G
ÏS
11
QM Jaargang.
Vrijdag 25 April 1902.
No. 10836.
De zaaiende hand.
F.
ct.
V
ma's
it.
iaar
La
Deze courant verschijnt d a g e 1 jj k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prjjs per kwartaal\oor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
post fl. 4.65.
prjjs per weck: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
het bureau bezorgd zijn.
BureauBoterstraat 68.
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels 11. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zy
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeehge voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde hieine ed»frSca«ëa opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bjj vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
BUITENLAND.
LA
wgs.
tden
0.40,
zods-
1,25,
mts"
1.25.
ium-
1.75.
iman
1.90,
t les
D.90.
[and.
der
2,25,
,ners
7AN
3.60,
1. i,
2,50.
■uwe
3,75.
arg.,
2.15.
ALGE8IEK1S CVERZICin'.
SCHIEDAM, 24 April 1902.
ogecn gevangen genomen ambulance
een brief van een krijgsgevangene deelt
tn aan de »N. R. Ct." het volgende mede:
Morgens 31 Juli ontvingen wij beric'
t gedurende den nacht de Engelschen ,p
ge veer 21/2 mijl afstand van ons voorbij
trokken waren met kanonnen in de richting
mresmith en achter zich alles in brand
stoken hadden. De commandant stuurde
leurders uit die 's middags terugkwamen
et bericht dat Engelschen op ongeveer 6
iijl afstand aan onze zijde van Fauresmith
iter een kopje gekampeerd waren, zoodat
van Fauresmith uit niet konden bespeurd
iorden.
wisten dat dien dag hoofdrechter
erzog met pl.m. 100 man in Fauresmith
en wij veronderstelden dus dat deze
igelschen trachtten hem in de val te krij-
io, Voor alle veiligheid vond commandant
it daar'om voor ons beter een klein eindje
tug te gaan, en zoo trokken wij van plaats
indelingsfontein naar Rechtevlei. Ik ging te
lard langs een voetpad de rivier door, ter-
de kar en de kaffer met de overige
larden Gngs het wagenpad aankomen zou.
ren v,or de plaats ontmoette ik eenige
ïrg i aan een vuurtje en praatte een weinig
et hen en ging toen verder doormijn
ode kruiskar (tilbury) met 4 muilen was
eds aangekomen en uitgespannen, Het was
en ongeveer 8 uur 's avonds.
Ik soupeerde eerst met sclmpenvleesch,
rdappelen, pompoen, brood, boter en koffie,
i bleef toen wat zitten praten. Een der
iMes speelde wat op het orgel; naarboe-
ngewoonte bleef ik met de dochter des
lizes zitten pi aten tot ongeveer 11 uur.
ien naar bed. Iu dezellde kamer sliepen
n gewonde, de koetsier van de kar en zijn
on; wij spraken af wat wij den volgenden
iorgen zouden doen en trachtten eindelijk
slapen.
Nauwelijks had ik de kaars uitgeblazen of
15 hoorden hoefgetrappel van galoppeerende
larden. Even daarna, iemand schreeuwen
Halt dismount hands up (Halt, afstijgen,
anden op.) Maar voor wie dit bedoeld werd
eet ik nog niet.
De gewonde man kroop ais een kakkerlak
rider het bed, ik haalde hem er onder en
prak hem moed in. Vervolgens hoorden wij
e voordeur kraken, stoelen breken en werd
e deur van onze kamer geopend. Het eerste
rat ik zag waren twee gewapende kaffers,
raarvan een uitriep sHere are two of the
..s, Hier zijn er twee van die (een grof
voord). Ik zei dat ik tot het Roode Kruis
«hoorde, waarop een antwoorddeWe know
II about that". (Daar weten we alles van),
k liep toen zoo hard ik kon naar mijn zadel,
tn uit de tasch nog quitantiën en 56 pdst.
gouvernements-nota's te redden, maar
wam te laat, en toen ik terugkwam waren
njn overjas en een nieuw pak kleeren ook
Kdwenen. Navraag hielp niets. Het was een
ure,
.37
Roman
VAN
IDA BOY—ED.
En daarginds op het tooneel, een wonder
de persoonlijkheid in een gewaad, zooals
•bba het nog nooit gezien had. Deze dame
°ng een lied, en na ieder couplet draaide
e in de rondte, zoodat haar zware, ltalf-
atige, lichtrose zijden japon als een schijf
tadom haar ceintuur stond. Verder zag men
[echts kleine zwarte tule strookjes, van
innen tegen den rok aan en zwarte beenen
P dezelfde manier versierd. liet lijfje was
°or en achter zeer diep uitgesneden en liet
e mooie armen bloot, die versierd waren
net kostbare edelgesteenten. Men geneerde
ich half er heen te zien en kon toch niet
'ten er naar te kijken.
Ebbn's wangen gloeiden. Ze sprak en
witte maar al door. Het was baar, alsof ze
rmrnpagne gedronken had.
Doctor Olof Beuthner, die naast haar zat,
'nndde geen blik van haar af. En heden
teerde ze zijn stille hulde niet af. Ze ge
joelde zich lieden zoo overmoedig, ze nam
8 lachend aan als de verschuldigde tribuut
ar> haar schoonheid. Ze kon zich in het
Aeel niet begrijpen, dat deze man en in
let algemeen een mensch, haar ooit schrik
angnjaagd had.
Aan haar andere zijde zat de schrijver
'nedubert Lesser, met wien ze in Lünstedt
gedweept had, al ze zijn romans en novel-
las.
treurig gezicht^ die vrouwen en meisjes te
zien huilen. Zij werden door die vervloekte
kaffers gebrutaliseerd en op mgn aanmerking
dienomtrent tegen den officier, kreeg ik ten
antwoord »Yes, these niggers are that way,"
(Ja, zoo doen die negers.)
Ik vroeg onmiddellijk weder losgelaten te
worden maar mij werd gezegd dat in de kar
van het Roode Kruis een geweer gevonden
was. Bij navraag bleek dat de jongen 's avonds
bij de drift een geweer gevonden en dit mede
genomen had naar de plaats en had veigeten
het vnn de kar te verwijderen en naar 't com
mando op te zenden. Aaugezien ik zelf de
kar 's avonds om 6 uur nog nagekeken en
opgepakt had, dacht ik dat alles in orde was.
De officier deelde mij made dat ik bij den
kolonel de zaak kon voorbrengen.
Eindelyk gingen wjj op wegik rilde van
de koude, mijn dekens waren verdwenen
evenals mijn overjas, In het kamp aange
komen kon ik mg bjj het vuur verwarmen;
de officieren waren zeer vriendelijk. Na een
half uur kwam een soldaat mij roepen om
bij den kapitein te komen deze gaf mg een
steviger, grog en daarna een souper, bestaande
uit chocolade, gebakken worstjes, brood,
boter en kaas. Vervolgens een sigaar. Toen
ik hierdoor wat bijgekomen was, vroegen de
officieren mij een beetje te blijven praten.
Dit deed ik en toen bleek dat wjj elkaar
al te voren gezien hadden toen zij gevangen
waren te Nooitgedaeht. Zij vertelde mij een
massa dingen van overwinningen aan hun
kant, waarvan ik niets geloofde, vooral niet
toen ze mij vertelden van den vreeselijken
slag bij Vlakfontein, waar zij beweerden zelf
bij te zija geweest. Iedereen weet nu wat
voor overwinning dat was. Eindelijk vroegen
de heeren mij of ik hun ook een middel aan
de hand kon doen om alle Boeren in handen
te krijgen ik antwoordde jawel, door nog
50 jaar te vechten en nog 2 millioen sol
daten te sturenmaar dat zullen wjj toch
niet beleven. Ook over de Wet hadden wjj
het, enz.
Wij werden weggevoerd naar Jaeobsdal te
voet; van daar per wagen naar Modderrivier
en vervolgens per spoor Daar Kimberley, Daar
bracht ik den ellendigsten tijd door name
lijk negen dagen in de gevangenis tusschen
een hoop bandieten en zoo goed als niets te
eten. Negen dagen in een donkere cel alleen
de lucht te zien, twee vuile matjes om op te
liggen en twee dekens, 's Morgens eeri bord
pap en 's middags fijngehakte schapebeenen.
Van Kimbeiley ging ik naar Kaapstad, naar
Groeriepunt, het gevangenenkamp. Uier was
het goed, neijes en wel ingericht. Op onze
spooireis moesten wij in de Aar overnachten
aangezien de Boeren de lijn voor ons in de
lucht hadden laten vliegen.
V
Te Kromdraai, in den Oranje-Vrijstaat,
heeft een patrouille een Boeren-lager over
rompeld. Vjjf Boeren sneuvelden en twintig
zijn gevangen gemaakt.
Onder de gevangen genomenen bij de
overrompeling van Schweizer Reineke op 45
dezer zijn de broer van generaal de la Rey
en da broer van generaal Koch. (Koek
En bij de persoonlijke kennismaking was
iedere teleurstelling haar gespaard gebleven.
Die uit een voorname familie stammende man
legde steeds de aangenaamste manieren aan
den dagzijn fijn, verstandig gelaat werd
dikwijls verhelderd door een vriendelijk,
haast kinderlijk glimlachje. Ook sprak hij
haast nooit over zichzelf. lieden avond maakte
ook hij op de onschuldigste manier Ebba
wat het hofde merkbare indruk welken
dit onervaren en onbedorven meisjeshart van
de zaal met het publiek, als ook van de
figuren op het tooneel bekwam, boezemde
hem als psycholoog belang in. En deze aan
haar gewijde opmerkzaamheid van den be
roemden man kwam Ebba, in haar eigen
aardige stemming, als iets heel natuurlijks
voor. Ze verkeerde werkelijk als in een droom.
De beeldhouwer Vilm had slechts oogen voor
Fausta, zijn blond hoofd was altijd ijverig
naar rechts, naar haar gekeerd.
Friedubert I-esser's vrouw zat een weinig
afgezonderd, en daar ze, waar heeren aan
wezig waren, van hen steeds verwachtte,
dat ze haar huldigden, gevoelde ze zich be-
leedigd en liet uitkomen dat ze zich ver
veelde. Ze was zoo mooi, dat er in de cou
ranten gewoonlijk gesproken werd over »Frie-
dubert Lesser's schoone vrouw."
Dochter van een armen, joodschen woeke
raar, was ze langs den weg van het tooneel
in de gelegenheid geweest Friedubert Lesser
als achtgenoot te winnen.
Zij was niet bemind, haar aanmatiging
kende geen grenzenzonder dat ze het wist
verraadde ze voortdurend haar parvenu-ach-
tigheid, vooral ook door haar overdreven en
slecht gekozen kleeding. Zooals ze op een
koffievisite eens met een zeer laag uitge
sneden japon was verschenen, waarover
Volgens een bericht in de »Paris-Nouvel-
les" heeft men in Canada met groote ontstelte
nis vernomen, dat eenigen tijd geleden gedood
en gewond waren in de Boeren-gelederen,
491 jonge Canadeezen, die vertrokken waren
naar Zuid-Afrika om mee te vechten onder
Britsche vlag, en die dus na aankomst over-
geloopen schijnen te zijn naar de Boeren,
De aDaily Mail" maakt een uittreksel
openbaar uit een brief uit Kimberley, dd. 30
Maart i 902 waarin men leest
»Ik heb tot vandaag gewacht om miju brief
te eindigen daar wij Vrijdagnacht (Goeden
Vrijdag) een schrik hadden. De Boeren kwa
men uit alle richtingen op ons afzetten, alle
magazijnen en huizen op 24 K.M. en dichter
by de stad plunderende. Zaterdagnacht om
half een telefooneerde de hoofdwacht mij dat
er ruiters bij onze mijnen waren. Toen ik
den uitkijk voorbijkwam rapporteerde de
wacht daar dat zij zes Boeren bij het maga
zijn kon onderscheiden.
j>Da Beers" zoeklicht speelde in alle rich
tingen en toen het op hen gericht werd
verstrooiden zij zich en galoppeerden weg
door de versperring die zij omvergehaald
hadden. Gisternacht heb ik zoowel de blanke
als de inlandsche wachtposten verdubbeld en
was ik den geheelen nacht met hen in touw,
maar de Boeren vertoonden zich nietwij
waren anders gereed om ze te ontvangen.
Weinig verwachtte ik dat ik de plaats
opnieuw te verdedigen zou hebben, meer dan
twee jaren na het beleg. Ik heb gisteren een
lang gesprek gehad met den commandant,
en hij is van meening dat er tegen 4 Mei
geen 500 Boeren meer in het veld zullen zjjn.
Lord Roberts heelt dat al achltien maanden
geleden gedacht of gezegd dat hij het
dacht."
Volgens de New Yoik Herald, verklaart
Crowder's rapport dat het depot teChalmette
voortdurend gebruikt wordt als stapelplaats
voor voorraden ten dienste van het Engelsche
leger in Zuid-Afrika; gedurende de laatste
twee en een hall jaar heeft het onder be
heer van Engel-che officieren gestaan die
geen uniformen droegen en gepn wapenen
gebruikten, maar die cheques, ontvangbe
wijzen enz. hebben geteikend als officieren
van het Engelsche leger, met vermelding van
hun rang bij hun handteekemng. Gedurende
dezen tijd hebben zij ongeveer 18 millioen
dollars voor paarden en muilen betaald en
15 miliioen voor voer en andere voorraden,
welke alle naar Zuid-Afrika zijn vei scheept,
meest door ttansporlschepen die het eigen
dom waren van of gecharterd waren door de
Engelsche regeering. Crowder heelt geen be
wijzen kunnen vinden dat de Engelsche offi
cieren recruten hebben trachten aan te wer
ven op Amerikaanschen grond, noch recht
streeks noch door slinksche middelen.
Milner is te Kaapstad aangekomen en van
daar naar Muizenberg gegaan.
In de laatste maanden werd weinig meer
gesproken van de pest in de Kaapkolonie.
Thans schjjnl zg echter weder plotseling op
gedoken te zijn. Men meldt nl. dat zich te
Port-Elisabelh 10 gevallen hebben voorge
daan, waarvan 5 met doodeljjken afloop.
geheel Berlijn gelachen had, zoo zat ze daar
ook nu weer in een vreemd toilet, dat voor
een avondpartij geschikt was, doch niet voor
een openbare plaats. Slechts dunne, met
paarlen bezette zwarte tule bedekte haar
armen, de taille was een weinig uitgesneden.
Aan een zeer dikken, gouden ketting droeg
ze een langstelig lorgnon, waardoor ze met
'n uitdagend gelaat, Ebba voortdurend aanzag.
Op haar sierlijk hoofdje droeg ze een zeer
mooion hoed. Wie haar niet kende, zou in
haar nooit de vrouw van een man van goe
den huize herkend hebben, en men maakte
er Lesser ook een verwijt van, zoo zwak
tegenover liaar te zijn.
Fausta weliswaar, die hem zeer hoog
schatte en hem goed kende, zeide, dat hij
te trotsch was, om te toonen dat hij leed,
en dat het een bekend feit was, dat een
vrouwelijke lage natuur, die in strijd was
met een superieure mannelijke, steeds oogen-
schijnlijk de macht in handen had. Het was
ook weer een teeken van de macht der
vrouw, zij het ook een bedrieglijke.
Na de zangeres kwam er een man met
allerlei gedresseerde dieren, wier toeren hij
van allerlei grappen deed vergezeld gaan,
politieke evenals dubbelzinnige.
En Ebba lachte om alles. Het was haar.
als kon ze in het geheel niet ophouden met
lachen.
Toen had er een zeer aardige voorstelling
plaats. Bij zachte muziek, op het halfduis
tere tooneel, zweefde een danseres rond, op
wier in sluiers gehulde gestalte een Laterna
mngica kleurig, geheimzinnig wisselend licht
liet vallen.
Ook in de zaal werd hot wat donkerder
Een soort plechtige stilte heerschte er onder
het publiek.
Franliryk.
Be aanslaande veihlezlngen.
Jules Lemaltre heeft een uitvinding gedaan.
De zoo ongelukkig in de politieke verzeilde
letterkundige, wien men opgedragen heeft
de nationalistische campagne tot een goed
einde te brengen, vond zeker, dat de zaken
voor zijn vrienden niet te best stonden en
dat men aan den vooravond der verkiezingen
een enorme ontdekking moest doen, om aldus
de publieke meening om te draaien en de
meerderheid der kiezers af te houden van
de partij der sDéfense répubiicaine".
Maar hij heeft met het bekendmaken van
dat feit gewacht tot alle partijen hare stel
lingen hadden ingenomen en plotseling heeft
hij de aandacht weer gevestigd op de Dreyfus-
zaak. Jules Lemaitie heeft, om te bewijzen
tot op welke hoogte het ministerie-Waldeck-
Rousseau toch eigenlijk wel het kabinet-
Dreylus geweest is nl. beweerd, dat de presi
dent van den ministeiraad vast besloten was
vjjf dagen voor de krijgsraad te Rennes
uitspiaak had gedaan, het vonnis van de
militaire rechters te vernietigen, indien het
ongunstig was voor Dreyfus. De toenmalige
minister van oorlog de Gallifet protesteerde
heftig tegen dat plan en gaf Waldeck-Rousseau
duideljjk te kennen, dat hij zijn ontslag zou
nemen, indien aan dat plan gevolg gegeven
werd.
Ziedaar de groote kiesgeschiedenis door
Lemaltre uitgevonden, die (hij beweert het
tenminste) tevens geheele zinnen uit den
brief van de Galliffet heelt voorgelezen. Zooals
men begrijpen kan hebben de nationalisten
zich op dien brief geworpen als op een red
dingsplank.
De nationalisten, die de Dreyfus-zaak ge
ëxploiteerd hebben, die hun beslaan eigen
lijk aan de zaak te danken hebben, waren
verbitterd over de onverschilligheid van het
publiek voor hun schandelijke pogingen om
een beetje actualiteit aan een zaak te geven,
die nooit buiten de rechtszaak had moeten
komen, maar die Méline, Dupuy, Cavaignac
en hoe hun reaelionnaire vriendjes verder
mogen heeten, zoo hebben weten te vei war
ren, dat zg gedurende vier jaar de basis voor
alle politieke actie in Fi ankrijk is geweest
en dat zij ontaard is in een strijd op leven
en dood tusschen alle paitijen der reactie
en de verdedigers van Recht en Waarheid.
Er is echter niet de minste vrees, dat
deze laatste manoeuvre niet evengoed za!
mislukken als alle andere en wij zgn over
tuigd, dat Waldeck-Rousseau op dit incident
wel het ware licht zal doen schijnen.
Generaal De Galliffet, die persoonlijk in de
quaestie betrokken werd, heeft dadelijk een
brief gericht aan ale Journal des Débats",
waarin hij verlriaait te weigeren de aan
klager van het ministerie te worden, dat
hij het eens was met alle handelingen van
het ministerie tot hij den dag gekomen
achtte zich terug te trekken en dat hg slechts
toegetreden is tot het kabinet onder voor-
De zachtheid van liet schouwspel deed
aller blikken goed. De wisselende kleuren
brachten de toeschouwers van de eeno ver
wachting in de andere.
En toen was het, alsof iets Ebba dwong
om te kijken. Misschien om ook op het gelaat
der anderen het behagen te le/en, dat zij
zelf in dien bekoorlijken dans schiep. Mis
schien om te zien of ze, bij de wending
van haar hoofd naar links, waartoe een voor
haar zittende dame, met een grooten hoed
op, haar dwong, een ander achter haar zit
tende het uitzicht niet kwam. Zij wist het
niet ze wendde op eens het gelaat om
en bleef als versteend zitten
De niewsgierige blik van FiddieBuschman,
die dicht bij haar aan een tafeltje zat, ont
moette den hare. Zij zag de witte snijtanden
tusschen zijn zwellende, roode kinderlippen
En naast dienj man zag zij een anderen
Uit een zeer bleek, zeer ernstig gelaat, zagen
groote, gx'ijze oogen haar tieurig aan.
Zij had hem eens gekend dezen man
hij zag er toen jonger en gelukkiger uit
Steeds door staarde ze strak bleek
met open mond en kon den blik niet
afwenden en kon aan niets denken. Ze dacht
er niet aan, dat het verstandiger zou zijn,
te doen alsof ze hem niet bemerkte, niet
herkende, dat het toch voor de hand lag
weer naar het tooneel te kijken,
Hij was daar hijZij zag hem weer
Eindelijk 1 En hij had daar misschien al
lang ge/eten en geen stem in haar had het
haar gezegd I Hoe was dat mogelijk Altijd
had zij zich verbeeld, dat zij zgn aanwezig
heid onder duizenden zou opmerken!
Zij hoorde de zachte muziek niet meer.
Ze hoorde slechts het regelmatige zware
kloppen van haar hart, in de slapen, in
waarde, zich bij het vonnis van Rennes neer
te leggen.
Men vindt in dezen brief niet het formeeie
démenti dat men verwacht zou hebben en
al wat men er uit besluiten kan is, dat het
kabinet Waldeck-Rousseau, zoolang de Gallif
fet de portefeuille van oorlog had geen enkelen
maatregel genomen heeft, dien de generaal
meent nu te mogen berispen.
Generaal de Galliffet heeft zijn ontslag
indertijd genomen onder omstandigheden, die
altijd min of meer geheimzinnig zijn gebleven
en zijn houding na dien tgd heeft den natio
nalisten steeds veroorloofd het ministerie aan
te vallen.
Men mag in dit geval geen twjjfel laten
bestaan en men moet op dit oogenblik de
Gallifet geea zy'delmgsche en dubbelzinnige
verklaringen laten afleggen, die den natio
nalisten den tijd zal geven hun beschuldi
gingen uit te breiden, die bjj zwijgen
ingang zouden kunnen vinden bg het publiek.
'tls een laatste wanhopige poging van
Jules Lemaltre en het is noodig licht te
ontsteken, voorde werkelijke strijd ontbrandt.
Waldeck-Rousseau zal wel licht verspreiden
en indien de Galliffet het niet noodig oordeelt,
de beweringen van Jules Lemaltre katego-
risch tegen te spreken of te bevestigen, moet
de minister-president zich daarmede belasten
en heeft hg den gebiedenden plicht de re
publikeinen gerust te stellen, door op dit
punt de waarheid bekend te maken.
De caodidatenlijst voor de Kamer-afge
vaardigden is gesloten. Het aantal bedraagt
2430 voor 591 afgevaardigden. Yooi hetSeine-
departement alleen, dat zes zetels vertegen
woordigt, telt men 334 liefhebbers!
fieaeagdc üedeiSeeUngeB.
Duitse E la. nd.
Bij den Rijksdag is een wetsontwerp in-
ekomen betreffende de bezoldiging van de
leden van de tariefcommissie. Het bepaalt
dat elk van de leden 2400 mark uit de
schatkist krijgt.
Denemarken.
Het Landsting heeft met 34 tegen 30
stemmen een voorstel van de meerderheid
aangenomen, bepalende dat de beslissing over
den afstand van de West Indische Eilanden
aan de Vereenigde Staten uilgesteld zal wor
den tot na de stemming onder de bewoners
van de eilanden die kiesrecht hebben voor
de Koloniale Raden.
Z w ed en.
Bg de jongste opstootjes te Stockholm zgn
74 personen gearresteerd; 32 hunner werden
echter weer in vrijheid gesteld.
Oostenrijk.
De Kamer heeft met 218 tegen 135 stem
men goedgekeurd een voorstel van den Cze-
chischen afgevaardigde Kramartch om aan
de stad Praag uit de rijksmiddelen een sub
sidie van zestien millioen kronen te schenken,
te betalen in acht jaarigksche termijnen.
den hals het klopte, klopte steeds door
en zoo luid, dat geen ander geluid tot haar
doordrong.
De man achter haar kon het niet langer
verdragen door dat bleeke, spookachtige
meisjesgelaat te worden aangestaard.
Hij stond op. Zijn begeleider met hem.
Ze gingen weg.
De lange, breede gestalte en daarachter
de kleine voorover gebogen. Tusschen de
breede rijen tafeltjes, door den blauwachtigen
rook gingen ze heen en verdwenen.
En steeds nog speelde de muziek zwevende
walsmelodieën en altijd nog gleed geluidloos
een too verachtige gestalte, door groen zilver
licht beschenen, over den zwarten achter
grond zwevend heen en weer.
Toen eindelijk viel het scherm, het werd
weer licht en tegelijk ontstond er een be
weging in de zaal, als was er een dwang
opgeheven.
Ebba wist niet, dat een zware zucht aan
haar lippen ontsnapte.
Maar Beuthner hoorde het en zag ook de
groote verandering in de uitdrukking van
haar gelaat. Hij meende, dat alles, wat ze
dezen avond gezien had, haar fantasie en
haar zenuwen zoo opgewekt had, dat na de
vroegere, haast bacchantische vroolijklieid
een soort reactie over haar gekomen was.
Hij was tevreden hij glimlachte bg zich
zelf, dat glimlachje, dat Ebba haatte, hetwelk
ze echter op dit oogenblik niet opmerkte.
Mevrouw Friedubert Lesser zeide nu, dat
ze er genoeg van had en de volgende nom-
mers niet meer wilde zien.
s Laten we dan naar een café gaan," heette
het en men stond op.
Wordt vervolgd,l
301%
55
55
55
SDH EJJllVISC: IDOIUR AEIT
Interc. ïelefoon Ufo. 128.
Zuid-Afrik a.
5.
jieu.
ip">
I.
•ro*
JJflb
