55*te Jaargang.
No. 10775.
I f
ten
n-
ïénf
Dinsdag tl Februari 1902.
len,}
fe«j
ALISE.
BUITENLAND.
tlt
;en
I i.
i
sshiedaiisghï: coumit
Deze courant verschijnt d ageljjks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Piqjs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl, 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prjjs per weckVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
A.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureea Koters 1 ra at ©8.
294
248
.014
.ht
ijkê
:ert
i
»rU»
ie«,
enz.
per
h.
bjj
toe* i
■n ia 1
V
i «lef. t
AEGEMEKN OVERZICHT.
SCHIEDAM, 20 Febr. 1902.
Zuld-Afrtka.
Lord Kitchener seint uit Wolvenlioek van
gisteren
Na verschillende dagen geopereerd te
hebben in de landstreek ten oosten van
Liebeobergvlei en "Wilgerivier, trok de ge
heels Ihitsclie macht in den nacht van
5 Februari uit verschillende richtingen,
vormende een onafgebroken linie van be
reden manschappen aan da Westzijde van
Liebenbergvlei van Frankfort zuidwaarts
naar Fanny's Home en Kaffer kop. Deze ge
heels linie rukte den 6eo des morgens voor
waarts, vormende een linie van Ooiland aan
de blokhuizenlinie Heilbron Frankfort lot
Doovnkloof aan de blokhuizenlinie van Kroon
stad naai' Lindley. Deze griieele linie werd
des nachts bezet gehouden door verschanste
voorposten op vijftig yards aLtands vati
elkander.
Ook rukten colonnes op om te beletten dat
de spoorlijn zou worden overgetrokken. Zij
gingen bij het aanbreken van den dag naar
den weg van Heilbron naar Kroonstad en den
volgenden morgen naar de blokhuizenlinie
langs den spoorweg, die versterkt was om
het oversteken der lijn te beletten.
Den Gen Februari bevond De Wet zich
binnen deze linies, maar hij gaf zijn mannen
bevel uiteen te gaan en trok zelf met enkele
volgelingen en een kudde vee naar de blok
huizenlinie van Kroonstad naar Lindley.
Terwijl de nacht zeer donker was, brak hij
door de linie, door het vee door de draad
versperring te drijven en daartusschen te
gaan. Hij verloor 3 gesneuvelden, 25 paarden
eu veel vee.
In den nacht van 1 Febtuari werden vele
pogingen gedaan om door onze linies te bre
ken. Een troep liet tien gesneuvelde Boeren
achter in een poging om bij Heilbron door
te breken,
In het geheel verloren de Boeren voor zoo
ver gebleken is, bij deze operaties 283 ge
sneuvelden, gewonden en gevangenen, als
mede 700 paarden en veel vee.
De Britsche verliezen waren tien man.
Slechts enkele opmerkingen over dit blijk
baar zeer verminkte telegiam.
Ten eerste zij er op gewezen, dat de 283
gesneuvelden enz. een herhaling zijn van
vroeger reeds gemelde verliezen. Ten tweede,
dat ditmaal met de mist als bondgenooten
der Boeren dienst doet, maar een kudde
runderen. De Wet is daardoor ontsnapt! De
Engelsclien zijn dus niet eens in staat tegen
het t edelooze vee te vechtenPoor boys
Het vervolg van het telegram omtrent
kolonel Gamut's gevecht in den Viijstaat,
waarvan wij Vrijdagavond het begin mede
deelden, is thans door de Londensche bladen
ontvangen.
Tegen half vijf des middags (3 Februari)
zag kolonel Garratt op 2000 ellen afstand
een aantal ezelwagens en een kanon. Hij
zond daarop af een detachement Nieuw-Zee-
landers van 120 man, dat de achterhoede der
Boeren, CO man sterk, chargeerde en vervol
gens naar het hoofd van het convooi galop
peerde.
De vijand liep op drie secties van Garrat's
macht, die voor het convooi waren opgesteld
en keerde zich daarop van het noorden naar
het westen achtervolgd door de Britsche colon
nes. Deze maakten een vijftienponder en twee
pompons buit, alsmede 15l0po.'npen*patronen,
178 kardoezen voor den 15 ponder. 14,300
geweerpatronen, 30 geweien, 15 zadels, 50
paarden, 60 Biitsehe muilen, 100 trekossen
en 200 stuks los vee. De kanannon waren in
goeden staat, met den 15-ponder werden den
Boeren een paar salvo's nagezonden.
Commandant Mears, kapiteiD Muller en
vier Boeren deden een stoute poging om een
der pompoms te heroveren, maar liet vuur
der Engelschen bleek hun te machtig te zijn.
Z(j moesten vluchten en reden recht op de
Biitsclie voorposten aan, waar Muller werd
gevangen genomen.
De Boeren verloren in liet geheel aan
mannen drie gesneuvelden, vele gewonden en
25 gevangenen.
Kolonel Garratt had slechts één man ge
sneuveld en twee gewond.
De correspondenten van de «Standard" en
de «Times" te Pretoria geven bijzonderheden
over het voordeel, door majoor Leader op
burgers van de la Reij behaald. Volgens dien
van de «Standard" had Leader vernomen dat
de la Reij ergens een aanmerkelijk voordeel
behaald hadhij rukte toen uit. De corres
pondent van de «Times" zegt dat na dit
succes van de Engelschen liet Krugersdorp-
sche commando zoo goed als vernietigd is.
Intussclien is nu gebleken hoe noodzakelijk
het is dat de Engelsche kolonnes op haar
volle sterkte gehandhaafd worden; Kekewich
bijvoorbeeld had onlangs slechts 300 bereden
manschappen, waarmede hij volkomen machte
loos was tegenover de la Reij en Kemp.
Laurens Erasmus, volgens Reuter dezelfde
als commandant Marais, de aanvoerder der
rebellen, die het vorige jaar de Zwartkop-
bergen onveilig maakte, ss 31 Januari inde
buurt van Laingsbuig gevangen genomen.
Reeds maanden geleden was Marais' com
mando uiteengegaan.
De »St, James Gaz." somt op hoe slecht
het tot dusver den invallers in de Kaapkolonie
is wedervaren. Lotter en Scheepers zijn te
rechtgesteld, Kiitzinger- zit in de gevangenis,
Marais zal zich nu bij hem voegen, De Wel
vond 'net te warm in de Kaapkolonie en
Cronjé en Olivier, die vroegrr ook al een
bezoek in bet zuiden brachten, zijn al lang
krijgsgevangen. Waarom gaat de «St. James"
niet verder en waarom komt zij niet tót de
conclusie, dat in weerwil van de gevangen-
Uit liet Fransoh, van J. LER-MINA.
V
22)
Hij h-ad d'it ailks in één adem gezegd, als
oen gol-eerd lesje. Maar Aliso bemerkte dbb
niot. Yurdfept in een idee fixe, dait slechts
Gaston betrof, had ze dadelijk begrepen hoe
gelegen d'etaa afwezigheid kwam. In een se
conde hadden zich al haar overpeinzingen
wan dSen dag in één enkele gedachte opge
lost. Bahoeddie m-on zich niet voor alle ge
vaar, door zidi onder do bescherming van
boogie staatsdienaren te steilten Wio zon
den geheimen socmeitairis van een minister
durven, verdonlren? Ook lev'ei'do rijn verwij
dering oen hinctarpaail te me-or op voor zijn
vervolgers. Ja., jar, hij moest vertrekken en
gedunende zijn afwezigheid zou zijl walken, op
haar hoeldld zijn.
„Weilnu, Akiso, je antwoordt niot? Ik zog
ja nogmaals, jo moet verstandig zijn."
„Hoelang zult ge wegblijven-
Mat e,en .blijdschap die bijl zielfs niet
trachtte, td onderdrukken, haastte Clainac
zich he .antwoorden
„O vijjf of zes dagen. In ieder geval niet
langer dlan eten week."
In iedteir .ander (govajk zou de gedacht©, Gas
ton in oen vvteielk! niiet to zien, AHisa bepaald
wanhopig hebben gemaakt, Maar ze dlaoht
niet meer aan zichzélf. Haar tegenwoordig
geluk bestond' daarin., d'e vrijjhfeid, het lieven
van haar man té verdédigen.
„Ik zal je iedereai dlag scluijVcra, en jijl
zult me 'antwoorden, miieft) waar?"
Zijl had er zdlïs niet aan gedacht, srldb'
haar opoffering 'te doen M oorten d'oor éen
nemingen en terechtstellingen de Boeren-
tegenstnnd even krachtig is gebleven, en de
orde in de Kaapkolonie op verre na nog niet
weergekeerd.
bedankje, of een liefkoumg. Zei getroostte
zich dezo eerlijik, ate een vrouw, die nie,t oo
qiitet'teeii't.
Hij was verrukt.
„Zeker, alle dogen; alleen moeit je. je brie
ven poste. restante adneysewen. Ik vertrouw
do bedienden niet. Dlito lakeien in dlio grooto
diensten zijn zoo onbescheiden!
De liefdo bestaat uiteb zonder een blind
vertrouwen. Was helt noodig, zijn. wenseh to
Verklaren Posto jfeUtaitte', hot zij1 zoo. Maar
zou hij er dan iedetai diag heengaan? Zij
wildé id'at hij aan haar dacht, dat hij' den
dage! ijksohen kus ontving, dien zdjj lïem toe
zond'.
„En als ei' icits gebeiuit," dacht zei, „moet
hij vooruit gewaarschuwd kumiuu worden."
Allo on'derdcel'cn werden geregeld met
een gemakkelijkheid1 die Claïrao verrukte.
„Wat een li.ef vrouwtjes ben js tochz-eid'e
hij met een glimlach.
„Ik ben niet lief, iik hond van je. Maar je
hdbt mc d!en naam van je minister nog niet
genoemd."
Clairao was .een oog'enhlik vetrJ.cgen, Walt
hij! door een kuahja verborg. Hier had' hij
niet aan gedacht. Snel noemde hij den eer
sten den bestem naam, die hc.ni voor den
geest kwam.
„Dei markies dTTerb&com't," acid© hij.
„Maar* scihrijf hem niet." Vervolgens voogdto
hij ar lachend' bij: „Je.schrijft zoo aardig
bij, zou z'ijn correspondente wel eens willen
leeren kennen en dan zou ik jaloonséli
zijn!"
Hij -liacl dit vrooliijlk gezegd.
„Is 'hat wel waai-, dalt jo ja-loerscik zoudit
zijp op jo Afóte?"
„Zekell,," riep hij ui'b, „en de onbeschaam
ds die. ziehl veroorloofd jd aan tö zien, zon
kennis 'maken met anijtn degen
is
Uit de verliezenlijst blijkt dat den 5en
Februari bij Uitspanfontein 14 man zijn
gewond en denzelfden dag bij Gruisfontein
2 officieren en 5 man van de Schotsche rui
terij zijn gewond.
Reuter seint uit Johannesburg, dat De la
Reij op Andries Cronjó's brief zeer kortaf
geantwoord heeft. Jammer dat wij den tekst
van dat antwooi.1 niet kennen, Hetzou des
noods uit één zelfstandig naamwoord bestaan
kunnen hebben.
De oorlog in Zuid-A.fiika kost Engeland
meer dan de offieieele oorlogscijfers aangeven.
Zoo is er nu een extra-begrooting ingediend,
waarop gevraagd wordt f 1,128,000 voor
meer papier en schrijfbehoeften, door den
oorlog noodig geworden, en f 540.000 om te
voorzien in de plaatsen, opengevallen door
bet vertrek van postambtenaren naar bet
oorlogsterrein.
Zaterdagavond werd te Kaapstad een over
volle, geestdriftige monslermeetiog gehouden
om te protesteeren tegen den laster van het
Europeesche vasteland tegen de Britsche troe
pen in Zuid-Aft ika. De burgemeester leidde
de vergadering. De koloniale secretaris de heer
Graham stelde een motie voor, waarin met
klem wordt geprotesteerd door de burgers
van Kaapstad tegen de belastering van de
eer en het gedrag van de Britsche troepen
en waarin veiklaard wordt dal deze vuige
lastertaal ongemotiveerd is. Verder wordt
daarin uiting gegeven aan de overtuiging
dat de troepen de hoogste tradities van het
Britsche leger hebben gehandhaafd.
De motie werd bij acclamatie aangenomen,
evenals een motie, waarin instemming wordt
betuigd met de wraking door Chamberlain
van den laster betreffende de leiding van den
veldtocht door de Biitsehe regeering.
O u 11 s c li 1 a n d.
De 25ste gedenkdag van de intrede des
keizers in den ac'ieven dienst bij het eerste
garde-rpgiment is gisteren plechtig gevierd.
Op de godsdienstoefening volgde een appel
voor het regiment, waai bij de Keizer een
toespraak hield, daarna een parademarsch.
Door voormalige leden van het regiment
werd deo Keizer een geschenk aangeboden,
bestaande in een zilveren nibeeiding van het
gedenktecken van het regiment op het slag
veld van St. Privat.
Des avonds had een feestmaal plaats in de
kazerne van het regiment. De kroonpiins
prins tleinrich en de oudste zonen des Keizers
woonden de plechtigheid bij.
Prijs der Advertentiën: Van 1—6 regels fl. 0.92; iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen,
Advertentiën bij abonnement op voordeebge voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde ialeime opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
latere. Telefoon Mo. 123.
Met ee,n venhoren ui'tdrrikking op hot ge
laat hief lil ij, don arm op, op de manier van
teen toomcefepefcr va.n den boulevard'.
„Maar da tijd dirin'git," voegde hij erbij.
„Het is icteds zes uur en ik moeit om ze
ven uur velg,"
„Wat, nu reeds? zoo spoedig?"
„Maar hot is ineens opgekomen. Je be
grijpt toch, dab ik aanstonds toegehapt heb.
A propos, jo hebt geild noodig hier zijn
ten twaalftal dubbele kronen. Voor op zijn
hoogst adh.t dagen is da.t wél voldoends,
denk ik."
Z'j, haalldte do <séhoudeirei op, ze, vertrouwde,
da't geld iltet! Hij! 'legde da Louis op den
schoorsteen, waar hot stapeltje- rinkelend!
omviel. Wat ihean betrof, zeilde hij', liijl liaan
niets motte), daar hij ni'emiand behoefd'e, to
zien cn ii'ifcits noodig li,ad voor zijn toilet
Hij zou alleen, met den minister zijn en
moest van -den morgein toe 'den avond' wei-
ken. Overigens was diet een afgelegen plaats.
Do minister" ging ,er alleen heen om te' wer
ken. O't Zou ecu ingespannen arbeid zijn
AKste gevoelde zich toch zoer treurig! ge
stemd zij wis't wel. dat het" haai- pliclib
was; geen bellcitsel to zijn voor de toekomst
van haai- eohtigenooifc; maar naarmate d'o
nacht .naderde), dacht ze, aan -de angsten die
•haar zouden bekruipen.
Hij berilaatdfe twintigmaal dc-zelfde verkla
ringen. Hen zou gezegd hebben, 'dat hij
bang Was, nieit geloofd! rte' word-ein.
„Vinldt je.'heit gocid! Aait, ik je naar Ae dili
gence breng?"
..Waarom? je zoudit me maar ophouden."
Hij h'ad schijnbaar achteloos eenige noo-
dii-ge zaken in een koffertje) gepakt.
,.Jc ziet, dat ik nitefc veel bagage meeneem
Omhels mo en wees vooral heel verstandig,
als ik wagi ben
In het Pruisische Huis van Afgevaardigden
verzocht de vrij conservatieve afgevaardigde
Lückhoff de regeering er zorg voor te drogen,
dat de voor de Boeren bestemde giften ook
werkelijk hare bestemming bereikten.
De afgevaardigde Rewaldt sloot zich bij
den vorigen redenaar aan en deed mededee-
lingen over de werkzaamheden van den Bond
tot ondersteuning der Boeren (sBurenhilfs-
bund"). Teneinde het bijeengezamelde geld
beter te besteden, zou bet practischer zijn
liier goederen te koopeti. De Rijkskanselier
had zich met de Engelsche regeering in
verbinding te stellen, op lat voor de goedereD
een zekere vrijgeleide verkregen werd, daar
liet hier uitsluitend handelde om een aange
legenheid van barmhartigheid; hij vroeg
de regeering om een besliste verklaring.
De regeeringsvertegenwoordiger antwoordde
dat hij niet tot eene verklaring gemachtigd is.
De vrij-conservatieve afgevaardigde Arendt
merkte op, dat de qunestie groote haast beeft.
De Bond tot ondersteuning der Boeren onder
werpt zich natuurlijk aan elke controle, zoowel
van de Duitsclie ais van de Engelsche regee-
ring.
De afgevaardigde Yon Eynern verklaarde,
dat ook de nationaal-liberalen de warmste
sympathiën koesleren voor het Boerenvolk en
den Bond tot ondersteuning der Boeren. Wij
betreuren, niet alleen namens het Duitsche
volk, doch namens de geheele beschaafde
wereld, dat wij nu van de Regeering geen
antwoord ontvangen.
De vertegenwoordigers van alle overige par
tijen spraken zich allen op gelijke wijze uit.
De bij de beraadslaging van verschillende
zijden gecritiseerde afwezigheid van een ver
tegenwoordiger der Regeering is te wijten
aan een misverstand. De Regeering nam aao
dat het verzoek van den heer LückholT eerst
by -de begrooting van buitenlandsehe zaken
in behandeling zou worden genomen.
Bij de bespreking der zilvetprijzen in hel
Pruisische Huis van Afgevaardigden wees dr.
Arendt er op, dat dr. Biihr indertijd in
persoon naar de Vereenigde Staten is geweest
om president Mc. Kinley ie helpen kiezen.
Wat heeft het hem geba.it?
Bijna braclu de president na zijn verkiezing
het oimetallisme tot de overwinning
En dat dit niet geschiedde, dat de over
winning van het bi metal I isme kort voor hel
doel werd verijdeld, is alleen te wijten aan
de woordbreuk van het Britsche ministerie,
hetzelfde ministerie dat later met de Boeien
oorlog maakte.
De afgevaardigde Golhein wees er op dat
de lieer Arendt den Britsehen minister, die
ziel) tot niets verbond, ernstig misbruik van
vertrouwen verwijl. Zou dan niet de woord
breuk veel zwaarder geweest zijn die Mc.
Kinley zou hebben begaan, wanneer hij die
gekozen was op de leus sound money zich
later zou hebben gewend tot het bimetalli-me?
Na de sluiting van het debat maakte dr.
Arendt, wegens een persoonlijk feit, de op
merking dat hij niet gesproken bad van trouw-
Zijbad tem omvalt; bij braolvhte. rich boed
vooiziolrtita los te maken.
„Gaston," zeiide te mofc oen bijna pleobti-
g'cn ernst, „-denk eiaatv, d!at i'k sLecbts voor
jou leef, atleten voor jou. Jo kunt niet weil'en
hoeveel iüc van jo houd. Re bid je laat ma
illicit te lang alleen, kom spoedig' terug."
„Ja zeker wees ka,kn i'k zal spocid'i'g,
'tciugkomon.''
„£n dan zullen wo niet meer van elkaar
gaan, is 'helt wei?"
Zij werd sen time n. t eeilGaston verhaastte)
bet- ve-rtrdk. Zij begeleidde Item tot de trap,
eu wilde uit de grap 'liet koffertje naar
beneden dragen. Julist ging er ecu rijtuig
voorbij. Hijt hield hot aan.
„Naar de Place-d'Edaim,', riep hij luid.„En
vlug! ik ben wat laat 1"
Hij zond een laatsteen afscheidsgroet naaa"
zijn vrouw, die een kiiicica*lijk© kushand
maakte. Toen bleief ze aan de deur slaan cat
'keelt het rijtuig na, totdat iliot om dén hoek
der Rue Baume verdween.
Toen ging Aliso naar (binnen cn 'klom
•langzaam d© trap op. Het was de eerste koer
in haar huwelijk, dat z© verscheidene- d'agen
alleen zo-u zijn.
„Goeden dag, buurvrouw,'' zcl-dei oen stem.
Ze 'herkendei deze stem en mot-A zich aan
de leuning! vastgrijp en, zoo beefden- baar bcet-
nen. Hot waa Davidot, -die haar aansprak,
Da-vidot, do vijand van haar rust, van baar
gcilivk.
„Mijnheer D'avid'ot," zei'do ze, zonder zich'
om to menden, „wÖt u even biji mij binnen
gaan Ik wiilde tl gr-aag even spreken."
„Tot uw dienst," zeidé -de aangesprokene-,
„er is mijn moed'eir toch rüi-eits overkomen 1"
„Neen, nicits, idols."
Zij was 'bij -d-e 'deur en trad' 'bet eerst bin
nen. Heit was bijna donker, maar ze sta'kd®
bieuk van een Britse!) minister, maar van
de woordbreuk van het Britsche ministerie, dat
in het Lagerhuis plechtige verzekeringen gaf,
maar deze niet hield. Wat verder president
Mc Kinley betreft, bij dezen kan van trouw
breuk geen sprake zijnMc Kinley werd
gekozen op den grondslag van internationaal
bimetallisme, maar hij werd belet dit uit te
voeren.
President Kröchei' verklaarde
«Ik moet tot mijn schande bekennen dat
ik de uitlatingen van dr, Arendt en die van
Gothein omtrent trouw- of woordbreuk van
de Britsche regeering niet heb verstaan. Had
ik ze gehoord, dan zou ik zulke zware ver
wijten aan de regeering van een bevriende
mogendheid hebben gewraakt."
In den loop der behandeling over de begroo
ting van mijn wei ken verklaarde de minister
van handel, dat de regeering waarschijnlijk
in den allernaasten tijd een ontwerp zal in
dienen, waarin voor den aankoop der AVest-
faalsche kolenmijnen ongeveer 58 millioen
wordt gevraagd.
De rainisterieele crisis in Saksen is ver
oorzaakt door een Kamervotum tegen den
minister van financiën. Deze had zonder toe
stemming van den Landdag een uitgaaf ge
daan en was daarvoor in de begrootings-
commissie aangevallen. De minister verzocht
daarop den Landdag om een indemniteits-
volum, maar zag met gïoote meerderheid
een motie van wantrouwen aannemen. Hij
besloot af te treden en zija mede-ministers
verklaarden zich niet hem solidair, zoodat
het geheele Kabinet- zijn verzoek om ontslag
indiende. Men vei wacht dat hot verzoek zal
wordeu ingewilligd.
Gemengde nededcelingea.
Frankrijk.
De „Patrio" beweert, dat er te Nizza ar
restaties plaats hadden in renban-cl- nicit een
anarchistisch complot tegen Leopold H.
Men birinnert zich dat eenige Jezuïeten
paters te Parijs getracht hebben de nioavwo
wot op do congregaties toi ontduoken door
op zicihzicilf te- gaan wonen «en nu meenden
vrijelijk voort te kunnen gaan mot prediken
Aan dezo pmetijk is, naaf de „Figaro"
nickll, thans een -einda (gemaakt door -den
aaitsbisscihop van Parijs, 'kardinaal Richard1,
ilio allen Jezuïetenpaters hot prediken bdeft
verboden.
Italië.
Het bcriidh't dat d© Reigeierinig op do n-a-get-
laten papieren van Crispi beslag zou leggen,
wordt te'gienjgtespfokten. Alleen be-staat het
plan om enkel© documenten zoo zo bewe
zen wouden d!en Staat toe te hoor-en op te
eischen. Dïb komt dhs vrij! wel op hetzelfde
nöer.
lamp n'i'ct aan. Zij dacht, dat bet beter wia-s,
zij-u gelaat zoo min mogelijk te velrtoonen-,
als men mot m-euschen van dc politiei
spreekt. De ondergaande Zon wierp nog roodL
achtigte stralen naar binnen.
„Het -is hier nie-t al te- ttidbt," zjc-iide- Dav-i-
do-t, „als iüc maar niets hreek Ik zag zooeven
uw echtgenoot in een rijtuig den 'kant van!
de Champs Eilyeócs. opgaan. Hij gaat zeker
op reis
Ze hoorde de woorden „Champs-Eliysée-s".
maat lotte er-niet op. Ilij 'ging d'ien kant
niot uit, daar hij' naar -de haven Saint-Denis
rinsr.
O
„Hoe weet u, dat .hij op reis gaatvroeg
ze bijna, fhmtemi'd.
„Ik heb een Mean koffertje gezien
„Het is zoo," zeido Al'ise, „'hij gaat n-aar
zijiii beschermer -den minister." Toen zacih zelf
in do rede vallende: „Mijnheer Davi-dot,
kom eens hier, bij het raam, cn zie eens wat
ik hieir hob."
YastbesTotc-n hield ze hem -cle rol papier
voor. die zo ond'er do matras gevonden had.
Davidot kwam naderbij en herkende de aan-
tee-keningcu.
„Hoe komt u daaraan?" riep hij, uit.
I-Iij had d'c papieren igtegrcpen c-n hield ze
in zijn bevende lian-dén. Bleek, ontdaan sta
melde hij]
„Hebt u ze gelezen?"
„Al ik u ontkennend antwoordde, dan
zoudt -u mijl niet gel'oov-en," antwoordde Ali-
se, die haai' koe-lbloe-dijgheid weer teruggekre
gen had. „Ik ben een vrouw, en bijgevolg!
nieuwsgierig."
{Wordt vervolgd
