l
(BB"" Jaargang,
Zaterdag 1 Maart 1902.
No. 10791.
i
Ï3«s
tF
ALISB.
'orden'
adief
ge-
BUITENLAND.
enscti
•emak.
alcesseem ovsitmiii1.
V
V
51
1 -
i
koo^r'
ervoos
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25, Franco
jjer post fl. 1.G5.
Prijs per weckVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
trien.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
'aan het bureau bezorgd zijn,
BnitreaaKoterstraat 68.
Advertentiën: Van 1—6 regels fl, 0.92iedere regel
Reclames 30 cents per regel, Groote letters naar de plaats die zy
Prijs der
meer 15 cents
innemen,
Advertentiën bij abonnement op voordeehge voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Stïeësas <acl«sri@t6tiiSsi opgenomen tot den pry's van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
ïntcrc. ®eE®foon Mo. 123.
le
SCHIEDAM, 28 Febr. 1902.
Suld-Afri ka.
cn belangrijk «lcbat in den IPiitt-
seisert KSijkstlng.
De verliezen der Engelsehen bij het ver
meesteren van het konvooi nabij Klerk=dorp,
gloor Kitchener gisteren geseind, zijn 18 man
|jewonU.
Reuter seinde den 24en uit Pretoria, dat
kolonel Barker den 22en bij Bethlehem ge
vochten lieeit cn 6 Boeten gedood en er32
tgevangen genomen heelt. Zou Kitchener dit
_niet gemeld hebben als 'twaar was?
Uit de dagelijksche verliosliistBoshof 23
ifFebtuariluitenant Croker en oen mindere
resneuveld5 gewonden,
t Naar het heet, zal generaal-majoor Walter
Litchenei', broeder van den opperbevelhebber,
IJwanneer hij van verlof op het ooi logsterrein
S^gtal aangekomen zijn, het bevel ktijgen over
een mobiele colonne, bestaande uit regimenten,
lie zich het best de taktiek der Boeren lich
ten eigen gemaakt. Naar alle waar&chijnlljb-
ieid zal dit keurkorps optreden in het Noorden
art Transvaal, (waar Walter Kitchener al
roeger gevochten heeft).
In het Lagerhuis heeft Chamberlain ge-
egd, dat Lord Kitchener, op eigen go/ag
landelende, reeds de onderwerping van eenige
ndergeschikteBoerenleiders had aangenomen,
,nder dezen verstande dal er geen gebruik zal
lorden gemaakt van het recht om hen te
érbannen. Do Engelsche regeering had daar-
>gen geen bezwaar gemaakt.
Pirie vroeg of er in bet belang van den
rede in de toekomst geen bevel zou worden
jpgeven, dat de Nationale Verkenners zoo
oin mogelijk gebankt mochten worden voor
ju taak, waardoor zij met de Boeren in
evecht konden komen.
Brodrick antwoordde, dat de zaak geheel
jan lord Kitchener afhangt en zijn bevoegd-
eid niet verkotl kan worden.
jy ';In militaire kringen te Londen acht men
;t zeer waarschijnlijk dat de veldmaarschalk-
gggg'aats bij het Britsche leger die open is ge-
0% )men ten gevolge van het overlijden van
_r Neville Chamberlain, zal werden toege-
ezen aan lord Kitchener.
,De Duitsche Rijksdag heeft een belang
wekkende zitting gisteren gehouden, de Ber-
jj jnsche correspondent der »N. R. Ct." seint
larover
z 'De volle Rijksdag behandelde de ingeko-
en verzoekschriften, die van den meest ver-
!,6öiheiden aard waren. Daarbij diende de
ybsdagscommissie tot onderzoek der voor-
hriften van raad, welken raad de volle
ijksdag meest stilzwijgend volgde. Toen er
soorlL»™r
lelijke
l.
Uit liofc Fraugoh, van J. LERMINA.
echter een vrij lange reeks verzoekschriften,
o. a. ook een van een menigte handteeke-
ningen voorziene, ter tafel kwamen, die deels
in zeer scherpe bewoordingen den Rijksdag
vroegen, de regeering tot het bevorderen van
vredeshcrstel in den oorlog in Zuid-Afrika
te bewegen, en de commissie voorstelde, met
betrekking tot al deze verzoekschriften tot
do orde van den dag over le gaan, verhief
zich daartegen dadelijk bij vrije conservatie
ven en nationaal liberalen een zeer levendig
verzet, zoodat de voorzitter de beraadslaging
openen moest.
Het eerst nsim de nationaal-liberale afge
vaardigde professor Ilasse het woord. Hij
betoogdeDe groote mogendheden maken
bezwaar, in den oorlog tusschenbeide tc
komen. Dat moet met leedwezen vastgesteld
worden. Maar aan liet feit valt niet te ver
anderen. In de commissie is de vraag behan
deld of, waar de groote mogendheden van
het openen van werkelijke vredesonderhan
delingen afzien, er niet ten minste voor ge
zorgd kon worden, dat wet ken van barm
hartigheid en weldadigheid in Zuid-Afrika
ingang vinden.
Daarover is onlangs in den Pruisisch en
landdag gesproken en het is ons ook hier
al medegedeeld, dat de Engebche regeering
weigert, ambulances of dergelijke inrichtingen
lot de concentratiekampen toe te laten, liet
is toch eigenlijk beschamend, dat een groote
mogpndhpid als Duitschland er niet in slaagt,
langs den vriendschappelijke» weg van de
overreding een andere bevriende groote mo
gendheid te bewegen om te doen waartoe
deze groote mogendheid zich bij alle moge
lijke internationale overeenkomsten verbonden
heeft, nl. het Roode Kruis en dergelijke in
stellingen door to laten.
Op liet oogenblik, dat Engeland verklaarde:
de oorlog is uit, ofschoon hij volstrekt nog
niet uit was, heeft het (Uuitsche) Roode
Kruis zijn ambulances uit Zuid-Afrika terug
getrokken. Ik zie daarin een tegemoetkoming
tegenover de toenmalige Engelsehgezinde hou
ding dor regeering, maar een schending van
de plichten van het Roode Kruis. Toen dan
het Roode Kruis zich onttrok, hebben anderen
zich bereid verklaard goedeieo naar Afrika
te zendenmaar dat is hun onmogelijk
gemaakt.
Dit kan slechts aldus verklaard worden,
dat Engeland zich schaamt, de wereld een
blik te gunnen in den toestand van decon
centratiekampen. Er kan toch niets „egen zijn
om dokters, barmhartige zusters, ziekenver
pleegsters enz. in de concentratiekampen toe
te laten, en daar Engelsehen zoowel als Boeren
ds noodige geneeskundige hulp te veileenen.
Het ontbreekt daaraan overal. Ik stel nog
eens vast, dat de houding van de Engelsche
regeering niets meer is dan het gevolg van
schaamte over de schandelijke toestanden
die daar heerschen. (Toejuiching.)
De democratische antisemiet Weinet- zeide:
Ai kunnen wij niets doen om den toestand
der Boeren tc verbeteren, wij kunnen er
tenminste voor zorgen, dat tegenover hen
de onzijdigheid niet geschonden wordt. Ik
wijs op den aankoop van paarden voor Enge
land in Duitschland, waartegen de regeering
niet opgetreden is. Vredesconferenties hebben
op Engeland in het geheel geen invloed ge
oefend. Ik wenscli, dat Engeland voor zijn
misdaden behoorlijk gestraft wordt.
De vrij-conservatieve algevaardigde dr.
Arendt zeide: Het is smartelijk, verzoek
schriften in een zaak, die de algemeene
sympathie heeft, door over te gaan tot de
orde van den dag, op zij te schuiven. Het
zou aanbevelenswaard zijri, de verzoekschrif
ten als materiaal naar de regeering te ver
wijzen. Het is te betreuren, dat het «Chris
telijke" Engeland elke bemiddeling van te
voren al stroef afwijst.
Bovendien valt er uog niet aan het einde
van den ooilog te denken. Engeland wil
zelfs die hulp voor de Boeren niet toelaten,
die anders in alle oorlogen aan onzijdigen
gegund wordt. Alle moge ook de toon der
verzoekschriften een misslag zijn, wij kun
nen ze niet eenvoudig afwijzen.
Busing, de ondervoorzitter, vroeg toen of
het voorstel van Arendt ondersteund werd,
Het vooistel weid door de rechterzijde en
een deel der nationaal liberalen voldoende
gesteund,
De conservatieve afgevaardigde Schrempf
zeide: liet volk zou een overgaan tol de
orde van don dag niet begtypen; daarom
stemmen wij voor het voor-tel van Arendt.
Aan onze zijde gaat onze volste sympathie
met de Boeren moe.
De cenlrumsafgevaardigdedr. Spahn zeide
Zooals de veizoekschliften gesteld zijn, kan
de Rijksdag ze onmogelijk aan de regeering
als materiaal verwijzen. Wij zullen er dus
voor stemmen, tot de orde van den dag over
te gaan.
Ondanks deze verklaring tan den leider van
hot centrum, werd hot groote verzoekschrift
(met afwijz.it.g van het com missie-voorst el
om over te gaan tot de orde van den dag)
met meerdet heid van stemmen als dringend
aanbevolen materiaal naar den rijkskanselier
verzonden.
Hel EngeRche blad «Fin. News" van 26
dezer neemt, zonder eenig protest, een schrij
ven op, waarin de leden der Londensche
Beurs, «die altijd bekend waren wegens hun
bereidwilligheid om edelmoedig bij te dragen
tot een waardig (I) plan", worden aangespoord
10,000 pd, st. bijeen te biengen en uit te
loven voor de Tommies die Stoyn, Bolha en
De Wet mochten weten te vangen.
En als de National Scouts dat zijn de
nu in Eogelsciien dienst getreden Boeren
»de gelukkige vangers" zijn, moet die eerc-
prijs verdubbeld worden. Gelijk beroep wordt
gedaan op de provinciale beurzen en op het
publiek in 't algemeen.
Welk een laagheid, een prij§ te stellen
op het gevangen nemen van vrijheidshelden,
alsof zij dieven en moordenaars waren
tSwacngiêe SaC-.dedeeSêsifieiu.
)S.
ion
'Zo ging met koortsachtige opgewonden-
id voort:
„Ik bid u, mijnheer, liet betreft iets lieel
listigs. Mijn echtgenoot hooft me hot adres
ktergelatcii, maar ik heb het verloren. Ik
act hem schrijven. Zeg mo, waar hij is."
„En alls men mij op straat zot?" zeide hij
w.
„Maar wie zal welen, dat gij mij die in-
5H0,klingen verstrakt 'hebt? Als ik u zeg, dat
jp echtgenoot
i,Uw echtgenoot Enfin, dat is mijn
ik niet. Geeft u mo twee Louis?"
l,Aeh dat is waar, ik dae.ht er niet aan,"
|e Alise naïef. „Ilier, neem, neem."
I fo ledigde haar beurs in de geopende
irach-ad- Hij' klapte met tie tong cn liet de
ds rinkelen.
HFFpNu wilt u woten
'jAch ja, spoedig, spoedig."
end mijnheer d'Herbecourt woont
Tlünoux, achter do boerderij van Ma-
rlJa, rins. Een klein 'huis met oen stecnen wa-
isque. {schild."
,jpg,jEn mijn echtgenoot is daar?"
r Act'®aS eu nacht," grijnsde de man. „Maar
;jCt fc voor ilangals u hem zien wilt, moet u
'haasten."
Hug, zonder hom verder tc ondervragen,
Aliso 'haar handschoenen aan. De mail
k ure.
k h
aar aan,
misschien 'bcgecnig haar nog
men. Dit feit is ter kennis van het publick
gebracht in eon manifest dat aldus luidt
„Zij die zioli vereenigen mot de Chester-
ficldsolio staatkunde hebben besloten zich
niet af te scheiden van de liberale partij,
maar zijn daarentegen voornemens met de
rest van de liberale oppositie samen te gaan
op de grondslagen van genoemde slaatium-
de. Om de grondslagen van deze staatkunde
to organiscereii cn te verbreiden is een ver-
ecniging gevormd onder den naam van den
Liberalen Bond (Liberal League). Eerste
voorzitter is 'lord Roschcry cn onder-voor
zitters zijn de 'lieoren Asquith, sir llenry
Fowler cu sir Edward Grey."
Lord Roscbcry zal den lOcn Maart te
Glasgow spreken.
heb aanzien van do monarchie in het bui
tenland hoog te houden.
De Kamer heeft met 167 tegen 102 stem
men den post van de geheime fondsen aan
genomen.
Pranltr ij k.
Do Kamer heeft met 474 legen 2 stem
men een amendement aangenomen op do
begrooting van oorlog, strekkende om de
voeding van do troepen to verbeteren. De
minister bad het amendement in den grond
goedgekeurd, maar liet voor dit jaar verwor
pen.
Aan het einde van de zifting stelde Vnil-
hint voor, hoofdstuk 38 helreffende de mi
litaire justitie te verwerpen. II ij viel heftig
de krijgsraden cn het hooggerechtshof aan.
In antwoord op tussclienrocpen prees hij
de commime. De president protesteerde, er
vielen heftige woordenwisselingen voor. De
socialisten juichten Vniüant toe. Het voor
stel van Vaillant wenl met 4G3 tegen 63
stemmen verwoipon.
B o n g a r ij
Do president van den ministerraad, Ko1o-
man vou Szell, verklaarde dat geen enkele
builenknkhcho mogendheid eenig voorstel
deed betreffende de verlenging der tegen
woordige hamk'lstractaton, voor heb geval
de sluiting der nieuwe trachtten niet op tijd
mocht plaats hebben maar mei het oog op
den toestand overwegen alle mogonhedau
de noodige voorzorgsmaatregelen. Indien het
nieuwe tarief niet wordt aangenomen, kun
nen wij Li acta ten sluiten op korten termijn,
eindigend in 1907, en kunnen wij de
thans geldende tract;ilen opzeggen, maar wij
zijn daartoe niet verplicht. Toch zullen
waarschijnlijk enkele tractaten worden op
gezegd.
Italië.
Do berichten uit Italië zijn al even tegen
strijdig als die uit Spanje. Terwijl aan de
eenc zijde wordt verzekerd dat een afgoniecue
staking niet meer is te duchten en zelfs do
gedeeltelijke staking- te Turijn zoo goed als
uit is, lozen wij in een bericht uit Beril,
daar per brief ontvangen dat de. oproeping
ouder do wapens der spoorwegbeambten ge
leid heeft tot de afkondiging van een sta
king onder dc beambten tc Florence. Van
deze zijn 200 nog mililiepliehbig; zij hebben
zich echter niet op den bepaalden tijd ge
mold bij de militaire autoriteiten. Sieehfs
vijf hunner veischenen. De overige worden
thans beschouwd als deserteurs.
Engeland.
Door lord Rosebery en zijn aanhang is be
sloten een nieuwen Liberalen Bond to vor-
te onthullen toon haalde hij do schon-
11,31'°P:
„Mevrouw heeft me niets meer te vra-
geil?"
„Neon, neon, nog eens. dank n 1"
Hij' ging weg.
d'llcrbeeourt was de naam. Zo wist wel,
dat Cl' slechts oen misverstand' was. Zij liep
dc kamer van mevrouw Davidot binnen en
drukte haar de handen.
„Ik weet hot, ik weet liet," stamelde zo.
„Ik hen zoo gelukkig. Ik ga, ik heb nog
slechts een uur." Maar, dat is voldoende.
Adieu
Ze omhelsde de zieke cn vl-oog weg,
liet zou -liet beste geweest zijn, een rij,-
tuig te nemen; maair ze bedacht zich, dat ze
al haar geld weggegeven had. Bah ze zou te
voet gaan en er even vlug zijn.
Het regende niet meermaar de mist was
toegenomen. liet was moeilijk loopeu op do
glibberige straat. Alisc had een gevoel alsof
haar boenen braken. Wat haar vooral 'hin
derde, was, dat haar hart opeens zoo lievig
was beginnen te kloppen.
Eindelijk kwam ze in do Rue Tbiroux,
en al heel' spoedig ontdekte zc liet huis,
waarvan do l'akci haar had gesproken.
Eensklaps maakte zo ecu afwerende be
weging ze had Coco-Lacomr ontdekt, die
in een hoek stond. Ilij keerde haar den rug
toe.
Zij was niet bang. Hij moest zich overi
gons daar bij toeval 'bevinden. Ze maakte
zich heel klein on sloop naar 't huis d'IIer-
bccourb. Juist stond de deur open en op de
groote binnenplaats stond een aangespannen
postwagen voor.
Do postiljon monsterde zijn span. Zcgiing
I voorbij. Een portier hield haar staande:
„Wie vilt u hebben, mevrouw f*
„Mijnheer Clairac."
De man zag haar verwonderd, aan.
„Mijnheer Clairac? Er is hier niemand
van dien naam. U vergist u."
„Hédat is tooli sterk. Is dit het huis
niet van mijnheer d'Ilei-bccourt
„Juist Maar wat bewijst dat? En ove
rigens heb ik bevel gekregen, niemand bin
nen te laten."
Op dit oogenblik barstte or 'een gelach los
in het huis. En een slem, welbekend, he
laas, die van Clairac, klonk boven alles uit.
„Tot weerziens, hecren! To Venetië!"
Alise duwde den portier mol '11 plotselin
ge bewoging op zij'do. Ze ging voorhij, de
treden van dc vestibule op, opende oen deur,
toon een andere en bleef met groote oogen
als vastgenageld aan den groncl staan. Wat
zc zag, leek haar een nachtmerrie toe.
Een tafel, beladen niet goudstukken en
kaarten, en daaromheen jorgelicdcn met
ongunstig uiterlijk en wufte Meeding.
Achter hen stond Clairac, zoor bleek van
do nachten met spel doorgebracht, misschien
ook van uitgestanon angst, cn hield oen glas
champagne m de hoogte.
„Komt, geeft me allen gelijk riep hij
uit, „en wenscht me geluk ja, lief geluk
dat ik ga veroveren, door allen banken in
Italië den oorlog to verklaren overal,
waar het goud op dc groene lafcili rolt, ga
ik strijden, cn ik zal overwinnen! on onzo
vercenigiing zal de koningin van de wereld
worden
Alise, dio nog door niemand' was opge
merkt, stond tegen den muur geleund, luis
terende, maar begreejr nauwelijks wat ze
hoorde, zich afvragende of ze niet droomde.
O o s ten r ij 1c.
In do Kamer zeide do minister-president
in antwoord op don socialist Bosisky, die de
huitenlandsclio politiek der regeering liad
aangevallen, dat liet niet tot de bevoegd
heid van den Rijksraad behoort om over
buitenlaudsche kwesties te beraadslagen,
maar tot die van do delegaties. Ilij moest in-
tusschen verkil aren dat dc buitenlaudsche
politiek der regeering ton volle met dc be
langen der monarchie overeenstemt. De re
geering heeft altijd haar plicht gedaan om
Am er ika.
Prins ITeinrich is gisterochtend tc Wash
ington aangekomen. Hij ging eerst naar
het Dtiilsebc gezantschap, cn vervolgens
woonde liij den gedachtenisclienst voor Me
Kinley in liet Huis van Afgevaardigden hij.
Hij at 's avonds hij' president Roosevelt.
Prins Ileinridh zal een paar uur doorbren
gen op Canadecsohciv grond, als liij den 5en
Maart de Niagara oversteekt. Ilij zal dan
begroet worden door een adjudant van den
Kouvernour van Canada.
Ck i n a.
Er is don 23n Februari een Keizerlijk
edict uitgevaardigd, waarin, na een korte
toespeling op het feit, dat do aansporingen
van den Troon niet geleid lichben tot een
voldoende ontwikkeling van 's lands mine
rale rijkdommen, Changyi wordt benoemd
tot directeur van liet bureau van spoorwe
gen eu mijnen. Ilij zal bijgoestaan worden
door Wang-Won-shao en Clui-Hiuig-chi.
De „Berliner Neueslcu Nachricliten" voe
ren een pleidooi voor do handhaving van een
Duitsch garnizoen van 800 man te Shang
hai. Duiiscliland, zoo zegt het genoemde
blad, eisclit geen speciale voorrechten, doch
do handhaving van het garnizoen te Shang
hai is noodig tot handhaving van. haar posi
tie aldaar.
Zooals men weet, had Baron von Riehtho-
fen in do bogroofings-commissie verklaard,
dat de handhaving van een garnizoen in
Shanghai noodzakelijk was, te meer daar
Duitschland niet over een basis besehi'kt,
zooals Engeland te Hongkong. Frankrijk te
Tongking, Japan in het moederland en Rus
land in zijn grensprovincies heeft.
Maar neon, dat was Clairac toch, haai
man, die sprak cn die hoeren juichten
hem toe. Waarover hadden zo het toch?
Over bob spel?
Dc woorden dreunden in haar hoofd
Maar eensklaps drong een gedachte bolder
tot haar doorClairac ging Parijs veiril'ateu,
Frankrijk verlaten. Ilij liet haar in den
steek.
Zo 'huiverdo alls voor den dood, iliicp oji
hem toe cn riep met een stem, die van baar
smart getuigde„Gaston! Gaston!"
Clairac draaide zich woest om, zijn trok
ken verwrongen zich van woede.
»Gij. gij hier!" riep hij. „Wie heeft je.
veroorloofd
De hecren zwegen opeens, ongerust.
Aliso hief het hoofd op en zag zc aan,
zeggende
„Dit is mijn echtgenoot
Een hoongelach antwoordde haar en een,
die brutaler was dan de anderen, riep:
„Echtelijke verklaringenDat is wat
nieuws! Zonder twijfel wordt Ciairac in
boeren geslagen. Ilij kan doen wat hij wil,
maar dan vertrek ik allcon
„d'Horbeeourtriep Clairac uit, „belee-
dig me niet! Ik heb je mijn woord gegeven
Die vrouw! Ik keu haar niet! Ze heeft
geen cukoi ïceht op mij
Maar Alise, half waanzinnig, zeide:
„Gaston! Waarom liegt go tegen deze
beoren? Luister naar me! 11c ben Alise, ik
ben jc vrouw 1"
„Ik geef je vijf minuten," hernam d'Hcr-'
becourt. „Daarna laat ik je aan je echtelijik
geluk over. Komt, hecren
En hij ging heen met de andere getuigen
van deze smartelijke scène,
Clairac was onbewegelijk, blijven staan,
met gebalde vuisten en dreigende oogen.
„Gaston I" zeide Alise, „dit alles is slechts
een booze droom, is het niet? Ik heb jo weer
gevonden, je zult die hoeren verlaten, die
me angst aanjagen je zult me volgen
Hij beefde van toorn.
„ITaha riep liij uit, „wat beteekent dezo
onzin Ik had je toch gezegd, dat ik vrij wil
de zijn Hoe heb je me ontdekt? Jo hebt mo
dus bespied? Ilc zeg jo, dat ik van dergelijke
streken niet gediend' ben en dat jo mo
het 'genoegen zult doen, weer naar huis te
gaan."
Zij stond onhewegelijik, mot zwart-om-
kringdc oogen on bevende lippen. Ze wilde
niet huilen.
Hij ging voort, dit zwijgen dreef licm tot
het uiterste.
„Jc weet, dat ik niet van scènes houd. Jo
begrijpt iwo-ts van het leven Jet hogrijlpt
niet, dat ik geen positie kan veroveren, als
ik daar opgesloten blijf in je huisje in do
Rue Bourne. Welnu! ja, ik heb mijn vrij
heid teruggenomen en ik wil zo niet meer
kwijt raken He wil' rijk wonden, ik will
fortuin bemachtigen cn aan mijn grillen
kunnen voldoen nier stik ik. Ik wit
lucht, zon, leven! Ik wil goud Dus,
houd het voor gezegd, ik vertrek. Wanneer
ik zal terugkomen Ik weet er niets van! Ik
herneem mijn vrijihekl, herneem gij de uwe.
Wij zullen niet deuzelfden weg gaan. Kom,
laat die marlolaarshouding varen en ga
heen! Begrepen?"
(Slot volgt)
BAtit
