l
l
VF.I
No. 10759.
55"<e Jaargang.
Donderdag 23 Januari 1902.
j ALISE.
r
ft
ft
ft
v
BUITENLAND.
u.
rette,
Is ure.
11.31,!
SÜIJIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
I Prijs per kwartaal: Foor Schiedam en VI aar dingen fl. 1.25. Franco
.per post fl. 1.05.
Prijs per weekVoor Schiedam en Ylaardingen 10 cent.
t Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
'aan het bureau bezorgd zijn.
BureauBoteirstiraat fig.
Pr ijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere rege)
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zg
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeehge voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde feïelsae esdvertmntiësa opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bjj vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
latere, telefoon Mo. 123.
j ASjGESIKKK «VEBZICSIT.
SCHIEDAM, 22 Jan. 1902.
i Kuld-Alrika.
Het telegram van lord Kitclienc-r uit Jo-
hairaesbuirg luidt in zijn geheel', d'wfc do
voortdurende regens overal de> operaties bo
'lemmercten. De colonnes melden dat 31 Boe-
reu werden gedood, 13 gewond', 170 govan-
j.gon genomen en d'at 41 Boeren de wapens
'neerlegden; 79 geweren, 3450 ronds am-
s imini'tie1, twaalf wagens, 250 paarden on
1600 stuks vee werdbn buit gemaakt.
French meldt, dat d'e Boeren in hot
noordoosten van do Kaapkaloui'o icintigga-
■bracht zijn tot ongeveer 150 man, in ver-
spreid'o afdeelimgcn, oudetr Eouclié en My-
Iburgh; ongeveer 130 onder Weasels ont
snapten westelijk van Sterkstroom in de
Stoniiberg-lijn. In. liet zuidwesten trok d'e
hoofdmacht der Bóeren naar den driehoek
i Frazersbung-Caima von-Willistown.
i Teii noord'en Van dö Oranje-rivier en ten
noorden van dei Tliabanohu-liju worden
kleine afdcclingen Boeren vervolgd d'oor do
Engelsrihc' colonnes.
In het noordoosten wordt >dö aanleg dor
iblok'lniizenlinio krachtig voortgezet; dem'o-
i hide colonnes die er op zulten steunen, zijfn
bijna in staat uit to rukken.
1 In 'hot oosten van Transvaal zijn de Boe-
ren mcorendoels verspreid door d'e jongste
1 operaties.
i In het westen rukto' lord Methuen den
13en Januari, van Vrijburg naar Venters-
burg, ten eindó tegen De la Rcy cm Kemp
to operewen.
Do befaaiig]rijkste opgaven in do officieel©
j verlicslijst van gisteren liebbem betrekking op
j het geveclit te Doornfontoin hij! Griquailamdl
j op den 13on, waar Sitwell's bereden infan-
i trio een stelling vaan de Boeren met de iba-
jonet moet bestormd, hebben. Het sneuvelen
i var majoor Whitehead Wordt bevestigd, en
j vorder zijn 4 man gedood 'en 18 gewond'.
Ben 15cn heeft dbzelfde colonuo bij, Griqiiai-
stad weer een 'gewonde gekregen. Zitten de
Engel'schen daar soms rondom in de Boe
ren?
Bij do voortgezette) beraadslaging over 't
amendement van Cawley in hot Lagerhuis
I drong Balfour, na do liberalen om hiui ver-
decld'heid gehekeld' to hebben, bij OampbdLl-
F Banneinnan op intrekking van .het ameoda-
ment aan, omdat re'edl? bet enkelo feit, da'
dezo motie va.n wantrouwen in do regeeiring
met botajcSdaing tot do Zuiid-Afrükaanstshe
aangelegenheden1 voorgesteld, word1, dó Boe
ren nog moer 'hoop zou govern, niot om d'o
Engelscho troepen to kunnen verslaan, maar
ojn den oorlog to kunnen volhouden tobdait
do oppositie aan hot bewind komt.
Uit het Fransoh, van J. LERMINA.
A. 31.
urnen t
IS
6)
III.
wt f
tUOOS i
f
icheit
i'ranf
De jongo vrouw Was naar de trap geloo-
pen, en boog zich over de leuning heen, om
to zien of zij zich niet vergist had.
Zij hoondei d'ubbel'e stappen, vervolgens
stemmen, dio fluisterend spraken.
„Ach diep ze 'teleurgesteld, „hij is niet
alleen."
„Iloe nu? Zijifa ge. nog op, op dit uur?" zei-
do haar man met vermoeide stom.
„Maar man ik hoorde do deur gaan
en ik kwam
„Het doet er niot too laat ons binnen
gaan. Elan van mijn vrienden is met mij
meegekomen. Wc hebben wait bet bespraken,
Ga naar je kamer; wijl ziillen i!n hot kleine
salon gaan."
Do echtgenoot, want hot wals de jonge
burggraaf Gaston .de Oïairac, d'aoht er zelfs
niet aan, haar te omhelzen.
De andere, do indringer, stond achter
hom, öenigszins vetricgeu met zijn figuur;
maar Ciairac haastte zioh hem binnen te la-
tou, terwijl Alisc, eerst een beetje veront
rust, ma'ar 'bocili 'gdlulckiig door de. terug
komst van haar echtgenoot, zioh beij voute
een sto'el ibdj| tos schuiven, niet zonder Ier
dluilks een blik te werpen op dozen ontijJi
gen bezoeker.
'Hij was weinig sympathiek. Zeior gioot,
van een vroomdsoortisre mafforheu'd', oen hol
O O
gelaat mcit uifetekcaide beenderen, met mid-
CampbeH-Blannerman antwoordde; dalbhij
nib vaderlandsliefde voor het améndte
ment moetet stommen, want liij' acht het
niet waarschijnlijk, dat dei houding en d'o po
litiek der regeering tot het vestigen van
een iblijvanden vredó zullen heidón.
Het amendement van Gawley Word ten
slotte Verworpen met 333 tegen 123 stóm
men. Behalve do Ieren onthielden zich ook,
de uitetrsto radicalen vian stemminig, zoomei-
da een aantal liberale imperialisten, o. a.
Grey cm Asquith.
Commandant Kritzinger koant deze week
nog voor den bloedraad! en Wordt beschul
digd van vier moorden, van wreedheid je
gens zijn gevangenen en het doen vcrongci-
lukkten van een trein,
Engeland, dat zijn gevangenen fusilleert,
durft spreken van wreedheden van een man,
cli'e met zijn oigen leven dei aan gewonden be
toonde humaniteit misschien moet boeten.
De „Moming Leader" vijst op een eigen
aardig staaltje van Engelsolre leugens.
Het pas gepubliceerd'© blauwboek be'vatto
o. a. een confidentkcilen brief van Botha,
welke dóór dei Engelscdien in bc-slag gono-
mii was. Hieruit blijkt dat generaal B'otha.
slechts over 300 man beschikte toen hij in
September 11. de forten Ilala. en Prospect
aan do Zoeloe-grens aanviel em 130 Engol-
srhem buiten gevecht stelde.
Ten tijde van hot gevocht in quacstio
verzekerden de Enigeilsohe berichtgevers dat
Botha 1500 mian' bijl zich' iflad, van wio 500
zouden gesneuveld zijn bij den aanval op hot
fo-rt Ital'a alleen. Ziedaar, zoo mca-kt dó
„Morning Leader-" op, een treffend staaltje
van d'o overdrij vingen, welke do Briitsche be
richtgevers op het oorlogsveld zich veroor
loven.
Volgens Paris-Kouvolles heeft mevrouw
Joubert, do weduwe van den generaal, in een
brief van 17 November zich aldus over d'o
concentratiekampen uitgelaten
„Na eindoloozo aanvragen heb ik vorlo"
gekregen het kamp te Inene te bezoeken. Al
wat men van de concentratiekampen heeft
gezegd' is nog beneden dia werkelijkheid. Vrou
wen en kinderen sterven er als vliegen. liet
jaargetijde is biiitenigerWoon vochtig on dei
typhus woedt cr. Als bet stelsel der concen
tratiekampen nog een jaar wordt volgehou
den, zullen or Boorenvrouwcn noch -kinderen
meer zijh- De commisaio van Ehgelsclie da-
mos, uitgezonden om db Engolsclie' autori
teiten schoon te wassdhen van do bosolraldi
gingen d'ie Miss Hdbhousei tegen ze heeft
ingobraaht, heeft haar zending wel vervuld.
Inderdaad', miss Hobhouse heeft niet over
dreven. In hot verstreken jaar is dó toe
sband nog verergerd. Toen miisB Hobhouso
•bid1" wa®, gebruikten da Engdsoben den
hongor nog niet als oen verdelgingsmid'd'el
voor een gansch© bevolking."
Dr. Kiause is in het hospitaal' te Londen
opgenomen, lijdend© aan asthma. Zijn neef
je, de zoon van zijn broeder, een knaap Van
16 jaren, wordt door de' Engclschen gevan
gen gehouden in Kaapstad'.
•(Reuter meldt uit Brussel
De minister van builenlandsohci zaken be
antwoordde gisteren in d'o Kamer con vraag
van den socialist Van d'cr Volde ten aanzien
der gevangenhouding van een Belg op Cey
lon. De minister zoidet dat die Belg overeen
komstig hot oorlogsrecht krijgsgevangen ge
maakt was; de regoerinig kon dus ten zijmm
'bolioeve niet tussohenboicló komen, maar zij
zon hom bijstand! vcrleenen.
Frederik Iiompd sclirijl't aaan het
,nbld." o. a.
Het waa op een gloeienden dag van Dcc.
1899 dat ik t© Bloemfontein kennis maakte
met Gideon Scheepers. Ik moest d'e kemst
van demand! afwachten alvorens naar .de
M'od'derriviea" te kunnen vertrekken. De b't-
tó 'trilde over het zand van het wijde Markt
plein cn dö stilte, do wcrklooshoid' cd de
verveling doden me nog meer lijden van dia
schroeiend© warmte. Ik za1- buiten ip do
veranda van helt Freestata-hotel, alleen, cn
zonder andere lectuur dan een paar i oor-h>4-
torisoho nummers van d© „Dlusitratel Lon
don News". Eir saheen g'een levend wezen
zioh buitenshuis in den blakerenden zonne
schijn te durven wagen. Toen kwam plotse
ling een jonge man den hoek van een sfraat
om en stapte regclrcöht op helt hotel af. Ik
heb zelden iemand zoo scherp opgenomen,
schel 'belicht als zijn krachtig© mannenfi
guur was in da wijd© Wijdheid van het
Marktplein. Hij was in conimando-draohf,
den slappen, breedgeranden hoed op het
hoofd, 'doch zonder .geweer of patronengor-
del. De Idc'oren zaten licm net om het slan-
o lijfIk had ail veel mannen in dit veld'te-
ïnie gezienmaar geen d!ïe de ziiidelijikhe'cl
cu de netheid! zoo in zijn bloeding had we
ten te houden als 'deze.
Met een kort militair saluut trad hij het
hotel binnen, bleef er een ©ogenblik en
kwam toen buiten op de veranda zitten. Die
jonge man was Scheepers. Hij was met kort
verlof naar Bloemfontein gekomen om er
zijn broeder op ie zoeken die den 29en No-
ömbór gedurende den slag te Tweeaiivi-eron
een schot in den kaak gekregen had.
„Hiji ia not nou weer allright," zei Schee
pers, „en dkn gaan hij weer naar Modderri-
vieir toe."
Toen vevteldei hdj| dat- zijn ibroeder en hij
bij de Vrijsbaatsche artillerie1 waren. Zijn
broeder- als kanonnier, hij al's heliografilst.
den op hat voorhoofd een littoefcen, dat zijn
grijzende wenkbrauwen scheidde.
Hot kostuum deed! dit gelaat niet, voorde©-
liger uitkomen. De man was in een lange jas
gehuld, die om het middel' sloot en als eon
gepl'ooido rok over de pantalon heenviel, die
eindigde in enorme schoenen met lioogö
hakken. O'm de gespierde hals lag een groo
te das als een halsketting. De man had den
hoed afgenomen en bijl die bewóging, had A1I-
so twcio d'imgen opgemerkt: de zwartachtig!
beihaardlo 'handen, waarop de aderen gezwol
len waren, cn den hoed', die or rood en ruig
uit zag, als cell kwaadaardige kat. Do han
den verschrikten haar een weinig; dó hoed!
wekte haar modelij,d'en op, te meer, daar Za
nu do glimmende plooien van do jas en da
beschadigde schoenen, zag.
C'laiirac was met e'en bijzondere netheid
gekleed, welke cobber ni'at van goeden smaak
getuigd©. Da jas van bruin faken, voomien
van 'ngrooten, ronden kraag, litoU dón gestilc-
ten rand' zien van 'n geel' vesten den grooten
knoop van een blaiuwa cl'as, waarboven een,
rand'je wit linnen uitkwam. Dó pantalon, die
tot do voeten reikte, was van groenachtig
casimir. 'Do fijne sdlioeneu waren versierd
met valsalie dteonen.
Hat gelaat wals echiea' bijzonder interes
sant con plat vooi'hoofd, boog oplooiJónd
ond'er het kastanjebruine haar, dait infcrul-
lón naar achteren hing, groote oogen, bij de
slapen licht ganimpoM, met een altijd onrus-
t'igon, bijjziendem blik; goen baard, geón
snor, smalll© gewelfde kippen, ©en rond'ekin
met te igrooto kinnebaMcen.
Een vreemd geheid, dlalt op helt. eerste ge
zicht aan een aardigen jongen deed denken,
maar dat, bij' nadere beschouwing, voront-
rustt© d'oor do onverklaarbare gejaagdheid
Hij' had' zijn. opleiding genoten bijl de Trans-
vaalsche veldtelegraphie en was kort voor
den ooi-log bij de Yrijstaatsche artillerie ge
komen. Nu 'behoorde bijl tot 'dó belegeraars
van Krmbeaiey.
Of hij het commando-I even niet zwaar
vond en hot werken bij don onbeschermd en
heliograafpost niet gevaarlijk?
„Zwaar, die leve is mie zWaar, nio. Ek
d'enk, ons zau dit dag nog banja. zwaarder-
Scheepers beh'oordó niot tot de' optimisten
die cr vast van overtuigd waren dlat de Boo-
ren het met de tak'tiek van de gloriedagen
van '98 zouden winnen.
„Ons mense g'aan al's 'te banja huis-toe.
Hullo lè cn maak net niks nie tot dio vij'cnd
kom on hullo storm IIoo kom hot ons dio
Engeteohman zy posissie nrct angevat na. dio
slag van Magcrsfontein
Ik zei dat onze commando's te weinig in
aantal waren cn onze menscherr vermoeid'.
„Moeg. Ja net, da's die cling. Ons mcn-
óchcn is altijid moeg. Hulle wil altijd Inristoo
om to rus. Hoe kom is Dó' Wot cn De la. Itey
nooit nio moeg'-nioi"
Scheepers raakto in vuur. Hij, oordeelde!
scherp over do veriofpost ondea-YLa Burgers,
maar wat mij in hem trof was zijn wars-zijn
van allo opsohroeverij. Hij blufte niet op cto
onover-winnelijpdioid dór Afrikaners. Hij was
alleen ernstig overtuigd' dat met lag'eir-1 eg
gen d» eind-overwinning nooit aan de zijde
dar B'oeren zou zijn
Maar na den winter van 1901 begon do
onvermoeide Scheepers eerst recht te werken
ondier d'o kakbics. In zijh brief van den kaat
sten Aug. aan generaal' De Wet, diem do
E'ngelsohen op een Boorengevangcne gevon
den en later openbaar gemaakt heibben, deel
de hij mede dat hij van plan was, zoodra de
eerste reg'cns vielen, westwaarts to trekken
in d© richting van Oudtslioom en Kaapstad.
Hoewel d'ezo brief don Engelsclicn in han
den was gevallen, heeft Scheepers zijn woord
gehouden cn schrik en ontsteltenis te Kaap
stad gebracht. Geien 'groot Boercn-commando
is zóó diep d'o Kolonie ingedrongen als het
zijne. Wet verzekerden do Britten vooitdu-
rend datMj' van do andere BoeirenstrijdTnach-
ien zou worden afgesneden cn nrct meer zou
ontkomen, maar d'e jonge Scheepers bracht
zijn commando telkens weder uit alle ge-
Omniddellijk nadat Scheepers een dorp
■had ingenomen, reed hij' naar do drankge-
legenheden en verbood 'den oigenaren op
straffe des 'doods, den burgers drank te ver
schaffen. Eerst daarna ging hij naar den
Magistraat om or de sleutels van de lands-
lcantoren op te eiscben.
To WiLliowmor© wil'do hot 'toeval' dat dó
Magistraat, oen zekere Sahulze; juist bozig
was van een veldikornet een rapport in ont
vangst te nemen, dat en Boeren in het dis
trict waren gezieiïj* toon ar .op da deur ge-
Was bet d'oor gebrek aan ©en speciaal karak
ter? Ontbrak er dó intelligienti© of do zede
lijke kracht? Een hamdiwaarzegigier zou den
failanfcs van den grooten duim hebben opge
merkt, di'e 'tot dm falanks van don wijisvin-
geir neiOc'to.
Opgewekt overigens, toen li ij, zich een on-
vervuldon plicht herinueade, vatto liij. Alis'o
vriendelijk om het middel en zeid©:
„Mijjn liave, ik stel u een van mijn vrien
den voor, dón heer die Vaucrodix, een vroegp-
ro uitgeweken'©, dio .evenals ik, geen recht
kan verkrijgen van deze intriganten en egoïst
ten
Vaucro'ix maakte oen toestemmend hoofd
gebaar, als om da omschrijving ia bevesti
gen.
„Ec vraag u duizendmaal vierschooning,
mevrouw," zedde hij! mót een basstem, dio
het gebruik van alcohol' verried, „mij op een
dergelijk uur te vea-toonon; maar ik woon
zoor ven.' bier vandaan en mijn waard©
vriend' Clairao heeft ma gastvrijheid voor
cenigei xum aangeboden Maar alls fk u
stoor
Dózo stem had een vróemdlsoortiiglo ge
maaktheid'; zij vi'breerdó als die van een
tooneolispeler en sprak do woonden op een
zangerigen toon uit.
A'lisa la-erg een vreemde gewaarwordinig,
dio zo niet ven-klaren konoen soort van
tegenzin maakte zich van haar meester, als
of ze zich in dó nabijheid van een afzichtelijk
beest bevond. Ze deed! echter haar best deze
instinctmatige antipathie te overwinnen
die overifi'ens rerechlvaardigd Werd! door helt
O O O
uiterlijk vari deze persoonlijkheid en
dWong aicli 'tot een glimlach.
„Mijn echtgenoot weet, dat zijh vrienden
ook do mijno eijai," hoawam ze. „Go zijt
'hier thuis Gaston, wi'lt ig'e niet iets ge-
ibi-uiken koffie?"
Gaston raadpleegde zijn vriend mot do
oogen; hij had er niets tegen.
„Dolt is goed zet twee kop daar op dat
tafeltje neer, en ga dan naar beid!."
Alise gevoelde; dat de tranen 'haai- in do
oogen 'kwamen. Gewoonl'ijjk, als haar man
thuis kwam, op welk uur ook, dan werden
dó eerste oogonblilcken aan haar gewijd; dat
was dan e® vergoeding voor de doorges' a-
no angsten. Deze vreemdeling beroofde haar
van een van haar grootste genoeigons.
„Mlijin vriend," zei'dó za zacht, „ik verze
ker u, dat ik in helt minst geen slaap ge
voel
Olairac maakte een gebaar van ongeduld
„Moet ik me duidelijker verklaren 1" zoi-
de hij bijna ruw.
„Neen, noen, ik zal dadelijk weggaan
„Een allerliefst viouwij'e," zeid-e Yuu-
croix toen zc weg wat,.
„Ja," zeii'clo Ckirao' luch'tg, „maar van
eenvoudig© faimilio Een jctugcligo dwaling,
mijn waarde' bijna een mésalliance!"
Hij zeide dit, met do handen 'in de zak
ken voor den schoorsteen staande.
Het fcle.ino salon, zooals men _de kamer
noemdó, waait" dó twe© mannen zicih bevon
den, rechtvaardigde maar nauwóL'ijlks zijn be
naming d'oor het meubilair van bijna strem
gen eenvoud'. Aan liet emid, dicht bij bet
raam, stond een groot cylinder-bureau met
vargiil'd-koperen sloten, voorts bevonden eir
zich leunstoelen en anden-e van zwadt 'trijp,
waarop het patooon, een vaas vol bloemen
voorstellende, scherp uitkwam; dó raggen en
leuningen waren van gebogen mahoniehout
Op dien schoorsteen stond' een J'wijMach'ig
bomtbeeld', Hojuems of Hippocrates vro -
klopt word', en een net gekleede, jonge Boer
tnet geweer en bandelier om, in do opening
versoheen, beleefd! zijn hoed afnam en zeide:
,Bk is Scheepers en Willowmoiv is 'd'oor
mijn commando ingeneem, wi'lt u voor mij
do sleutels van die land's kantoren inihan-
dlig?"
D© magistraat, een «'llarbloeddorstig^tö
Jingo, wist niet beter- te d'oen dan onmid-
dóllijk gehoor te geven aan dteze bolcefdo
noodiging, en do veldkomet, een kolo-
nische Boer- met Eng.eïselio neiiigingen, vond
het volstrekt niet aangenaam plotseling zoo
van aangezicht tot aangezicht te staan te
genover den bekenden Boeren-eommandanb.
Scheepers was 'daarna tegenwoordig bij de
uitöeeling van Moeien cn paardenvooder uit
do landsmag'azijuon. Zijn commando en
hij zelf zeker hot meest had or een afkcer
van de vuile kleeren der- Tommies aan tó
fcrekkon, en Soheiapers zorgde er voor datzij'n
mensehen er altijd fatsoenlijk ui'tzagen.
De magazijhhouders verwachtten niets an
ders dan d'at dó Boeren alle winkels zouden
plunderer. Maar t)o „straikrooversgedroegen!
zich als echte landjonkers", niets wórd geno
men van hetgeen aaai particulieren be
hoorde.
En 's avonds was er groot feest telVillow-
more. Het Transvaalsohö en het Yrijstaab
sche volkslied weerklonken er en Sdlióepers
leerde er d© „song's" die do EmgóLschen op
Kritzinger en hom gemaakt hadden. Hij wist
du- kolonel1 Williams hem op de hielen zat;
maar hij wist ook dat do Tommies niet eer
den- dan den volgenden morgen .to Wiklow1-
more konden zijn, en dlaarom vierde hij onge-
stooid' fèest mót "de. nooios, en sprak hij do in
woners van de zekere overwinning der Afri-
kaansche wapenen. Scheepers maalcto dien
avond nieuwe v-es overingen, maar nu gooni
Engelsche.
Den volgenden morgen te aclit uur kwam
de eerste' Boeren-patrouille molden dat dó
Eiigelsehem in aantocht waren. Kalm begon
zi fi nu het commando gereed tó maken voor
vertrek, en toen die Tommies op een kopjö
in do nabijheid van hot dorp verschenen,
reden de B'oeren riustig weg.
Scheopeis was do laatste en, vóór hij to
paard' sprong, logdó hiji n'og even zijn goweer
aia den schouder en verschoot dó vijf patro
nen uit den mauser. Eén Tommy sneuvelde,
twee werd'cn gewond en een paard werd get-
kwetst. Toen eerst galoppeea-d'c do comman
dant zijn mannen achterna. Do Engelscihen
zetten do achtervolging niet 'lan'g voort, hun
paarden waren niet vlug en steak: genoeg
voor do vette Boeren-ponnies.
In zijn brief aan generaal Be Wet spreekt
Scheepers de Qioop uit hem en president
Steijn nog eens te mogen terugzien ondca-
hun zoozeer geliefde vlag.
Het heeft niet mogen wezen. De jonge
Scheepers is vermoox-d d'oor zijn edóle vijan
den. Zijn bloed, het martelaarsbloed', za,l
stdlilcindö naar keus, tussohen 'twee bronzen
vazen, met spkymx-hoofden versierd'. Tus-
sclien de hoogj© witte ïïj^t van den spiegel,
die uit twee stukken bestond, stak een car
ton, oen van die koninklijke charades voor-
stóllende., waarin men dn bloemen verborgen,
do beeltenissen, on'tdókte van koning Lode-
wijk XVI, van de koningin en van hun zoo i
die in do Temple was gestorven. In een hoek
stond een secretaire, wier neergelaten duit-
plank do even menigvuldige als ongemakke
lijke laden liet zien. Op de plank zelve zat
ee:i zeer versleten en renldeurd laken.
Vaucioix had dit alles mot één oogopslag
gezien, als een man van oudervinding, voor
wicn niets verborgen blijft.
„Zijit ge al lang gelrouwd vroeg hij.
„Vijf of zes jaar even na dó samen
zwering v'an Bertou.
„Ja, dat herinner ik me er schuilde
Bannpartisme ondór. Die lieden stonden
voor niets, het is gelukkig dat men een eind'
heeft gemaakt aan hun illusies."
Ciairac maakte, een gebaar, dat desnoods
kon doorgaan voor een teeken van goedkeu-
ring.
„H schijnt me streng toe, waaide vriend,
•de restauratie1 heeft haar woord' ook niet
zoo goed' gehouden
„Wel mogelijk!'' riep de ultra, uit, „maar
nktiegens'taandle alles, spant men toch niet
tegen den koning samen
Hij zeide d'ilt plechtig, wieip hert hoofd in
den lick, al's een groot heter, die geen woor-
denwissoling over zekere punten van geloof
wcnscht.
(Wordt vervolgd.)
