55"° Jaargang.
Woensdag 31 Juli 1901.
k I
No. 10611.
Quarks Lievelingsnaam,
ge-'
van;
ore
W
BUITENLAND.
500'*
700
I
t Ij
e. 1
31. i
V
V
fl.
ge.;
lat
211
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschyrit dagelyks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal"Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prys per -weckVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
•110;
1 Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
^rco', aan het bureau bezorgd zyn.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Bureau t Boterstraat 68.
Prys der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zy
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde klei** opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bjj vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon Mo. 183.
t
H
itore'
euwi\
Heef
21
•uks
l
i
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 30 Juli 1901.
Znld-Afrlka.
Van ihet Oorlogsterrein.
De »Ind. Beige", die aan de loopende
vredesgeruchten eenige dagen geleden een
artikeltje wijdde, schrjjft nu»Wij hadden
reden om onlangs het wantrouwen uit te
drukken, dat ons de vredesgeruchten, die
sedert een week in zekere politieke kringen
te Londen en Den Haag loopen, inboezemden.
Het telegram van onzen Nederlandschen cor
respondent, dat alle vertrouwen verdient,
bewijst, dat geen van die geruchten gegrond
was, en dat geheel en ai ten onrechte de
Engelsche bladen aan President Kroger de
meening toedichtten, dat hij het noodzakelijk
oordeelde zich te onderwerpen. Kruger heeft
heden evenmin lomlerwerpings-plannen als hij
ze gisteren had ot morgen hebben zal. Hg
is voor tegenstand nquand mêrne", en altijd,
en hg is op dit terrein zoo ver gegaan, dat
het hem uiterst moeilgk zou vallen terug te
gaan. Het is zeker, dat er sedert lang drin
gende verzoeken tot hem zjjn gekomen om
hem tot verzoening te brengen maar daar
deze stappen vruchteloos geweest zyn, zullen
alle, welke men nog doen mocht, het ook
zyn, want de argumenten, die de President
aanvoert ten gunste van de voortzetting der
vijandelijkheden zyn zuivere beginselen, die
in 't geheel niet door omstandigheden beïn
vloed worden, en die altijd, wat er ook ge
beuren moge, hun wat men zou kunnen
noemen moreele waaide behouden.
»In deze omstandigheden moet men te
Londen niet meer hopen tot een vrede te
komen, zooals men dien daar op het oogenblik
mogelijk acht. Indien er binnenkort vrede
mocht komen, dan zal zulks zijn buiten allen
invloed van Kruger, maar door de noodza
kelijkheid, waarin zich de Boeren zullen be
vinden om de wapenen neder te leggen en
zich te ondei werpen. Kruger heeft hun de
mogelykheid van de tusschenkomst van een
der groote mogendheden laten doorschemeren,
en gesteund door die krachtige hoop houden
zij den strijd vol. Wanneer nu die hoop niet
verwezenlijkt wordt, zullen zij er natuurlijk
toe gebracht worden, den strijd op te geven,
want het is weinig waarschijnlijk, dat de
meerderheid der Boeren met hetzelfde blinde,
ja bijna mystieke vertrouwen bezield is, dat
Kruger heeft in de zaak der Republieken en
bet ^uiteindelijke" succes dier zaak.
»Maar het feit, dat de vredesgeruchten in
quaestie onwaar zyn, beteekent volstrekt niet,
dat iedere hoop op een min of meer naby-
zijnden vrede behoeft te worden opgegeven.
De vrede zal niet gesloten worden door de
wegen, die men het meest piactisch en hei
meest eenvoudig oordeeldemaar hjj zal tot
stand komen en men kan uit zekere Engelsche
berichten opmaken, dat men te Londen een
ncoup de théatre" voorbereidt, waarvan men
verwacht, dat hg het einde der vijandelijk
heden zal verhaasten. Het bericht van de
terugkomst van Kitchener in Europa is ka-
IIH-
re.
DOOR
EUFEMIA von ADLEKSFELD BALLESTREM
Naar het Duitich,
12)
Na heb vaste besluit om van de' gunstige
gelegenheid gebruik te maken, stond Wen
den/burg op van de, trap, hij1 wilde juist het
.portret in het Mstje leggen, toen hij boven
een .stern hoorde. Hij haastte zich dus, nam
het kistje onder den Imker arm en het licht
in de rechterhand en Mom de trap op. Hlij
hoorde de stem nu duidelijker, het avas zeker
oen alleenspraak van de hJuislioud'ster.
„Natuurlijk, overal rondkijken eai dan al
les open .laten staan. Hat zijn zoo de manie
ren van de heer en en dames, en wijl hunnen
het opruimen. Wat hebben ze in dat dui-
•velsnest te maken! Waarom zon die. kast
openstaan 1 Raki, daar is het ook niet pluis
Hiriht er mee!"
Flap1 daar vlogen de deuren van d'e kast
diclit Wendenburg hoorde een sleutel
knarsend omdraaien, met een akelig voorge
voel bezield vloog Wij zoo snel mogelijk de
trap op, lui'd roepende, maar de gedempte
stem en het ge-miscli daarbinnen scheen te
wenken als een middel om iemand weg te ja
gen. Hij. hoorde nogmaals een deur toevlie
gen, een sleutel omdraaien en toen was 'allee
doodstil.
„Nlu, da.t kan een mooie grap worden,"
dachit Wendenburg, terwSj|l een koude ril
ling hem over den rug liep1. „In de spoolkfca-
mer komt soms in dagen en jaren niemand.,
cius dat zou wezen levend begraven worden
i'akterisliek. De opvolger van lord Roberts
verlaat blijkbaar Zuid-Afrika niet, omdat zijn
zending geëindigd is, want nooit heeft de
oorlog meer behoefte gehad aan eenheid in
actie, nooit is het voor de Engelschen nood
zakelijker geweest om blyk te geven van die
energie, waarmede men zeide, dat de over
winnaar der Derwischen zoo ryk begiftigd
was. Die terugkeer is evenmin uit ongenade
te verklaren, omdat men ervan spreekt aan
lord Kitchener het opperbevel vau het Indi
sche leger toe te vertrouwen. Trouwens de
Engelsche generalissimus zou die ongenade
niet verdienen.
»Ongetwpeld heeft hij geen blijk gegeven
van een enkele essentieele hoedanigheid hy
heeft zich niet met roem overladen, maar hjj
heeft zich toch een goed regelaar van de
onder hem geplaatste legers getoond en het is
zyn fout niet, indien rijn pogingen met zoo
weinig succes zyn bekroond, want lord Ro
berts heeft hem het bevel in moeilijke om
standigheden overgedragen. Voor al wat er
sedert een jaar in Zuid-Afrika gebeurd is,
moet lord Roberts verantwoordelijk gesteld
wordenlord Roberts, die Bloemfontein en
Pretoria bezet heeft zonder zich te bekom
meren over, zich te verzekeren van het wer
kelijk bezit der veroverde streken, die nauwe
lijks veroverd, weer heroverd werden. Het is
dwaas in een tyd als den onzen, waarin
vei keersmiddeien met een verbazende makke
lijkheid tot stand komen, oorlog te voeren op
een wijze zooals men dat vroeger deed, om
zich hals over kop in het vijandelijke land
te storten en zich van de overwinning zeker
te achten, zoodra men de hoofdsteden bezet
heeft, terwijl c'e vijand na verjaagd te zijn,
zich zoodra het leger voorbij is> weer aan
eensluit en aldus den overwinnaar dwingt
groote troepenmachten op te offeren voor de
bewaking der verbindingslijnen. Het was dus,
met de troepen, waarover Kitchener kan
beschikken, niet mogelijk meer voordeel uit
den toestand te trekken en indien het niet
past hem te rangschikken onder de groote
hedendaagsche generaals, gaat het ook niet
aan hem te vergelijken met een van die En
gelsche generaals, die zich in liet begin van
den oorlog onderscheidden door de gemakke
lijkheid, waarmede zij bjj de Tugela de 40,000
man, die zij onder zich hadden, lieten ver
slaan door 7 a 8000 Boereo.
ïDe terugkomst van lord Kuchen er kan
dus niets dan zuiver politieke redenen hebben
en het gerucht, volgens hetwelk men geneigd
zou zijn generaal Lyttleton als zijn opvolger-
te benoemen, is een kostbare aanwijzing in
dien ziu. Generaal Lyttleton heeft het geheele
gedeelte van den oorlog medegemaakt tot na
de inneming van Pretoria en sedert zijn
terngkomst te Londen heeft hij bij verschillen
de gelegenheden, in toespraken eu intei views
blijk gegeven van een vredelievende gezind
heid. Zoo heeft hjj verklaard, dat hy dp
redenen niet inzag, waarom Boeren en Engel
schen niet m harmonie in Transvaal zouden
kunnen leven. Als neef van den beroemden
Gladstone, wiens particuliere secretaris bij
was, heeft hjj libeiale idees, die den vrede
in Zuïd-Afiika slechts ten goede kunnen
komen. Het feit, dat men zoo iemand zou
kiezen om lord Kitchener op te volgen, zoa
bewijzen, dat men geneigd is van taktiek te
veranderen en dat men wil trachten van de
Boeren met zachtheid te verkrijgen, wat men
door geweld niet heeft knnnen bereiken. De
oorlog zou natuurlijk voortgezet worden, maar
hg zou niet zoo onmenscbelgk zijn, en gene
raal Lyttleton zal wel de opdracht krijgen
om liever Transvaal en Olanje-Vrijstaat te
organiseeren dan de commando's te vernie
tigen, die nog in het veld staan.
iDeze tactiek zou voor Engeland uitstekende
resultaten kunnen hebben. Door een eind te
maken aan het schrikbewind, aan de uitspat
tingen der Britsche soldaten, zullen de Hol
landers in de Kaapkolonie minder geneigd
zijn op te staan, zich by de Boeren aan te
sluiten. De Boeren zelf zouden daardoor er
gemakkelijker toe gebracht kunnen worden
om zich te onderwerpen en de vredesquaestie
zou dientengevolge een grooten stap gemaakt
hebben.
ïZoo schijnt ons op dit oogenblik de toe
stand, wat Zuid-Afrika betreft. Wij meenen
dat alle pogingen, die strekken om een einde
aan den oorlog te maken, prijzenswaard zgn
en zonder reserve verdienen gesteund te wor
den, zelfs wanneer zy niet volkomen beant
woorden aan den wensch van het beschaafde
Europa om de beide Republieken haarvryheid
te zien behouden. Het vertrek van Kitchener
en de benoeming van generaal Lyttleton als
opperbevelhebber der Britsche strijdmacht
zouden een uitstekenden indruk maken en te
verstaan geven, dat men er zich te Londen
eindelijk rekenschap van geeft dat het niet
door een uitroeiing der Boeren is dat men de
Britsche heerschappij hecht en steik in Zuid-
Afrika kan vestigen. Dit zou een eerste over
winning van den liberalen geest, die lang
zamerhand zijn rechten herneemt en die
grooten invloed moet uitoefenen in de voor
waarden tot herstel des vredes."
Het oorlogsnieuws blijft vrij schaarsch, uit
Dundee werd dd. 29 Juli geseind
Gisteren heeft er een gevecht plaats gehad
op 32 K.M. ten NoordOosten van Nqutu.
Een kleine colonne van de onzen werd aan
gevallen door 400 Boeren, die mpt verliezen
tetuggeslagen werden. Onze verliezen bedroe
gen 4 gesneuveld. De verliezen der Boeren
zijn niet bekend. Vijf van hen werden ge
vangen genomen.
Een telegram uit Lorenjo-Marquesdoorde
Lissabonsche bladen openbaar gemaakt, be
richt, dat een Boerencommando met vrouwen
en kinderen het Portugeesche grondgebied
is binnengevallen by de rivieren de Pafuri
en de Limpopo. De nutoriteiten te Lorenjo-
Matques hebben er troepen heen gezonden
en maken versterkingen in gereedheid.
Een correspondent van de »Times", die
met Lord Basing's afdeeling door het westen
van Transvaal trekt, seint uit Welverdiend,
dat de Engelschen alle Boeienhoeven verlaten
vonden, maar de patrouilles waien voort
durend in aanraking met kleine troepjes
Boeren, die onder de Kaffers schuilen. De
Kaffeis bereiden ook voedsel voor de Boeren,
en de Engelschen kunnen dientengevolge
voortaan de Kafferkralen niet meer ongemoeid
laten.
Bij die gedachte, moest bijl tzich, zelf steu
nen tegen den voohtigen, 'koudon .miuur,
want het duizelde hem voor de oogen. Het
duurde echter niet lang.
„Gekheid! alles is nog niet verloren,"
dacht hij. „Ten eerste heb ik mijin kaars,
die brandt nog wel -vier of vijf uur, misschien
wel zes. Ten tweede moet idd probeeren te
roepen, ten derde moet de beminnelijke
echtgenoot der spokende gravin toch ook
wel door de dichte kast in de lia-m-er geko
men zijn; ten vierde kan ik probeeren met
mijn zakmes en den dolk het slot open te
breken en ten vijfde zal Kathe wel ko
men om het gestolen kistje te halen. Huls
vijf kansen. Wedden dat een van die vijf
gelukt 1"
En hijl klom verder naar boven en tracht
te den grendel te vinden die da kastdeuren
vastlrield. Dit plan moest hijl dadelijk opge
ven, want er was niets van te zien en do
sluiting was van buiten aangebracht. Toen
zocht hij naar een verborgen krik in de kast,
maar ofschoon hij» een vol irar lang ieder pa
neeltje onderzocht, iedere lij^t, ieder plekje,
er v,*as niets te vinden. Nlu kwam het open
breken van het slot aan de beurt; zulke soli
de, ouderwetsche sil'oten zajn geen kinderspel
en Wendenburg zou ear zijin mes alleen mee
gebroken hebben, dat zag Mj al spoedig in.
Toen begon hij, te roepen hij schreeuwde
als een bezetene totdat hij1 er heeschi van
was niemand hoorde zijn prachtige com
mando-stem, alsof iedere toon werd opge
vangen en' verzwolgen door heb gewelf bene
den en alsof de hel hem bespotte met zijn
pogingen om bevrijd te Worden. Wanneer
Kathe dius niet kwam, hetiziijj uit vrees voor
Kleine afdeelingen Boeren zgn in de Kaap-
sche vallei verschenen en bedreigen Barberton.
Men vermoedt dat zy op veeroof uit zgn. Voor
een beleg van Barberton, dat levensmiddelen
en water genoeg heet te hebben, schynt men
echter niet bang te zyn. Verschedeine mijn-
directeuren zyn hier teruggekeerd om de her
vatting van den arbeid in de mijnen voor te
bereiden, voegt de berichtgever er als troost
by. Zooals men weet, duurt die voorbereiding
nu al vele maanden.
In antwoord op een verzoek van den bur
gemeester van Kaapstad, om de Kaapsche
vrijwilligers, die bekend staan als tDuke of
Edinburgh's Volunteer Rifles", te ontslaan uit
den actieven dienst, nu zij reeds 20 maanden
dienst gedaan hebben, wijst Lord Kitchener
op de noodzakelijkheid om bij den tegen-
woordigen onrustigen toestand in de Kaap
kolonie de verdedigingsmacht toch vooral
niet te verminderen.
Lord Stanley zeide, dat het aantal Boeren,
die sedert het begin van den oorlog waren
gevangengenomen of zich hadden overgegeven,
ongeveer 33,000 bedroeg.
Balfour heeft bjj het Lageihuis een konink
lijke boodschap ingediend, waarbjj gezegd
wordt, dat Z. M., verlangend aan graaf Robeits
een beduidend blijk te geven van zijn erkente
lijkheid voor de uitstekende diensten door
hem als opperbevelhebber in Zuid-Afrika be
wezen, aan het Huis voorstelt aan giaaf
Roberts 100.000 pd. st. toe to kennen. De
boodschap werd ouder luide protesten van de
banken der Ieren ontvangen.
•He Engelsche rcgecring heeft de beëedig-
de verklaringen ontvangen en gepubliceerd,
die door Kitdliener verzameld zijp ten op
zichte van den door de Boeren op Engelsche
gewonden' beweerden moord bij Vlakfon
tein.
Deze getuigenissen van soldaten zijn ten
getale van zeven. Een van de getuigen ver
klaart gezien te hebben dat vier Boeien ge
wonden afmaakten, drie dat ziji slechts één
Boer gezien hebben, die „gek scheen"; een
vijfde verzekert dat die Boer Piet Forster
was, een Dluitscher, die goed Ehgelsoh
verstaat; terwijl een zesde verklaart dat de
Boerencommandant zijn manschappen „ver
hinderd" heeft op gewonden te schieten. De
zevende ten slotte, luitenant BCerne, heeft
niets gezien. Men ziet hoe tegenstrijdig die
berichten zijn'heb eene weerspreekt 'het an
dere. Zij hebben dan ook geen waarde, en
niemand in Europa zal er dan ook het min
ste gcwicEt aan hechten, behalve die Engel
sche jingo's, welke er belang bij hebben, de
meening ingang te doen vinden, dat de Boe
ren ééns één van die d'aden van wreedheid
de spoolkkamer of daar zij, nut angst voor
straf niet voor haar ondeugende streek durf
de uitkomen, bleef hem niets anders over1
dan met zijn flink mes en zijn dolk de pa-
neelcn stuik te snijden. Daanmede wilde hijl
echter liever nog even wachten. Misschien
kwam Katihe als iedereen naar ibed' was. Hïjj
blies dus zijn kaars uit om ze te sparen voor
heb werk aan de pan eel en en wachtte op
Ka the. Misschien kwam ze pas den volgen
den morgen, ze zcnu veel te bang zijn om des
avonds in de spookkamer te gaan. Ja-, dat
was hoogstwaarschijnlijk. Das in -het ergste
geval was het om één nalcht te) doen. Hijl had
immers, met het verschrikkelijkste weer,
dikwijls in het bivouac gelegen, waarom zou
hij dus niet één nacht doorbrengen in een
keldergang met vleermuizen en ratten. En.
als er dan nog eens niemand kwam en hij
moest werkelijk daar letvciul begraven wor
den zoo jong en vol hoop op levensvreug
de en een schoon e toekomstMaar Kiitli-e
zon komen I Kwam Kiithe nui maar 1
In dien tusschentajd begon het avond' te
worden en er kwam. een einde aan hot
wbistpartijtje Do graaf stond' op, rekte zichi
nit, stak zij|n winst in zijn zak en ging naar
Fee die het met den nieuwen tuinman niet
eens kon worden over do teekenmgon voor
de nieuwe bloempeiken, gravin T.heoiio bleef
nog even aan liet whisttafeltje sitten met
baron Tiefenthal, die uit zijn humeur was
omdat hij verloren liad.
„Zoo ongelukkig als ik in liet spel 'ben, 'tis
weg te loopen!" verzekerdehij| „Of ik whist
speel of i'ets anders, dat is precies eender.
De goede Fitzner was een klein kind bij, mij
te vergelijkenU weet toch wie Fitzner
was? Neen? Dat was iemand! die altijd ver
loor, net als ik, en als hij eens een trek
maakte, dan gold het spel niet, want er was
verkeerd gegeven. Zoo gaat het mijl ook, 't is
om dol te worden I"
„Sedert u te Hellberg is, verlies ik ook
altijd," antwoordde Theone.
„D'an moeten 'wij beiden buitengewoon ge-
luikikig' in de liefde zijn. "Weeit u wel, freule,
dat dat een reden tot trouwen moest we
zen
„Ben mooie reden wat zouden de men-
schen daarvan zeggen
„"W'at kan ons dat schelen-Dat ontbreekt
ei- nog aan, dat ik mij bekommeren zou om
wat de menschen praten. Zou iemand van
die praatjesmakers de. onkosten voor een hu
welijjlc betalen? Neen, nietwaar! Nu, laat
teder dan met zijn mond doen 'wat hij ver
kiest. HSi daarenboven, wien Dean het scholen
of wij trouw c-n ja of neen, we zijn beiden,
meerderjarig, niemand beeft er oen woord
o-ver te. zeggen."
„Neen, ik zou miji ook aan niemand sto
ren," zei gravin Theone zeer uit de hoogte
„Kijk eens aan' Altijd zelfstandig in uw
oordeel I En de hoofdzaak is dat wijl beiden
bij -elkaar passen alsof wef voor elkaar go-
schap en waren We hebben dezelfde opinie
over politiek en 1 andhuish ou-dkundei, 't is
zeldzaam
„Tot de kalvermcsb too, baron," viel hem
Theone op strengen toon in de rede.
„Kalvermest?" riep Tiefenthal en hij,viel
met den vuist op de tafel en sloeg zilch op
de borst.
„Nu, daarin wil ik toegeven," niet omdat
een verstandig man altijd toegeeft, maar
hebbe-n begaan, welke het Engelsche leger
dagelijks op alle punten van het oorlgster-
reiu doet.
De „Daily Mail" is het voorwerp van een
buitengewoner! maatregel, genomen door
Brodriak, den minister van oorlog. Omdat
het ibl'ad détails had openbaar gemaakt van
een nieuw plan-de-campagne van Kitchener
en omdat het onthullingen had gedaan om
trent Vlakfontein, heeft liet van Brodricki
bericht gekregen, dat het War-Office aan de
redactie niet langer de officieels verlieslijls-
ten, noch officieel nieuws van het oorlogs-
terrein zou verstrekken. Verder heeft do mi
nister den agentschappen, die volgens con
tract nieuwstijdingen aan alle bladen leve
ren, aangezegd, dat ook het War-Office hun
geen m-ededeelingen zou geven; indien ziji die
aan do „Daily Mail" verschaften.
Volgens den correspondent der „D'aily
Mail" te Pretoria is ook hij door de overheid)
in den ban gedaan, want voortaan worden
zijn telegrammen niet meer doorgelaten.
De redactie maakt bekend dat zij maafc-
retgelen heeft genomen om Brodrick's boycot
te verijdelen.
Over deze zaak is Bro chick gisteren dade
lijk geïnterpelleerd on de minister trachtte
deze boycot to rechtvaardigen, d'oor te ver
klaren, dat verleden jaar tot tweemaal toe
dit blad over maatregelen die in voorberei
ding waren, inlichtingen had' gegeven, die
gebaseerd waren op offiaeole geheim gehou
den documenten. Een ambtenaar van1 Diet
ministerie was reeds ontslagen omdat hij een
onrechtmatig gebruik had gemaakt van ver
trouwelijke documenten. De minister voeg
de erbij, dat het Huis er op zou staan een
einde te maken aan dergelijke handelingen,
die niet alleen een echand'o zijn voor den
algemeenen dienst, maar die ook gevaar op
leveren voor liet land.
Deze verklaring bewijst niets mind'er dan
dat omkooperij schering en inslag is aan alle
Engelsche openbare diensten, het ministerie
van oorlog niet uitgesloten, wiens ambtena
ren aan de pers geheime documenten ver-
koopen. Maar dit verontschuldigt volstrekt
niet den willekeur, waarmede d-e vrijheid
van pers belemmerd wordt, en de_ bedrei
ging om zoo noodig ook den agentschappen
d. w. z. het publiek zelf, de tijjdingen van het
oorlogstooneel te weigeren.
Kcmcngde ïlcrtcilecllngcn.
Engeland.
In het Lagerhuis vielen aan het slot der
discussie over de belasting op landerijen
eenige ongeregeldheden voor. William Red
mond, de leider der Icrsohe nationalisten,
d'ie geprikkeld werd door het ongeduld dat
de ministerieels afgevaardigen toonden ge
durende een redevoering van een liberaal lid
riepPolitie I Politie I" Hij1 Werd door den
voorzitter genoemd en geschorst voor de
omdat ik weikelijk geloof, d'at u gelijk hebt.
Be moet er op de landbouwtentoonstelling,
afdeeling rundvee, den eersten, prijs mee
krijgen. Dus is het afgesproken
„Wat meent u, baron?"
„Nu! dat we samen trouwen, zou ik den
ken," antwoordde Tiefenthal, zeer verbaasd
dat men zoo iets eenvoudigs niet dadelijk be
greep.
'Gravin Theone trok de wenkbrauwen op,
trommelde met de dikke witte vingers op de
tafel en zeide toen op een toon van overttri-
ging:
„Ja, ikl geloof werkelijk dat het heel ver
standig zou wezen."
„Zeker, dom zou het niet wezen, in tegen
deel Ziet ui, freule Theone, u is mijn ideaal.
Neen, neen, een slordige, Vuile vrouw, daar
zou ik voor bedanken. En wij beiden zijn de
eerste jeugd gepasseerd, dat is ook niet
kwaad. Dins en hij strekte zijn kolossale
rechterhand over heb tafeltje uit, heb was
alsof or een roode tarbot over boen zwom.
„Top!" zei gravin Theone en zij! legde
haar hand met een flinken slag in de zijne.
Toen wierp Tiefenthal eerst zijjn stoel en
toen bijna het geheel whisttafeltje omver en
gaf zijn meisje zulk een stevigen verloviugs-
kus, 'dat de echo hem deed weerklinken in
de kamer.
„Ha hal wat is dat zei de graaf zeer ver
rast, hij was juist met zijn dochter Klaar: ge
komen en was getuige van dit merkwaardig
.tooneeltje. Kathe voerde een soort van
krijgsdans uit en riep luide
„Hoera, daar zal een bruiloft, van konten
met knalpistaehes en taart'"
(IVorJt vervolgd.)
