooit, zelfs niet
indirect, een tol gespeeld in de politiek van
haar land, maar zy was de toewijdingsvolle,
bewonderenswaardige levensgezellin vnn den
grysaard, wiens vertrouwen in de goede zaak
van zjj n land onwankelbaar is en wiens moreele
tegenstand tegen de Britten ongetwijfeld niet
minder heldhaftig is dan die weiken De Wet
en Botha met de wapenen in de handen aan
de soldaten van Kitchener bieden.
Deze dood roept ons levendig voor den
geest al het lijden, alle teleurstellingen, die
de oude Kruger sinds het begin van den
oorlog gekend heeft. Na de eerste periode
van den oorlqg, na de groote successen in
Natal, kwamen de tegenspoeden. Het ontzet
vun Kimberley, de opheffting van de be
legering van Ladysmith, de algemeene terug
tocht naar het Noorden, de inval in den
Oranje-Vrijstaat, de zwakke verdediging van
de Vaallinie, het binnentrekken der Engel
schen in Bloemfontein, Johannesburg en
Pretoiia woog zwaar op Paul Kruger, ver
ooi zaakte hem een diepen smart, maar deed
hem niet minder volharden in den tegenstand.
En het was een nieuwe terugtocht, de
ze wat afleiding te geven ©n op hot liaud eem,
koestal
„Nu ja, maair tusschten don. eenen koesbail
©n den andere is toch altijd! eon! groot v
schil," zei .gravin Theome, terwijjl rij, ijverig
begon 'te breien;, aan Ivaatr rooda kous.
,Ja>, ld ew© meid, jij. Kelbb geeu gezin ©n. jö
kun't dus paleizen bouwen voor j© koeten,
varkens on pluungddiea-tei,' ambwooiddS© do
graaf facihende.
„Werkelijk, paleizen zegt ik jo, Th'i'e'fen-
ba.l 1 Niettegenstaande deze hiax té'toch beidjkB
voorliefde voor kaar baeodbrijl, geloof ak 'üocih!
da 'bmijai nicht Theonte, walmeer zijl aan licit
eind van d© vorig© eeuw geloefd! had, eerste
brofetar dot guillotine gewoid'en was-"
„Doze geestigheid ,is niets dan snood© on
dankbaarheid," zonde Theonel op afgemeten
toon, „als iüc jiiöh onophoudelijk kousen broi-
de vooa- Ka-the, dan zon zo weldra, me'l gaten
in haar kousen loop-en."
„Dat 'is waar," mompelde miss Knichea'-
bo'ckor, cm gravin Fe© lachte hartelijk.
„Een prachtig© huishouding1, die. als Theo
rie er niet was, totaal in de war zon 1-oopen
riep die laatste vroolijlk. „Maar in allen
ernst, ik geloof da't de spi'll'ebeenen van mijn
■dierbare zuster Kat'he wél' dégelijk Thconés
hartstocht, voor .breien Webben opgewekt. En
Theouie breit meer kousen voor haar, dan rij
met den besten wril van de wereld! kan vei-
slijlben. Theone, weet je neg wel dat j© d'en
vortgen winter dime uur moest waclilten aan
het station t© IIimdoToch, net als onze gas
ten? Jo hadt immens geen ha.ndwierk 'bij jo
en vroegifc aan da vrouw van dbni stations-
cih'ef een breiwerk'. En toen da drie uur om
waren, had't je immers een paar sokken
klaar voor haar maai?"
President levende in een reiswagen, altijd
op zijn qui-vive in de vrees van een overval
der Engelschen toen hij na een nieuw eeltec
zich teruggedrongen zag tegen de Portugee-
sche grenzen, vertrok hij naar Lorenfo-Mar-
quez, ten einde de reis te ondernemen naar
Europa, waardoor hij hoopte zijn doel te
bereiken en de Engelschen in de noodzake
lijkheid te brengen het grondgebied der
republieken te verlaten.
Hg vertrok en in dien tijd hebben wg ge
sproken van de ontroering, waarmee die oude
man, die reeds zooveel der zijnen op het
slagveld vetloren had, afscheid nam van zijn
echtgenoote, die gedurende haar geheele leven
hem steunde in zijn strijd, zijn schoone ver
wachtingen, zijn wreede teleurstellingen deelde.
Dat vreeselgk oorlogdrama, zy heeft het met
hem gedeeld, met hem doorleefd, en zij was
ongetwijfeld de eerste, hem aan te raden,
die zending naar Europa ie volbrengen, welke
toen de laatste hoop der Boeren scheen, het
eenige middel voor hen om een vriendschap
pelijke interventie der mogendheden te ver-
isrijgen en hen te redden van de Britsche
overheersching.
Zij moet van vreugde hebben gesidderd
bij het vernemen van den geestdrift waar
mede de President te Marseille en Parys
begroet werd, zij heeft moeten lijden van
de brutale weigering van Wilhelm II, den
«machtigen vriend" van weleer, die den
pelgrim van het recht niet wilde erkennen
en ontvangen, en haar arme oogen, reeds
door zooveei tranen rood, zullen hebben ge
weend om de vergetelheid, de onverschillig
heid, waarmede Kruger verder ontvangen is,
over den weinigen weerklank, die nu nog in
het oude Europa zijn verontwaardigde en
trotsche protesten vinden.
Helaas, dit za! wel een der redenen van
Mevr. Kruger's dood zijn geweest. De schoone
droom van haar echtgenoot, die niet ver
wezenlijkt werd, de dierbare levens tevergeefs
opgeofferd, haar haard verwoest, de vrijheid
nog niet herwonnen en die oude grijsaard,
verkondigende ver van haar wat hy gelooft dat
de waarheid is
De Engelsche bladen kunnen zelfs nu nog
hun haat tegen den President niet verbergen,
alleen de «Daily News" heeft een sympathiek
artikel, waarin naar aanleiding van Spionkop
gezegd wordt
«Mevrouw Kruger weende dien middag
over Engelsche dooden en gewonden. Waarom
moest deze oorlog er toch zijn riep zij be
droefd uit. Wat zullen die moeders en vrou
wen voelen, daar over zee, als zjj het hooren 1
Sedert heeft zij, voegt de schrijver er
bij, zelf een zoon en drie kleinzoons ver
loren, en de droevige tijdingen met berusting
gedragen."
De «Times" is koel en vriendelijk. De
«Daily Mail", «Daily Telegraph" spreken van
een «schraapzuchtig benepen koffiezetstertje,
dat met haar zwart kapje en zwarte japon
een belachelijk ouderwetschen indruk maakte
op de bezoekers". Het ergst maakt 'tde «Daily
Chronicle", die zich niet schaamt, haar het
kort begrip te noemen van al wat er ruws
„Dat ii's nog eens1 echt menschlievten-d 1" Al
len. faidh'beai, gravin Theonia ziellf ooik, ©n deze
voegde- ea- ni©t zonder humor aan toe:
„Ja; on ik wea'd niet best voor mijn moei
te betoond, want toen ïlb oen kop thee be
stelde, daair ik heb zoo kond! had; kreeg ik
een aftreksel van kamillen."
Elan knocht kwam. zeggen id'ait het souper
klaar stond. Tlefenth'al 'bood! gravin Theone
den arm aan, Wondonlmrg Fee, ©11 d© graaf
geleidde) miss Kniclieiibacker aan tafel.
„Waar 'blijft- onz© aardig© koeitsden, ftfaulö
Kathö?" vroeg Tiefentilial.
„Kath© is stout. \Ziji heeft kamerarrest,"
zei de'graaf mot een betrokken gezicht.
„Ja? -waarom d'ait?"
„Ach, omdiait z© tegen d© bevélen van Fe©
en miss Knicherbockcr in, del heereu i® gaan
afhalen, itorwijll ze nog wél' strafwerk te ma
ken iiiad. Waarom ze strafwerk! bad, dat weet
i'k niet."
„Well," zeiide miss Knicheabocfcer, terwijl
zij. eien kleur kreeg van 'ergernis, „Kath© i»
een dwaas, „most dreadful child", en daar
zij) uit verregaand© achteloosheid' dé „most
shocking" fouten golnaakb h'eofh in kaar
werk, heb ik haar zinnen laten maken waar
in zij hot werkwoord „zijn" moest gebruiken.
En wat d'en-k-t u, mylor-d, d'at rij' geschreven
hoeft. „I aan no'b 'at all stupid; 'tbou art a
noodle to provoke a saint; he is always
charming when h© is a lieutenant; she is
always a boa©; w© aa© veiy nice people berd;
you aire a patented ass; th-ey are a hideous
invention, governesses
(Wjrdt t'ervdj/'i.)
