r
il
si
55"" Jaargang.
m
Dinsdag 19 November 1901.
No. 10706.
t\
d I
Gemeenteraadsverkiezing.
M. BAKKES.
PRINSES DE LERNE,
KENNISGEVING.
H
BUITENLAND.
ger.
ger,
ger,
ger.
ger.
ger
ger.
ger,
ger.
)S,
V
Deze courant verschijnt d agel jjks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prosper kwortaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prjjs per weckVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau i Botertrtraat BS.
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.5)2iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën by abonnement op voordeebge voorwaarden. Tarieven hier
van zjjn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde hleintt «sdto "éë«t opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, by vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Wefoon Mo. 123.
elïO,
Cnloc
:rsuni* Burgemeester en wethouders van Schiedam,
lijke rf brengen ter kennis van belanghebbenden
IhmJ dat zij die op de Mauiulngsche weekmarkt
f een vaste standplaats verlangen, hun ver-
ring zoek daartoe met opgave voor welke koop-
f waren die plaats wordt verlangd hehooren
i in te leveren, bij den Marktmeester ten Riud-
&J&|| huize, uiterlijk vóór of op den 22 dcxerj
en dat inrichtingen waar gelagen worden
|j gezet niet worden toegelaten.
-I Schiedam, 18 November 1901.
Burgemeester en weihouders voornoemd
VERSTEEG.
De secretaris,
WIJTEMA.
k I
Voor do Woensdag 20 dezer te houden
verkiezing van. een lid van deai Gemeente
raad in district II, bevelen, wij, aan -den
heer
Als altijd1 zal ook nu ■weder het ■stembu
reau (Sb. Joris Doric) Woensdag van des
voormidd'ags 8 tob des namiddags 5 uur ge
opend zijin.
Men ko-m® dus trouw op on vuile zijn
stembiljet naar beh'oomi in
Op aanvraag aan don voorzitter kan men
éénmaal in geval van vargissing een nieuw
stembiljet 'krijgen.
Ten overvloede herhalen wij nog eens dat
men ter a-iclitige invulling va.n zijn biljet
slechte hot witte vakje in hot zwarte blokjo
geplaatst voor don caiididaat zijner keuze,
behoeft zwart to maken.
ALGEMEEN OVERZICHT.
SCHIEDAM, 18 Nov. 1901,
Z u 1 d A f r 1 It a.
De terugkeer van lord Bitchencr.
De concentratiekampen.
De correspondent van hot „Handolsblad"
to Londen schrijft:
Uit zeer vertrouwbare bron. verneem ik
dat lord Kitchener „op" is en zeer spoedig
terugkomt, vaarsahijiulijlk onmiddellijk na
Ian Hamilton's aankomst an Zuid-Af n'ka.
Het gerucht liep hier .reeds verscheidene
dagen, 4ooh schijnt nu 'beslist zeker te we-
zon.
Ook in do buiten la ndscho bladen vinden
wij van dit gerucht melding gemankt. Men
spreekt er over in de Ehgelsche oouranteu,
in militaire em politieke kringen, waaruit de
eerste berichten kwamen omtrent ver-strek
kende meoningsversehillon, die ontstaan zou
den zijn tusschen Kitchener, Militie» en Bro-
driok. Zou het nu waar zijd; zou de opvol
ger van Roberts op zijn beurt ook Zu'id-Afri-
ka verlaten, zonder zijn taak volbracht, de
beide Republieken veroverd' te hebben? Men
zou er zich niet te zeer over moeten verwon
deren, want bet- is zeker, dat heb werk, dooi
den generalissimus in hot Zuiden verricht,
verre van .roemrijk lis en dab hij niet aan de
verwachtingen heeft beantwoord, die men
van hem koesterde.
't Zijn gezondheidsredenen, die men op
geeft om dén terugkeer van lord Kitchener
to verklaren. Dezelfde motieven zijn, zooals
men zich zal herinneren, voor Roberts' te
rugkeer aangevoerd. 'LD echter veel waar
schijnlijker, dut. Engeland, in tegenstelling
met wat Chamberlain en Brodrick in hun
laatste redevoeringen verzekerd hebben, een
andere talotiek wil beproeven d'an tot nog
to ei gevolgd is. Welke? Men weet hot niet,
maar zoolang Chamberlain aan liet bewind
is, kan men veilig aannemen, 'dat heb geen
veraoeningstaktiek zal zijn, omdat de orchi
deeën-koning lord' Kitchener v.cel be edel
moedig vond ©n juist hij de onderhandelin
gen, itusschen den generalissimus en Botha
aangeknoopt, heeft doen mislukken.
Doch hoe dit ook zijl, Wij' gielooven zeker,
dab do opvolger van Roberts niet lang moer
in Zu/i'd-Afrika zal vea-bltijiwn en dab hij
spoedig die rust zal krijgen, welke hijl, naar
men to London beweert, reed® zoo lang
©ischt. In werkelijkheid eohiber is do roden,
dat zijn rol uitgespeeld is cm de zending, die
hem opgodragen is, jammerlijk is mislukt, nu
hij a.lle hulpmiddelen, die hij tea- zijner be
schikking -had', uitgeput Oiecft. Hij is go
brandmerkt levcnals lor.dl Methuein, sin Rcd-
vc,rs Bullcr, lord Robeirts voor hean en
hij zal zich genoodzaakt zien .te vertrekken.
Wat zou hij) ook nog moeten doen, nu het
duidelijk gebleken is, dab zijh. schoonmaak-
taktiok geen enkel praktisch resultaat heeft
en zelfs do verschrikkingen dor concentratie
kampen dö Boeren niet. tot onderwerping
kunnen, brengeiu Eén nieuw® generalissi
mus, generaal Ian Hamilton, zal iet® anders
trachten, maar heb zal bij, trachten blijven,
slagen is niet aan te nemen.
Naar aanleiding dier geruchten aangaande
lord' Kitchener doet de correspondent van
de „Matin" te Londen opmerken, dab er in
d© laatste maanden in Boerenkringen !,e
Londten een «brooming is gekomen ten zij
nen gunste, dat men hem niet langer „beul
Varhaal uit den tijd van. do Restauratie,
ERNEST HATJDET.
9)
Hij' ging voort
„U zult moeten .toestemmen, mevrouw,
dat ik mijn doen en laten niet zoek t© ver
bergen, op gevaar af van mij uw verachting
geu *op don lials te halen, ik beken tot welk een
laag ambt ik me leen. Waarom zou ik het
verbergen, daar u een uitlegging gevraagd
hebt? Ek hob niets van u te vreezen. U hebt
mijn stilzwijgen, noodfiig evengoed als ik het
uwe en nlis men zoo vei- is, dan kost het niets
elkaar de waarheid tfst zos-ston."
„Zij strekt u niet tot eer," wierp illc er
tegen in.
„Omdat u mo niet geheel en al kent. Tic
heb niet liet recht meer te zeggen, wat zon
der belang zou zijn voor u, inaaa- niet zonder
gevolgen voor mij. Weico er echter van over
tuigd, dat, niettegenstaande d'o schijn togen
mij is, ik uw achting] bocli -nieb onwaardig
beu. Aanstonds, als w© scheiden, zult u daar
meer van overtuigd1 zijn dan nu, dat weet ik
zeker, ©n mijnheer evenals u."
„U blijft stdeds in raadsels spreken," ver-
Wtet Lorédan hem. „Hoe kimt n, miet hot
ambt dat u uitoefent, aanspraak malleen op
de achting van oen-lijk© hetd'cu
Do cmbekendb zweeg. He nam illicit woord
om op to meiiken dat dit getwist nu on-
■vruchtbaar was en dat ave onzen tijd wiel
ttoodig hadden. Hc voegde erbij, me tot den
onbekende .wendende
f „U zeidet daareven, dat we u zouden ze
genen inplaats van verweiisohen. Waarom
toudem we u zegenen?"
..Omdat dik, nW gesprek mot mijnheer
£aohooiende, aniji voorgmomm hob, me
urt,
Q-Cl'.
gei'.
of „sladlxter van Khartoem" noemt en dat
men beweert, dat, indien lord Kitchener
vrijheid, van handelen had gehad', hijl oen
eervol Ion vrede mot do Boeren gesloten, zou
hebben. Dit was mogelijk geweest dadelijk,
na het verbreit van Roberts. Lord, Kitchener
heeft ook -werkelijk, bij! hot begin van zijjn
opperbevel wol van ©en zekere verzoenings
gezindheid) blijk gegeven, zooalis zijn pogin
gen bewezen om do onderhandelingen, met
Botha tot eon goed! eind© te brengen, maar
na dat oogeübMk lieeft hij' revanche geno-
me.ii en in wreedheid alles overtroffen, wat
andere generaals vóór hem in Zuid-Afrika
gedaan Ivcibben,
Heb Blauwboek over d.e concentratie-kam
pen, dait to Londen verschenen is, is vol
doend© om voor altijd zijn goeden naam te
bezoedelen, want uit het rapport zelf van
don medüsehen suporintond'ant t© Bloemfon
tein blijkt ten duidelijkst© (al is heb iu een
mooi kleed gestoken), dat de teu hemel
schreiende sterfte in die moordholen t© -wij
ten nis alan de opeenhooping van allerlei
memscben zond'er onderscheid.'; aan de on
voldoend organisatie der hospitalen voor
besmettelijke: ziekten, aan de onvoldoend©
dekking en Meeding, aan de betreurenswaar
dige hygiënische toestanden ten gevolge van
gebrek aan water, lucliit en ruimte, daar de
gevangenen opeengehoopt worden in veel t©
leine ru'uiten. Men zal zeggen, dat Kitche
ner daar niet ten volle verantwoordelijk voor
ïs; dat is een dwaling. Wanneer mem niet
over de noodig'e hulpbionnen en middelen
kan beschikken om do bevolking in kampen
bij oen te brengen, zoodat het leven nog mo
gelijk is, dan neemt men tot zulk een uiter
sten maatregel' zij"n. toevlucht niet. 'bis even
zoo met de proclamatie betreffend© de ver
banning van alle Boerenleiders, die zich vóór
15 Sept. niet had dien overgegeven; ook toen
heeft men gezegd, dat Kitchener verplicht
was d© bevelen van Chamberlain uit te voo
rn
En wij villen oofc volstrekt niet ontken
nen, ,clat Chamberlain aan dien maatregel
vreemd is geweest, dat hij de opsteller en
autc-ur ervan is, maar Kitchener heeft haar
ui zijn quail'itcit als opperbevelhebber getce-
eird, zonder dat een .enkele militaire plicht
hom dwong d'ie misdaad! te begaan. Indien
hij de verantwoordelijkheid van dien maat
regel niet op zich wilde nemen had hijl
zijn ontslag behooren to vragen, dab hem
zeer zeker niet geweigerd zou zijn, daar men
hem toch al' te veoleisohcndi vond. iu zijn
vraag- om versterkingen.
Niemand zal het w-aarsch'ijrilijk vertrek
von lord' Kitchener betreuren. Mogelijk zal
zijn opvolger even weinig menschliicvond
zijn als hij; cn door even lage en wreedo
maatregelen trachten het conflict te beëin
digen, do Boeren lot onmacht te brengen;
vrouw, om hem te laten ontvluchten, en wat
iik me voorneem, dut doe ik altijd."
„Me laten ontvluchten?" riep Loródiwi
verbaasd' uit. „Hoe lttmt u dat doen?'
„Ik zou u kunnen antwoorden, d'at dat
mijn geheim was. Maar heit js me niet ver
boden u dit op te helderen. Luister goed,
mijnheer; val me in de rede als ik me ver
gis. U wilt spoedig Parijs verlaten. Maar
daarvoor hebt u een paspoort noodlg. Dit
paspoort hebt u niet. U hebt gedacht, d'at
uw trouwe vrienden u dat lcondon verschaf
fen. Misschien verwacht ge 'te veel van hun
trouw en hun bekwaamheid. En dan, toege
geven zelfs, dat zo in staat zonden zijn, udat
l© verschaffen, dan zou 'hun dat meer tijd
kosten, dan u 'kunt missen. ïk bied er u dar
d'e! ijk een aan."
„Ecu echte vrijgeleide
„Zoo echt, als zij maar zijn kan. Een diplo
matisch paspoort, d'at u veroorloven zal Par
rijs te vee-laten en tel reuzen als courier Van
den ambassad'cua- van Napels."
Ik kon niet gelooven wat hij' zeido.
De (klank van mijn stem drukte den twij
fel uit, dien ik gevoelde, en dien. Lorédau
deelde.
„Wannter wilt u ons dl© vrijgeleide van
zoo zel'dfeam© hoedanigheid aanbiedbn 2"
„Dadelijk, prinses, ik héb alleen den tijd
noodiig hem weg te nemen, waar hij' is."
Hij ging onverschrokken langs me, stapte
recht op het bureau van mijn echtgenoot af.
dat gesloten wordt door een vindingrijk sy
stdem van geheime sloten. Met oen gemak
kelijkheid die me in verwarring bracht en
met behulp van sleutels, die hij uit zijn zall
haalde, opende hij' het bureau, dat Godweet
'hoeveel staaitsgriieimen bevat. Uit d'o papie
ren die in die Takte lagen, haaMIe hij een
schrift van groot foi-maat te voorschijn, be
staand© uit losse bladen, tezaam gehoai'den
maar in geen geval aal hij iets ©rgörs tot
stand ikunnen brengen d'an de concentratie-
kampen.
Ja, want dat rapport brengt nog al iets
in 'b 'licht. De „Daily News" noemt het een
„report of ©rime" (verhaal van een misdaad).
Ziehier de redenen, die do superintendent
voor d© sterft© opgeeft, het zij'n er niet min
der dan aoht
„1. Het onbekookt sametn brengen) van
menschen uit alle deeleu van de kolonie in
een enkel groot kamp, -waardoor ongetwijfeld
besmetting wordt in de hand go-werkt.
„2. Onvoldoende hospitaal-inrichting voor
be&mettelijke ziekten.
„3. Onvoldoende wtoningvoorzicning en be
dekking, ontbraken van verwarming. Daar
door geven d« tenten niet voldoende be
scherming aian menschen, da© plotseling uit
huizen zijlu weggehaald'. Sommige tenten zijn
als bescherming geheel onvoldoende. In vele
gevallen zijn ook niet genoeg dekens ver
strekt.
„4. Ov«i>evrildngi in vele teuten.
„5 Onvol--) tudj tetrixie-voorzienlug.
„6. Heb vuile water d'at tusschcu de ten
ten wordt gviworpen.
„7. Onvoldoende wateiwcrzoigung. zoowel
voor hot wasschen van Odeederen als voor
persoorilijk gebruik.
„8. Slechte verpleging van het eigen li
chaam door de menselien zelf, koude, gebrek
aan ruimte en lucht."
Het rapport bevat vorder d© noodige be
schrijvingen der ver-schillende kampen (387
pagina's is hot groot). Opmericelijik is dial
gezegd wordt omtrent d'e rantsoenc-n. Deze
waren dooi* generaal Maxwell, gouverneur
van Pretoria, in twee groepen verdeeldéén
voor personen, die waren opgekomen om be
scherming te zoeken tegen de Boeren, en
één voor „allo overige personen". Dezo laat
ste groep kreeg een liongcr-raiitsoen om do
\Tou\\©n er toe tel brengen, haar mannen tot
overgave aan te sporen. Welk succes dit ge
had heeft, is bekend, cere nan die getergde
BoerenvrouwenHier volgen d© labellen
nminiwww
door een bartonnen kaft. Hij' liet liet- me
zien, tea'wijl) hijl het doorbladerde,
,,U weet, mevrouw dat do ambassadeurs
het recht- hebben' in liet landi waar zo ver
blijf houd'cu aan hun land'genooten paspoor
ten t© veischal'fcn. Ziehier een lieele massa.
Zij zijn wit zooals u zien kunt en klaar om
ingevuld, gotoekond, iu ééii woord om go-
bnulct ta wonden. Door een omstandigheid
die,wij 8É9 etei buitenkansje 'kunnen besohou-
wcfli, zijn de eei-ste twee reeds van een hand-
fce'kening van d'en prins De Lrane voorzien.
Ik heb dat zoocven opgemerkt, niet vermoe
dende, dat ze zoo spoedig van dienst zouden
bunnen zijn. Tic neem er een voor mijnheer,
en ben zeer gelukkig hem cl'it te kuimen aan
bieden. Als hijl bet naar zijn zin ingevuld
heeft, door er een naam in op te geven, een
valscheu wel te verstaan, en zijn signale
ment, dan kan iiijl Parijs verlaten en d©
grenzen over gaan. Hij' zal' dan voor een di-
plomatieken agent d'oorgaan en het zal m
niemand opkomen, hem tf verdenken."
„Maar als mijn echtgenoot d© verdwijning
van een van d© paspoorten die hij vooruit
geteekend' heeft., bemerkt.?"
„Als hij het bemerkt, d'an is mijnheer al
ver weg' en kunnen do bevelen die men zal
uitdeden, hem niet mm* 'treffen."
Ik kon daar niets togen inbrengen.. Met
de oogen. raadpleegde ik Loréddii. Hiji was
overtuigd cn zijn woorden bewezen hel mij,
toen hij' zijn dankbaarheid uitsprak, die zijn
hart, evenals het. mijne vervulde.
„Ik heb aan u mijn leven te danken,
mijnheel-," zeidb hij. „Ik weet niet of ik n
ooit Jen d'ibnst zal kunnen vergelden, dien
g'e mij heden bewijst."
„Dank daar niet aan," antwoordde do on
bekende. Ik ben reeds betaald' door het ge
noegen u dien l© kunnen, bewijzen en vooral
door de voldoening, d'ie ik' «maak door aan
Eerste groep
Meel Zout ICoffio
jiond ons ons
Suiker
ons
12
12
Vlecseli
I tweemaal
j per week
l pond.
tweemaal
per week
1/2 pond.
Mannen .7 4 6
Vrouwen .746
Kinderen
(heneden
12 jaar 31/2 2 3 12
Tweede groep
Mannen .7 4 4 8
Vi ouwen .7 4 4 S
Kinderen
(beneden
12 jaar 31/2 2 2 S
Toen miss Hobhonse deze toestanden uit
gebracht had, heeft de Engelsche regecuiug
1
Qeen
vlcesch.
het onderscheid Laten vallen, met de bepa
ling echter, dat ongezegTijfe© 'xrefra©toa-y)
mensclien 311 groep II zouden worden ge
plaatst voor hun straf, m. a. w. geen vlecsch
zouden krijgen.
En een Belgisch minister noemde Enge
land niet Lang geleden (pi. m. I jaar) d©
„fakkel der beschaving".
De „Stand'ard1", de „Daily Telegraph" en
de „Morning Post" roemen, Engeland voor
het inrichten der concentratie-kampen.
De „Times" zegt niets, maar publiceert
praatjes van doctoren over de onzindelijk
heid 'dter Boeren.
De „Daily Mail'' en de „Daily Chronicle"
erkennen, dat eir nog 'genoeg te verbeteren
valt.
De „Daily News" en do Moralng Leader"
merken op dat d© klachten van miss Hob-
houso dbor liet rapport volkomen, bewezen
zijn.
Van. het oeiilogsterrein 'is weinig nieuws.
De Boeren hebbe tl op 12 dezer ten zuiden,
van de Kliprivier oen Engelsch detachement
omsingeld, dbt 1 d'oode, 7 gewonden en 4
gevangenen vendoor. Do Boeren verklaren
dat hun verliezen 3 doodeu en 17 gewonden
waren.
Tooli lief van d'ie Boeren, 0111 dat alles te
bekennen
Er wordt gemeld dat D© Wet en presi
dent Steyn zijn getrokken naar een bijeen
komst, die Zaterdag en, gisteren zou wordeïi
gehouden op 2 mijlen ten zuidwesten van
flarrismith.
V
Uit do veriiezenlijst blijkt dat den 12en
November oen vrij ernstig gevecht hoeft
plaats gehad bij Bethlehem in den Vrijstaat,
waarvan tot dusver nog geen melding is ge
maakt. Het Manchester regiment v-etrloor
daar een kapitein gesneuveld, oen luitenant
en 3 man gewond.
Verder zijn op verschillende plaatsen tweo
ina-n gesneuveld ©11 zes gewond, terwijl viea*
/kken rMei"vcn.
Majoor Stonhani, die hot eoinmando lieeft
over 'dei veldhojpilalcn vail do Yeomanry in
Ziiid-Afrrka-, te (Mandistone een voordracht
houdende over* d© ,hospibaa1dienst in Zuid-
Afrika, ïiesohrecf zijn ontmoeting met De
Wet. Hij zei bij d'ie gelegenheid d'at de groo
te Bocrcn-gcneivial hem behandelde met de
grootst mogelijke vriendelijkheid! en aangaf
waar db Yeomaury-hospibalen volmaakt vei
lig konden worden geplaatst.
Hijl zeide De Wet te beschouwen als een
"cntleman in den volste 11 zin van het woord.
mevrouw d© piansog te toonon, dlut men on
danks het ambt van spion een eerlijk man
kan zijn. Neem dit paspoort, wij zulten het
elders invullen, want, als u vertrouwen in
mo «telt, dan moet u mij volgen. Ik neem
u mode paar mijn huis. U zult er den nacht
doorbrengen, en in den morgen zal ik u la
ten venbrehken."
Op het gelaat van Loréd'an nam ik een
wantrouwende uit'drakldug' waar. Een ver
moeden bekroop hem, evenals mijl. Welk be
wijs hadden wij voor de eeilijbhoid van dien
man? Lokte hij' ons niet 'in een hinderlaag;?
Zou hijl den vluchteling, na hem uit nijn
huis gelokt te hebben, niet uitleveren? Hij
raadde onze gedachte».
„U wantrouwt ane," zeide hijl; „ja, ik be
grijp het. Een commissaris van politie is tot
alles 111 staat
Zijn gelaat verduisterde; hij scheen na
t© denken, te aarzelen-, zich afvragende op
welke manier hij 011s van zijn goede ia-ouw
zou kunnen overtuigen. 11c zeide:
„Hoe zou men u niet wantrouwen? Zoo
gauw hij, dien ik wil redden, uit dit kabinet
is, is hij aan uw graad© overgegeven en noch
hij, noch ik laman u."
„Dat zou ik éék denken in uw geval, prin
ses. Maar ikj zou denken, dab een man, die
een ander wil uitleveren, zich niet gedraagt
zooals ik 1110 heb 'gedragen. Als ik mijnheer
in hechtenis had willen nemen, dan zou Int
niet noo-dig geweest zijn te liegen en to be
driegen. Ik heb uw gesprak aangehoord', ik
ken uw geheim ,ik heb bewijzen. Eén woord
tot mijn 'kameraad', die aan het raam d©
vaolit houdt -en heb huis is omsingeld
Hij sprak de waarheid', daar was ik van
overtuigd. En toch 'aarzelde ik nog, zoo diep
gevoelde ik de verantwoordblijkh'ei'd, die ilc
op m© nam, door Lorédan aan t© sporen
hem to volgen.
„Meviouw," zeide de onbekende plotse
ling, „ik heet Jean Lauréal, vroeger ohef
van do cscad'rons van d© jagers der keizer
lijke lijfwacht, nu officier op 'halve soldij1.
Dicht bij' mij' komende, voegde hiji er fluis
terend bij„Ik behoor 'tot d'e politie, maar
alleen om haai- te verraden ten behoeve van
een zaak, die mo dierbaarder is 'dan het 1b-
ven en die ilc op mijn manies' d'ien. Ilc bon
evenals mijnheer, een samenzweerder, en
daarom stel ik belang 111 hem. Twijfelt go nu
nog aan mijn voorden?"
Nu twijfelde ik niet meer eai ik beleende
hem dit door eeu oprechte vervoering, dlie
mij)ii gelwrcn evenals mijn stem vermeden.
„Ik geloof 11, ik geloof u en ik d'ankl u
voor uw edelmoedige tusselienkomst. Ik ban
niet ondankbaar cn dat zal ik 11 bewijzen,
want ik hoop u woer te zien."
Ik stak hem mijn hand toe. Hij vatte en
kustte ze. Hc was bewogen en hij ook. Dat
laat zich deuken. Hij' had' me overwonnen
door zijin hoffelijkheid, zijn geduld en zijn
toewijding. Zijln hoedanigheid als iemand,
van de politie boezemde me nu geen tegen
zin meer in. Iemand van de politie' Hiji!
Hij geeft er zich voor uit, ik weet niet waar
om cn ik zie er van af hem te veroordeelen.
Slaaf hij heeft ©1* d'e allures niet van. Zich
oprichtende zag hij' Lorédan zwijgend! voor
hem staan. Zonder iets te zeggen, vielen zo
elkaar in de armen.
„E11 laat ons uu gaan," zeide onze redder.
„O111 te beginnen, mijn vriend, moet ge d'at
costuum hi er laten. Hot. begint dag t© wor
den en bet zou voor de handlangers van den
heef F'oudnas te gemakkelijk zijn, om, als
ze ons tegenkwamen, 011s spoor te volgen."
(Wordt vervolgd
