55"e Jaargang.
Zondag 22 en Maandag 23 December 1901.
No. 10735.
Eerste Blad.
PRINSES DE LERNE.
J. M. VAN DER SCHALK Jr.
Kennisgeving.
BUITENLAND.
Kennisgeving.
STIERENICEUllIN OEN.
GEMEENTERAADSVERKIEZING.
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prjjs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prjjs per weckVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan 'iet bureau bezorgd zijn.
Bureau i Botcrstraat HU,
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.02iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zi.i
innemen.
Advertentiën bjj abonnement op voordeehge voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde hleïmv u(fc«rlea(«Vn opgenomen tot den prijs van 40 '-ent*
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
latere. Telefoon Mo. 123.
Dn iiunoEM SESTEa vanSciiirdam,
biengt ter openbare kennis
dat de herstemming ler verkiezing van een
lid van den gemeenteraad, tor vervulling der
vacatuie, voortdurend door het niet aannemen
der benoeming van den heer J. II. HOUTMAN,
in hel kiesdi«tiiet II, zal gehouden woiden e|>
Dinsdag 24 December aanstaande, van des voor-
middags acht tot des namiddags vijf uur, over
de candidaten
J. M VAN DÜR SCHALK Jr.
en
Th. A. J ZOETMULDER
dat tot de stemming niemand wordt toege
laten, dan die volgens do kiezerslijst bevoegd is
tut de keuzo mede te wei ken en in het bezit
is van do bij art. 55 der kieswet vei melde
kaart, bevatiende eene oproeping voor do her
stemming;
dat aan een kiezer, die zijn kaart heeft ver
loren, of wien geen kaait is toegezonden, op
zijne aanvraag door of vanwege don burgemeester
ter Gemeentesecretarie eene kaait wordt uit
gereikt, mits hij voldoende van zijn identiteit
doe blijken
dat art. 128 van het wetboek van strafrecht
luidtHij die opzettelijk zich voor een ander
uitgevende, aan eene krachtens wettelijk vo ir-
scltrift uugeschuiven vei kiezing deelneemt, wordt
gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste
een jaaron
dat voor hoofden ol bestuurders van fabrie
ken of werkplaatsen ter gemeente-secretarie,
tegen betaling van 2|,| cer.t, verkrijgbaar zijn
formulieren ter invulling van de uren.
waarop de personen, die onder hen arbeiden,
gelegenheid kunnen vinden, aan da stemming
deel 10 nemen.
Schiedam, den 21 sten Decetnher 1901.
Da Burgemeester van Schiedam,
VERSTEEG.
premie» mogen worden toegekend en dat de toege
kende piemiën slechts worden uitbetaald indien Je
bekroonde stieicn van af de bekroning tot 1 Sep
tember daaraanvolgende in de Piovincie Zuid Holland
tegen een spiingg.id van hoogstens fl beschikbaar
zijn gesteld;
dut in elk distriet slechts de stieren kunnen mede
dingen wier standplaats binnen het district is ge
legen, tenzij in bijzondere gevallen door Gedeputeerde
Staten, vo'getis ait. 5 van iiet Reglement, hieivan
aan een of meer stievenhouders voor een of meer
stieren afwijking is toegestaan
dat de Gemeente Schiedam behoort tot het 14de
district samengesteld uit de gemeenten:
Vlaardingen, Ketiiel en Spaland, Schiedam, Vlnar-
dingeiambacht, Maassluis, Maasland en Rozenbuig,
en dat de keuring in dat District zal plaats hebben
te Vlaardi .gen op Dondeidag 24 April 1902, des
morgens ten 11 ure.
's-Gravenhage den Oden December 1901
l)e Gedeputeerde Staten voornoemd
PAT1JN, Voorzitter.
F, TAVENRAAT, Griffier
N.H Op denzeifden dag en hetzelfde uur wordt
eene leuring van Rijkswege gehoudenwaallij premie»
worden uitgeloofd, onder gelijke voorwaarde»
als loven vermeld.
Dc Gedeputeerde Staten der provincie
Zuid-Holland maken bekend:
dat ingevolge ait. 1 van het in het Provinciaal
ltlad van 1900 onder no. 5 opgenomen Reglement
ter bevordering der veefokkem in de Piovincie
Zuid-Holland, tot het toekennen van premien voor
slieren boven den leeftijd van 1'/ jaar en voor
pinksticren beneden den leeftijd van 1 '/s jaar, jaar
lijks keuringen zuilen worden gehouden;
dat voor deze keuringen de l'rovintie is veuleeld
in 14 distiicten en voor elk district 1 premie van
f150 voor em stier boven den leeftijd van 1
jaar en 3 ptemien van flOO of wol 2 piemiën van
f 100 en 2 van f50 voor pmkstieren beneden den
leeftijd van 11/g jaar beschikbaar zijn gesteld, met
dien verstande, dat slechts voor uitmuntende stieren
Verhaal uit den tijd van de Restauratie,
DOOR
ERNEST DAUDET.
38)
„Zooals ik verplicht ben, je niets te ver
bergen. Wij4 zijn bet eens, mia cara. Maar
ik liebt ccibt zeker vviWeii zijn van mijn
zaak."
„En ben je nu zeker?"
„Ja. Lorédan de Calava was in Parijs op
den avond van bet gemaskerd bal bij dén
prins do Lerne. Zonder twijfel gewaar
schuwd, dat bij in zijn hotel ontdekt zon
worden, waagde hij zicli onder een masker
m de balzaal cn vertouwde zic.li aan de prin
ses toe, baar smeelvcnde hem te redden."
„Kende bij haar dan
„Hij beeft baar als jong meisje in Napels
gekend. Men zegt zelfs, dat ze hadden zul
len trouwen. In ieder geval beeft zij hem
in het geheime kabinet van den gezant dur
ven brengen, om over oen middel, om liem
naar Londen te Jatcn ontvluchten, na te
donken. Maar daar was reeds een attaché
'bij de politie, die in opdracht bad, do diplo
matieke rapporten te kopieeren. Hij was er
binnengekomen, met behulp van een omge-
koe.hten bediende, die het venster had open
gelaten. Zijn kameraad stond intussclien
buiten, en zag later tot zijn groote verwon
dering twee personen te voorschijn komen.
De tweede was Lorédan de Calava, Zijn red
der was Jean Lauréal, in dienst bij de poli
tie, die hem redde door den diefstal "au een
paspoort uit de papieren van den gezmt.
De COMMISSIE voor GEMEENTEWER
KEN te Schiedam, is voornemens op Vrij
dag 27 December a.s., 's middags 12
uur, onmens Burgemeester en Wethouders
ten Randhuize ti a n te besteden de le
vering van
Ijzerwaren, Gercedschapoen, Borstels,
Boeken, Dioglstnrtlkelen en verdere
Materialen, ten behoeve van don dienst
der Gemeentewerken,
liet bestek ligt ter inzage op de Slads-
timmerwet f en is ter Gemeente-Secretarie
tegen betaling van 25 cents verkrijgbaar.
Dinsdag 24 dezer zal de herstemming
plaats hebben voor een lid van den Gemeen
teraad in district II.
To dezer plaatse weusclicn wij nog te wij
zen op liet belang dezer herstemming en de
noodzakelijkheid van een trouwe opkomst
der kiezers.
Bij de stemming op 17 dezer zijn van de
967 kiezers in dit district slechts 607 ter
stembus opgegaan.
Niet genoeg kunnen wij er op wijzen, dat
ook onthouden, onze partij groot nadeel
berokkent.
Wij dringen dus ten zeerste aan op trou
we opkomst en bevelen voor deze herstem
ming aan den candidaat der liberale partij,
dio in herstemming komt, den heer
Dit. verhaal wekte Virgiuic's nieuwsgie
righeid op.
,Wie bneht u op de hoogte?" vroeg zij.
„De kameraad van Lauréal, die in den
tuin de wacht hield. Hij kwam tnij uit zich
zelf den sleutel van het geheim aanbieden
voor een geldelijke belooniiig."
,Maar ik zie het verhand niet," zoide Vir-
ginie, „tussehen dit verhaal en het complot
van zoo straks."
„Dat zult go aanstonds begrijpen. Toen
die man mij alles geopenbaard had, begreep
ik dat hij meer moest weten. Ik zotte hem
aan tot andere onthullingen, en kwam toen
op dc hoogte van het bestaan van een ge
heim genootschap „La iumière de domain",
en van do samenzwering, die het voorbe
reidt."
„Wat kan ik dus den beer Foudras zeg
gen
„Gij kunt hem zeggen, dat de koninklij
ke familie door een groot gevaar bedroigd
wordt. Zeg niets van hetgeen er op den
avond van het bal voorviel. Dat is slechts
vau belang voor mij, die er mijn voordeel
mee doen kan bij de rogcering van Napels.
Maar raad Item aan, te waken voor de vei
ligheid van den koning en van den hertog
van Bordeaux. Hedenavond komen de sa
menzweerders hijeen hij moeder Lauréal, in
de Rue de Valois 19, eeu klein huis, dat
men door den tuin binnenkomt."
Virginio ging naar haar schrijftafel,
maakte enkele aant-eekeniugen en vroeg
„Maar do kameraad, die u op de hoogte
heeft gebracht, moet hij- ook gevangen ge
nomen worden?"
„Die zal wél zorgen, vanavond afwezig te
zijn."
Toen Yirginie ldaar was met schrijven,
zeide zij
ALGKIIGKIV OWBUKICMT.
SCHIEDAM, 21 Dec. 1901.
Xnld-Airlka.
De oorlog cn de koutende
feestdagen.
Hedenmorgen de verschillende bladen
doorlezende, werd onze aandacht in het bij
zonder getrokken door een hoofdartikel in
de „Weser Zcitung" van gisteren. Het be
gin luidt aldus
„Kan" er dan in Zuid-Afrika nooit een
einde komen aan hot moorden De aanblik
van dezen nu reeds langer dan twee jaren
durenden strijd wordt steeds ondragelijker.
Het Boerenvolk schijnt zijn heldhaftigheid
met volledigen ondergang te willen bezege
len. Dat beeft iets vreeselijk aangrijpends,
maar het heeft ook een andere zijde, die he
keken moet worden. Vele duizenden man
nen, die nauwelijks eeltige kennis hebben
van do ware politieke verhouding der za
ken, worden medegesleept hn leven te wa
gen voor een zaak zonder uitzicht. Het ver
goten bloed, de vreeselijke gruwelen des oor-
'logs, de verbrande hoeven, de concentratie
kampen met hun afzichtelijke kindersterf
te deze factoren prikkelen de eenvoudige,
van de wereld afgescheiden schaapherders
tot het onverzadigbare gevoel van wraak te-
gei' Engeland Het hun door een overwin
ning van Engeland dreigende lot is niet zoo
hard, dat daarin de grond voor die altijd
zich herhalende daden van vertwijfeling ge
vonden moet worden. Zeker, liet verlies van
politieke zelfstandigheid is hard, .het be
wustzijn, dat niet eigen,, maar vreemde
schuld dat verlies veroorzaakt, kan hen
verbitteren. Men kan met recht dit offer
hoog schatten, met rcelit de natie eeren, die
zich in een hoklhaftigen strijd1 daartegen
verzet, maar men moet in het oog houden,
dat dit verlies nu ook alles bevat, wat de
Boeren aan onheil treffen kan. De godsdien
stige vrijheid blijft hun in vollett omvang;
evenens de huishoudelijke; politiek zullen
de Boeren na hun onderwerping met alle
andere Engelsche kolonies gelijke rechten
hebben. Aan rechtsverzekering zal het liun
even weinig ontbreken als aan landsveilig-
lteid en zorg voor welvaart."
Doch reeds genoeg. Het geheele artikel
ademt denzelfden geest van onbekendheid,
van niet op de hoogte zijn met hetgeen de
Boeren willen, maar vooral met hetgeen de
Boeren zijn. Met liet oog op de komende
feestdagen, waarin het „Vrede op Aarde"
'tl de Jiitgo-pcrs en de don Engclschcn wel
gezinde bladen togen de Boeren uitge
speeld zal worden, komt het ons niet van
onpas voor, de algemeenc trekken die dezen
„Maar nu hebt ge mij nog niet gezegd,
wat uw beweegredenen zijn; ik zal door
mijn inlichtingen de bescherming "au nujn
carrière verzekeren. Maar gij zijt rijk; geld
licht g"c niet noodig; wat is uw voordeel?"
„O, kleine heks! moet ik dan alles ver
tellen Welnu dan. Als Lauréal gevangen
genomen is, zal de rechter to weten komen
dat hij de bewerker van de Calava's vlucht
was. Dan wordt dc prinses de Lerne als zijn
medeplichtige bekend, van wie zijn zuster
de vriendin is geworden, terwijl zij do mai-
tressc van den prins werd. liet schandaal,
dat hierdoor aan liet licht komt, zal vreese
lijk zijn. Gecompromitteerd door zijn rela
ties met een samenzweerder, zal de gezant
zijn ontslag moeten indienen. Natuurlijk
word ik, als eerste secretaris, benoemd tot
zaakwaarnemer, om dezen titel, dank zij
mijn vrienden te Napels, weldra te ruilen
voor dieu van gezant."
Terwijl hij sprak, mengde zich in de be
wondering, die uit de houding van Virginio
sprak, een gevoel van vreeszij rukte zicli
los uit de omarming van Alfani, en vroeg
„Is liet uit eerzucht dat gij handelt? Eer
zucht alleen is niet voldoende, om uw ge
drag uit te leggen."
„Misschien ook een verlangen naar
wraak."
„Ik heb altijd gedacht, dat de prins en
prinses de Lerne uw weldoeners waren.'
„Mijn ijVcr voor den een heeft liun wel
daden terugbetaald. De beleedigingen van
dc andere liebben ze uitgcwisclit."
„Wie heeft u b cl eed i gé 1 Hij of zij?"
„ZijZijriep de ellendeling uit, met
haat in de oogen.
Er was een oogenblik stilte. Alfani be
greep dat zijn vertrouwde meer inlichtin
gen wensehte, en bereidde de leugen voor,
oorlog kenmerken, nog eens na te gaan;
het bovenstaande uit de „Weser Zeitung"
geeft er een gereede aanleiding toe. En dan
willen wij in de eerste plaats opmerken, dat,
indien de schrijver van dat stuk iets logi
scher had nagedacht, liij lot andere gevolg
trekkingen zou gekomen zijn. Wanneer wij
toch die woorden: „Zeker, het verlies van
politieke zelfstandigheid is hard" even na
der beschouwen, dan moet daaruit ten dui
delijkste blijken, dat do Boeren, wanneer zij
zich daartegen verzetten, liooger staan dan
de „Weser Zeitung" wil doen voorkomen.
„Het verlies van politieke zelfstandigheid
is hard."Lees wel „zelfstandighei d".
Dat wil zeggen niet van een ander, wie dan
ook, afhankelijk, kracht in zich gevoelen,
om op zich zelf te staan. Wie nu iets ge
leerd 'heeft uit den tegenwoordigen worstel
strijd, za-1 toch moeten toegeven, dat juist
die kracht, dat vertrouwen op zegepraal de
Boeren heeft staande gehouden in hun on-
golijkeu strijd tegen den Brit, en dat, wan
neer men liun dat gevoel, die kracht ont
neemt, liet verzet zou ineenzinken. Ziet men
liet niet uit een bericht dor laatste dagen,
waarin gemeld werd, dat Celliers zich hij de
Engelsclien gevoegd had? Die man liad zijn
ideaal verloren, geloofde niet meer in de
zegepraal, en ziet, hij loopt over! Neen, in
dien de Boeren hun „morecle" zelfstandig
heid bewaren, dan ligt daar ongetwijfeld
voor de toekomst de „politieke" ingesloten.
Het „moreele" kan niet overwonnen wor
den door het „maxerieclo". En de „eenvou
dige schaapherders" weten dat, daarom
strijden zij den strijd voort, versagen niet;
ook al lijden zij tijdelijk nederlagen, zij be
houden hun geloof, dat zij die voor de on
afhankelijkheid hun leven willen geven, de
overhand zullen houden over lien, die strij
den voor geld om geld, voor goud om goud.
„Vrede op aarde", ja datrklinkt mooi, dat
lijkt een mooie bestrijding tegen dc „Boe
ien", het godsdienstigste, meest op den Bij
bel vertrouwende volk der aarde. „Vrede
op .aarde", ja, zoo kunnen die Boeren mooi
praten, doch het blijven woorden, zij passen
zc in hun daden niet toe! Wat? Zij passen
ze nirt toe Dat is veel te zacht, zij hande
len juist in strijd daarmede, zij zijn onver
zoenlijk, zij1 blijven doorvechten.
„Vrede op aarde." Ja „vrede". Dat wil
zoggeninnerlijke rust, een zich bewust
zijn overeenkomstig zijn geweien gehandeld
te hebben, te hebben gestreden togen het
kwade, het zondige, naar vermogen. En hoe
zou dc Boer dien „vrede" kunnen hebben,
indien hij van den strijd afzag, indien hij
niet langer deed, wat zijn geweten hem
voorschrijft, indien hij het hoogste wat hij
bezit, zijn om fhankelijkheid', zijn vertrou
wen op God, die uitkomst geven zal, zijn
land prijs gaf, 'het land, waarvan een zijner
zooneu zong:
O, Land, gekocht door bloed,
Door vromen heldenmoed,
Gij zijt mij dier,
O, Land, gij zijt mij dier!
Wie ook uw kusten schuw',
Omringd door rotsen ruw,
Ik ben verkleefd aan u
En woon slechts hier!
Indien dergelijke taal voortvloeit uit het
hart van een van Afrika's zooneu, dan moe
ten wij toch inzien, dat de Boor geen „vre
de" kan hebben, indien zijn onafhankelijk
heid verloren ging.
Onafhankelijkheid, dat ideaal, dat levens-
dool, waarvoor al wat van Nedcrlandschon
stain is, steeds gestreden heeft; onze voor
ouders tegen Spanje, onze broeders tegen
Engoland
Door dat ideaal, door die gevoelens lijden
wij dan ook mede met onze broeders in liet
Zuiden, daardoor is hun strijd onze strijd,
daardoor is do strijd der Boeren do strijd
van don Nederlandschen stam tegen den
vreemden overweldiger. Daarom past het
ons, in dien strijd de Boeren bij te staan,
en kunnen wij dat niet met wapengeweld,
wij zijn in staat hen op andere wijze to
steunen en te helpen. Het leed der Boeren
vrouwen cn -kinderen kunnen wij ver
zachten, neen moeten wij verzachten, wil
ook voor ons liet woord „Vrede op Aarde"
geen ijdcle klank zijn.
Onafhankelijkheid Laat dc kraelit, dio
daarvan uitgaat, de bezieling, dia dat woord
uitoefent, de Boeren blijven bezielen. Dan
zal eens voor hen, wat ook moge gebeuren,
„vrede" zijn en blijven, „vrede" met zich
zelf, en als gevolg daarvan „vrede" met het
Britsche rijk, na oindelijke overwinning.
Ja God dio Heer sal weer regeer!
Ilij woon nog in di Hemel hoog
Die son kom op,
Een nnwe dag
Breek aan voor Dierbre Afrika,
Ver Afrika
Met eijo Vlag!
Ver Afrika, van bande vrij,
Verlos van die verraderij
En van die rooijc dwinglandij
God heers nog in Sijn Hemel hoog'
Ons staan nou voor Gods Glorietroon
Daar wapper nog geen Union Jack nie
Ons Suserein is Een die woon,
Waar heers geen Chartered1 Maatschappij
[nie,
En Paramount's alleen Sijn kroon.
Sijn Rijk 's nog nie gcannexeer nie
Brittanje's rijk sal ondergaan,
Gerechtigheid sal voortbestaan.
waarmee hij wilde antwoorden, nu hij de
waarheid niet kon bekennen, en de veront- J
waardigde weigeringen en minachting van
de prinses wilde vei bergen.
Maar zij oordeelde het beter, hem niet
verder te ondorm gen, en zeide
„Maak nu dat je weg komt. Ik ga mij
kleeden om naar den heer Foudras te gaan."
„Verlaat je niet Virginie," beval Alfani
haar aan, zijn lioed nemende. „Wij moeten
dadelijk handelen, om de politie tijd te la-
ton, haar maatregelen voor dezen avond te
nemen. Wanneer zie ik je weer?'
„Kom mij van avond van do opera halen.
Wij zullen elkaar dan belangrijke dingen te
vertellen hebben."
Zij scheidden, on de eerste secretaris be
gaf zich, vroolijk en voldaan, naaf het ge
zantschap van de twe c Siciliën. Daar wacht
ten hem verrassingen Ilij vernam van zijn
collega's, dat de prins 's morgens was uitge
gaan, cn oen uur gehden bedrukt en som
ber teruggekeerd was. Ilij had niemand wil
len zien dan ziju kamc -dienaar, dio sinds 25
jaar bij hem in dienst was, de ccuige dien
hij meende to kunnen vertrouwen. Meester
cn dienaar hadden lang samen gesproken
Toon was de dienaar ge tomen om Aifaui te
roepen, die afwezig was. De hoeren moesten
hem waarschuwen zoodr.i hij terugkwam, en
de dienaar ging hoen om paarden te bestel
len voor zijne excellentie, die door een drin
gende, onvoorziene omstandigheid genood
zaakt was, Parijs te ver aten.
Deze berichten verwoiderden Alfani. Hij
wist niet waaraan dit overhaaste vertrok
van den gezant toe te schrijven. Er moesten
ernstige zaken voorgevallen zijn. Hoogst
nieuwsgierig haastte hij ricli naar het kabi
net van den prins.
Bij zijn binnentieden verliet de prinses
do kamer. Zij was blijkbaar geroepen en in
kennis gesteld van de reis, wat editor geen
ontroering bij haar teweeg gebracht scheen
te hebben, maar Alfani werd getroffen dooi
de bleekheid van den gezant, zijn opgewon
denheid, de overspanning, waarvan zijn
oogen, en dc koortsachtigheid, waarvan zijn
woorden en zijn bewegingen getuigden.
„Wat hoor ik, excellentie? Gaat gij ons
verlaten?" vroeg de eerste secretaris.
„Voor een paar dagen slechts," antwoord
de de prins. „Een persoonlijke zaak roept
mij in Londen. Maar de couranten mogen
er niet van spreken dus zeg er niets van.
Ik heb naar Napels geschreven, om mij te
verontschuldigen. Ik waarschuw ook den
minister van buitenlandsche zaken, en meld
hem, dat gij mij gedurende mijn reis zult
vervangen."
Alfani zorgde, geen nieuwsgierigheid te
tooucn, maar gewend om zelf te liegen, ver
dacht hij den gezant van een leugen. Hij
meende te raden, dat de prins in het ge
heim ging onderhandelen met het Engelsche
gouvernement, om te zien, Lorédan de Ca
lava, die naar Londen gevlucht was, in han
den te krijgen. Hoewel inwendig hoos, dat
hij er buiten weid gehouden, verheugde hij
zich over den gunstigen samenloop van om
standigheden. Immers als de bom losbarstte
boven het gezantschap der beide Siciliëu,
zou het effect nog grooter zijn, wanneer de
gezant afwezig was. Men zou door dc cou
ranten kunnen doen verspreiden, dat de
prins hij het naderend onweer was gevlucht,
om niet te Parijs te ziju als het losbarstte.
Ilij ontving dus dienstvaardig allo in-lruc-
ties en trok zich eerst terug na dc verzeke
ring ontvangen te hebben, dat Lij verder
niet van dienst kon zijn.
(Wordt vervolgd.)
